FEUILLETON
GEKNAKT.
DINSDAG 1 MEI 1928
SLOTZITTING VAN HET CONGRES
OM SCHOONER OP TE BLOEIEN
DERDE BLAD
CONGRES VAN DEN B. A. N. S.
-
Er valt nog veel te wenschen
Eon vertegenwoordiging va n 12000
katholieke mannen
INTERN. CONGRES TEGEN HET
ALCOHOLISME
AI GEMEEN MUN WERKERS PONDS
De behandeling der patiënten
DE VERWISSELDE ALBERT CUYP.
PAGINA 2
,:fl
v Jüj
'r
tl
INT. UNIE VAN KATHCUEKE
VROUWENBONDEN
Het congres te Den Haag.
DE LAATSTE DAG.
Zondag werd het congres voortgezet. Na af
loop van de H. Mis in 'het klooster van het
Saeré Coeur vereenigde men rich in het kloos
ter aan eea gemeeneohaijfelijik ontbijt.
Om half ving in de Witt© Brug de verga
dering aan.
Meisjes-studenten.
Mevr. Steenfesrgih© sprak een woord van wel
kom tot de meisjes-studenten, aan wiie deze dag
gewijd is. Eerst sinds ongeveer 15 jaar komt
het voor, dat Katholieke meisjes aan een Uni
versiteit zich lieten inschrijven en spr. wensch-
:te allen veal succes toe hij haar studiën.
Mevr. Helena Weker, lid van den Rijksdag in
Berlijn heeft daarna een rede gehouden, waarin
zij betoogde, dat in onzen tijd grooite behoefte
bestaat aan ontwikkelde Katholieke vrouwen,
Vele afgevaardigden uit verschillende landen
voerden daarna het woord. Zij deelden, allen
bijzonderheden mede omtrent de in haar land
bestaande studentenvereenigingen.
De bijeenkomst werd daarna door mevr.
W-eber gesloten.
Terwijl een gedeelte der congressisten per
Amovam het R. K. Ziekenhuis, de Reiniida-
stiohting en de R. IC. Melsjesbesoherming be
zocht, veroanigden de meisjee-studenten zich
tegen 3 uur wederom in hotel Wittethrug. waar
de vergadering werd voortgezet. Mevr. Weber
sprak de meisjes toe en betoogde, dat er bij de
Katholieken nog een bekont aan intellecbueelo
vrouwen is, en zij hoopte, dat deze studieerend9
mdSajes eenmaal ©en sieraad zullen worden van
on(feverseiiiIIende vrouwenbonden.
"Over het algemeen was men van meaning,
dat d-a studientenvareeaigingen zich bij de R. K.
Vro^uwenbcnden zuilen aansluiten.
BEZOEK AAN HET REINILDAHUIS.
Zondagmiddag brachten do dames congressis
ten in twee groepen een bezoek aap het Reinil
dahuis in de Elandstraat. Zij werden daar ont
vangen door mej. Huf, die een kante uiteenzet
ting gaf van de congregatie der Vrouwen van
Bethamië en van het doel en de werkwijze der
Reinildahuizen.
In Nederland zijn thans 5 Reinildahuizen n.l.
2 in Den Haag, 1 in Rotterdam en 1 in Amster
dam. Het vijfde Reinildahuis zal in het buiten
land worden geopend.
Vervolgens werden de verschillende vertrek
ken, waar de kinderen bezig waren, en de
kleine, maar intieme en devote kapel bezich
tigd.
Het was slechts een vluchtige indruk, welke
f de congressisten tijdens het korte hezoek kou
den opdoen, maar deze was toch reeds voldoende
om in geestdriftige stemming voor dit heerlijk
apostolaat het Reinildahuis te verlaten.
Ook werd nog een bezoek gebracht aan het
R.K. Ziekenhuis in het Westeinde en aan da
St. Annastichting in de Mariastraat.
Om 5 uur werd onder voorzitterschap van
mevr. F. SteenbergheEngerink in de groote
zaal van hotel Wittebrug de slotzitting van hst
congres gehouden.
Het eerst voerde het woord de Hoogeerw.
heer Kanunnik J. H. G. Jansen uit Utrecht.
Spr. herinnerde er aan, dat het algemeen
onderwerp van het congres was: de zedelijke
verheffing van het gezin.
