FEUILLETON
GEKNAKT....
DERDE BLAD
PAGIMA 2
DE AARDBEVING IN BUlLj R1JE
DE SCHADE» DIE DE MISSIE LEED
ASCHREGEN IN DOST-PR UISEN
DE VARKENSHOUDERIJ
IN NEDERLAND
VERDUISTERING
OM SCHOONER OP TE BLOEIEN
;l ",3
i
Men schrijft ons nit Rome d.d. 1 dezer:
De „Osservatore Romano" geeft bijzonderhe
den over de ernstige schade, weifee de Katho
lieke missiën door de aardbeving in Zuid-Bul-
garije geleden hebben.
Juist in liet centrum der aardbeving, be
vindt zich het apostolisch-vicariaat van Sofia
en Philippopel, dat bestuurd wordt door mgr.
Cleto Vincenzo Pejov.
Onmiddellijk na het bekend worden der ramp
bezocht de Pauselijke visitator, mgr. Roncalli,
mgr. Pejov en beiden maakten een tocht door
het aardbevingsgebied van Tsjirpan, 'n stadje
vau 11.000 meest orthodoxe inwoners, waar bij
na alles verwoest was. Nadat mgr. Honcaïli
naar aile bijzonderheden had geïnformeerd, gaf
hij het steuncomité een belangrijk bedrag van
de gift van den H. Vader. Tegelijk met do La-
tijnsch-Katholieke prelaten, was ook de ortho
doxe bisschop Paver van Stava Zagora aanwe-
®iS.
De reis ging dan verder naar Besolem, waar
onder vele orthodoxen ongeveer 500 Katholie
ken leven, die erg trotsoh op hun kerkje wa
ren, dat nu echter volkomen verwoest is. Ta
Baltagia, dat daarop bereikt werd, wonen al
leen Katholieken, ongeveer een 4000. Het is de
belangrijkste plaat3 van het geheele vicariaat,
doch ook hier heeft de kerk ernstige schade
geleden. Nog tijdens het verblijf der beide pre
laten- hadden hier nieuwe aardschokken
plaats. Nauwelijks naar Philippopel terugge
keerd, beleefden zij weer een nieuwe aardbe
ving, waarbij de voorgevel der kathedraal in
stortte.
Eenige moedige priesters snelden naar het
hospitaal om de zieken en de zusters te red
den, terwijl de pater Assumptionisten er voor
zorgden, dat hun seminaristen en weeskinde
ren in veiligheid werden gebracht.
Evenzoo zorgden de Zusters van St. Joseph
voor de haar toevertrouwde kind-eren.
Het is werkelijk te verwonderen, dat in dien
vreeselijken nacht in de wijk Plovdiv vol
strekt geen Katholieken aan. de aardbeving ten
offer vielen.
Dadedtijk nadat het licht geworden „was, gin
gen mgr. Roncalli met den Latijuschen pater
Nicola SelLmoff overal rond om te troosten en
te helpen, zoo goed men kon. Plet was een al
lerdroevigst schouwspel: de bisschoppelijke re
sident!» was bijna geheel verwoest, het groote
college van den H. Augustinus der Fransche
paters Assjiraptioaisten, een der fraaiste ge
bouwen der geheele stad, stond, evenals het
Fransc-he meisjes-instituut der Zusters van St.
Joseph, op invallen en het nieuwe prachtige
hospitaal, waarvoor de Barmhartige Zusters
van den H. Yincentlus van Paulo van Zagreb
bijna 12 luiliioen bijeenbrachten en besteed
den, ia voor twee derden verwoest terwijl de
rest zwaar beschadigd is. Ook het klooster der
paters CspuctTTea heeft groote schade geleden.
Rij het oude ziekenhuis lagen stervenden en
zelfs geopereerden onder den blooten hemel in
den regen op den grohd, omdat het gebouw
eveneens geheel verwoest is
Toen. de apostoHsch-visitator juist hst arme
kleine klooster der Zusters Franciscanessen
der kloosterlijke Derde Orde, waar deze se
dert den tijd der Turken een weeshuis heb
ben, verliet, had er weer een zoo hevig.e aard
schok plaats, dat alle aanwezigen op den grond
vielen.
