r
FEUILLETON
gSmZZiZZ",» S,M-T „W
m
P=
ZATERDAG 21 JANUARI 1928
EEN ONTMOETING MET
MGR. HAYASAKA
EENIGE INDRUKKEN EN
BIJZONDERHEDEN
DERDE BLAD
GASWERELD EN CORRUPTIE
PAGINA 2
SPOORWEGPERSONEEL-ACTIE
ONTEVREDENHEID OVER
ONBILLIJKHEDEN
Gasontploffing te 's iiage
EEN KANARIEVOGEL LIET HET LEVEN.
PRIJSVRAAG.
Voor bet schoonschrijven
PRIJSVRAAG RUITERSTANDBEELD.
WILL EN TILL.
1
Dank der welwillendheid van Rector Th. M.
I'. Bekkers hadden wij gistermorgen op „Huize
Bijdorp" te Voorschoten gelegenheid om even
Mgr. Hayasaka, den eersten Japansehen Bis
schop, te begroeten.
't Was maar een vluchtige ontmoeting, want
even over halt tien hij Monseigneur toegelaten,
kwam om tien uur alweer de auto voor om
onzen Japansehen gast af te halen voor een
kleinen rondtoer door den Haag, waar hij alweer
om half twaalf naar Utrecht zou vertrekken
voor een hezoek aan Mgr. v. d. Wetering,
Mgr. was heel dicht hij de kachel gekropen,
want hij vond *t hier zeer koud.
Maar al had de kleine Japansehe Bisschop
't koud, bevroren was hij allesbehalve en hij
begon aanstonds een levendig gesprek.
Mgr. vertelde, dat hij gaarne een bezoek
bracht aan Holland, omdat hij zooveel gehoord
had van het opgewekte en goed georganiseerd
Katholiek leven in ons land. 't Is juist het
Katholiek leven in een gemengd land als het
onze, dat hem zeer hijzonder interesseerde. Dat
kon hem tot voorbeeld strekken in zijn eigen
land, waar het kleine aantal Katholieken, er
zijn er nog slechts 100.000, bijna op het ge
weldig aantal inwoners, niet minder dan 60
millioen, verloren gaat. Thans werken er in
Japan 200 Katholieke priesters, waarvan 150
vreemde missionarissen zijn en 50 inlandsehe
priesters. Alleen voor den Boedhistischen gods
dienst zijn er in Japan honderd duizend Bonzen,
waar het priesterschap erfelijk in de familie is.
Maar daarom te meer was hij zoo gaarne de
gast van Reetor Beckers, omdat deze de
nationale Directeur Is van het zoo gewaar
deerd» Pauselijk Liefdewerk van den H.
Apostel Petrus ter opleiding van inlandsehe
geestelijkheid.
Hij zelf, Mgr. Hayasaka, was de 99ste ge
wijde beschermeling van dit liefdewerk. Op
zijn Seminarie te Nagasaki telde hij nu 110
seminaristen, waarvan er nu 16 geheel aan
genomen en opgeleid worden door het Liefde
werk in Holland.
Professoren aan dit Seminarie bestonden
voor de helft uit missionarissen en voor de
andere helft uit inlandsehe geestelijkheid.
Met belangstelling informeerde Mgr. naar
het aantal Katholieke kranten en periodieken
In Holland, en toen wij het hem verrassende
cijfer noemde, vertelde hij dat Japan 't tot
dusver nog doen moe3t met enkele religieuze
maandsohriften, die alleen kerkelijke aange
legenheden behandelden.
In Japan bestaat vrijheid van godsdienst,
maar over het algemeen interesseert de Japan-
iner zich nog weinig voor het Katholicisme. Het
leven is er duur, en iedereen is er 't eerst
op uit om geld te verdienen.
Ale basis van chrlstianlseering moet nu voor
loopig alleen de schooi gelden, en de hoop
alleen gebouwd worden op de jeugd.
Er zijn goede Katholieke scholen onder de
leiding van de Fransche Broeders Marislen,
die ook te Tokio en te Nagasaki colleges heb
ben. Fransche en Duitsche Zusters, vooral van
de Congregatie van Steyl, hebben er goede
leerscholen.
