Donderdag 10 Mei 1928
Tweede Blad
Pagina 1
EEN GEVAARLIJKE
INBEELDING.
DE RUSSISCHE BERG ATHO
LUIT.-GEN. P. P. C. COLLETTE f
DE RADIO-UiTZENDING OP 30 APRIL
DE TOCHT VAN DE „SCHUTtEVAER"
Er is in ons landje nog al hartelijk ge-
.old met al wat maar „neutraal" was of
sich zoo noemde.
Neutraal was zooveel als wetenschappe
lijk, als breed, als eenig, goed ingelicht,
Us nationaal, als onbevooroordeeld. En wat
tóbben ze daarom niet gespot met. de ka
tholieken: die waren niet neutraal en daar
om bekrompen, kortzichtig, sectarisch en
niet nationaal.
We hadden ook.de hooggeroemde neu-
.rale vereenigingen, bonden van allerhan e
slag En daar ontstond lederen keer ru
moer 111 het land, als de katholieken een
katholieken bond stichtten, omdat de neu
trale niet gaf, niet wilde geven, met kon
geven, wat zij verlangden,
De tijden veranderen: we hebben het al
eens opgemerkt; en we blijven het opmer
ken, als een staaltje van zuivere opvatting,
die de' katholieken toonden; van eerlijkheid
ook. omdat ze voor hun beginsel uitkwa
men. Heel wat anders dan zij die bewuste
of onbewuste cellenbouwers waren van
hun eigen richting in neutrale vereemgm-
6 Een staaltje van zoo'n doorbreken der
waarheid geeft de sociaal-democratische
„Voorwaarts". Het g at over de radio-kwes
tie in verband met het.geval op den ver-
Jaardag van Prinses Juliana
De gevaarlijke inbeelding bij zoo velen
van een „neutraal" blad, dat als zuivere
bron van dagelijksch nieuws aan ieder bet
zijne geeft, heeft zich in deze aangelegen
heid en daar zijn wij blij om, verkeerd
tot de naakte waarheid: niets inderdaad
ia gevaarlijker dan een blad, dat wat zijn
ov 'tuiging betreft een masker draagt.
Wij zijn hier in Nederland in het alge
meen' gezegend met een pers, die onge
maskerd is, anders dan in menig ander
land het geval is. Men weet vrijwel al
tijd als men een krant openvouwt, welken
vrind of vijand uien voor zich heeft en
uit welken hoek de wind waait. Er moge
dan nog zoo plat en grof gezondigd wor-
den m de wijze waarop een levensbeschou
wing zich uit, die overtuiging is er en
men kent haar. In dit opzicht ia de Ne-
derlandsche persmoraal zeer zuiver en
hoog. Op één gemaskerde uitzondering na,
die echter een massale hoeveelheid exem
plaren in twee kwaliteiten over ons volk
uitstort, onder de leuze v'an ■eerbiediging
der overtuiging van elkeen.
-* Duizenden arbeiders, modern.georgani-
Seerdeu, roode kiezers, vliegen daarin.
Dior.cn aan de eene zijde oen dort geven
aan de andere zijde hun geld om dltze fue
doel met allé middelen, van welk allooi
6qK te doen bestrijden. Men vraagt zich
Vergeefs af, wat dat nu eigenlijk het éérst
-"'ii het meest is: dom of onbehoorlijk?
Doch hoe dit zij, ditmaal is dan toch
Voor dezulken hun abonnementsgeld....
10 e r g o 1 d geweest..
Inderdaad een inbeelding bij velen: neu
trale berichtgeving heeft juist niets van
neutraliteit, stelt zich ook op een stand
punt', sluit daarom ook een heele boel uit.
dat. haar doel niet past,
'Een gevaarlijke inbeelding, want zoo wor
den die neutrale mënschen misleid, lang
zaam maai' zeker.
fin dan dat leergeld. Hebben de katho
lieken geen vreeselijk leergeld betaald met,
al die neutraliteit? Die keert, zich altijd, be
wust. of onbewust, tegen al wat katholiek is.
Ook in de neutrale bonden. Zouden wij nu
nog zoo dom zijn, en ons laten uitlai hen
door de „gemaskerde" bladen, die altijd
nog maar schennen met neutraal, en
ook - d oor de gerria skerde leiders.
