feuilleton
«assysr»
SIRENEN
DINSDAG 6 MAART 1928
DERDE BLAD
PAGINA 2
MAARSCHALK DIAZ f
UIT HET LEVEN VAN DEN
MAARSCHALK
I)e begrafenis-plechtigheden
DE VEILIGHEIDSCOMMISSIE
Een speciale getegenheidsvooi'stelling
DE HOOFDINSPECTEUR VOOR DE
SCHEEPVAART.
Terug te 's Graveuliage
NACHTELIJKE WORSTELING IN EEN"
HAAGSCH PORTIEKPORTAAL
Een verhaal uit de dagen van het
Engelsche socialisme
Italië treurt om den dood van den „redder
des vaderlands", die na de debacle van Capo-
retto bet Italiaansche leger aan de Piave wist
te reorganiseeren en ter overwinning van Vit-
toria Veneto te voeren.
Een zeer kortstondige ziekte heeft een einde
gemaakt aan het leven vol toewijding van „ezen
groote, op wien in zoo bange uren de oogen
van alle Italianen hoopvol gevestigd waren.
Zaterdagavond nog woonde hij. met al wat groot
is op allerlei gebied, de generale repetitie bij
van de Opera Nerone, waarmee bet hernieuwde
koninklijke Theater der Opera werd ingewijd.
Zondagmorgen voelde de maarschalk, wiens
gezondheid de laatste jaren reeds te wenschen
overliet wijl hij lijdende was aan asthma, zich
koortsachtig en ontbood zijn huisdokter. Deze
meende, dat de ongesteldheid slechts licht was,
dat er alleen sprake was van een gewone ver
koudheid, welke, gezie^ den betrekkelijk nog
jongen leeftijd van den lijder, spoedig zou
wijken. v
Do meening van den dokter werd niet be
vestigd door het verloop der ongesteldheid, die
steeds ernstiger werd en weldra "bleek te zijn
een zeer ernstige longontsteking.
De toestand verergerde Woensdag zoo sterk,
dat de behandelende medicus consult wenschte
van de professoren Ascoli, Quavta en Areangeli,
die terstond bet ergste vreesden.
De zieke, die zijn volkomen helderheid van
geest bewaarde, regelde daarop met een ont
boden notaris zijn tijdelijke zaken en liet daar
na den pastoor van Santa Maria del Popoio, tot
wiens parochie hij behoorde, ontbieden om zijn
biecht te spreken, waarna hij vol Christelijke
onderwerping de laatste Heilige Sacramenten
ontving en spoedig het tijdelijke met het
eeuwige verwisselde.
MAARSCHALK DIAZ voormalig Italiaansch
opperbevelhebber te Rome overleden.
Maarschalk Diaz werd in 1861 te Napels ge
boren uit een militaire familie, welke, zooals
do naam doet vermoeden, oorspronkelijk uit
Spanje stamt. Zijn vader was kolonel van
de marine-genie en langen tijd directeur der
constructies in het arsenaal van Napels,
Livorno en Venetië en liet bij zijn dood vier
kinderen na, van wie Armando de jongste
was.
Napels en bracht vele intelligente mannen voort.
Zijn vader was kolonel van do marine-genie en
langen tijd directeur dor constructies in het
arsenaal van Napels, Livorno en Venetië en
liet bij zijn dood vier kinderen na, van wie
Armando de jongste was.
In 1,881 verliet deze als tweede luitenant de
militaire academie en werd spoedig van den
eenen graad tot den andere bevorderd. In 1889
werd liij kapitein en huwde donna Sarah Do
Rosa MirabeUI. Uit dit huwelijk werden drie
kinderen geboren, die de groote vreugde van
den vader uitmaakten. Na de hoogere krijgs
school doorloopen «e hebben, werd hij spoedig
ingedeeld bij den generalen staf, wijl hij blijk
gal' van zeer groote militaire talenten.
In 1312 maakte bij als kolonel den Lybischen
veldtocht mee en werd aan het hoofd van zijn
regiment gewond.