Mgr. Fajov zag overal waar hij kwam, te
Baltagia, te Kalaslia, te Alifakovo, dat eens
zijn bloeiendste parochies waren, kloosters en
hospitalen öf met den grond gelijk gemaakt,
öi' zwaar beschadigd. Bij de verwoeste kerk ta
Alifakovo reree-aigde zich het geheele volk om
zijn herder en allen baden en weenden bij het
zien der ontzettende verwoesting-
Met de den Bulgaren eigen berusting en
ikaikafca waren echter volstrekt geen wanorde
lijkheden of onlusten te vreezen; alle men-
schen behielden hun bewonderenswaardige
•houding, ook te midden van den grootsten
UIT EET VREEMDELINGENLEGIOEN
la Engeland »stóekt
Aan boord van e&a Eagelseh stoomschip
zijn to Plymouth 2 Duitsehers aangekomen, die
er in geslaagd zijn uit het Fransche vreem
delingenlegioen te ontvluchten.
Zij vertelden, dat zij 10 dagen door de
woestijn hadden gezworven, voor zij bij de
kust kwamen. Dsar Vfaren zij ongemerkt aan
boord van een Eagelseh schip geklommen,
waarop zij zieh hadden verborgen. Even ooi
het vertrek waren zij door ean controle-be
ambte bijna ontdekt. 3.0 uren na het vertrek
werden de beide mannen door het scheepsvolk
in uitgeputten toestand aangetroifen.
Zij zullen waarschijnlijk hot land worden
uitgewezen.
HET BEKEEIUNGSWERK ONDER DE
MOHAMMEDANEN.
Goede vooraiteelteen op den Balkan
In Europa leven tegenwoordig 4 millicen
mohammedanen. Zij wonen voor het grootste
gedeelte op het Balkan-schiereiland em zij zijn
bijna allen van Christelijke afkomst, maar in
den loop der tijden, vooral onder de meer dan
vier eeuwen heerschappij der Turken, tot den
Islam overgegaan. Men kan daarom op den
Balkan ook bijna overal die booge slanke klok
kentorens vinden, van waar uit de geloovige®
tot het gebed worden opgeroepen en die eigen
aardige begraafplaatsen zooals men die alleen
in Islamitische landen aantreft.
Vele steden hebben nog hun zuiver Oostersch
en typisch mohammedaansch karakter weten
te behouden. In Albanië, dat 817.000 inwoners
telt, wenen 560.000 mohammedanen. In Roe
menië 250.000; in Griekenland 241.000; in Bul
garije 600.000; ia Europeesch Turkije 700.000
en in Joego-Slavië 1.337.00,0 volgelingen van
den Islam.
Het is wel opmerkelijk, dat terwijl overal
elders het. bekeer ingswerk onder de mohamme
danen zoo- weinig vorderingen maakt, op den
Balkan juist zulke prachtige resultaten behaald
worden. In Bosnië en H&rzogowina, waar het
Katholicisme bijna uitgestorven was, wordt het
verloren terrein ais het ware stormenderhand
heroverd. In 1741 waren in genoemde landen
slechts 40.000 Katholieken, nauwelijks 5 pet
der bevolking. In 1878 bedroeg het aantal Ka
tholieken reeds 200.000 of 13 pet van het ge
zamenlijk aantal inwo-ners. In 192:2, waren er
449.000 Katholieken en volgens -tie jongste
cijfers bedroeg hun aantal 495.OÖO ofwel 25 pet
der totale bevolking.
Ook in de andere landen op den. Balkan gaat
het Katholicisme sterkt vooruit, alhoewel niet
in die mate als in Bosnië ©n H-erzogowina.
In Femme-reUen viel Donderdag, hoewel het
m-ooi, kekier weer was, een soort donkergele
„droge regen", die onder soortgelijke verschijn
selen. als de aschregen, die voor eenigen tijd
in Galicië is gevallen, langzaam neer stoof en
alle voorwerpen bedekte met een vuilgrijze laag.
Men neemt aan, dat dit een verschijnsel is.
verwant aan dat in Galicië waargenomen en
dat wijst op de werking vau een nieuwen vul
kaan in Noord-Roemenië.
schrik. Overal heersohte innige dank en hlijd
schap 'over de warme deelneming van den H.
Vader en diens grootmoedige giften,
Intussehea heeft da Paus nog meer geschon
ken. Hij bepaalde m.l. dat 10.000 d-ollar zoo
verdeeld zouden worden, dat Bulgarije 4Mb,
Griekenland 3000 en Smyrna 3000 dollar zou
krijgen.
