ONZE VROUWENRUBRIEK fwrne DE GOUDEN BAL. ENSEMBLES. ROND KUSSEN. OP VERZOEK VAN EEN ABONNEE RECEPTEN. DE GOEDE MANIER. NIEUWE MODELLEN. VRIJDAG 10 FEBRUARI 1928 DERDE BLAD AAN reu Overname uit deze rubriek zonde» schriftelijke toeslemming verboden. Een der nieuwere Duitsche dichters Bd rries v. Münchhausen, die, evenmin als de andere modernen, aan overdreven sentimentaliteit lijdt, zelfs wanneer hij een gevoelig onderwerp behandelt, heeft een gedicht gemaakt, dat hij oorspron kelijk doopte: Vaderliefde. Al jarenlang had ik 'n voorliefde voor zijn werk, maar dezer dagen kreeg ik van hem 'n bundel in handen, die niets anders be vatte dan afbeeldingen van zijn oor spronkelijke handschriften of, juister uitgedrukt, zijn kladjes, want anders kon je ze onmogelijk noemen. Behalve een inleiding door een bewonderaar, kwam er geen enkele regel druks in voor niets dan hanepooten, Latijn- sehe en Gothiscbe letters gezellig door een, kladden en moppen van merkwaar dige afmetingen en modellen, doorhalin gen en verbeteringen een Tantalus kwelling, wanneer je gretig zoudt willen gaan genieten ,'t Moeizaam en hortend ontcijferen was 'n waar schatgraven, te meer, daar ik de meeste van deze ge dichten niet kende. t „Vaderliefde werd door middel van 'n dikken, sputterenden haal als titel af gekeurd en vervangen door „de Gouden Bal in verband met den inhoud van het vers zeer zeker een artistieker keus. Heel eenvoudig, en zonder 'n zweem van zwemmerige zoetelijkheid, schildert de dichter de bijna afgodische liefde, die zijn vader voor hem koesterde, een liefde, die hij, kleine jongen, nog onmo gelijk r.aar waarde vermocht te schatten of te beantwoorden. En toen de tijd was gekomen, dat hij ze beter kon begrijpen en waardeeren, was hij zelf een man geworden, die er moeilijk toe komen kon, zich te uiten in kinderlijke aan hankelijkheid. „Dus heb ik 't hem nooit vergolden," -egt hij. En hij vertelt van zijn eigen 'oon, die nu naast hem opgroeit, en dien ii liefheeft als het licht van zijn oogen, waaraan zijn hart hangt, zooals hij nooit vermoedde, dat 't iemand aanhangen kón. „En is 't niet wonderlijk...." be peinst hij. „Wat ik zelf eens ontvangen heb, vergeld ik aan een, die 't mij niet gaf, noch ooit terug zal geven.... Want wanneer hij zelf man is en als man denkt, zal hij, als ik, zijn eigen wegen gaan.... En weemoedig, maar zonder afgunst zal ik toezien, hoe hij aan mijn kleinzoon geeft, wat mij toekwam...." Dan vindt hij voor zijn mijmerende be schouwingen over die onverbiddelijke wet van altijd-verder-doorgeven en nooit terug-ontvangen, voor dat gestadig voort beweeg in één richting zonder omme keer, plotseling uitdrukking in een weidsch beeld, bijna geniaal in zijn een voud: het beeld, waaraan 't gedicht zijn naam ontleent. Het ééne slot-couplet is voldoende om zijn visie weer te geven. ..Hij staat in de lichte zuilengalerij der lijden en ziet met een klaren, bezonken blik van begrijpen naar het spel des le vens dat zich voortzet, wijd en zijd, van de schaduwdiepte ginds naar de scheme rende verten in 't verschiet. De gouden bal rolt vooruit.vooruitieder werpt hem met een glimlach 'verder „en niemand geeft den gouden bal te rug...." Zien we het niet voor oogen? De lange lichte speelzaal van ranke bogen. waar zon en wind door dartelen de jonge, hooggeheven handen die ons den bal toewierpen, den blanken gouden glansbal, het beste, dat zij te geven hadden. En we zien ons zelf staan, zoo als wc hem vingen om ons dan om te wenden en hem iubelend voort te wer