Hollandsche missionarissen kende Mgr. er in
Japan maar twee, o.a. vertelde hij lachend,
fr-ère Jeana Battisti, een trappist, die zich
speciaal toelegde op den landbouw en een
prachtige kweek t d van Hollandsche koeten.
Als jonge missionarissen in Holland genegen
waren om naar Japan te komen, dan zouden
zij daar zeer welkom zijn.
Mgr. Hayasaka zelf is geboortig uit het
hladom Hakodate en Is in 1911 priester ge-
Wijd. Eerst was hij secretaris van den Pause-
li Ijken Delegaat, Mgr. Giardini, en deed zich
op het concilie van Tokio als een gezaghebbende
theoloog kennen. Nu keert hij naar Japan terug
als eerste inlandsehe Bisschop met zijn zetel
te Nagasaki, in welk bisdom In het plaatsje
Urakami twee eeuwen lang het geloof nog be
waard is gebleven zonder priester. Toen in de
jaren 18601870 de eerste priesters daar terug
keerden, vonden zij er een kleine groep, die
wachtte op den leeraar, die in ongehuwden
staat levend, Maria als Gods Moeder vereerde
en den Paus als hoofd volgde. Uit deze oude
ltern groeide de talrijkste christengemeente
van Japan, en ontsproot 90 pet. der inlandsehe
Japanneesche priesterschap van dit oogenblik.
't Was spijtig, daj ons gesprek met den Bis
schop niet langer' kon duren.
De auto reed voor, Mgr. Hayasaka moest
naar den Haag om vandaar reeds om half
twaalf naar U'vecht te vertrekken. Hij had nog
drukke dagen voor den boeg. Van Utrecht gaat
de reis naar St. Michielsgestel, naar het Doof
stommen-instituut, vandaar op hezoek bij de
Bisschoppen van Bosch en Roermond. Dan
naar Venlo, om het Missiehuis van Steyl te
bezoeken en vandaar over Maastricht maar
Luik voor een bezoek aan België, om daarna te
Havre scheep te gaan.
HET BEZOEK AAN Z. D. H. DEN
AARTSBISSCHOP.
Z. D. H. Mgr. Hayasaka, Bisschop van Naga
saki, de eerste Japansehe Bisschop, heeft giste
ren to Utrecht een bezoek gebracht aan Z. D. II.
Mgr. H. v. d. Wetering, Aartsbisschop van
Utrecht. Mgr. Hayasaka was vergezeld van.
Mgr. Ol'ichon te Parijs en rector Bekkers on
werd aan het Centraal Station te Utrecht af
gehaald door den secretaris van Z. D. H. den
Aartsbisschop, den Weleerw. heer J. v. d. Burg.
Onmiddellijk werd per auto naar het Aarts
bisschoppelijk paleis gereden. Na het bezoek
keerde de booge gast naar Den Haag terug.
50e VERJAARDAG VAN DEN DOOD
VAN PIUS IX.
Te Doetincliem
DIRECTEUR CONTRA COMMISSIE
De directeur van liet gasbedrijf te Doetin-
chem, de heer G. Pieterson, had bij deurwaar-
dersexploit aanzegging gekregen, Donderdag
avond 7 uur in 't fabriekskantoor te verschijnen
voor de raadscommissie inzake eventueele cor
ruptie en de heeren v. d. Stel en Nöthorn
De heer Pieterson heeft aan deze opdracht
geen gevolg gegeven.
Te Langendijk
BURGEMEESTER CONTRA DIRECTEUR
Zooals werd meegedeeld, sprak de uit 15
leden (3 uit iedere gemeente) bestaande com
missie voor de Licktbedrijven in de 1 Lan,gen-
dijker gemeenten en St. Pancras den beschul-
digden directeur volkomen vrij en werd het
volste vertrouwen in hem uitgesproken. In een
afzonderlijke nota is de burgemeester van Zuid
en Noord-Sckarwoude tegen dit vrijsprekend
vonnis opgekomen. De directeur heeft thans
een tegen-nota doen verschijnen, waarin de
meeste beschuldigingen worden weerlegd, ter
wijl ten aanzien van de 5 pet. provisie wordt
vastgesteld, dat slechts 1 ƒ5 pet. is genoten met
goedvinden Indertijd van de commissie uit de
genoemde Licbtbedrijven.
De feestelijke herdenking.
