HEUlLLcTON
SIRENEN
DONDERDAG 23 FEBRUARI 1928
DERDE BLAD
TIEN GOUDEN BRUILOFTEN OP N DAG
j Er is een flink feest gevierd
in het Fransche dorp
W AT IX NEW YORK GEBEUREN KAN
Een romantische inbraak
DE JONGSTE AANVALLEN
DER WAHABIETEN
AMERIXAANSCHE LANDEN
VECHTEN NIET
Ken verhaal uit de dagen van het
Engelsche socialisme
EET RIJSTJ
Rijst-propaganda in Italië
NA SJCILIë KOMT SAR^INIë
Vervolging v an bandieten
PAGINA 2
DE JAARBEURSREVUE
SdTXLSlrit8 LdraEen 1 011 1/4 pct" voorts
L Lf gebl6<i van rubber veel msrk-
Ken opdracht tot levering van
goederenwagons
1)
GELD. CRED1EÏ VEREENIGING
(Wordt yervolgd.)
V
Te Neuvy-sur-Barangeon had j.l. Zondag een
feest plaats, dat zijn weerga In de streek niet
heeft gehad. Op dien dag werden In het dorp
niet minder dan tien gouden bruiloften, gevierd.
Van alle zijden waren kinderen kleinkinderen
en vrienden gekomen om de gouden bruids
paren geluk te wenschen en met hen feest te
vieren. Een der gelukkige paren zag 69 kinde
ren en kleinkinderen om zich bijeen.
Na den maaltijd trokken tien gezelschappen
op hun Paaschbest gekleed en voorafgegaan
door een harmonieeorps, naar het dorpsplein,
waarna zij door de autoriteiten op het raadhuis
werden ontvangen. Vervolgens maakte de stoet
een rondgang door het dorp. Het plaatselijk
comité bood den bruiden en bruidegoms den
traditioneeien ko;;k en witten landwijn aan en
eet. koor voerde een apart voor deze gelegen
heid gecomponeerd lied uit.
De geheels bevolking vierde feest, dat tot
laat in den avond voortduurde.
Maandagnacht brachten twee inbrekers een
bezoek aan een New-Yorksche flat en beroofden
een viertal dames.
Eén van haar sliep gedurende de „krijgs-
vei ichtingen van het tweetal rustig door, een
ander verweerde zich met het scherpste wapen,
de vrouwentong, terwijl de derde deed alsof zij
sliep. Doch de vierde was een kranige vrouw
eu deed een poging om de inbrekers tot een
beter leven op te wekken. Eén van hen waa
beleefd en spraakzaam, de ander was norsch
en zweeg.
De eerste inbreker, een knappe jonge man
met zwarte lokken zette een boom op met miss
Whipple en legde haar zijn misdadigersfilosofie
uit als antwoord op haar pleidooi, dat hij dit
slechte leven er aan 2ou geven.
„Hebt u een moeder?" vroeg de jongedame.
...een zei de inbreker, „ik ben een wees".
„Waarom zoekt u arme huizen uit? "Wij zijn
allemaal arm", vroeg miss Whipple weer.
„Wij maken allemaal fouten", antwoordde de
Inbreker wijsgeerig. ..maar we meenen het zoo
kwaad niet".
„Ik heb maar vijf dollar".
„Als u niet meer dan vijf dollar hebt. zal ik
ze n teruggeven".
„Waarom kiest u geen eerlijk rak?" hield
•rij vol.
kent de arbeidsvoorwaarden niet", was
het ernstige antwoord van den jongen mail. „zij
zijn verschrikkelijk".
Op dit oogenblik kwam zijn collega terug van
zijn bezoek aan de volgende kamer, waar bij
wat juweelen had gevonden. De vriendelijke
inbreker legde toen zijn beleefdheid af en stapte
het raam uit met de woorden: „Ik heb hief een
prettig gesprek gehad, maar als je binnen-vijf
minuten, een kik gfeeft, schiet ik je morsdood".
De twee inbrekers zijn nog steeds niet gepakt.
W
Een slachting onder weerloozen.