Bij het uitbreken van den grooten oorlog in
1914 stond hij aan het hoofd der secretarie
van generaal Pollio en later van den generalis
simus Cadorna. Tot generaal bevorderd stond
hij eerst aan liet hoofd der brigade van öleua.
maar werd spoedig bij het opper-eommando
teruggeroepen. In Juni 191G kreeg hij het com
mando der 49e divisie, waarmee bij de moei
lijkste posities op den Carso veroverde.
In April 1917 kwam liij aan het hoofd van
bet 23e legerkorps en gaf wederom op den Carso
groote blijken van veldheerstalenten.
Toen na Caporetto het heele leger op de Piave
terugtrok, moest ook zijne divisie volgen, maar
de terugtocht geschiedde in volmaakte orde,
niettegenstaande enorme moeilijkheden.
Toen hij zijn troepen in de posities aan de
Piave gebracht had, bereikte hem onverwacht
op S Noverber zijn benoeming tot opvolger van
Cadorna tot opperbevelhebber ,van het geheele
leger. Terstond nadat, hij de benoeming aan
vaard bad, begon hij het zeer moeilijke werk
der reorganisatie, hij riep de officieren, die
zich het meest bekwaam getoond hadden in
zijn omgeving en herstelde allereerst de moraal
onder zijn troepen. In zeer korten tijd was zijn
leger, na de groote debacle, weer slagvaardig,
zoodat hij de aanvallen op de Piave-posities
door het Oostenrijksche leger niet groote ver
liezen voor den vijand kon afslaan en weldra
zelf tot do aanvallen kon overgaan, die eindig
den met de eind-overwinnig van Vittoria Veneto,
waardoor hij voor altijd de groote dankbaarheid
van zijn vaderland verwierf.
Terstond nadat Benito Mussolini de regeering
van Italië in handen genomen had, werd Diaz
benoemd tot minister van oorlog en ontving liij
den maarschalkstitel.
In November 1919 had hij het oppercom
mando neergelegd en werd generaal-inspecteur
van het leger benoemd. In Februari 1921
werd hij onder-voorzitter van den oorlogsraad
en verder vice-president van da opperste ver-
dedigingscommissie.
Bij den zesden verjaardag der overwinning
van Vittoria Veneto gaf de koning aan Diaz de
keten van da Annunziata.
Diaz bleef steeds niettegenstaande alle eer
bewijzen dio hem ten deel vielen zeer eenvou
dig in den omgang met ieder, een stille werker,
die niet graag van zieb deed spreken, Hij was
de vriend van al zijn soldaten van den hoog
ste tot den laagste.
Vrijdag is het lijk van den maarschalk, uit
de woning buiten de Porto del Popoio afge
haald.
De schitterende stoet hield voor de kerk van
Santa Maria del Popoio stil, waar de pastoor
der parochie den zegen gaf over het lijk, terwijl
de soldaten militaire eer brachten. Daarna ging
hij van de Piazza del Popoio door den Corso
Umberto, de hoofdstijjat van Rome recht naar
het monument van Victor Emmanuel op da
Piazza Venezia, waarin ook het graf van den
„onbekenden soldaat'' is. Hier op het „altaar
des vaderlands" werd het lijk neergezet om er
tot Zaterdagmorgen te rusten en dan naar do
kerk van Santa Maria degli Angeli, die meer
en meer de qfficie-ele hofkerk van Rome wordt,
te worden overgebracht. Hier zal de maarschalk
zijn prachtgraf krijgen, maar alvorens begraven
te worden zal zijn lijk drie dagen in de kerk
worden geplaatst om aan liet volk gelegenheid
te geven zijn hulde te brengen.
ïj!
De overleden maarschalk Diaz, die na den
oorlog den naam van „Dueo de-Ha Vittoria"
kreeg, zal op specialan wensch van Mussolini
in de basiliek van Santa Maria degli Angeli,
in een apart ingericht graf worden bijgezet.
H
Wereldarbitrage en regionale veiligheid
GEN VE, 5 Maart. (VAN ONZEN COR
RESPONDENT.) De volkenbondscommissie
voor arbitrage en veiligheid heeft vanmiddag
onder voorzitterschap van Benes haar voltallige
vergadering weder hervat.
