Maandag 23 Januari 1928 Derde Blad Pagina 1 DE 1)R. SCHAEPMAN-HERDENKING MEXICO EN AMERIKA Mmmac DE MAN SCHIET een grieksch marine-officier GEARRESTEERD ,j IN HET HOL VAN DEN LEEUW. H life'JSJ In haar nummer van 7 Jan. 1.1. doet het actieve, pittige weekblad „America een boekje open over de verstandhouding tus- schen Amerika en Mexico. 4 Misschien kunnen die gegevens ook ons heipen orh die wederzijdsche verhouding te verduidelijken. Het vraagt: Wat zet mr. Morrow uit?..,.. En antwoordt dan als volgt: „Den 27 Dec- kwam een groep van 28 jonge mannen aan in New York uit het Zuiden, en gingen den dag' daarop scheep naar Euro- Pa. Weinig nieuwsgierigen merkten iets op van dien doortocht en de pers wist er heele- rnaal niets van. Het waren ook maar een 28 jongelui, die hun leven in dienst wilden stellen van hun Verlosser en geen verlof koudon krijgen in hun vaderland, om zich voor te bereiden op een leven van zelfop offering in hun geboorteland. Het waren slechs 28 jongelui, die zich gingen voorbe reiden voor 't priesterschap en ze kwamen van Mexico". En toch bestaat daar niets van een gods dienstvervolging', want Galles wil zijn land bewaren voor zoo n ramp als priesters! Om dat voor hem en de zijnen godsdienst pri vaat-zaak is, natuurlijk. „Dienzelfden dag van die aankomst kreeg de pers een aanval van optimisme over den dageraad van een nieuwen tijd, die over Mexico opkwam. De president van dat land had een schrijven gezonden aan het lager House of Congress, waarin de olie-kwestie uitgemaakt werd, en de gehoorzame wet gevers passeerden alle drie dc lezingen op een dag, zonden het door naar den Senaat, die zich in vlugheid van afdoen niet liet overtreffen. Denzelfden dag werd bekend, dat het Amerikaansch embargo op vliegtuigen op geheven was, en dat wapens, di®-'reeds ge bracht waren, mochten ingevoerd worden in Mexico, natuurlijk door cle regeering. Dat zag er allemaal goed uit voor een ge zellige ontmoeting te Havana deze maand, als onze president persoonlijk zal aankondigen de nieuwe Coolidge-leer om de gehate oude Monroe-leer te vervangen. Ondertusschen werd de echte kern van do Mexicaansche kwestie kalmpjes beredeneerd op de financieele bladzijden. Terwijl Lindbergh en Wil Progers naast Calles en Morrow op de voorpagina de aan dacht trokken, begon het druppelsgewijs door te sijpelen dat Mexico waarschijnlijk zich niet in staat zou zien om het volgend jaar rente te betalen van zijn schulden. Met, Juni was het al 2lA millioen achter, en kon dat tekort nog dekken door een cre- 'diet, door een welwillende Amerikaansche bank- Luid werd toen verkondigd, clat Mexico zijn verplichtingen» tot den laatsten penning voldaan had. Nu denkt het niet in staat te zijn te betalen zegt het. Wat is er gebeurd? Wel, in 1928 moest Mexico ongeveer 59 millioen dollar betalen aan interest, aflos sing-, achterstallige interest en interest van dien interest. Nu komt het haar schuld- eischers vragen -om kwijtschelding van dat bedrag, want het is niet in staat de helft te betalen, laat staan alles. De bezitters van Mexicaansche papieren zullen htm lang te leurgestelde verwachting nog eens teleur gesteld zien; een Montes de Oca-Morrow overeenkomst zal het oude Pani-Lamont ver drag vervangen en de bezitters der stukken zullen minder dan ooit krijgen, of mr. Morrow zou Calles moeten bunnen overha len om een onbeperkte winning van olie toe te staan, want juist uit de belasting op olie worden de papieren-bezitters betaald. Dat is de reden, waarom de olie-kwestie voor ingewijden nooit iets anders was dan een onderdeel van d'e gewichtige vraag n.l. de financieele. Werpt dat misschien een beetje licht op de vreemde geschiedenissen die in Mexico do laatste vier weken voorvallen? De gezant van een machtige regeering, die in haar burgers het grootste onrecht aan leven en bezit te verduren had, bidt en smeekt, zonder te blozen voor heel de ver wonderde wereld, nederig om de gunst van de