FEUILLETON
GEKNAKT.
WOENSDAG 18 APRIL 1928
DERDE BLAD
PAGINA 3
DE WONINGBOUW
STA ATS B EG ROOTING VOOR 1928
*>E R. K. KOLONIE IN CANADA
DE POSTRAAD
OM SCHOONER OP TE BLOEIEN
Overzicht van 1927.
N GELEIDELIJKE VERMEERDERING
De April-aflev e ring vaar liet Miaandsdhrfft
fan h©t Centraal Bureau voor die Statistiek
Wat een overzicht vam den woningbouw in
1927.
Hierin wordt geconstateerd, dat de stijgende
djn van den woningbouw, d.w.z. van het aan-
ieder jaar op nieuw terrein voltooide wo
ningen in 1927 nog is vwortgeaet. In dat jaar
to voor het eerst het cijfer 50.000 overschreden
(50.246 tegen 48.833 in 1926), terwijl de totale
toeneming van den woningvoorraad 44.690 be-
droeg (1926: 44.363). In uitvoering waren ech-
tor in 1927 maand voor maaind minder wonin
gen dan ln 1926. Ook het aantal op nieuw
terrein begonnen woningen nam af blijkens
onderstaand staatje.
In den loop van het jaar Op 331 Dec. in
begonnen voltooid uitvoering
1927 47.869 50.246 "4.309
1926 48.411 48.833 3.983
Mogelijk wijzen deze cijfers er op, dat het
hoogte-punt in den woningibouw over sell re
der, i,s.
De verhouding, waarin de voornaamste ca
tegorieën van bouw van gemeentewege, door
"ïereenig.ingen enz. en dioor particulieren aan
de woningvoorziening deel namen, onderging
elobaal gesproken in vergelijking met 1926 na
genoeg geen verandering.
Naar het aantal aan den voorraad toege
voegde woningen is ook het aantal woningen,
degens verschillende oorzaken aan den voor
raad onttrokken, van jaar tot jaar toegenomen.
Ih 1927 was dit 15 pet. van dien nieuwbouw;
*®n vijfde daarvan werd opgegeven als ont
ruimd na omibewo ombaar verklaring. Een zeer
hoog cijfer is ook dat der- algebeele sloopingen
®-l. 2408 in 1927 tegen 2102 in 1926.
Onderstaand staatje geeft ten slotte een
•verzicht van de veranderingen in den wo
ningvoorraad.
Bruto ver- Aan den voorraad Saldo ver-
Jaar meerder ir onttrokk' meerdering
*921 40.364 1.895 38.469
*922 45.496 2.035 43.461
*923 43.132 2.629 40.503
1924 46.712 36.16 43.096
*925 47.190 4.477 42.713
*926 50.698 6.335 44.363
1927 51.622 6.932 44.690
EMIGRATIE NAAR FRANKRIJK
Voor het landbouw bedrijf
Maandag zijn via Roosendaal een 7-tal land
arbeidersgezinnen, a.l. 1 uit Naarden (Bussum),
1 hit Alphen a. d. Rijn, 1 uit Fynaart, 1 uit
Btanddaarbulten, 1 uit Langeweg (Zevenber
gen) en 2 uit Diuteloord, tezamen tellende
88 personen, naar Zuid West Frankrijk ver
trokken om daar in het landbouwbedrijf te
Vterk te worden gesteld om later als teeltboe-
ren daar een boerenplaats te krijgen
Het gezelschap bijn.i compleet
Hiermede wordt ter kennis van belangheb
benden gebracht, dat het gezelschap R. K.
Dandbouwiers, dat op 4 Mei 1928 met Pastoor
Cox naar de Eerste Nederlandsche Parochie
te Plumas (Man.) Canada zal vertrekken, na
genoeg compleet is.
Personen, die nog plan mochten hebben, met
h»t gezelschap te vertrekken, kunnen zich vanaf
heden tot 30 April a. s. voor Inlichtingen wen-
''en tot den Zeereerwaarden Heer W. Cox, p. a.
toma v. d. Beid, Nieuwe Markt 13, Deventer.
HOOFDSTUK X. (ARBEID, HANDEL EN
NIJVERHEID.)
Memorie van Antwoord.
