Woensdag 6 Juuj 1928
Pagina 1
VAN HET R. K. WERKLIEDENVERBOND
VERBONDSDAG TE AMSTERDAM
DE WONINGPOLIT1 EK DER
REGEERING
t ONVERDRAAGZAAM?
A. VAN CArPELLEN t
Een urenlange besloten raadszitting
HOOGER BEROEP OP EEN BESLUIT VAN
GED. STATEN.
DE DIRECTEUR DER H. T. M.
Ir. P. M. Montijn opvolger van
den heer Wederman
BOND VAN SMEDENPATROONS
NIEUWE HARING OF HET LOO
G.oOOTE BRAND
3 RIETSCHELVEN, 2 SCHUREN EN
2 ARBEIDERSWONINGEN IN DE
VLAMMEN
DE PENSIOENWET
MACHTELOOSHEID VAN HET
PARLEMENT
EEN AMENDEMENTEN-KWESTIE
P. T T. BEDRIJF IN NED.-INDïë
CORNéLIE NOORDWAL t
MR. POLLEMA LID DER
EERSTE KAMER
t ONZE MOEILIJKHEDEN.
Er is eenigen tijd geleden feest geviei d
door de vereeniging de „Evangelische Maat
schappijdie werd opgericht, toen de bis
schoppen weer in Nederland kwamen. Men
Vreesde de „Roomsche dwinglandij", ter-
Wijl de ondervinding heeft bewezen, dat de
onverdraagzaamheid meer bij die vereeni
ging dan bij de Katholieken zat.
Met uitzondering van de Lingbekianen
en de Kerstenieten is het voor de meeste
Nederlanders wel duidelijk, dat de Katho
lieken niets meer vragen dan hun recht
en geen verdrukking van anderen wen-
schen. ook niet waar die in de minderheid
sijn.
Dit is wel zeer sterk gebleken te Maas
tricht waar, tegelijk met den Nederland-
schen Katholiekendag ook de Limburg3che
Protestantendag werd gehouden in de (in
dertijd aan de katholieken ontnomen) Sint
Janskerk, die vlak naast de Sint Servaas
ligt, waar de Katholieken bijeenkwamen.
Op verzoek der Protestanten wijzigden
do Katholieken zelfs hun program en ga
ven geen koraalmuziek van den toren d ir
Sint Servaas om de Protestanten niet te
storen.
In de liberale „Nieuwe Rott. Crt" werd
dan ook geschreven:
„Een stralende Meidag! De gansche
Maastricht is met vlaggen gesierd, omdat
merkwaardig samengaan heden ook
is de Nederlandsche Katholiekendag. De
Protestanten van Limburg weten wel, dat
deze openbare voorbereiding niet hun ter
eere is geschied zij komen ook slechts
met honderden, terwijl de katholieken
duizenden telden maar toch verhoogt
zij ook hun feestelijke stemming.
De bezoekers komen samen in 't prach
tig kerkencomplex van St. Jan en St.
Servaas, gescheiden en toch zoo dicht bij
mekaar. Welgezinden kunnen in een en
ander de uitdrukking zien van de niet
slechte verstandhouding waarin de katho
lieken en Protestanten van Limburg door
gaans levens".
Waar de zaken zóó staan, behoeft men
waarlijk geen angstkreten aan te heffen
over mogelijke „Roomsche overheersching
en de heeren Lingbeek en Kersten en hun
geestverwanten zouden beter doen met
ons stelling te nemen tegen het ongeloof
dan zich uit te putten in machteloos en
doelloos anti-papisme.
Gisteren ia te Amsterdam begonnen de ver
bondsvergadering van het R. K. Werkliedenver
bond in Nederland, die, onder voorzitterschap
van den heer A. C. de Bruyn, gedurende twee
dagen in de hoofdstad wordt gehouden,
Aan de eigenlijke vergadering ging des mor
gens de voorjaars-verbondsvergadering vooraf,
eveneens gepresideerd door den lieer A. C.
de Bruyn, die bij de opening, de talrijke aan
wezigen verwelkomde met een rede, waarin
hij o.a. met vreugde constateerde, dat het le
dental der vakbonden met bijna 6000 leden
toenam in 1927.