pen naar wie na ons komen blij, het te kunnen geven, 't beste dat wij heb ben.... En op onze beurt zien we toe, hoe de nieuwe spelers zich omwenden, den rug naar ons toe, en den gouden bal verder werpen, verder, verder tot hij als een flitsende vonk in de zonneverte verdwijnt. t Is onvermijdelijk-naiuurlijk zóó, en daarom goed en mooi. Ouderliefde is on der alle menschelijke genegenheden de eene, die 't minst rechtslreeksche be antwoording vindt. Wat vermoedt een kind. hoezeer 't ook aan vader en moe der gehecht mag zijn, van de onver moeide bezorgdheid van dagen en nach ten, van de alles-overheerschende har- teliefde, die naar hem uitgaat en naar ■iets anders vraagt dan naar zijn belan gen en geluk? Van het leven, dat zich voor hem wegschenkt en vergeet, uit put en ontledigt en schijnt uit te monden in zijn groeiende kracht, zonder nog een eigen doel te kennen? Neen, ook het ernstigste en gevoelig ste kind vermoedt. onSroeiend en zelfs groot geworden, altijd nog maar een deel. Pas wanneer voor hemzelf de tijd is gekomen, den gouden bal te werpen, begrijpt hij, in zijn verwondering over den nieuwen rijkdom van ziin eigen hart uit de onvermoeide schatten die hij ver mag te geven, wat hem zelf eens ge geven werd.... En hij herinnert zich tal- looze weldaden, die vroeger bijna onop gemerkt aan zijn bewustzijn voorbijgle den, er. weet dat herdenken te benutten en ze nu op zijn beurt te bewijzen. Maar t is geen terugschenken, t is een voor waarts streven, een nieuwe, vrije gift, geen aioetalen -het niet te stuiten we^g- en verder-rollen van den gouden Ouderliefde geven wij om ons kind te leeren wat liefde zeggen wil. om het te leeren, welke liefde het zelf zal te ge ven hebben aan zijn kinderen. V*" ge ven die liefde niet om ze zelf terug te winnen, wanneer onze les in 't kinderhart tot rijpheid is gekomen ,maar om ze verder te doen voortleven, ia. ai ver der r an ons weg.Wii zaaien, maar niet voor eigen oogst: de kinderen van onze kinderen zullen maaien Zou t ook wel te vergelden zijn, dat onschatbare, dat wij geven, dat wij zelf eens ontvangen hebben? Zou 't anders te betalen zijn dan met heel een leven, een wegschenken van gedachten, ver langens en genegenheid? De gave zelf was immers óók leven en hartebloed? Doch ons leven behoort niet aan die vóór ons kwamen, maar aan die na ons volgen. De liefde van ouders voor hun kin deren is de eenige die, in verhouding tot haar innigheid, werkelijk van één kant komt, en dat, zonder zich te be- klagen, omdat dc natuur het zóó wil. En wanneer we soms al eens zien, hos kinderen hun grijze ouders met de meest voorkomende zorg alle stoffelijke welda den trachten te vergelden, die ze in hun jeugdjaren^ aan hen te danken hadden, dan valt 't ons toch altijd dadelijk op, hoeveel meer plichtsbesef dan teeder- heid aan deze verzorging ten grondslag ligt, hoe ze zich kenmerkt docr" 'n bijna zakelijk overleg, veel meer dan door spontaan vertroetelen.... Dat stemt ons altijd weemoedig, wan- neer we t aanzien. Maar toch, de enkele uitzonderingsgevallen van kinderen, die zich volkomen voor hun ouders opoffe- re?.'., e, 'euf>d, geluk en alle levensmo gelijkheden voor hen prijsgeven, die van een huwelijk afzien, om bij vader en moeder te blijven, bevredigen ons even min, en onze bewondering voor hun trouw en zelfverloochening wordt ge temperd door het bijna onnatuurlijke van zulke gevallen, die op 't eerste ge zicht een van de schoonste uitingen der natuur kunnen schijnen. Het natuurlijk verloop, het juiste evenwicht en de ge zonde harmonie ontbreken echter, en daardoor kan er van schoone verhoudin gen geen sprake meer zijn en heeft het hooggeprezen voorbeeld iets wanstaltigs gekregen. En dan de ouders, die een dergelijke opoffering accepteeren of zelfs afdwin gen kunnen die ons sympathiek zijn? 