feuilleton
WOENSDAG 7 MAART 1928
HET R.K WERKLIEDEN
VERBOND
BESLUITEN EN BESPREKINGEN DER
LAATSTE BESTUURSVERGADERING
TWEEDE BLAD
DE ACTIE VOOR KATHOLIEKE
ZIEKENFONDSEN
DE VAKGROEP HOOFDARBEIDERS
REVOLUTIONNAIRE PROPAGANDA
DE I. C. V.
EEN STRIJD VOOR HET RECHT
PAGINA 2
KARDINAAL LUQON EN DE SOCIALE KWESTIE
DE ONTKERSTENING DER. ARBEIDER#
HET PROGRAM DER KERK
DE ZIEKTEWET
TIJDSCHRIFT VOOR KLOOSTER
ZUSTERS EN BROEDERS
BURGEMEESTER VAN LEIDERDORP
Benoeming van het Kamerlid
Van den Heuvel
DOOD DOOR SCHULD
Boete of hechtenis
Dt HOOGDREEFMOLEN
lu de laatste bestuursvergadering van het
R. K. Werkliedenverbond, werd, na aanleiding
van de mededeeling der aanhouding door de
Alg. vergadering van de Maatschappij tot Be
vordering der Geneeskunst van de afhandeling
der eoneept-overeenkomst-, te sluiten met het
verbond, besloten den verderen loop der za
ken af te wachten en intusschen waar noodig
en waar mogelijk krachtig, voort to gaan met
de oprichting en uitbreiding van de katholieke
ziekenfondsen.
Omtrent de uitvoering va:! de besluiten der
laatste verhonds, en vakbondvergn.derlns wor
den mededeelingen gedaan en maatregelen tot
verdere afhandeling genomen.
Overwogen werd, hoe de vraagstukken van
rationalisatie-en eoacen tastte kot Lest kunnen
worden bestudeerd.
Medegedeeld werd, welke stappen liet Dag.
Bestuur gedaan had tot realiseeren der wen-
scheu van het Verbond met betrekking tot de
Ziektewet en betreffende de Jeugdorganisatie.
Het beleid van het dagelijksch bestuur word
goedgekeurd.
Besproken warci het resultaat der eerste sa
menkomst van de arbeidersvakeentralen met
een vertegenwoordiging van het Ned. Verbond
van Werkgevers. Voortzetting van het Over
leg werd goedgekeurd.
In de commissie, welke den Hoogen Raad
van Ai-beid zal prae-adviqseren omtrent de
bekende vraagpunten inzake de wettelijke re
geling der werkloosheidsverzekering, door den
minister van Arbeid enz. aan dien Raad voor
gelegd, werd aangewezen de heer J. Nijkamp.
Besloten werd aceoord te gaan met een be
spreking der organisatie der ziekenfondsen door
den Raad van Overleg van de R. K. Sociale
organisaties en in een commissie, welke om.
trent dit punt den Raad zal prae-ad viseer en
werden aangewezen de hoeren de Bruijn en
Schutte.
Aan de Centrale Commissie voor de Vrou
wenorganisatie van het verhond werd mach
tiging gegeven om, in overleg met de betr.
Bondsbesturen, meer actief op te treden tot
het bevorderen van heg organïseeren der fa
brieksarbeidsters.
In verband met de veelheid van nationale
en internationale samenkomsten en congres
sen in dit jaar. oordeelde het bestuur het wen.
schelïjk de sociale week tot het volgend jaar uit
te stellen. Besloten werd de herdenking van
Z. H. Paus Leo XIII te verbinden aan de voor
jaarvverbondsvergadering, welke werd vastge
steld op 5 en G Juni a.s. in Amsterdam.
Besloten werd deel te nemen, aan het con
gi es, te organïseeren door de Ned. Vereeniging
tot bevordering van den Arbeid voor onvol
waardige arbeidskrachten.
Ten behoeve van de 5e Internationale Psy
chotechnische conferentie werd een erediet toe.
gestaan en besloten werd aan deze conferentie
deel te nemen.
