FEUILLETON
I
DONDÉRDAG 31 MEI 1928
EERSTE BLAD
PfilJil»
aiiS
r:
Gedachtenwisseling
PAGINA 2
NEDERLANDURUGUAY
OUDERAVOND
aanrijding
ZWEMMEN
„WEG MET DEN MIDDENSTAND
KINDERFEEST IN DE GORZEN
SCHEEPVAART
SR. ANGELA
UIT KETHEL
BIJTIJDS GERED
OPENBARE VER-KOöPING
R. K. PROP. CLUB „ST. PAULUS"
TOT HET LEVEN TERUG
4>l
ter nog een derde wensch naar voren geko
men, de wenschelijkheid van onderwijs in het
Fransch. Aan die wenschen is door de ge
meente volledig, voor zoover het in haar
macht lag vo&daan, voor de volle 100 percent.
Onmiddellijk is getracht voor school G 2 leer
krachten te vinden met meer bevoegdheden
Dp gemeente haid daarmee aanvankelijk moei
lijkheden, doch reeds op 3 December 1925 werd
den raad een heele lijst van overplaatsingen
voorgelegd, om aan den wensch van de Neu
trale Schoolvereeniging te voldoen. Speciaal
werden onderwijzers genomen met bevoegd-
held voor Fransch.
Bij besluit van B. en W. van 26 October
1926 werd het leerplan van school G2 ge
wijzigd om het mogelijk te maken, dat die
school zoo goed mogelijk aan zijn doel zou
beantwoorden. Bij dit besluit werd Fransch
ingevoerd.
Bij schrijven van 9 Juli 1926 reeds werd
aan B. en W. door de Neutrale Schoolvereeni
ging dank gezegd voor de wijze waarop ze
uitvoering hadden gegeven aan het raadsbe
sluit van 1 Sept. '25!
De school werd gesplitst, zoodat het hoofd
zich geheel kon wijden aan cle lagere school;
alweer om te voldoen aan het raadsbesluit
van 1 Sept. '25.
Blijft dan het feit dat in de 3 hoogste klas
sen meer dan 36 kinderen zijn. Miaar in het
raadsbesluit van 1 September staat niet dat
hot maximum 36 kinderen zou zijn.
Voorop moet staan aldus in het raads
besluit dat geen overcompleet personeel
aan de school mocht ontstaan. Dit vooropge
zet dat in de drie hoogste klassen als norm
een leerlingental van 36 zou worden geno
men, met eenige speling om overcompleet
personeel te voorkomen.
Dat wil zeggen; we zullen zooveel mogelijk
aan den wensch tegemoet komen, maar over
compleet personeel mag er om finaneieele
redenen niet zijn. Dus moesten er minstens
241 leerlingen zijn in de zes leerjaren. An
ders vergoedt het rijk geen 6 leerkrachten.
Anders moet de gemeente de dan overtollige
leerkracht zelf betalen. Maar de draagwijdte
gaat veel verder. Want dan moet de gemeente
aan alle bijzondere scholen alle overtallige
leerkrachten betalen niet slechts voor dat
jaar, maar voor nog twee jaar daarna.
Kwam er een boventallige onderwijzer dan
ware het gevolg in 1925 geweest, dat bij het
bijzonder onderwijs nog 7 andere onderwij
zers betaald moesten worden, wat werd 8 X
ƒ2500 is ƒ20.000 per jaar.
Spr. wacht af, dat iemand komt zeggen,
dat aan school G 2 dan toch boventallige on.
derwijzers mochten worden geplaatst.
Het is niet sprekers schuld dat niet alle
ouders die voortgezet onderwijs willen voor
hun kinderen, G 2 kiezen. Van de 17 kinde
ren die in '27 naar het Gymnasium gingen,
kwamen er slechts 4 van school G.
Vraagt meu boventallige onderwijzers voor
Echoo! G 2, dan komen toch terstond ook
de andere openbare scholen, die voor hun
kinderen eveneens kleine klassen willen. De
gemeente moest dus de grens trekken: geen
boventallig personeel.
Men is nooit ver boven de 241 Teer
lingen geweest. Het hoogste dat werd bereikt
■was 2*3. Het schijnt dat de ouders van de
bijzondere scholen de zaak beter begrijpen;
zij zetten om de te groote klassen geen heibel
tegen het gemeentebestuur op. Toch zijn hun
kinderen niet in betere conditie:
School G 2 had in 1925 in de drie hoogste
klas -121 kinderen; de Ka!U. St. Jozef
school 125; de school van den heer Knoppert
116: di- van den -heer Blijdorp 146.