Dank zij den waarlijk fcowonderemswaardigeii
arbeid van de redactie-commissie en vooral
van de commissie van drie: sir Cecil Hurst,
Politis en Rollin Jaeciuemyn, zal de commissie
morgen met liaar arbeid gereed kunnen zijn,
Uit formeel oogpunt is het werk stellig een
succes, doch helaas vermindert de beteekeni3
van liet resultaat dezer zitting, wanneer men
zich de vraag naar practische resultaten stelt.
Daar hebben' wij ia de eerste plaats de
kwestie van de veel omschreven resolutie in
zake het initiatief van den volkenbondsraad
voor de bevordering van regionale veiMgheids-
vcvdragen in den geest'van Locarno.
Waaneer men den tekst der resolutie letter
lijk voor zich zelf ziet, dan kan men toeli
waarlijk zich slechts erover verwonderen, dat
Paul Boncour doze Vrijdag zoo opgetogen aan
de Franscbe pers liet zien.
Da resolutie is een aansporing aan de volken-
bondsvergadering om den raad uit te noodigen,
het volgende aan alle volkenbondsstaten te doen
weten
„Ingeval staten de behoefte gevoelen, de alge-
meene veiligheid, die het volkenbondaverdrag
hun scheukt, te versterken en voor dit doel een
veiligheidsverke-er te sluiten en voor geval
de daarop betrekking hebbende onderhandelin
gen moeilijkheden ondervinden, is de volken
bondsraad bereid, indien een wensch daartoe
hem wordt te kennen gegeven, om na onder
zoek van den politieleen toestand en rekening
houdend met het algemeen vrgdesbelang. zijn
medewerking daartoe ter beschikking van de
belanghebbende staten te stellen."
Gelufckiger en krachtiger zijn drie andere
resoluties. De resultaten omtrent de Duitsche
voorstellen inzake het sluiten van eén collec
tief verdrag betreffende de bevoegdbeden van
den volkenbondsraad voor bet nemen van con
servatoire maatregelen in crisistijd en het op
leggen van een wapenstilstand, erkent do
groote beteekenis en draagwijdte der Duitsche
voorstellen en besluit de kwestie op de agenda
der volgende zitting te plaatsen, teneinde den
regeeringen gelegenheid te geven, ze rijpelijk
te bestudeeren.
De resolutie inzake bevordering van goede
verkeersmiddelen tüsschen Genève en de vol»
kenbondsstaten, stelt zich op 't standpunt van
het rapport vail mr. Rutgers en wijst op het
zeer groot belang', dat in het bijzonder de kwes
tie van een machtig draadloos telegraafstation
te Genève op den volkenbondsvergadermg vau
September verwezenlijkt zal werden.
Tenslotte kwam in behandeling het ontwerp-
wereklverdrag voor arbitrage en verzoening,
dat grootendeels op bet ontwerp der Zweedsche
regeering van Januari is opgetrokken.
AHe rechtsgeschillen kunnen aan het Haag-
sche hof worden onderworpen, alle niet-
juridische geschillen zullen moeten worden
voorgelegd aan een permanente verzoenings
commissie, zooals er tusscken iedere twee
Staten, tot het verdrag toetredend, zullen
moeten bestaan.
Bij de discussie hierover kwam de aange
name verrassing, dat lord Cushendun tenslotte
toch blijvend heeft ingezien, dat hij Vrijdag te
ver in oppositie was gegaan, toen de Britsehe
delegatie verzet ertegen had aangeteekend, dat
de volkcnbondsvergadering den tekst van zulk
een verdrag zou bekrachtigen en het verdrag
daarna voor alle staten, die zulks wenschen, ter
o ader teek piling' op het volkenbondsseeretariaat
zop openstellen.
BARON SINHA. f
CALCUTTA, 5 Maart. (R-O.) Baron Sinha,
vroeger onderminister voor Indië en Indisch
lid van het Engelsche rijksoorlogskahinet in
1918, is overleden.
WERK VAN FELIX TIMMERMANS
VERFILMD
Kundig, tecluüseu en artistiek gewrocht
Onlangs is reeds gemeld, dat plannen in
voorbereiding- waren, om „Het kindeke Jcsns
in Vlaanderen", van Felix Timmermans, te ver
filmen.