JERUSALEM, 22 Februari. (R.O.) Aangaan
de den jongeten aanval der Wahabieten aan de
Transjondaansche grens wordt officieel mede
gedeeld, dat een groot aantal Wahabieten op
13 Februari den stam Beni Salc.hr aanviel. Zij
verloren een honderdtal dooden, onder wie den
aanvoerder. De overigen sloegen op de vliucht.
JERUZALEM, 22 Februari (R.O). Een nader
bericht meldt:
De aanval greep plaats op 250 K.M. van de
grens van Transjordanië en heeft de rust In
Transjordanië niet gestoord.
Uitvoerige berichten uit Amman melden,
dat de Wahabieten over 1000 kameelruiters en
300 gewone ruiters beschikken. Zij vielen
kleine stammen aan, die een sjeik en vijftig
gezinnen verloren.
De aanvallers gingen tot een groote slach
ting en plundering onder de weerlooze bewo
ners van de tenten over, terwijl de weerbare
mannen bij de kudden waren.
Een Engelse-li vliegtuig neergeschoten
Een Reuter-teiegram uit Basra meldt nog,
dat de groep plunderaars, die het vliegtuig
van Jackson met geweerschoten neerhaalden,
gisteren weer twee karavanen aanvielen, alle
mannen doodden en de kameelen en schapen
bult maakten.
Een der karavanen stond onder leiding van
mannen van den Sulbi-stam, die, naar men
gelooft, afstammelingen der in Klein-Azië
achtergebleven kruisvaarders zijn en tot dusver
altijd als gasten werden beschouwd en nimmer
aangevallen zijn.
De plunderaars wilden een derde karavaan
aanvallen toen een Britsch vliegtuig ingreep
en hen op de vlucht dreef.
HET VERGAAN VAN DE „NORGE".
Zooals veeds werd gemeld, is de pasoagiers-
aoot „Norge", welke het verkeer lussahen Oslo
en Bergen onderhoudt, op een rif geloopon en
binnen enkele minuten gezonken.
Aan boord bevonden zich buiten de beman
ning nog 20 passagiers. Volgens de voorloopige
berichten zijn 7 personen van de bemanning en
i passagiers verdronken; ook de kapitein heeft
den dood gevonden. Evenwel staat het aantal
vermisten nog steeds niet vast.
DE RAMP VAN DE s. 4.
Volgens den uitslag van het onderzoek, inge
steld naar de oorzaak van het ongeluk, dat de S
4 heeft getroffen, hebben zoowel de comman
dant van bet oorlogsschip, dat de S 4 ramde
als de om hot leven, gekomen commandant van'
de S 4 schuld.
Gezant Herrick over de
Pan-Ameriknansche
conferentie
Staatssecretaris Kellogg heeft in een tele-
gi am Hughes, den vertegenwoordiger der V.S.
op de pan-Amerikaansebe conferentie, bedankt
voor de uitstekende wijze, waarop hij zich van
zijn taak heeft gekweten.
Herrick, de Amerikaansehe gezant te Parijs,
heeft gisterenmiddag, ter gelegenheid van de
herdenking van Washington's geboortedag een
lunch voor liet personeel van het gezantschap
gegeven, waarbij ook de diplomatieke vertegen
woordigers der Latijnse li-Ameri k aan sehe staten
te Parijs genoodigd waren.
Li zijn toespraak bracht Herrick ook de pan-
Ainertkaanscibe conferentie ter sprake, waarbij
bij er zijn leedwezen over uitsprak,'dat een
deel van de Europcesche pers heeft getoond,
geen besef te hebben voer de gevoelens, welke
er tusschen d-e verschillende Amerikaanscho
republieken bestaan.
llerrick maakte een vergelijking tusschen de
verdeeldheid én de geschiedenis vol oorlogen
van Europa en de ontwikkeling van de Ameri-
kaausehe republieken tijdens de laatste eeuw.
Onze staatslieden, aldus zeide de gezant zijn
er steeds op bedacht geweest, om binnen de
grenzen van het eigen land te werken, in plaats
van hun blikken steeds naar buiten te richten
De binuenlandsehe ontwikkeling nam hun
gebeele aandacht in beslag, Wel zijn er kleine
twisten en gevallen van ijverzucht geweest,
doch de strijd, dien wij gevoerd hebben, is al
tijd binnen de grenzen van het eigen land ge
bleven. Aanvallen Vhn buitenaf zijn zoo zeld
zaam geweest, dat men wel kan zeggen, dat
een eeuw lang op het Amerikaaneche continent
Iedere natie zich vrij naar eigen goeddunken
heeft kunnen ontwikkelen.