In 1926 waren deze cijfers: 114, 118, 131
en 131in 1927: 120, 125, 150 en 122.
Op één enkele uitzondering na is op de
openbare school steeds het laagste leerlingen
tal geweest. -
En nu komt men weer met een bijzondere
neutrale school. Ze gelooven er zelf geen
woord van. Trouwens de kapiteins hebben
het zinkende schip reeds verlaten.'
Wu heeft Schiedam aan materiaal voor
zulk een opleidingsschool voor gymnasium
en ff. B. S.?
In 1925 gingen 21 leerlingen naar de
H. B. S.. 2 naar het gymnasium: in 1926
ging n 27 leerlingen naar H.B.S. en 2 naar
het gymnasium; in 1927 gingen 17 leerlingen
naar H.B.S., 7 naar het gymnasium. Telkens
kwam slechts een klein gedeelte van school
G 2. Men kan besluiten wat men wil, maar
de ouders zijn nog altijd vrij op welke
school ze hun kind geplaatst willen zien.
"Wat zou men voor een school gaan stich
ten? Men zou toch als «isch voor zoo'n
school moeten hebben: is het kind geschikt
voor gymnasium of H.B.S., anders komt het
er niet op. Het zouden klassen worden van
4 leerlingen of zoo. Doch slechts per 4S
leerlingen geeft de minister salaris voor
één onderwijzer. En hoe zal men dan 6
klassen verdeelen? Zal men een ouderwijzer
zetten voor 4 leerlingen, of zal men de
klassen moeten combineeren? Vergoeding voor
exploitatie krijgt men naar gelang het aan
tal kinderen, maar vele uitgaven zijn gelijk
of men 40 dan wel 240 kinderen heeft. Zulk
een schooltje zou geen 40 per jaar
kosten, ze is niet te betalen; ze zou honder
den guldens per jaar en per leerling eischen.
Spreker is er volkomen gerust op; in die
val loopen de cuders niet. 't Is of veel te
duur, of het wordt combinatie van klassen,
en dan deugt het onderwijs niet.
Gelukkig, nog niet alle ouders hebben
wantrouwen in de openbare schooler zijn
er nog genoeg die beseffen, dat het ge
meentebestuur alles doet wat mogelijk is. Zoo
zal het naar sprekers vaste overtuiging ook
in de toekomst zijn.
Selectie naar aanleg zou beteekenen dat
men kinderen op school G 2 krijgt, die' toch
nooit naar H.B.S. of Gymnasium zullen
gaan en dat men kinderen weren moet, die
daarvoor wèl zijn bestemd.
Laat men geen verwarring stichten, doch
laat men, uitgaand van wat Schiedam is
en kan en doet, erkennen: niet alles is.
volmaakt, maar voor het onderwijs in Schie
dam is al het mogelijke gedaan.
De heer Krediet dankt voor den klaren
wijn, door den wethouder geschonken. Voor
verdere veranderingen en verbeteringen aan
school G 2 valt van dezen wethouder dus
niets meer te verwachten. Spreker wil nog
even opkomen tegen de vrijmoedigheid van
wethouder de Bruin wanneer hij beweert,
dat de gemeente haar beloften voor de volle
100 percent heeft Ingelost. Wanneer de norm
36 leerlingen is, dan neemt men er toch
geen 46 zooals het vorig jaar in de 5e klas
voorkwam. De strijd is altijd geweest, dat de
klassen te bevolkt waren. Wie is meer compe
tent om te beoordeelen of de school voldoet
aan de eischen die men aan een goede op
leidingsschool mag stellen? Het personeel
oordeelt over deze school blijkbaar anders
dan de wethouder. Is er hier geen plaats
voor een opleidingsschool, hoe kon de wet
houder daartoe dan indertijd zelf mee
werken?- Als de heer de Bruin spr. verwijt
dat hij voor bijzonder onderwijs geposteerd
zou zijn, wat niet waar is; dan begrijpt spr.
niet waarom de heer de Bruin zijn eigen zoon
naar een bijzondere school stuurde.