regeering, die de zijne verongelijkt heeft. Een grapjas van professie, een circus-clown wordt aangeklampt om den zuren regeer der van Mexico te laten glimlachen. Een wereld-held, een jongen, die waarschijnlijk niet weet, waarom het gaat, moest het volk met verbazing zien te slaan- ('t Is de waar- beid, dat de gezant vroeger bankier was; de clown een groote oliebezitter moet zijn en de lielcl een employee van cle Guggenlieim- belangen.) Met dat al, blijft die nieuwe diplomatie moeilijk te volgen, ondanks haar vele talen ten als spullebaas. We hebben een ernstig conflict met een land en beginnen met het op alle manieren te helpen. Dat is in ieder geval iets nieuws, want de oude diplomatie nam ieder middel te baat om den tegenstan der te verzwakken voordat ze met hem be gon te onderhandelen. Dank aan het werk van mr- Morrow, zit Calles nu vaster te paard bij zijn innerlijke en buitenlandsche aangelegenheden, dan ooit sinds hij president werd. Maar de nieuwe diplomatie is nog niet zoo dwaas als ze er uit ziet. De sleutel ervan wordt ons gegeven door een leader in de New-Yorker Times. Wat Calles noodig heeft, staat daar, is crediet. Natuurlijk, crediet berust op good will, en de good will van een regeering steunt op haar politieke kracht en politieke kracht hangt af van de openbare meening, en cle politieke kracht van Mexico hangt meer dan TE TUBBERGEN. BIJ HET STANDBEELD IN ZIJN GEBOORTEPLAATS. Redevoeringen van burgemeester Luyckx en Pastoor Waanders. Te Tubbergen, de geboorteplaats van den nu 25 jaren geleden gestorven Mgr. Dr. Schaap man, is diens overlijden Zaterdag plechtig her- dacht. In cle kerk te dorp Tuhhergen werd smoi- geas door den Pastoor, den Zeereerw. heer A. C. R. Waanders, aan God een plechtige Requiem-mis opgedragen, voor de zielerust van den grooten staatsman. Omstreeks half elf had een bijeenkomst plaats hij het in Augustus j.l. onthulde monu- ment op den Esch, even "buiten liet dorp. Steeds treft hen, die dit monument aanschouwen, de groote kracht van de figuur. Hij staat daar alsof hij voor zich ziet een groote menigte toehoorders, die gebonden staan aan hun plaats door zijn woord, het is alsof men direct zijn donderende' stem zal hooren. De plechtigheid werd ingeleid door den burge meester van Tuhhergen, den heer Th. C. Luyckx, tevens voorzitter van het vroegere dr. Schaep- man-comitê te Tuhhergen. Hij sprak als volgt: Voor de tweede maal in een betrekkelijk kort tijdsbestek staan wij hier geschaard om de beeltenis van een geniaal man, om het monu ment van den priester-staatsman Mgr. Dr. Hei man Schaepman. „Den Vader onzer Partij" thans na 25 jaren te huldigen met de voortzetting en bekroning van zijn levenswerk, is een kostbare, wellicht nooit terugkeerende gelegenheid.^ Het Partij bestuur van onze R. K. Staatspartij is unaniem van oordeel, dat dit onmisbaar is voor de verdere organisatie en gezonde ontwikkeling' onzer groote Staatspartij. Moge ik hier op dezen gedenk waardigen dag den hartgrondigen wenseh uiten, dat het geheele Katholieke volk iu dezen als één man zal staan achter het Partijbestuur en ten volle zijn steun zal geven aan deze zoo belangrijke zaak. Dat geve de Almachtige God. Dr. Schaepman was een priester, een dichter, een geleerde, een redenaar hij uitnemendheid, een hoogleeraaT, een letterkundige, een staats man van den eersten rang. Dr. Schaepman was een alzijdig ontwikkelde persoonlijkheid van top tot teen. Zijn devies was: „Credo pugno" ik geloof, Ik strijd. Zijn geloof is het onze en zijn strijd is de onze. Wij blijven hem trouw. De Almachtige God heeft hem gegeven de reuzengaven, welke hij voor ons gebruikt heeft en wij plukken dagelijks de vruchten van zijn noesten arbeid. Voor dit alles eeren wij hem en betalen hem gaarne den tol onzer hulde. Daarom, Dr. Schaepman, die in onverteerbaar brons te aanschouwen staat voor ons allen, ontvang op dezen gedenkwaai'digen dag uit de handen van de inwoners uwer geboorte