Aan een dertiental leden van den R. K. Volks
bond op Wieringen werd één jaar uitstel ge
geven inzake het naleven dor bepalingen be
treffende het. wederzijds verplicht lidmaatschap
Van Stands, en Vakorganisatie.
Besloten werd bij te dragen voor een gé-
schenk van de Int, Chr. Vakbeweging ten be
hoeve van het Int. Arbeidsbureau te Genève
eu accooi d te gaan met het voornemen om de
fuueties van het Bestuur van het Int. Chr.
Vakverbond te verdeelen als volgt-: Voorzitter,
Duitsehland; Secretaris, HollandPenning
meester, dito; le ondervoorzitter, Frankrijk;
2e ondervoorzitter België. De wonscheHjkheid
werd uitgesproken zoo mogelijk den tegen
woordige!) voorzitter in het dag bestuur te
behouden.
Aan het dag. bestuur werd machtiging ge
geven tot hot te zijner tijd bijeenroepen van
de R. K. arbeiders-bestuursleden der Raden
van Arbeid.
Dezer dagen vergaderde de vakgroep hoofd,
arbeiders uit het R. K. Werkliedenverbond en
besprak op initiatief van den R. K. hond van
Technici het ontwerp.Ziektewet.
Hoe er gewerkt wonR met organisaties
EN WAARAAN MEN „DAS*
VERSCHULDIGD IS?
Wij iezen in zal handhaven", bet orgaan
van den Nationale» Bond tegen Revolutie, o.m.
het volgende naar aanleiding van dc oprichting
dezer dagen eener nieuwe communistische „a£-
Wecr-orsanisatie" onder den naam „Vereeni
ging voor Volkscultuur":
De nieuwe vereeniging beoogt:
..in arbeiderskringen tijm, cabaret- en derge
lijke voorstellingen zóó te organïseeren, dat
ongevvonschte inmenging van ons niet vriend
schappelijk gezinde autoriteiten tot ec-n mini
mum kaa worden b--perkt".
Wat practise!! dus neerkomt op de omstan
digheid, dat de door de Vcrvcutgir>g georgani
seerde voorstellingen in „beslèten vergadering"
kunnen voorden gegeven, tot waar do arm der
Overheid niet reikt,s
Maar daartoe meet men loden, veel leden In
de Vereeniging voor Volkscultuur brengen.
Ook hier is-in vooTzien.
Alle lezers van de communistischs „Tribune"
zij a automatisch lid van de nieuwe V. v. V. C.
ingevolge een regeling tusschen de directie
van de .^Tribune" en het bestuur van laatst
genoemde Vereeniging getroffen:
Den Tribiine"-a'oonné's wordt verzekerd,
dat uit deze regeling voor lien geen nieuwe
financieel© verplichtingen stallen voortvloeien,
tenzij zij zelf wol willen contvibueeven, wat dan
gaarne wordt aanvaard.
De Vereeniging heeft uus plotseling alle
abonné's op de „Tribune" tot lid, is dus zuiver
communistisch.
Ge bemerkt, hoe de jurist, die hier van advies
diende, door de klippen heenzeilt, terwijl ander
zijds van de nieuwe leden zelfs geen bewijs
van instemming, laat staan geld, wordt ge
vraagd, zoo-dat da toetreding al heel eenvoudig
wordt.
Het is daardoor ook duidelijk, dat het hier
slechts een schijn-organisatie betrr"'
De vereenigingen, welke zich ten doel stellen
de film als „ontwikkelingsmiddel" voor den
arbeider te benutten, worden stc -
onder allerlei -arm en naam.
Wij weten Waarop die „ontwikkeling" neer-
kor
De klassenstrijd moet worden getoond; de
„-bewustwording" gepropageerd, het „kapita
lisme" gehaat gemaakt.
En al deze vereenigingen werken volgens
één recept, het recept, dat zij ontvingen van.,
ons hoogste rechtscollege, den Hoogen Raad
der Nederlanden.
