m
ff
FEUILLETON
GEKNAKT...
ZATERDAG 28 APRIL 1928
PAGINA 2
INTERN. UNIE VAN KATHOLIEKE
VROUWENBONDEN.
NED. R. K. VER. VAN HANDELS
REIZIGERS „ST. CHRISTOFFEL"
ROTTERDAM—NEW-YORK IN
EEN REDDINGBOOT
OM StHÖONEK OP TE BLOEIEN
1
f
Het congres in Den Haag.
i ONTVANGST DOOR DE REGEERING.
Donderdag hoeft de Minister Tan Arbeid,
Handel en Nijverheid, de heer Slatemaker de
Bruine, in de zalen van zijn departement aan
4iet Bezuidenhout namens de Regeering de deel
neemsters aan het congres der Internationale
JTnle van Katholieke Vrouwenbonden en
find ere genoodigden ontvangen.
Welkomstrede van Minister Siotemaker
de Bruine.
Minister Siotemaker de Bruine sprak de
Congressisten als volgt toe:
Het is mij een groote eer u namens de Re
geering te mogen begroeten ter gelegenheid
yan uwe internationale vergaderingen hier ter
stede, vergaderingen gewijd aan tal van zaken,
'die van zoo groot gewicht zijn voor het volks
leven als geheel.
Toen de Regeering besloot u officieel te ont
vangen, was daarmede nog niet beslist aan
welk ministerie zou worden opgedragen u te
toegroeien. Immers uw program van werkzaam
heden is zoo rijk gevarieerd, dat daarbij ver
schillende ministeries betrokken zijn; ik noem
Binnenlandsche Zaken, waaronder armenzorg
ressorteert, Justitie, dat belast is met de hu
welijkswetgeving enz. De regeering wees mij als
hoofd van het departement van Arbeid aan.
Uw werk is zeer veelzijdig. Men kan het
Vooral zien in sociaal ljcht. Naast liefdadig
heidszin is in belangrijke mate noodig zin voor
sociale gerechtigheid, die dikwijls weer tot
uiting komt in wettelijke voorzieningen.
Uw arbeid geschiedt op religieuze basis; reli
gie is uw drijfveer, uw uitgangspunt, daaruit
put gij uw kracht. Ik ben ervan overtuigd, dat
hij daardoor te dieper gefundeerd is. We lezen
ergens in de H. Schrift over de liefdadigheid
van God; telkenmale wordt daarin gesproken
van de gerechtigheid van God. Zoo zijn daar de
twee zuilen van elk sociaal en charitatief werk
bepaald. Zóó ziet gij het; daardoor staat gij
fles te krachtiger in uw arbeid. Al behoor ik
Biet tot uw kerk, zoo weet ik persoonlijk toch
uw uitgangspunt, uw gedachten gang te waar
deleren, omdat ik eenzelfde basis erken.
Deze receptie biedt u gelegenheid om een
oogenblik u te verpoozen. om onderling elkaar
te spreken; tevens om kennis te maken met
Verschillende persoonlijkheden uil de landen
vanwaar gij komt, die de belangen van die
landen hier bij ons vertegenwoordigen. U kunt
ook kennis maken met mannen uit ons land,
die u geestelijk zeer na staan; met vertegen
woordigers van christelijke vrouwenorganisaties
In Nederland, die hier uw strijd op soortgelijken
grondslag strijden.
Ik moge eindigen met u toe te wenschen,
dat uwe conferentie met rijke vrucht gezegend
zal zijn.
Antwoord van de presidente.
De presidente der Unie. mevr. van Steen-
bergheEngeringh beantwoordde de rede van
dan minister als volgt:
Het is mij een vreugde de tolk te zijn van
öe afgevaardigden der R. K. Vrouwenbonden
om u hartelijk te bedanken voor de vriende
lijke ontvangst, die u oas uit naam der regee-
ring hebt bereid. Het is waar dat Nederland
een klein land is, maar zijn bewoners weten
do eer, welke vreemdelingen hun aandoen, op
de juiste waarde te schatten en zij beijveren
zich om hun alles aan te bieden wat hun ver
blijf asngsnaTi-m kan maken. Een gelukkige
om&lMui i gtoeM nwet de leden der Unie naar
dit kiein-e land in het Noorden trekken om er
haar vergaderingen, gewijd aan de bestudee
ring iter rechten en plichten van de vrouw,
aan de verheffing van het zedelijk peal va.n
lset gezin, te boude®. Waar kaaiden wij «leze
Vraagstukken toeter bestudeerea dan in «en
land, geregeerd door een vrouw die aan de
heele wereld het meest waardige voorbeeld
van een christelijk feministe geeft.