Er zijn op dit congres besprekingen
gevoerd, maar nu moeten daden gesteld worden.
Onze eeuw vraagt daden, zonder welke geen
herstel mogelijk is. Zonder daden zijn onze
woorden te vergeefsch. God verlangt werk van
ons. Tegenover slechte daden van anderen moe
ten wij goede daden plaatsen. Goed handelen
beteekent een overwinning op ons zelf, op onze
bedorven natuur.
Een dar .Levensblijht!d"-verhaien van
GEGIL ADAK?
17.)
En toen kwam er bij Carlos diep in zijn geest,
dien hij nooit te voren zoo had afgezoent, be
wust, een reeks van woorden naar voren, even
plotseling als spontaan, alsof zijn lippen door
een vuur waren aangeraakt.
Zich ongelukkig voelen is nog niet onge
lukkig zijn. Ongelukkig zijn we alleen, als we
niemand meer hebben om ons gelukkig te ma
ken. En uw vader is als een held gestorven.
Het werd een oogenblik stil tusschen de kin
deren, een zwijgen, dat langen tijd verbroken
werd. Olive nam het eerst het woord.
Maar hij is toch gestorven.
Natuurlijk, maar hij is als een ridder
gestorven. Maar als de menschen telkens tus- I
sclienbeide konden komen als een dapper man
in gevaar was, zouden er geen ridders en hel
den zijn om de wereld edel en groot te maken!
Olive zuchtte en schrikte op in zijn armen.
Hij liet haar los en zij stond op. Een instinc
tief vrouwelijk gevoel deed haar de zwijgende
verwarring waarin haar uitbarsting haar ge
bracht had, weer herstellen. Zij greep weer
terug naar do tastbare werkelijkheid van het
leven, en keek Carlos met iets bedeesd in ïaar
oogen aan.
Ik vind het niet erg, dat jij dit alles weet,
je bent zeer vriendelijk voor mij, maPr zul je
het tegen niemand vertellen?
Natuurlijk niet!
Zij wandelden zwijgend verder, terug naar
waar zonneschijn en bloemen waren. Toen stel
de Carlos een vraag.
Mag ik tegen Lady Olivia zeggen wat jij
me verteld hebt?
Een voorgevoel had hem reeds gewaarschuwd
dat Olive liever had, dat haar godinnetje bij
dezen naam werd genoemd. Contessa carissi-
ma, of madonna mia scheen haar altijd wat
te hinderen. Zij keek hem dankbaar aan en zei:
Als je dat graag wilt, ja. Misschien ver
tel ik het zelf wel.
De katholieke vrouw moet bereid zijn zich
met andere katholieke vrouwen te verbinden oin
het neo-malthusianisme uit het huwelijksleven
te bannen.
Vele gevaren bedreigen het gezin. De Katho
lieke moeder moet in samenwerking met haar
echtgenoot haar kinderen bewaren en bescher
men tegen hun eigen hartstochten, tegen hun
gemis aan oordeel en. tegen de gevaren van
buiten.
Een muffe vrijheid viert tegenwoordig hoogtij.
Katholieke vrouwen, roept spr. uit, kleedt u
zelf en ook uw kinderen zedig en doet niet mee
aan een onzedelijke mode. Hoedt u voor het
gevaar van den dans, leest geen zinnenprikke
lende hoeken en ziet toe op de lectuur van uwe
kinderen.
Onze Moeder de H. Kerk worden vaak ver
wijten gedaan, doch Zij verdient die niet,
Zij is vlekkeloos, maar Haar kinderen ver
dienen maar al te vaak die verwijten. Wat ge
ven woorden en goede voornemens, wanneer ons
voorbeeld niet goed is?
Wij zullen „Omnia instaurare in Christo, alles
herstellen in Christus", maar wij moeten dau
beginnen met het herstel van ons eigen hart.
Spr. wekte tenslotte de aanwezigen op oin,
nu zij naar haar vaderland terugkeeren, om
zich heen een kring te vormen van vrouwen,
die met een apostolischen ijver bezield zijn
en dié willen verwezenlijken hetgeen hier op
heit congres is besproken op het gebied van
zedelijkheid, huwelijk, van kleeding enz.