De centrale liga der katholieken heeft te Ro
me 'u vergadering gehouden, waarin o.a. beraad
slaagd werd over de viering van den 50sten ver-
jaardag van het overlijden van Pius IX op 7
Februari a.s.
In overleg met de kerkelijke autoriteiten zul
len er ceremoniën en conferenties ter eere van
den grooten Paus gehouden worden.
De feesten beginnen op 7 Februari, sterfdag
van den Paus. De slotfeesten worden op 13 Mei
gehouden, geboortedatum van Pius IX,
MEVR. D, HOOGENRAADVARKEVISSER f
Te 's-Gravenhage is in 79-jarigen ouderdom
overleden mevr. D. Hoogenraad—Varkevisser,
weduwe van den in 1919 overleden heer Abr.
Hoogenraad.
DS. MR. J. ANKERMAN. f
In den ouderdom van 58 jaren is te 's-Gra
venhage overleden Ds. Mr. J. Ankerman, oud
lid van de Tweede Kamer en oud-gemeenteraads
lid van 's-Gravenhage.
DE MOEDER VAN Z.EXC. MGR.
L. SCHIOPPA OVERLEDEN.
Naar wij vernemen is gisternacht te Rome
overleden de moeder van Zijne Excellentie
Mgr. L. Schioppa, Pauselijke Internuntius te
s Gravenhage. Maandag zal de uitvaart plaats
hebben.
Ernstige matericele schade.
Gisteren omstreeks kw. voor drie waren in
't benedenhuis Vaillantlaan 391 te 's-Hage, be
woond door de familie B,, «enige werklieden
der gemeente-gasfabriek bezig- met een repa
ratie aan de gasleiding. Eén der leidingbuizen
was doorgeroest, waardoor veel gas ontsnapte,
dat terecht kwam in een kamer, waar een haard
brandde. Zoodra het gas met bet vuur in aan
raking kwam, ontstond een hevige ontploffing,
die gelukkig geen persoonlijke ongelukken ten
gevolge had, maar wel groote materieele schade
teweeg bracht. Een muur tusschen twee kamers
is geheel weggeslagen en alle ruiten van het
huis werden stukgeslagen, ook in de hoven-
étages. Ook verdei; in de straat werden vele
ruiten vernield.
De familie B. was tijdens de ontploffing af
wezig, zoodat de brandweer zich door inklim-
mlng toegang moest verschaffen. Het begin van
brand, dat ontstond, was spoedig gteMuscht.
Een kanarievogel, die in de kamer stond,
heeft hij de ontploffing het leven gelaten.
NAAR HET KLOOSTER.
De zangeres, die op verschillende concerten
iu ons land als soliste optrad, mej. Bella Palla
uit Venlo, zal, naar wij vernemen, in Februari
a.s. haar intrede doen in het klooster der Eerw.
Znsters Benedictinessen bij Antwerpen.
DE VERDERE INPOLDERING VAN DEN
BIESBOSCH.
Een protest uit het griend- en hoepelmakers-
bedrijj.
Bij de Kamer van Koophandel voor Dor
drecht en Omstreken is een schrijven ontvan
gen van den heer J. de Jong te Siiedrechi,
waarin deze er bij de Kamer op aandringt,
om ten sterkste te protesteeren tegen nieuwe
inpolderingen van den Zuid-Hollandschén Bies-
bosch door de gemeente Dordrecht, om zoo
doende aan werkloozen werk te verschaffen.
Hierdoor toch zal een groot aantal arbeiders
in het griend- en hoepelmakersbedrijf te Slie-
drecht en ook in omliggende plaatsen zonder
werk komen.
LJJK OPGEVISCHT.
Donderdag' is door den schipper De Beijer te
Gendt (O.B.) uit de Waal het lijk opgevischt
van een onbekenden man.