DE RAMP IN WILLEMSTAD
Vcrsdiille-nöe families werden in rouw
gedosapsld
DE STAD DREUNDE EN DAVERDE
.Woensdagmiddag, 4 April heeft wel het
ernstigste ongeluk plaats gehad, dat wij sinds
jaren te Willemstad beleefd hebben, een
ongeluk dat verschillende families ia diepen
rouw gehuld heeft.
Zondagmorgen was de olietanker „Chepita"
van de C. S. M. in het dok gegaan. Woensdag
middag, even voor half vijf, weerklonk er plot
seling een reusachtig zware knal, die door de
geheele stad Pietermaai, Otrabanda, Scharloo
enz. gehoord werd. De stad dreunde en daverde
ervan.
In de „Chepita", had een ontploffing plaats
gehad; naar men zegt waren het er twee, mis
schien zelfs drie. Naar wij uit goede bron ver
nomen hebben, had de ontploffing plaats in de_
olietanks, ter hoogte van midscheeps aan stuur-'
boordzjjde. De oorzaak ervan is nog onbekend.
Men spreekt ervan dat bij het lasschen vonken
in de tanks gevallen zijn, die naar het schijnt
niet gasvrij waren. Door de ontploffing ont
stond er brand in de tanks, die met foamite
gebluscht werd. en omstreeks 8 uur gedoofd
was. De „Samson" en „Neptuunus" verleenden
daarbij hulp. Het schip ig zoo goed als uit
elkaar geslagen; de zijwand werd tegen het
dok aan gedrukt en de bodem omlaag geslagen.
Het dek werd omhoog gezet, terwijl het t-runk-
dek over een lengte van ongeveer 25 M. over
den kop geslagen werd. Het geheele dok is
zwaar beschadigd, terwijl alle electrische ap
paraten verbrand zijn.
Doch wel het ergste en het treurigste is, dat
er zooveel menschenlevens mee gemoeid ge
weest zijn. Een der dokbazen, W. van Dijk,
werd gevonden met een zware snee in den hals,
een oog uit het hoofd en gedeeltelijk verbrand.
Het werd naar het sanatorium vervoerd. Naar
wij vernemen, bestaat er een goede kans dat
hij behouden zal blijven.
Een Curagaosche werkman R. Isi-dora z. n.
Martinus, die enkele jaren bootsman op de
„Samson" was, is beklemd geraakt tusschen
de huid van het schip en het dok, en was blijk
baar cp slag gedood. De Nederlandsche ketel
maker J. C. van Luyk werd dood in een tank
gevonden met ingeslagen hersens. Hij laat een
weduwe met drie kinderen n,a. Een ander
N&derlandsch werkman De Ruyter werd met
verbrijzeld been tusschen de pijpleidingen ge
vonden.
De Nederlandsche werkman W. Haasbakker
wérd, deerlijk gewond en verbrand tot onken
baar wordens toe ZÜU gelaat was pikzwart
naar het hospitaal vervoerd, waar hij de
laatste H. H. Sacramenten ontvangen heeft en
Donderdagmorgen overleden is. Nog vijf ande
re zwaar gewonden werden eveneens naar het
hospitaal vervoerd, waarvan echter Donderdag
een ontslagen is. De twee dooden Van Luyk
en Martinus zijn naar het sanatorium ver
voerd.
Donderdagmorgen omstreeks zes uur werd
bij het dreggen nog het lijk gevonden van een
Curagaoschen jongen van ongeveer vijftien jaar
Gilberto de Lanoy; omstreeks half twaalf uur
werd het lijk opgevischt van een Engelschen
werkman Silly van Barbados, en omstreeks
drie uur van den Nederlandschen werkman
Nagelkerke. Vrijdag is nog gevonden het lijk
van den Surinaamschen werkman Krente, die,
naar men zegt, het apparaat vasthield.
In het geheel zijn er dus zeven dooden.
Onder zeer vele belangstelling zijn Donder
dagavond de slachtoffers Van Luyk, Martinus,
Haashakker en Silly begraven. De andere zijn
Vrijdagmorgen begraven.
Verschillende anderen werden nog over
boord geslingerd, sommige11 hoog in de lucht
tot boven de masten, doch bekwamen gelukkig
geen ernstige verwondingen.
TWEEDE EUROPEESCHE
LEERFiLMCONFERENTIE
SMALLE FILM EN RINGFILM»
Gistermorgen is het 2e Int. Leerfilmcon-
gres voortgezet met een vergadering in het
den werden over de „smalle film" en de „ring-
film".