Thans geeft de secretaris van het Vlaamsche
Volkstooneel in „De Standaard" hieromtrent
do volgende details:
Ch. de Keukeleire (de film-medewerker van
„Opbouwen", die onlangs ten zeerste de aan
dacht trok met zijn film „Boksmatch") aan
vaardde om deze eerste Vlaamsche Volkstoo-
neel-film, kinematogTatisch ineen te werken,
terwijl Johan De ^Meester de algemeene regie
zal waarnemen en met De Keukeleire thans
reeds het scenario uitwerkt. Als filmspelera
worden gebruiktal de leden van het Vlaam
sche Volkstooneel en de menschen Tan Vlaan
deren. Zooals het hoek van Timmermans Is:
het verhaal der oneindige waarde van Jesus'
geboorte gezien en beleefd in de Vlaamsche
natuur en in het geheele Vlaamsche land, zal
dit een film zijn waarin, midden het levende
volk, bet Kindeke Jesus verschijnt, en het
drama van Maria en van Jozef. Met deze film
kan worden verwezenlijkt wat De Keukeleire
in een soort van programma voor de ideale
film in „Opbouwen" schreef, dat de film niet in
het kader van het studio kan gesloten worden.
Vermoedelijk zal eind April begonnen worden
met de verfilming van de Boodschap van de
Engel aan Maria".
Het zal, in de huidige berekeningen, een film
worden van een uur. Daar zal voor worden ge
zorgd dat de wijdingsvolle geest en de Vlaam
sche hlik zouden overgaan van het boek naar
de film, maar ook is het de onwrikbare bedoe
ling om geen middelmatige film te leveren,
maar een kundig "technisch en artistiek kine-
matografisch gewrocht dat eenige beteekenis
kan verkrijgen als..Vlaamsche avant-garde-
filmproductie.
We voorzien dat do film tegen einde Novem
ber aanstaande kan klaarkomen.
DE KOOPMAN VAN VENETI
In verband met het feit, dat het Zondag
11 Maart a.s. 100 jaar geleden zal zijn, dat
Prof. dr. L. A. J. Burgersdijk gehoren werd,
zal ter herinnering aan den grooten Neder-
landschen Shaekespeare-vertaler, het Amster-
damsch Tooneel (dir. Louis de Vries en W. van
Korlaan Jr.) op dien dag in den Hollandsehen
Schouwburg een specialë middagvoorstelling
'geven van de Koopman van Venetië.
HET NEGERTOONEEL.
Een tournee door Europa
Naar wij vernemen is dr. de Koos, die zoo
juist van zijn 2e Amerikaansche reis is terug
gekeerd, er iu geslaagd, het beroemde Neger-
tooneel „Povgy" voor een groote touvmée door
Europa te engageeren. De tournée is bepaald
tusschen Mei en September. In alle groote
centra van Europa, ook in den Haag en Am
sterdam, zal de troep optreden.
De hoofdinspecteur voor de scheepvaart, de
heer Fock, is uit Helsingfors, waar hij gedu
rende enkele weken in verband met bespre
kingen tusschen de noordelijke landen, inzake
de veiMgheidsoonventie van 1914 vertoefde,
te 's-Gravenliage teruggekeerd, en heeft zijn
ambtsbezigheden hervat.
■metf, «f
Doodelijk gevolg
EEN EISCH TOT SCHADEVERGOEDING j
INGESTELD r
Mr. Kosse Zegel, advocaat en procureur, op
tredende namens mevrouw Casteyns, weduwe
van den heer A. M. J. Smeets, wonende te
s-Gravenhage, heeft een request gezonden aan
<ie arrondissementsrechtbank te 's-Gravenhage
in de zaak tusschen de gemeente 's-Gravenhage
en haar overleden echtgenoot.
In bedoeld request wordt uiteengezet, hoe de
heer Smeets in den nacht van 5 op G April
1927 komende uit een café, 's nachts om half
een zich begeven heeft in de richting van zijn
woning aan de Wolmaransstraat.
Het weer was fcoen zeer denker, winderig en
ruw, terwijl het regende, zoodat S. zich, ge
doken in zijn jaskraag en het hoofd tegen
regen en wind vooroverbuigende in het donkere
weer, blijkbaar in de straat beeft vergist en
de aan de Wolmaransstraat evenwijdige Fisher-
straat is ingeloopen, welke beide straten het
zelfde huizentype vertoonen.