Ge kent allen de feiten, alleen is U mogelijk
de samenhang nog niet bekend.
De vereeniging „artikel 18S der Gemeente
wei." opgericht te Vlissiugen om verboden
fims te vertooneu voor haar leden, wei"1 door
alle rechtscolleges als een verboden vereeni
ging beschouwd, behalve door den Hoogen
Raad.
Dat hebben de juristen in het revolutionnai-
re kamp in hun ooren geknoopt en hun advie
zen gingen allen in deze richting: organiseer
besloten vertooningen, breng daartoe de arbei
ders odder in organisaties, vereenigingen, clubs
e.d. en ge o-mzeilt het eventueele verbod on
gestraft.
Hier ziet ge de gevolgen.
Van revolutionnaire zijde is men den Hoo
gen Raad zeer dankbaar.
INBRAAK.
Zondagnacht is ingebroken te Kerkrade in
de woning van P. J. H. De dief had aan de
achterzijde een ruit uitgesneden. Hij stal circa
15 gulden, een gouden kruis, een horloge,
vleeschwaren, schoeisel en kleedingstukken.
GODDELIJKE VAL
Te Maastricht is de ruim 60-jarige m-ej. D.
in den kelder van haar woning gevallen. Ern
stig gewond werd zij naar het ziekenhuis ver
voerd, waar zij aan de gevolgen is overleden.
Bezien uit het oogpunt van de Hoofdarbeiders
kon dit ontwerp geen algemeene instemming
verwerven en speciaal de begrenzing tot de
hoogste loonklasse van 8.per dag zou
In veel gevallen de behingen der heter be
taalde bedienden, technici enz, schadeD.
Besloten werd, met het bestuur van het
"Werkliedenverbond overleg te plegen, teneinde
in deze verbetering te kunnen verkrijgen.
SERRARENS V0OU DE RADIO
Dezer dagen heeft de heer Serrareu», secre
taris van het Internationaal Christelijk Vak
verbond, voor den Katholieken Radio Omroep
over de internationale christelijke vakbeweging
gesproken.
De internationale is nog niet heel oud; ze
bestond al vóór den oorlog, maar had toen niet
veel te beteekene».
Tijdens den oorlog groeide de internationale
is beteekenis, en na den oorlog was de weg
gebaand voor de internationale regelingen ten
behoeve van den arbeid (Arbeidseonferentie en
Internationaal Arbeidsbureau).
De wereldvrede kan alleen op den grondslag
van sociale gerechtigheid bestaan.
Nooit heeft een internationale liet gezocht
in een politiek van den gr»>ote® bek.
Een internationale is geen super-staat, zelfs
geen generale staf van het leger van den ar.
beid; zij is geen plant van langzamen groei.
Vijftien vak-internationalen zijn opgericht
die zich rustig kunnen wijden aan een vergelij
kende studie van de toestanden hunner indus
trie in de verschillende landen. Naarmate de
werkgevers zich internationaal meer aaneen
sluiten, de internationale kartels en trusts
toenemen, is ook meer overleg voor de vakor
ganisatie noodig.
Uitvoerig schetste spreker de beteekenis van
de Arhe:cl - canferentie en van 1het Internatio
naal' Arbeidsbureau te Genève; het verzet der
sociaMstiscbe vakbeweging tégen het represen
tatief vermogen der christelijke vakbeweging.
Wij verdedigen de vrijheid der vakbeweging
tegen de fascistischeen de rooda terreur, al
hebben wij met de socialisten in hoofdzaak
dezelfde eisehen te verdedigen tegen de conser
vatieve meerderheid van regeerings. eu werk
gevers-vertegenwoordigers.
De socialistische vakbeweging telt 14 mil-
Iioen leden tegen de christelijke 2 5. 3. Van deze
laatste is de sterkste afdeeling- Duitsehland met
ruim een millioen leden )in Italië is de christe
lijke vakbeweging met ook een millioen leden
door het fascisme neergeslagen)Frankrijk telt-
100.000 leden, België 160.000, Nederland (katho
liek eu christelijk) 18.000. Oostenrijk 80.000,
Spanje 40.000, enz.