Een geestdriftig applaus volgde op deze toe
spraak.
Hierna bracht de vice-prasidente, vicomtesse
de Vélard, namens het congres dank aan mevr.
SteenbergheEngeringh voor haar wijze lei
ding, aan mej. Romme, de wakkere secretaresse,
en aan den aalmoezenier, kanunnik Jansen voor
zijn adviezen. Deze dankwoorden werden door
de vergadering met applaus onderstreept.
'fr-
Sluitin gerede-
Mevrouw SteenbergheEngeringh sprak ver
volgens de sluitingsrede uit.
Wij gaan uiteen om terug te keeren naar
onze haardsteden, naar ons vaderland, waar
wij zullen onderwijzen de liefde tot God en
de liefde tot den naaste, waar wij alles voor
allen zullen zijn om de zielen voor Christus te
winnen.
De tijden zijn ernstig; wij leven op een vul
kaan en wat op het oogenblik in Mexico, in
Rusland en elders gebeurt, kaïr morgen ook ons
lot zijn. De beschaafde wereld loopt, vliegt naar
haar ondergang.
Wanneer de geesel der ontwrichting zijn werk
gedaan heeft, wanneer de storm, die ons wacht,
meer of minder ernstig, voorbij zal zijn en
men zich rekenschap zal gaan geven van de
oorzaken, die hem hebben opgeroepen, dan zal
men zich ook de personen en vereenigingen her
inneren, die door hun daden en woorden ge
tracht hebben de plaag tegen te houden. Zon
der ze geheel te hebben kunnen stuiten, zullen
ze toch hebben medegewerkt om de gevolgen
ervan te verzaehten.
Wanneer de geschiedenis de namen zal ver
melden van onze glorierijke martelaren, van
onze moedige en onverschrokken missionaris
sen, van onze sociale werkers, die zich zoo
edelmoedig geven voor het leeken-apostolaat en
de Katholieke sociale actie, moge God dan toe
staan, dat aan de glorieuze opsomming kan
worden toegevoegd, dat de leden van de ver
eenigingen, aangesloten bij de Internationale
Unie van Katholieke Vrouwenbonden allen on
der dat getal waren.
Sluiten wij deze dagen, zooals wij ze begon
nen zijn: Leve Koning Christus! Geloofd zij
Jesus Christus, in eeuwigheid.
Een schier eindeloos applaus volgde op deze
geestdriftige rede.
LIJK AANGESPOELD.
Te ZotU'telamde is het lijk va.n ©©n onbekend
manspersoon aangespoeld en naar de aligemeene
begraafplaats overgebracht.
XVI.
Toen Carlos weer eens bij Olivia zat, was
het haar alsof er naast het verlies van rijn
krullen, nog iets anders den grooten stap ver
ried van het gouden land van zijn jeugd naar
het meer beschaduwde gebied, dat zich voor den
reeds man wordenden jongeling uitstrekte.
Het was Zondagmorgen, de tijd dien Carlos
dikwijls bij haar doorbracht. Dan opende zij
voor hem een van haar devotieboeken, of den
Marokkijnleer gebonden Bijbel, die haar trou
we kameraad was. Hij hurkte bij haar neer, de
kin in de kom van zijn handen, en zei: Lees
maar hardop, contessa ca-rissima. En zoolang
als zij hem voorlas,, vond hij er genoegen in
daar maar zoo stil en rustig te blijven zitten.
Dezen morgen kwam hij met in. zijn oogen een
mengeling van sympathiek begrijpen, verdriet
en zorg naar haar toe, en zij begreep da.t zijn
hart op eenof andere manier weer getroffen
was, en dat het water uit do verbroken bron
rijkelijk stroomde.
Hij omarmde haar heel hartelijk c* fluisterde
heel dicht bij haar oor:
Madonna mia, ik geloof,' dat ik het nu
weet, van Sir Laurentio.
Zij hield hem even in haar armen. Ofschoon
do kleine Olivo Laurence's dochter was, had
zij vandaag weer, zooals van het eerste oogen-
blik dat het kind in haar leven gekomen was,
het gevoel, dat zij in hem op een geheimzinnigs
manier den persoon hervonden had, dien zij
zoozeer bemind had, en dien zij nooit meer zou
ontmoeten. Tot heden had zij dit zelfde heer
lijke, en toch pijnlijke gevoel nooit in het ge
zelschap, van zijn kind ondervonden, maar sterk
en heerlijk en troostend onderging zij het nu,
terwijl Carlos haar zoende.
