FEUILLETON
GEKNAKT.
ÖM SCHOONER OP TE BLOEIEN
DONDERDAG 12 APRIL 1928 DERDE BLAD PAGINA 2
DE RIJKE BODEM VAN ROME
Geen ondergrondsche tram mogelijk?
HET CENTRUM EN DE
A.S- VERKIEZINGEN
Di', Wirth op de candidatenlijst
ENGELSCHE WALVISCHVAARDER8
DE ANTI-PAPISTEN IN AMERIKA
Wat de K. K. K. op haar geweten heeft
HET TWEEDE PANAMA-KANAAL
Een weg voor oorlogsschepen
COMPLOT TEGEN MILLIONNAJREN
IN CHICAGO"
FARAO NAAR AMERIKA?
BOSCHBRAND DOOR VLIEGTUIGBOM
IN FRANKRIJK
POLITIEKE ARRESTATIES
IN TURKIJE
TEGEN DE ANTI-KERKELIJKE
PARTIJEN IN POLEN
MADELEINE LEMAIRi t
CORNELIA VAN ZANTEN
EEN BANKET VOOR KAREL VAN
WOESTIJNE
VAN KAPEL TOT MUSEUM
I
,,,1111111 ,ILU .Lf.n', mm,i nm-imi.-ii•■rgggggamm:: iviw 11i. -
Gelijk men weet, worden er ainde eenlge
jBsanden te Rome groote opgravingen verricht
<km het Knpitooi, het theater Marcel! as, de
ÏVrrums, de basiliek van Trajanus, en®, vrij te
leggen.
Men weet ook, dat men bij de werkzaamhe
den om een plein voor het Theater Argentina
*rij te maken, een groot gebouw gevonden
fteeft en den tempel van Hercules.
In de gegeven omstandigheden acht men den
bouw van een ondergrondschen spoorweg te
Rome onmogelijk. Overal stuit men op archeo
logische ontdekkingen, waaruit blijkt, dat het
ondergrondsohe Rome nog niet goed bekend ls.
PARKER GILBERT BIJ MUSSOLINI.
ROME, 11 April. (H. N.) Parker Gilbert heeft
vanmiddag een bezoek aan Mussolini gebracht,
fcan wlen hij door den Italiaanschen minister
van Financiën graaf Volpi werd voorgesteld.
BERLIJN, 11 April. (W.B.) Het rijksbestuur
der centcrumapartij Is hedenmiddag om drie
uur in het gebouw van den Prnisisohen land
dag bijeengekomen oim de zitting van morgen
van de rijkscommissie voor te bereiden.
De bijeenkomst hield zich o.m. bezig met het
stellen van de candidaten voor de rijkslijst
der centrumspartij.
Naar wij uit de best ingelichte kringen ver
nemen, is het wel zeker, dat deze lijst behalve
den naam van den voorzitter der partij dr,
Marx, die bovenaan zal staan, die van dr.
Wirth en dr. Stegerwald zal bevatten.
DE STAKING IN HET BERLIJNSCHE
TRANSPORTBEDRIJF.
De partijen in het conflict der Berlijnsehe
meubeltransporteurs hebben onder leiding van
den voorzitter van de arbitragecommissie ver
gaderd over de voorwaarden tot opheffing der
Staking.
GEVECHT OP EEN STATION.
BEU THEN, 11 April. (W.B.) Op het hoofdsta
tion Beuthen had gisterennacht een vuurge
vecht plaats tusschen bandieten en baanwach
ters, waarbij een beambte en verschillende
bandieten zwaar gewond werden. De bandie
ten konden gearresteerd worden,
Te Londen is een nieuwe walvlschvanget-
inaatsohappij met een kapitaal van 600.000
'opgericht, om In de Zuidelijke Poolzee te operee-
fen. De maatschappij zal met twee groote drij
vende traankokerijen van ongeveer 15.000 ton,
91e elk 66.000 vaten walvlschtraan kunnen ber
ken, werken. Men verwacht dat de vangst In
bet najaar zal beginnen.