S. is vervolgens do eerste portiektrap opge-
Joopen, overeenkomstig gelegen als de trap
zijner eigen woning.
Terwijl bij trachtte de deur te openen, kwam
er achter hem iemand de portiektrap op, die
later bleek een agent van politie te zijn.
Tusschen den agent en S. ontstond een korte
woordenwisseling, waarna de bewoonster van
het perceel den ag'ent hoorde zeggen: „dan hen
je mijn arrestant", hetwelk vergezeld ging van
twee harde klappen, blijkbaar met een zwaar-
of gummi-voorwerp toegebracht, onmiddellijk
gevolgd door een zwaren val van een lichaam,
dat van het portiekportaal langs de trap op
straat viel.
De bewoonster van bovenbedoeld perceel
opende daarop de huisdeur en zag het lichaam
van S. op straat liggen en den politie-agent
met een gummistok in de hand op de portiek
trap staan.
In het request wordt vervolgens ops^merkt,
dat de dood van S. is veroorzaakt door de twee
klappen met den gummistok, toegebracht dooi
den politieagent en/of door den daaruit ont-
stanen val van de portiektrap.
Genoemde politieagent heeft erkend, dat hij
verzoeksters echtgenoot 2 slagen met zijn.
gummistok op het hoofd lieeft gegeven en dat
daarop verzoekster's echtgenoot van de trap
is gevallen.
Uit het bovenstaande vloeit voort, dat de
agent zonder eenige reden den dood van ver
zoekster's echtgenoot heeft veroorzaakt, waar
door verzoekster schade heeft geleden, lijdt en
zal lijden: dat de gemeente 's-Gravenliage, in
wier dienst bedoelde politieagent was, verant
woordelijk is voor dozen dood;
dat de gemeenteraad van 's-Gravenhage op
een aan baar gericht request, waarin verzoek
ster haar verzocht als schadevergoeding te be
talen een som van 35 per week tijdens baar
leven, subsidiair een uitkeering ineens van
45.000, afwijzend heeft beschikt;
en dat de gemeenteraad elke verplichting tot
gehadeveigoeding of uitkeering heeft afge
wezen.
De aansprakelijkheid der gemeente 's-Gra
venhage vloeit voort uit het bepaalde in den
derden titel van bet 3e boek B. W. en in geval
van onmoedwilligen of onvoorzichtigen dood
slag heeft de overblijvende echtgenoot (ver
zoekster) deze vordering.
Zij heeft derhalve het recht een rechts
vordering tot bakomiug van schadevergoeding
tegen de gemeente 's-Gravenhage in te stellen.
GEHEIME DISTILLEERDERIJ ONTDEKT.
De p-oiltie heeft ten huize van den arbeider
H. U. te Oudepekela beslag gelegd op een com
pleet distilleer toestel met een groote hoeveel
heid gedistilleerd.
door MAY WYNNE.
18.)
Loch, naarmate de dagen vorderden, werden
dezo bezoeken steeds langer. Soms werd Jack
midden in den nacht wakker door voetstappen
in de gang, en als hij dan uit bed sprong, volg
dehij behoedzaam de lange figuur, in zijp bonte
ochtendjas gehuld, tot hij onder aan de trap
was gekomen, die naar het dak leidde, waar
hu dan luisterde naar liet geschuifel van voe-
ten die naar boven klommen.
Maar toen Juni al half gepasseerd was, en
de dagen nog steeds langer werden, kwam er
een morgen dat Jack alleen aan de ontbiit-
tafel zat.
Alles zag er ais gewoon uit. van het kleinste
onderdeeltje van de goed gedekte tafel tot de
krant naast het bord van den professor.
Alleen de meester Van het huis was afwezig.
De gewoonten van een halve eeuw worden
niet spoedig verbroken, en de professor was
nog even slipt, als vroeger zijn vrouw ge
weest was.
Toen Jacit dan ook tien minuten gewacht
Jiad, ging hij naar hoven. De kamer van zijn
oom nas eeg, ofschoon zijn kleeren netjes over
een stoel gevouwen lagen.