De heer Barrier (Parijs) betoogde de nood
zakelijkheid van internationale samenwerking
ten einde een standaardformaat voor de smalle
film te verkrijgen, waarvan hij vooral het bo-
lang voor lager- en middelbaar onderwijs uiteen
zette.
Dr. Scherninzky, van het physiologisch in
stituut der Weensche universiteit, gaf een over
zicht van den arbeid van dit instituut, dat
zich van eind 1925 af bezig houdt met de film.
Vervolgens hield prof. Rüst een referaat over
de ringfilm, de kortste die bestaat. Zij heeft
bet voordeel, dat men telkens hetzelfde ziet en
zoo lang kan projeeteeren als men wil, zoodat
de tijd der waarneming onbeperkt is. Boven
dien is de ringfilm uiterst goedkoop, zij kost
slechts enkele francs.
Na een korte toelichting van den heer Gass-
mann, leeraar in de wiskunde te. Winterthur,
werd nog een mathematische film vertoond.
Een sprekende film.
Hierna werden eenige andere wetenschappe
lijke films vertoond, waarna een sprekende
film, vervaardigd volgens het systeem Tri-Er
gon, werd gedemonstreerd.
George Bernhard, de voorzitter van de Ber-
Iijnsche Persvereeniging, trad nog op en de
Zwitsersche zanger Hanz Pndergant zong bij de
luit een Fransche ballade. Voorts waren er op
namen van menschenmenigten, treinen, 'n blaf-
fenden hond, auto mobielen, een fabriek in wer
king en enkele andere. Bij de meeste opnamen
kwam het geluid zeer goed over, zij het met
een gramofoongeluid, de redevoeringen waren
woord voor woord te volgen.
REFERATEN.
In de middagvergadering van gisteren van
hot tweede internationale Leerfilmcangres, in
de Rolzaal op het Binnenhof werden eenige
referaten gehouden.
Voorzitter was prof. dr. Hiibl te Weeaien, die
een verklaring voorlas van het permanente
werkcomité, waarin dit den president der zit
ting van Donderdag, den heer Barrier hulde
bracht voor zijn juiste en rechtvaardige lei
ding.
Aan de orde was daarna het onderwerp:
Leerfilmexperimenteu van de Eastman-Kodak
Ltd., waarover dr. G. Irnhof te Bazel een refe
raat hield, waarin hij uiteen zette wat deze
onderneming gedaan heeft op het gebied der
leerfilm.
De heer Forkert te Chicago besprak de
organisatie der leerfilm in Canada, welke ge
centraliseerd is en zoo is ingericht, dat de
kosten ongeveer gedekt worden.
Ministerialrat Witt te Weenen sprak ver
volgens over het onderwijs, op welke wijze de
sttiat maatregelen kan nemen ter bevordering
van de leerfilm en sehoolbioscoopbeweging.
Spr. gaf vervolgeus een overzicht van het
geen buiten de school geschieden kan om door
middel van de film de volksontwikkeling te
bevorderen. Ook op dit gebied kan de overheid
steun verieen-en, doch dit is geen uitsluitend
paedagogische vraag; het ministerie van fi
nanciën spreekt in dergelijke aangelegenheden
mee.
Voorts weidde spr. uit over maatregelen van
econemischen, politieken en socialen aard.
Ter gelegenheid van het 2e Internationale
Leerfilmcongres heeft de „Universum Film"
A.G. te Berlijn „U.F.A." den congressisten in
het Asta-theater een voorstelling aangeboden
van leer- en cultuurfilms.
Ook de Hengaarsohe Paedagogi&ehe Film
fabriek te Budapest braolit een paar goede
leerfilms voor het groote publiek.
Slechte tijden voor de fokkerij door achter
uitgang der prijzen en duurder voeder.
DE STERKTS VAN DEN STAPEL OP
1 MEI 1928.
Omtrent de sterke van den varkenstapel op
1 Mol 1928 kan, in vergelijking met den toe
stand op 1 Mei 1927, mede ia verband met de
rapporten der Rijksveeteeltconsulenten, het
volgende worden medegedeeld.
De resultaten der fokkerij en mesterij, welke
in vorige overzieliten reeds van dien aard
genoemd moesten worden, dat, indien geen
tegenslag werd ondervonden, het bedrijf er
toch nauwelijks mede uit kon, zijn na dien tijd
niet in gunstige richting gekeerd.