De heer de Bruin wil uit deze discussie
één element verwijderen, het laatste. Wat
iemand met een kind doet, daarvoor zal hij
zijn speciale redenen hebben. Dat beïnvloedt
niet het algemeene standpunt. Doch sprekers
zoontje heeft nooit ander onderwijs genoten
dan op een openbare school.
De gemeente heeft steeds klaren wijn ge
schonken. Spr. heeft niet beweerd dat school
G 2 zal blijven wat ze is. Spr. hoopt van
harte dat het gemeentebestuur zoo spoedig
mogelijk het leerlingen-tal der 3 hoogste
klassen op 36 kan stellen, en zoo mogelijk
nog lageT en zulks voor alle scholen! Zoo
gauw de financiën het maar in iets toe
lieten hebben B. en W. voor de schrijnendste
gevallen overcompleet personeel toegelaten
Al het mogelijke moet gedaan worden om
van de groote klassen af te komen, maar
laat een man van gezag o-P financieel gebied
zeggen, dat het nu kan.
Is èr misbruik gemaakt van de nood
zakelijkheid 241 kinderen te hebben op de
school? Men zou in de 3 laagste klassen 137
kinderen moeten hebben om in de 3 hoogste
niet meer dan 36 te plaatsen dus in de laag
ste klassen elk tegen de 50 kinderen; en wie
Is bevoegd de kinderen van die klassen,
als ze in de hoogere komen, te verwijderen?
Spr. zal het personeel van G 2 niet gaan
uitspelen. Het is voor een deel hier niet,
maar dit wil spr. wel zeggen: er is na het
raadsbesluit van 1 Sept. 1925 meermalen
getracht te weten te komen, welke de school
bevolking van G 2 in de hoogere klassen is.
Op 25 Maart 1927 is aan alle ouders van
kinderen van school G 2 een briefje mee
gegeven door het hoofd met de vraag: Is U
voornemens uw kind bij gebleken geschikt
heid naar H.B.S. of Gymnasium te doen
overgaan?
In totaal antwoordden 22 ouders van kinde
ren uit de 3 hoogste klassen: neen. Kan
nu iemand een artikel uit de wet noemen,
waaraan de gemeente het recht ontleent de
kinderen die geen voortgezet onderwijs zullen
genieten van die school te verwijderen?
Toch is getracht door overleg die ouders te
bewegen hun kinderen er van af te nemen.
Slechts drie waren er toe bereid. Het nieuwe
hoofd van G 2 heeft onlangs eenzelfde
enqugte ingesteld en alle ouders hebben
verklaard dat hun kinderen naar H.B.S.
of Gymnasium zouden gaan!
Spreker heeft ouders die vroegen hun
kind op G 2 te krijgen, gevraagd of hun kind
HEROPENING DAMES-ZWEMPLAATS
Een intieme plechtigheid
In de dames-zwemschool had gistermorgen
een intieme plechtigheid plaats. Op dezen
dag, nu de heide zwemplaatsen weer zijn
heropend, zijn tevens in de dames-afdeeling
eenige nieuwe kleedgelegenheden voor het ge
bruik opengesteld.
Rond het kantoortje van de badmeesteres,
mevr. v. d. Gaag, hadden zich de aan
wezige zwemsters alsmede eenige belangstel
lenden gegroepeerd, toen mevr. J. Tak—
Halffman namens het damescomité een korte
openingsspeech hield, waarin zij dank bracht
aan B. en W., die in deze aangelegenheid op
royale wijze uit den hoek gekomen zijn';
aan de hadmeesteres, die het werk achter
de schermen" verrjcht heeft en aan het
damescomité, waarvoor mevr. KoetenOoms
als het eenige vrouwelijke raadslid de be
langen heeft behartigd.
Nog werd het woord gevoerd door mevr.
Tonsbeek en door mevr. KoetenOoms. De
laatste spreekster had mede bloemeu in ont
vangst te nemen.
De aangebrachte verbeteringen omvatten:
10 nieuwe kleedkamertjes, waarvan het aan
tal nu tot 52 is gestegen; een nieuwe sluis*
een nieuwe omrastering en een goede open
bare kleedgelegenheid. Het heel-e bassin is
terdege uitgebaggerd, hetgeen hard noodig
bleek; aan de zijde van de openbare kleed-
gelegenheid is de kade verhoogd, zoodat liet
krijgen van natte voeten voor de dames die
zich op den kant bevinden, vrijwel tot de
onmogelijkheden behoort.