I
door MAY WYNNE.
Het is typisch hoe dikwijls sommige verbalen
do ooran bereiken, waarvoor ze het minst ge
schikt zijn! Zoo had Pamela ook een tipje zien
oplichten van den sluier, die er over bet ver
trek van Bessie Bailey hing. Ofschoon ze het
niet heelemaal vatten kon, had ze toch zoo'n
vaag idee, dat het aandeel dat Jack hierin had
genomen, waardiger was dan dat van haar
vader.
Arm. moederloos kindje! Haar opvoeding
had haar veel te vroeg voor haar jarep tot een
vrouw gemaakt, en de phalanx van trots werd
zeker voor de helft gevormd door vrees voor
haar vader, die als een woesteling te keer ging
a s hij dronken was, en in het huishouden een
kleinzielig tyran. En dan was er Morrie nog
Morrie, dien ze wilde beschermen tegen een
invloed, dien Pamela, hoe jong ze ook was, toch
voldoende had Jeeren zien als 'n verderfelijken
factor in het leven van het kleine ventje dat
se verafgoodde.
Begrijp je nil ook, waarom Pamela Jack als
®en vriend begroette, ofschoon baar vader, die
»aar om beurten verwende en tyranniseerde,
hem een onbehouwen kuiken, een veulen met
nestkaren noemde, dien hij als een hond zou
hebben neergeschoten, als hij niet allang ge
zworen had, hem als een lafaard met de zweep
af te ranselen, als hij hem nog ooit op zijn
grond zou aantreffen.
Maar de Balbury-bosschen waren niet van
«en squire, en de gele sleutelbloemen behoorden
evengoed ledereen toe als de gouden zon.
v,. °en Ja.ck h,et melsJe zaS staan in haar liia
Katoenen japonnetje, met haar breeden zonne-
boU gezL°nahadhy m°°iSt0 Plaa«e dat
BaWrwfu611 416 skut-elbloemen van de
wSS V6reat °nza daling ™or
Henrv Wu t levensvraagstukken waarmede
Henry Hunt en zijn kameraden hem den eZ
heelen winter vervolgd hadden, zoodat hun
bezoeken altijd gekoppeld werden aan de don
kerte en het schijnsel van mistige avonden en
koude ochtenden, en hij dacht er alleen aan
pat het au lente was, en dat de zon en de lieve'
bloemen om hem heen de herauten waren der
Liefde en van alle genoegens der jeugd.
Ook Pamela, die haar trots en terughouding
afgeschud had, speelde nu heerlijk onbevangen
het coquette meisje, zooals een jeugdig kind
dit zonder verdere bedoelingen kan doen. Er
was in haar gedrag niets meer te herkennen
van de listen van den rijperen leeftijd. Een aan
stekelijke vroolijkkeid en een wat plaagzieke
vriendelijkheid, herinnerden Jack, die een erg
dichterlijk moment had, aan het geschitter van
het zonlicht in een erg driftig riviertje.
Heel zijn verder leven kon Jack nooit meer
het. bieeke geel der sleutelbloemen zien, zonder
aan de Balbury-bosschen te denken op dien
lentedag, toen Pamela Garleigh hem de hoop
gat', dat een kloek man haar liefde zou kunnen
winnen, indien hij er iets voor voelde het voet
stuk te beklimmen, waarop zij haar held ge
plaatst had.
Zeg me dan dat je tenminste niemand an
ders liefhebt, drong hij nog eens aan, toen zii
wat algemeen werd na zijn gefluisterde vragen.
Zo lachte eens, en stak heel coquet het puntje
van haar neus in een keurig batisten zakdoekje,
terwijl ze haar hoofdje wat opzij hield, en heel
lieflijk met fijne vingers de bloempjes betastte
die ze heel critlscli schikte t»t een sierlijk
bouquetje.
Mijn vader haat je, antwoordde ze ontwij
kend, en toen wierp ze hem door het gordijn
van haar zwarte wimpers een echuchtcren
blik toe.