's hun manier van doen, afgezien van 't geoorloofde, ons ook maar begrijpe lijk? Waarin kan 't geluk gelegen zijn van dat spijtig grijpen naar den gouden bal, die, eenmaal weggegeven, bun niet meer toebehoort? Ik voor mij zou onder geen voorwaarde wenschen, dat de erf- gave, die ik had uitgezonden op een lange reis door ,,'s levens zuilenzaal", die ik bestemd had voor vele en verre nakomelingen, op mij werd teruggewor pen om onder te gaan in mijn eenzamen ouderdom, zonder tot in dc lichtende verte voort te leven! Ik zou den gouden bal niet tegen mijn blinden muur te pletter gekaatst willen zien! Niets is ons eigendom in onze kinde ren, niets, zelfs onze eigen gaven niet! De gouden bal, dien niemand in zijn vaart kan stuiten, rolt eenmaal buiten ons bereik. Mogen we hem naoogen zon der afgunst méér nog: met de diepe, rijpe vreugde, dat wij dit kostbaar klei nood niet kleinzielig-begeerig in eigen handen klemden, maar 't blijmoedig ver der gaven, dat wij trouw en goed onze taak vervulden in 't ernstig Levens-spel onder de zuilen, het gouden wisselspel van geven en ontvangen. MACHTELD. A 14. Deux-pièces van fijne wollen stof, gegarneerd met zijde, of van Crêpe de Chine, in twee kleuren. Een zeer mooie combinatie voor dit model is beige stof met donker bruine zijde gegarneerd. De bies om den vier kanten hals en het spHt. is 4 c.M. breed. Op den onderkant der jumper komt 'n zijden bies van ongeveer 7 c.M, en even boven de ceintuur een veel smallere. De biais worden gewoon opgestikt. De rok is recht onder het split der jumper gesloten met een rij knoopjes. De bies aan den onderkant van den rok is 18 c.M. breed. Om de jumper wordt een smal cein tuurtje van bruin peau de suède gedragen. A 15. Trois-pièces, beslaande uit jum per, rok en jersey, gemaakt van fijne wol len stof en gegarneerd met stof of zijde in een afstekende kleur. De jumper heeft lange, aangesloten mouwen. De ronde hals is afgezet met een platte bies in de af stekende kleur; 'de verschillende biezen op de jumper en aan den onderkant even eens. De jersey is ook afgezet met platte biezen, manchetjes om de mouwen en wordt open gedragen, zoodat deze met de jumper één geheel vormt. De rok is in één Ideur en heeft twee naar voren loo- pende plooien, die een klein stukje wor den ingeslikt. u A 16 Trois-pièces van Kasha, bestaan de uit jumper, rok en mantel. De man- lel en de rok zijn van effen naturel-kleu r"ge Kasha. De jumper van gestreepte Kasha met een ondergrond van naturel-kleur. De mantel en jumper worden gegar- oeerd met Kasha in de kleur der strepen. De bies aan den onderkant der mantel loopt van achteren door. De rok heeft oreede, één kant uitloopende plooien. De mantel wordt open gedragen en kan door ®en smal ceintuurtje vastgehouden wor- den' ANEMOON. KNIPPATRONEN. Van al deze modellen zijn a f 0.75 pa tronen naar maat verkrijgbaar aan „Het rtronen k am oor Postbus No. 1, Haarlem. Nauwkeurig maat opgeven s.v.p. en het bedrag aan postzegels insluiten, waarna omgaande toezending volgt. Het kussen is aardig, gemaakt van Peau de pêche of Mattingstof in lila, oranje of licht grijs, bewerkt met dikke, gekleurde wol. Bij een lila ondergrond werken we de bloemen met geel en oranje, de blaadjes en dc tak