In zijn peroratie behandelde spreker het pro
gram der christelijke vakbeweging, dat de
arbeiders wil vrijmaken uit de tirannie der
winzucht, den arbeid liooger wil zien aange
slagen dan enkel bezitten en in gebruik geven
van kapitaal. De christelijke levensbeginselen
van gerechtigheid en liefde moeten overheer-
schan.
Het is een strijd om het recht, om het
Christendom te stallen In dc plaats van het
mammonismc en de wereld de heerschappij te
doen aanvaarden van Christus Koning.
Een adres va» de Reedersverceuigiiig
voor de NederlamLche Hariugvisseherij
Het hoofdbestuur der Reedersvereeniging voor
de Nederlandse he Haringvisseherij heeft zich
in verband met de ingediende wijzigingen op
de Ziektewet met een adres tot de Tweede
Kamer gewend, waarin o.m. wordt gezegd, dat
het overwegend bezwaar he-eft tegen het tref.
fen van sociale maatregelen, voorzoover deze
ten aankien van het Noor-dzeevissche-rij bedrijf
een verhooging van de exploitatiekoeten van
dat bedrijf tengevolge zouden moeten hebben,
omdat de algemeene economische toestand van
genoemd bedrijf niet van dien aard kan wor
den geacht, dat tot verhooging van lasten mag
worden overgegaan.
Bezwaar wordt gemaakt tegen het wegla
ten uit het voor-ontwerp dor ziektewet van
de bepaling, v dat de uitvoering van de verze
kering kan worden opgedragen aan de uit
de maatschappij voortgekomen organen, waar
toe o.a. de bedrijfsvereeniginge"' op ogen
blik werkgevers-risicovereëniginS611' hehooren,
in plaats waarvoor nieuwe hedrïjfsveveenigin-
gen zouden komen.
Tenslotte wordt verzocht om te bepalen, dat
de uit deze wet voortvloeiende kosten, voor
zoover zij de tegenwoordige bestaande ultkee-
Tingen overschrijden, geheel voor rekening van
den staat worden genomen.
Zijn Eminentie- Kardinaal Lupon, aartsbis-
schop van Reims, lieeft in zijn laats ten brief
een duidelijke uiteenzetting gegeven van de
sociale kwestie in verband met den katholie
ken godsdienst.
Kardinaal Lugon gaat uit van het feit, dat
Frankrijk in zeer sterke mate geldt,, dat de
arbeiders den godsdienst den rug hebben
toegekeerd en socialist zijn geworden Dat feit
bestaat. En de oorzaken die tot dat feit geleid
hebben, moeten met alle-n ernst en met alle
macht jvorden weggenomen.
De Kardinaal schrijft:
Tot aan de helft der vorige eeuw hing
het volk aan den godsdienst, die ken de be
teekenis bijbracht van het leven en van de
wereld, die hem leerde- alles wat een meusch
weten moet aangaande God, zieh-zelf,, zijn
bestemming'; hem leerde de plichten jegens
zijn Schepper, jegens zich zelf en jegens zijn
gelijken. Hij hield van de christelijke feestda
gen, die licht, ideaal eu geluk in zijn leven
brachten. Hij hield van den priester, in wlen
hij zag zijn besten vriend, zijn veiligste ver-
tro u wens man, zijn meest meevoelenden troos
ter, zijn beltwaaiBsten leider.
In zijii geloof aan God en de hoop op de
vergelding later, putte hij den moed tot alle
plichten en alle deugden, pdivate, huiselijke
en sociale.... Heden, we moeten het in zeer
groote droefheid erkennen, verwaarloost hij den
godsdienst, bezoekt de kerk niet meer, doet
aan geen enkelen godsdienst, wantrouwt den
priester, ja heeft soms een afkeer van Hom en
trekt zich van hem terug".
„Hoe kwam liij zoover?"
Een der voornaamste oorzaken van die ver
wijdering is, met de opvoeding in
de neutrale school, en met de
slechte pers, het socialisme.