plaats dezen krans, dien wij u aanbieden, ge sierd met de kleuren des Pausen en het op schrift: „Elulde van Tubbergen's gemeente naren". Met dien krans van onze hulde omgordeld, groote Doctor, groeten wij u, saluut groote Meester, leef gelukkig, leef eeuwig gelukkig. Na deze rede nam de pastoor van Tuhhergen, de Zeereerw. heer A. Waanders, het woord. Spr. volgde het werken van dr. Schaepman, memoreerde diens eerste en laatste optreden in Romeinsch ornaat in de Tweede Kamer en diens laatste groote rede in Nijmegen voor hot monument van Mgr. Hamer, niettegenstaande het verbod van zijn geneesheer. Verder ging spreker de ziekte na van den staatsman in Rome, hoe hij daar nog genezing zocht, maar ook Rome beschouwde als een^ gees telijk bad van reiniging, en daar stierf. Vooral liet afsterven werd door den spreker treffend afgeschilderd. Met aanhaling van eenige versregels besloot pastoor Waanders zijn prachtige rede. Tot slot nam Deken J. H. Scbolten uit 01- clenzaal, uitvoerder van het testament van wijlen pastoor Geerdink, een groot vriend van Schaepman, heit woord. Spr. meent als tolk te staan van wijlen pas toor Geerdink, een oud-vriend van den Staats man, van de oud-leerlingen van dr. Schaep man, ja namens het geheele Katholieke Neder- landsche volk, wanneer hij hier de nagedach tenis van dr, Schaepman herdenkt. Hij bedankt het gemeentebestuur van Tubbergen en in 't bijzonder zijn voorzitter voor de woorden, he den gezegd en voor de hulde dr. Schaepman gebracht, gebracht aan Tubbergen's grootsten zoon. Hierna werden verschillende foto's genomen van het beeld, waarvoor de heeren geestelijken en het gemeentebestuur van Tubbergen zich hadden geschaard. TE ROME. een klein beetje af van de openbare meening in de Vereenigde Staten. Wordt daardoor het diplomatieke raadsel van mr. Morrow niet wat beter te begrijpen? Onze nieuwe gezant heeft in drie maanden meer voor Mexico's crediet gedaan, dan alle betaalde propagandisten van Calles in een jaar konden verkrijgen. Terwijl bankiers en diplomaten bij elkaar komen in Mexico en good will en cre diet in elkaar timmeren, verkeeren on telbare duizenden in dat zelfde Mexico in ellende en doodsgevaar en worden er ver moord. Door de activiteit van mr. Morrow, die voor Calles crediet zoekt te krijgen, is de vervolger van die duizenden ongelukki- gen, door de daden van onze eigen regeering nog vaster op zijn zetel gezet. Komt er dan geen enkel menschelijk tegengewicht tegen de daden van die geldmenschen? Zoo niet, dan zal de huidige handelwijze als een der ellendigste geboekt worden". REQUIEMMIS OPGEDRAGEN DOOR KARDINAAL VAN ROSSUM, Een herdenkingsrede van Pater van Oppenraay. Zaterdag had te Rome in de kapel van het Cainpo Santo, waar dr. Schaepman begraven ligt, een eenvoudigb, doch indrukwekende plechtigheid plaats Zijne Eminentie kardinaal van Rossum droeg in dc kerkhofkapel een gelezen H. Mis op voor de zielerust van deu grooten priester-staats man. Onder de aanwezigen werden o.a, opgemerkt de Nederlandsche gezant, jhr. mr. A. van der Goes en de Nederlandsche consul-generaal te Rome, dr. C. Fledderus. Mgr. B. Eras, de procurator van het Neder landsche Episcopaat kon niet aanwezig ziju, wijl hij naar Nederland was afgereisd. Na de plechtigheden in de kapel begaven de deelnemers zich naar het graf van Mgr. Schaep man, Namens de Nederlandsche kolonie werd op de tombe een lauwerkrans neergelegd. Deze krans was versierd met een oranjelint, waarop met zwarte letters het opschrift: „Hollanders in Rome aan Schaepman". Het'graf was op verlangen van Nederland's Aartsbisschop ook speciaal met lauwertakken versierd. Bij het graf hield de Hoogeerwaarde Pater R. van Oppenraay S. J. de volgende rede: Wat al gedachten en gevoelens overweldigen ons op deze plaats! We kunnen ze samenvatten in twee vragen ©n antwoorden. Als Schaepman plotseling levend in ons mid den stond, wat zonden wij hem en wat zou hij ons zeggen? Wij zouden