Pfui! liep Jack overmoedig, terwijl hij een
steen in het wild naar beneden wierp, "Wat kan
ons dat schelen! We zouden lieusch niet het
eerste paar zijn dat zonder toestemming van
fn&tajrt*8 e" maniaatje het huwelijksbootje
Trouwens, ging Pamela verder, ik mag
Morrie niet alleen laten.
Ze zuchtte heel diep, want ze dacht altijd met
erg veel droefheid aan Morrle's toekomst. Wat
zou er van dien jongen man terecht komen
met een vader die hem den weg zou wijden naar
dronkenschap, dobbelen en uitspattingen? Ze
had er nu al moeite genoeg mee, om het kind
van al die slechte Invloeden vrij te houden, en
elk jaar zou het natuurlijk erger worden.
Daardoor daclit ze er ook nog niet aan, om
dien plicht op te geven voor een leven van lief
de, ofschoon ze moest toegeven, dat ze dit nieu
we tijdverdrijf van een eerste liefde zeer be
koorlijk vond.
Moirrio is een kind, antwoordde Jack wat
stug, je zult toch niet van plan zijn om hem
altijd aan je schortebandje vast te houden! Of
je zou moeten besluiten om je voorgoed te klee.
den in het costuum van de eeuwige maagde.
lijkheid van de heilige Catharina.
pit prof doel. Het denkbeeld om gestlgma-
(Van onzen H-correspondent)
Rome, 19 Februari 1928.
- Wat eten we vandaag, opperschenker?
Rijst, Majesteit.
De hoofdschotel, Giovanni?
Rijet, Excellentie. Gij hebt het aldus bevolen,
gelijk U zich wel herinneren zult
Waarmee beginnen we?
Met rijst, volgens don wensch van den Duce,
meneer de minister.
En?
Rijst, zegt vandaag het menu, sig-nor ban-
chiere.
Geen macaroni?
Een rijstschotel vandaag, stgnor avvoeato.
Wat schaft de pot vandaag, lieve vrouw?
Rijst, beste man. -
Wat eet jij nu?
Rijst, zooals je ziet, baas.
Wat eten jullie vandaag?
Rijst, meester.
Wat kookt jullie moeder vandaag, meisjes?
Rijst, juffrouw.
Wat zouden we straks te eten krijgen?
Rijst, natuurlijk, zeg.
Rijst, rijst, Tijst. Dat riepen in koor de
typisten, de klerken, de jongste bedienden, de
procuratiehouders, de krantenverkoopsters, do
koetsiers, de schoenpoetsers en de carabinieri.
Rijst, natuurlijk rijst.
Want vandaag was het de giornata del riso,
de dag van de rijst.
De kranten kwamen met extra-edities uit,
die gewijd waren aan de rijst. In de restaurants
was het rijst vódr, rijst na.
Wij Italianen e«ten te veel macaroni, heeft de
Duce gezegd. Macaroni is heel goed, maar moei
lijk verteerbaar. Er bestaat geen land op do
wereld, waar in de kranten zooveel advertenties
voor purgeermiddelen staan als in Italië.
Er wordt veel rijBt op do Apijnnijnen ver
bouwd, maar de Italianen honden zich conser
vatief aan de macaroni.
Dat moet uit zijn. En het zal uit zijn. In
alle groote steden werden do kinderen vandaag
op rijstgebak getracteerd. Milaan liet zestig
duizend gebakjes uitdeelen aan de jeugd.
De rijst is in tallóoze porties voor de armen,
beschikbaar gesteld, overal in het land.
Zoowel de arbeider als de middenstander en
de aristocraat moeten aan de rijst.
Zóó kwam bet, dat de "koning, Mussolini, do
ministers, kortom alle Italianen gisteren rijst
op tafel kregen.
Heiaas, met het oude Italië zien we ook de
macaroni verdwijnen. Macaroni gaat ten onder
in de rijstebrij.
Men zal in de toekomst aan een vreemdeling
niet meer kunn<^ zien, hoe lang of hoe kort
hij in het land is. De manier, waarop hij de
lange draden van zijn spaghetti verwerkt, zal
niet meer een onfeilbare maatstaf wezen.
Geef mij maar rijst, is de kreet van het
nieuwe Italië.