Versoheldene sterke stoombarkassen gaan
Jnee om als walvischjagers dienst te doen.
EEN HEED DER WETENSCHAP
Dr. Ohisholm Williams, een dor pioniers op
het gebied der ontwikkeling van de X-stralen,
Is gisteren te Londen overleden. Voor de weten-
Schap heeft hij veertig operaties ondergaan.
HU verloor bij zijn werkzaamheden met de
X-stralen een hand geheel en de andere voor de
helft, HU was voortdurend lijdende.
In een proces tegen de Ku Klus Klan voor
de rechtbank te Pittsburg maakten verscheidene
getuigen gewag van gevallen van terreur, welke
in bepaalde streken als gevolg van het optre
den der Ku Klux Klan heerscht. Eén getuige
verklaarde onder eede, dat hij acht mannen
op een brandstapel had zien verbranden.
Anderen verklaarden, dat de K. K. K. nach
telijke tochten had georganiseerd tot het in
brand steken en bombardeeren van kerken en
het vermoorden van tegenstanders.
Naar gemeld wordt wil de regeering te Was
hington een crediet aanvragen voor de benoe
ming van een commissie, welke heit vraagstuk
der vergrooting van het Panama-kanaal zal be-
studeeren, daar de groote Amerikaansche pant
serkruisers het Kanaal nog slechts met moeite
kunnen passeeren. Verder zal de commissie on
derzoeken, of de aanleg van een nieuw kanaal
door Nicaragua of Costa Rica mogelijk is.
Een bende wilde er 20 ontvoeren.
De politie te Chicago heeft drie individuen
gearresteerd, die beschuldigd worden van ont
voering van Thomas Gaynor, die, na 6 dagen
gevangen gehouden te zijn door de bandieten,
door de politie bevrijd werd.
De gearresteerden hebben een volledige be
kentenis afgelegd en verklaard, dat de bende
bestond uit 10 personen. Zij bad de ontvoer!-
voorbereid van ©en 20-tal millionnairs om j --
dragen los te krijgen, oploopend tot bijna 2%
millioen gulden.
WASHINGTON, 11 April (W.B.). De koning
.van Egypte zou voornemens zijn een bezoek
aan de Vereenigde Staten te brengen wanneer
men hem een ontvangst met dezelfde plechtig
heid als bij zijn Europeesche bezoeken bereidt.
WILKINS' NOORDPOOLEXPEDOTE.
Naar uit New York wordt gemeld, is sedert
5 dagen geen bericht van de vliegers, kapitein
Wilkins en Eilsoa, ontvangen, die in Alaska
zijn opgestegen, om een vlucht naar de Noord
pool te ondernemen.
Men neemt aan, dat de vliegers te Point Bas-
8ow op beter weer wachten en dan hun vlucht
naar Spitsbergen zullen voortzetten.
NIEUWE AARDSCHOKKEN
IN KLEIN-AZIë
ANGORA 10 April. (W. B.) Hedenochtend
om 8.15. uur en om 9 uur zijn in Smyrna ver
schelden zwakke en twee sterke aardschokkeu
gevoeld.
In Torbale zijn elf huizen vernield, in Smyr
na één.
Een B. T. A-telegram uit Metz meldt, dat bij
een oefening met bombardementsvliegtuigen
een bom ontplofte in een bosch bij Ars. Er ont
stond brand; zestig hectaren jonge boomen
zijn door het vuur vernield.
HOT HUWELIJK VAN BRAZILIAANSCHE
VROUWEN MOT MOHAMMEDANEN.
Droevige toestanden.
Men schrijft ons:
De Braziliaansche professor dr. Carlos Wer-
neck, die een studiereis ln het nabije Oosten
heeft ondernomen, publiceerde kort geleden op
zienbarende onthullingen ln de bladen te Rlo
de Janeiro over den betr-eurenewaardigen toe
stand, waarin verscheidene Braziliaansche
vrouwen in Syrië verkeeren ten gevolge van
haar huwelijk met Mohammedanen.