hem zeggen: zie het Katholieke Nederland van thans en vergelijk het met het Nederland van vóór 50 jaar. Dat is mooi werk! Zéker, wegbereiders zijn u voorafgegaan en opvolgers hebben de fakkel overgenomen. Maai de koepel van St. Pieter is toch immers de koepel van Bramante en Michel Angelo, al hebben zij zelf ze nooit met eigen bogen aan schouwd. Wat zou Schaepman redivivus ons zeggen? Niet rusten op de lauweren van het ver leden! De fundamenten liggen er; de muren rijzen, maar de koepel staat er nog niet op. Verder bouwen dus en zooals wij hebben gebouwd: rusteloos, eensgezind, geestdriftig! Behalve deze levensles is er ook de les van den dood: „Vanitas vanitatum! nihil magnum nisi quod aeternum." De rest is beuzeling, al heeten de beuzelingen van groote mensclien dan ook zaken. Laten wij eindigen, zooals wij zijn begon nen: met een gebed voor de zielerust van dezen grooten weldoener van Katholiek Ne derland. Immers, we mogen wel hopen, maai' we weten niet. TE AMSTERDAM EEN AVOND VAN „DE VIOLIER" Redevoeringen van Eduard Brom en Tater Molkenboer Zaterdagavond heeft de Amsterdamsclie Kunstkring „de Violierouder voorzitterschap van den heer Eduard Brom, een Schaepman- herdenking gehouden in „Hotel de TEurope", De belangstelling was zeer groot. Nadat de heer Frank Luns de aanwezigen had welkom gelieeten, hield de voorzitter een rede over „Schaepman als letterkundige". Het is vijf en twintig jaar geleden, aldus Ving spr. aan, dat ik- eveneens voor de leden van „de Violier'' het woord heb gevoerd over mgr. Schaapman. Dat was op de rouwbijeen- komst die „de Violier" toen belegde na Schaep- man's dood en waar ik toen gesproken heb over Mgr. Schaepman als literator. Thans heeft men mij verzocht wederom over datzelfde onderwerp te spreken en lk ben tot de ontdekking ge komen dat mijn oordeel over de figuur van. Mgr. dr. Schaepman zicb in de laatste kwart eeuw maar weinig gewijzigd heeft. Ik zal daar om beginnen met mijn rede van vijf en twintig jaar geleden te herbalen. Het is n wellicht soms gegaan als mij. Rat gy, €en vluchtigen blik werpend op een vroeger gelezen boek, plotseling een vreemde ontroering in u voeldet trillen, eenzelfde ontroering als u aangreep toen gij het boek voor de eerste maal laast. Zóó ls het mij gegaan met dr, Schaepman's prozawerken. Wat zalige uren heb ik niet doorgebracht met het doorbladeren van een reeks gebonden tijdschriften „Wachters" en „Onze wachters", die zulke belangwekkende artikelen over lite ratuur en kunst en staat en Kerk bevatten. Hoe werd ik geboeid en meegesleept en tot geweldige verrukking opgevoerd door die eene volgeluidende stem, opklinkend uit blad na blad, heel die reeks van boeken door. Kracht was ia hem, maar ook teederheid en liefde, liefde tot het eenig en eeuwig ware, geadeld door de schoonheid van den kunstenaar, Tallooze karakters werden in zijn proza op gevoerd, opengelegd, getoetst, bewonderd en veracht. Vlijmend was de ironie, soms de grenzen naderend van geweldigen spot. En bij de schoonheidsvisie van den kunstenaar bezat de auteur de helderziendheid van den echten historicus, de koele ontledingsgave van den criticus, de onstuimige liefde van den strijder voor God en het heilis Recht. Maar niet alleen karakters ën figuren boet seerde en ontleedde hij, ook Vlammende lier zangen zong hij ter eer© der goddelijke, eeuwige dingen, ter eere der Kerk, ter eere van Rome en den Paus. Maai' hiermee is Söhaepman's proza nog niet gekarakteriseerd, want het was van een wonderbare v ooi z ijdigIre'idHet be handeld© niet alleen menscheu, karakters en abstracties, maar ook boeken. Ook Söhaepman's poëtische arbeid is ieders voile belangstelling waard. Ala Vondel is hij visionnair, met Vondel heeft hij den gedragen gang, de weidsche ideeën- vlucht, maar Vondel's visioenen zijn van gou- dener heiligheid, van blanker teederheid. Schaepman's stem klinkt meer als een majes- DE GROOTE AVTOMO BIEL-TEN TOONS T ELLIN G TE AMSTERDAM in het R. A. I.