Contessa Carissima, nu begrijp ik het. Ik
begreep het trouwens al toen Olive het me
vertelde. Haar vader Sir Laurentio uw
verloofde, Sir Laurence.
Zij hielden elkander vast. Wat waren er wei
nig woorden noodig! Hun beider gedachten
dwaalden door die wijde velden van de heerlij
ke daden door Sir Laurence verricht, en waar
door hij zich den naam van held verworven
had een onsterfelijke, ridderlijke held.
- Ik begreep 't al, toen u alles over hem
vertelde, hoe hij er uit zag, wat hij was, wat hij
deed, dat u hem eens gekend moest hebben
en erg veel van hem gehouden. En nu weet
ik het. Het was Olive's vader. En hij is dood
onze Sir Laurentio!
Olivia gaf het volgende antwoord, terwijl zij
hem nog steviger omkneld hield, als wilde zij
daarin kracht en troost voor zichzelf zoeken.
Neen, Carlos, hij is niet dood! Sir Lauren
tio zal nooit sterven! Sir Laurence Edgerley
hebben zij gedood, en zijn lichaam ligt in een
Te Nijmegen is de bondsvergadering gehou
den van den Bond van Ambtenaren in dienst
bij de Nederlandscbe spoorwegen.
De voorzitter, de heer K. Bloothoofd uit Nij
megen schetste den bond als vooruitgaande en
wees op de gevoerde actie voor de classifica
tie en becritiseerde o. m. het beleid van de
ministers van Waterstaat en Financiën ten
aanzien van het personeel bij de Spoorwegen.
De begrooting over 1928 werd goedgekeurd.
De aftredende voorzitter, werd onder applaus
met algemeeene stemmen herkozen. De aftre
dende bestuursleden de ^eeren H. Bovema uit
Zwolle, A. v. d. Hey uit Utrecht en J. H.
Peters uit Amsterdam werden bij acclamatie
herkozen.
Aangenomen werd een vóorstel-Hilversum
om een actie te voeren inzake betere regeling
van dienst- en rusttijden.
Ook werden aangenomen voorstellen om niet
alleen Jp krijgen een menschelijker dienstver-
deeling maar ook om de ingevoerde verslech
teringen der laatste jaren opgeheven te krij
sen. f.
Nog werd aanvaard een voorstel-ZwoIle, dat
de B. A. N. S. er voor zou ijveren, dat de
positie der ambtenaren, ingedeeld in loon
schalen 7, 8 en 9 zou worden verbeterd, door
invoering van nevenschalen, waardoor een mi
nimum en maximum worden vastgelegd meer
in overeenstemming met den aard hunner
betrekkingen.
Een voorstel Den Haag om terstond voor 10
pet. salarisverhoosginig te werken werd om
redenen van tactischen aard nog niet aanvaard
op advies van het H.B.
Het voorstel Haarlem om den B. A. N. S.
af te scheiden van het V. V. H. werd verwor
pen.
Na eenige mededeelir,gen van internen aard
sloot de voorzitter het congres.
KATHOLIEK SPOORWEGPERSONEEL
TE ROME.
De Nederlandsche Katholieke spooranaiMien
zijn Zaterdagmorgen hun bezoek aan Romte be
gonnen met heit bezichtigen va:n de „St. Pieter"
en een rondrit door de stad. Dee middags brach
ten zij ©tm bazoak aan het graf van Mgr.
Sohaepmian op het Du.iteohe kerkhof bij de
St. Pieter. De voorzitter van St. Raphael, do
heer Heiltamons en de booidsadviseu.r pastoor
H. J. M. Donders, hiel dien daarbij toespraken.
Pastoor Donders wachtte met de Nederland
sche vlag, waarin het wapen van „St. Raphael"
do mannen op. De heer HeUemoms herdacht in
geestdriftige taal den emancipator van Neer-
lands Katholieken en den grondlegger der
sociale beweging in ons vaderland. Pastoor
Donders legde na een gloedvol woord, waarin
hij herdacht hetgeen hij zelf van den meester
geleerd had, namens do 12.000 Katholieke spoor-
en tTamiwegmannen een krans op hst graf en
bad voor dte zielerust van den grooten doode.