Integendeel, de prijs der biggen en vette
varkens liep nog achteruit on de vooderprij-
zeu ondergingen nog een belangrijke stijging.
Het indexcijfer voor mais, dat in Januari
152 was, hedrpeg in Februari 167, in Maart
177 en in April 175.
Van gerst liep het indexcijfer op van 135 in
Januari tot 136 in Februari, 148 in Maart en
154 in April.
Voor rogge was hst in Januari 118, in Fe
bruari 122, in Maart 138 en in April 176.
En tegenover deze stijging stond nog een
voortgaande daling van den prijs van varkens-
vleesch. Het indexcijfer hiervoor was in
Januari 117; dit iiep ia Februari op tot 119,
maar daalde in Maart tot 115, terwijl het in
April 114 was.
Kon in Mei 1926 voor 1 K.G. varkensvleeseh
10.5 KG. mais tegen grootkandelsprijs wor
den gekocht, in Mei 1927 was deze hoeveel
heid gedaald tot 7.5 K.G., terwijl in April 1S28
de prijs van 1 K.G. varkensvleeseh gelijkstond
met dien van slechts 4.87 K.G. mais.
Van een eenigszins loonende fokkerij en
mesterij kan bij deze verhouding geen sprake
meer zijn.
Het is daarom niet te verwonderen, dat de
varkensstapel eene inkrimping onderging,
'Dat ofschoon de varkenshouderij in vele
gevallen met verlies gepaard moet gaan de
fokkerij en mesterij toch in stand blijft en in
sommig-e streken de inkrimping geen nog
grooter omvang aannam, moot w-orden toege
schreven aan het feit, dat de fokkerij, of mes
terij in zeer veel gevalen een schakel in het
bedrijft vormt, welke niet of zeer moeilijk
kan worden gemist in verband met de bijpro
ducten, welke de bedrijven als varkensvoer
leveren, en de mestwinning, welke vooral ia
sommige zandstreken van zooveel belang is.
Uit de onderscheiden provincies blijkt vol
gens rapporten der Rijksveeteeltconsulenten,
dat de sterkte van den varkensstapel sedert
Mei 1927 als volgt is gewijzigd.
Zuid-Holland. Gedekte zeugen 40 pet., big
gen 30 pet., loopvarkens 20 pet., zouters 25
pet., opleggers 35 pet., vette varkens 35 pet,
minder.
Zeeland. De vermindering van liet aantal
gedekte zeigen wordt geschat op 15 pet., biggen
15 pet., loopvarkens 30 pet., opleggers 5 pet.,
vette varkens gelijk.
Noord-Brabant. Gedekte zeugen 25 pet., big
gen 15 pet., loopvarkens 15 pet., zouters 15
pet. opleggers 25 pet., vette varkens 25 pet.
minder.
Op grond van deze gegevens lean de ver
mindering van de verschillende groepen In het
geheele land geschat worden voor gedekte zeu
gen op 25 a 30 pet., biggen 20 25 pet., loop-
vrakens 15 A 20 pet., zouters 20 pet., opleg-»
gers 25 pet., vette varkens 25 d 30 pet.
Het O. M. bij de rechtbank te Asisen eischte
gisteren tegen H. C. te Bargercompaseuum,
thans gedeüaeejrd, wesera vqiiduisterinig en
dieflstal, 2 jaar gevangenisstraf.
Ean fiaz ..LavensblijhticF'-Teibalen van
CECIL ADAH?
01 V
OS-pJ
Regiua dear, laten wij vaststellen, dat de
buitengewone hoedanigheden van de Vc-rskers
geen twijfel laten, en als het ware eon deel van
de atmosfeer van deze buitengewone aantrek
kelijk© omgeving zijn. Nu wil ik, nu ik hier
weer terug ben, alles van jou weten, en .je dan
vertellen hoe werkelijk dankbaar ik bein dat
je me wear opgenomen hebt. "Want ik weet dat
je er van afgezien hebt om nog langer de lasten
van paying guests op ie te nemen.
Ja, ik heb het langzamerhand laten schie
ten naarmate ik het minder noodig had. Als
je telkens nieuwe aanvragen weigert, ga je
spoedig achteruit. Drie jaar geleden kreeg ik
een legaat, en ook te voren had ik er al sterk
over nagedacht Maar jij mag zoo lang bij me
blijven, als je zin hebt. En je behoeft me niet
eerder dan je zelf wenseht over je nieuwe plan
nen te spreken. Maar je moet vrij-nit zeggen,
wat je van ruo wilt weten. Ik zal overal steeds
veel belang in stellen, want we zijn toch altijd
vriendinnen geweest, zelf3 toen jij nog zoo'n
klein, trotsch ding was, dat zich ncoit tegen
over iemand liet gaan, behalve bij Olivia.