NAAR VERBETERING DER CLASSIFICATIE
EN LOONPOSITIE
Donderdag vergaderden de hoofdbesturen
der vijt erkende organisaties van spoorwegper
soneel in het „N.V.-Huis" te Utrecht op uit,
noodiging en onder leiding van den Personeel
raad, ter bespreking van de. kwestie der clas
sificatie en de loonpositie van het spoorweg
personeel.
d«A1fTT men onlstemd. dat ondanks
de vele besprekingen met den Minister van
SLaat en de Directie voor het spoorweg-
£™eeI' wat- de Meeling der standplaatseu
betiett, nog steeds afgeweken wordt van de
regeling, welke in 1920 werd aanvaard. Deze
achterstelling achtte men in geen enkel op
zicht te verdedigen noch te rechtvaardigen go-
zien de historie van de classificatie
Na uitvoerige bepsrekingen werdeenstem
mig besloten allereerst tot uitdrukking te
brengen, dat gelijkstelling van voor het spoor
wegpersoneel lager geclassificeerde standplaat
sen een eisch van billijkheid is.
Vervolgens werd bezwaar gemaakt te treden
ineen commissie van onderzoek naar de clas
sificatie der standplaatsen, tenzij aan de daar
voor gestelde voorwaarden tegemoet gekomen
werd.
Verder werd aan den Personeelraad opdracht
gegeven de actie voor verbetering der classifi
catie en de afschaffing der vierde klasse stand
plaatsen voor te bereiden en te leiden, o.a.
door het houden van een aantal vergaderingen
in het land en door het beleggen van een bestu-
rencongres.
Jen aanzien van de loonpositie werd na uit-
yoenge besprekingen, waarbij werd gewezen op
e feit, dat, waar het spoorwegpersoneel nog
steeds ondervindt de gevolgen van de achter
eenvolgens toegepaste loonsverlagingen en an-
aere belangrijke bezuinigingen op de uitgaven
lt«PerS(TeI' besloten den Personeelraad
te machtigen deze kwestie met de directie te
Bespreken.
tiefihaateem1^"68 ZU"en ZlCh &Chter deze ac-
leeraren in het schoonschrijven een nrhfvrlt*
uit: Welke invloed hebben dé werken vaf
Rijkens, Boonekamp en Gouka op het latere
schrijfonderwijs.
Bij uitzondering zal de beantwoording ook
opengesteld worden voor niet ieden der ver-
eeniging.
ri^lV® prijs ,W0l'dt uitgeloofdgouden me-
dalje beuevens het diploma der vereeniging, als
2e prijs: zilveren medalje met diploma.
Het bekroonde referaat wordt afgedrukt in
het orgaan der vereeniging en blijft daarna het
eigendom van de auteur.
De inzendingen moeten vrachtvrij worden in-
d,8n heel" a G' Kramer, Iepen-
streat 17, Haarlem Noord, voor of op 1 October
Zij moeten voorzien zijn van een of andc
herkenningsteeken motto, getal, figuur enz.
dock niet met de naam. van de auteur getee'
kend zijn. Tegelijk met het referaat wordt in
gezonden een gesloten enveloppe met aan de
bunenkant a hetzelfde herkenningsteeken, b
een correspondentieadres.
De jury van beoordeeling za-I later worden
benoemd.
WERKLOOSHEID IN DRENTHE,
Een verbetering in den toestand.
rM'Joudiiig' tot de jaren 1922—1926 is net
werkloosheid in Drenthe bs-
T ié' 6611 gunis,ta's jaar geweest. Voor het eerst
zith Sm'aS 06 0ri'Si3 in de Veensta-efcen
zich deed gevoelen, ook voor de gemeente Bni-
^^aPPeleampagne de werkver
schaffing tarnen stopzetten, zonder dat daar
tegen van arlbedderszijde ernstige bezwaren zijn
aangevoerd. In 1925 en 1926 is voor andere
Dreu/tsdbe gemeenten tijdens den aardappelen
oogst de werkverschaffing wel een viertal we
tte* maM' voor Emimen was dat
niet mogelijk In 1926 werkten gedurende de
maanden September en October allen uit deze
gemeente gemiddeld moer dan 800 arbeiders
bij de werkverschaffing.