Is de pers der socialistische (zich noe
mende „moderne") arbeiders altijd zoo
eerlijk en zoo ongemaskerd, geweest?
Het vonnis in eigen blad moet wel hard
•ka-Hen - - -
HST CÖNGKfcü' DEK, ARMEENSCHÈ
BISSCHOPPEN
De kerkelijke openingsplechtigheid
Zondag werd in de Armeensche Kerk In
Via S. Nicola da Tolentino te Rome een
plechtige pontificale H. Mis volgens den Ar-
meenschen ritus gecelebreerd ter opening
van het aangekondigde congres van het Ar
meensche episcopaat te Rome.
De ook in Nederland bij vele Katholieken
bekende patriarch van Cilieië, mgr. Paul
Peter Terzian XIII, droeg de H. Mts op
terwijl acht andere Armeensche bisschoppen,
die aan het congres deelnemen, met rijke
Oostersche kerkgewaden bekleed, in de Absis
der kerk hadden plaats genomen.
Mgr. Pasetto, bisschop van Gerra, hield een
feestrede, waarin hij de eerbiedwaardige
vergadering begroette en in haar de ver
strooide geloovigen, priesters en religieuzen,
der zoozeer geteisterde Oostersche Kerk, die
van deze vergadering zooveel verwachten, als
den dageraad van een betere toekomst.
De eigenlijke zittingen ?an het congres
zouden dezer dagen aanvangen, nadat het
episcopaat door den H. Vader in plechtige
audiëntie ontvangen zal zijn.
PASTOOR P. A. KLOPPENBURG t.
In het ziekenhuis te Eindhoven Is gisteren
In den ouderdom van 76 jaar, voorzien van
de - H.H. Sacramenten der Stervenden over
leden de Zeereerw. Hoer P. A. Kloppenburg,
Pastoor van Riethoven.
PROFESSOR GUTBfiRLKT t
Mgr. prof. dr. Córistantin GUIberlet, dom-
kapitulaar te Fulda, is tn den hoogen leeftijd
yah 91 jaar overleden.
EEN OORD, WAAR VREDE EN
VROOMHEID WOONDEN.
De sovjets brachten er misdaad en ellende.
Op zestig graad Noorderbreedte, verloren
tusschen een eilandengroep ln de Witte Zee
ten Noorden van Rusland, ligt het eiland So
lovki. Daar vlak bij de Poolstreken is het leven
zeer hard, de zon is er bijna onbekend, slechts
enkele weken in het jaar vertoont ze zich en
dan nog maar drie of vier uur per dag. Hier
op dit moerassige eiland, door de natuur zoo
stief moederlijk behandeld, hadden Oostersche
monniken zich gevestigd en het verblijf drage
lijk weten te maken. Door draineerings- en
irrigatiewerken hadden zij dit eiland van on
geveer zestig kilometer omtrek bebouwbaar
weten te maken en teelden er voornamelijk
aardappelen en kool.
Ondanks bijna 'onoverkomelijke moeilijkhe
den, wisten de monniken er aan hun levensbe
hoeften te voldoen. Alleen graan, kolen eu ijzer
moesten zij van elders betrekken.
Verder maakten zij alles zooveel mogelijk
zelf. Allen, van deai overste tot den minsten
monnik, verrichtten handenafbeid én zoo waren
zij bekwame vakmensciien geworden.
Wanneer men met de boot het ei .and nader
de, en de haven binnenstoomde, dan zag men
van de haveii uit het klooster reeds liggen, met
zijn witte muren, zooals overal de kloosters in
Rusland, geflankeerd door 'rohidé torens; terwijl
talrijke koepels, met het vergulde kruis in top,
het geheel bekronen. De muren bestaan uit
enorme steenblokken; men vraagt zieb af, hoe
de monniken deze gevaarten zoo konden op
stapelen.
In dit klooster leefden een vijf honderd mon
niken. Zij kwamen uit Siberië en van den berg
Athos. Het was het beroemdste klooster van
Rusland,
Talrijk waren dan ook steeds de pelgrims,
'die er heen trokken, vergezeld zelfs door hun
kinderen. Voor deze kinderen hadden de mon-
u ken een school gebouwd, waar hun onderwijs
werd gegeven.