Aan B. en W. werd het volgende dank-
adres gezonden:
Aau B. en W. en den Baad
van Schiedam
Geven met verschuldigden eerbied te
kennen
Wij zwemsters_ hijeen Woensdag 30 Mei 1928
v.m. 10 uur in de dameszwemplaats te
Schiedam.
Dat wij hiermede hulde en waar-deering
betuigen aan het Gemeentebestuur, directeur
en opzichters der Gemeentewerken voor de
vele verbeteringen aangebracht in de dames
zwemplaats.
Namens de aanwezigen,
J- A. TAK—HALFFMAN
Donderdag 7 Juni, H, Sacramentsdag des
avonds om half negen zal in de parochie
zalen onder de kerk van het H. Hart een
ouderavond worden gegeven, georganiseerd
door de jeugdvereeniging en in de Gorzen-
parochie.
Bedoeling is van gedachten te wisselen
over het jeugdwerk. Pastoor Möller zal de
besprekingen inleiden.
Door den politie-arts de Leeuw werd ver
bonden de 13-jarige C. v. d. B., wonende
Voorneschestraa-t, die gistermiddag in de
Gerrit Verboonstraat doo-r eigen onvoorzich
tigheid me-t zijn rijwiel tegen een vrachtauto
was aangereden waardoor hij kwam te vallen
en zijn onderlip scheurde.
De temperatuur van het water is heden 64
graden.
bestemd was voor voortgezet onderwijs, en
steeds daarop ook het hoofd der school
gewezen.
Alle bijzondere schoolvereenigingen weten
met spr. zaken te doen. Men schrijft aan
of spreekt met gemeentebestuur of wet
houder. Maar van de neutrale bijzondere
schoolvereeniging heeft men nooit een schrij
ven of persoonlijk gesprek gehad, dat tot
verheldering der ideeën kon leiden.
Een .schoolbestuur en ook een gemeente
heeft rekening te lionde-n mot zooveel mogelijk
te voldoen aan de verlangens der ouders.
Spr. is inderdaad uit principe huiverig voor
zulk een school, die na korter of langer tijd
een standenschooltje wordt. Maar spr. heeft
het raadsbesluit volledig te eerbiedigen. Een
uitsluitende, opleidingsschool voor gymnasium
en H.B.S., daarvoor is in Schiedam geen
plaats; wel echter, als zo door ulo zooals
hier, wordt aangevuld.
Na een dankwoord van den voorzitter,
sloot deze te ongeveer 12 uur de vergadering.
De publicatie van den wedstrijd
OYERGROOTE BELANGSTELLING
Zooals de menschen altijd spreken over een
..Fordje om daarmee een automobielsoort
aan te duiden die niettegenstaande haar
poulariteit en goedkoopte, toch aan redelijke
eischen voldoet, zoo kon gisteravond tijdens
de publicatie van liet verloop van de match
Nederland versus Uruguay, die voor de
ramen van onze bureau aan de Koemarkt
plaats had, gesproken warden van een
Olympiade-tje in het klein. H-et eenige wat
eigenlijk nog ontbrak om le Olympiade-stem
ming onder het talrijke publiek tot het
uiterste te verhoogen, was het gezicht op de
spelers. Anders miste men letterlijk niets,
want door onzen eigen redaction-eel-en dienst
werden de wachtenden geregeld goed op de
hoogte gehouden van den warmen strijd die
v. d. M-eulen, Denis, Scaron-e, en de andere
spelers onder elkaar uitvochten.
Het is toch nog zoo dom niet aldus het
verloop van dien wedstrijd te volgen en er
alle sensaties van mee te maken en men
hoefde de enkele uitverkorenen die in de
hoofdstad exliorbitant hooge prijzen voor
een gewone staanplaats betaalden, heusch niet
te benijden.
De straatjongens, je meest belangstellende
lezers, waren natuurlijk ,,au grand complet"
aanwezig. Ze werden weer gevelklimmers,
halve acrobaten die telkens naar binnen pro
beerden te gluren, om dan met hoera-geroep
elk nieuw stuk verslag te ontvangen. Een
van hen verloor bijna z'n evenwicht en door
de pogingen die hij me-t alle macht aan
wendde om het te herstellen, plantte hij met
een flinken armzwaai het stuk sinaasappel,
waar ie juist al heel smakelijk aan gelikt
had, op het gezicht van een belangstellende
oude dame, die-juist met moeite den naam
van den Urugueesehen linksbuiten stond te
ontcijferen... De voetbalbe-langstellende juf
frouw zal op dat oogenblik wel het be-
liaaglijk-opfrissehen-d gevoel hebben gehad,
dat wij allen gehoopt hadden te -kunnen'
ondervinden hij een eventueel Hollandsch
doelpunt.