Aan de Memorie van Antwoord nopens
Hoofdstuk X (Departement van Arbeid, Han
del en Nijverheid), der Staatsbegrooting voor
het dienstjaar 1928 is het volgende ontleend:
Beleid van den Minister.
De Minister betoogt, dat de tot stand geko
men belastingverlaging een eisch van wel-
vaartspolltiek was. Zonder beperking der uit
gaven was zij niet door te voeren, terwijl daar
naast de nog steeds weinig stabiele toestand
van het bedrijfsleven bet leggen van te zware
lasten op de bedrijven verbood. Daarom kan
ook slechts geleidelijk worden voortgegaan
met de verdere uitvoering van de Arbeidswet.
De Minister weet zich volkomen vrij van
iedere reactionnaire gezindheid; maar ijzer met
handen breken kan ook hij niet.
Arbeidswet.
Zooals reeds in de Memorie van Antwoord
aan de Tweede Kamer betreffende het onder
havige hoofdstuk is medegedeeld, zijn verschil
lende maatregelen in voor bereiding,, welker
handhaving tot de taak van de Arbeidsinspec
tie zal behooren. Daarnevens zal, zoodra de
resultaten, der eerstvolgende Internationale
Arbeidsconferentie bekend zijn, een wettelijke
regeling van de minimum-loonen in de huis
industrie worden voorbereid.
De werkvermeerdering, die uit deze regelin
gen zal voortvloeien, zal de Arbeidsinspectie
de handen reeds zoo vol geven, dat het niet
verantwoord zou zijn thans reeds te komen
met toezeggingen voor andere maatregelen,
De vraag, of en in hoever tot uitbreUüig
van het personeel der arbeidsinspectie moet
worden overgegaan, wordt bij iedere begroo
ting onder de oogen gezien in verband met de
behoeften van dien dienst en den toestand van
's Rijks geldmiddelen.
Veiligheidswet.
Het ontwerp tot herziening der Veiligheids
wet, waarover overleg met de betrokken Minis
ters is gepleegd,zal binnenkort aan den Hoo-
gen Raad van Arbeid om advies worden ge
zonden.
Verbindendverklaring- collectieve arbeidsover
eenkomsten.
De Minister kan op grond van de gegevens
omtrent den omvang en den voomaamsten in
houd der collectieve arbeidsovereenkomsten op
1 Juni 1927 de meening niet deelen, dat een
wettelijke regeling betreffende de verbindend
verklaring urgent zou zijn, ten einde het in
stituut der collectieve arbeidsovereenkomsten
ln stand te houden en een teruggang naar
den vroegeren chaotischen toestand te voor
komen.
Neemt men met den Minister aan, dat hier
van urgentie geen sprake is, dan blijft de vraag
over, of een wettelijke regeling dezer materie
thans wenschelijk geacht meet worden. Hij
meent deze vraag ontkennend te moeten beant
woorden.
Zorg rem- enden van dagen.
De door den Mini-ster overwogen voorziening
gaat niet in de richting van het doen genieten
door de betrokken verzekerden van een geredu
ceerde rente.
Volkshuisvesting.
Ten onrechte wordt in het Voorloopig Verslag
opgemerkt, dat door de Algemeene Voorwaar
den voor woningbouw met Rijkssteu-n, de ge-
meenteiyke bouwverordeningen worden uitge
schakeld. Deze voorstelling gaat ver buiten de
feiten uit. Het is voor gemeenten immers zeer
gemakkelijk, elders dan bij h-et Rijk geld voor
woningibouw te lee-nen. Heeft men bezwaar tegen
een of andere voorwaarde, die het Rijk aan
voorschotten verbindt, dan kan men zich
elders vervoegen. Het Rijk is echter steeds be
voegd en verplicht, zoodanige voorwaarden
te stellen als het noodig acht oru de beste be
steding van Rflksgelden te waarborgen.
Hinder- en riolenwetten.
De Minister hoopte, dat de Memorie van Ant
woord betreffende bet wetsontwerp tot wijzi
ging en aanvulling van de Hinderwet en di«
betreffende het omtwerp-Riolenwet binnenkort
het licht zullen zien. Hij meent, dat bij even-
tueele totstandkoming van deze wetten de be
strijding van de waterverontreiniging voldoen
de mogelijk is.
Warenwet.