Vervolgens word het graf bezocht van den
voormalige® Nederlandschen gezant bij het
Vatioaan, ond-mlnister Regtrat, die op hetzelfde
kerkhof begraven ligt en voor wiens zielerust
eveneens gebeden wexdten gestort.
Zondagmorgen naderden alle pelgrims In de
St. Pieter ter H. Tafel, waarbij Pater Arsenlms,
de geestelijke leider van dsn tocht, een toe-
Spraak hield over de eembeidsikiraebt van het
Katholiek geloof.
STAKING TE CULEMBQRG
Gistermorgen is een staking uitgebroken on
der het personeel van de N..V. Staalwarenfa-
briek „Fax" te Culemborg. De staking omvat
ongeveer 130 man.
graf zonder zerk, zonder naam, ver, var weg.
Maar dat was Sir Laurentio niet! Sir Lauren
tio leeft steeds voort in alle edele daden van
heldenmoed, die nooit uitgewischt zullen wor
den; die de Geest, die in hem leefde, als de
vurige tongen in de harten der anderen zal
ontsteken. Carlos, ik geloof dat een kleine vlam
uit Sir Laurentio's leven ook in het jouwe ont
stoken is. Laat dat vonkje niet sterven! Laat
hot steeds z^cht en rustig doorbranden, totdat
het uit kan groeien tot een groot, prachtig,
snel om zich heen grijpend vuur, dat alles wat
onedel en laag is zal verteren, en voor de we
reld zal schijnen, zooals zijn lamp licht uit
zond; dat licht dat nooit uitgedoofd kan wor
den on steeds voortleeft.
Zij kon deze woorden tot hem spreken, daar
zij wist. dat hij zo begreep. Of tenminste, als hij
niet Sites verstond, zou hij het toch aanvoelen,
en er voortdurend over denken, en deze ge
dachte zoozeer in zich opnemen en bewaren tot
zij kleur en vorm aan zijn leven zou geven.
Heel zacht spraken zij samen over den man,
dien zij bemind had, en dien zij toch weggezon
den had om zijn plicht te doen in het prac-
tischo leven. Vreemd dat zij zoo vrij tegenover
een zoo jeugdigen jongen kon spreken! En wel
licht nog gemakkelijker dan tot iemand, die
het probleem van menschelijke liefde en ver
driet volledig zou kunnen vatten.
Carlos luisterde met groote belangstelling,
met ingehouden adem en geheel opgaande in
wat hij hoorde. Misschien zouden zij nooit meer
op dezelfde manier zich verdiepen in de avon
turen van Sir Laurentio, als zij dat in het ver
leden gedaan hadden. Maai' wel zouden zij te
zamen nog aangenaam kunnen spreken over
den man die uit een leven van gemakzucht,
uit een droomland van liefde overgestapt was
naar don maalstroom van hc-t groote, zuchtende
leven van daad en strijd. Zij zouden altijd nog-
over hem kunnen spreken, over zijn zelf-opoffe..
ring en heldenmoed, zooals zij gesproken had
den over do geheimzinnige overwinningen door
de ridders uit alle eenwen. En misschien was
er nog meer werkelijkheid, en viel er nog meer
te bewonderen in deze herinneringen, dan in
don geschilderden roem van dezen held.
E zoo bleef hij dus voortleven. Het was waar,
wat zijn lieve vriendin hem verteld had: Sir
Laurentio kon niet sterven. En de gedachte,
dat hij mee zou kunnen helpen om de vlammen
de toorts die aangestoken was bij het altaar
van de Ridderslag, verder te dragen, kreeg nu
een groote be toekeu is die aan het teven van
den kleinen Carlos nieuwe waarde gaf.
Hierna ondergingen ook zijn betrekkingen
tot Olive een verandering'.
Hij wérd haar meest getrouwe page on dienst
vaardige slaaf. Het scheen hem toe, dat zij dit
waard was. Zij- had een onherstelbaar verlies
Vertegenwoordigers onzer regeering
Do regeering heeft, buiten bezwaar van
's rijks schatkist, tot vertegenwoordigers op het
binnenkort te Antwerpen te houden internatio
naal congres tegen het alcoholisme benoemd
de heeren jhr. Ruya de Beerenbrouck, ds. Van
Krevelen en P. van der Meulen.