Een foto van de enorme drukte op de
Koemarkt gisteren kon eigenlijk heter
gesproken worden van het „Nieuwe Schie-
damsche Courant"-plein kon reeds een
kwartier nadat zij genomen was, voor de
ramen worden gehangen.
Om vijf minuten over 9 hing het heele
verslag kant en klaar te lezen. En, toen
tegen half twaalf de groote electrische boog
lampen voor ons bureau werden uitgedraaid,
waren er nog steeds enkele tientallen lezers,
die na de eerste groote drukte nu beter
op hun gemak al heit nieuws konden ver
werken.
Een woord van dank mag wel gericht wor
den aan het adres van de politie, die niet
tegenstaande de ongewo-ne drukte volkomen de
orde wist te bewaren en het verkeer bij de
Hoogstraat wist te regelen. Slechts één onbe
duidende aanrijding had plaats. Ook de
chauffeur van de Kethelsche bus werkte mee
om alles een ordelijk verloop te doen
hebben, door in zijn route een kleine wijzi
ging aan te brengen.
Schrikt niet, eerzame en ploeterende zaken-
mensch-an van onze goede stad. We zijn niet
van plan, U den harden strijd om het bestaan,
hier in Schiedam wel dubbel zwaar, nog moei-
lijker te gaan maken. De schrikwekkende
woorden welke boven deze regels staan, zijn
niet anders dan de titel van een lezing, welke
de heer H. J. Steens, gemeenteraadslid, in een
vergadering, uigeschreven door de R. K. Mid-
denstandsvereeniging „De Hanze", Dinsdag
avond in den R. K. Kring zal houden.
„Weg met den Middenstand!" Er zijn er
zooveel die hem weg zouden willen hebben.
We hebben er een flauw vermoeden van, dat
de heer Steens ook wel even het chapiter zal
aanraken, hoe niet weinig middenstanders
blijkbaar niet beseffen hoezeer zij zelf er toe
m-eewerken om den middenstand voor steeds
grooter moeilijkheden te plaatsen.
Laat allen nu eens komen hooren wie de
vijanden van den middenstand zijn en hoe
men zich het best tegen hem kan teweer stel.
len. De zaak is ernstig genoeg, om aller be-
langstelling te verdienen.
Ook de schoolkinderen uit de Dwarsstraat
hadden de gelegenheid van den verjaardag van
pastoor Möller aangegrepen om hem met een
feestgave voor zijn kerk te verblijden, bes-taande
uit eên bronzen kruisbeeld van den beeldhou
wer W. v. d. Wink, op eon houten kruis vol
gens teekeming van den beeldhouwer belange
loos uitgevoerd door de heeren Buitenen en
Wirxei. Het mooie stuk zal op het Maria-altaar
worden geplaatst.
Muziek, declamatie en reidansen vormden
met het dankwoord van pastoor Möller een
programma, dat hij de kindereu uitstekend
in den smaak viel.
Schiedam, 30 Mei. Aangekomen s.s. Taba-
nan, Ro'tt. Lloyd, van Rotterdam om te dok.
ken in de Wiltonhave-n; s.s. Inringa, van Bre
merhaven; s.s. Hernwijk, met papierhout van
Frederikshaven, allen in de Wilhelminahaven.
Schiedam, 30 Med. Vertrokken. s.s. Clan
Keith, naar Rotterdam; s.s. Ma-rpessa, naar
Curasao.
Voor leerlingen en onderwijzeressen van de
St. Jansschool aan het Edisonplein was het
vandaag groot feest, namelijk: Soeur Angela
vierde haar 12L-jarig hoofdschap.
Voorafgegaan door een zestal confetti-
strooiende bruidjes, werd de jubilaresse van
morgen door een dubbele rij vau leerlingen
die met vlaggetjes in de hand langs de trappen,
opgesteld stonden, naar .haar feestelijk versierde
klaslokaal geleid. Bloemen van leerlingen, van
ouders van leerlingen en van belangstellenden,
hielpen mee, om de feestelijke stemming te
verhoogen.