Ten aanzien van huisbrand ls het gevoelen
van de Commissie van advies van het Instituut
voor Brandstoffeneconomie gevraagd. Even
tueel zal ook te dien aanzien het advies van de
Warenwetcommissie worden ingewonnen.
Arbeidsbemiddeling.
Over een voorloopig ontwerp tot. wettelijke
regeling der arbeidsbemiddeling heeft de Minis
ter het advies van den Hoogen Raad van Arbeid
ontvangen: hij vertrouwt, dat het ontwerp der
wettelijke regeling thans spoedig Hj de Tweede
Kamer zal kunnen worden ingediend.
AALSMEERSCHE BLOEMEN
TENTOONSTELLING.
De opening-
't Was gisteren druk in Aalsmeer. De trei
nen brachten tegen den middag reeds velen, t ie
de bloemententoonstelling wilden bezoeken.
Tegen twee uur kwamen de genoodlgden m c e
Nieuwe Doopsgezinde Kerk bijeen. Onder en
waren vele leden van het Eere-Comite, e en
van het gemeentebestuur en andere au oi i ei
ten. De heeT G. Oud, voorzitter van e en
toonstellingscommissie heette de aanwezigen
welkom en zeide te meenen, dat aan het openen
van het nieuwe veilinggebouw der C. V. <en-
trale Aalsroeersche Veiling" voldoende be ee -e-
nis mocht worden toegekend, om dit op waai-
dige wijze te gedenken. Spr. schetste vei1-'0
gens hoe de tentoonstelling tot stand kwam.
Zoowel de kweekers van snijbloemen as e
van potplanten, onze boomkweekers en expor
teurs, iedereen gaf zonder voorbehoud zijn
steun. Namens bet tentoonstellinsscomité uitte
spr. den wensch dat de Indrukken van he en
toongestelde geheel mogen zijn In overeens em-
ming met de verwachtingen.
Nadat het applaus op deze rede was bedaar
voerde het woord de burgemeester de heer
Kastelein. Hij herinnerde aan de opening van
het eerste veilinggebouw, den gr°ei *aD 8 s'
meer in de laatste jaren en de steeds beteie
techniek, die wordt toegepast Namens liet
gemeentebestuur wenschte spr- de kweekei a
geluk met hetgeen thans bereikt is.
Als derde spreker voerde het woord de lieer
Jacob Alderding Dzn. voorzitter der Coöp.
Aalsmeersche Veiling, die er op wees, dat de
vooruitgang in het veilingwezen ln Aalsmeer
de stoutste verwachtingen heeft overtroffen en
met de voltooiing van het nieuwe gebouw
zeker een glanspunt, een hoogtepunt, een glorie
dag bereikt is van wat eenvoudige kweekers
met taaie volharding en eendrachtig samen
werken kunnen tot stand brengefi, waarna hij t
woord gaf aan den Commissaris der Koningin,
Jhr. Mr. Dr. A. Röell om het gebouw en de
tentoonstelling te openen. Nadat de Commis
saris der Koningin aan dat verzoek had vol
daan togen de aanwezigen naar het nieuwe
veilinglokaal, waar de tentoonstelling wordt
gehouden.
Dit nieuwe gebouw is deze week omgetooverd
in een sprookjesland.
Installatie door minister van der Vegte-
ZIJN POSITIE EN BETEEKENIS.
Do minister van WaterHtaat, de heer v. d.
Vegte heeft gister den Post raad geïnstalleerd
mot een rede, waaraan wij het volgende ont-
leenen:
Dat de plaats, welke de Postraad inneemt,
belangrijk is, blijkt at dadelijk hieruit, dat zij
in zekeren .zin door den grondwetgever zelve
is bereid. Het is .u bekend, dat sinds 1922 art.
78 van de Grondwet voorziet de instelling
van vaste colleges van advies en bijstand aan
de reg-sering. Mijne heeren, gij vormt zulk een
college van advies en bijstand, bok al is de
eigenlijke algemeene wet, die het grondwets
artikel voorschrijft, nog niet tot stand ge
bracht, noch zelfs ontworpen. En nu is het
eigenaardige, dat, terwijl de grondwetgever in
1922 de instelling van colleges als het uwe
binnen hare bemoeienis trok en daarmede bet
groote belang ervan erkende, de toestanden
in het P. T. T.-bedrijf zich inmiddels ontwik,
keiden in een lijn, die ook uit zichzelf tot het
instellen van een Postraad leidde. Deze ent-
wikkeling bsgom toen in 1911 de toenmalige
directeur-generaal Pop een Raad van Bijstand
in het leven riep.