Wij vernemen, dat op verzoek van het dage-
lijksch bestuur van het Algemeen Mijnwerkers
fonds een commissie van 5 geneeshccren. een
onderzoek heeft ingesteld naar de behande
ling van de fondspatiënten in de zieken
huizen te Heerlen en Kerkrade, Deze com
missie zal met bekwamen spoed een rapport,
uitbrengen aan het Dagslijksch Bestuur van
het A. M. F.
Conclusie van den advocaat-generaal bij den
Hoogen Raad.
De advocaat-generaal hij den Hoogen Raad,
mr. Berger, heeft gisteren conclusie genomen
in het cassatieberoep van dea koopman J. B. te
Rotterdam, die wegens verduistering van een
Albert Cnyp door het Gerechtshof te 's-Graven-
haga is veroordeeld, tot een boete van 250 gld.
De conclusie luidt als volgt:
De stelling, dat van wederrechtelijke toe-
eigeuing geen sprake kan zijn, achtte mr.
Berger niet juist. Z.i. had het Hof op grond van
de feiten en omstandigheden met juistheid
beslist, dat requiramt op het oogenblik, dat hij
de schilderij voor zich als eigenaar wilde he
zitten en zich toeeigende, niet was te goeder
trouw en dientengevolge opzettelijk wederrech
telijk handelde. Bij pleidooi was naar de mee
ning van den advocaat-generaal voorbij gezien,
dat de Bank van Leening, hij vergissing de
schilderij op het lombair'tlhntefje- afgevende aan
Benjamins, niet anders deed, dan zich naar
haar meiening kwijten van haar uit de pand
overeenkomst voortvloeiende verbintenis en
geenszins bedoelde den pandgever of -houder
van het.pandbewijs, die te voren geen eigenaar
van het geloste pand was, tot descelfs eigenaar
te maken.
Aangezien dus de bedoeling om eigendom
ove-r te dragen hier te eenen male ontbreekt,
kan reeds op dien grond van een beweerde
betaling aan Benjamins gelegen titel van
eigendomsovergang geen sprake zijn. Bekend
met da began© vergissing kon derhalve requi
ramt niet te goeder trouw in de meeniing vev-
keeren, dat Benjamins eigenaar van de schil
derij was en uit dien hoofde bevoegd om dis
hem in eigendom over te dragen.
Mr. Berger concludeerde mitsdien tot ver
werping van het beroep.
Het Arrest werd bepaald op 29 Mei.
HET DRAMA IN DEN HAAG
De vrouw in observatie
In verband met 't drama, dat zich in 'n per
ceel aan de Oltmanstraat te 's Hage heeft af
gespeeld en waarbij de 24-jarige juffrouw C.
haar anderhalfjarig dochtertje, waarschijnlijk
in een vlaag van waanzin, van het leven heeft
beroofd, kan thans gemeld worden, dat de
vrouw, die tot dusver verpleegd is in het Ge
meentelijk Ziekenhuis aan den Zuidwal, ter ob
servatie naar de Ramaer-klinick is overge
bracht.
geleden, en zij placht zoo weinig over dit ver
lies te spreken. Maar toen eenmaal de scheids
muur van terughouding omvergeworpen was,
vond zij het heerlijk om met Carlos in de vage
jeugd-herinneringen, toen Daddy nog thuis was,
af t© daten. En Carlos werd niet moe om naar
haar te luisteren. Hij hing zoo aan haar lippen,
dat zij verder gaan moest, gedreven door een
kracht die geen andere pressie had kunnen ver
vangen. Inderdaad stelde Carlos nooit vragen.
Hij was steeds bang om het braakliggende ter
rein to betreden van een karakter dat hem nog
zoo vaag was. Hij zou misschien kwetsen, waar
hij niet de bedoeling had, dit te doen. Hij zat
dus zwijgend neer en keek maar maar aan.