'n Edict van Martha Possadnitza, later door
Iwan den Verschrikkelijke bevestigd, stelde de
monniken iu het bezit van dit eiland. Sint Her
manns en Sint Sabbas zijn in 1429 met den
bouw van het, klooster begonnen, Sint Zossciuus
heeft er de eerste kerk gebouwd. Hun over
blijfselen rusten er nog en velen komen er ter
bedevaart. Voor grootere veiligheid hebben de
monniken een hoogen muur rond hun bezit op
getrokken.
Solovki werd een belangrijk centrum. Vele
monniken kwamen uit de beste kringen en het
klooster stond bekend om zijn goede opvoe
dingsmethoden. Twaalf duizend pelgrims wer
den er jaarlijks geherbergd. Voorname persoon-
lij kimden kwamen er huil laatste dagen slijten f
er werden daar begraven, De monniken legden
op het eiland wegen aan, de veeteelt bloeide
er op groote boerderijen. Men vond ér 'u vuur
toren en een haven met dokken en scheepshel
lingen. Ook groeven de monniken er groote
reservoirs vóór de watervoorziening. Tenslotte
werden er ook vele kerken en kapellen gebouwd.
Do monniken leefden van, het werk hunner
handen, van de vischvang'st én dé jacht.' Over
het, heele eiland hebben :zij prachtige bossehen:
aangelegd, er waren boomen van drie en vier
eeuwen oud. Later kwamen. ,er zelfs ijzerwerk
plaatsen, zaagmolens, leerlooierijen eu steen
fabrieken. Er was een drukkerij, kortom werk-'
laatsen voor alle ambachten, tot zelfs een luci
fersfabriek toe.
Wel een schitterend voorbeeld, wat deze men-
schen van geloof door hun energie tot stand
brachten onder de meest ongunstige omstan
digheden,
Dit alles heeft bestaan tot 1921 In dat jaar
besloten de sovjets beslag te leggen op het.
eiland. De monniken moësLen het verlaten, zon-
der iets mee te mogen nemen. De talrijke ka
pellen verkeeren in een staat van verval, of
worden bewoond door arbeiders of soldaten. De
kathedraal werd gedeeltelijk een prooi der,
vlammen. Wat er van overgebleven is, wordt
gebruikt als slaapzalen, schouwburg, vergade
ringlokaal, enz.
De sovjets achtten het eiland uitstekend ge
schikt voor bagno, omdat het zoo afgelegen is.
Men begon echter met een plundering. De
ikonen werden gebroken eu verbrand, de klok
ken versmolten, behalve de grootste, die nu
als alarmklok dienst doet. Papieren en andere
documenten werden eveneens verbrand. Ver
schillende leeeren trouwens is er brand geweest.
Eerst een, die een gedeelte van het kreml, de
stapelplaats voor koopwaren, vernielde; oen
tweede was die van de kathedraal. De werk
plaatsen eu de fabrieken werden één voor één
gesloten. De boomen werden geveld zonder
systeem om de nietigste reden. Men schiet de
dieren neer uit pure baldadigheid.
Om het eiland en de gevangenen te bewaken
ligt er te Solovki een detachement van drie
honderd man met een honderd paarden en zes
mitrailleurs.
Naar veroordeelden, die ontvlucht zijn, be
weren, zijn deze lieden van de Tsjeka groote
bandieten, misdadigers, daarheen gezonden om
ze in Rusland kwijt te zijn. Zij hebben er alge
heels volmacht. Men kan zich indenken, welke
toestanden er dan op het eiland heerschen. De
ongelukkige gedeporteerden zijn ware marte
laars. Onuoodig hier verdere details nog aan toe
te voegen.
Dat is er dus geworden van 't oude Solovki,
Het is dubbel pijnlijk, in dit zoo bij uitstek re
ligieuze kader met zijn kerken, zijn typische
groene torentjes, met zijn kloosters, waarvan
de muurschilderingen ontroeren. In de kathe
draal bevinden zich nog de geschilderde por
tretten van de heilige stichters van het kloos
ter.
Alles is echter helaas in diep verval en toont
wei duidelijk, hoe cultuurlievend de sovjets
'••'jn, dat zij dit groote beschavingswerk aan het
verval hebben prijsgegeven.
DOM. ILDEFONSUS DIRKS.
Na een ongesteldheid van slechts enkele
dagen is te s-Gravenhage in den nacht van
Dinsdag op Woensdag in den ouderdom van
ruim 69 jaar overleden de luitenant-generaal
van het wapen der Infanterie P. P. c. Collette,
lid van het Hoog Militair Gerechtshof.
