Vrijdag 24 Februari 1928
Tweede Blad
Pagina t
f WAAROM NIET
VOORKOMEN?
LESSEN VAN VERRE
HET DR. SCHAËPMAN-FONDS
EM. PASTOOR H. A. VAN DE LAAR f
NEDERLANDSCH FABRIKAAT
EEN DER PIJLERS VAN
ONS BESTAAN
WELDADIGHEIDSPOSTZEGELS
PERSONEN.
DE RADIO IN DE KAMER
ALGEME-BNE BESCHOUWINGEN
FELLE BESTRIJDING DER MINISTERIEËLE PLANNEN
Een onzer Vlaardingschc lezers zendt ons
hot hier volgend'briefjé-
Mijnheer de Redacteur,
Als getrouw lezer van „Het Nieuwe Dag
blad, en In bijzonder van de kolommen,
welke in de meeste gevalcn den strijd tegen
het socialisme bevatten, zou ik gaarne Uwe
meening vernemen over het volgende:
Hoewel ieder weldenkend tnenseh weet.
Welke groole gevaren hot socialisme met
zicli brengt, geloof ik niet dat er voldoende
gedaan wordt om liet socialisme te bestrij
den, of nog beter, te voorkomen.
Voorkomen, dat is het, waaraan onze he-
dendaagsche werkgevers, en in het bijzon
der onze Katholieke werkgevers, nog te
weinig aandacht schenken.
Het gebeurt n.l. maar te dikwijls, dat
zij van het to groot aantal werkkrachten
proflteeren, en hun personeel zóó sociiali-
?eeréu, dat zij het voor hun geweten niet
kannen verantwoorden,
Wanneer Iemand ziet; dat zijn salaris
•b.v.min'der is dan de helft van hetgeen
hij verdient, (waarvan ik tientallen gcval-
terrfcenj* dair Iran hij toch niet met de nóo-
tlige opgewektheid zij.n. werkzaamjieden
Verrichten, en zoo- Iemand; wordt ten slotte
ontevreden.
De ontevredenheid In dergelijke geval
len, Is het zaad van het socialisme, gezaaid
door hen, die lijnrecht tegenover het socia
lisme staan.-
Al laten zij hun geweten er buiten, ze
moesten toch begrijpen, dat zjj het zaadje
uitstrooien en voedsel geven, wat. later als
het groot is, zal trachten den zaaier te ver
nietigen.
Het zot! mij ten zeerste verheugen, wan
neer ik Uwe meening hierover mocht Uoo.
ren, in den vorm van een artikeltje op de
bekende plaats.
Waarschijnlijk zullen niet veel mcnschen
het-oneens zijn mot den inzender, die het
gemakkelijker acht. het socialisme te voor
kortten dan het te verdrijven, waar het
eenmaal wortel geschoten heeft,
liet zijn voor den inzender vooraf de
werkgevers „'on in het hijzonder de Katho
lieke werkgevers", die daaraan nog te
w-'einig aandacht schenken. Fn hij haalt
één voorbeeld aan: liet te laag sa'.arieercn
van personeel.
Nu zouden wij niet zoo dadelijk durven
zeggen, dat de Katholieke patroons de
slechtste arbcidsvoorwa arden geven; wij
zouden heelemaal niet durven schrijven,
dat' zij gewetenlooze of althans, tegen hun
geweten ingaande, dingen doen.
Ile inzender zegt het, maar kan hij hef
ook bewijzen? Wie zelf een geweten heeft
en er waarde aan hecht, schrijf), zulke
dingen niet maar achteloos neer. Zij wegen
meer dan men oppervlakkig denkt en
konden wel eens niet beantwoorden aan
de waarheid, evengoed als de dikwijls
gehoorde bewering, dat „de" Katholieke
werkgevers slechter zijn dan „de" niet-
Katholieke. Slaai dat vast? Is de houding
van beide groepen onderzocht op een
eerlijke wijze?
Zoolang dat niet hel geval is, mag men
do bewering ook niet voorstellen als vast
staand.