groen. Bij een oranje, ondergrond, bloemen zwart en lila, blaadjes en tak groen. Bij een grijze ondergrond, bloemen ko- renblauw en oranje, blaadjes en tak. groen of zwart. Het randje op het kussen wordt even eens in één van de opgenoemde kleuren gewerkt. Het kussen bestaat uit twee-ronde plak ken, ieder met een middellijn van 50 c.M. Het is opgevuld met kapok. Figuur 1: het kussen. Figuur 2: bloem motief op ware grootte. Het patroon kan gemakkelijk op het kussen geteekend worden, door eerst een grooten cirkel te trekken, daarna, cp ge lijken afstand, op de lijn van den cirkel, kleine cirkeltjes, alle van dezelfde grootte; de lijn van den grooten cirkel geeft dan meteen den loop der takken aan. De bloemblaadjes kunnen weer aange geven worden, door op gelijke afstanden in de cirkeltjes puntjes te teekenen. Dit kussen is ock zeer mooi van zwart of bruin fluweel. We kunnen dan met alle harde kleuren wol werken, DINA. die een midclel vraagt tegen vetpuistjes, nog een en ander hierover, hoewel ik meen, ze reed® hier en daar besproken te hebben, lk weet niet precies, welke puistjes bedoeld worden, de chronische z.g. vetwormpjes met zwarte kopjes (Milesser, blackheads), die het gezicht blijvend ontsieren en gewoonlijk samen gaan me vergroole poriën, ofwel de gewone roode puistjes, met eea rijp kopje, die opkomen en na een paar dagen weer verdwijnen De laatste moeten, zoodra het bultje gevoeld wordt, zoo vaak mogelijk gebet worden met gewone salicyl-spiritus; ze komen dan niet verder door. Geeft men er de voorkeur aan, ze uit te drukken dan laat men ze rustig rijpen, zonder salicyl te gebruiken, drukt ze met een schoonen zakdoek uit, tot ze bloeden en nog even langer, zuivert ze niet een weinig peroxide en verzacht het plekje met wat coldcream. Zie verder het Spie- geltje van 14 Dec. 1.1, over „Puistjes", Dc futVL St0v' de ve[wormpjes, wor den éebet met hect water, waarin een lepel fijn badzout js opgelost, daarna wordt het gezicht met coldcream gerei nigd en ten slotte gewasschen met zeer koud wa er, waarin een scheutje eau-de- cologne. Herhaal dit in het begin om den anderen OJg, later elke week. Een ander probaaL middel is zinkzalf, vermengd met een Paar druppels benzoë-tincfuur, bij uw drogist verkrijgbaar, maar vóór ge dit gebruikt, moeten de poriën eerst gron dig geieinigd worden met coldcream, liefst een weinig verwarmd. Zie verder n0g de Spiegeltjes van 26 Nov. en 8 Dec. l.L over »,Vergroote poriën". Een volgenden keer zal ik het hebben over de verzorging van een te vette huid. Daar vetwormpjes daar gewoonlijk een gevolg v an zijn, zujlen de daarin voor komende wenken en receptjes u wel licht nog van dienst kunnen zijn. EVA. als wanneer we 't met een schaar knip ten. Wanneer we dc verschillende strooken hebben uitgesneden en deze aan elkaat zullen gaan naaien, is een van de belang rijkste dingen, er op te letten, dat bij alle 't haar den zelfden kant uitloopt. Bij langharig bont zien we dat onmiddellijk, 't kort harige strijken we zachtjes met de hand en weten 't dan dadelijk. Daarna passen we alles netjes tegen elkaar. i Aaneenhechten moet gebeuren met de allerbeste naaizij, die We krijgen kun nen. Eer de verschillende strooken can elkaar gezet worden, wordt eerst ieder stuk met festonneer- of knoopsgat-steken omgewerkt, daarna w or dsn ze aaneen- gehecht door de koordjes, die deze ste ken langs de randen hebben gevormd, samen te naaien. Hierbij wordt dus niet in t bont gestoken, waardoor dit mooi plat blijft. We zorgen ook, mot onze ste