Menschen, die gedreven werden door een op
recht gevoel van edele menschelijkheid ,of door
anti-christelijke en anti-sociale hartstochten
zijn op hem afgekomen en hebben zich voor.
gedaan als vrienden, die zijn belangen wilden
behartigen, vol medelijden met zijn ellende
eu er op uit hem een beter bestaan te ver
zekeren in do maatschappij. Ze beloofden
hem een gouden tijd, een paradijs op aarde
veel zekerder dan het paradijs dat de gods
dienst belooft in 't ander leven.
Een me-nsch, die lijdt, luistert graag naar
dengene, die een verzachting in dat leed
belooft. Het werkvolk, dat arbeidt en lijdt,
laat zich in massa vangen door de moale be
loften, die het warden gedaan. Eu hij heeft
den godsdienst veriaten, dien. men «hem af
schilderde als opium, die hem iii slaap moest
sussen met zijn gelaten-dragen. En hij heeft
zich verwijderd van den priester, dien men
hem aanwees als de vijand, die den weg ver
sperde naar de bevrijding uit die ellende, en
hij heeft den weg naar de kerk verlaten, die
hem op zijn plichten wees, liem troostte, voor
den weg naar de plaatsen van genot, die hem
bederven en naar openbare bijeenkomsten,
waar men hem het hoofd op hol brengt met
heftige redevoeringen.
Maar de gouden tijd kwam niet, eu het ver-
lomn paradijs werd niet teruggevonden.
Verre van daar! Met zijn geloof aan God
en de hoop op het eeuwig leven te verliezen,
verloor het volk alles wat licht en kracht en
geluk gaf aan 't leven; het heeft ook verloren
zijn sociale en persoonlijke deugden, die een
eer van zijn stand uitmaakten. En hij is bi ij.
ven liggen op de wegen van het leven als de
gewonde van Jericho, ten prooi aap al de el
lenden van hier-beneden, maar beroofd van
den troost, dien hij vroeger vond in zijn ge
loof; en ontmoedigd, zonder houvast, wanho
pig kan hij niets meer dan zijn bestaan ver
vloeken met de maatschappij, die hem in zoo'n
ellende heeft gebracht...,"
li at de Katholieke Kerk doet voor die men
schen?
„De Kerk komt eerst met haar geloofs- en
zetleleer; zij alleen kan aan de wereld brengen
den zuiveren zin van het leven en het doel
van den mensch, van het gezag en. de vrijheid,
van de menschelijke waardigheid en de broe
derschap der menschen, van de zedelijke
waarde van den arbeid en van het lijden. Zij
beweert niet geheel alleen da sociale kwestie
te kunnen oplossen; maar Is er zeker van,
dat zij daartoe de kostbaarste middelen be
zit: zonder haar hulp zullen alle pogingen
maar halve resultaten geven, omdat zij alleen,
sprekend uit naam van God, zich kan laten
gelden op den wil en het geweten.
Paus Leo NIH bepaalde als volgt dt rol
van den staat: door een wijze verdeelïng van
wetten en instellingen de algemeene weivaart
te bevorderen, strikt in acht te nemen de ver-
deeiende rechtvaardigheid ten opzichte van
de arbeidende klassen zoowel als ten opzichte
van hen, die de hoogste ambten bekleeden;
de vrijheid van den arbeid beschermen en van
den eigendom tegen aanslagen en opstanden;
staking voorkomende moreele belangen van
den werkman in veiligheid stellen, door hem
de vrijheid van de Zondagsrust te verzekeren;
zijn gezondheid, door een juiste begrenzing
van den werktijd, zijn stoffelijke belangen,
door er voor te waken dat hem een rechtvaar,
dig loon wordt betaald, en door hét sparen
aan te moedigen.
Dat zijn de plichten en rechten van den
Staat, die nochtans niet moet vergeten, dat
al moet hij de algemeene belangen behartigen
van de gemeenschap, hij alleen maar een
recht van bescherming bezit, wat de- private
aangelegenheden van zijn leden aangaat.