Dit wil natuurlijk niet zeggen, dat ook
wij niet gcloovcn aan Katholieke patroons,
die tegenover hun personeel het Katholiek
beginsel soms, vergoten en zelfs schenden?
Ieder weet immers dat er zulke patroons
zijn; wij hebben er pas riog een gesigna
leerd, die aan zijn arbeiders liet recht
ontzei om zich to vereenigen. Natuurlijk
doet zoo'n patroon dwaas en hij gaat zelfs
rechtdraads in tegen hel Katholiek be
ginsel, dat het vereenigingsrècht als een
■natuurrecht verklaart.
Zoo ook handelt een patróón verkeerd,
die op andere wijze, hetzij door te lage
salarieering hetzij door onrechtmatige
eischcn, of door wat onrechtvaardige daad
dan ook, zijn Katholiek beginsel over-
freed t. IHj levert dat beginsel over aan den
spot der vijanden en hij ergert geloovigen.
Maar, men moet toch ook weer voor
zichtig zijn en alle gevallen op zich be-
oordeelen. Zoo nemen wij de vrijheid te
twijfelen aan do Juistheid van de bewering,
dat de inzender „tientallen gevallen" kent
van mcnschen, die minder dan de helft
ontvangen van hetgeen zij verdienen.
In veel gevallen lijkt het ons uiterst
moeilijk uit, te maken wal iemand ver-
dienon kan cn wij zouden daarover toch
wel eens een nadere preciseering willen
hooren. Aan vage beweringen alleen heb
ben wij niets.
En dan nog iets: de kwestie Socialisme
Christendom, is er niet een van wat
meer of minder weekgeld of stoffelijke
lotsverbetering. Het is wel degelijk een
Kiele-kwestie ook.
Wij gelooven, dat een werkelijk-goloovige
arbeider, zelfs al heeft hij ellendige ar
beidsvoorwaarden, toch geen socialist
wordt. De dwaling heeft op hem geen vat.
Omgekeerd zal een, die het klaarblijkelijk
veel beter heeft, wèl socialist worden. Er
"3 dus een andere factor clan de arbeids
voorwaarden alleen, anders zaten er niet
zooveel kapitalisten onder de socialisten.
De zie] moet ook ontvankelijk zijn voor
-de socialistische gedachte.
Natuurlijk kftn die ontvankelijkheid ge
wekt worden of verhaast door oorzaken van
buiten, maar men moet die niet eenzijdig-
zwaar laten wogen.
Het is waar, dat het socialisme, als
>Peede kiezersboweging, pp de ontevreden
heid rust. liet stelsel mat zijn blijvenden
aanhang echter, gaat veel dieper: het is
liberalisme voor den vierden stand, anti
christendom, dat er óók' zal zijn, al zouden
alle maatschappelijke mistoestanden zijn
weggenomen en dat, als allo dwalingen,
niet voorkomen worden kan.
Als katholieken, moeten wij op., onze hoede
blijven, willen we bewaren, wat. we hebben.
Na jaren van moeilijken strijd hebben we
hiér veel" vrijheid "op stuk van' onderwijs
gekregen. Deweinigemannen, die de vrij
heid als ons recht erkenden, niet te na ge
komen, is het veroveren van dat recht niet
dan met strijd gegaan. Zooals alles wat een
katholiek vraagt, veroverd moet- worden.
Telkens ophieuw duiken er dan 'ook van'
die venijnige berichtjes op, dat de katholie
ken nergens op loeren met hun school, clan
om maar geld te hale'n van den Staat en dat
er zooveel heilig beginsel voor hen niet aan
zit.
Dié domme öf hatelijke mcnschen weten
natuurlijk niets van de schatten, die de katho
lieken uit eigen beweging zelf voor hun
•eigen onderwijs! hebben'.'besteed. 3
F.nwe zijn nog maar halfweg. Feitelijk
gelden onze eischon bij velen nog niet als
volwaardig- Dat moet de aandacht blijven
trekken. Voor enkele partijen 'was het dood
gewoon een kwestie'van politiek om gedeelte
lijk aan onze eischcn- toe ie geven. Hun hart
gaat een heel anderen kant op; ons recht
spreekt hun niet erg aan. Dat het hier inder
daad gaat over dingen van grooten invloed,
bewijst ons het buitenland.