Oosterlingen, uit Syrië naar Brazilië geëmi
greerd, huwden in hun nieuw vaderland met
meisjes van Braziliaansche nationaliteit, zon
der dat de laatsten wisten, dat deze lieden
Mohammedanen waren. Zelfs kwam het voor.
dat deze Syriërs zich eenvoudig als Katholiek
voordeden en zich kerkelijk in den echt ver
bonden met Braziliaansche vrouwen, terwijl zij
ln werkelijkheid niet gedoopt waren, doet tot
den Islam behoorden.
Ee'n deel dezer Syriërs is later weer gere
patrieerd en heeft de Braziliaansche echtge-
nooten medegenomen naar het Oosten, waar
de Braziliaansche vrouwen een bittere ont
goocheling vonden.
In het mohammedaanscbe milieu, waarin zij
nu terecht kwamen, werden zij in harems op
gesloten en gedwongen om te leven volgen? de
zeden der mobammedaansche vrouwenwereld,
terwijl hare mannen zich bij den Islam alge
meen gebillijkte weelde van meerdere vrouwen
gingen veroorlooven. Zoo kwamen de vrije
Braziliaansche vrouwen in den vreemde in
een toestand van voor haar ondraaglijke sla
vernij, terwijl zij niet zelden aan mishande
ling en onmenechelijke behandeling bloot ston
den.
Reeds enkele jaren geleden werden de Pra-
ziliaansche autoriteiten van dergelijke voor
vallen in kennis gesteld; doch het antwoord
van het Braziliaansche ministerie van buiten-
landsche zaken luidde toen, dat de betreffende
vrouwen de gevolgen van haar eigen ondoor
zichtige en roekelooze handelwijze hadden te
dragen en er krachtens het internationaal
recht geen mogelijkheid bestond, em hair te
verlossen.
Intusschen wijst dr. Werneck er op, dat de
Amerikaansche consuls in het Oosten wel de
gelijk burgeressen, uit de Vereenigde Staten
uit een dergelijke slaven-positie in de mo
hammedaaneche harems bevrijd en naar haaT
vaderland teruggezonden hebben.
Daarom stelt de Braziliaansche geleerde op
-dit punt den Braziliaanschen consulairen dienst
in het nabije Oosteü ernstig ln gebreke. Ook
waarschuwt hij de Braziliaansche vroawen
met klem tegen het aangaan van een huwelijk
met Oosterlingen, zonder dat zij volstrekt ze
kerheid hebben, dat zij zich niet met. een
mohammedaan verbinden. Anders komen zij bij
terugkeer dezer lieden in overwegend moham-
medaansche landen in een toestand van sla
vernij, die een Christenvrouw ondraaglijk is en
waaruit zij misschien nimmer bevrijd kunnen
worden.
Ook onder ander opzicht Iaat het gedrag
van een deel der Syrische emigranten in Bra
zilië veel te wenschen over. Met de hulp eener
bevriende mogendheid ontmaskerden korten
tijd geleden de autoriteiten te Rio de Janeiro
een grootsch opgezette oplichterij, die door
deze Oosterlingen in Brazilië georganiseerd
was ouder den dekmantel eener liefdadigheids-
beweging.
CONSTANTINOPEL, 11 April (B.T.A.). Te
Broussa is een tiental personen gearresteerd,
verdacht van het onderhouden van betrek
kingen met leden van de vroegere dynastie
van den sultan, en van het nastreven van
misdadige plannen.
EEN HERDERLIJKE BRIEF.
Mgr. Lukomsikl, bisschop van Lom®a aan de
Nareff, heeft eemige dagen geleden een herder
lijken brief tot zijn geloovigen gericht, welke
wegens zijn scherpen aanval op de anti-kerke
lijke radicale partijen van dat gebied n'>t al
leen tot een interpellatie van de zijde der so
cialisten in den aejm heeft geleid, doch boven
dien nog de aanleiding tot heftige besprekin
gen in de Poolsche pers werd.