ken geen haren vast te naaien, maar hou den deze zorgvuldig buiten 't bereik van elke draadlus. Moeten we nu b.v. een bontkraag ma ken, dan voegen we van aaneen gezette reepen en stukken precies den vorm van het papieren patroon samen, met rondom een klein randje extra. Ook knippen we juist zoo n stuk bijpassende voering, en maken een smal ïnslagje. We slaan ook t bont een heel randje in, weer zorg dragend de haren te laten uitspringen eü niet mee te pakken, en rijgen 't op de voering. Nu hechten we met fijne spelden 't bont op de juiste plaats van 't klce- dingstuk en naaien 't daarna met fijne fia- nelsteken op, beurtelings door de vouw van t bont en de stóf daaronder stekend. W e moeten zorgen, dat de naaizij, waar mee we dit doen, er zóó goed bij kleurt, dat ze eenvoudig onzichtbaar is. Op deze manier kan 't resultaat niet anders dan bevredigend zijn, en zullen we er zeker geen spijt van krijgen, dat we zelf dit dankbare peuterwerkje on dernomen hebben. KA JA SINAASAPPELEN. Een vrucht, die zeer verwant is aan, of beter gezegd steeds genoemd wordt met citroenen, is do sinaasappel. In aansluiting met t gebruik van citroenen zoowel als huismiddel als in de spijsbe reiding, wil ik u nu hoofdzakelijk eeni ge recepten met sinaasappelen bereid geven. Hoewel sinaasappelen liet grootste deel van hét jaar te krijgen ziin de maanden Augustus tot December zijn ze er niet zijn deze vruchten van half Ja nuari tot half Maart het lekkerste niet alleen, maar ook het beste, omdat ze dan het saprijkst zijn. Velen eten si naasappels. omdat ze lekker zijn. 't Is waar, ze zijn dorstlesschcnd en verfris- schend. Uit dit oogpunt beschouwd, zijn ze zuiver „genotmiddelen". Bovendien zijn ze zeer „nuttig" voor de gezond heid: ze prikkelen n.l. het darmkanaal, waardoor de peristaltische beweging bevorderd wordt en eventueele verstop- PÜH> getracht wordt tegen te gaan; ook hebben ze invloed op de samenstelling van het bloed, 't geen door leeken ge noemd wordt, dat ze bloedzuiverend werken; en vooral niet te vergeten de vitaminen -die deze vruchten bevatten. In zeer vele vormen zijn deze vruch ten te genieten en wel: rauw, 't zuive re sap, verwerkt in puddingen, vlaas, sausen, vruchtensla, marmelade, limo nade. V oor het maken van limonade en marmelade is het nu de beste tijd. Oranje-marmelade. (Voor 4 a 5 jampotjes, elk van 3d.L.) 4 Sinaasappelen. 1 Citroen. 2L. water. 2'A Pond suiker. Bereiding: Borstel de vruchten schoon en zet ze een nacht in het koude water te weken. Kook ze den volgenden dag gaar in hetzelfde water, tot ze volko men zacht zijn, gedurende 1/4 uur. Probeer met een zilveren vork of pun tig houtje of de vruchten zacht zijn. Zórg er echter voor, dat ze niet te zacht zijn: ze laten zich dan moeilijk behan delen, Neem ze dan uit het vocht; snijd ze in vieren, verwijder dc pitten, de harde vezels en het witte gedeelte van de schil. Snijd het overige gedeel te van de schil zoo dun mogelijk in lange snippers. Voeg het vruchtvleesch en de snippers bij het vocht (zorg vooral, dat er geen wit bil is: dat geeft de marmelade ene onaangenamen, bitte ren smaakl. Meet de hoeveelheid, deze moet nu 2 d.L. zijn. Laat het vocht eenigen tijd inkoken. Neem 2/3 deel van de hoeveelheid vocht aan suiker, d.i. 2)4 pond; 't gewicht van 1 L. sap wordt daartoe gelijk gesteld mgt 't ge wicht van 1 L. water 1000 gram, 2 L. is dus 2000 gram of 4 pond, 2/3 deel van 4 pond is 8/3 pond 2 pond). Voeg de suiker bij het vocht en laat de massa inkoken tot op jamdikte, di.i. als een druppel, op een bord gedaan, gauw vrij dik wordt. Doe de raassa in de uitgekookte jampotjes en sluit deze af met vochtig perkamentpapier. Plak op de potten een étiquette met naam en datum van den inhoud. Sinaasappel-limonade 1U4 flesch). 