Hij toonde duidelijk, dat hij zich alles herin
nerde, wat zij hem vertelde. Hij begon soms
zelf Sir Laurence's woorden aan te halen, als
het kind die herhaalde. Terwijl zij door de
tuinen wandelden, of over de heuvels reden, of
aan het strand speelden waar zij tezamen in
den zonneschijn of in het maanlicht zaten,
voelden arlos en Olive zich steeds sterker tct
elkaar aangetrokken. Een sterke en voortdu
rende vriendschap scheen verzekerd.
Het was niet die gewone, kinderlijke vriend
schap, die een mengeling wordt van kusjes en
ruzietjes, van voortdurende geschillen, of gui
tenstreken, en dolle spelen. Olive hield niet
van spelen, en Carlos vermaakte zich alleen
met onzichtbare kameraden. Er moeten en.' twee
zijn om ruzie te maken, en Carlos was er nooit.
Het verboden© had voor geen van beide kinde
ren, die opgroeiden in een plaats ;waar regels
bijna niet bestonden, iets aantrekkelijks. Olive
had altijd mogen doen wat zij wilde. En Carlos
werd steeds door een fijn eergevoel weerhou
den om dingen te doen, die zijn vader zeker niet
goed zou keuren.
Maar zij waren toch afhankelijk van elkaar.
Olive werd merkbaar ongemakkelijk ais Carlos
niet dikwijls kwam; en hij zoch even spon
taan haar gezelschap. Zij ontmoetten elkaar het
meest onder de wierookboomen bij Olivia's
rustbed. Olive legde daar altijd nog een zekere
jalouzie voor Carlos aan den dag; maar dat
had hij vlug gemerkt, en hij deed geen vrien
dendiensten voer Olivia, als hij zag dat Olive
ook iets dergelijks van plan was. Daardoor
werd deze gedeelde toewijding een nieuwe
sterke band tuscben hen. Zoo gingen zij bijvoor
beeld samen bloemen voor haar zoeken, terwijl
Olive altijd den ruiker aanbood. Of in den om
trek deden zij kleine boodschappen voor haar
altijd samen en ondertusschen druk bab
belend. Maar als soms het meisje Carlos met
een vlugge beweging over den muur had zien
klauteren, en over de slingerende brug zag
loopen, kon zij zich plotseling tegen Olivia
aanvljjen en zeggen:
Ik wil hebben dat u het meest van mij
- ----- - -- 35**J|
-■ -
EEN SOCIALISTEN-BIJEENKOMST DOQH
EÉN FASCIST VERSTOORD.
Poging tot verhindering van een radio-
uitzending.
ORANJE CONTRA ROOD
In het gebouw v&n de Vrije Gemeente verga
derden te A'dam tot inzet van den 1 Mei
dag- de- Pel-i®ieu,s-s-acialj3ten.
De rede, die ds. Banning daar zou uitspre
ken, zou per radio worden uitgezonden. Toen'
da voorzitter, de heer Duveen, aam den :-■ pre
ker van den avond het woord bad gegeven,
sprong ©en der aanwezigen ©ip onder liet ge
roep van „Oranje boven" en snelde naar do
Plaats van don spreker. Daar greep hij naar do
microfoon en riep luide: „Lang love prinses
Juliana", om vervolgens de microfoon tegen
den grond te gapten.
De zaal was op het volgende oogenblik ia.
vollën opstand. Me® wierp zich op den man,
den bekenden hoer E. Wichmau, voorstander
van de fascistisch© gediaethte.
Da voorzitter wist de orde ©enigszins te h'eav
stelten. Intussehen had men de politie van het
Leidsche Plein gewaarschuwd. D© voorzitter
on de ordeverstoorder benevens eenige aanwe
zigen toegaven zich naar het politie-fburcau. De
zaak werd daar onderzocht. Tegen den heer
W. werd proces-verhaal opgemaakt, waarna hij
kon vertrekken. Hij Maagd© ovcir pijn in den
arm, die vermoed ©lijk ontwricht was.
De vergadering werd daarna voortgezet. Ook
kon de redo nog per radio wonde® uitgegeven,
daar de ■microfoon niet al te zeer had geleden
en hersteld kon worden.
Ds bijeenkomst had verder een. rustig ver
loop.
t
Naar door het bestuur van het religieus-Gocia-
l'istisch verhiQtad wordt meegedeeld, zal dezer
zijds gaem aanklacht worden ingediend tegen
den heer Wlchman.
