MAANDAG 11 JU-NI 1928
1 MGR. NOLENS SPREEKT
t VERDRAAGZAAMHEID
BR SCHAEPMANFONDS
MGR. PROF .DR. W. H. NOLENS
DE ALTIJD IMSPIREERENDE MYSTERIEUZE ZAKELIJKHEID
1Ö.00Ö te Maastricht
PROF. D. DRESDEN
GOUDEN KLOOSTERJUBILEUM
EERW. ZUSTERS FRANCISCANESSEN
T€ AMSTERDAMSCHE VELD
EERHERSTELLENDE AANBIDDING
INTERNATIONAAL KATHOLIEK
ESPERANTO-G'GN GRES
Het congresboek
NA DEN DOOD VAN JAN TOOROP
i
EEN GEBED VOOR ZIJN ZIELERUST
OPDRACHTEN VOOR PORTRETTEN
HET OPENLUCHTSPEL TIJDENS DE O. S.
Als leider der Nederlandsche afvaardi
ging op de internationale arbeidsconfe-
rentie te Genève, heeft mgr. dr. Nolens
Vrijdag het woord genomen en gesproken
over het tempo der ontwikkeling van da
arbeidswetgeving.
Allereerst werdén de ongeduldigen ge
kapitteld: zij moesten eens bedenken hoe
veel tijd de Staten noodig hSCIden om be
hoorlijk op te treden, dan zouden zij be
grijpen, dat een arbeidsconferentie, be
staande uit afgevaardigden van allerlei
landen en uit allerlei sociale groepen, zoo
maar niet één en oordeelbaar kan optreden
en keurige resultaten bereiken.
Maar wel wees mgr. Nolens er op, dat
meer samenwerking tusschen patroons en
arbeiders noodig was.
De Nederlandsche priester-staatsman her
innerde eraan, dat hij reeds in 1926, in zijn
rede als voorzitter der arbeidsconferentie,
gewezen had op de noodzakelijkheid van
de gunstige atmosfeer, die den wil voor
wedcrzijdsche overeenstemming in het leven
moest roepen. Hij had toen reeds er op ge
wezen, dat de omstandigheid, dat de groe
pen dikwijls gebonden zijn aan te voren
getroffen beslissingen, niet steeds gunstig
is om een dergelijke atmosfeer te scheppen
In verscheidene landen bestaat een ernstig
streven naar samenwerking tusschen ar
beiders en patroons. Meer en meer dringt
de overtuiging door bij patroons en arbei
ders, dat een dergelijke samenwerking op
wederkeerige overeenstemming gebaseerd,
meer waard is dan de tusscbenkomst van
staatsambtenaren.
Indien men thans echter ziet, aldus mgr.
Nolens, hoe het met betrekking tot de sa
menwerking tusschen de patroons- en de ar
beid, vsgroep in de internationale arbeids
conferentie staat, dan moet men wel erken
nen, dat de toestand hier in tegenstelling
sta tt tot de logische en redelijke streving
naar steeds meer samenwerking. Menig
maal zijn arbeiders en werkgevers hier voor
zien van bindende mandaten van hun be
roepsorganisaties. Menigmaal zijn boven
den de ipslissingen van de groep, ook
wanneer zij slechts bij meerderheid van
stemmen genomen zijn, bindend voor de
minderheid. Z'oowel de werkgeversgroep
als de arbeidersgroep hebben beide deze
zelfde minder gewenschte practijk.
Het zou van belang'zijn voor den vrede
ia het bedrijf, aldus eindigde mgr. Nolens,
indien arbeiders en patroonsgroepen geza
menlijk bijeenkwamen en trachtten tot.
overeenstemming te komen voor elke groep
onveranderlijke besluiten nam. In plaats
van de bijeenkomsten der afzonderlijke
groepen, wenschte hij dus gecombineerde
bijeenkomsten.
De. rede van mgr. Nolens zal best begre
pen zijn; daarvoor was zij duidelijk genoeg
maar of zij veel succes zal hebben staat
te bezien. De groepen van patroons en ar
beiders staan hier weinig vriendelijk tegen
over elkaar. Daarbij komt nog, dat de so
cialisten een ongeëvenredigd-groote macht
uitoefenen en zoowel fascisten als Christe-
lijken zouden willen uitsluiten.
Zoolang de zaken zoo staan, behoeft
men voorloopig niet op veel verbetering te
rek (men
liet was zelfs van Burink te bar, toen
het Rotterdamsch gemeenteraadslid Ker
sten broeder van den „dominee" be
daard te kennen gaf, dat Rotterdam be
stuurd moest worden in „protestantschen"
(bedoeld is: staatkundig-gereformeerden)
aim.
Toen de heer Kersten verklaarde, dat hij
wèl subsidie weigerde aan „hizondere" rich
ting, maar niet aan de zijne natuurlijk,
verklaarde do communist: „Jij bent nóg
brutaler dan ik".