Generaal Collette was Ridder in de Orde van
den Nederiandschen Leeuw en van de Oranje-
Nassau Orde en voorts begiftigd met de
medaille en het Kruis van Verdienste van net
Nederlandsche Roede Kruis, het eereteekea
voor langdurigen Nederiandschen dienst als
officier eri dé Albert-medailie van België,
De overeenkomst tusschen H. D- O.
(A. V. R. O.) en V- A. R. A.
EEN UITEENZETTING VAN DEN
MINISTER VAN WATERSTAAT.
De Minister van Waterstaat heeft op de
vragen van de heeren Boon en Krijger in
zake de radio-uitzending uit Hilversum op 30
April jl. het volgende geantwoord:
Toen in het begin van 1927 de inwerking
treding van den tweeden zender in het zicht
kwam. heeft in het Kabinet van den onder-
geteekende een bespreking plaats gehad over
de vërdeeling van de zenduren van den HU-
versumschen zender, waaraan o.a. werd deel
genomen door bestuursleden Van H D. O. (Hil-
versumsche Draadloóze Omroep) en van de
V. A. R. A. (Vereaniging wan Arbeiders Radio
Amateurs).
Tot dien tijd had de V. A. R. A, voor haar
uitzendingen ter besehikking gekregen den
Zaterdagavond. Thans vroeg zij uitbreiding,
waarbij op den voorgrond werd gesteld, dat
zij niet veeleischend wilde zijn en genoegen
zou willen nemen met uitbreiding over den
Zondagmorgen en ten hoogste een tiental „hoog
tijden", waarvan als voorbeelden werden ge
noemd: de LMeidag c«n het partijcongres.
De ondergeteekende heeft tóén aangeraden
de bespreking buiten zijn Kabinet voort te zet
ten en zoo mogelijk tot overeenstemming te
geraken, omdat hij anders verplicht zou zijn de
verdeeling voor te schrijven.
De V. A. R, A. verkreeg toen bij den Zater
dagavond den Zondagmorgen en een „aantal
hoogtijdagen", als daar o.a. zijn 1-Meidag en
de vóóravond, een Kerstrede, een demonstratie,
tot een maximum van 10, welke zoo vroeg mo
gelijk te voren worden aangekondigd.
Deze regeling ia aan het Departement mede
gedeeld; ondergeteekende heeft geen aanlei
ding gevonden daartegen bezwaar te maken.
Spoedig daarop was het 30 April en 1 Mei.
De 30ste April viel op Zaterdag en dus 1 Mei
op Zondag. Krachtens de bestaande regeling
had de V. A. R. A. dé beschikking over bedoel
den Zaterdagavond; ze heeft toen een wijdings
programma uitgevoerd, waartegen, voor zoover
bekend, van geen enkele Zijde opmerkingen zijn
kenbaar gemaakt.
In October 1937 was, inmiddels de tweede
zender gereed gekomen en zijn de zendtijden,
voorloopig vastgesteld.
Omstreeks 26 April 1928 gaf de V. A. R. A.
aan het Hoofdbestuur P. T T. kennis, dat zij
haar programma voor 30 April en 1 Mei aan
staande ter publicatie had ingezonden.
De V. A. R. A. deed deze mededeeling on
der opmerking', dat zij bij geruchte had verno
men, dat de A. V. R. O. (Algemeene Vereeniging
-Radio-Omroep, opvolgster van de A. N. R. O.)
ook eon -programfoa''had'' opg'éstefd; wat haar
hun meeniii'g in Strijd met de afspraak zou
zijn en 'waarom zij voor dat geval, ter voorko
ming van moeilij^edenr tu^schenkomstver
zocht. Van ife zijde van het llóofdbéstüur zijn
toén bij de A V.R.O. inlichtingen ingewonnen,
flie er opiWgzcn,.<Ja,t de A. V- R.,0. oorspron
kelijk niéf laad.ge
dacht, maar daarop 'was 'teruggekomen én nü
Wèl een uitzending dacht te doenj.zpo bleek
dan ook, toen in het eind vaff1 dië week liet
algemeen programma verscheen.