Koningin WilheJmina en Haar Moeder Ko
ningin Emma brengen de schoonste vrouwelijke
deugden in praktijk. Wat zij hebben gedaan
om zieken te troosten, armen te helpen, zede
lijke en sociale no oden te lenigen, en dat niet
alleen voor haar eigen onderdanen, maar ook
voor allen, die in dit kleine land aan de zee
een toevlucht vonden, laat zich niet in enkele
woorden zeggen.
Met eerbiedige bewondering begroeten wij
in de Koningin van Nederland de vrouw bij
uitnemendheid, voorbeeld voor de vrouwen, die
zich wijden aan christelijk sociaal werk.
Excellentie, deze diames nemen de beste
herinneringen mee aan Nederland en aan de
hartelijke gastvrijheid dei' Nederlandscbe auto
riteiten, evenals de overtuiging, dat de Ne-
derllandsdbe regeering tracht, naar het woord
van Koningin Emma, het land groot te maken
in alles waarin een klein land groot kan zijn.
Voortzetting van het congres -
Gisterenochtend werd het congres van de In
ternationale Unie van Katholieke Vrouwenbon
den in hotel „De Witte Brug" te Den Haag
voortgezet.
Mevr. SteenbergheEngeringh opende de
vergadering en verleende het woord aan mevr.
Helena Weber uit Berlijn, lid van den Rijksdag,
die een rede hield over het onderwerp:
Echtscheiding.
Spreekster betoogde dat het huwelijk een god
delijke instelling is, waarvan men in -den
Bijbel verschillende bewijzen kan vinden. De
Kerk heeft van af het begin deze instelling ook
altijd als zoodanig erkend en het huwelijk als
onverbreekbaar beschouwd. Eerst ten tijde van
Luther, die begonnen is roet de huwelijksban
den losser te maken, heeft de Kerk zich daarom
trent duidelijk uitgesproken op het Concilie van
Trente en verklaard, dat een voltrokken huwe
lijk slechts door den dood van een der partijen
tan ontbonden worden.
Echtscheiding laat de Kath. Kerk dus niet
toe, en ook waar, door de beginselen der Fran-
sche Revolutie, in verschillende landen de
echtscheiding in de wet werd vastgelegd, mogen
de Katholieken nooit van die door de wet toe
gestane scheiding gebruik maken. Het is de
taak en plicht der Katholieken die liet huwe
lijk en het gezinsleven hoog houden, zich steeds
en overal tegen de echtscheiding uit te spre
ken, en te trachten om al den invloed, waar
over zij beschikken, te gebruiken om in de
enkele landen, waar de echtscheiding nog niet
wettelijk erkend wordt, deze niet ingevoerd te
krijgen, en waar de echtscheiding zooals in de
meeste landen wei bestaat, de publieke opinie
te bewerken er zoo min mogelijk gebruik van
te maken.
Kamde! ju witnrwen on kinderen
Daarop kreeg de Italiaansche afgevaardigde
Prinses Giustiniani Bandina toet woord en lak
een uitvoerig rapport voor omtrent de enquête
van den volkenbond met betrekking tot den
toandel in vrouwen en kinderen. De cijfers die
de statistiek daarvan mededeelt zijn nog hui
veringwekkend te noemen. .Speciaal de Katho
lieke vrouwen moéten zich aangorden dit euvel
nationaal zoowel als internationaal te bestrij
den. s
Gisterenmiddag werd .nova een tocht
ondernomen naar de bloembollenvelden en
Haarlem waar het Frans Hals-Museum werd
bezichtigd.
Daarna werd door den Burgemeester van
Haarlem eene ,;tea" op toet Stadhuis aangebo
den.
J>. J. TEHJW3SSEN. t
Donderdag is te "Verito op ruim 84-jarigen
leéftijd 'overleden de 'heer P. J. Thijwissen.
Hij was gedurende 45 jaren een der meest ver
dienstelijke led9n van den gemeenteraad aldaar.
DE JAARVERGADERING TE AMSTERDAM
Gisteren is te Amsterdam de algemeene jaar
vergadering begonnen van de Ned. R. K. Ver-
eeniging van Handelsreizigers „St. Christoffel"
Des morgens te acht uur werd in de Bagijn-
hof-kerk door den Hoogeerw. heer Mgr. P.