Ten slotte beschrijft Leo XIII ook het aan
deel dat de belanghebbenden zelf in de be
weging moeten nemen. Ais men wil, -dat een
conflict in vrede wordt opgelost, moet men
daartoe van beide kanten ook bij draven. Dan
moeten de werknemers laten vallen uit hun
pdogramma wat met de rechtvaardigheid in
strijd is; en van hun kant moeten de patroons
toestaan wat redelijk en mogelijk daarin ver
vat is".
In den loop van dit jaar, zal, naar men ons
mededeelt, een practisch-ascetisch maandblad
voor zusters en broeders worden uitgegeven
door de Nederl. Minderbroedersprovinc-ie.
HET PHILIPSCONCERN
Aïdeeling Bedrijfsorganisatie
Prof. Dr. Ir. J. Goudriaan Jr. is met in
gang van 1 Juni a,s. benoemd tot hoofd van
de afdeeling Bederijfsorgaiii&atie van. kef Phi-
lips-eoncefn.
Naar het. „Vaderland" verneemt-, komt het
anti revolutionaire lid der Tweede Kamer, C.
van den Heuvel, ernstig in aanmerking om te
worden benoemd tot burgemeester- van Lei
derdorp.
De rechtbank te Arnhem heeft Th. v. d. B.
te Berg en Dal, 31 jaar, chauffeur, wegens
het veroordeelen van dood door schuld, ver
oordeeld tot 300 boete of 1 maand hechte
nis. Verdachte had op 2 Januari j.l, met zijn
auto hij Gvoesbeelc een vrouw, die den weg
overstak, overreden. De eisch was 1 maand
hechtenis.
DE DRAADLOOS BESTUURDE
LOCOMOTIEF BIJ DE HEEMAF.
In het bericht ooider boveaistaandeb titel
geplaatst in ons avondblad van Zaterdag j.j.
zijn in de voorlaatste alinea eenige fouten
geslopen.
Bedoelde alinea moet aldus luiden:
„Hierbij werden de 1000 perioden uitgezeefd
en versterkt met de normale Philips 10 Watt
versterkers, daarna gelijk gericht en gebruikt
om een relais te bekrachtigen, waardoor de
hoofdschakelaar van den rijdraad ingeschakeld
kan worden."
Vaar üst Franscb ve
R. MANOIR
Isodorus Saimon maakte zich dik wals on
gerust over dezen onzekeren toestand. Reeds
had bij bij verscheidene omstandigheden gel
delijke steun aangeboden tan Christella, maar
de jonge vrouw had dezen steeds geweigerd,
omdat zij eenigszins vermoedde op welke
wijze de woekeraar zijn vermogen gevovmd
had. Eindelijk had Salmon gezwegen tegen
over deze fijngevoeligheid van de smidsdoch
ter. En thans, nu Christella, vroeger dat ede
le meisje, nu die moedige, vrome vrouw, zijn
goud versmaadde, begon hij een walging te
krijgen voor dat geld dat hij vroeger met zoo
veel hartstocht en op allerlei manieren had
opgestapeld. Hij was verzadigd van goud en
nu wilde hij het mogelijke beproeven on
Christella te bewegen een gedeelte daarvan
aan to nemen.
Dc zomer van het jaar dat op den oorlog
Volgde, was bijzonder mooi geweest ©n had
Christella In staat gesteld geregeld de dorpon
te bezoeken.
Zij wilde zicli geen runt geven en moedig
trolc zij er op uit met haar groote pak belast,
als voorzag zij reeds het oogenbilk waarop het
haar niet meer gegeven zou zijn, op deze
wijzo haar brood te verdienen.
Moeder Balot die dit oogenbiilc wellicht
'ook voorzag, deed wonderen van zuinigheid en
wanneer zij alleen was nam zij soms met inni
gs voldoening den zak met gouden en zilveren
munten in de hand om daarvan het gewicht
ta schatten. De laatste maanden was het haar
zelfs gelukt daar van tijd tot tijd enkele geld
stukken aan too te voegen, zooals vroeger in
den tijjd van Jozef. Solferino had zijn oude
„Paulien" op rantsoen gesteld, maar de pijp
herinnerde zich niet in geheel haar -lange be
staan zooveel karigheid van haar meester.