1 K.G. suiker, waaronder eenige ta bletten suikertjes. 6 Sinaasappelen. 2 Mandarijntjes. 1 Citroen, 30 Gram citroenzuur, 2 a 3 d.L, water, zooveel, dat men met al het vruchtensap 6 d.L. vocht heeft. Bereiding: Borstel de mandarijntjes en sinaasappelen goed schoon en rasp er met de suikertjes de schil goed af. Pers de sinaasappelen, de mandarijntjes en de citroen uit en zeef het sap door een neteldoeksch lapje. Kook het wa ter en los hierin de suiker en suiker tjes op. Voeg het citroenzuur toe en laat dit koud worden. Doe het gezeefde vruchtensap er bij en giet de limonade in de uitgekookte ilesschen. Sluit deze met uitgekookte kurken en lak ze. Ver dun de limonade vóór het gebruik met driemaal de hoeveelheid water. Sinaasappel-bowl, 5 a 6 Sinaasappelen. 1 Citroen, Suikerklontjes. 150 a 200 gram basterdsuiker, afhan gende van de zoetheid van den wijn en de hoeveelheid suikerklontjes, die ge bruikt zijn. 2 a 3 flesschen bessenwijn of Meiwijn, 1 Flesch Spuitwater, Bereiding: Wasch de sinaasappelen en wrijf de schil af met suikerklontjes. Zorg, dat geen wit mee afgewreven wordt. Schil de sinaasappelen, verwijder zorgvuldig 't wit en de velletjes. Snijd ze in dunne plakken. Doe de pitten en pities er uit en doe ze evenals de suikertjes in een terrine. Pers den citroen uit, voeg 't sap er bij. Strooi de basterdsuiker er over en doe er 14 flesch bessen- of Meiwijn bij. Laat dit staan tot even voor 't ge bruik, Voeg den overigen wijn toe, proef de bowl op smaak af wat zoette betreft en voeg spuitwater toe, even vóórdat de bowl in de glazen geschept wordt. CATHARINA', Vcrmicellisoep. 1 L. bouillon 50 Gr. vermicelli 75 Gr. kalfsgehakt 1 ei 1 theelepel Maggi's Aroma. Maak op de hierboven beschreven wijze bouillon, ol los 6 Maggi's Bouillon blokjes in 114 L. kokend water op, kook de gewasschen en gebroken vermicelli er zachtjes in gaar, ongeveer J4 uur. Be reid ondertusschen van het gehakt met wat oud brood, peper, zout en nootmus kaat kleine balletjes en laat deze de laatste 10 minuten in de soep meeko ken. Kluts inlusschen in de soepterrine het ei en voeg er, zoo de bouillon van vleesch getrokken is, een theelepel Maggi's Aroma bij. Giet dan de soep voorzichtig roerende in de terrine. Nog eenvoudiger is het om Maggi's Vermicellisoep te gebruiken. Den inhoud van 3 tabletten strooit men in 114 liter kokend water, brengt de soep langzaam aan de kook en laat ze nog 15 minuten zachtjes doorkoken. m ....van bontwerken! Ja, die moeten we tegenwoordig ook al meester zijn! Vroeger kwam zooiets weinig of niet :n t huiselijk leven voor, maar den laatster, tijd, nu er zooveel wordt gewerkt niet dak- en andere haasjes, om aardige effecten en nuttige warmte te verkrij gen, nu we zoo graag zelf eens 'n paar van die verleidelijke kleine velletjes koopen om zonder naalsters-onkosten onze jas te voorzien van 'n modieuzere garneering, moeten we wel degelijk 'n beel e vakkennis bezitten, anders zal 't resultaal maar poovertjes zijn! Met de volgende eenvoudige wenken kan ieder 't een heel eindje brengen. Natuurlijk kunt u niet 't patroon van uw mantelkraag gezellig op 't bont leg gen en 't naknippen, zooals u met stoi doet! Maar hoe kan 't dan wèl? Is 't bont, dat we verwerken willen, reeds gedragen, dan gaan we 't eerst flink