Na een korte bespreking van het jaarverslag,
werd de verkiezing van vier bestuursleden aen
de orde gesteld. Herkozen werden de heeren J.
Andriessen, A. G. de Bruyn, A. van Hamers-
veld en C. J. Kuiper,
Wegens 't aftreden van den heer H. J. Spro-
kop werd tot lid der controle-commissie be
noemd de heer Ter Horst.
Des middags om drio uur ving daarop de ver
bondsvergadering aan. De voorzitter sprak bij
do opening wederom een groote rede uit, waar
aan wij het volgende ontleenem.
OPENINGSREDE VAN DEN VOORZITTER.
Het is op grond van Onze dankbaarheid in
dien tjjans, nu de 20sten van deze maand
is 'herdacht, dat Leo XIII voor 25 jaar ge
storven ia, deze voorjaars-verbondsvergadering
gesteld wordt in het teeken van onzen grooten
socialen Palts, dat het eerste woord, hetwelk op
deze vergadering gesproken wordt, hem wordt
toegewijd.
Dank aan Paus Eeo XIII z.g.
Het is geen wonder, dat Leo XIII de harten
van die hem leerden kennen, veroverd heeft;
het Is geen wonder, dat met name wij, Katho
liek georganlseerden van Nederland, van dank
baarheid vervuld zijn voor hem, die ter juister
tijd ingreep en ons, de mannen en vrouwen
van vandaag, voor geestelijken en socialen on
dergang heeft behoed. Wat we, als organisatie-
mannen en als organisatie zijn, danken wij voor
het overgroot» deel aan Leo XIII.
En in verband daarmede kom ik thans tot
onze beweging. Dat zij vat heeft op ons volk,
dat we leiders hebben, priesters en leeken, die
het niet ankel weten, doch het ook mogen en
durven zeggen, dat is alles grootendeels terug
te brengen tot den grooten pionier Paus Leo.
Meer enthousiasme en meer idealisme!!
terrein niet rechtstreeks tot uitdrukkig bren
gen.
De vraag is evenwel gewettigd, of door die
afhankelijkheid, onze verantwoordelijkheid te
genover de masza, wier belangen wij geacht
kunnen worden te vertegenwoordigen, ook maar
eenigermate daardoor vermindert?
Kunnen wij, ons opzichtens de sociale po
litiek en het algemeen belang van onze verant
woordelijkheid ontslagen achten? In gaenen
deele.
Onze principieeie elsoh is: publiekrechtelijke
bedrijfsorganisatie met adviseer&nde, uitvoeren
de, rechtsprekende en zoo snel mogelijk, ook
verordende bevoegdheid.
Het is de eisch van dezen tijd.
In onze kring zal daarover wel geen ver
schil van meening bestaan.
In den partijraad der Katholieke Staatspartij
nu, is dit ontwerp aan de orde geweest. En
drie van de vier-prae-adviseure en een belang
rijk deel van de vergadering waren met ons
van meening, dat met bedrijfsorganisatie- thans
een zij het bescheiden begin moest wor
den gemaakt.
De partijraadsvergadering fa achter den rug;
de prae-advfaeurs hejhbeoi hnn adviezen ge
geven; de discussies zijn gesloten en de voor
zitter heetf zijn slotwoord gesproken waaraan
spreker niet voldoende houvast heeft, misschien
omdat hij de politieke en diplomatieke taal van
den voorzitter niet voldoende verstaat.
Wat moet het verbond nu verder do-en vol
gens de meeniing van het bestuur vraagt spr.
Volgens zijn meening kan het verbond in
dezen geen pasieve houding ae-nnemen.