Toen op 27 October 1927 de wenkverschaf-
iing heropend werd. waren 69 personen werk
loos, die voor plaatsing hij de werkverschaf
fing m aaiiiineaikiing kwamen. In de eerste drie
weken na 27 October was het getal bij de
werkverschaffing werkende arbeiders gemid-
deld beneden de 200. Op 31 December 1927
werkten oSl arbeiders minder -bij de werkver
schaffing dan op 31 December 1926. Het ge-
middeld getal bij de werkverschaffing gewerkt
hebbende arbeiders heeft in 1927 713 bedragen,
n November was het getal geplaatste arbei
ders ongeveer 200 lager dan in 19?6
De emigratie naar Twenthe hoeftgunst ige
restultaten opgeleverd. Van de 185 gezinnen
welke naar Enschedé vertrokken zijn, zijn
slechts 2 naar de Veenstreken teruggekeerd,
omdat het hun er slecht beviel. Wanneer ds
Dreutsdbe arbeiders eenmaal aan het leven
in ©en fabrieksstad gewend zijn, verlangen zij
niet naar Drenthe terug. Deze emigratie is
spoedig af'geioopen, daar binnen korten tijd
de nog resteer end e 15 gezinnen zullen vertrek
ken. Van de hoofden der uit Drenthe geëmi
greerde gezinnen werken 40 pot. in Enschedé
bu de werkverschaffing. Van de gezinnen, die
m October en November naar Enschedé ver
huisd zijn, heeft slechts in een enkel geval
het hoofd arbeid kunnen vinden bij particulie
ren. De gezinnen die het eerst emigreerden,
waren gelukkiger. Ongeveer 75 pet. daarvan
vond werk bij particulieren en 25 pc-t. moest
bij de werkverschaffing worden tewerkgesteld.
De in 1925 en 1926 begonnen emigratie ook
naar andere gewesten dan Twenthe heeft ook
in 1927 aangehouden. De bevolking in vrijwel
alle Drentöche veengemeenben vermindert ge
leidelijk, niettegenstaande het aantal geboor
ten dat der sterfgevallen verre ovrtreft. Zelfs
de welvarendste gemeente in Zuid-Oost Dren
the, Dalen, heeft in 1927 het getal harer inwo-
neris met 20 zien yermin<leren
Wanneer de emigratie blijft aanhouden en
de Duiteohe veenderijen blijven bet getai arbei
ders vragen, dat daar in 1927 heeft gewerkt,
dan is er reden om te hopen dat de ingetre
den verbetering in 1928 zal aanhouden. Do
Duitsche vervoners hebben wel plannen om op
niet onlbeteekenende schaal de productie van
turf uit te breiden.
De Minister van Onderwijs, Kunsten en
Wetenschappen brengt in de Staatscrt. ter
kennis van belanghebbenden, dat een prijsvraag
is uitgeschreven voor een ontwerp van een
ïuiterstandbeeld, dat te Kaapstad zal worden
opgericht voor generaal Botha.
De volledige plannen en voorwaarden zijn
o. m. verkrijgbaar bij Reuters Limited, Thames
Embankment, Blackfriars, London, E.C. 4.
ALG. NED. KOORZANG-CENTRALE,
Op 15 Januari vergaderde te Utrecht in h-otel
Noord-Brabant de Algemeene Nederlandsehe
Koorzang-Centrale.
Na zeer ampele diseussiën werden de ont-
werp-statuten na enkele wijzigingen vast
gesteld.
Een verhaal der zonden en deugden van
een tweeling.
In een voorspel ea zestien stalles
door LUDWIG MATHAR.
43.)
Als Dolle Till het gebeurde te Iaat bemerkt,
gaat hij te keer als een gek in een dwangbuis.
Dat is tenminste het oordeel van Eefje Vla, die
minachtend haar schouders ophaalt. Het is 'toch
jammer van dien andere, zeo'n gek als de. eene,
zoo verstandig is die.
Ja, nu wreekt zich het overmoedig, met
maatschappij en orde spottende wezen van Till.
Wees net als de onzen, en doe dan wat je wil.
Als je je neus t4 hoog In den wind steekt moet
je pardoes vallen.
Wat die zich allemaal niet verbeeldt! morren
de wijzen en vromen; die heeft altijd wat bij
zonders; eerst zoo vroom als een begijntje, dan
zoo dol en driest en verliefd als de ergste piere-
.waaier.
Och, dat heb je überhaupt met die Moezel
bewoners, ginnegapt de Brommer, ol" ze gunnen
je nog geen glaasje, zooals Meelmatmeke, of ze
smijten het over den balk, zooals Kries de schol,
of, wat nog veel erger is, ze zetten heel Moskou
óp z'n kop!
Ze moeten maar blijven^ waar ze vandaan
gekomen zijn, knort de Vette uit broodnijd.