De Raad van Rotterdam heeft den bru
talen collega in zijn witte kleedingstuk la
ten staan en lief het Katholiek stations-
werk zijn subsidie- behouden. Alleen de hee-
ren Kersten envan Buruok stamden
tegen: de anti-papist en de communist!
Zou de eerste nu nóg niet begrijpen op het
verkeerde pad te zijn?
En heeft het geval tc Maastricht, waar
over wij verleden week reeds schreven,
hem niet geleerd, dat de Katholieken de
onverdraagzamen niet zijn, maar zelfs daar,
waar zij ver in de meerderheid zijn, gaarne 't
hunne er toe bijdragen anderen ter wille te
wezen? De torenklokken werdén te Maas
tricht stil gezet om de vergaderde Protes
tanten niet te storen.
Neg een sterk staaltje heeft zich dezer da
gen voor gedaan. In een Brabantsch dorp
zou namelijk de „Koopman, van Venetië"
gespeeld worden, het stuk waarin de oude
Bouwmeester zulke successen behaalde.
De in het plaatsje wonende Israëlieten
hadden bezwaar tegen de opvoering en
deze werd geschrapt van het programma.
Als de heer Kleerekoper het weer eens over
klagende Katholieken heeft, moge hij zich
herinneren, dat deze ook op de klachten
van zijn geestverwanten letten.
„Een practicus van den eersten
rang, een strateeg van zeer
bijzondere kwaliteiten en
verrassende beslissingen"
„In schijn nuchter koel, inder
daad vol krachtig tempera
ment, eenvoudig van uit
drukking,... en bedacht"
Naar wij vernemen heeft het comité voor
het dr. Schaepinanfonds te Maastricht ongeveer
10.000 gulden aan giften ontvangen, terwijl de
huiscollecte nog moet plaats hebben
In het jongste nummer van ,,De Vrijheid"
„draait" de heer' D. Hans nog eens een parle
mentaire film over Mgr. dr. Nolens af.
„Een van de eerste beelden, die ik hier
nu ongeveer zeven jaar geleden op m'n Film
vertoonde, droeg tot titel „De groo-te souffleur".
Dat was Nolens.
Ik heb van die scbets toen bijzonder veel
pleizier gehad. Al dadelijk kreeg ik een zeer
waardevol souvenir: het portret van den staats
man zélf, met z'n handteekening en een op
dracht. En later wijdde Ritter in 't Utrechtsch
Dagblad een beschouwing aan m'n schets, die
bijzonder vleiend was. Ik mag dus aannemen,
dat mijn artikel geslaagd was. En waarom,
waaitdoor whs het geslaagd? Door de wijze,
waarop de figuur van Nolens ftij had gc-inspi-
reerd. Laat mij dat maar ronduit zeggen. Want
dat is toch wel het merkwaardige; er gaat van
deze koele, nuchtere, zakelijke figuur een zeer
bijzondere inspiratie uit, ook al omdat zij
om-dat zij zooveel te raden en te door
gronden geeft.
Ik kom hierop naar aanleiding van een aar
dige karakteristiek over dr. Nolens, die ik las
in „Het Gentrum" en die vermoedelijk geschre
ven is'door mr. Aalberse, iemand dus die den
leider van zijn fractie zeer goed kent. Bij wijze
van uitzondering wil ik hier, in mijn rubriek,
nu eens die karakteristiek van een ander over
nemen. Zij heeft betrekking op een rede, door
dr. Nolens gehouden in de vergadering der Ka
tholieke Staatspartij.
Hier is zij;
9
„Dr. Nolens bezit het geheim, om een rede
vol wijsheid en tintelend van actualiteit te hou
den, zóó, dat zij aan velen voorbijgaat als een
doodgewoon openingswoordje.
Dit wordt minder door de voordracht dan
door den vorm veroorzaakt. Die vorm is zon
der eenige berekening op oratorisch effect,
precies en zoo kort mogelijk zeggend, waar 't
op aan komt, geen franje, maar ook geen om
schrijving, geen verduidelijking door toepassing
op hedöndaagsohe feiten, in schijn nuchter-
koel, inderdaad vol krachtig bedwongen op
stuivend temperament, eenvoudig van uitdruk
king, ieder woord, echter precies afgewogen,
weinig op schrift gesteld, schijnbaar improvi
satie, maar stuk voor stuk in uren. waoittelens,
of schijnbaar in een krant lezend op een bank
aan het zeestrand, bedacht, doordacht en over-
daoht. Alleen wie let op ieder woord, op elke
nuance, op een intonatie, op een korte rustpoos
tusschen twee woorden, en dan van alle actu-
eele omstandigheden op de hoogte is, verstaat
wat dr.. Nolens heeft willen, zeggen, en ook
werkelijk gezegd heeft.