schoonmaken; dit onderdeel van de be handeling mag vooral niet verwaarloosd worden! We gebruiken daarvoor een royale hoeveelheid heete zemelen, die rijkelijk in 't bont worden gestrooid, zachtjes heen en weer gewreven en daar na uitgeschud. Without wordt op de zelf de wijze gereinigd met magnesia-poeder, en alle bont, dat eenigszins vettig is ge worden, zooals b.v, een kraag, moet gron- dig gewreven worden met viool-wortel, bij den drogist verkrijgbaar. Ieder spoor van 't reinigingsmiddel moet daarna zorg vuldig met een zachlen borstel verwij derd worden. Waarom bont nooit met een schaar geknipt mag worden? Omdat dan de haren mee worden doorgehakt, rechtaf, als hel polka van Volendammer boerinnetje, wat vooral bij bont roet lange, vlaklig- genrlc haren erg leelijk staat. Wc hebben dus geen schaar noodig, maar een zeer scherp, stijf mes, beter nog js een eihgheidsscfieermesje met slechts één scnerpen kant. Nu teekenen we met een zacht potlood of een coupeurskrijtje op dc ac.üerzijde den vorm af van't stuk, dat we wenschen uit te snijden. Als 't mogelijk is, zien We de hulp van dc een of andere gedienstige ziel te krijgen, die hel bont voor ons strak houdt, terwijl we het snijden langs de krijtlijnen, maar als dat niet gaat, kunnen we de volgende éénpersoons-methode toepassen. We houden t eene eind van 't stukje boni met onzen rechterpols tegen den rand van dc. tafel gedrukt en lichten 't andere eind met onze linkerhand een stukje van het tafelblad op, 't stevig strakhoudend tusschen de muis van de hand en de vier vingertoppen, die er tegenaan gedrukt worden. Ook de heele duim steunt mee, om een zoo breed mogelijke strook strak te -kunnen houden. De potloodlijn loopt naar ons toe, in 't midden van den strak getrokken reep. We moeten snijden met de rechterhand, terwijl we den pols, juist waar die in dc hand overgaat, tegen den tafelrand houden gedrukt. Indien we het bont plat op tafel legden en zóó sneden, zouden we hetzelfde re sultaat van doorgesneden haren krijgen, Het is nu een zeer las tige tijd voor een mode praatje. Om ons nu nog met wiiifermodellen be zig te houden, daarvoor is het te laat, en precies vertellen, wat ons de voorjaarsmode brengt, kunnen we nog niet. De mode is zóó onstui mig en veranderlijk, dat men soms reeds lang vooruit aangekondigde modellen, maan even ziet dragen vlug weer ver dwijnen en plaats maken voor andere. Maar toch kunnen we onze lezeressen het eec en ander vertellen. Ensembles zullen het nieuwe seizoen veel ge dragen worden, en de deux pieces 'zal daarbij meer dan ooit een be langrijke rol vervullen, evenals het mouwlooze vest, hetwelk ons op f r i c s c h e zomerdagen groote diensten bewijst. Heel smalle ceintuurs worden veel gedragen, met vaak als slui ting een gesp van imitatie steenen. Zijn de ceintuurs breed, dan worden ze versierd door een groote gesp van hoorn, in de kleur der japon. Kasha zal ook dit voorjaar en dezen zomer de veel gedragen stof zijn. We zagen reeds bijzonder mooie ge werkte en gebloemde dessins. Echarpes blijven zeer in den smaak en worden los jes om den hals gewikkeld of als chabol en shawlkraag gedragen. De glanzend zijde voorjaars-hoedjes, enkel versierd met een schitterend speld je of gespje, kunnen niet anders dan be wondering afdwingen, doch dames, die de voorkeur geven aan 'n grooten hoed, zul len nog teleurgesteld moeten worden: de mode geeft nog steeds den kleinen hoed aan, zoo mogelijk kleiner dan ooit. LYA.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1928 | | pagina 10