In verband met de te verwachten verwikke
lingen geeft de „Koeln. Volksztg." de volgen
de uiteenzetting van den stand van zaken:
Daar in Podlachië de socialisten, de
Wyzwdlenie en de radicale boerenpartij niet
alleen aanzienlijke winsten bij de verkiezingen
konden boeken, doch ook tijdens den verkie
zingsstrijd met een uitgesproken anti-kerkelijk
program gewerkt hebben, richt mgr. Lukomski
zich in zijn her-derlijken brief zeer krachtig
tegen die parochies van zijn diocees, waar een
zetelwinst van al deze radicale partijen op te
merken viel.
Daar de boerenbevolking van deze streek
diep godsdienstig is, kan het succes van een
openlijk tegen kerk en geestelijkheid gerichte
verkiezingspropaganda slechts in zooverre be
grepen worden, dat zij de aan Land uiterst
arme bevolking alleen door beloften in zake de
stoffelijke belangen, nj. een radicale landbouw
hervorming enz., door die partijen te beharti
gen, won.
Daarbij komt nog, cfet dat de godsdienstig
heid ia Oost-Polen van nature krachtig inge
worteld is, waardoor de gemiddelde boer de
minder waarneembare, liberale doeleinden der
radicale partijen niet vermag te erkennen.
Het is derhalve volkomen begrijpelijk, dat
mgr. Lukomski zijn geloovigen door een hel
dere uiteenzetting van het geheels program
dier partijen tracht in te lichten en door stren
ge vermaningen en bedreigingen met kerke
lijke straffen zijn dioces-anen voor het gevaar
van een systematische vervreemding van de
kerk tracht te behoeden.
Diensvolgens uit mgr. Lukomski een bitteTe
klacht, dat de Katholieke kiezers afgevaardig
den van partijen hebben gekozen, die het ver
breken van de betrekkingen met den Ir. Stoel
eis-cken, het koninkrijk van Christus uit de
scholen en kinderharten wilden bannen en
Kerk, geestelijkheid, kerkelijke gebruiken en
overgeleverde zeden tartten.
De bisschop bepaalt, dat in die parochies,
waarin op groote schaal op de lijsten der ge
noemde partijen is gestemd, ten teek-en van
rouw de in die streek zoo traditioneele Opstan
dingsfeestelijkheden achterwege zullen blijven
evenals de wijding der Paaschgiften. Buiten
dien zal den parochianen, die ondanks de ver
maning lid blijven van bovengenoemde partijen,
de absolutie en de H. Communie geweigerd
worden.
Mgr. Lukomski beroept zich daarbij op canon
1240 van het canonieke recht. Evenzoo kan
kardnekkigen de kerkelijke begrafenis worden
ontzegd.
Op dezen brief van den kerkvorst volgde een
verbitterde perscampagne. Wanneer bet offi
cieuss regeeringsorgaan ,,Epoka" haar aan
vallen tegen den bisschop in hatelijke vormen
kleedt-, is dit alleen een betreurenswaardig be
wijs voor het feit, zegt de „K.Y.", hoe spoedig
het armzalige laagje officieel Katholicisme"
van het officieele Polen verdwijnt, wanneer
men de almacht van staat of partijpolitiek
meent aangetast te zien. De „Epoka" gaat zelfs
zoo ver, de afzetting van mgr. Lukomski uit
zijn diocees te elsehen. Zeer juist beantwoordt
een Katholiek blad de aanvallen der „Epoka"
met de opmerking, dat de herderlijke brieven
der bisschoppen in Polen toch nog niet aan de
slécht befaamde censuur van het P-ooische
persbesluit onderhevig zijn.
AUSTIN CHAMBERLAIN NAAR ONS LANl
Het bezoek aan de bloemenvelden.
Tijdens hun beslist particulier verblijf
ons land zullen de Engelsche Minister
Buitenlandsehe Zaken Sir Austin Chamberlain.
diens echtgenoot e eo
zoon en dochter lo?e®
ren bij den Amerikaan
se/hen gezant te 's Gra-
venkage, den heer
To-bin.
De familie Chamber*
fain wordt Vrijdag
ochtend vroeg te Boeit
van Holland verwoei'
en zou dan per auto
naar de woning vian
naar gastheer vertrek
ken.