In Duitschland worstelt het Centrum tot
nog toe tevergeefs voor de vrijheid cn ge
lijkheid der katholieke school. Ook daar-wil
len de anderen voor een groot deel dc op
voeding in handen houden.
In Engeland brengen" de katholieken held
haftige offers om zich die katholieke op
voeding der kinderen te verzekeren-
ln Amerika gaat het al even sterk dien
kant op cn geldt voor doel: ieder kind op
een katholieke school.
Frankrijk, dat op dit punt zoo vreeselijk
geslagen werd, tracht ook weer opnieuw
voor zoover het. gaat, zich zelf recht 1e ver
schaffen op schoolgebied.
Doch overal zien we liardn-ekkigen tegen
stand. Overal het onthouden aan de katho
lieken van de volle wijheid, die ze in ge
weten moeten opeischen voor hun kinde
ren.
Fessen voor- ons. Dezelfde geest leeft .overal'.
't Werd al meer gezegd, geen enkele partij
komf ons katholieken tegemoet in onze meest,
ernstige cisclien. We moeten liet. zelf doen.
We moeten het afdwingen met. ieder geoor
loofd middel. Wc moeten zien, dat we door
onze eenheid sterk houden, wat we hebben.
Me» zal de actie ten einde toe
voortzetten
EEN7 BIJEENKOMST VAN HET COMITé VAN
ACTIE MET DE SECRETARISSEN DER
KRINGCOMITé'S.
Hen Centraal Comité van Actie voor het dr,
Soliaepman-fonds heeft in „liet Kasteel van
Antwerpen" te Utrecht een bijeenkomst gehou
den met de secretarissen <ler Krlingeomité'a hl
het land.
Do vergadering' wérd gepresideerd door Jh-r.
M.r. Ruys de Beerejibrouck, voorzitter van liet
Centraal Comité van Actie. 15 der 18 Kring-
comité's waren vertegenwoordigd.
Na 'n inleidend welkomstwoord van den
Vooraitter wer-den; besprekingen gehouden over
de reeds gevoerde en nog te voeren actie. De
vertegenwoordigers der Kring-Coniitê's deden
mededeelingen over de methode van geld-inza-
melen, we'lke dn duin Kring wordt gevolgd. Deze
mededeelingen zuilen er zekér niet weiniig toe
bijdragen, dat in de verschillende Kieskringen
de actie zoo intensief mogelijk zal worden ter
hand genomen.
De voorzitter van liet centraal comii-té van
actie. Jtor. Mr. Rnys de Beerenhrouclt stelde
zich' beschikbaar om in de verschillende Krin
gen persoonlijke bezoeken af te leggen. Dit
zal zooveel mog'eljjk .geschieden, vóórdat de
massale aotie begint.
Vast staat dat de actie niet zal worden
gestaakt, voordat de 7 ton bijeen zijn.
Bij de geldinzameling moet het stroven zijn,
dat in eiken Kieskring a 11 e Kat h o-
llekea aan huis w orde n be.
zocht.
Besloten werd dat de Kringcomitó's in bun
Ivhingen nog eens zouden nagaan, of er nog
personen zijn, die geschikt geacht worden, om
spreekbeurten op Dr. Schaepman-avonden te
houden. Op verzoek der Kringsecretarissen zul
len deze aanstonds door het Centraal Comité
van Actie worden uibgenooddgd.
De verschillende Kring-vertegenwoordigers
hadden slechts woorden van lof voor de mede
werking, welke de Katholieke pers -bij de pro
paganda voor hèt Dr. Schaepmau-fonds ver.
leend had.
Na een opwekkend woord van den Voorzit
ter werd de bijeenkomst gesloten.
In den ouderdom van 79 jaren is te Maas
tricht overdeden de ZeerEerw. Heer H. A. van
de Daar. emeritus-pastoor van Stevensweert.
C. R. H. SPOOR f
Do kunstschilder C. JFt. H. Spoor is op G0-
jarigeu leeftijd te Heemstede overleden.
