Jules Verne en zijn ,,wonderreizen" Woensdag 8 Februari 1928 Derde Blad Pagina 1 Bij aijn UtoRctefdsten geboortedag Hoi is vandaag honderd jaar ge'éden, Üal i.i hel. Fwsnsïhc stadje Nantes word -geboren Jales Verne, ccr. auteur, wipns .aiUioze verken door zijn tijugorJUDten hescho'j d ais producten van oen onge- •breld.eldrt Guda&e. -.vïj, 90s? éemvsóhe 'rrien- schen niet Runnen J«tj.v dan mat hegrijpe- lijke verwondering over rijn bijkans pro fetische gaven. Oorspronkelijk voorbestemd, oir. lac'ols- kmulige te worden, studeerde Jules Verne te Parijs, waar hij echter al gauw ont dekte dat hij deze tak van wetenschap absoluut niet ambieerde. Zijn fantastische geest voelde zich veel meer aangetrokken tot do studie van de ongekende mogelijk heden biedende natuurwetenschappen. Ilij staakte dus zijn rechtskundige studies en begon te schrijven. Jules Verne. •De opvatting, als zou Jules Verne de stof voor zijn werken louter en alleen uit zijn uiterst vruchtbare fantasie geput, hebben, is echter absoluut bezijden de waarheid, Dit blijkt overigens uit al zijn werken, Waaraan een grondige kennis van aardrijks kunde, kennis der natuur en andere natuur wetenschappen ten gronde ligt. Jules Verne was zelf geen wereldreiziger, die uit persoolijke aanschouwing zoo kleu rig en boeiend wist te vertellen over de natuurwonderen van verre landen. De ge gevens voor zijn beschrijvingen putte hij uit studieboeken en aan hel tot stand konten van elk nieuw boek ging een diep gaande bestudeering van de te behandelen materie vooraf. Wie de vervoering van de „wonder- reizen" niot hebben gekend, zullen nooit Weten wat de naam van Jules Verne be- teekent voor dogenen, die zich eenmaal mot heel hun jonge ontvankelijkheid aan diens overstelpende verbeeldingswereld heb ber» overgegeven. Het is niet meer opnieuw te leven, het is enkel te bewaren voor 'degenen, die het hebben, als een schat. Het werd als een geloof er valt ten slotte niet meer over te discussieeren cn het is als een liefde, exclusief en ja- ioersch, en bij tijd en wijle niet voor rede vatbaar... De rede bijvoorbeeld zegt, dat alles ver andert en zich ontwikkelt en dat het aller- Ifalea Verne. „Naar liet middelpunt der Aarde" bik boog mij over de kaart." voortceéfelijkste voor de jeugd van t wintig tot veertig jaar geleden... ITalt, ellendige gemeenplaats,' rampzalige spelbreker bij ieder feest der gedachtenis! Wat zijn ons doze eigenwijsheden, dat bezadigd oordeel, die onnoozele paedagogiek! Want we kun nen het allemaal een? worden vandaag en hot behoeft zelfs niet op de wijze van Hibbs However, die in Holland Janusje Evenwel geheeten werd. We zeggen cefi- voïidjg: dat die oude jeugd toch wel bij zonder gezegend geweest is, dat het aller voortreffelijkste voor haar, zoo voortreffe lijk was. DE ..ECHTE" LEZERS VAN VERNE'S WERKEN De echte lezers van Jules Verne, de échte, zeg ik u, zijn nooit ouder geworden dan de kapitein van vijftien jaar. liet is mogelijk, dat zij hun haren stuk voor stuk verloren hebben en hun baard grauw werd als een bezem, dat zij niet meer uitgaan zonder stokje en niet meer loopen dan langzaam op het. trottoir, maar zij zijn toch niet ouder dan vijftien.... als lezer van Jules Verne wel-te-verstaan. Als klein kind al hebben zij 'de platen gezien op vaders knie en voor zij behoorlijk lezen konden, kenden zij de onderschriften al uit het hoofd. „Gij bevindt u op mijne komeet" en Hector Servadac kijkt verbaasd naar don gebrilden professor. „Tabak! tabak! Echte tabak!" en Pcncroff blaast dampwolken uit als een nijlpaard. ,Was die man 35 of 50 jaar?" en heel het geheim van kapitein Nemo lag in die enkele vraag. ,.TIet geringste kleedingst.uk werd een oor zaak van onbehagelijkheid", en hel vlot van professor Otlo Lidenbrock joeg voort over den gloeiroden stroom vóór de ge weldige Siromboli liern terug zou werpen op de koele