Binnenkort stelt de Staatspartij haar pro
gram vast; twee dingen zijn mogelijk. Klaar en
duidelijk kan in dat program worden uitgespro
ken, dat van de Katholieke Tweede en Eerste
Kamerleden in de eerstkomende wier-jarige pe
riode verwacht wordt, dat zij met alle tendien.
ste staande middelen zullen streven naar een
wettelijke geregelde bedrijfsorganisatie. Als men
ons wil verplichten mogen we niets minder
dan dat verlangen.
Doch bovendien, als men er geen prijs op
stelt de beweging aan zich te verplichten en
men in het program iets vaag®, iets zwevends
neerlegt, waarmede men nog alle kanten uit
kan, wat moet, aldus besluit spreker, dan in
dit laatste geval het Verbond doen?
De heer L. Voorhamer stelde de vraag, hoe
het hoofdbestuur denkt over het feit, dat de
laatste Katoliekendag is benut voor politieke
doeleindeu, hoewel dit officieel verboden ds.
De heer Timmermans vestigde de aandacht
op het feit, dat verschillende bonden, die bij
het Verbond beliooren, nog steeds niet bij de
Centrale zijn aangesloten. De macht van het
getal schijnt men nog niet overal hoog genoeg
aan te slaan.
Buiten de Centrale staan nog ongeeyer 6000
onderwijzers, 3000 ambtenaren, ruini 3000 post
mannen, 1600 politiemannen en 2000 handels
reizigers.
Tenslotte stelde spreker aan het Verbonds-
bestuur de volgende vragen:
Meent het bestuur niet, dat de 5 genoemde
organisaties Zich bij het Verbond kunnen
aansluiten, en zoo ja.
Wil het Verbondsbestuur dan ernstig po.
gingen doen om dze aansluiting in den kortst
mogelijken tijd tot stand te brengen?
Daarna was de WelEerwaarde Pater dr. G.
Vrijmoed O.F.M. aan het woord om de ency
cliek van Pans Leo XIII ,,Rerum Novarum" te
herdenken.
DE VOORZITTER AAN HET WOOÏID
De voorzitter beantwoordde daarop de bij
de algemeene beschouwingen gemaakte op
merkingen.
Het onderwerp dat door den heer van der
Mey® aan de orde is gesteld, aldus spreker,
verheugt zich reeds lang in de volle belang
stelling van alle leden van het werklieden
verbond. Doordat zes vertegenwoordigers van
het Verbond in den Partijraad zitting hebben
en daar een advisoeerende stem hebben, is het
contact tusschen het Verbond en de Staats
partij gelegd. Gegeven dus de tegenwoordige
houding, kan het Verbond niet verantwoorde
lijk zijn voor hetgeen de Staatspartij doet
of niet doet.
De heer van der Meys vraagt zich af, of
het Verbond, in geval de Staatspartij bij de
behandeling van het vraagstuk der wettelijke
regeling van de bedrijfsorganisatie een kant
zou uitgaan, dien het Verbond niet wil, een
passieve houding zou moeten aannemen.
Spreker zou het hoogst onverstandig vinden
wanneer de Staatspartij geen rekening zou
houden met de Katholieke werknemers.
Mocht de Staatspartij met de belangen van de
laatsten onverhoopt geen rekening houden,
dan zal het Verbondsbestuur zich inderdaad
hebben af te vragen: wat nu? Over het ant
woord, dat op deze vraag zal moeten volgen,
zal het bestuur alsdan nog met de leden
overleg plegen.
Op de opmerking van den heer Voorham,
dat de laatste Katholiekendag werd benut
voor de propaganda van bepaalde politieke
richting, antwoordde de voorzitter, dat het
bestuur van het Verbond in geen enkel
opzicht daarvoor aansprakelijk is, daar het
Verbond niet is vertegenwoordigd in het
bestuur der Katholiekendagen.