Wij verkondigen een Avel zeer tastbare econo
mische waarheid, wanneer wij de aandacht eens
vestigen op onze vaderlandscbe industrie als
een der voornaamste pijlers van ons volksbe
staan.
Toch is dit geen overbodige herinnering,
immers, in belangrijke' perioden van den ont
wikkelingsgang dezer lage landen bij de zee is
het anders geweest en die traditie uit het
verleden heeft in vele gevallen een stempel
gedrukt op de publieke mentaliteit, dat van een
merkwaardige duurzaamheid blijkt te zijn.
Handel en .scheepvaart eeaerzijtls, de land
bouw anderzijds, vormden aanvankelijk do
hoofdbronnen van onze volkswelvaart. Holland
.was een land van zeevaarders; kooplieden en
landbouwers (zuivelproducten).-Met dit op den
voorgrond stellen van Holland bedoelen wij
geenszins een kunstmatige scheiding tusschen
Noord* en Zuid in het leven te roepen, die in
werkelijkheid ook in het Zuiden niet gevoeld
wordt i (getuige dh sympathieke woorden nog
onlangs door een RegÖht gesproken) maar wel
is het. een feit, dat naar mate de boteekenis
van do industrie toena-m, ook het Zuiden in
beteelcenis won en de preponderant^ rol van
de zeevarende proyinetej; jpkromp.
E11 .die Industrie, welke in de laatste helft
dér ij de eeuw en in tje 20sto eeuw door het
gêheeio land opgegroeid is, in harden en bitte
ren strijd, vaak ten koste van vele offers, wij
hebben ze noodig, letterlijk broodnoodig om de
steeds groeidsnde bevolking aan werk, aan
brood te helpen. De handel is nu eenmaal geen
loonintensiet bedrijf en allen kunnen ook geen
zeeman worden, do landbouw wordt gemecha
niseerd en is, zelfs al wordt de exploitatie ge
ïntensiveerd tot het uiterste in den tuinbouw,
toch - beperkt door de bodemoppervlakte en
werkt bovendien onder de wet der verminde
rende meeropbrengst, Zoo 'rest op den duur
sleehls de industrie om den bevolkingsoverschot-
teil van onze groote steden en van het platte
land een werkgelegenheid to verschaffen. Wij
mogen het wellicht pit anderen hoofde betreu
ren, dat. terwijl de boer leeft in de vrije en
heerlijke natuur, waar het dikwijls zoo veel
gemakkelijker valt den mensch te z.ien als deel
der schepping uit de handen van Cod, er voor
zijn zoon wellicht zelfs voor zijn dochter
geen anderen weg openstaat dan naar „het"
fabriek, om te werken temidden der dikwijls
te veel verntaterialiseerende machinebouwsels,
maar het is nu eenmaal een noodzakelijkheid.
Onze bodem alleen kan niet voor allen een
bestaan opleveren, de industrie moet ons hier
helpen. Emigratie toch lijkt slechts in het
uiterste, gevat op haar plaats.
Of de industrie dat PP tlen *lmn' 1111 oo1c zaI
kunnen?
Theoretisch behoeft dit vraagpunt te
zijn. Pr act i sch echter zulion zeker een aantal
voorwaarden vervuld moeten worden, wil op
den duur slagen gewaarborgd zijn. Geen indus
trie is mogelijk zonder leiders: een punt waar
omtrent echter ongerustheid overbodig blijkt,
gezien de prestaties uit; bet verleden en lieden,
uit Noorden- en Zuiden, Dosten en Westen.
De industrie heeft voorts noodig kapitaal.
De kapitaalsvorming la zeker wel niet
uit. het oog te verliezen, en wint zelfs met'de
jaren aan boteekenis. Toch is het niet voldoen
de, dat het kapitaal gevormd wordt alleen, het
moet ook ter beschikking gesteld worden van
de Nederlandsehe industrie. Overdrijving is ook
hiér misplaatst, maar tie onevenredige voor
keur, die vroeger in mindere mate wellicht
ook thans nog voor buitenlandfiche beleg
gingen aan don dag werd gelegd, heeft op dit
gebied wellicht meer kwaad gedaah dan men
op iheit eerste gezicht zou vermoeden,
Onzo industrie moet op het eigen land in de
eerste plaats kunnen rekenen als afzetgebied
en de overheid als grootconsument en de geheele
bevolking als de groote consument, moeten in
hun eigen belang hiervan bewust zijn en hier
naar handelen.