Dit had tot gevolg, dat ondergeteekende's
tusschenkomst is ingeroepen ter beslissing van
de vraag, welke van de twee programma's tot
uitvoering zou komen. Het was kort dag en
er was dus veor overleg zeer, weinig tijd,
Ondergeteekende stelde zich toen drie vra-
sen; m,
lo. wat zijn partijen overeengekomen;
2o. wat is het karakter van het V. A. R. A.-
programma, en r"\
3o. wat is het karakter van het A. V. R. O.-
programma.
Wat de eerste vraag betreft, bleek hem uit
mededeeliugen vair hem, die de besprekingen
namens het Hoofdbestuur had bijgewoond, dat
met de uitdrukking: vóóravond van 1-Meidag,
werkelijk is gedacht aan den vooravond van
30 April, want toen reeds was opgemerkt, dat
die avond bedoeld was als een wijdingsavond
met hét oog op den volgenden 1-Meidag, zoo
als ook in 1927 hét geval is geweest.
Ook uit den aard der zaak. volg' deze bedoe
ling, want een dergelijke uitzending heeft wel
zin, indien zij aan 'de Mei viering voorafgaat,
maar zij zou haar doel missen, indien zij
midden in do Meiviering .elf zoü "allen. Onder
geteekende besliste op dit punt daarom, dat' de
uitlegging van de V.A.R.A. de juiste was.
Door deze beslissing w is echter de zaak zelf
nog niet beslist, want ondergeteekende zou ook
dan nog gerechtigd zijn geweest de uitzending
van de V.A.R A. door die van de A.V.R.O. te
doen vervangen, indien de omstandigheden
daartoe aanleiding gaven. Daartoe heeft hij
toen de programma's bezien.
Dat van de V.A.R-A. voldeed aar. het doel
en gaf geen aanleiding tot opmerkingen
Hij was er zich van bewust, dat zij, die naar
een nationale uitzending op dien dag verlang
den, daardoor teleurgesteld zouden zijn. maar
hij overwoog, dat zij die toch niet zouden heb
ben gekregen, en overwoog tevens, dat het orga-
niseeren en uitvoeren van nationale feesten,
tot nu toe terecht niet de taak der Regeering
is, maar moet opkomen uit het initiatief van
de volkskringen, die zich daartoe geroepen ge
voelen.
In het vervolg zal' wanneer de wijziging
van de Telegraaf- en Telefoonwet tot stand
mocht komen, de ondergeteekende, nadat hij
den Radioraad zal hebben gehoord, od wettelijke
basis een regeling kunnen treffen die meer
bevrediging schenkt dan nu in dit jaar het
geval 18 geweest.
Na het voorgaande kunnen de antwoorden op
de gestelde vragen beknopt worden gegeven.
(Voor deze vragen verwijzen wij naar ons
Dagblad van Dinsdag j.l.)
A. Antwoord op de vragen van den heer
Boon.
Ad 1. Deze vraag wordt bevestigend beant
woord.
Ad 2. Deze vraag woTdt bevestigend beant
woord; voor de gronden der interpretatie moge
worden verwezen naar de Inleiding, hiervoren
gegeven.
Ad 3. Zooals in de inleiding is aangegeven,
kan ondergeteekende aan het programma van
de A.V.R.O. niet het representatieve karakter
toekennen, dat blijkbaar in. vraag 3 is bedoeld.
Ad 4, Voor het antwoord op deize vraag worde
verwezen naar het -slot van de meerbedoelde
inleiding.
Ad '5; Blijkens Zön' beslissing- is- veer deu
mÊmmM
HET VERTREK VAN EEN ONZER GROOTSTE HOLLAND.INDIé VAARDERSDE J. P.
OOEN. Een foto, tijdens het oponthoud in de sluizen te IJmuidèn genomen.
ondergeteekende geen aanleiding óm ter oj>he£-
fing van een verschil van interpretatie, in de
overeenkomst wijzigingen tot stand te doen
brengen. Dit brengt echter, gelijk uit de inlei
ding blijkt, niet mede, dat ook veor een volgend
jaar een zelfde regeling van den omroep op
30 April zal gelden.
B. Antwoord op de vragen van den heer
Krijger.
Ad 1. De vraag wordt bevestigend beant
woord in den zin als in de inleiding is uiteen
gezet.
Ad 2. Met de strekking van de tweede vraag,
namelijk, dat het wenscbelijk is, dat op 30 April
in overeenstemming met hetgeen overigens op
dien dag gebeurt, ook de radio-omriep zooveel
mogelijk in overeenstemming zij met de natio
nale gevoelens, die op dien dag tot bun recht
moeten komen, wordt volledig ingestemd.