In don loop der jaren bleken de
veranderde omstandigheden na den oorlog een
nieuwe voorziening te eischen. De bedrijfs
leiding wenschte meer nauwkeurig de behoeften
'van het publiek en de inzichten van andere
groepen, die bij de gestie van het bedrijf belang
hebban te kernnsn. Zoo kwam het In 192& tot -de
instelling van de Commissie van Advies
betreffende aangelegenheden van het Staats,
bedrijf van de Posterijen, de Telegrafie en
Telefonie bestaande uit 7 leden.
De lijn, die wij tot dusver zich ontwikkelen
zagen, heeft zich consequent voortgezet tot de
instelling van den Postraad. In uw college is
thans een orgaan tot stand gebracht, waaraan
het ambtelijk karakter gehéél ontbreekt en dat
geheel los van de bedrijfsleiding staait.
Zijn instelling staat niet op zichzelf zij is een
onderdeel van de reorganisatie van het geheels
Staatsbedrijf. Zij is de tweede stap op dien weg
der reorganisatie, een resultaat der reorganisa
tie, dat voorbeschikt is zelf een daadwerkelijke
rol in die reorganisatie te vervullen.
In dezen gezonden gang van zaken en niet
in de genezing van een zieke, lig,t zeker ook
aangenamer voor u -de reden van bestaan van
uwen Raad, en de verklaring' van heit ongeduld,
waarmede uw komst ls verwacht.
De bedrijfsleider ls mijn adviseur in alle
aangelegenheden van h-et bedrijf en de eischen,
waaraan het moet voldoen, gezien van binnen
uit. Ik voel evenwel, om goede beslissingen ia
allerlei vragen te kunnen nemen, ook behoefte
aan de beschikking over een kijk van buiten
op het bedrijf, aan een orgaan, dat mij geeft
een zoo getrouw mogelijke afspiegeling van de
behoeften en opvattingen, die in onze samen,
leving aanwezig zijn met betrekking tot den
dienst der P. T. T.
De Postraad is er dus voor den minister van
Waterstaat, ik wil daarop nog eens wijzen; hij
is voor hem een voorwaarde voor het voeren
van een alzijdig richtig beheer over het P. T.
T.-bedrijf. Dat neemt niet weg, dat ook do
bedrijfsleiding met vrucht van uw voorlichting
zal kunnen gebruik maken,
Spr. eindigde met den leden en den voorzitter
in het bijzonder dank te zeggen voor het blijk
van toewijding aan de publieke zaak, dat zij
door hun benoeming als lid te aanvaarden,
hebben gegeven, en verklaarde daarna den Raad
geïnstalleerd.
De rede van den Minister werd door den
Voorzitter van den Postraad, den heer A.
Pierson, beantwoord met de volgende rede:
Excellentie,
Ik ben overtuigd uit naam van mijn mede
leden en van den secretaris van den Postraad
te spreken indien ik uwe Excellentie in de
eerste plaats dank zeg voor het vertrouwen,
hetwelk U in ons gesteld hebt door ons voor
eene benoeming bij H. M. de Koningin voor
te dragen.
Voorts zijn wij U er erkentelijk voor, dat U
bij gelegenheid van deze installatie ons, door
Uw zooeven uitgesproken rede, wel hebt willen
verduidelijken wat van ons verwacht wordt.
Het was ons aangenaam te vernemen, dat
U het bedpjf als kerngezond en als in zijn volle
kracht beschouwt. Als bankier zijn voor mij,
bij het drijven van mijn zaken, de Post, de Te-
lefooh en de Telegrafie onmisbaar en ik mag
dns ook een oordeel hebben over de diensten
van dit Staatsbedrijf. Welnu, ook Ik rIs ge
bruiker ac-ht het bedrijf gezond en voor zijn
taak berekend, ai zijn er natuurlijk hier en
daar wel desiderata, die wellicht slechts op
een in den julsten vorm vervatte en voldoen
de gemotiveerde opmerking wachten om ver
vuld te worden.