Dc serie 1928.
BEELTENISSEN VAN HISTORISCHE
In December van dit jaar aal een nieuwe
•serie' welda;1 iglie.l-dszegeia worden uitgegeven,
welke de ibeeltenis zullen dragen van Neder
landers, die door hun ontdekkingen bijzondere
verdienste -voor de nienschheid hebben g-eliad.
Voorts kan worden medegedeeld, dat liet in
de bedoeling ligt, hiervoor te nemen de beelte
nis van een of twee verdienst-elijke mannen,
reap, uit de .1.7e, de 18e. en de 19e. eeuw.
DR. P. A. A. BOESER.
De grondlegger van de studie in de
Egyptologie hier te lande.
EEN HULDIGINGSCOMMISSIE GEVORMD
Zooals onlang» gemeld, heeft prof. dr. H. P.
Blok het initiatief genomen een commissie in
het leven te roepen om dr. p, Boesei',
lector in de Egyptologie aan de Leklsche
Universiteit en tot voor kort adjunct directeur
van het Rijks Mnseum voor Oudheden te Lei
den, die de grondlegger is van de studie van
de Aegyptologie hier te lande, ter gelegenheid
van zijn TOsten verjaardag, Donderdag 2G Juli
a.s. te huldigen en hem tevens een stoffelijk
huldeblijk aan te bieden. De Commissie, welke
zich thans uit de vele vrienden, leerlingen en
oud-leerlingen van dr. Boeser met dit doel
heeft gevormd, bestaat uit: Prof. dr. II. P.
Blok, Lelden; prof. dr. F- M. Th. Böhl, Lel
den; prof. dr. D. Cohen, Amsterdam; prof. dr.
G. van der Leeuw, Groningen; prof. dr. G. J.
Thierry, Leiden en prof. dr. J. de Zwaan.
Groningen.
Machinisten-examen.
's-GRAVENHAGE, 23 Februari. Geslaagd
voor diploma dé heeroh H. A. van Seljieveen,
D. van der Vegt, A, van ster Plas,
Xil-ÏIET L-AKGZ-AAM AAV WÉEÜ-MDOl Wïïiïft WORDT, worden de bezoeken aan de Rot.
terda-msehe Diergaarde ook veelvuldiger. Een kijkje bij de „lama's".
GEEN NATIONALE OMROEP?
Als de wet nog zou aangenomen
worden-.-..
OP GEEN ENKEL PUNT BRACHT
DE MINISTER KLAARHEID
Do regeling van den Radio-omroep en al wat
er hier te lande verband mee houdt, is voor
zeker een hoogst belangrijk onderwerp. Noeli
in noch buiten do Kamer wordt dit dan ook
ontkend en voor degenen, die er aan mochten
twijfelen, mag het voldoende zijn als zij hooren,
wat een der sprekers mededeelde, n.l. dat het
aantal luisteraars wekelijks alleen in ons land
regelmatig nog met. een duizendtal toeneemt.
De regoering wenscht bepalingen toe te voe
gen aan de Telegraaf- en Telefooawet op grond
van het feit, dat van 1904 tot 1919 in die wot
stond: „Deze wet is eveneens van toepassing"
op telegrafen en telefonen, waarbij de toestei
len op de eindpunten niet onderling door
draden en geleidingen zijn verbonden." In de
tegenwoordige wet etaat: „zoowel in dit ais in
de volgende artikelen -zijn onder telegrafen en
telefonen tevens begrepen radio-telegrafen en
vadkHbetefonou"
Hel wetsontwerp bepaalt zich tot een
louter formeele regeling van het onder
werp,, en laat de "vaststelling van den inhoud
der krachtens deze wet uit te vaardigen voor-
schriften geheel aan de Kroon.