Maar toen had je Brood-te-kort eens moeten
zien
Wie nog één woord zegt, sla ik al zijn rib
ben kapot, gaat de halfe van den Hargart met
vreeselijk gebalde vuisten te keer. Ik wit wel
da ze veul va mekoar liouwe!
Inderdaad heeft hij het vrijende paartje her
baalde malen op hun tochten gevolgd, zonder
echter uit de school te klappen.
Het helpt allemaal niets, de meening in het
Stadje is tegan den blaaskaak, den Eulenspie
gel, den gek, die het gewaagd heeft iets anders
te aijn dan de groote hoop.
De gunst van het volk, die hem destijds zoo
snel tot aanzien bracht, ebt onweerstaanbaar af,
met k*ar het abonnementental van de KI ui-
Eenaar.
De Steltman families zijn oer-oude Mon-
schif&ers; geen overgeloopen Moezelbewoners,
Grootvader en bet-over-grootvader steeds goe
de, degelijke Monschauers geweest, fatsoenlijke
burgers, altijd tot de gezeten klasse behoorend
met eere hun brood verdienend, allemaal geacht
In stad en land. Men weet echter maar al te
goed, hoe die Servatius Palmatius als een uit
gehongerde gezel, in een paar voddige kleeren,
naar hen gekomen is. En wat heeft hij tenslotté
bereikt met zijn grooten mond? Hij stierf nog
maar juist op tijd, om niet failliet te gaan. Ma
rie heeft toen haar best gedaan, dat "moet ge
zegd worden, zeker; en die Will, is ook vlijtig
en bescheiden, die houdt de zaken netjes bij el
kaar, die strooit niet zilver als een middel-
eeuwsch vorst. Die Eulenspiegel echter die de
serteur, die weer op dezelfde trompet van zijn
vader blaast, moet bier zijn mond maar hou-
den. Die praatjes duldt men niet van iemand
die als. een vagebond naar den Monte Vetter© is'
geklommen, 't Zal trouwens wel niet waar zijn.
Mathijsje Heep, de prefect van de aartsbroe
derschap, is aan liet oreeren in de „Groote Bor
rel en slaat met zijn vuisten zoo nijdig op
het zinken blad van de toonbank, dat de glaas
jes rinkelen.
Mathijs Stiller kijkt dien grootschreeuwer
eens verachtelijk van terzijde aan. Zeker, hij
loopt nou ook niet zoo weg met den Eulenspie
gel, die alle brave oude menschen voor den gek
houdt; maar die voorbidder daar, had hem eeu
paar dagen geleden nog aan dezelfde toonbank
zitten prijzen, en als zijn prefecten-staf in de
hoogte gestoken.
Watte! brult Math'jsje, en zoo'n windbuil
schreeuwt dat de wevers luilakken worre!
M ever aan de beek, RTijg een zonnesteek'
mompelt Mathijs Söller.
'Tegen dien reus waagt Mathijsje geeu woord
m te brengen.
Tot de heel weinigen die zich niet als de wil
de wolven op den lamgeslagen Eulenspiegel
storten, behoort ook pastoor Bux. Zeker, hij is
geen schwiirmer die onmiddellijk overkookt. Hij
bekijkt zoo'n gevalletje eens rustig van alle
kanten. Hm, het is eeu dwaas, maar dat hij de
brutaliteit zoo ver heeft gedreven, nee, dat kan
pastoor Bux niet gelooven. En als hij nu wer
kelijk om Paula, waar liij het toch mee eens
schijnt te zijn, was komen vragen! Waarom
niet! Dat lijkt liem nog niet zoo'n slechte partij
toe, en lieelemaal geen onhandige oplossing
"Van een moeilijk vraagstuk iu zijn parochie*
Hij heeft den Stelt bij zich laten komen.' De
anders zoo onderdanige kerkmeester is blind in
in zijn verbitterde stemming
U had er zelf maar eens bij moeten zijn,
meneer pastoor! Eu dan de beleedigende frat
sen die hij maakte! Die behoeft bij mij met zijn
gekleeds jas en hoogen hoed niet meer in huis
te komen!
De pastoor zwijgt.