Op de vraag van den heer Timmermans
hoe het komt dat er nog 16000 Katholieke
werknemers buiten het Verbond staan, ant
woordde de voorzitter, dat er voor hen,
behoudens in gevallen, waarin zich onbe
kende bezwaren zouden voordoen, alle reden
besaat, zich voor het lidmaatschap van het
Verbond op te geven.
Als vertegenwoordigers in den Hoogen
Raad van Arbeid werden gekozen de heeren
A. J. Loerakker, A. C. de Bruijn, J. A.
Schutte en van der Meys.
De voorzitter schorste daarop de bijeen
komst.
Te Voorburg is in den ouderdom van 65
jaar overleden de heer A. van Cappelün, oud
referendaris bij het hoofdbestuur der posto-
rijlen en telegrafie.
De huidige toepassing der Woningwet
thans en voorheen
De besturen van den Nation alen woning
raad, den Alg. Bond van Woningbouwvereni
gingen en de R. K. Federatie van Diocesane
Woningbouwcentrales hebben een adres ge
zonden aan den Minister van Arbeid, H. en N.
waarin zij betoogen, dat de huidige toepassing
van de finaacieele paragrafen der Woningwet,
ondanks hetgeen in de ministerieele circulaire
van 12 Maart j.l. daaromtrent wordt gezegd,
een zeer beperkte is, vergeleken met de prac-
tijk der vooroorlogs jaren. Zij spreken de hoop
uit, dat, waan- de Minister reeds meermalen
heeft te kennen gegeveii de Woningwet weer
te willen uitvoeren op een wijize als voor den
oorlog gebruikelijk was, de beperkingen, welke
zulk een uitvoering in den weg staan, zullen
worden uit den weg geruimd.
DE SECRETARISKWESTIE TE
HALSTEREN.
Nadat de gemeenteraad van Halsteren eenige
uren in besloten zitting had vergaderd, werd
met 7 tegen 4 stemmen besloten in hooger
beroep te gaan bij de Kroon, ten aanzien van
het besluit van Ged. Staten vau Noord Brabant,
waarbij de goedkeuring aan het raadsbesluit
om den secretaris te ontslaan werd onthouden.
Zooals bekend zal de directeur der H. T. M.
de heer A. E. W. Weyerman, met ingang van
1 Juli aftreden. In zijn plaats is met ingang
van dienzelfden datum benoemd ir. P. M. Mon
tijn, sedert 1911 aan de H. T. M. verbonden.
Sedert 1917 is hij onder-directeur. In de vaca
ture van onder-directeur zal niet worden voor
zien
Den 15en Juli van dit jaar zal het 25 jaar
geleden zijn, dat op initiatief van de toen
te Leiden bestaande smedenvereeniging te
Amsterdam de Bond van Smedenpatroons in
Nederland B. S. P. N. werd opgericht.
In verhand met en ter viering van dit
zilveren jubileum, zal van 24 tot en met
27 Juli a.s. te Utrecht het jaarlijksche
congres worden gehouden, terwijl in het
Jaarbeursgebouw een tentoonstelling is ge
organiseerd van alles, wat op het smedenvak
betrekking heeft.
Gisteren werd ten paleize Het Loo, overeen
komstig aloud gebruik, de eerste nieuwe Hol-
landsahe haring aangebracht, gekeurd dooi
den opperkeurmeester Dropper t en aangevoerd
door den stoomlogger Oranje Nassau, schipper
Broek van de Dogger-Maatschappij ia Vlaar-
dingen.
Gisterenmiddag tegen 5 uur brak brand uit
in een der drie rietmattenfahrieken van F.
Demmenie Jr. voorheen van gebr. van Walsum
achter den IJsseklijk te Krimpen aan den
IJssel.
Drie hoog opgestapelde rietschelven en twee
groote schuren waarvan de een geheel gevuld
met rietmatten, zijn een prooi der vlammen
geworden, alsmede twee der aangrenzende
arbeiderswoningen, waarvan een het veerhuis
is van vrouw Kwakernaat. Dit huisje lag aan
de overzijde van den dijk en is aan de
overslaande vlammen ten prooi gevallen.