Daartegen bestaat in de Kamer groot be
zwaar en door de indiening van verschillende
amendementen heeft men reeds getracht daar
aan gedeeltelijk tegemoet te komen.
De minister wordt volgens het ontwerp
oppermachtig, immers nu zullen aJIle bepalingen
vastgesteld worden bij algemeenen maatregel
van bestuur en wat nog veel erger is, naast
den minister ook door den directeur-generaal
van ket post- en telegraafbedrijt. Reeds nu
komen de meest draconische voorschriften. 1100
mag er sedert 14 dagen door de radio niet meer
gesproken worden over radio-aangelegenheden,
wat niets anders zeggen wil dan dat door de
radio geen propaganda (mag worden gemaakt
voor de eigen omroepvereeniging.
Minister Van de Vegte heeft zich van alle
vraagstukken in zijn antwoord op de algemeene
beschouwingen, waaraan zes sprekers deel na
men, afgemaakt met eeniga algemeenheden,
zonder dat ook maar op Oen punt klaarheid
werd gebracht. Deze bewindsman ds een
advocaat, die niet van procédé eren houdt en
op alle manieren de partijen tot elkander
tracht te brengen.
De Minister van Waterstaat
aan liet voord
Do MINISTER VAN WATERSTAAT, tie
heer VAN DER VEGTE, zegt, dat de regoering
overtuigd is. van de noodzakelijkheid van/een
wettelijke regeling, al is die ook nog zoo een
voudig. Geen reden ziet spreker, om het ont
werp néder te overwegen. Evenals in de Post-
wet moeten ook in de Radio-wet .slechts de
algemeene grondslagen geregeld worden.
De heer Droogleever Fortuyn noemt spreker
een naleven optimist, omdat hij gelooft aan
de totstandkoming van een nationaleu radio-
omroep. Laat ieder echter zeggen: „ik twijfel
niet daaraan", want hoe spoediger men zal
komen tot den nationalen omroep, hoe heter
dit voor de radio zelf is. In dien omroep zal
iedere richting tot uiting moeten kunnen
komen. De omroep moet geregeld worden door
de radio-wereld zelf en mag niet worden voor
geschreven. Als dit ontwerp is aangenomen, ls
het de bedoeling, met de radio-vereenïgingen
overleg te plegen om tot den nationalen om
roep te komen.
De regeering is op de heffing niet gebrand,
de schatkist zal er vrijwel geen baten van
hebben. Op het oogenbiik is echter de toestand
zoo, dat van de 10 luisteraars er 5 zijn, die
absoluut niets betalen. De voorgestelde heffing
is een middel om zedelijk en werkelijk op het.
gemoed te werken van lederen luisteraar. Bij
goede bediening van de radio moet jaarlijks
ly, millioen wordon uitgegeven. Dit bedrag
wordt thans niet bereikt. Wil de radio ge-
perfectionueerd worden, dan kost dat ook geld.
De algemeene bezwaren van de Kamer wa
ren vleTVOudiig; de gekozen vorm was niet ge
lukkig, men had geen vertrouwen in de toekom
stige regeling van den radio-omroep hier te
lande, de' heffing van een bepaald bedrag van
lederen luisteraar en ten slotte het voornemen
van den Minister om het Philips-concern voor
drie jaren het monopolie te geven van da
uitzending naar Ind'ië.
De minister verklaart wel, dat een andere
vorm hipt mogelijk was, maar dat kunnen we
niet iuzien. Zijn opmerking dat de radio zich
zoo snel ontwikkelt, dat, als liij alles in een
wet wilde regelen, het ontwerp wel met 20
wijzigingen zou dienen te worden aangevuld óm
bij te blijven, in den tijd die er verloopt tus
schen aanneming, in de Tweede en de Eerstt»
Kamer, is sterk overdreven.