Maar dan zonder kluif, want die lekkernij
kennen we hier niet
Do Italiaansche carabinieri zijn gisteren op
groote schaal begonnen met een campagne te
gen de bandieten op Sardinië, op gelijke wijze
ais in Sicilië tegen de maffia is opgetreden.
Een der beruchtste bandieten van Sardinië
Samuele Stocchino is Dinsdag neergelegd. Hij
verzette zich hevig, doch werd tenslotte door
de carabinieri overmeesterd. De bewoners van
bet eiland vreesden hem zoodanig, dat zij zijn
misdaden niet meer durfden aangeven.
tiseerd te worden als ,,oude vrijster" had op de
jeugdige Pamela de gewone onwelkome aR.
werking. Daarom schikte ze zich naar de om
standigheden.
In ieder geval kan ik wachten, zei ze,
ik heb nog jaren genoeg voor me, voordat het
tijd wordt, dat ik me een zware kat en een
spinnewiel aanschaf.
En in haar door dit denkbeeld betrokken ge
zicht, vlamde even de uitdaging op. Dat was
meer dan Jack kon verdragen. Hij nam de uit
daging aan, en kuste de harde trekken weg.
Onmiddellijk was Pamela een en al waardig
heid en purper-wangige verontwaardiging,
waarvoor haar metgezel zeker getrild zou heb
ben, indien hij in haar oogen niet een glimp
lia(| opgevangen van iets dat allesbehalve
angst was.
Ik bemin je, fluisterde hij boetvaardig.
Laat dat mijn verontschuldiging zijn.
Alle vogels in het bosch schenen hun abso
lutie uit te zingen, toen hij zijn schuldbekente
nis gedaan had, maar Pamela bleef hem maaT
erg bedrukt aanzien.
Hou je van me? vroeg ze. Bemin je mij
werkelijk zooals de ridders in vroeger dagen be
minden, hè, en voor hun edelvrouwen stierven?
Jack moest eens hartelijk iaclien.
Ik wil liever voor de mijne leven, beloof
de hij.
Toen kwam er even een schaduw van teleur
stelling over haar gezichtje, want ze was nog
jong genoeg om buitengewoon plechtige ver
klaringen te wenschen.
Wat zou mijn vader zeggen? vroeg ze aar
zelend, met iets ondeugends in haar vraag.
Jack schoot even vlug op het aas aan als een
forel in Mei.
Ik ben even bereid om je vader de waar
heid te vertellen, als dat ik den moed gehad
heb om zijn wenschen te overtreden, verklaar
de hij. En voor het oogenblik, lieve Pamela,
denk ik aan niets, geloof ik niets, geef ik om
niets. Ilc wil hier alleen maar hij je zitten, en
wachten totdat jij me zult vertellen dat mijn
liefde beantwoord wordt.
Maar toen hij haar handje wilde nemen,
trok ze dat terug, en wendde zij haar oogen
af van zijn vragendeu blik.
Ik zal niet zeggen dat ik je bemin, zei
ze stellig. Ik kan ook niet zeggen, dat ik niet
van je houd. Je moet eerst toonen dat Je het
volkomen waardig bent, sir, en wachten tot
ik uitjde volheid van mijn hart en mijn over
tuiging mijn jawoord kan geven. Een jong
meisje kan zichzelf toch maar niet onmiddellijk
gewonnen géven, omdat ze het wel erg prettig
vindit in het gezelschap van haar vriend te zijn
op een heerlijken lentedag, als bloemen, vogels
en zonneschijn hun toover van liefde over de
beele wereld spreiden?
(Yaa onzen verslaggever)
Utrecht, 21 Februari.
In de groote zaal, waar wij nog steeds bij
onzen rondgang zijn gebleven, treffen we we
derom een groot aantal bekende firma's aan.
In de ruime monsterkamer, die als een afzon
derlijk zaaltje aan de groote feesthal grenst,
vinden wij het keurig koperwerk der firma'
Daalderop, we zien er de verwarmings- en ver
lichtingsartikelen der firma Stokvis, haarden,
stofzuigers, koelmachines en wat dies meer zij
met kleine producten der metaalnijverheid,
houtwaren, gereedschappen huishoudelijke,
onderwijs-, sport-, toeken- en industrie-arti
kelen.