De vierde rietschelf kon nog in allerijl wor
den weggehaald. Dank zij de zeer spoedige aan
wezigheid van de twee brandspuiten en den
slangen wagen dezer gemeente, alsmede de
motoTspuit uit Ouderkerk aan den IJssel kon
de woning van den fabrikant, met de in
de nabijheid gelegen boerderijen behouden
blijven.
Wegens 't steeds aanhouden van de rietbran
den was de hulp ingeroepen van de Rotterdam-
sche brandweer, welke met veel stralen water
is gaan geven.
Alles was verzekerd. Naar de oorzaak van
den brand wordt een onderzoek ingesteld.
Uit Rotterdam kwamen de motorspuit IV
en de drijvende stoomspuit Havendienst IV ter
plaatse. In totaal werd met 22 stralen het
vuur bestreden. Uit Krimpen werkten twee
handspuiten, elk met 2 stralen, twee brand-
kranen op het terrein gaven water elk met 2
stralen. De motorspuit uit Ouderkerk werkte
met 6 stralen, twee booten „Ideaal" en
„Marie" van de firma v. d. Graaf en Kolkman,
elk met 2 stralen, de Havendienst IV en de
stoombrandspuit IV tenslotte werkten elk
met 4 groote stralen.
De Roterdamsche hoofdlieden J. Bakker,
G. van Siilevoldt, en L. van Gunsteren. als
mede Ir. van Dijk, van Gemeentewerken,
waren op de „Havendienst IV" medegekomen.
De leiding berus|te bij burgemeester J.
Aalbers. Den heelen nacht en ook van mor
gen bleef men met 't nablusscben aan den
gang. De arbeiders zijn thans op de andere
fabrieken te werk gesteld.
Hoe groot de schade is, kan nog niet wor
den geraamd.
Vanmorgen is een groote ploeg werklieden
begonnen met het oprui miugswerk.
BRANDEN.
Te Jubbega is de woning van H. de Jager
een prooi der vlammen geworden.
Te Dussen is Maandag het woonhuis van
A. v. d. Pi. afgebrand.
TWEEDE KAMER
Aan de lijst van wat de Kamer in de ko
mende dagen heeft af te werken vóór ze met
zomerreces gaat, is alles toegevoegd, wat op
dat oogenblik maar voor behandeling gereed
is. Zelfs de eindstemming over de wet op da
besmettelijke ziekten zal op Vrijdag a.s. plaats
moeten hebben. Het heeft heel wat moeite
gekost voor het zoover was, maar doordat de
heer Bijleveld zijn amendement heeft ingetrok
ken, waardoor heropening van de beraadsla
ging voorkomen kan worden, zal de voorzitter
het er nu maar op wagen. Of het lukken zal,
is nog de vraag, want mevr. de VriesBruins
kondigde nu reeds aan, dat zij voor de eind
stemming toch een voorstel tot heropening
van de beraadslagingen zou doen. Steun van
den voorzitter krijgt ze in alle geval niet.
De wijziging van de Pensioenwet, die na
deze regeling van werkzaamheden aan de orde
was, is door de regeering feitelijk tegen haar
zin ingediend. Niemand beter dan minister de
Geer, die de wet van 1922 in het Staatsblad
heeft gebracht, weet wat voor bezwaren er
verbonden zijn aan de behandeling van een
wijziging in deze wet. Door middel van hét
recht van amendement werden dan van alle
kanten pogingen aangewend, om al óf niet
billijke verlangens in de wet te krijgen. Dat
de regeering toch met dit ontwerp gekomen is,
komt, omdat de practijlc had aangetoond, dat
de wet, in strijd met de bedoeling van den
wetgever, aanleiding gaf tot grof onrecht.