DB SUIKERSMOKKEL-AFFAIRE TE
ROOSENDAAL.
Uonneel© kwestie.,
DE EISCH BLIJFT GEHANDHAAFD
In haar Jongste zitting heeft de Rechtbank
te Breda opnieuw de Roosendaalsche suiker-
srookikelzaak 'behandeld, van welk© de Ned'.
Spoorwegen de dupe zijn geworden ©n terzake
waarvan zij werden veroordeeld tot een boete
van 27.700.De nieuwe behandeling dezer
zaak betrof slechts formeel© kwesties, in ver
band waarmee do verschillende leden van het
spoorwegpersoneel als getuigen werden ge
hoond.
•De Rijksadvocaat persisteerde hij zijn elsch
van 27.700.— ten laste van de Ned. Spoor
wegen, welk© als expediteur de volle verant
woording voor vervoer en invoer heeft.
Zooals mem zich herinnert is de Belgisch©
afzender onbekend gebleven, fcsrwijl de geadres
seerde, de fa. de N. te Roosendaal, de zending
niet wild® accepteeren, wijl zij niets met do
zaak te maken had.
DE SCHUTTEVAER.
Vertrek uit Margate.
Het bij Eastbourne opgevisclite anker Is
thans weer aangebracht. De „Schuttevaer"
vertrok gisteravond uit Margate om den
tocht te aanvaarden.
houdt, Olivio madre! Het was mijn Daddy
waar u van hield niet de zijne. Ik ben uw
klein© meisje, meer dau hij uw kleine jon
gen is.
Olivia had een vreemd© gewaarwording ge
kregen, toen dit woord het eerst van Olive's
lippen was gekomen. 1-Iet kind gebruikte het
alleen als zij samen waren. Madre! En het was
Laurence's kind dat om haar liefde smeekte!
Die moederliefde, die zij zoo ruim in voorraad
had, en waar in het werkelijke leven niemand
meer naar zou vragen. Toen, de kleine handjes
in de hare nemend, bracht zij ze aan haar
lippen.
Ik houd van je, lieveling, kleintje, meer
dan jij wel kunt begrijpen. Ofschoon je spoedig,
misschien wel in de eerstvolgende jaren, nog
wel eens terug zult denken aan je Olivia madre,
en alles beter kunt begrijpen.
De donkere oogen, die soms even vreemd
konden kijken als die van haar vader, keken
Olivia lang en onderzoekend aan.
Ik begrijp reeds veel, waarvan de men
schen denken dat ik er nog niet groot genoeg
voor ben. Daddy zei nooit dat ik iets nog niet
begrijpen kon. Hij legde het eenvoudig uit
en dan was het je duidelijk.
Niettemin was het dorstige hart met dat ant
woord voorloopig tevreden, en het kind vroeg
niet meer, om even sterk bemind te worden als
Carlos; zij wist nu haar ulaats, en beerschte
daar tevreden.
Maar dagen en weken gingen voorbijde
hitte van den zomer was in aantocht, en mrs.
Arbuthnot, die zeer veel genoegen had gevonden,
in haar verblijf in dit prettige oord, maakte
reeds toehreidselen voor het vertrek.
De kinderen wisten dat het uur van scheiden
was geslagen.
Het wierp een zekere schaduw over hun
pad; maar Olive deelde Carlos in vertrouwen
mede, dat zij spoedig terng zouden komen, dat
haar tante tenslotte toch altijd haar zin deed,
en dat zij met Februari reeds terug zou zijn.
Geloof je dat je dan al naar school zult
zijn, Carlos? vroeg zij tijdens een van hun laat
ste gesprekken.
Maar hij schudde het hoofd.
Mijn vader gaat nog steeds door met mij
zelf te onderwijzen, antwoordde hij. Dat heeft
hij me laatst verteld, toen ik het hem vroégl
Ook in San Marco neem ik lessen, en hij leert
mo de rest. Als jij terug komt, ben ik er nog.
"Wel, dat zal ik natuurlijk heel prettig
vinden. Maar als je grootër bent, moet je toch
naar school gaan. Dat heb jk ie als eens eer
der gezegd.
i (Wordt vervolgdj. v)
v "<Sj
>Y'"" "Hl