Onze wandeling vervolgend, gaan we nu eerst
een bezoek brengen aan de groep
ELECTRICITEIT.
Deze groep, uitgaande van het Verbond van
Electroteehnisehe Kandel en Industrie, omvat
een groot aantal organisaties en firma's, die
verschillende soorten van batterijen, beveili-
gingsapparaten, draad en kabels, electrlsche
droogtoestellen, dynamo's en motoren warm-
w at erres e r v o i r skookplaten, broodroosters,
strijkijzers, haardrogers en verder electro-tech-
nisch materiaal in den handel brengen. Temid
den van deze electrische groep bevinden zich
nog eenige stands, die niet direct tot het gebied
der electriciteit kunnen gerekend worden:
rawlplugs voor bevestiging van schroeven en
duimen, kasregisters, boekhoud- en statistiek,
machines, naamplaten, gevelletters, gietwerk
in brons, koperwaren lichtreclamen en ver-
llelitingsornamenjten. Buiten de electroteehni
sehe groep zijn op de eerste verdieping nog
ondergebracht de stands der firma's, vertegen
woordigende de metaalnijverheid.
KOLONI N.
Bij iedere jaarbeurs is deze afdeeling een
bezoek overwaard, want Koloniën" weet altijd
iets nieuws en iets belangrijks te brengen. Daar.
bij is het ook een leerzame afdeeling. Zoo vindt
men thans in het midden van de zaal op spre-
fcendo wijze aangegeven, welk percentage van
<e wereldproductie van een aantal producten
«oor Nedvrlandsch-Indië wordt voortgebracht,
^oo neemt Nederlandseh-Indië 92 pet der kina-
produotie voor zijn rekening. Verder laat deze
teDel zien: 84 pet cocabla, 72 pet kapok, 71 pet
Lr™ a ?Ct agave> 37 P"1 rubber, 28 pet klap.
knmL n'P0t thee 10 Pct suiker, C pet
holfie terwijl ,de opbrengst aan oliepalm-produc.
v^rN«dS;iml1YIndt ®r Vl0<!rteg€l"s vervaardigd
van Ked.-Ind. terrazzo, waarvan de gekleurde
steentjes uit Javaansehe groeven afkomstig zijn!
ALLAN CO.
Naar wij vernemen heeft de directie der
Geldersche Tramwegmantschappij de levering
van 75 goederenwagens opgedragen aan de N.V.
Allan Co.'s Koninklijke Ned. Fabrieken, van
Meubelen eti Spoorweg materiaal.
AÜTOBUSDIENS TEN
Mededeelingen in don Baad van State
In den Raad v. State werd o.m. meedeeling ge
daan van het Kon. besluit, waarbij met ver
nietiging van de beslissing van Ged. Staten
alsnog aan B. de Roos te Lekkerkerk vergun
ning is verleend voor een autobusdienst van
Krtapen a d Ijssel (Veer) over Krimpen
a. d. Lek, Lekkerkerk, Opperduit (sluis) naar
Bergambacht (station).
WGr<1 V6rniet'i«<1 beslissing van
Ged. Staten van Zuid-Holland voorzoover daar-
Kleiman te Krimpen a. d. Lek
en G. Keesmaat te Kinderdijk mede vergun
ning voor een autobusdienst is verleend voor
het traject Opperduit (sluis)-Bergambaeht
(station).
GOES—WOLFAAKTSDIJKSCHE VEER
Redenen tot ontevredenheid
Door het Tweede Kamerlid den heer Kersten
zijn aan den Minister van Waterstaat de volgen
de vragen gesteld:
Is Uw Excellentie bereid den rechtsgrond aan
te geven voor het weigeren van vergunning tot
het in werking hebben van een dageJijkschen
autobusdienst van Goes naar Wolfaartsdijksehe
Veer aan hen, die jarenlang tot tevredenheid
van net p-uibltëk dien dienst oud erft Jéld-en
Is Uw Excellentie niet van oordeel, dat ge-
vreesde concurrentie voor spoor of tram geen
grond biedt voor Intrekken eener vergunning
Mogen van Uw Excellentie stappen worden
verwacht tot wijziging van het Koninklijk bc-
Ln werdT^ n<)<>dig<5 TerS"»nfng onthou-
DIVIDEND VOORSTEL 5 PCT.