Stroomer, Deken van Amsterdam, een H. Mis
opgedragen om Gods zegen over de te voeren
besprekingen ei te roepen. Vele leden der ver-
eeniging naderden ouder deze H. Mis ter H.
Tafel.
Daarna begaf de door de af dealing Amster
dam gevormde regelingscommissie zich naar
het Centraal-Station, waar zij de afdeelinge
afgevaardigden en de leden van het hoofd
bestuur ontvingen en naar Krasnapolsky toe
geleidden, waar de vergadering wordt gehouden.
Omstreeks twaalf uur vingen de gedelegeer
den-vergaderingen aan, waarna om twee uur
de algemeene vergadering begon.
De algemeene vergadering.
De vergadering, wélke zeer druk bezocht was,
werd geleid door den algemeen voorzitter., den
lieer C. G. Bekkering.
Mgr. P. Stroomer, Deken van Amsterdam,
die gistermiddag verhinderd was de vergade
ring bij te wonen, was reeds om 12 uur bij
den aanvang der gedelegeerden-vergaderingen
van zijn belangstelling komen getuigen.
De algemeen voorzitter opende omstreeks
kwart over 2 de bijeenkomst met den Christ©-
Mjken groet en gaf onmiddellijk het wooTd aan
den voorzitter der regelingscommissie, den
heer Hogema, tevens voorzitter der afdeeling
Amsterdam, die 'er zijn voldoening over uit
sprak zulk een groot aantal deelnemers aan de
jaarvergadering tegenwoordig te zien.
De algemeen-voorzitter de lieer Bekkering
hield vervolgens een korte rede. Met groote
vreugde constateerde spreker dat op deze ver
gadering zooveel vertrouwensmannen der or
ganisatie aanwezig waren. Wij zijn hier bijeen
gekomen aldus spreker om den opbouw
en uitbouw van onze vereeniging te bespreken
en wij doen dit in het besef dat wij handelen
in den j ui sten geest en den juiste® toon. Dit
is noodig omdat de beslissingen die op deze
jaarvergadering zullen genomen worden, van
ver strekkende® aard zullen zijn.
Nu wij ons allen hier hebben verzameld, voe
len wij ons een en al moge het 'tij dens de debat
ten soms lijken dat die eenheid niet zoo vol
komen is, wij weten en zijn eT Ta® overtuigd
dat gezoude en opbouwende critick noodzake
lijk is voor den bloei van onze organisatie.
Onze verwachtingen aldus besloot spre
ker zijn hoog gespannen. Wanneer wij ons
echter doordringen kunnen van den waren
Katholieken geest, dan zullen deze dagen on
getwijfeld vruchtbaar zijn.
Nadat de algemeen voorzitter, de heer C.
Bekkering zijn rede had uitgesproken, voerde
de geestelijke adviseur der vereeuiging, de Wel-
eerw. heer J. F. Bots toet woord. lederen dag,
aldus ving spr- aau> wordt een zwerm van han
delsreizigers op Amsterdam losgelaten. Dit
maal echter zijn de katholieke handelsreizigers
in de hoofdstad bijeengekomen uit idieele be
weegredenen.
Wij, die liier vereenigd zijn. meenen, dat -de
menschelijke maatschappij alleen dan goed ge
regeld zal kunnen zijn, indien zij berust op
katholieken grondslag. Daarom moeten wij vol
komen doordrongen -zijn van onze heilige prin
cipes en die in ons particulier en vereenigings
leven weten door te voeren. Het moge vellKht
schijnen, dat een organisatie als St. Christoffel,
weinig tot stand kan brengen voor het herstel
van toet Christelijke geloofsleven, doch wanneer
allen blijven gelooven aan de groeikracht hun
ner principes, zullen de resultaten van hun
werk en niet het minste die der jaarvergade
ring zeker verrassend zijn.
Nadat de nottften der vorige algemeene jaar
vergadering gehouden to Roermond waren vast
gesteld, "nam de voorzitter toet woord 'tot toet
doen van ©enige nrededeeïtagen.
Allereerst feliciteerde spr. de afdeeling Vlis-
singen, die het grootst aantal nieuwe leden
heeft gewonnen in het afgeloopen jaar, en daar
door eigenares is geworden van de medaille, die
als wisselprijs is uitgeloofd. Voorts deelde spr.
mede, dat St. Christoffel contact heeft gezocht
en verkregen met de Noordelijke en Zuidelijke
federatie van onderwijzers en de apothekers
assistenten. Van deze samenwerking zijn echter
nog geen resultaten te vermelden. De pogingen
van St. Christoffel om ook samenwerking te be
reiken met de A. R. K. A. en de R. K. Journa-
listeuvereeinging bleven voorloopig zonder re
sultaat.