Indien de Postraad daartoe mede kan wer
ken, zal hij zijn nut bewezen hebben en zouden
wij ons rijkelijk beloond achten v-.or ons werk.
Er zijn van werknemsrszijde bezwaren tegen
de instelling van den Postraad geuit, waar
schijnlijk omdat gevreesd wordt, dat hij meer
aandacht zal besteden aan de wenseheu van
het publiek dan aan die van 'het personae!.
Naar aanleiding daarvan zou ik willen op
merken, dat weliswaar de Dienst er ls voor
liet publiek en niet voor het personeel, doch dat,
goede diensten slechts mogen worden verwacht
van-een niet goeden wil en met pleizier werkend
persone dat dus de belangen van bet
personee" van hot publiek zeer nauw ver
band met fkander houden en volstrekt niet
tegen elkaar in behoeven te druischen.
Ik meen dan ook, dat wij het recht hebben
te verwachten, dat er van eenige animositeit
tegen ons coliege van welke zijde ook, geen
sprake zal zijn.
Het heeft mij bijzonder veel genoegen gedaan,
dat Uwe Excellentie ons een vingerwijzing hebt
willen geven, dat niet enkel eriliek, doch ook
waardeeriug van ons verwar-ht wordt. 'Wij zul
len ons oor te luisteren leggen en u mededee-
ling doen, zoowel van ongevraagd gekregen
als van gevraagde en nog niet verkregen ver
beteringen in den dienst en, indien het motto
op onze vergaderingen zal zijn „opbouwende
«rittek en aanmoedigende waardeering", dan
vertrouw ik dat wij in !s lauds belang werk
zaam zullen mogen zijn.
Dat dit ODze wensch is heoben wij door de
aanvaarding van deze verantwoordelijke positie
bewezen.
Wij zullen er ernstig naar streven de ons
opgelegde taak naar behooren te vervullen.
-,LIGA" EN S.D.A.P.
Zonèa.g het Congres
De vergadering, waarin de sociaal-democra
tische leden van do „Liga" hun standpunt zul
len bepalen ten opzichte van de S.D.A.P., la
uitgeschreven tegen Zondag a.s. in gebouw
„Concordia" te Amsterdam.
Naar wij vernemen ls de Indonesische groeop
ln de „Liga" grootendeeXs de meening toege.
daan, dat ook zij niet langer deel kan uitma
ken van de „Liga", indien de sociaal-democrar
ten besluiten deze te verlaten. De communis
tische partij Holland eischt van de leden der
„Liga", dat zij en voorwaardelijk zullen bedan
ken als leden van de S.D.A.P., terwijl de groep-
Wijnkoop de leden vrij wil laten, overwegende,
dat ook de S.D.A.P. slechts de wenschelijkheid
van het bedanken voor een der beide organi,
sati-es beoogt.
INBRAAK.
Te Berlicum is tijdens afwezigheid der bewo
ners ingebroken bij den slulsknecht A. v. Lith
onder Middelrode. Toen de bewoners thuis
kwamen vonden zij de deur van binnen gegren
deld. In het huis lag alles overhoop. Er wordt
een bedrag van 117,50 vermist.
Een der Levensblij heïd '-verh aion van
CECIL ADAIR
6.)
Ik zail ze altijd bij me houden, lieveling,
to zullen altijd voor mijn beeldje liggen.
Ik zal deze ook altijd bewaren, Laurence,
•h naar den troon van God zal steeds de wie
rook van hun zoetheid on van mijn gebeden
opstijgen.
Hij nam haar in zijn armen. Zij rustte een
°°genblik aan zijn schouder. Zij verborg haar
o°gen opdat hij haar tranen niet zou zien.
Good-bye, lieve, lieve, lieve!
Hij legde haar weer terug in haar kussens
•h kuste haar donkere haren; haar vochtige
°°gen.
®h tenslotte haar bevende lippen.
Mijn Koningin van de Wolken en de
"torren.
Toen ging hij heen en zij bleef alleen met
har bloesems van de wierookboomen txrsschen
tor handen geklemd.
BOEK II.
DE KONINGIN VAN DE WOLKEN
EN DE STERREN.