-gebouW is weder geopend. Een overzicht van de expositiezaal met het groote aantal auto's. tueuze galm en aan de zuivere diohterschoou- heid wordt raak afbreuk gedaan door de n'ei- ging tot rhetoriek rhetorlek wel overwel digend, maar niet in-ontroerend dooi' klank en schoonheid. Maar, volgens Schaepman's wooi cl zelf, ,,ook onder rhetorische vormen kan do geest leven en het hart kloppen. De kunst mocht gebrekkig zijn, onecht, onwaar was zij niet". Zoo moeten wij Schaepman als dichter beschouwen en dan moeten wij er ook rekening mee houden, dat hij op de allereerste plaats redenaar was, redenaar op de publieke tribune, redenaar op den kansel, in 's lands vergader zaal, redenaar wiens metalen stem en gebaar van overweldigende werking waren. Ons zij heilig de gedachtenis van hem, die Waarheid en Schoonheid beminde met vlam mende liefde. Beoordeelt men Schaepman's poezie, dan moet men zich plaatsen in de veelbewogen tijden waarin hij leefde en men moet zich hem voor stellen als een redenaar voor een groot en gelijkgestemd gehoor. Schaepman verdient te blijven leven, aldus besloot spr., niet alleen in onze devote heuge nis, maar in de volle en groote aandacht van dit'geslacht en vele volgende geslachten. Nadat het applaus dat het einde van deze rede begroette, was bedaard, droeg de heer Bernard Verhoeven Schaepman's gedicht „Frans Hals" voor. Tenslotte voerde de Zeereerw. Pater lector B M. Molkenboer O.P. het woord. Het jaar 1903, aldus begon spr., was voor Nederland en vooral voor de Nederlandsche Katholieken een rampjaar. Immers in dat jaai verloren zij hun Opperherder, den Paus, den Bisschop van Haarlem en eindelijk hun groo ten emancipator, Mgr. Dr. H. Schaepman. Spr. DE KRAKATAU WERKT NOG GEEN GEVAAR Personeel voor den radio-dienst nood:g geacht •BATAVIA, 22 Jan. Aneta's bijzondere^ ver slaggever, die zich aan boord van de „Ve^a bevindt, seint, dat de eruptiehaard van den Krakatau geregeld massa's uitstoot, die zoo zwart als inkt zijn, en lavasteenen honderden meters hoog uitwerpt. Een donderend gerommel wordt waargeno men, veroorzaakt door gloeiende steenmassa s die in zee neerkomen. De uitbarstingen gaan met knallen gepaard en de uitbarstingen ne men in kracht toe, de tusschenpoozen worden korter en de hoogte waartoe uitgeworpen wordt grooter. Een dagelijksche opneming verricht tusschen 8 en 12 uur in den moTgen, toont aan, dat gedurende die periode gemiddeld 300 uitbar stingen voorkomen. De zee is bij de plaatsen van eruptie tijdens de pariode van rust kokend, borrelend en stoomend. De gloed van de bommen wordt sedert de eerste dagën steeds lichter, waaruit dr. Stehn concludeert, dat de punten van de eruptie de oppervlakte van de zee naderen, zoodat het niet lang zal duren, of zij steken boven water uit. Voor de omgeving is geen direct gevaar. Dit ontstaat alleen, wanneer het gat waardoor uit geworpen wordt„y verstopt raakt, dan is een ontploffing onvermijdelijk. Draadlooze telefonie wordt noodzakelijk ge acht voor het waarschuwen van de bedreigde punten. Da Gouverneuy van |West-Java zal daarom aandringen op het ter beschikking stellen van personeel voor den radiodienst. (Aneta) ECHTELIJK DRAMA IN DEN HAAG l In de Rijswijkschestraat te 's Gravenliage heeft zich ten huize van den blikslager W. een echtelijk drama afgespeeld. Reeds lang leefden man en vtouw iu onmin met elkaar, tot het dezer dagen, toen de man 's nachts laat thuis kwam, eindelijk tot een uitbarsting kwam. De man gaf zijn vrouw te kennen, dat hij het kind voor zich opeischte en weg wilde gaan. Waarschijnlijk om z'n vrouw schrik aan te jagen, maakte hij in z n werkplaats wat kabaal en loste plots een revolverschot, hetgeen hij herbaalde, toen hij weer bij z'n vrouw in de slaapkamer was teruggekeerd. Van schrik liep de vrouw hard weg, haar toevlucht nemend tot de buren, doch in haar angst het kind achterlatend. De recherche werd gewaarschuwd en arres teerde