De Verslagen
Vervolgens kwam in behandeling het jaar
verslag van den algemeenen secretaris, den beer
J. Hoornberg jr.
Aan dit jaarverslag ontleenen wij liet vol
gende:
Het getal afdeeliagen bleef in 1927 gelijk. Wel
werd de afdeeling Beverwijk opgeheven, doch
op 13 November werd in Oostertoout een nieuwe
afdeeling opgericht. De meeste afd. wier
ven gedurende het afgeloopen jaar nieuwe leden
aan. Het grootste percentage nieuwe leden werd
gewonnen door de Zeeuwsche afdeeling, n.l.
ruim 50 pet.
In samenwerking met verschillende zuster
organisaties werd een actie ingezet bij diverse
werkgeversorganisaties tegen de uitwassen van
het provisiestelsel.
Eveneens wenden pogingen aangewend om
te komen tot hef afsluiten van een collectieve
arbeidsovereenkomst in de grafische bedrijven.
In 1927 kwamen 241 leden toet advies of de
bemiddeling der vereemiging inroepen voor
groote of kleine moeilijkheden. Voor 11 leden
moest een proces worden gevoerd, welke alle
elf zijn gewonnen. Evenals in voorgaand© jaren
werden in 1927 drie retraites voor de leden
gehouden, n.l. te Venlo, Amersfoort en Seppe.
De samenwerking me;t zusterorganisaties
werd gehandhaafd.
Heit financieel jaarverslag van den penning
meester, den heer G. Th. Distelbriiik, sluitend
met een batig saldo van 242 werd goedgekeurd.
In toet tiag-elij'kseh bestuur werden daarna
herkozen de heeren F. M .Jansen uit 's-HeT-
togenibosch en J. B. Tilman uit Maastricht.
Vervolgens was aan de orde de verkiezing
van vier commissarissen in het bestuur.
Daarna kwam de ingediende begrooting, slui
tend met een totaal van 26.759, in behan
deling.
De vergadering werd daarna, in verband
met liét late uur, geschorst tot hedenmorgen
.1.0 uur.
UTT D'E BAKSTEEN'INDUSmiE
Saanenwerking verkregen
Gisteren is door de overgroote meerderheid
steenfabrikantan aan de groote rivieren in een
vergadering, gehouden in het hotel „Riche" te
Arnhem, in samenwerking met de organisaties
van vlamovensleenfabrieken en de steenfabri
kanten uit Noord-Brabant, Twente en den Gel-
derschen Achterhoek, een overeenkomst aan
gegaan. beoogende door het stoken van een
groot extra kwantum rood en een dienovereen
komstige vermindering der productie van toarde
metsêlsteenen, te komen tot een saneering der
prijzen op de bakSteenmarkt in Nederland.
Praetisch is door deze overeenkomst samen
werking tot stand gekomen van de geheéle
Nederlandsche baksteenindustrie.
UIT HET L0ODGIETERSBEDRÏJF.
Staking te wachten
Tn de te Rotterdam gehouden vengaderiag
van öe loodgieters, aangesloten bij den Alg.
Ned. MetaalbewerkeTsbond, is beslóten aan de
loodgieterspatroons aldaaT 'n ultimatum te stél
len, waarin een wéék vacanlie geëisetot werrftt.
Indien deze eisch niet wordt ingewilligd zal op
F Mei a s. de staking worden geproclameerd.
BET ANKER, TERUGGEVONDEN
Heden voortzetting van de reis?
Zooals wij reeds konden melden, is de plaats
waar da „Schuttevaer" in den storm toet anker
verloren toad, gevonden en na heel veel moeite
is men er ook in kunnen slagen, dit kostbare
stuk op te halen.
Door het vraeselijk rukken tengevolge van
de woedende branding en de toooge zeeën, was
het anker zoo diep in den bodem getrokken,
dat een eerste poging om het op te vissehen,
mislukte.
Donderdag is men toen met groote boot
uitgevaren en <werd toet moeilijk pogen met suc
ces bekroond. Tros, anken- en ketting zijn reeds
naar Margate verzonden.
De bemanning is nu druk bezig de boot weer
zeewaardig te maken. Het kompas is gerepa
reerd, mast en ander houtwerk .zijn geolied,
het touwwerk is hersteld.