VII
Pauline Delmage kwam langzaam van de
to te veranda, die rond het heele huls lag
aar beneden en stond een oogenblik in het
telende licht van den gouden Januarimorgen.
p -De jaren waren kalm voorbijgegaan voor
au.ljn.e, sinds zij op dezelfde trappen, waarop
jJ hu stond, afscheid genomen had van Lau-
hco Edgerley. Tien seizoenen waren geko-
^®h en gegaan sinds zijn vertrek. Gouden zo-
^.e'8, lang en droomerlg, korte, stormachtige
j. totera met nieuwleven-gevenden regen en zach-
j, wmden, tooverachtige lentes, vol hoop en
vlotte, tien kringen van deze seizoenen
aren over haar heengegaan; en toch zag zij er
hhëaag- jonger en gelukkiger uit, dan dien
g toen zij zijn hand had vastgehouden en met
n somberen blik In zijn oogen bad gestaard,
w7. h«m weggezonden had om zijn strijd alleen
to Tochten.
Zij dacht dikwijls aan hem, ofschoon zijn
naam zeiden over haar lippen kwam. Van tijd
tot tijd kreeg Olivia bericht van hem door de
brieven die zij ontving uit de wereld, die hun
beiden de lange jaren door iets sprookjes
achtigs voorkwam.
Hij was nu getrouwd. Hij had zichzelf zoo
wel op diplomatiek al litterair gebied schitte
rend onderscheiden; hij schreef niet veel,
maar zijn kritieken, artikelen en gedichten wa
ren zeer gezocht, werden overal gelezen en
druk besproken.
Hij had op een ongewoon vroegen leeftijd
zeer moeilijke, en soms gevaarlijke opdrachten
uitgevoerd. Eenige maanden geleden had de
koningin hem in den adelstand verheren. Kij
had veel in Europa en in het nabije Oosten
gereisd, maar had nooit San Marco meer be
zocht, en nooit meer naar zijn Koningin van
de Wolken en Sterren geschreven.
Pauline dacht aan hem, terwijl zij boven aan
de trappen stond die telkens met eenige tre
den, onderbroken door een klein ten-as of een
stukje tuin naar beneden voerden naar dat
lager gelegen gedeelte en naar den tuinmuur,
waar het terras tot over de nauwe kloof hing
waar de wlerookboomen groeiden.
Van achter het huis kwam het blije geluid
van opgewekte conversatie en helderen lach.
Madame Delmage's vriendelijk pension had
een grooten roep gekregen. Hoe moeilijk de
tocht ook was, de reiziger werd overvloedig
terugbetaald door wat hem aan het eind wacht
te. Iïet was geen plaats voor den rusteloozen
globe-trotter, die vandaag komt en morgen weer
gaat. Maar een echt rustig en vredig plekje
voor den zwakke, voor overspannen menschen
en hartlijders.
Ik zou wegteren als ik niets te doen had
zei zij bij zichzelf, als ik mijn medemenschen
niet een beetje haatte, zou ik mezelf te veel
haten.
Toen kwam weer even dat vluchtige, spot
tende trekje om haar mond. Zij sprak dikwijls
op een bitteren toon, meit dat beetje ironie te
gen de menschkeid. En toch kwamen de armen
uit den omtrek met al hun moeilijkheden onbe
vreesd tot haar en van de velen die in haar
huis verbleven, hadden bijna allen in haar een
verstandige en begrijpende vriendin gevon
den.
Toch had zij weinig liefde in haar leven
gekend. Zij was te hard beproefd, toen zij ont
dekte dat do echtgenoot, dien zij in een oogen
blik van blinde liefde getrouwd bad, een nlks-
nutter was geweest.
Er was een tijd geweest, dat zij gezworen
had niets meer te zullen of kunnen beminnen
en vertrouwen. Toch had zij haar liefdesdra-
den om Olivia Chalfont gesponnen, en of
schoon zij nooit weerstand bood aan do weelde
van haar gevoelens, of do diepte van haar toe
wijding, ontging het niemand die het leven van
deze zwijgende vrouw trachtte te doorgron
den, hoe zij haar geheim en smart bleef koeste
ren als een moeder haar kind.
Terwille van Olivia had zij iets gedaan, dat
zij nooit voor een ander zou overgehad hebben.
Aan het uiterste einde van het terras, waar do
wierookboomen groeiden, juist waar het terras
zich verwijdde tot een onregelmatige vlakte,
stond nu een klein huisje, dat reeds door groe
ne slingerplanten gedrapeerd was.