's avonds at men meestal droge aardappelen
na de soep, en langzamerhand begon men zelfs
kaas en jam, deze in Frankrijk meest gewone
middelen om veel brood te eten te vergeten.
De tweelingen die op zeer passende, nette wijze
gekleed warengingen dapper iederen dag naar
school met de zakken vol kleine verrassingen
en niemand beklaagde zich.
Beuken-houten klompen, die de te dure schoe
nen hadden vervangen, klotsten nu vroolijk
in de lage zaal der vroegere herberg, kinder-
gels ch klonk daar onder de zwarte balken en
er kwam iets blij's met (lat nieuwe frissehe
leven onder bet bemoste dak van „St. Eloi".
En t was moeder Balot alsof de hemel zicli
voor haar opende toen zij zich op zekeren
November morgen "boog over de oude rieten
wieè, waar in al de Baiots eenmaal gelegen
hadden, om met een aandoening, die zij niet
onder woorden kon brengen, het kind van
Jozef te beschouwen.
Christella had een zoon!
Een weinig bleek lachte zij met een glimlaeh
waarin de herinnering van vroeger bitter
heden lag en met zachte stem zei zij toen tot
Solferino die bij het bed stond en als een
kind weende:
Hij zal JozeT lieeten, Peter Rino!
De oude artillerist ging naar de wieg toe,
waar de laatste spruit der familie Balot met
gesloten handjes sliep, en na even gekucht te
hebben, sprak hij|:
Di© is zeker ook voor de artillerie, hè,
maar hij zal Fransclnnan blijven, niet waar?
Ja zeker, hij zal Fransclnnan zijn en
blijven! riep Christella geestdriftig' uit.
Daarop vertrok Rino om oP ^e': Raadhtris de
geboorte van zijn petekind aan te geven.
Den zelfden dag werd do kleine Jozef ge
doopt. Solferino, die zijn mooie uniform aange-
trokken had, alsof er geen annexatie bestond,
antwoordde als een goed katholiek op al de
vragen welke de oude patoor van Terlienx hem
stelde, maar voor de namen bleef bij onwrik.
baar, men moest aan dien van Jozef, ter gedach
tenis aan deii soldaat van Napoleon „Rino"
voegen.
Moeder Balot kreeg van hem bij deze feesfe.
lijke gelegenheid een nieuwen mantel en na
eenige dagen was hij naar Beifort gegaan om
list kielné kapitaaltje, dat madame Plume hem
nagelaten had, op naam te laten brengen van
Jozef Rino Balot, verdwenen, een van Cbrisitella
Richaud.
Gelukkig als een kind, stelde hij de jonge
moeder het bewijis ter hand en Christella trok
nu voortaan in haar hoedanigheid van voogdes
de rente die eenige duizenden franks opleverde.
Toen de jonge moeder, verlegen over zooveel
edelmoedigheid van den armen artillerist, pro
testeerde, kreeg zij ten antwoord:
Om den drommel! men is niet voor niets
peter en zoo moet het blijven!
Maar hij had zoo luide gebromd dat dé kleine
Jozef er van wakker geworden was. Als ware hij
de gelukkige vader, zoo ging hij dadelijk naast
de wieg zótten, en begon den kleine te wiegen,
terwijl hij een oud soldatenliedje neuriede, dat
hem het roemrijk verleden opnieuw deed her
leven.
HOOFDSTUK XXIir.
De winter, die het niet al te streng met de
aardbewoners gemaakt had, was voorbij.
Vergeleken bij den vorigen winter was het
barre seizoen tamelijk snel voorbij) gelukkig;
de wind was minder lievig geweest, de sneeuw
had niet zoo hoog gelegen en van tijd tot tijd
had een zonnestraal gelachen door het kleine
venster van de herberg St. Eloi, waar reeds een
andere vreugdestraal glinsterde ia de oude
wieg.