Samenspraken werden opgezegd, heilwensehen
geuit en geschenken aangeboden.
Hoewel aan het feest geen ruchtbaarheid
was gegeven, kwamen toch vele heeren gees
telijken Sr. Angela coniplimenteeren. De heer
J. Pas, rijksinspecteur, die reeds een schrille-
lijken gelukwensch had gezonden, maakte
eveneens van de gelegenheid gebruik.
In verband met het door haar dezer dagen
behaalde esperanto-diploma, werd de jubila
resse door een der Eerv. heeren geestelijken
met een vlot uitgesproken esperanto-speeeh
verrast, die natuurlijk veel heilwenschen in
hield.
Een tractatie van de leerlingen werkte er
toe mede, om dezen dag ook voor de school
kinderen tot een bijzonder gezellige te maken.
Dinsdagavond omstreeks 8 uur kreeg do
ongeveer 30-jarige werkman L. O. op do
Westpolderkade ter hoogte van het Winda-s,
plotseling een toeval en zakte bewusteloos'
ineen. Een paar menschen welke zjch met
een roeiboot op de Poldervaart bevonden
zagen den man tusschen de biezen langs den
waterkant liggen met zijn bei-de beenen in
het water. Na eenigen tijd slaagde zij er in
de levensgeesten op te wokken, waarna O., die
op weg was naar Schiedam, zijn reis weep
voortzette.
Op de gisteren gehouden openbare ver-
kooping door Notarjs ar. H. M. C. Poortman
in het koffiehuis „De Vergulde Valk" werden
de pereeelen resp. Dorpstraat 22 en 24, in
gezet als volgt: perceel 1 2200; perceel 2
1900. Afslag 6 Juni a.s.
In de R. K. Vereenigingszaai tegenover do
R. K. Kerk hield Dinsdagavond de R. K.
Propagandaclub „St. Paulus'^ haar jaarver
gadering.
Te ruim kwart voor acht opende de voor.
zitter, de heer N. Lansbergen de vergadering
welke slechts matig was bezet. De jaar
verslagen van den secretaris en den pen
ningmeester werden ongewijzigd goedgekeurd;
het batig saldo blqek te zijn 209.05.
De heer A. O. Backers bracht daarna
verslag uit over den stand der bibliotheek.
Nadat eenige voorstellen van het bestuur
waren besproken eu aanvaard, had de be
stuursverkiezing plaats. Gekozen werden als
voorzitter de heer L. Lansbergen, als com
missarissen de heeren L. Olsthoorn en P.
Olsthoorn Cizn.
De geestelijk adviseur dankte de afgetreden
bestuursleden en wijdde eenige woorden aan
den geest, welke ec. in de vereeniging heersch-
te, de leden tot meeleven en samenwerking
aansporend.
Te ruim half 10 werd de vergadering ge
sloten.
Vrij naar liet Engelsch
van
P. F. J. TARCUS.
20)
En toen kwam Pauline tot het leven terug.
Zij richtte zich overeind in haar bed, en wend
de haar gelaat -naar mij toe. En in haar oogen
zag tk een uitdrukking, die ik daar nooit en
nooit meer hoop terug te zie-n.
VlII.
Ik schrijf dit hoofdstuk zeer tegen mijn zin.
'Als ik mijn verhaal even volledig en samen
hangend kon maken zonder wat nu volgt, dan
'zou ik er de voorkeur aan geven, om het niet
te vernoemen. Al het andere, wat Ik beleefd
had, was vreemd, maar ik kon er nog een
verklaring voor vinden. Doch voor dat andere
heb ik nooit een verklaring kunnen vinden,
die mij bevredigde.
Pauline ontwaakte, en toen ik haar in de
oogen zag, huiverde ik, alsof een ijskoude wind
langs mij heen gegaan was. Zij waren wijd
opengesperd, en staarde voor zich uit, hoewel
ik wist, dat zij beslist niets zagen. Ai mijn
hoop was vervlogen. Het werd mij duidelijk,
dat Pauline thans in een nog veel beklagens
waardiger toestand verkeerde, dan eerst. Ik
«prak tot haar, ik noemde haar naam, maar
lij sloeg geen aeht op mijn woorden. Zij scheen
frijn aanwezigheid niet te bemerken. Zij bleef
maar steeds in dezelfde richting zien, met dien
vreemden, starenden blik.