Pauline had eerst het idee opgevat Olivia
een beschutting te geven tegen de hitte of den
wind en de regenbuien. Later was het plan
opgekomen er een klein tuinhuisje neer te
zetten, dat haar geheel zou toebehooren, en
waaruit men haar ligstoel naar buiten zou kun-*
nen rijden onder de wierookboomen, waar zij
hoofdzakelijk haar leven doorbracht. Zij hield
zoo van de wierookboomen. Zij had er zulk een
prachtig uitzicht vanwaar zij lag, 0p de zee en
den hemel, op den bergrug en den prachtigen
tuin.
Pauline stapte naar beneden, trede voor tre
de. De tuin werd wild, minder gesnoeid en
onderhonden, naarmate haar stappen haar ver
der van het huis voerden. Over en langs de
muren bloeiden de rozen; uit elke scheur
sprong het leven in kleuren naar buiten. Er
waren duistere hoeken, heelemaal in bougain-
vilés gehuld, en bogen waarover jasmijn, pas
siebloem en begoniaboomen elkander de supre
matie betwistten. Toen zij een aantal steenen
treden afkwam viel de gloed van de roode pas
siebloem die zich vastgehecht had over het
geheele dak van het kleine huisje, dat zich in
de diepte had genesteld iu haar oogen, en het
zuivere azuur van de blauwe winde die zich
rond de verandapilaren had geslingerd, vorm
de daarmee een harmonische tegenstelling, die
altijd oog en hart verrukte. Zij had er aanvan
kelijk geen vermoeden in gehad, toen het plan
om het kleine tuinhuisje uit te breiden vorm
had gekregen, dat zij hier in dit prettige stee
nen gebouwtje met zijn rieten dak en koele,
vriendelijke, steeds met bloemen gevulde ver
trekken, de zorgen van haar schouders zou
zien vallen. En toch was het zoo. Zoo als an
deren naar haar huis kwamen om er hun zorg
en werk te vergeten, zoo ging Paulina naar
Olivia.
De Koningin van de "Wolken en de Sterren!
Waar had Paulina dat geleerd? Niet van
Olivia! Toch was zij op deze manier aan haar
vriendin gaan denken, en dat sinds zij een
klein, in leeT gebonden bundeltje had ontvan
gen, waarin op het schutblad enkele couplet
ten waren geschreven met deze opdracht.
Zij wist, hoe het daar gekomen was en van
jwten. Zij stelde het op grooten prijs, maar had
het niet aan Olivia laten zien. Haar boek was
op de gewone manier gekomen, in een van die
boekenkisten die zij van tijd tot tijd bestelde.
Waarschijnlijk kende zij de verzen van Lauren
ce Edgerley wel van buiten. Maar haar oogen
hadden niet op die drie coupletten gerust. Pau
line was te wijs om Iets te riskeeren. Wonden
die geheeld waren zouden misschien opnieuw
opengereten worden, door een of anderen on-
voorziclitigen stoot. Die woorden bevatten een
schreeuw. Dit hoorde zij. Olivia zon dit zeker
eveneens gewaar worden. Laat de stilte onver-
broken voortduren. Dat was veel beter. De vre
de was over haar gekomen. Laat hem cr blijven
om onverstoord zijn goed werk te doen.
Michèle was hard in den tuin aan bet werk.
Want zijn meesteres had hem een taak opge
geven en als hij die goed volbracht zou hjf als
belooning een glimlach uit haar vriendelijks
oogen ontvangen, die hij steeds vergeleek met
dia van da Madonna. Hij groette Pauline toen
zij voorbijkwam. Haar pad voerde tusschen twee
groote bosschen euphorbiaboomen -waarvan
iedere lange, soepele tak bezet scheen met
scharlaken juweelen, en voorbij een heg van
helioihroop die rijk en zwaar geurde in de hel
dere, zonnige lucht. Toen door een poort van
het 'terras zelf onder den langen tunnel der
wierookboomen. Zij keek instinctmatig of er
al bloesems waren, maar zag niets dan de klei
ne knoppen die echter spoedig in fijne franjes
neer zouden hangen en de lucht met hun scher
pe geuren zouden vervullen. Toen Pauline na
derbij kwam, draaide Olivia haar hoofd om en
glimlachte.