De proviand is op grond van de opgedane
ervaringen aangevuld en als er niet» toiBttoan
komt, zon de Schuttevaer" dan heden*
Zaterdag, de groote reis naar Amerika kun-
nen aanvaarden.
WEKELT1KSCHE RUSTDAG VOOR
TOONKUNSTENAARS EN
TR AN SPORT ARBEIDERS.
De voorontwerpen bij den Hoogen Raad vatt
Arbeid.
EEN COMMISSIE INGESTELD
Naar wij vernemen heeft de voorzitter van
den Hoogen Raad van Arbeid een commissie
ingesteld, welke aan den Raad prae-advies
zal uitbrengen omtrent den wekelijkschen rust
dag voor transportarbeiders te laud en toon
kunstenaars.
In deze commissie zijn benoemd de heer C. J.
Pii. Zaalberg, directeur-generaal van den Arbeid
tot lid en voorzitter en de toeeren J. C. Blan-
kert (Kon. Ned. Middenstandsbond), Joh. Brau-
tigam (N. V. V.), A. C. de Bruyn (R. K. Werk
liedenverbond), mr. A. M. Engels (Tweede
Kamerlid), D. Hamburger Jr. (Ned- Biosooop
Bond), J. Nauta (Chr. Nat. Vakverbond), J,
Olman (Ned. Toonkmistenaarsbond), mej. A.
Polak en de heeren J. .Sassen (ÏÏ.O.R.E.CAJ.,
Abr Staalman (Ned Bond van Koffiehuishou
ders) en Prof. Mr. J. A. Veraart (Tweede Ka
merlid) tot leden.
Ati I
BIOSCOOPVOORSTELLINGEN OP
GOEDEN VRIJDAG.
-J1
B. en W. van Haarlem In 'het ongelijk
KEEN VERVOLGING DOOR DE JUSTITIE.
'Zooals vroeger is gemeld, is op 'Goeden Vrfj-
dag en op len Paaaohdiag proces vertoaail op
gemaakt tegen bios ooo p-explo I tatot en te Haar
lem, omdat zij In -weerwil van toet verbod va®
B. en W. Klos coop voorstélltn gen op genoemde
dagen hebben gegeven.
Naar wü vernemen is de ambtenaar van toet
Ö.M. echter niie't voornemens de Haarlemsche
bioscoop-exploitanten te .vervolgen, daar, maar
tojj aan het gemeentebestuur schijnt medege
deeld te hebben, B. en W. van Haarlem niet
het i'eóhl: toattdan san het vertsenen van da
vergunningen krachtens de Bioscoopwet de
voorwaarde te verbinden dat op Goeden Vrijdag
en op len Paaschöag geen bioscoopvoorstel
lingen gegeven mogen worden.
Een èeï .Levensblijheid"-verhalen va®
F GEGIL ADAIR
Hij twei kte al spoedig op, dat rij uit de wereld
kwam, waartoe ziju moeder lang geleden be
hoord bad; een wereld waar de tnenscheu altijd
heen en weer sjouwen en druk praten en
pret maken. Maai' die hem zoo vreeselijk leeg
en vervelend voorkwam. Maar Olive vond dat
blijkbaar niet saai. Misschien zou zij toera een
©n ander kunnen verklaren als zij elkander
jeens wat beter kenden.
Zij waren nu aau een zitje gekomen in een
schaduwrijk plekje da.' een mooi uitzicht 'gaf
op een stuk van den omtrek, wijnbergen, ba
nanenplantages, akkers waar het suikerriet aan
echooven stowd, ca daarachter de kleurige
schitterende zee. Hier en daar vlekte® de nui_'
zen in een lijst vau bonte kleuren, terwijl de
zon alios met haar toawrstat had aangeraakt.
Toen sprak Carlos plotseling:
Hoe kun je zeggen, dat er geen sprookjes
zijn? Kijk daar eens. Zie je die groote rotsen,
flie «aar boven klimmen? Als je er naar toe
gaat, is toet niets dan grijze steen, zooals die
wteieii liter naast ons. S£n kijk nu eens!
Ik kijk! Wat zie ik nu?
zs,! ie niets? Het is heeiemaal met goud
bedekt als de pateen in de kerk. En overal zio
38 diamanten en robijnen schitteren. Wie heeft
flat godaon?
Wat ben je toch ecu vreemd ventje! Dat
komt alleen door de manier waarop jouw oogen
daarnaar kijken, als j« er «en heel eind van
daan zit.