Een poging van de regeering om tot par-
tieele herziening te dwingen is mislukt. Ook
aan het daarna in de memorie van antwoord
geuite verzoek heeft de Kamer niet voldaan,
want moer dan een dozijn amendementen is
op het ontwerp ingediend, terwijl de heer
Gerhard bovendien voor een motie zorgde,
waarin gevraagd werd de Pensioenwet geheel
te herzien en dus opnieuw op de helling te
zetten.
Het recht van amendement, waarover de
Tweede Kamer beschikt, is altijd moeilijk te
omschrijven, want door de bepaling, dat door
een amendement niet een heel nieuw element
in het wetsvoorstel mag worden gebracht, ls
men er niet. Waar is in deze de juiste grens?
Zelden is deze niet beslistheid aan te geven,
omdat Regeering en Kamer steeds van mee
ning zullen verschillen over wat een heel
nieuw element is.
Kort en goed komt 't hierop neer, dat als
de Kamer t-och de amendementen mócht aan
nemen, de regeering schorsing van de beraad
slaging zal vragen en men dan nog verder van
huis is, omdat schromelijke onrechtvaardig
heden dan blijven bestaan. Aan duidelijkheid
lieten de woorden van den minister-president,
zooals men dat trouwens van hem gewend is,
niets te wenschen over. Het wonderlijke was
Slechts, dat de strijdlustige en moedige commu
nist L. de Visser zich daar boos over maakte
en dit dictatormanieren noemde. De S.D.A.P,
is daar al over heen en de door hen ingediende
motie vroeg ook niets aan deze regeering, maar
had slechts ten doel om eens uiting te geven
aan het gevoelen van de Kamer, opdat een
volgende regeering met dat verlangen rekening
zon kunnen houden. Begrijpelijk, dat de meer
derheid van de Kamer voor dat gebaar niets
voelde en de motie verwierp.
Toch is minister de Geer bereid om over de
amendementen van gedachten te wisselen, maar
meer in den geest, zooals dat pleegt te ge
schieden bij de algemeene beschouwingen over
begroetingen, waarbij ook verlangens worden
ter sprake gebracht.
Zelden heeft liet parlement zijn machteloos
heid zoo duidelijk gedemonstreerd als heden.
Het was werkelijk tragisch.
De Pensioenwet vormt een ingewikkelde
materie en amendementen daarop zijn daardoor
steeds moeilijk te aanvaarden, omdat de ge
volgen daarvan niet direct te overzien zijn,
vooral niet op financieel gebied. De Kamer had
daarom, vooral ook omdat de regeering het
reeds zoo duidelijk gezegd had in de Memorie
van Antwoord in deze omstandigheden beter
gedaan zich tot de voorgestelde partieelè her
ziening te beperken. Nu moesten de eerste
amendementen die behandeld zijn na het on
aanvaardbaar van den minister worden inge
trokken, al verklaarde de beer Suring ook,
dat hij dit bij de andere amendementen niet
zoo vlug zou doen.
Voor het amendement van de commissie van
rapporteurs, verdedigd door den heer v. Dijk,
ten opzichte van leeraren bij het niet door het
rijk gesubsidieerde bijzondere nijverheidsonder
wijs, voelde de minister wel iets, maar niet
in den voorgestelden vorm. Een partieele wij
ziging om aan het daarin uitgedrukte ver
langen tegemoet té komen werd zelfs toege
zegd, mits de Kamer dan maar weer niet komt
met fundamenteele wijzigingen. Intusschen kan
er over de amendementen nog wel een dag
worden volgepraat. Over het algemeen was het
debat vrij mat en was de Weer Braat er niet
geweest, dan zou het een uitermate taaie zit
ting geworden zijn. De door hem verkondigde
theorieën over het pensioen waren nogal ver
makelijk. In dien plattelander schuilt echter
een groot filosoof, want hij verkondigde en ver
dedigde de stelling, dat de bestaande regeling
onbestaanbaar was. Volgens hem zijn ook de
ambtenaren de kapitalisten van de tegenwoor
dige maatschappij. Geen wonder, dat hij het
niet de S.D.A.P. daarover te kwaad kreeg.