De tijd zal hier uitkomst moeten brengen. En
die Paula, de wilde rakker, zullen 'n paar jaar
tjes in Vlielsalm niet deren! Zoo zoo, en zij wil
hem niet loslaten. Hm. hm. Ei, ei, sinds de Fe-
delitas, hm. En Till! Hij zou er nog eens over
over kunnen denken of het niet het wijste was
dien stier eens flink bij de horens te grijpen
Maar och, ook die eigenzinnigheid moet nog
een beetje uitrazen. Hm, hij zal toch eens naar
Don Bonifacio schrijven.
Ja, Till raast uit.
Wat vroeger sprankelend vernuft of onschul
dige pret was, wordt nu gal en venijn, een "ver
schrikkelijke brandfakkel.
„Tweegesprekken van Till Eulenspiegel
met den hinkenden Bode", onder een chiehétje
van twee vossen met brandende staarten.
Zij ontmoeten elkaar voor het stadje, 'bij het
kruispunt van Dreistegen. De een heeft' in Ival-
terherberg op de kermis voor pias gespeeld, dë
ander een bedevaart naar de Richellei gedaan.
Hij verzwijgt natuurlijk dat hij van te voren
in Reichenstein de klare goed aangesproken
heeft. Maar je ruikt het twee uur uit den wind
Of-ie ook maar niet eens een bedevaart zoii
doen, vraagt de hinkende met een uitgestreken
gezicht. Waarom zou ik een bedevaart moeten
doen lacht de grappenmaker. Na de Hoogmis
wat grappen uithalen, de menschen door
scherpe, maar nooit ongepaste grappen aan het
lachen brengen, is dat zonde of schande? Ja je
ziet wel dat je een verkapte ketter bent, sist
de hinkende vol minachting, anders zou je wel
een bedevaart doen inplaats van grappen uit te
halen. Hij ziet verklaard voor zich uit, slaat
een geweldig kruis, haalt zijn rozenkrans voor
den dag, en trekt, hardop biddend als een pel
grim, naar het stadje. Schijnheilige bliksem,
brult Eulenspiegel, terwijl zijn hart in zijn lijf
van woede omdraait. Dank je dat ik de ware
oorzaak van al dio huichelarij niet in de gaten
heb? Met bedevaarten en rozenkransen, met
Onze .Vaders en litanieën, wil je je slechte arti
keltjes, je zalfjes en vergulde pillen aan den
man brengen! Daarop strekt hij zich languit in
het gras, lacht dat zijn heele lijf schokt, haalt
een fluit uit zijn haveloos wambuis, en speelt
voor de voorbij komende boerenmeisjes een ker-
misdans, dat 4e grond dreunt ondei* de spijkër-
beslagen schoenen en de Tirtei-rokken mee-
zwieren.
Maar de eene na: de andere komt zijn abonne
ment afzeggen.
Alleen in de Fidelitas, dat wil zeggen in het
nauwe kringetje vau de „vrijdenkers" waar
Zijne Dwaasheid achter een geweldig glas wijn
presideert, waar het stiekume notarisje hem
bijstaat, worden deze giftige tweegesprekken
met ean onbedaarlijk gelach beloond. Ja, die
heeft al die „zaken-katholieken" eens keurig
aan de kaak gesteld!
Ook Vader Roetmop lacht dat de tranen hem
in zijn snorrebaard druipen. Hij was altijd erg
liberaal. En dien Stelt, dien herder van het
hemelrijk, gunt hij dat plakzegel van harte.
Maar voorzichtig jongen, voorzichtig!
Daar komme ongelukke van! jammert
Marie.
Will gaat ijzig door het huis en de drukkerij.
Sinds dien middag wisselen de broers geen
woord meer met elkander.
Nu zijn ze alle twee, de Eulenspiegel en de
hinkende Bode, in het stadje. Eulenspiegel, die
voor zijn grappen bij de pretmakende Mon
schauers slechts lof, maar geen loon ontvangt,
heeft zich met een armoedig plaatsje in de her
berg „Iu het kapotte bord" tevreden moeten
stellen. De hinkende heeft het echter in korten
lijd door zijn slimme streken en zijn vroom ge
doe tot een kraam op de Markt, ja zelfs tot een
huisje, al is het maar op den Molenberg, weten
te brengen. Bij alle processies en zeven voet
vallen bidt hij voor. 's Avonds bij den rozen
krans overstemt hij tot ergernis van Mien de
marktvrouw haar geweldig geluid.