O, mijn lieve Stella Maris. Ster der zee.
De koningin van de Wolken en de Sterren. De
dame onder de wierookboomen. ïlf hoop dat ik
haar daar morgen weer zal vinden. Ik kan me
niet indenken, dat ik haar' ergens anders aan
zou treffen.
Toch zul je haar morgen in haar huis vin
den of in de verandah. Zij moet altijd twaalf
weken van dc twaalf maanden haar wiereok-
boomien verlaten. Maar vanuit haar huis kan
zij ze natuurlijk rustig bekijken. Zij heeft er
ook een ruim uitzicht over den tuin. Misschien
brengen w.'j haar wel hier naar toe, nu jij hier
bent.
En, loopt zij nog steeds niet?
Pauline schudde even het hoofd.
Kom kind, zei ze, ik zal je je kamer too-
nen. Ik heb ze maar vlak bij de mijne genomen,
waijt. nu moeten, w.ij steeds dicht bij elkaar
blijven.
Vind je het niet typisch, Regina, dat ik
naar jou gekomen ben, inplaats van naar mijn
broer in Engeland te gaan?
Ik heb allang opgegeven mij oveir de men-
schen te verbazen. Dat is zoo'n vruchtelooze tijd
verspilling.
Wat ben jij wijs! Maar ik zal het je uit
leggen als ik het kan. Hij en ik kennen
elkaar eigenlijk nauwelijks. Grootvader is ge
storven, en Theo is de baronet, rijk, en op het
punt to trouwen. Hij heeft me natuurlijk ge
vraagd naar hém te komen. Ik vermoed dat hij
mo wel erg onaardig zal vinden. Maar ik kan
niet gaan. Ik kan je niet zeggen waarom
alleen dat het net zou zijn alsof ik daar Theo
o?) naiju vaders plaats zag. Dat kam hij niet
helpen. Maar ik zou de gedachte niet kunnen
verdragen, dat ik mij af zou moeten vragen,
of Theo ook verdriet hadhet zou me al
tijd toeschijnen, alsof hij werkelijk tevreden
was met zijn positie, dat hij,.
Ik begrijp je, Olive, sprak Pauline plotse
ling hard.
Het meisje keek uit het venster. De dag
stierf in het Westen met zijn wapenrusting
van wilde luchten die weer een stortvloed voor
den nacht beloofden. Zij stak haar hand uit
naar die wilde pracht.
Zoo ben ik ook, ik ban er mee geboren,
zei zo plotseling, en toen sloeg ze haar armen
in een heftig gebaar rond Pauline en dat
weet je, je hebt 't altijd geweten en gedeelte
lijk begrepen. Daarom ben ik weer naar jou
gekomen. Ik heb ©en vreeselijke karaktertrek
en dat weet jij en toch haat je me niet.
XIX.
Olivia keek uit haar groote, open vensters
naar de wierookboomen. Zij keek vol verwach
ting naar de bezoekster, die zij met ongeduld
verwachtte ofschoon gedeeltelijk met vrees.
Vijf jaren zijn een flinke hap in een meisjes
leven, en den laats-ton tijd waren Olive's brie
ven steeds zeldzamer'geworden, en zij bevat
ten maar heel weinig van haar innerlijk leven.
Zij had gereisd en zoowat de heele weTeld ge
zien. Zij had een tamelijk meteoor-achtig leven
geleid, van het ewne plekje nanur het andere
schietend. Nu was zij plotseling alleen overge
bleven, en moest zij den volgenden stap in haar
leven zelf bepalen. En zij had voorloopig ge
kozen, om terug te gaan naar die plaats, die
haar blijkbaar gelukkige, aangename herinne
ringen had nagelaten. Zij had niet veel in haar
laatsten brief gezet, maar toch was Olivia's
hart opgesprongen van vreugde. Het was Lau
rence's kind dat weer verlangde om aan haar
hart te komen. Dat meende zij tenminste er uit
op te maken en dat wilde zij gelooven, al
had de brief nog zoo weinig gezegd. De vrouw
die haar zoo beminde, wachtte nu af, of zij al
of niet in Laurence's dochter het kind zou
vinden van haar hart, naar welks komst zij
zoo verlangend had uitgezien.