Maar wie hangt dan dien toovereïuier
Jroor mijn oogen?
Daar kou zij hem geen antwoord cp geven.
Zij stond op en zei.;
Laat ons termg naar de wierookboomeu
jguan en naar Lady Olivia.
Op den terugtocht spraken zij veel over naar
'en kwamen zij weer dichter tot elkander. Maar
Jd'en zij den ligstoel genaderd waren, was het
.Carlos die (het eerst naar voren liep om wat
bloemen aan te bieden, en haar op zijn fijne
-f'?'°'er te steeelen, toen hij de kussens wat vev-
BCülkt.e en vroeg of zij niet moe was en of
er soms iets was dat -hij .voor liaaa- kon doen?
Olive stond een beetje apart dit alles aan te
zien. Toen zjj Carlos zijn lieve naampjes hoorde
zeggen, zooals contessa carissima, deed ze een
stap terug, en Olivia stak toen haar hand uit
en trok haar naar zich toe.
Carlos, wil je eens even naar Carlotta
loopen en vragen of zjj Mictoèle met de thee
-wil sturen? Tiet 'is zoo'n echt dorstige middag,
*en ik geloof dat wij er allemaal 'trék in hebben.
Hij liep ounriöüéllijk weg om haar dit ge
noegen te doen, zooals toij steeds tot élken
dienst was, Toen trok Olivia hét 'kléine meisje
naar riich toe en 'hie'ld haar handen teeöer om
klemd.
Is er iets, cara mia?
Het antwoorcTtowam onmiddellijk, met een
slechts even bedwongen hevigheid, die -zij nog
nooit te voren van 'Olive's 'lippen géhoord had.
Ik wil niet hebben dat u meer van Carlos
houdt dan van mij
Dat Öoe ik niet.
Het voorhoofd trok iets op, maar "de oogen
waren nog even soniber en tegelijkertija nog
even smeëfcend om 'lléfde. Olivia toad diezelfde
trekken dikwijls in Laurence's gezicht ontmoet
ook nu trof hét haar diep In hét toart.
Bent u daar zéker van? Wan't u toébt hem
al langer gekend. Maar dan is hét bij ons nog
heel, heel wat anders vanwege Daddy!
Ja, bij ons is er nog een groot, groot ver
schil. Wij hébben iets wat niemand tn de we
reld kan begrijpen, of kan deélen "iets maar
voor ons saampjes. Luister eens kleine Olive
en probeer het ééns goed "te begrijpen. Wanx
het zal je nu en ook als je grooter wordt een
heeleboel verdriet besparen. In de wtn'kelijke
liefde bestaat er geen meer of minder. Het is
niet als het water dat je uit een brandvat put
als je toet in het eene v&t giét,, komt er
minder in het andere. De ware liefde is als eeu
diepe, diepe bron, zonder oorsprong. Ze spuit
en spuit naar boven, on 'geeft -Hier en geeft
'daar. Maar w blijft altijd nog meer over dan
er aan de oppervlakte bomt. ©at bedoelt men
als wjj loze® dat 'God Liefde is. El- is -géén be
gin en geen elnfte en geen maat. Het is als
'Oneindig en eeuwig, waaruit wij kwamen «a
waai'heen wij terugkeer en.
Begreep zij het? 'Of liever, wou zij ook in het
mysterie 'dier gedachten doordringen, vooals
Caflos dat. op baar leeftijd -twee jaar geleden
toad gedaan?
Olivia was er niet zéker van. Alleen wist zij,
dat zij in zekere mate troost 'gebracht toad.
Olive's wilde WTfk was gewéken en 'toen 'CarIo3
terög kwam was zij spraakzamer en kinderfij-
ker dan 'te voren, Ofschoon zij bijna jaloersch
dl zijn lieve attenties voor Olivia volgde, ©n ze
zonder twijfel voorkomen zou toetoben, indien
Carlos niet éers't aan alles had gedacht en het
als zijn plicht beschouwde de dames te bedie
nen en a'l toet mogelijke voor hou te doen.
Hij behandelde haar met dezelfde voorko
mendheid die toij tegenover zijn contessa in
acht nam, en ondanks haaTzeïf voelde zij zich
wat ventoederd.