BANDOENG, 4 Juni De ontvangsten van
het P. T. T,-bedrijf bedroegen over April j.l.
2.647.351. In April 1927 bedroegen de ont
vangsten 2,513.681.
De schrijfster Cornélie Noordwal is te Parijs
waar zij sedert jaren woonde, overleden.
Naar wij vernemen heeft mr. R. Pollema,
advocaat ëfl pf-oeiireur te Leeuwarden zijn
benoeming tot lid der Eerste Kamer als op
volger van wijlen den heer de Vries aange
nomen.
Aangezien de S. D. A. P. met risjes zwa
righeden in eigen huis te kampen lieeft,
vindt „Het Volk" het niet meer dan tactisch
om de- aandacht zijner lezers daarvan wat
af te leiden en die te vestigen op de „Katho
lieke moeilijkheden".
Het socialistisch blad heeft de moeite ge
nomen uit de verschillende redevoeringen
op den laatsten Katholiekendag sombere
gedeelten over Le drukken en leest daarin
„een schier heillooze angst".
■Nu, zoo angstig zijn wij werkelijk met;
eigenlijk plukken wij nu pas de vruchten
Van een tijdperk, waarin de Katholieke ge
dachte veel minder kon doorwerken dan
tlians.
Thans verliezen wij vooral die arbeiders, d,e
in hun jeugd zoogenaamd neutraal onder
wijs ontvingen, En wij stooten bij werkge
vers op de nawerking van een geestesgestcl-
tenis, die dertig jaar geleden de heerschen-
was.
Het zijn de droeve gevolgen van vroeger-
gemaakte fouten waarvan wij nu de gevol
gen moeten dragen. Maar wij hebben, God-
da'nk, de zekerheid, dat de fouten niet vast
zitten aan ons beginsel maar aan de toepas
sing daarvan. Over het beginsel zijn wij al
len het eens: en juist op dit. punt staan wij
onvergelijkelijk veel sterker dan de socia-
r3aten, die zelf niet weten wat hun begin-
iSeieii zijn en juist daarover elkaar voort
durend bestrijden en verketteren.
Natuurlijk probeert „Het Volk" ook weer
«n tegenstelling te maken tusschcn de
verschillende sprekers: het roode blad doet
het voorkomen alsof pater mr. dr. Borret
S.J. lijnrecht tegenover mgr. dr. Poels
stond. Dat dit niet waar is, behoeft niet ge
zegd. Evenmin als de bewering over „de
Conservatieve rechtsche koalitie" juist is.
„Het Volk" heeft er belang bij zijn lezers
valsrh voor te lichten over het Katholicis
me; bet is bang voor de sociale werkzaam
heid van een man als dr. Poels en het
meent, diens groote en inslaande rede te
kunnen wegdoezelen door wat kleineerendc
Vvoordjes.
Als de heeren denken dat wij op sterven
liggen en dat de erfenis klaar is, misreke
nen zij zich geducht en indien zij door zul
ke schrijverij een Roomsch-rood samen
gaan op politiek terrein denken te ver
haasten, vergissen zij zich al even hard.
Zij zullen eerst wat eerlijke waardeering
■*Oor andermans werk en wat goede manle
den tegenover andersdenkende leiders moe
ten leei'en.
v LANDBOUW-TENTOONSTELLING.
Vanwege de afdeeling Opmeer en omstreken
fran de Hollandscke Mij. van Landbouw werd
.te Opmeer een tentoonstelling gehouden,
Ale door honderden uit West-Friesland, daar
toe uitgelokt door het schoone zomerweer,
Werd bezocht. Bovendien was aan deze ten
toonstelling een concours hippique verbonden,
alsmede een besproelingsdemonstratie. De te
vens gehouden paardenmarkt kenmerkte zich
door grooten aanvoer; de handel was intus-
P£hen slap.