-Naar w(j vernemen zal aan de algemeene ver
gadering van aandeelhouders der Geldersche
Credietvereeniging voorgesteld worden om over
1927 een dividend uit te keeren van 5 pct. (v.l.
pct.) v
DE TREINVERBINDING BELGIë-
NEDERLAND.
Een late trein ingelegd.
Dank zij herhaalde pogingen, aangewend door
de Kamer van Koophandel en Fabrieken ie
Rotterdam en de Nederlandsche Kamer van
Koophandel te Brussel, bij de Nederlandsche
en Belgische spoorwegen om te geraken tot het
inleggen van een lateren trein nlt België naaT
Nederland, is thans besloten, dat met Ingang
van de nieuwe dienstregeling op 15 Mei een
latere verbinding zal worden .ingelegd.
De trein zal om 19.15 uur uit Brussel-Noord
vertrekken, uit Antwerpen (Berchem) om 19 55
en te Rotterdam D.P. om 22.46 aankomen
Deze trein correspondeert te Rotterdam op den
electrischen trein, die om 23.2 van D.P. ver-
trekt en 0.20 uur te Amsterdam C.S. arriveert.
HEIXEKEN'S BIERBROUWERIJ MIJ.
Dividend 20 pct.
Het dividend op de aandeelen Heineken's Bier
brouwerij Mij. over het boekjaar 19261927 is,
naar gemeld wordt, vastgesteld op 20 pct.
BESMETTELIJKE ZIEKTEN.
In Stort. 38 wordt medegedeeld eene opgavd
van het aantal aangegeven gevallen van be
smettelijke ziekten (bedoeld in de wet van 4
December 1872, Staatsblad 134, zooato deze ge
wijzigd is laatstelijk bij de wet van 11 Fe
bruari 1928, Staatsblad 29), over d'o week van
12 tot en met 18 Februari 192S.
Encephalitis na inenting.
Ia de week van 12 tot en met 18 Februari
1928 zijn geen gevallen van Encephalitis na
inenting ter kennis van het Staatstoezicht op
de Volksgezondheid gekomen.
Afgeleverd door de entstofinriohting te Am
sterdam koepokstof voor 1280, te Rotterdam,
voor 525, te Groningen voor 234, totaal voor
2039 personen.
DELFTSCHE GROENTENVEILING.
De Delftsche Groentenveiling heeft in 1927
totaal 3.395.045 omgezet tegen 2.994.492 in
1926.
Dat ze gelijk had, en erg verstandig sprak
voor haar jaren, troostte Jack niet. Altijd even
onstuimig, wilde hij nu ook zijn antwoord heb
ben, en was iedere gedachte aan uitstel hem
een ergernis.
Maar Pamela hield stand.
Ze wist ook nauwelijks of ze werkelijk van
hem hield. Ze wilde dit niet vrijgeven, voor
dat ze zelf zekerheid had gekregen.
Nou ja, of je het graag hebt of niet riep
Jack, mijn hart is nu en voor altijd voor jou.
Ze stonden aan den voet van een reusaehtigen
olm, die waarschijnlijk het pleidooi van heel
wat minnende paartjes reeds had afgeluisterd.
Pamela keek in de vragende oogen en een
heel klein rimpeltje kwam over haar gladde
voorhoofd.
Jouw hart? zei ze, maar hoe staat het met
je leven, Jack? Of het waar is of niet, weet ik
niet, maar er gaan heel wat praatjes in het
dorp, dat jij voortdurend in slecht gezelschap
bent. Vooral schijnt een zekere Hiden, die een
speciale reden meent te hebben om mijn vader
doodelijk te haten, er trotsch op te gaan dait
zijn vrienden jouw vrienden zijn. En dat jullie
onder elkaar van plan zijn om de wereld onder
steboven te zetten of op zijn minst met En
geland te beginnen. Ofschoon ik al die praatjes
niet wensch te gelooven, hoor ik mijn vader
toch dikwijls vertellen ^dat op 't oogenblik in
Engeland kerels rondloopen die beter aan de
galg konden opgehangen worden, voordat ze
nog meer kwaad bedrijven en ik herinner
mo wel dat hij verschillende malen jouw naam
noemde in verband mot dien vreeselijken mr.