Wij vernemen nog, dft'
Vrijdagavond de Ned-
Minister van Buiten-
landscihe Zaken, Jlir. Mr. Bestoets van Blok
land, *in het Hotel des In-des te 's Gravenkaff®
een diner geeft ter eere van zijn Engel-sckê®
ambtgenoot en diens familie.
Zaterdagavcnd a.s. zullen de heer en me
vrouw Chamberlain het Mengelberg-concert i®
het gebouw voor Kunsten en Wetenschapr0®
te 's-Hage bijwonen.
De juiste -datum van het bezoek aan de
bloemenvelden zal eerst worden vastgesteld, b®
aankomst van de familie Chamberlain.
Madeleine Le-maire, die in hef laatste kwaf'
dei- vorige eeuw ©en door de geheele wereld
vermaarde bloermensenilderes was, doch dio
zich de laatste tientallen jaren op ha-ar ks-s
van Rev-eallon in hef departement Seine
Mam-e had teruggetrokken, is plotseling over
leden in den hoogen ouderdom van bijna
jaren.
Ook litterair was zij zeer begaafd; haaf
voorliefde Voor het leven der XVIIIde een*
heeft zij vooral in een reeks aquarellen, pastel'
en schilderijen, waarvan eenige zich in d®
musea bevinden, doen blijken.
Cornelia van Zanten, zal Vrijdag 13 dezer oP
de „Zweite Versammlung der Deutschen G*
sellscbaft für Sprack- und Stimmheilkunci®"
te Leipzig een inleiding houden over het ou
der werp „Was der Sprecher und Sanger" va®
der Radio-Technik lemen kann".
Het banket van de Woestijne, dat door vrien
den en vereerders van den grooten dichter he®
ter gelegenheid van zijn vijftigsten verjaardag
wordt aangeboden, is thans vastgesteld ®P
Zondag 6 Mei a.s. in Residence Palace, M
Brussel.
D-e kapel van het klooster San Antonio d®
la Florida te Madrid, welke versierd is mét
fresco's van Goya, is aan den kerkelijken
dienst onttrokken en zal voortaan als mused®
worden beschouwd. Dicht in de nabijheid i®
een nieuwe kapel gesticht.
Het bleek, dat de fresco's veel te 'lijden had
den van den walm van het waslicht bij d®
kerkelijke diensten en aldus kwam men erto®
te besluiten, dat er -een nieuwe kapel moest
worden gebouwd.
Het nieuwe museum zal geopend worde®
tijdens de „Goya-week", wanneer het eeuwfeest
van das schilders dood wordt gevierd.
AUSTIN
CHAMBERLAIN.
Een der „Levens blij beid"-verhal en van
CECIL ADAIR
I.
1-)
Toen men haar verteld had, d.u zij nooit
teeer zou kunnen loopen, lag zij langen tijd
zwijgend op haar rustbed, terwiji zij met
groote, begrijpende oogen door het breede
zonnige venster naar buiten keek, waar dé
fozen in felle kleuren bloeiden.
Doch haar kleine, tengere gezicht werd jplot.
fleling doorlicht als van een innerlijke vreug-
jle, en flauw glimlachend, sprak ze:
- Laat me dan altijd onder de wierook-
Jjoomen liggen.
Daarheen brachit men toen haar rustbed,
want zij hielden allen om het meest van haar!
Zij was zoo Jong, zoo lief en zoo zwak. Zes
maanden geleden was zij hierheen gekomen
om wat sterkte en herstel te zoeken. Het had
er allen schijn van dat zij niet tevergeefs geko
men was., En nu was dit haar plotseling over
komen. Zij zou nooit meer kunnen loopen.
Daarom droegen zij haar in de zoete, gouden
buitenlucht, en legden haar op het plaatsje
dat zij uitgekozen had.
De wierookboomeri de trots der streek
begonnen juist te bloeien, want het was Fe,
bru&ri. De zo-te, doordringende geur vulde da
lucht en weid door 't zachte windje naar alia
Kanten verspreid, zoodat de boeren op het land
de spade even lieten rusten, elkander verheugd
aanzagen en zelden:
De wterookboomen beginnen weer te
bloeien, moge de goede God ons een goeden
.Oogst geven.