Met Mei, die bijzonder schoon scheen te
worden, zon het wicht zes maanden zijn.
Het kind was volgens de uitdrukking van Sol
der Balobs, die van vader op zoon steeds een
reuzen gestalte gehad hadden. Het gezonde
zware kind geleek dan ook op Jozef, zijn vader,
en de oude artillerist hield daarom nog meer
van zijn petekind. Hij vertelde den kleinen
dreumes nu reeds voor de derde maal het
glorietijdperk van het eerste keizerrijk en hij
beweerde dat de kleine hem begreep, zoo sprak
hij Jozef je ook reeds ernstig over het -gimeut
dat hij voor zijn beschermeling zou kiezen als
het oogenblik daarvoor gekomen zou zijn.
De kleine keek hem met zijn groote blauwe
©ogen bewonderend aan en schaterde het uit
van 't lachen als do Solferino met een luid
„boem, boem!" het gebulder der kanonnen
nabootste.
Wat zal dat een geweldig artillerist wor
den, zei de oude man, toen hij op zekeren clag
een klein kanonnetje voor Jozef-Rino meege
bracht had en het kind aanstonds den vuurmond
tussclien z'n tandjes zette, en hij verklaarde met
veel overtuiging dat zijn petekind een kanonnier
zou worden zooals men er nog maar weinige
gezien had.
Weduwe Murel was verscheidene malen
ChristeRa komen uitnoodigen van wege den
ouden Salmon, maar sinds de jonge vtouw de
zorgen van het moederschap had, gebeurde liet
maar zelden dat zij op den Hoogdreefmolen
verscheen, eo de oude woekeraar beklaagde rich
veel ovgr baar lange uitblijven, zoodat hij de
smidsdochter op geen enkele wijze zijn schuld
van dankbaarheid kon betalen.
Sinds den tragischen nacht, waarin thans
Greb.den dood had gevonden in het verblijf
onder de Hoogdreefmolen, was er nimmer
sprake geweest tusschen Salmon en Christeila
van het einde des verraders.
Niet alleen had Christella haar eed gehouden
door niemand iets te vertellen over bet drama
in het sousiterrain, maar ook bewaarde zij een
volkomen zwijgen daarover ten opzichte van
Salmon.
Deze werd alzoo door niets meer herinnerd aan
zijn misdaad, alleen werd nu en clan zijn ziel
vervuld met een vreemden schrik, vooral
's nachts, en dan hoorde hij een geheimzinnige,
verwijtende stem in zich.
Sinds dien ontzettenden nacht was hij nim
mermeer de eikenhouten trap naar dat ouder-
grondsche verblijf afgedaald, alleen reeds de
gedachte aan dien verplaatsbaren wand, waar
achter hij zoo lang vastgebonden gelegen had,
deed hem sidderen, en toch zou het uur
komen, waarop hij daar moest doordringen,
tot aan de trap zelfs waar Hans Grettel onder
heit rotsgesteente zijn la-atsten slaap sliep.
Isodovus Salmon bedroog zich zelf niet met
valsche illusies. Wel genoot hij een uitstekende
gezondheid, had geregeld goeden eetlust eu was
nooit ongesteld, maar hij erkende dat zijn leef
tijd beclriegelijk was. Hij wist ook dat men in
zijn familie zelden ja zeventig was overschreden
en Mina alle familieleden waren onverwachts
uit het* leven weggerukt, op een oogenblik
waarop zij dat het minst verwachtten, Eu
Isodorus was thans niet ver meer van dien
fatalen leeftijd.
Alvorens te sterven wilde hij Chistella het
goud geven dat hij verborgen had, dat was bij
hem een idêe fixe geworden. Zoo de waard is
vertrouwt hij zijn gasten, en zoo rekende de
oude geldwolf erop dat het gezicht van het
goud de arme vrouw tot andere gedachten zou
brengen. (Wordt vervolgd!