„Wordt vervolgd", kondigt de Kluizenaar aan,
die ditmaal met ambtelijke houtverkoopen over
belast is; maar het komt niet meer tot een ver
volg.
Pastoor Bax, die tot nu toe met gefronst
voorhoofd de zaak zwijgend heeft gevolgd, mag
nu tocli, om de algemeene ergernis, niet langer
afzijdig blijven. Dat gaat werkelijk te ver! Het
is een schandaal! Dien moeten ze maar voor
eens en altijd den mond snoeren om erger te
voorkomen. AI was het alleen maar in het be
lang van Eulenspiegel, dat het moet ophouden!
Verdrietig, dat het werkelijk zoo ver moest
komen, schudt hij zijn met lange zilveren
lokken omkranst lioofd.
Stapt dan echter even waardig als steeds, den
blinkenden hoogen hoed op het hoofd, den oud-
Frankischen wandelstok met zilveren knop als
een maarschallc-staf in de hand, over de Nieuwe
Markt naar den Ouden Erker.
Eerst waagt hij een aanval op Marie, die
spoedig overwonnen is. Of die jongen dan liee
lemaal bezeten isj
D r is niks meer met 'm aan te vangen,
eerwaarde, als u dat maar weet! zucht het wan
hopige mensclije in haar ouderwetsche jakje.
Waar de zondaar dan uithangt?
Sinds gisteren, hoe hoe! niet meer thuis
geweest, lioe hoe! als er maar niks met liem
gebeurd is!
Maar Will was in het kantoortje.
Met bijna overdreven hoffelijkheid ontvangt
liij den pastoor. Natuurlijk, die tweegesprekken
zijn afgeloopen, daarvoor staat hij in.
Een schandaal, al die beleedigende zii.i^**
aan het adres van de geloovigen! Hij zal fy-Mü
wel eens de les lezen! U kunt er op aan, «er-
waarde!
Geheel gerustgesteld kijkt pastoor Bux zijn
Will eens aan. Een stevige hand en een ijzeren
wil.
Toch wordt het hem wat onbehaaglijk te moe
de; en die andere, die eigenzinnige fantast di©
dolle kop? Als dat maar goed gaat!
Maar er is nu eenmaal niets aan te doen, hij
acht zich verplicht achter die pamfletten 'een.
punt te zetten.
Ik hou je aan je woord, glimlach; hij e«a
beetje stroef, en met zijn gewone waar .'ieid*
neemt hij van den ijzigen Will afscheid.
Dus, met dat gescheld is het afg<s3s«*«a,
kommandeert Will.
Zonder aankloppen is hij het kantoortje bin
nen gestapt waar Till opnieuw over een heela
hoop volgekrabbelde papiertjes zit te broei»',
Wij ziju hier niet in een kazerne, «toot
Tiil met een van woede bevende stem en fonke
lende oogen uit.
Maar ook niet i'n een gekkenhui» aat-
woordt Will met ijzige kalmte.
Woord volgt op woord, als houw op houw!
Bliksemsnel, scherp als een mes, zwaar als een
knots.
Een strijd op leven en dood.
Hier heeft niemand iets te zeggen!
Maar ook niemand het voorrecht de fail
liet te laten gaan
Toen de tarwe vroeger bloeide, speelde je
een ander wijsje.
Maar nu moet het met die schandelijke
taal afgeloopen zijn.
Weet je 't nog? Reusachtig' eon goud
mijntje!
Het is gedaan, en daarmee basta!
Deze korte, koude commando-toon brengt den
zich niet meer beheerschenden redacteur tot
volslagen razernij. Met één sprong is hij van I
ziju kruk af. Met uitpuilende, vlammenschleten-
de oogen en gebalde vuisten staat hij voor zijn
koelbloedigen broer en sist hem toe:
Denk je; dat ik je niet dóór heb? Maar zij
wil je toch niet, jongen, Paula is voor mij!
Daar wordt de andere plotseling zoö wit als
een lijk en wankelt, als door een vreeselijken
slag getroffen, achteruit. Doch slechts een enkel
oogenblik duurt die onzekerheid. Onmiddellijk
heeft hij zich hersteld, pareert, en voert dan
met overlég een tegenstoot uit:
(Wordt vervolgd.); J