Hunt, die de bevolking steeds aanspoort tot
daden, die hen maar ongelukkig kunnen maken.
Jack bloosde, terwijl hij er erg veel spijt van
had, dat een zoo zoete idylle verbroken werd
door deze akelige opmerking.
Mr. Hunt is mijn vriend, sprak hij geme
lijk, en hij heeft veel vijanden; dat is altijd
liet geval met menscheu die hun makkers wil
len helpen, omdat er nog te veel mènschen
leven, die niet willen hebben, dat oude rakkers
op hun plaats gezet worden, of oude onrechten
worden hersteld.
Tsja, dat begrijp ik allemaal niet, ant
woordde Pamela, maar daar waren laatst toch
vrienden bij mijn vader, die vertelden, dat als
de voormannen van het socialisme opgehangen
werden, menig eerlijk maar onwetend slacht
offer er zijn hals door zou redden, daar het
niets ander zijn dan blinde schapen die
Boms toch erg gevaarlijk kunnen zijn die
reeds voldoende getoond hadden wat voor
vruchten zij gedragen hadden, toen ze, op bevel
van hun leiders, hooimijten in brand gestoken
hadden, en machinerieën In boerderijen en
fabrieken hadden verwoest.
1 Natuurlijk, dat zijn domme dingen, gaf
Jack toe. Maar er gebeurt dikwijls kwaad
waaruit veel goeds voortkomt. Het volk moet
wel zijn stem kracht bij zetten door woord en
daad, voordat het degenen bereikt, die zich op
een afstand houden in hun verraderlijke ban.
delspraktyken, eai onderdrukkingen.
Mr. Hartley, de dominee, zegt dat je oom er
zeker zeer veel spijt van zou hebben, als hij
hoorde welken koers jij tegenwoordig uitstuurt,
drong Pamela aan. Het komt alleen doordat
hij te veel in beslag genomen wordt door zijn
sterren en zijn scheikundige proeven, om nog
naar dergelijke aardsche dingen te luisteren.
Het is heel wat beter, ging Jack wat
geërgerd verder, dat de dominee een beetje op
zijn eigen zaken let. Dan zou bij vlug tot
de ontdekking komen, hoe de wolven in de
kudde kruipen, terwijl hij den vos achterna zit.
Er was niet veel vreugde in zijn lach want
tegen zijn wensch bemerkte hij hoe een' muur
uit den grond oprees, tusschen hem en het
meisje dat hij beminde.
Het kon hem weinig schelen wat voor naam
die muur kreeg. Hij wist wel dat hij opge
bouwd werd door mannen als Hunt en Thistle,
wood.
En die kenden hun ambacht.
Toch deed hij nog een lievige poging om hem
omver te halen.
Dat begrijp je niet, meisje, zei hij als
sprak hij tegen een kind.
Al die groote vraagstukken worden zoo
maar niet een-twee-drie opgelost. Die moeten
ernstig gewikt en gewogen worden. Die hebben
veel argumentatie en uitleg noodig, en hebben
eigenlijk niets met ons geluk uit te staan. Lief-
de is iets aparts, en bevat al de schoonheid
van het leven.
Ze moet het loven zelf bevatten, antwoord
de Pamela onverstoorbaar. Daar is niets wat die
twee scheiden kan Leven en Liefde zij
moeten in elkander treden en elkaar aanvullen
en ik wil eerst weten wat er op 't oogenblik
in jouw leven omgaat, voordat ik je mijn
liefde geef.
Evenmin als de ander, had zij in de gaten
dat ze die kostbare gift reeds geschonken had.
van den anderen kant voelde hij zijn hart
kloppen in een donker voorgevoel, dat deze
nieuwe liefde zich zou plaatsen als een stomme
tegenstandster tegen al die andere belangen,
die langzamerhand zijn leven beheerschten.
Hoe kon hij zich bijvoorbeeld zijn Pamela'
voorstellen, trotsch, maar toch bekoorlijk, wat
hooghartig ondanks haar lieve vrouwelijkheid,
in heit gezelschap van mannen als Thistlewood,
Brand en Watson? Hij kreeg een weerzin bij
de gedachte zelfs. En had hij toch deze mannen
niet zijn kameraden geneemd, of zelfs zijn
vrienden?