Plotseling stond zij op, en vóór ik het kon
beletten, verliet zij de kamer Ik ging haar
achterna Zij, liep vlug de trap af, en richtte
zich naar de deur Zij legde haar hand op den
knop, toen ik bij haar kwam en haar weer
bij haar naam noemde Ik smeekte haar, ja, ik
beval haar, terug te komen. Maar hot geluid
van mijn stem scheen niet tot haar door te
dringen. In den toestand, waarin zij mt ver
keerde, 3chrok ik er voor terug om haar mot
geweld tegen te houden. Het leek mij beter,
haar te laten gaan, zooals zij verkoos. Natuur
lijk zou ik haar vergezellen, om te zorgen, dat
haar niets overkwam.
Ik nam mijn hoed, die in de gang hing, sloeg
een wijden mantel om haar heen, terwijl zij
liep, en slaagde er in, den kap over haar
hoofd -te trekken. Zij verzette zich niet daarte
gen, maar liet mij begaan. Zonder een woord,
waaruit bleek, dat zij een en ander bemerkte.
Zij liep voort, terwijl ik naast haar ging.
Zij liep vlug, maar overigens kalm, als
iemand die een bepaald doel voor oogen had.
Zij keek niet naar links en niet naar rechts,
geen enkele maal zag ik haar oogen ook maar
een oogenblik bewegen.
Ik deed geen verdere poging, om haar tegen
te houden. Zij liep niet om zoo te zeggen doel
loos. Iets ik weet niet wat leidde of
dwong haar schreden in een bepaalde richting.
Iets in haar verstoorde brein drong haar, ecu
bepaalde plaats zoo vlug mogelijk te berei
ken. Ik vreesde voor ddl gevolgen, als ik haar
daarin verhinderen zou. Zelfs al zou het hier
een buitengewoon geval van slaapwandelen
zijn, dau zou het nog ongeraden wezen, om
haar tot de werkelijkheid terug te bréngen.
Zij liep de Walpolestrect uit, en sloeg na eon
oogenblik aarzelen, rechts af. Wij warc-n nu
op den hoofdweg. Langs deze straat bracht zij
mij meer dan een halve mijl, dan sloeg zij
weer rechts af en liep halverwege een andere
straat in. Toen bleef zij voor een huis staan.
H-et was een gewoon huis van drie verdie
pingen, zooals men dat veelal in Londen vindt,
Het verschilde heel weinig van mfln eigen
huis, en tal van andere, behalve, dat het er
slecht verzorgd en verwaarloosd uitzag, zoo
ver ik bij het licht van den lantaren kon
zien. De ruiten waren stoffig, en op één daar.
van was een biljet geplakt met de mededee-
ling, dat dit huis gemeubileerd te huur was,
Ik vroeg mij verbaasd af, wat voor vreemde
gril Pauline naar dit onbewoonde huis bracht.
Bad hier soms iemand gewoond, dien zij vroe
ger gekend had? Zoo ja. dan was het mis
schien een hoopvol teeken, dat een of andere
ontwaakte herinnering haar tot dezen tocht
bewogen had. Met kloppend hart wachtte ik
af, wat zij nu zou doen.
Zij ging recht op de deur af, en duwde er
tegen aan, alsof zij verwachtte, dat ze bij die
aanraking open zou gaan. Dan scheen zij
voor de eerste maal te aarzelen, en in vei^
warring te geraken.
Pauline, lieveling, zeide ik, laten we te.
ruggaan.Het is donker, en te laat, om daar
nog vanavond in te gaan. Morgen zullen we
terugkomen, als je wilt.
Zij antwoordde niet. Zij bleef voor die deur
staan, terwijl zij meit baar hand cr tegen
drukte. Ik nam haar bij den arm, en trachtte
haar zachtjes weg te trekken. Maar nu ver.
zette zij zich met een kracht, die ik bij haar
niet verondersteld had. Wat dan-ook liet vage
doel w-as, dat zij zich voorstelde, het was mij
volkomen duidelijk, dat zij het alleen kon he.
reiken, door die deur binnen te gaan. Ik be
sloot dus, haar zin te doen. Nu liet eenmaal
zóóver was, kon het gevaarlijk zijn, haar te
dwarsboomen. Maar hoe konden wij ons toe
gang verschaffen?