Want in den geest van het eenvoudige land-
Volk was met den naam van wierook verbonden
het aanbieden van voorspraak, en voor hen
Verzinnebeelde de geur van de bloesems het
opstijgen van die voorspraak naar den Troon
van God. Zij hadden dikwijls bemerkt, dat,
Indien de wierookboomen rijkelijk bloeiden, er
oen goed jaar volgde en de aarde overvloedig
Vruchten voortbracht. Daarom hield het volk
dos» geliefkoosde boomen in eere, die nergens
$ulke edsle aftttetlngen hadden aangenomen als
tón§ra het groote, overdekte terras in Madame
fielmage's tuin,
Madame Delmage woonde al lang onder hen,
ofschoon het algemeen gezegd werd dat zij 'n
Engeische was. Zij was een goede klant voor
de handelaars, want zij ontving in haar groot
onregelmatig gebouwd huis met zijn wijde
veranda's en onaangelegden tuin, menschen uit
streken met een minder aangenaam klimaat.
Het waren meest Engelschen, en voor hen
deed zij groote inkoopen, visch, fruit, eieren en
gevogelte, zoodat de boeren tot ver uit den
omtrek bij haar altijd aftrek vonden voor hun
producten. In het goede jaargetijde vroegen
de boeren aan „Madame" kleine takjes van
haar wierookboomen om ze zelf te planten,
daar er nergens zulke fijne boomen stonden
als op haai' terras, en er ook geen andere zoo
rijk en zoo lang bloeiden. Dat ruime terras
vormde de grens van madame Delmage's goed.
Onder den muur ging een groote steilte naar
den bergpas beneden, waar een deel van het
jaar het water van rots tot rots spatte, met
veel lawaai en geruiseh en op andere tijden een
zacht gemurmel liet hooren. En hiernaar werd
de lieve Olivia Chalfont gebracht, en tusschen
veel kussens onder de wierookboomen gelegd.
Nadat ze allen voor hun goede zorgen bedankt
had, vroc-g ze om nu alleen gelaten te mogen
worden.
Toen bukte Pauline Delmage zich en kuste
haar teeder op het voorhoofd.
Wij zullen je nu met rust laten, lieve, als
je het wenscht. Maar wij zullen niet ver 'weg
zijn, als je ons noodig hebt, en hier staat je
kleine, zilveren bel.
Olivia glimlachte toen zjj naar de kleine,
vreemde, eenvoudige bel naast haar keek. Het
was een geschenk van een van die eenvoudige
plattelandsmensehen, waarvoor zij zeer vrien
delijk geweest was toen hun gezin In moeilijk
heden was geraakt. Ze zag er naar uit, alsof
ze vele jaren geleden in een of andere kapel
gebruikt was om de geloovigen ter aanbidding
op te roepen onder den heiligen dienst.
Olivia hield de wierookbloesems aan haar
lippen, terwijl zij hen, die haar naar deze ge
liefkoosde plaats gebracht hadden, zag ver
trekken. Misschien was het om den fijnen
geur op te snuiven, misschien ook om hun
zacht beven te verbergen, want toen zij den
laatsten keer langs dit groote terras liep,
hadden haar eigen vlugge voeten haar ge
dragen. Als een vogel had zij op den lagen
wal gezeten en naar het neerstorten van het
bruisende water gekeken, nadat dagen achter
een de regen als een zondvloed was neerge
stroomd. En nu had men haar verteld dat zij
nooit meer zou kunnen loopen.
Olivia probeerde de draagwijdte dier woorden
te vatten, toen zij daar tussclien de dansende
zonneplekjes lag en onder den groen-gouden
bladertuunel de azuren lucht zag trillen en het
dansend licht in de smaragden zee. En naar
de plassen vlammende, Oostersche kleuren die
haar blik bij elke wending van haar hoofd ont
moette. Zelfs de rotsen schenen mat goud be
poederd. Van over zee en over land droegen de
winden de heerlijkste geuren, die haar slapen
kwamen streelen. Er was muziek in de zoe
mende bijen rond de wierookboomen in het
lachen en fluisteren van het water 'beneden
en in het vèr-verwijderde geraas van d-e bran
ding langs het koralen strand.