Daar was zij! Olivia's hart bonsde hevig, en
met van vreugde stralende oog-en zag zij dg
slanke figuur ln de donkore japon door den
regen, die van de wierookboomen op haar neer
druppelde, tot haar komen. Haar oogen die
zoo goed getraind waren op verren afstand,
merkten reeü3 verschillende kleinigheden op,
terwijl het meisje haar naderde de vrije,
ritmische beweging, de gratie van de slanke,
lenige ledematen, de fiere houding van het
kleine hoofd, dat gekroond werd door een weel
de van bruin haar. Toen het meisje dichterbij
kwam, ontdekte ze de fijne trekken in het ge
laat, de korte onderlip, die het gezicht eon even
trotsche uitdrukking gaf, ë'e nlet 111 strijd was
met den directen blik uit onderzoekende
oogen onder fijngewormde wenkbrauwen, die
een tegenstelling waren met de blanke huid.
Hoe geheel haar vader en toc'1 'lae "verschil
lend! "Wat de trekkefi betreft, geheel zijn re
plica, in uitdrukking zijn antithesis! Olivia's
hart trok zich mat een vreemde mengeling van
vreugde en pijn samen. ZÜ' lichtte zioh iets van
haar kussens op, en strekte haar handen uit.
Mijn kleine meisje, sprak zij zacht.
Mijn Stella Maris, Olivia Madre.
Zoo was hun eerste ontmoeting; dat en de
druk van warme, jonge frlssche lippen op haar
gelaat en haar.
In het begin spraken zij nauwelijks, keken
elkander alleen maar aan, glimlachend, de han
den in elkander, alsof zij door de andere lanen
dan die van de spraak, elkander naderden.
Toen begonnen langzamerhand de woorden te
komen, eerst wat gebroken, later regelmatiger.
Ik kan me haast niet voorstellen dat u nog
ergens anders bent dan onder de wierookboo
men.
De wierookboomen zijn niet zoo ver weg;
als ik hier iig kan ik ze z:en.
En ook al die andere mooie dingen, die
geen andere oogen dan 31e van u slechts kun
nen ontdekken.
Ja zult daar ook nog wel meer dingen
loeren zien, liefste; als je maar 'eer|t om zui
verder te zien, waar je naar kijken moet.
Ik weet wol wat u bedoelt dat zei Car
los ook altijd. Dat wij allemaal van het leven
nemen wat wij er in gelegd hebben. Ik heb
nooit die grootsche ®n philosopliische levens
wijze kunnen begrijpen. En ik houd er ook niet
van. Ik wil leven en leven en leven; den
beker van het leven tot den rand vullen; en
drinken en drinken en drinken!
-- Eu toch heb je dat alles verlaten om
hier wat te komen droomen.
Nee; juist om een nieuwen greep op mijn
leven te krijgen. Het is maar een gelegenheid
om op adem te komen. De volgende lente ben
ik pas meerderjarig. Dan zal ik geld genoeg
hebben en mijn leven naar eigen kin in
richten. Ik ben hier gekomen om daar op te
wachten, om plannen te maken, om te beslis
sen. Dat wilde tamte Miranda. Zij zag er zoo
tegenop om te sterven! O, Olivia madre, wat
moet het vreeselijk zijn om daar neer te liggen
en to weten dat je alles achterlaat en dan
juist ails jg nog wil blijven! Alleen de allerlaat
ste oGgenblikken ging dat gevoel bij haar weg.
Toen was zij te zwak om nog te vechten. Maar
wat haatte zij het! En ik zal het zelf eenmaal
zoo hard haten als het mogelijk is. En daarom
moet ik leven! Ik moet den beker ledigen als
er de gelegenheid voor is. Dat is maar een rust
plaats; Daarna.zij strekte de armen uit
alsof zij de heele wereld wilde omvatten de
koninkrijken der wereld en hun glorie.
- Ik zal er weer op uit trgkken en mijn
dorst lesschen en weer drinken en zoo
lang drinken dat de beker niets meer bevat
ten kan het kan me niets schelen hoe of de
rest van jullie er over denkt! Ik weet wat ik
voel. Men moet zijn eigen Noodlot-ster volgen!
Olivia zweeg en keek door den tunnel naar
het licht, na enkele korte oogenbiikken was
Olive opnieuw begonnen.