Verrast en een beetje angstig aarzelde Jack
nog, toen hij onder aan de trap stond. Hij had
het nog nooit gewaagd bij zijn 0om binnen te
gaan, indien deze in zijn studies of waarne
mingen verdiept was. Maar do zomersehe zon
neschijn stroomde door het huis - er vielen
nu dus geen sterren te beloeren.
val!rn?Uir!,n'71S 0UÖ° man wel il1 slaap ge-
'.V. Jack herinnerde zich, hoe oom den
hij telkeim°v4 ?Sy m°G seweest waa' e» hoe
De professor was in slaap gevallen man
ia zoo n diepen slaap, dat hij nooit meer om-
waken zon tot de begrippen van onherstelbaar
verlies en smart. Er lag een glimlach op zijn
mooi ascetisch gelaat, dat naar het oosten ge
wend was, terwijl hij tegen den rand van zijn
grooten kijker leunde. Hij had waarschijnlijk
naar de morgenster zitten kijken, die gesche
nen bad toen Clara stierf en was toen in
eens aan den andoren kant gekomen.
Geen wonder, meende Jack toen hij zich bukte'
om den reeds stijf geworden man recht te zet
ten dat, de oude man geglimlacht heeft.
HOOFDSTUK XIV.
EEN TOEVALLIGE ONTMOETING.
Denzelfden dag dat professor Armiston be
graven werd, op het eenvoudige kerkhof van
Balbury, keerde Squiro Garleigh met zijn kin
deren terug naar de Manor.
Susan had er zich mee belast, om den vol
genden middag, toen Jack terug kwam van
'n lunch bij zijn goeden ouden Quaker vriend
Marley het nieuws aan haar jongen meester
over te brengen.
Marley had erg veel verdriet gehad van het
plotselinge vertrek vau zijn jongen vriend Jack
uit Balbury. De arme Phoebe had in stilte
bittere tranen geschreid, en geen kans gezien
de sporen voor haar grootvader te verbergen.
Ook baar vreugde bij Jack's terugkeer was
even doorzichtig, en toch is het vreemd, dat
noch Jamc-s Marley, noch Jack zelf, het een
voudige geheim van het meisje ontdekt hadden
In .liet oog van beide mannen was ze niet
meer dan een kind, ondanks haar twintig zo
mers, en dit was des te vreemder bij Jack, daar
hij Pamela nooit als zoodanig had beschouwd.
Nu kon dit zeker met recht op rekening ge
bracht worden van liet groote verschil in het
karakter der beide meisjes. Phoebe was lief
en bescheiden, terwijl ze bijna moeite deed om
baar goede eigenschappen te verbergen. Het
eenvoudige Quakers-japonnetje, met de vriende
lijke kap, versterkte nog de kinderlijke schoon
heid vail lib ar kleine, ronde gezicht, en de groo
te blauwe oogen, die zoo bedeesd in de groote
wereld keken.
Naast Phoebe gaf Pamela met baar trotsche,
wat terughoudende natuur, meer den indruk
van een bijna rijpere vrouw, ofschoon ze in
derdaad twee jaar jonger was dan Phoebe.
Daar kwam nog bij, dat liaar hooghartigheid,
en haar absolute onafhankelijkheid haar meer
stempelden tot iemand die zichzelf best zou
kunnen redden, dan dat ze de hulp van een
ander noodig had of zou inroepen.
Maar toch had Plmebe, ondanks haar beschei
denheid en lieftalligheid, reeds het vrouwen
part In het lijden weten te aanvaarden, sinds
zo maar al te best wist, dat Jack Armiston
haar slechts als een zuster beschouwde.
Toch wist ze hierin te berusten, en stelde ze
zich nu tevreden, de kieiue rol die baar scheen
toebedeeld, naar beat vermogen te spelen. Xe
zou Jack liaar hulp en vriendschap niet ont
houden, omdat hij haar nooit de verwerkelij
king van een droom zou kunnen geven, waarin
ze al te dwaas had toegestemd.
En zeker had Jack nog nooit vermoed
althans nu niet hoe Phoebe lijden moest,
als hij haar in vertrouwen nam.