Muziek en geuren, licht en kleuren, de
vreugde van het leven in al zijn heerlijkheid
rond haar. En zij zou nooit meer kunnen loo
pen. Zij sloot de oogen en iemand die op een
afstandje stil kwam kijken hoe het was met
de kleine Contcssina ging naar haar meesteres
terug om te zeggen dat zij sliep.
Maar Olivia sliep niet. Zij trachtte zich een
duidelijk beeld te vormen van wat haar leven
zou zijn zonder den steun van haar lichte voe
ten die zij to-t nu toe zoo heerlijk gebruikt had
om meer door het leven te dansen dan te wan
delen; om onvermoeid over en weer te loopen
om anderen van dienst te zijn. Haar vader de
oude lord Fontenoy die gestorven was toen
Olivia als een meisje op den drempel van heit
leven stond had haar bemind met die zelfzuch
tige en veeleischende liefde die haar steeds
voor hem heen en weer deed rennen opdat zij
toch maar niet te laaig uit zijn oogen zou zijn.
Na zijn dood dwong de zwakke gezondheid van
haar moeder haar tot een leven van zieken
verpleegster. Zij had steeds al deze diensten
met groote bereidwilligheid bewezen maaT zij
hadden veel gevraagd van haar gestel dat van
nature reeds niet sterk was.
Nu juist een jaar geleden toen zij haar
twee en twintigsten verjaardag pas enkele da
gen gevierd had had de dood ook haar zeer
beminde moeder opgeëischt en Olivia was ai-
leen op de wereld achtergebleven. Een verre
nicht had titel en goederen geërfd; maar haar
moeder had door enkele bepalingen bij haar
huwelijk gezorgd dat Olivia met voldoende
middelen het leven in kon gaan.
Als meisje had zij groote vriendschap ge
sloten met een vrouw, die heel wat ouder was
en wie zij een bijna aanbiddende liefde toe
droeg. Pauiine Merco-tt was wat plotseling in
haar leven gekomen, toen Lady Fontenoy tot
de ontdekking kwam, dat Olivia met geen an
dere keunissen dan haar vader en moeder tot
een volwassen vrouw opgroeide. Toen was Pau
line gekomen, en had drie jaren lang acht van
de twaalf maanden doorgebracht op 't statige
landgoed, waar Olivia's jeugd en meisjestijd
waren voorbijgegaan. Daarna was zij uit Oli
via's gezichtskring verdwenen, irn Parijs ge
trouwd en toen met haar man naar een afgele
gen plaats veTtrokken, die zij ln het h°c!u in
enthousiaste brieven beschreef. Tot Olivia's
groote spijt hield deze correspondentie tamelijk
plotseling op.
Zij had toen een vermoeden gekregen dat
Pauline's huwelijk niet erg gelukkig was.
Olivia wist dat zij nu weduwe was, maar ook
niets meer dan dat. Later sprak zij weer van
dat prachtige afgelegen landgoed waarheen
haar echtgenoot haar meegenomen had en dat
nu haar eigendom was.
Ik houd nu kostheeren, schreef zij een
voudig en openhartig. Dat heb ik al een poosje
gedaan. Het was anders onmogelijk om te le
ven. Ik begin naam te maken, als iemand die
invaliden en zwakken weer weet op te knappen.
Ik neem dan ook alleen maar menschen, die
heel lang blijven. Anders is het niet de moeite
waard de moeilijke reis en het volkomen
afgesloten zijn van de bewoonde wereld. Maar
het klimaat o, dat zou ik je niet aan je
verstand kunnen brengen, hoe ik ook probeerde.
Ik denk alleen dat ik jou hier vandaag of
morgen nog wel eens zal zien, temidden van
mijn prachtige rozen, als een koningin op haar
troon, of wandelende onder de wierook
boomen.