Ad 3, 4 en 5." Deze vragen vinden haar be
antwoording in de voorafgaande inleiding.
DE STORING VAN HUIZEN
Door de harmonisch van Kootwijk
MAATREGELEN TER VOORKOMING
De directie dér N.V; Ned. Draadlooze Om
roep wendde zich tot den directeur-generaal
der Posterijen en Telegrafie met het verzoek
om maatregelen te nemen tegen de harmo-i
liiache van het radio-telefonie-station Koot
wijk, welke harmonische oP de golflengten-van
1600—1900 M. iedere Ontvangst, met name
in do proviencies Overijssel en Gelderland,
ongenietbaar' maakt, Zqipwel ln de...program:
ma',s van DaV'è'nt'ry alp ifi die van Radio Ihuas
en Huizen, maakt lief gepiep va:u Kootwijk
zich voortdurend hoorbaar.
Thans is naar de „Stands'' meldt, door
voornoemde directie van het Hoofdbestuur
der Posterijen bericht ontvangen, dat maat
regelen ter voorkoming van genoemde storin
gen in overweging zijn genomen, zij bet. ook,
dat in verband met de hooge daaraan ver
bonden kósten, nog geen definitieve beslissing
is genomen.
Waar technische voorziening zonder eenigen
twijfel, mógelijk is, mag worden verwacht,
dat ook zoo spoedig mogelijk die voorziening
wordt getroffen,
DE RADIO-OMROEP
Een niéuwe gegadigde
De Ckristelijk-democratische Partij heeft
zich tot den Minister van Waterstaat ge
wend met het verzoek de beschikking to
verkrijgen over een maximum aantal zend
uren per jaar om door middel van de radio
haar beginselen te kunnen verbreiden.
Dit verzoek is een gevolg van de blijkbare
onmogelijkheid voor haar, om voor de micro
foon te komen, teneinde een rede uit te
spreken Een verzoek aan de betrekkelijke
omroep-organisaties om te Huizen en (of) te
Hilversum te - spreken, had niet het ge-
wenschte resultaat, zoodat zij zich nu om
haar doel te bereiken dezen weg' moest be
wandelen.
UIT HET LITHOGRAFISCH BEDRIJF
Dreigend conflict
Nu de Ned. Bond van Steendrukkerijen de
wenschen deT werknemers betreffende loons-
verhooging en vacantie-uitbreidiug hebben af
gewezen, hebben de samenwerkende werk
nemers-organisaties een ultimatum gesteld aan
den patroonsbond, dat op 21 Mei afloopt. Is
voordien geen accoord bereikt, clan breekt op
dien datum de staking uit. Verder hebben de
hoofdbesturen der werknemersorganisaties,
naar wij in het orgaan van den R. IC.
na 9 Méi nog overwerk te verrichten,
na 9 Mei nog overwerk te verrichte.
ERNSTIG ONGELUK BIJ DE SLUIS-
WERKEN TE IJMUIDÈN
Een arbeider gedood on een levens
gevaarlijk gewond
Hedennacht is op het werk van den sluis
bouw te IJmuidèn door het breken van een
kabel een materiaal bak naar beneden gestort.
Een uit Fijnaart afkomstige, 31-jarige onge
huwde werkman werd door den bak getroffen.
De man was onmiddellijk dood. Een andere
arbeider wérd levensgevaarlijk gewond.
Een der steuntorens, waaraan de kabel
verbonden was, is door den schok van het
breken uit ziju evenwicht gebracht en om
gevallen. Het gevaarte is daarbij bovenop
een smederij terecht gekomen, .zonder even
wél persoonlijke ongelukken te veroorzaken.
Bij Zuid Westerstorm in liet Engelsch
Kanaal
MEN ZAL DOORZETTEN
Bij de meeste ménschen bestaat nog altijd
een verkeerd begrip omtrent het streven van
den 70-jaj'igen ouden heer Schuttevaêr.
Geen suelheidstockt
Over het algemeen hoort men zeggen: „hot
duurt te lang".
In de eerste plaats dient opgemerkt, dat
deze tech in geen geval een sneiheidstocht is.