korst der aarde- Die soms zoo moeilijke zinnen kenden zij al, die echte lezers van Jules Verne, vóór zij ze nog begrepen. Maar toen zij grondig lezen geleerd hadden, begonnen de blauwe boeken eerst goed hun geheimen te ontvouwen. Het was des avonds in de huis kamer, hij de lamp, met het zoete neuriën van het theewater in de aandachtige stilte. Daar, gebogen over hun hoek, vingen de jongens do wonderroizen aan, die ze met één zwaai onttrokken aan alle beper kingen van plaats en tijd en redelijke mogelijkheden. Zalige zwervers, die lezer? van Jules Verne, onbekommerde avonturiers in de onmetelijk heid van het. heelal! Alle landen hebben zij bereisd, alle vreemde steden bezocht., alle rivieren overgetrokken en alle zeeën door kruist. Met Phileas Fogg de wereld om, met de kinderen van kapitein Grant naar Pata- gonië, naar Australië en den Stillen Oceaan; met, Kerab.au den Stijfhoofdige rond de Zwarte Zee, met Caesar Cascabel door Alas ka en de Behringstraat, met den vondeling van dé „Cynthia" naar de Poolgebieden, met de Russen en Kngelschen naar Midden-Afri- ka, met Michael Slrogoff door Siberië, met de pelterijenhandelaars naar het „land der buitenste duisternis", vijf weken in een luchtballon, in een woonwagen, naar Rus land, op een vlot over de Amazone en in een. kist naar het Hemelsche Rijk! En dan de ongelooflijke vinding i van vernuft en ver beelding! Waarom niet de as van de aarde verplaatst om de steèökoolgebieden van de Poolstreken te exploiteoren? Waarom zou bet monsterkanon van Staalstad niet met één projectiel een einde maken aan de stichting van den edelen Sarasin? Waarom, na de kwetsbare luchtballons, het niet ge zocht in het „zwaarder dan de lucht,?" Maar zelfs verrijkt met deze inventies en ontdek kingen was de oppervlakte der aarde te klein, voor de lezers van Jules Verne. Zij joegen met Robur den Veroveraar door het luchtruim, zij doken naar de diepzee tot de „Nautilus" kraakte in zijn voegen, zij kropen de mijnen in naar de gebieden van het zwarte goud, zij drongen door tot liet' middelpunt der aarde. Ja, zij vlogen in een kogel naar de maan tot de zee ze opving als een bed, zij lieten zich wegvegen door den staart van een komeet- on zagen deze wereld als een ster aan'het firmament- Is liet wonder, dat het hoofd ging gloeien en dat de oogen flikkerden bij dit onmete lijk schouwspel? Vraagt niet hoe verrukt en gelukkig deze kleine zwervers in den gec3t eindelijk de rust vonden van het late bed: zij droegen de aarde als een toover- bal in hun handen, het heelal lag als een wonder tuin aan hua voet. ZIJN FANTASIE EN ZIJN TEFKENTNG VAN FIGUREN De aarde was bij .luie? Verne niet ..woest en ledig, het universum geen onmetelijk la boratorium voor uiivihdingon en proefne mingen. Daar was overal en altijd zijn ty pische, bonte en beminnelijke menseliemvc- reld. Zijn karakters waren ongecompliceerd, zijn psychologie bleef aan de oppervlakte. Maar hij was in de toèlcéftihg van zijn figuren nooit conventioneel of'banaal. Hoe simpel én eenkantig ook. ee.ifi persoonlijkheid bij Jules Verne was aliijd Iemand. Phileas Fogg was een karakter, tötvhef einde toe strak volgehouden, en lovend, hoe flegmatiek ook. Passeparioiit bleef c-en type met de beste eigenschappen van den Fransehen geest cu hoezeer hij om zijn nationaliteit ook door den schrijver vertroeteld, werd, hij bleet op iederen vreemden bodem een mensch. Misschien heeft Jules Verne zijn vermo gen om werkelijke gestalten op te roepen wel het sterkst geopenbaard in zijn geleer- den-figuren. Het type van den negentiende-' eeuwsche vorscher is bij hem iets eenigs en onvergankelijks geworden. Het zijn ma niakken, zonderlingen en eenzelvigen, het zijn verliefden in de wetenschap, strenge asceten in den dienst van het kennen en begrijpen. f-n yortl -n Qjjes ^te mensehen, hartelijk en edelmoedig, onhandig en (e goede