Zij wandelde met hem naar den muur e®
zei dat ze liet prettig zcm vinden, om mat hem
op de slingerende brtïg te staan. Hij hielp haar
'bij het afdalen langs de vooruitstekende stek
ken en de spleten in den muur, waarmee zijn
kleine lichte voet reeds zoo vertrouwd geraakt
was. Zij was licht en zeer beweeglijk, maar
niet gewend aan klimmen en tenslotte eindigde
toet afüallen in de uturne® ran haar metgezel.
Hoep lala! laölite hti, terwijl bij haar op
•den grond izettlte. Maar dat was toeelist'goed voor
den «orsten keer. Hot is Teel gemakkelijker
naar boven te klimmen, dan naar beneden te
gaan. De meeste roenscheu die hier langs ko
men, doen een omweg, zeïfs de kinderen. Heb
je je niet 'bezeerd?
Niét 'in' het minst, tt'k héb alleen mijn jurk
■gescheurd, maar dait is niét zoo erg. Laat tras
'op de torttg' gaan Staan 'én 71 aar toet wttteT gaan
kijken.
De torng zag er -erg zwak uit, maar zij was
toch sterk genoeg om toet dubbele gewicht te
dragen. Heel, heel ver in 'öe 'diepte vodtót toet
water zich -een doorgang.
Hier eu daar was het groen en kalm, dan
wear was toet een groots tuimeling van sneeuw
witte sctttümkappen, 'én juist daar waar «een
zonnebaiïk geheimzinnig 'door het 'dichte bla
derdak kwam geschoven, teek ende zich nen mo
zaïek met alle klein'en va® öen rsgeribaog te.
gen de zwarte, natte rotsen af.
©at is net ais mét de laensebe®, zei
•©live plotseling. Wp weten «iet wahr wij vau-
daan komen, «och waar via heengaan. W(j
ten alleen, dat wij bier i« «ra draaikolk
van lawaai. En soms is «t wel 'eens een regen
boog van (bet geluk, <of voor anderen de jirwee-
lea, en stoms is ihet al donker era koud, maar
■altijd en «altijd «is er 'die groote jacht. Dat kun
je «iet tegenhouden.
Hij koek verrast «aar haar op. Toen be
merkte zij dingen, die «zij n® begreep; ofschoon
zij geen sprookjes kon zien en 'pok «iet wist
wat hij "bedoelde, als zou toij geprobeerd heb
ben haar te toonen, wat toÊm zoo duidelijk was.
Laat ons op den steen hij het kapelletje
gaan zitten, en wat praten zei Carlos. Ik doe
«lat meestal als ik met Contessa 'Cairissiina 'ge
sproken heb. Je met bier zooveel mensche®,
die hun gedachten e® getoeden daar komen uit
storten. het schijnt toch wat te halpen ais je
weet wat ak bedoel.
'Ga jij ook «dikwijls "bidden? vroeg ©live,
omdat zij hem den hoed zag afnemen, toon zij'
het Mariabeeld naderden.
Carlos knikte even.
Ik vind hét zoo heerlijk. Ik geloof niet
dat mijn vadeir hier ooit komt. Mijn moeder
wel.... zij heeft het mij dikwijls verteld,
seuorlta.
•Zij vond toet 'heerlijk als hij haar zoo noem
de. Hij toad vau die Spaansche buigingen met
het muzikale rhyihme, zooals *n CaStiliaan het
Spaansch uitspreekt. Wat toet landvolk sprak,
vond zij tamelijk vasaal en gewoon, niet zoo
fijn als liet Italiaausch van het andere deel
der bevolking. Zij hoorde hem graag praten.
Bij ons in Engeland ziet men geen Maria
beelden, ik toeb -er dus nooit voor kunnen 'bid
den. Wij hebben onze kei-ken en onze geestelij
ken, maar todh is alles heel anders. Het is net.
•eender als in Amerika.... tot je naar plaat
sen als 'deze bomt. Hier is alles zoo heertijk.
WaaT toeb je toeel je leven gewoond, Carlos?
Vertel eens op.
Hij begon haar alles te vertellen, maar haar
oogen brachten hem in de war. Tegenover ziju
contessa carissima kon hij altijd zijn herinne
ringen over die groote Pyrcnoesclie berge®,
die nog vaag in zijn geest gedrukt stonden, te
vooi-Bchijn roepen. En ook alles vertellen uit
die 'andere dagen, die nog versober in ziju ge
heugen lagem, waar de moeder een rol in speel
de en ook zijn vader, die tenslotte de grootste
plaats in zijn Ieren had ingenomen. Plotseling
viel zij hsm meit een waag in de rede.
En wanneer ga je naar school, tra waal'?