Er zijn twee gebieden, aldus vervolgde hij,
waarop wij meer enthousiasme zouden willen
aantreffen, meer idealisme zouden willen ont
moeten; dat is het gebied van de organisee
ring der vrouwen en der jeugd. Het kan moei
lijk worden ontkend, dat maar slechts betrekke
lijk weinige mannen bij hun cultureel en maat
schappelijk werk er rekening mede houden dat
do vrou'w, ook sociaal, evenwaardig is aan den
man; vergeten wordt blijkbaar bovendien, dat
er meer vrouwen zijin dan mannén.
Wij schenken bij ons werk tg weinig aan
dacht aan de positie der vrouwen, hetgeen in
zedelijk en maatschappelijk opzicht bedenkelij
ker wordt.
Zijn wij er ons wel voldoende van bewust,
dat de tienduizenden fabrieksmeisjes van tbans,
de moeders, de opvoedsters zullen zijn van het
komende gedacht? Dat bet voor een belangrijk
deel van haar zal afhangen hoe dat volk er
zedelijk uit zal zien?
Wij doen veelal alsof wij niets bemerken.
Er wordt plaatselijk onvoldoende aandacht ge
schonken aan de vrouwenorganisaties en wat
daaraan vastzit: wij betrekkeu haar te weinig
in onze bemoeiïngssfeer.
Het tweede gebied betreft de organiseering
van hen aan wie wij ons werken en streven
zullen moeten overdoen; wien het, hopen wij
gegeven zal zijn, te verwezenlijken hetgeen door
ons als idaal werd gesteld; de jongens en de
jongeren van thans.
Onze Katholieke arbeidersbeweging is niet
vrij om de arbeidersjeugd te organlseeren ge
lijk zij meent dat nuttig is. Zq is van veel en
velerlei afhankelijk. En toch kan de juistheid
moeilijk worden ontkend, dat onze arbeiders
beweging en zij waarlijk niet alleen, in de toe
komst, het gi ootste belang heeft bij de vraag,
hoe er, in organisatorsch opzicht, met onze
jongens en jongeren wordt gehandeld.
Al kan die moeilijkheid terstond worden toe
gegeven, toch wettigt zij niet dat, in bet alge
meen, door de ouderen zoo weinig belangstel
ling wordt getoond voor hen, die de toekomst
met zich dragen.
Voor zooverre het in het verleden ls nagela-
ten, meenen wij, aldus spreker, er op te mogen
rekenen, dat onze werkers in de naaste toe
komst bijzonder ook aandacht aan de organi
sering van de jeugdigen zullen schenken.
Overigens gaan wij opgewekt de toekomst te
gemoet; hetgeen niet zeggen wil, dat wij licht
zouden willen heen stappen over de moeilijkhe
den, welke soms schijnen opgestapeld te liggen.
Daarop deelde sipreker mede, dat het houden
van de algemeene vergadering in Amsterdam
verband hield met het feit, dat de R.K. Volks
bond deze maand zijn veertigjarig bestaans-
feest viert ln de hoofdstad.
ALGEMEENE BESCHOUWINGEN'
Aan de orde waren daarna de algemeene be
schouwingen. De heer van der Meys merkte op,
dat hij niets dan lof had voor het vele werk
door het bestuur verricht,alsook voor de wijze
waarop het bestuur zijn werk heeft opgevat
en heeft trachten uit te voeren.
Spreker wilde echter enkele dingen zeggen
over het vraagstuk van de verhouding van onze
Katholieke arbeidersbeweging tot de Katholie
ke Staatspartij, vooral in verband met de a.s.
verkiezingen en het daarmee op te stellen pro
gram.
Als ik, aldus spreker, de verhoudingen goed
zie. dan wordt de invloed der R.K. arbeiders
beweging op verschillend terrein steeds grooter.
In sociaal-politiek opzicht toch, zijn wij, als
beweging, voor een belangrijk deel afhankelijk
van andere organen. Onze Invloed, onze macht,
onze sterkte ate beweging, kunnen we op dat