trouw, bollehoozeri in de studeer kamer en kinderen in het leven. Zij werden in hun hartstocht voor de wetenschap nooit geheel groot en in hun overgave aan die eone liefde nimmer tragisch. De laatste 3D jaar van zijn leven heeft de beroemde romancier te Amiens, de pit toreske hoofdstad van Picardië, doorge bracht, waar hij als lid vnn den gemeen teraad en later als wethouder van Onder wijs de helanfom van de hern zoo na aan hot hart liggende jeugd wist te behartigen. Jules Verne. „De Reis om de wereld in 80 dagen". Passepartout, een bezoek Aan Nederland an 18TC tot 188:2 bield Verne er een prach tig gebouwd stoomjacht, de „Saint Michel" op na, volgens gegevens yan zijn broer Paul Verne, drie en dertig meter lang en met een inhoud van acht en dertig ton, waarmede hij in 1882 nog een bezoek aan Rotterdam heeft gebracht. Over dit bezoek en de indrukken, die de gebroeders Verne bij die gelegenheid in ons land hebben geai ogen, kan nog hot volgende karakteristieke worden medege deeld: De gebroeders bc.zochlen den Haag en Amsterdam en namen daar de musea na der in oogensehouyI'aul Verne verklaar de dan: „De indruk, die men jn tegenwoordig heid van die mcestei stukken ontvangt, is des te moer verrassend, daar hij ondervon den wordt te midden van een menigte schil derijen, waaronder vele van Rubens, van Van der Holst, van Van Djjck, van Murillo, van Hobbeina, van Ruysclael, van Teniers, van Breughel, enz. aangetroffen worden, welke verzameling van deze musea een on vergelijkelijk geheel van meesterstukken zou vormen. Ongelukkig iaten de pralen veel te wenschen over en zijn de kunst schatten onwaardig, <üe zij bevatten. Waar om bouwen steden, die zoo rjjk zijn en zoo van kunstzin tintelen als Amsterdam en Den Haag, geen musea, die meer met hun smaak voor de schóone kunsten overeenko men?" En verder: „Wat betreft, hetgeen wij van Nederland door de ruiten van ecm spoor wegrijtuig gezien hebben, kan slechts aan gemerkt worden als een vluchtige blik op zijn zoo groene weilanden en zijne kanalen, die langs een liniaal getrokken schijnen, op dien achtergrond van windmolens, die den gezichtseinder verlevendigen. Maar dat weinige rechtvaardigde den nukkigen inval van den dichter Cavalier Butler, toen hij geide: „Nederland heeft een diepgang van vijftig voet, de grond, waar uit hef bestaat ligt voor anker, men is daar aan boord". NAVOLGERS VAN DEN GROOTEN FANTAST Nog niot alles wat Jules Verne zich ge droomd heeft, is tot werkelijkheid gewor den. Interplanetaire reizen belmoren voorhands nog tot de onmogelijkheden. Maar waaróm zónden we'aan de tot standkoming ervan twijfelen? De ondervin ding moet ons bewaren tegen liet vervallen in de foul van een vorige generatie; liet niet, golooven aan evolutie. Alsof men er Jules Verne mee hoeft wil len eeren, is juist dezer dagen de aandacht weer eens gevestigd op deze onopgeloste idee: de verbinding met andere planeten. Niemand minder dan de heer Robert EsnaultPelterie, de bekende vliegtuig- constructeur, en André Hirscb, hebben een groot fonds ter beschikking gesteld van de „Soeiété Astronomique de France", om daaruit jaarlijks een prijs van vijfduizend francs uit te keeren voor het beste en meest serieuze wetenschappelijke werk ge- durende dat. jaar gepresteerd, op het ge bied der interplanetaire act.her-navigat.ie. De jaarlijksche prijsvraag i3 internatio naal en de schenkers van het fonds wek ken alle uitvinders ter wereld op, om mode te doen aan de oplossing van het probleem. Aleon door de samenwerking van alle scheppende menschelijke denkkracht, kan men er komen. Ook verschillende andei'e romanciers en geleerden hebben zich het hoofd gebroken over interplanetaire reizen. Onder bon zijn de bekendste, de Engelsehe schrijver II. G. Wells (die de bewoners van onze oudere zuster-planeet Mars de eer geeft der inventie), Kurt I.asswilz, de Duitseho fantast, die liet waagstuk niet langs bal- lisGschen weg oplost, doch de „zwaarte kracht" als stralende energie laat ontdek ken, waartegen men zich kan isoleeren. 