Dat weet ik niet, antwoordde hij terwfrl
hij haar vast aankeek.
Ilc denk, dat ik heelemaal niet naar school
zal gaan. Mijn vader geeft mij les. Ik geloof,
dat toij alles weet.
O, maaT dat zegt niets, sprak het kleine
meisje vlug. Wat vaders weten of wat jij
weet heeft er niets mee -uit te staan. Alle jon
gens gaan naar school.
Ja?
Dat mocht je toch zelf wel weten als
je tenminste 'alles weet. Alle mensöhen die
iets geworden zijn, zijn eerst naar school ge
gaan en hebben geleerd hoe of je een jon
gen en een man moet worden. Zij zouden niets
waard geweest zijn als zij dat niet gedaan had
den. Dat moet nu eenmaal gebeuren.
Zij hield op en keek hem van top tot teen
aan, alsof zij elke hoedanigheid van zijn ka
rakter wilde kennen, en gaf tenslotte baar
eigen oordeel over het eindresultaat van deze
'onderzoeking.
Je zult nooit iets worden. Carlos, of je
moet naar school gaan, antwoordde zij met
«en tamelijk valschen nadruk.
Hij keek toaair aan met die starende oogen,
■die -Olivia zeer goed kende.
Het zal me benieuwen, zei hij peinzend.
NV.
Toen Carlos een week later weer naar Oli
via's plaatsje kwam gestormd, was de vracht
gouden krullen verdwenen. Het jongensgezicht
was nog heelemaal in goud gevat, maar de klei
ne, zijdeachtige krulletjes hadden hem heele.
maai veranderd, en schenen een stap te betee-
kenen in den opwaartschen weg naar zijn ie-
vwBsdoel.
Het .is tamelijk frisch en gemakkelijk.
atler zei, dat het ldeine meisje gelijk had.
<Ih heb toet in San Marco bij den kapper iaten
doen. Dat is 'n grappige man! Hij vertelde al
den tijd leuke verhaaltjes. Ik heb al maar zit
ten laoben. Het zaJ me toenieuwen of Olive nat
mooi vindt. «Contessa Carissima, ik geloof niet,
dat ©live «erg veel van me houdt.
Hou je van haar, Carlos?
Hij scheen een oogenblik na te denken.
Zij doet mij altijd verlangen om alles ta
doen, wat zij van mij gedaan wil hebben. Ik
ben graag bij haar. En ik kijk zoo graag in
haar gezicht, als zij praat. Maar ik ben liet
niet altijd eens met wat zij zegt en dan wordt
zij boos, als ik iaat merken dat ik er niet van
houd. Ik heb altijd zoo'n vreemd gevoel als ik
bij liaar ben dat ik eigenlijk niet weet noe
df zij over alles denkt, en wat zij bet volgende
oogenblik weer zal zeggen. Maar het is toch
wél interessant.
De verhouding, die langzamerhand tusschen
deze twee kinderen was ontstaan, was voor
Olivia een bron van groote belangstelling.
Zij groeiden naast elkaar op, alsof zij uoor
een geheimzinnige kracht saamgehouden wer
den, eu toch was het nog niet heelemaal dui
delijk of zij wel met elkander konden opschie
ten. Het leek wel, alsof Olivia's rustbed steeds
'hun magneet was. Door haar fijne, onbepaalde
lieftalligheid, trok zij ze naar zich toe, evenals
alle kinderen uit den omtrek, en als zij daar
dan samen gekomen waren, en onderling ge.
wedijverd hadden om hun lieve vriendin met
allerlei attenties ter wille te zijn, gingen zij
plotseling samen op echt kinderlijke manier
weg, en zoo werd de intimiteit tusschen hen
sterker, terwijl hij de toeschouwster steeds de
twijfel wakker bleef, of deze intimiteit ooit
tot vriendschap zou leiden.
Maak je daair toch niet bezorgd over, zei
Pauline, zij zullen elkander in ieder geval
slechts goed doen. Zij is een echt vrouwtje van
de wereld in de maak, zij zal wat spotten met
zijn idealisme, maar liet zal haar tooh ook
gee® kwaad doen, als zij daar eens kennis
mee maakt- "Wellicht dat zij hem eens wak
ker schudt uit zijn droomerijen, die jij nog te
veel in hem voedt. Laat ze maar wat op elkan
der inwerken. Kinderen loeren meer van kin
deren, dan van groote mensctoen. Het zal voor
beiden goed zijn, (Wordt vervolgd).