Schuttevaêr's bedoeling is de wereld te bewij
zen, dat dit systeem-reddinsboot gevaarloos ds
onstuimigste zeeën kan doorstaan. Dat zij dit
kan, heeft de „Schuttevaêr" met den hevigen
Z.W.-storm in het Engelsche Kanaal wel be
wezen. Immerswat zou er van een open boot
terecht zijn gekomen?
Na het bekend worden van de wederwaar
digheden die de „Schuttevaêr" in dezen
storm heeft meegemaakt, zijn er stemmen op
gegaan om te trachten den verderen toch van
overheidswege te doen verbieden, onder het
motief dat belet moest worden, dat de. beman
ning zich noodeloos iu gevaar stelde.
Hoe denken deze geachte heeren, dié in
elk geval blijk gaven' van menschelijk gevoel,
over hét volgende';
s;'i,'Dagelijks vértVèklcen uit gróóts. 's&jeha-
k-véns schepen soms met 5Ö8 ÖC méér Ijaesar
giers. Hét blijkt uit de statistieken van de
Lloyda, dat jaaarlij1- ongeveer 50 schepen
der wereld vloot verdwijnen, waar men pooit
meer iets van hoort. En al deze schepen
hebben nog altijd als wettig reddingsmid.
del de open beoten aan boord".
Zou het niet beter zijn om daar zijn stem
tegen te verheffen?
Tot geruststelling van een ieder tlieae ech
ter dat:, de bemanning van de „Schuttevaêr",
die toch den hevigen storm in het Engelsche
Kanaal medemaakte, êénparig verklaart: „de
boot heeft zich schlttérend gedragen en lean
absoluut geen kwaad".
De bemanning en vooral de heer Schutte,
vaêr zijn dan ook vast besloten den tocht on
danks de financieele moeilijkheden voort te
zetten.
„Ecu stap verder"
Scfïuttevaer heeft reeds jarenlang met zijn
proefboot uitstekend geslaagde proeven geno.
men o.a. de duikproeven. Voorts ia Schutte
vaêr indertijd met een Z.W.-storm op eigen
kracht Umuiden uitgezeild, eenige uren bui
ten gebleven en op eigen krachten weder bin
nengekomen. Met als resultaat dat het, oor
deel van vooraanstaande deskundige personen
êénparig luidde: „De uitvinding van den heer
Schuttevaêr is v'"'i' het reddingwezen ter zee
een groote stap vooruit".
Andermaal is nu weer een schitterende
prestatie met de „Schuttevaêr geleverd. Tij
dens den hevigen Z.W.-storm in het Engelsche
Kanaal is de bemanning geenszins verdron
ken; integendeel, niettegenstaande1 itten tij.
dens den storm tweemaal ln een woedende
branding kwam, den eersten keer voor
Eastborne, de twee maal voor de huizen-
hooge rotsen van Folkestone, Is de boot
veilig de baal van Margate binnen geloopen.
Wel was dit een teruggaan op den eens
ingeslagen weg, maar zonder anker in het
EngelschKanaal, tijdens een hevigen Z.W.-
storm en met tij tegen, heeft een zeilboot
niets ln te brengen on is alleen aan de orde:
het leven behouden, en dat de „Schuttevaêr
daarvoor zorgde, is bekend.
Het resultaat
Het practisch resultaat voor Schuttevaêr
na den storm is dat men van Fransche zijde
het systeem „Schuttevaêr" aangevraagd heeft.
Dit is echter niet voldoende. Schuttevaêr
tracht te bereiken dat men in de geheele
wereld de overtuiging krijgt dat Invoering
van zijti uitvinding een groote verbetering
beteckent voor het reddingwezen ter zee.
Dit kan alleen bereikt worden door voort
zetting van den voorgenomen tocht.
Ook al mocht de hoot in den Oceaan door
een plotseling opkomenden orkaan overvallen
worden en eventueel mast eu tuigage wovdea
afgeslagen, dan nog is de bemanning niet
verloren. Dan blijft alleen de vraag, hoe lang
duurt het alvorens de opvarenden opgenomen
worden door een passeerend schip.
Maar ook in zoo'n geval zou de „Schutte-
vaer" bewezen hebben haar plicht te hebben
vervuld n.l. dat do schipbreukelingen niet ten
doode waren opgeschreven. Denkt, aan do
ongeveer 50 schepen waar men nooit meer
(ets van hoort!