'Op deze wijze zou men dus in het aefher- ruira kunnen ontsnappen uit de aantrek kingssfeer van onze aarde en die der andere planeten. Ten slotte heeft zich' de Amcrikaansche professor Robert IT. Goddarl ernstig bezig gehouden met het vraagstuk en zelfs ceriige voorbereidende experimenten gedaan. De heer Eshault-Pelterie, die natuurlijk onmiddellijk na de publicatie van de schen king, die hij te znmen met den heer Ilirsch had gedaan, bestormd werd om interviews, heeft verklaard overtuigd te zijn, dat de idee van .Tides Verne vroeg of laat gereali seerd zal worden. Het gaat er maar om, volgens hem, een explosie-middel te vinden, dat. veel en veel sterker is dan alle ontplofbare sloffen, die wij tot. nog toe kennen. En hij zeide voort3 reikhalzend uit te zien naar de krachten, die de moderne natuurkundige uit, splitsing der atomen zullen opwekken. Wanneer dat eenmaal gelukt is, dan i.s 'n reisje naar de maan een kwestie van zéven-en-twintig mi nuten geworden. Zelfs de planeet Venus, die 78.300.000 ki lometer.? van ons verwijderd is, zal dan te bereiken zijn in negen-een-veertig uur en twintig minuten. De vraagstukken der luchtvaart aldus verklaarde de heer Esnault-Pelterie ten slotte heeft, men in den aanvang even onoplosbaar geacht en even belachelijk ge maakt. Jules Verne. „De Reis naar de Maan", j Het vertrek. 't DE KINDERVRIEND Jules Verne hield alles op het plan van' zijn beminnelijke overdrijving en Frnn- schen humor. Maar hij hom bleef alles clan' ook zóó, dat liet door de kinderverbeelding nog net, beheerscht kon worden, dat de jon gen met, zijn avondboek zich opgenomen kon voelen te midden van die groote, belang rijke, vreemde, maar goede en edelmoedige menschon, waar hij als een gelijke mee kon omgaan en verrukt mee leefde in het heelal. Wie daar eenmaal iels van ervaren heli- hen in hun jongenstijd, begrijpen nu met' hoeveel vereering en dankbaarheid Jules Verne bij zijn eeuwfeest wordt herdacht. Zij begrijpen ook, dat het betreurd kon worden, toen een latere jeugd hem verliet. De Iaat sten onder Verne's getrouwen heb ben het rnee moeten maken, dat de jon gens liever dan met do luchtschipbrcuke- lingcn naar liet geheimzinnige eiland, „met z'n zessen naar de Veluwe" gingen of zoo iets, of een vlol.reïs op de Amazone prijsga ven voor „een vacant ie op de Friesclie urn- teren". Maar toen was het een eigenaardige vol doening, dat het avontuur en de fantasie hun macht weer deden gelden in de boeken' der ouderen: De uitvinding van liet toe komst-beeld bij Wells en Benson en Mac- Orian. De Ontdekkingen en wonderroizen bij Cendrars of de Tharnud's en de eigen- landsehe jonge schrijvers: onder de palmen' van Kahia en in de uitgestrektheid van' de kaneelgurende savannah. ZIJN DOOD a Den Sisten Man*-' 1903 is de vertellen zonder weerga als gevolg van suikerziekte in zijn prachtige woning overleden. De cleel- neming aan Zijn begrafenis was overwel digend. Een ontzagwekkende stoet van lite ratoren en intellectueelen volgde zijn lijk baar. De Duitsche keizer liet zich cloor zijn ordonnans von Flotow vertegenwoordigen. Het grafmonument, gebouwd door Albert: Roze, waar de beroemde schrijver den graf steen half oplicht, de oogen hemelwaarts heft en den rechterarm symbolisch omhoog strekt, draagt het opschrift: „Vers l'immor- taüté et la jeunesse" (Naar de eeuwige jeugd). HIJ DEN ONLANGS GEHOUDEN GROOTEN ZWEEDSOHEN LtJCHTDAG moesten dtf vliegeniers met hun machine ook door een raamwerk van vlaggen vliegen, dat de grootte had van de „Are <U Trioraph" te Parijs. Onze foto toont, een der mededingen de ma* lijke opdrac ht uitvoert. -n ■te - - --- 'sd n rwri fi-

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1928 | | pagina 9