Het nieuwtje van Susan, had onmiddellijk
elke gedachte aan het kleine Quaker-meisje uit
zijn hoofd gedreven .terwijl hij zichzelf kwel
de met hoop en vrees, waarvan de laatste over-
heerschend was. Zou Pamela van gevoelens ver
anderd zijn, sinds zij elkander voor het laatst
ontmoet hadden, en samen bloemetjes hadden
geplukt? Zou ze nog wel eens denken, hoe ge
zellig ze daar samen hadden zitten praten, on
der de overhangende takken van een beuk, en
allerlei lieve woordjes gefluisterd hadden, die
alleen in het woordenboek van meer of minder
gevorderde verliefden zijn to vinden?
Zijn hart kreeg het wat kwaad, toen hij zich
elk woord, elke uitdrukking, eiken vriendelij
ken blik van het meisje dat bij lief bad, herin
nerde, dat hij des te hartstochtelijker beminde,
nu zij zoolang gescheiden waren geweest.
Reeds den volgenden dag zag hij haar, terwijl
hij zelf aanvankelijk onopgemerkt bleef, toen
ze, in gezelschap van sir Philip Heysiake, over
den duinweg reed.
Zo praatten en lachten allerhartelijkst, en
hadden heelemaal geen erg in het aandachtig
gelaat achter een hooge struik verborgen, aan
den kant van den weg. Jack zou volop gelegen
heid gehad hebben om vast te stellen, dat de
schoonheid van bet meisje sinds dat Jaar, nog
toegenomen had, en zelfs gerijpt was tot een
nog grootere lieftalligheid, indien hij niet ge-,
troffen was door een onbehaaglijk gevoe! van
jaloersekheid, toen hij Heyslake's openlijk be
wonderende blikken ontmoette, totdat Pamela
onverwachts haar rijzweep liet vallen. Ze deed
een kleinen uitroep van teleurstelling, en hield
den teugel in. Maar voordat sir Philip tijd had
om van zijn paard te komen was Jack naar vo
ren gesprongen, om de zweep op te rapen, met
de slip van zijn jas af te stoffen, en aan de be
zitster over te reiken.
Toen hij opkeek, herkende zij hem voor het
eerst, en ze sprak luid zijn naam uit.
Jack!
Er klonk zoowel verwondering als een harte
lijk welkom in dit. eeue woord. Het meisje
bloosde diep, en glimlachte.
Jack's hart was even opgesprongen in een
plotselinge vreugde, toen liij zijn hoed afnam.
Zo had dus hun lente-dagen niet vergeten.
Dat had die korte uitroep hem wel geleerd.
Een beetje boos keek hij van de hartelijke
oogen van het meisjo naar haar metgezel.
Heysiake was erg woest, maar begroette
Jack's blik met zijn sarcastisch glimlachje.
Zoo, hen je weer eens terug naar Balbury
gekomen, mr. Armiston? sprak hij met een
duidelijke beleedigende en uitdagende, intonatie,
het speet me werkelijk, dat ik je geen goeden
dag meer kon zeggen, maar je had toen ook
zooveel haast. Maar och, wat komt het er op
aan, nou je weer terug bent? Ik hoorde juist
vanmorgen, dat John Hi-den ook weer gesig
naleerd is. Hij schijnt al drie dagen in het rond
te zwerven.
Jack's grijze oogen gloeiden.
Daarvoor zult u me voldoening geven, sir
Philip, sprak hij koud of ofschoon ik veront
schuldiging vraag, dat ik aldus moet spreken
in de tegenwoordigheid van een dame ik sla
jo met mijn zweep voor die onbeschaamdheid
over je gezicht.
Heysiake lachte, uiterlijk erg kalm, ofschoon
hij toch zeer bleek werd.
Kom miss Garleigh, zei hij, terwijl hij vër-
der geen acht sloeg op Jack, we moeten voort
rijden. In vind het erg jammer, dat dit onaan
gename voorvalletje in uw tegenwoordigheid
moest plaats hebben. Het zal echter wel niet
meer gebeuren, daar de wet ook nog' wat te
vertellen heeft, in gevallen van bewezen mede
plichtigheid aan een zeer ernstige brand
stichting.
Jack's woede bracht allerlei woorden naar
zijn lippen, die hij daar met moeite bedwong,
omda.t er op het oogenblik geen sprake was van
vergelding. Maar, terwijl hij inwendig zwoer
om zoo Vlug mogelijk een bezoek te brengen
aan Heysiake Towers om den lafaard in
dien hij werkelijk geen openlijk duel aandurfde
af te ranselen, zooals hij gedreigd had.