den man, hetgeen echter met veel moeilijkheden gepaard ging. Daar de arrestant bij z'n eerste verhoor ontkende, op z'n vrouw te hebben geschoten, wordt de zaak door de politie nader onder zocht. s ging na, welken invloed Mgr. Schaepman heeft uitgeoefend op het sociaal-politieke leven van Nederland. Grootsch en stoer stond hij midden' in het leven en was voor ieder een helper, een vuurtoren, die vele schepen in veilige haven bracht. Hij is de stichter geweest van de Ka tholieke Staatspartij in Nederland en aan zijn onweerstaanbare stuwkracht was het zeker; voor een groot deel te danken, dat deze partij thans zoo hecht en sterk geworden is. Schaepman was onze emancipator, onze vrij- vechter, die niet alleen priester, niet alleen dichter, niet alleen redenaar en niet alleen politicus was, maar al deze gaven in zich ver eenigde en ze in dienst stelde van zijn hoog en heilig ideaal. Men heeft het ons, aldus spr., Schaepman's tijdgenooten verweten, dat wij zijn werken zon der critiek aanvaard hebben, maar hoe gelukkig waren wij, toen wij .door zijn machtig talent bezield werden voor den strijd om ons leven, den strijd voor ons geloof. Maar behalve als strijder voor politieke idealen, deed Schaep man zich kennen als een geweldig polemist en kunstcriticus. Hij keerde zich tegen het indi vidualisme en eischte, dat de kunst sociaal zou zijn. Vooral naar de Middeleeuwsche kunst ging ziju bewondering uit, een bewondering, dié hij in tal van geschriften aan de wereld ken baar heeft gemaakt. Om al zijn heroïsche eigenschappen, aldus be sloot spr., zal de figuur van Mgr. Schaepman bij ons in eere blijven en wij zullen hem steeds gedenken als den grondlegger van de Katho lieke politieke macht in Nederland en als den bevorderaar van de Nederlandsche Katholieke cultuur. Nadat Pater Molkenboer zijn rede had bei- eindigd, sloot de voorzitter de bijeenkomst met een woord van dank aan de sprekers. OP DEN ONBEWAAKTEN OVERWEG AUTO DOOR EEN TREIN MEEGESLEURD .1 Geen persoonlijke ongelukken De trein die om 5.32 uur van Leeuwarden naar Groningen vertrekt, heeft Zaterdag op den onbewaakten overweg bij Den Horn een auto van den heer Reitsema, winkelier aldaar, gegrepen en een 4 500 M. op de locomotief meegesleurd. Eerst toen konden de restanten van den' wagen van de locomotief worden verwijderd, Iu den auto bevonden zich geen personen. Het bleek, dat de heer den wagen juist op den overweg niet voor- of achteruit had kun nen krijgen en hem daarom maar in allerijl had verlaten, aldus „De Courant", Hij was juist klaar voor zijn vertrek Zaterdagnacht is door de Rotterdamscké politie in samenwerking met de Amsterdam sclie Centrale recherche een Grieksch marine officier gearresteerd, die zich indertijd een bedrag van drie millioen drachmen, bestemd voor uitbetaling van soldij aan de matrozen, had toegeëigend, en gevlucht was. Hij werd nagereisd door een Grieksch" politie-officier, die, na eindeloos speuren, zijn spoor in Nederland vond. De aangehoudene had reeds alles in gereedheid voor zijn ver trek naar Zuid-Amerika. Hij zal Voor uit levering ter beschikking worden gesteld van Als men maar vakman is...- Tijdens de jongste zitting van de Arr. Recht bank te Breda (Vrijdag 1.1.) heeft een rijwiel- dief uit de gang naar de publieke tribune van' het rechtbankgebouw een zoo goed als nieuw; rijwiel weten te stelen en zonder eenig spoor achter te laten zich uit de voeten gemaakt, f ONDER EEN KAR GERAAKT. Ernstig aan het liooïd gewond Op het terrein van de fabriek der fa. Hoff- mans te Waalwijk is een zoontje van den heer v. d, B.M. spelenderwijs onder een omslaan de kar geraakt. Hij bekwam een diepe'wondé aan het hoofd en een hersenschudding. HOLLANDERS IN DE VREEMDE. i Jan Poortenaar naar Berlijn, Te Berlijn wordt in dé volgende maand eea uitgebreide tentoonstelling gehouden van schil derijen en etsen door Jan Poortenaar.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1928 | | pagina 9