De jaren hadden ook op haar hun uiiwea king
gehad. Weliswaar hadden de eenvoudige men
schen uit de buurt, die wisten dat zij in haar
land de dochter van een edelman geweest was,
en een adellijken titel droog, de laatste ja.eu
Contessina in Conteesa veranderd; toch was
zij weinig ouder geworden sinds den dag, dat
Laurence haar voor de laatste maal in zijn ar
men had gehouden. En op het gezicht dat zich
tm tot Pauline keerde lag een fijngetinte blos
ais de kleur van een pas ontbloeiende roos.
Pauline! Ik ben vandaag weer buiten! Hoe
heerlijk! En Ik heb ook nog een andere reden
waarom ik zoo blij ben. Kom hier eens kijken!
Kijk eens, de blinden van de gesloten villa daar
beneden zijn vandaag allemaal wijd open. Dat
zou misschien niets beteekenen na al die regen
dagen. Ik heb het wel meer gezien. Maar dit
Is toch iets anders. Kom eens kijken!
Panline steunde met de handen op den lagen
muur en keek over het ravijn in den tuin, die
aan haar voeten lag. Door de heldere, zuivere
lucht scheen het alsof hij vlak bij was, en on
middellijk bemerkte zij teekenen van groote
werkzaamheid die alle duidelijk op één ding
wezen.
De villa wordt gereed gemaakt om be
woond te worden.
Dat heb ik ook al tegen mezelf gezegd,
zeide Olivia, on Carlofte zegt hetzelfde. Zij is
zelfs even overgelocpen om inlichtingen. Zij
was gewoonweg niet te houden, en Ik brand
ook van ongeduld. Ik heb al zooveel uren naar
dien tuin liggen kijken. Nu zal ik er voortaan
nog iets meer zien dan die eeuwige stilte en al
dia weelderige plaatsen. Ik vraag me af wie
daar nu eindelijk zal komen wonen.
Mr. Vereker natuurlijk, zou Ik zeggen. Ik
geloof niet, dat bij ooit getracht heeft het huis
te verhuren. Hij heeft liet vast en zeker nooit
verkocht, anders zouden wij er wel wat van
gehoord hebben. Het was de bruidschat van
z'n vrouw, dat prachtige Spaansche meisje en
zij hebben' hun wittebroodsweken hier doorge
bracht die duurden nog al lang, een heel
jaar. Toen zijn ze vertrokken, en ik heb sinds
niets meer van hen gehoord. Misschien heb-
ben zij wel kinderen bij zich. Het is ook mo
gelijk dat hij gestorven is en dat zij nu naar
haar eigen huis terugkeert; je hoort zoo wei
nig, en ik geloof niet dat hier iemand al den
tijd iets van de Verekers gehoord heeft.
Carlotte kwam buiten adem na een half uur
weggeweest te zijn terug. Zij was spraakzaam
genoeg maar had merkbaar weinig te vertellen.
Madonna mia, die wisten nu heelemaal
niets, die lui daarginds! De signor komt terug,
dat is alles. De villa moet weer in orde ge
maakt worden, Nicolas moet overal probeeren
menschen te krijgen, maar zij weet niet hoe
veel er zullen komen. Ik heb den brief gezien
zij liet hem mij kijken; en er was een heele
zwarte rand om! Er schijnt een doode in de
familie te zijn. Zou het de signora zijn? Zij
weet niets. Ib het een of andere arme bambino
(kleintje, vert.) Dat weet zij ook al niet te
vertellen. Alleen dat het huis in orde gebracht
moet worden dat hij heel gauw zal komen
de signor Vereker zelf. Dat is alles.
Toen ging zij weer aan het werk, terwijl
Olivia begrijpend glimlachte en Pauline nog
over den muur hing, aandachtig de ijverig#
werkers in den tuin volgend.
Dus mr. Vereker komt naar de villa terugv
Het zal mij benieuwen waarom.
Ken je hem, Pauline?
Niet de moeite waard. Wij hebben elkao*
der wel eens ontmoet en gesproken dat
is alles.
Als hij hier om je raad komt, zul je dan
vriendelijk voor hem zijn? Jij weet altijd alle#
zoo juist te zeggen.
Ik kan de dingen beter niet leggen. Dat
is misschien mijn grootste gave.
(Wordt vervolgd).