Er was boven noch beneden een straal van
licht te bespeuren. Men behoefde slechts naar
het huis te zien, om te weten, dat het onbe
woond was. De makelaar, wiens naam op het
biljet stond, had zijn zaak een mijl verderop,
en al had ik het aangedurfd, om Pauline aileen
te iaten, en hem op te zoeken, dan zou mijn
toch op dit uur toch zonder gevolg geble
ven zijn.
Terwijl ik rondzag, en mij afvroeg, wat ik
nu het beste kon doen een rijtuig aan
roepen, en mijn arme kind daarin dragen, of
haar hier laten staan, totdat zij zelf de onmoge
lijkheid inzag, om dat huis binnen te gaan, als
ze moe werd en er de voorkeur aan gaf, om
terug te koeren kwam ik opeens op een ge
dachte. Ik had al eens eerder met mijn sleu
tel een vreemde deur opengemaakt en het
was dus mogelijk, dat me dat hier wéér lukte.
Het was misschien wel wat vreemd, maar het
kon achteraf geen kwaad, als ik het probeerde.
Ik haalde mijn sleutel uit mijn zak, en stak
dien in het slot, zonder dat ik daarbij ver
wachtte, dat ik succes zou hebben. Maar toen
ik het slot voelde meegeven, en de deur open
sprong, ging er iets als een huivering over
mijn leden, want nu het werkelijk gelukt was,
begreep ik, dat het geen louteT toeval kon
zijn.
Toen de deur openging liep Paulin-e, zander
een woord te spreken, zonder eenig gebaar
van verrassing, zonder iets, wat er op wees,
dat zij zich thans van mijn aanwezigheid be
wust was, mij voorbij en ging naar binnen.
Ik volgde haar, sloot de deur achter mij, en
bijvond mij in volslagen duister. Doch ik
hoorde haar lichten, vluggen stap vóór mij, ik
hoorde, hoe zij de trap opging, ik hoorde,
hoe zij een deur opendeed, en toen, eerst -toen,
beschikte ik over voldoende tegenwoordigheid
van geest om mijzelf te dwingen, haar ach-'
terna te gaan. Het bloed begon mij in de ade
ren te stolten, en mijn haren rezen te bergen,
toen ik, nog altijd in het duister cle gang over
stak, en zonder moeite de trap vond.
Hoe zou ik die niet vinden, donker, stik
donker als het ook was? Ik kende den weg
maar al te go-ed! Reeds ééns te voren had ik
die trap in 't duister gevonden, en nog vele
malen bovendien had ik in mijn droomen die
ruimte betreden. Als een plotselinge open
haring was de waarheid mij duidelijk geworden,
zoodra de sleutel in het slot had omgedraaid.
Ik was in hetzelfde huis, waar ik drie jaren
geleden bij vergissing was binnengekomen. Ik
stak mi dezelfde gang over, en ging dezelfde
trap op, en zou het volgende oogenblik in de
zelfde kamer staan, die het tooneel was ge
weest van die gruwelijke, nog ongestrafte
misdaad. En nu zou ik, hersteld van mijn blind
heid, de plaats zien, waar ik in mijn hulpeloos
heid bijna het slachtoffer geworden was van
mijn overijling. Maar wat had Pauline hier ge
bracht?
Het was zooals ik verwacht had. Dat was de
zelfde trap en daar was ook de deurpost, pre
cies, waar ik zocht. Eem oogenblik vroeg ik
mij af, of de laatste drie jaar soms een droom
geweest waren, en ik nu blind was!
Waar was Pauline? Ilc begreep vóór alles de
noodzakelijkheid, om licht te maken. Ik stak
een lucifer aan, en bij liet schijnsel daarvan
trad ik de kamer binnen. Mijn eerste gedachte!
gold Pauline. Zij stond daar rechtop in dé
kamer, met haar beide handen tegen haar;
hoofd gedrukt. De uitdrukking van haar gelaat
was nog maar weinig veranderd. Het was ge
makkelijk te zien, dat zij nog niets begreep
maar ik voelde, dait er iets in haar binnenste
worstelde en ik vreesde voor het oogenblik
waarop het vasten vorm zou aannemen. Ik
vreesde het voor haar, zoowel als voor mij
zelf. Welk een vreeselijke dingen zou ik ver
nemen! (Wordt vervolgd.)