Een naïeve optimist werd de Minister ge
noemd, door zijn geloof dat hij nog eons zal
komen tot een nationalen omroep volgens zijn
denkbeelden. Daar is geen sprake van, alleen
reeds door het feit, dat hij beweert, dat do
menschen 1111 allemaal moeten beginnen met
te zeggen dat ze er niet aan twijfelen of de
nationale omroep lconit er. Met dergelijke
praatjes kan men luchtkasteèlen bouwen. De
Minister wil door samenwerking met de ver
schillende omr0ep-organ isatieg een oplossing
bevorderen, daarin bestaande, dat die orga
nisaties tenslotte met eerbiediging van
elkanders politieke en 'godsdienstige 'levens-
beschouwing komen tot één lichaam, den
nationalen omroep. Dat is dus niets andera
dan wat wel wordt aangeduid met den naam
van neutralen omroep, maar die onbestaan
baar 13.
Dat erkende zelfs een vrijzinnig-democraat
als de lieer Jookes.
Dat gelijk-gerechtigdheid uitdrukking zou kun
nen vinden in het aantal zenduren, ontkent da'
Minister. De verdeeling van de Zenduren mag
volgens den Minister niet plaats hebben vol
gens liet aantal, want aan den opzet om de
helft der zenduren voordo Christelijke radio-
vereenïgingen te reserveeren, werkt hij niet
mee. Ook op het denkbeeld van den heer
'Joekes om eerst vast-te stellen een program,
waar allen zich mee zouden kunnen ver
eenigen op het gebied van muziek c-n zang,
en de verdeeling van de dan overblijvende
uren volgens pariteit, waar volgens den héér
van Dijlc over te spreken viel, ging do Minister
niet in. Zijn gedachten over den nationaleu
omroep vonden weinig instemming, want hij
onthield zich zorgvuldig van een verklaring
hoe volgens hom gelijk-gerechtigdheid te ver
krijgen was. Het behoeft geen betoog, dat do
Minister op deze wijze nooit een nationalen
omroep tot stand brengt. Zijn poging om dit nu
reeds te doen voor de Uitzending naar Indië,
vond in de geheele Kamer felle bestrijding.
De Minister mag zeggen dat Philips 'n moreel
recht heeft op het monopolie, maar de Kamer
ontkent dit. Er is hier geen sprake van een
recht, volgens den heer van Dijk, maar alleen
valt te beantwoorden de vraag, op welke wijze
de cultureele belangen het best gediend worden.
Ook de opvatting van dezen bewindsman
dat men hem kan vragen om ook een paar
uurtjes van dezen omroep gebruik te mogen
maken ls onjuist. De lieer Suring zeide het
heel krachtig, dat de katholieken er voor dan
ken om met de pet in de hand, als om een
gunst te komen vragen; zij eisclien hun recht.
Ook de heffing of retributie heeft niet veel
kans van slagen, al was men het over het he.
ginsel in de Staatscommisste-Ruys do Beeren-
hrouck algemeen eens. Het getij daarvoor ls
verloopen, er is een groote meerderheid, dia
het niet meer wenscht, terwijl de S.D.A.P.
in geen geval een hoogere retributie wil dan
f 5 per jaar, terwijl de Minister zich 10 ge-
dacht had. Men kan het 1»treuren dat er zoo-
veel klapluisteraars zijn, om dit nieuwe woord,
dat in de plaats i3 gesteld van klaploopers,
ook eens te gebruiken voor lien die luisteren
en niets afdragen aan de \01eeniglng, die
voor de uitzending zorgt, maar wij vreezen
dat men deze met retributie ook niet krijgt.
Nu de techniek zoo ver is, dat buiten geen
antenne meer noodig is en met een klein toe
stel volstaan kan worden, is controle op wie
wel en wie geen toestel hebben, heel moeilijk»
zoo niet ondoenlijk.
Met zekerheid kan nu reeds gezegd worden^
dat als de Minister deze wet aangenomen
krijgt, zij er heel anders uit zal zien, dan hij
zich die gedacht heeft.
LOUIS DE VRIES NAAR PARIJS.
Naar wij vernemen zal de heer Louis d«
Vries met zijn gezelschap op verlangen van
Germain Gemier einde Mei of begin Juni té
Parijs optreden gedurende het „FeaUz.nl
Théttral Internationale". .«j