Deze laatste woorden waren lang in Olivia's
gedachten gebleven, onder de wierookboomen.
'En nu was zij daar, niet meer wandelende of
dansende, maar liggend in kussens met den
geur van de bloesems om haar en de woorden
die zich telkens en telkens als li-et refrein van
een lietjr herhaalden: de woorden die zij ge
sproken hadden, toe-n zij haar vertelden dat zij
nooit meer zou kunnen loopen.
Een gelaat rees op voor haar oogen, toen zij
daar mijmerend lag een frisch en interessant
gezicht, een gezicht dat zij meermalen gezien
had in het laatste jaar van haar moeders leven
en dat op het hare een indruk had gemakt, dien
zij vreemd en haast angstig had bespeurd, maar
toch met een wildmakende yreugde.
De oude Sir Theodore Edgerley was lange
jaren haar vadeir's vriend geweest. Maar de
zoon was op zeer vreemde manier in haar leven
gekomen. Zij had eigenlijk nooit begrepen,
welke rol hij daarin gespeeld had; maar toch,
vanaf dat oogenblik was haar leven geheel
anders geworden, en toen zij tenslotte geheel
alleen -en vrij was om zelf haar kens te bepalen,
hadden vriendschap en liefde hetzelfde ver
zoek gedaan.
Kom bij me wonen, had Pauline Delmage
haar getelegrafeerd.
Kom naar mij, had Laurence Edgerley
haar in een brief vanuit een verafgelegen land
gesmeekt.
Haar was de keuze.
Laat me een jaar naar Pauline gaan om
te vir'--n, hacl /ij gehrtw'-r"!. >n zaal
ik naar jon komen om v-oor altijd de jouwe -®
zijn.
Toen zij daar onder de wierookboomen 18»'
keek zij naar de kleine, si-anke hand die de®
halvemaanvormige», flonkerenden diama®1
droeg.
Ik geef je diamanten, liefste, omdat a®
zijn als mijn liefde, onvergankelijk, schijnend
met al de kleuren van de zon die alle ba1"
ten verwarmt, het symbool der oneindigheid'
Draag hem en denk eiken dag aan me
Dat bad zij ook gedaan. Zij lag nu onder
wierookboomen aan hem te denken, terwü1
licht en schaduw over haar speelden. Zij dacht
aan hem en "wat hij zou zeggen, aLs hij allé®
wist.
Want men had haar verteld dat zij no®"
meer zou kunnen loopen.
LL
Tien dagen later vroeg Olivia Chalfont ter*
wijl zij onder de wierookboomen lag, om schrijf
map en vulpenhouder.
Vermoei je niet te veel, lieveling, z®1
Pauline, terwijl zij zich teeder over haar he®®'
boog. Nadat Pauline weggegaan was, keek z*i
heel lang naar de zon-verlichte zee terwü'
haar lippen nu en dan zacht als in refrei®
bewogen, lieve, lieve.
Toen zij tenslotte de schrijfmap opende, zei'e
zij boven op het biad „Onder de wierookte1'
men". Na 'n lange pauze pende zij den date1
aan den anderen kant van het vierkante
en een beetje naar beneden: „Lieve".
Zij keek zoolang naar dit woord, dat de Kris
tallen druppels in haar oogen kwamen en <1®
heele wereld om haar heen zwom in een go®"
den mist. Toen veegde zij de tranen weg. ke®K
weer naar de woorden die voor haar zoovel
bete e kenden, en bracht het schrijfblok aa®
haar lippen.
Lieve, fluisterde zij nog eens, en nadat zü
haar pen weer opgenomen had, begon ze M
schrijven.
Ik héb je nog nooit te voren zoo genoemd'
Laurence, en misschien mag i-k het ook nooi'
meer doen. Maar ik zie dit woord zoo graa#
o-p dit papier staan en verheug me als ik
aan denk dat jon-w oogen ex op zullen rusten,
en dat ze je zullen zeggen, hoeveel liefde ik J®
toedraag, ofschoon I-k het moet laten volg®0
door woorden, die je veel verdriet zuilen
(Wordt vervolgd).