Daar daagde plotseling onvoorziene hulp op.
U mag me zeker wel uw verontschuldiging
aanbieden, sir Philip, zei Panyda koel, daar mr.
Armiston mijn vriend is.
Terwijl ze den verbaasden baronet rustig tijd*"
liet om deze woorden naar best vermogen te
verteren, boog ze zich in haar zadel voorover,
terwijl ze Jack haar hand reikte.
Vaarwel voor het oogenblik, ging ze ver
der, met een lieven glimlach op haar gezichtje.
Ik zal je gaarne weer eens ontmoeten als
ik.niet paard rijd.Jack.
Hij nam de kleine, geschoeide hand in de
zijne. Hij beefde ran ingehouden ontroering,
en door het contact der ineengestrengelde han
den, kon dit Pamela niet ontgaan.
Morgen? fluisterde hij. Terwijl hnn oogen
elkander ontmoetten, wist elk, dat de eenige
rendez vous kon zijn het Balbury bosch.
Ik zal zien, antwoordde Pamela, Morgen
of den dag daarna.
Zo zuchtte even, nadat ze haai' hand uit den
al te stevigen greep vrijgemaakt had. Na een
kleine buiging klopte ze baar ongeduldige mer
rie even in den nek, en zette aldus het trappe
lende beest tot een lichten galop aan.
Als sir Philip haar nog wilde bewonderen,
zat er niets anders voor hem op, dan haar ach
terna te rijden. Terwijl hij zich gereed maakte
om dit te doen, keek hij nog even om, naai'
waar Jack stonrl tegen een achtergrond van
bloeiende gouden regen.
Vervloekte knul, beet hij liem toe, dat zal
ik je betaald zetten.
Jack lachte overmoedig.
U zult verstandiger doen, met eerst even
de rekening af te wachten, voordat u bepaalt,
voor wiens rekening het batig saldo komt.
Hij bemerkte met zekere voldoening, dat sir
Philip aanmerkeleijk verbleekte, toen hij zich
in alle haast bij miss Pamela ging voegen.
HOOFD STU,K XV.
DE WRAAK VAN HIDEN.
do sleutelbloemen waren verdwenen in de
Balbury bosscben. Maar zoo erg was het niet,
daar rond iederen hegbong of Imoestige boom
stronk de zoetgeurende kamperfoelie zich slin
gerde. Ch era] geurden rozen, van fluweel-don
ker tot lichtroze en wit, met haar groote gouden
stampers en barstende knoppen. Ook de vogels
zongen in koor als om den wandelaar weer
een welkom toe te roepen.
Jack Armiston keek vol spanning in het rond.
Er was nergens een teekeu te bekennan van
het slanke figuurtje in het simpel katoenen
japonnetje, dat daar eens gestaan had om hem
zoo heerlijk te begroeten.
Daardoor werden do bossehen ineens akelig
ou leeg, ondanks den zang dei' vogels, de bloe
men en het zonlicht.
Waarom had Pamela haar belofte niet ge
houden? Gisteren was bij gekomen om ver
geefs te wachten en vandaag was liet weer
het zelfde liedje.
Zou sir Pliilip Juin plannen soms doorzien
hebben en alles aan den squire hebben verteld?
Driftig als verliefde luidjes altijd zijn, begon
Ja«k zicli erg boos te maken. Hij schopte de
doode bladeren tot hoopjes, verbrijzelde heel
grimmig de dorre takjes onder zijn voet, en
wist zicli tenslotte zelf tot zoo'u crisis van wan
hoop op te voeren, dat hij besloot, om recht
streeks naar de Manor te gaan, en te vragen
of miss Pamela daar soms was.
Er moest zeker iets gebeurd zijn, waardoor
zij niet Hon komen, hij had werkelijk al zijn
uithoudingsvermogen verbruikt, en trilde nu
van spanning om de oorzaak te weten te komen.
Ik bemin haar, sprak hij tot zichzelf en
verleden, heden en toekomst lesten zich in de
verhevenheid dier gedachte op.
'JU.,.:.. (Wordt vervolgd), j