Carlos begreep me wel! Ja, ik weet, dat
hij me begreep, ofschoon hij de dingen zoo heel
anders ziet; en hij doet ook zijn best o, t
kan me niets schelen wat de anderen daarvan
zeggen maar ik zeg je dat hij zijn best
doet, om orns alle vreugde daarvan te benemen
en alleen wat asch over to laten. Maar bij
mij bij mij zal hij geen kans hebben.
En slechts enkele seconden zag Olivia in dat
mooi, beweeglijke gezicht een glimp van het
hartstochtelijke kind van jaren terug, dat som
tijds naar Carlos had kunnen zien, alsof zij hem
in stukken had willen scheuren al3 zij kon.
Heb jij Carlos dan gezien?
Ja, in Japan. Ik heb het al aan Regipa
verteld. En toen ik wegging, on alle measchen
afscheid kwamen nemen, en me bloemen hrach-
ten, kwam Carlos ook. Maar hij liad niets in
'zijn handen. En er was ieits Jat me dwong om te
zeggen: Carlos, geef mij wat voor we vertrek
ken, alleen maar als een herinnering aan
jóu. Was ik geen dwaas? En hij stak zijn hand
in zijn zak en haalde er een heel klein boekje
uit. Het was zijn eigen Omar Khayyan ik
had het nooit gelezen, ofschoon ik er dikwijls
over had hooren sproken. Ik vond het een
tamelijk taaie beweging. En voordat hij het me
gaf, zette hij ergens een kruisje met zijn pot
lood. In den trein heb ik toen vlug het boekje
doorgebladerd tot Ik de plaats vond, die hij
had aangestreept. Toen wist ik dat hij me beter
begrepen had dan ik dacht. En toch en toch...
O, hoe haat ik hem soms voor dat geschimp en
gespot!
Wat bedoel je, liefste, kei Olivia zacht.
Olive wierp haar hoofd in haar hals, en ter
wijl zij die volgende versregels opzei, gaf haar
stem aan enkele woorden een zeer duidelijke
beteekenis.
Kom, vul don beker, geen gezeur
dat Tijd verglijdt onder de voeten.
Wie piekert over 't Doode Gist'reu.
het ongeboren Morgen,
Als 't Heden zoet is?
Een oogenblik in Vernietiging verspild
Een oogenblik geproefd aan 's Levens bron
Sterren verbleeken en de karavaan trekt naar
den horizon van het Niet Kom! spoed UI.
Er heerschte even een stilte tusschen hen.
Olivia half ernstig, half glimlachend, terwijl
zij zich de scène tusschen de twee vroegere
speelkameraden voorstelde; Olive met de han
den rond haar slanke knie geslagen, terwijl zij
een beetje heen en weer wiegde ofschoon in
haar oogen een storm woedde.
Was het niet monsterachtig van hem!
Omdat hij voor jou misschien enkele van
zijn geliefkoosde verzen had aangestreept, of
die voor hem zooveel beteekenden?
Nee, dat sloeg alleen op mij. Hij wilde al
mijn plezier in liet leven vergallen. En juist
wanneer ik het minst aan hem wil denken,
zie ik weer dien biik in mijn oogen, waar
mee hij mij dat hoekje gaf, u weet wel, dien
vreemden glimlach, die, je weet niet waar, er
gens diep in zijn oogen opkomt, en dan zich
over zijn heele gezicht verspreidt en door
de muziek van een bal, of door het geraas van
oen trein, of den slag van de schroef, hoor ik,
terwijl wij van plaats naar plaats rennen, die
stem op een spottenden toon, die me woedend
maakt, herhalen:
Sterren verbleeken en de karavaan trekt naar
den horizon van het Niet Kom, spoed U!
Olivia stak een haud uit en lei die op Olive's
arm.
Geloof je niet, dat het soms wel eens goed
is om die stem te hooren, die zooveel waar-
schuwend© woorden bevat?
Nee, nog niet niet terwijl wij jong zijn
en het heele leven nog te leven hebben. Je
wenseht niet te weten of jo tenslotte naar den
horizon van het Niet reist. Je wenseht je
luchtspiegeling ook al bereik je die nooit.
En toch bereik je het zoo dikwijls zoo dik
wijls! Ik heb liet leven van andere vrouwen
gezien. En ilc weet wat ik met liet mijne zal
doen.
(Wordt vervolgd).