Een rede van dr. Nolens is gesproken ste
nografie: ze behoeft uitwerking, om door
een gewoon hoorder te worden verstaan. Er is
hier een dtrSftele vergissing, de eene veroor
zaakt door de andere. Er is een vergissing bij
den spreker. Hij meent werkelijk, dat, als hij
zijn aphoxismen heeft gezegd, lang bedacht,
doordacht, overdacht, zijn hoorders nu ook
alles begrepen hebben, wat hij heeft willen zeg
gen, en ook inderdaad, als men maar op ieder
woord let, gezegd heeft.
De andere vergissing is bij den doorsnee-
hoorder. Als 't uit is, bemerkt hij d-ait, omdat
de spreker weer gaat zitten. De rede is steeds
zonder „een slot dat pakt". 't Is uit, omdat
do spreker precies alles gezegd heeft, wat hij
meende dat op dat oogemblik door hem gezegd
moest worden. Bn de doorsnee-lioordcr kijkt
zijn buurman eens aan: is dat alles? En eerst
veel later, na. jaren, wanneer dr. Nolens zelf
nog eens aan die rede herinnert en er een
stuk van citeert dezelfde gedachte zegt hij
nooit tweemaal: hij citeert dan w-a-t hij vroe
ger gezegd heeft om te betoogem, dat hij
toen al gezegd heeft, wordt dit den doorsnee-
hoorder duidelijk, dat dit werkelijk ook zoo is".
Ik aarzel niet, de hier gegeven karakteris
tiek van een zoo merkwaardige figuur ais No
lens voortreffelijk te noemen.
En:
Men besahouwe bet dan ook niet als critiek,
d-ooh als een opbouwende poging o-m het beeld,
van die figuur goed voor oogen te krijgen,
wanneer ik niettemin verklaar, dat de beschrij
ving onvolledig is.
Dat redevoeringen van den heer Nolens zijn,
kunnen zijn, als gecondenseerde argumenta
tie, saamgeperste zakelijkheid, is volkomen
juist. Een ander Roomsoh blad heeft, naar
aanleiding van bovenstaande beschrijving, de
aardige, maar toch eenigszlus wrange opmer
king gemaakt, dat men. dus altijd zoo iets als
een philologen-co-ngres zal moeten beleggen,
om een rede van Nolens te verstaan, te verkla
ren, uit haar windselen te halen. Hoe komt dit
alles? Ik stipte het in den aanvang aan: om
dat Nolens toch dikwijls zoo veel te raden geeft.
Inderdaad daarin heeft dé schrijver in „Het
Centrum" gelijk er is misschien nooit een
staatsman geweest, die zoo ahsoluut-weinig
hechtte aan den vorm van een rede, als No
lens. fffijn redevoeringen zijn nooit ln een ze-
keren stijl opgebouwd, nooit gedecoreerd, nooit
oratorisch verzorgd. Wil dit zeggen, dat ze slor
dig zijn? In geen enkel opzicht. Ze zijn alleen
maar zakelijk. Van franje moet Nolens niets
hebben. Vuurwerk-uitspattingen versmaadt hij:
Aan peroraties heeft hij haele families dood.
Z'n speechen eindigen even plotseling als een
moderne jasz-band-mop: men verge-ve mij de
vergel ij king, die overigens de dwaasheid zel
ve: is,
Maar én nu komt er een kant van No
lens' bijzondere figuur, die in de Centrum-ka
rakteristiek over het hoofd is gezien. ter
wijl Nolens gewoonlijk spréékt om véél, spreekt
hij toch ook wél eens om weinig te zeggen.
Diplomaat.
Er zijn redevoeringen van hem, waar zelfs
het meest-doskundlge Philologen-oongTes geen
uitgewerkte en verklarende schets van zou kun
nen geven, omdat hij aan een zekeren plicht
tot spreken niet kunnende ontkomen zich
fijn op de vlakte heeft willen houden. Toege
geven, vele zijner speechen .zijn als gesproken
stenografie, juweeltjes van oordate, practische,
knappe zakelijkheid; noten, die men moeilijk
pellen kan, maar als men ze gepeld heeft, komt
de blanke en rijpe pit te voorschijn. Doch an
dere redevoeringenmen zet de noot tus
schen de kiezenze is gekraakt, dadelijk..
maar de pit, néén, die is er eigenlijk niet.
Zie dan heeft Nolens niets willen zeggen.
Dan heeft hij. het vertikt om te steuografeeren.
En juist door deze twee-zijdigheid is deze
staatsman soms zoo moeilijk te doorgronden
O!:
dat hij niets zonder eenige bedoeling doet,
staat vast. Hij is een practicus van den eersten
rang, ©en strateeg van zeer bijzondere kwali
teiten en verrassende beslissingen. Maar be-
teefcent dit, dat men de stenografie sleohts heeft
uit te werken, om tot denzin te komen? Wel
nee®. Het moeilijke van de stenografie is im
mers juist de uitwerking, en don vooral voor
anderen: wie de stenografie van Nolens wil
gaan uitspinnen, nu, die moet ter dege oppas
sen. Laat mij een groot voorbeeld noemen:
Nolens' h-ouding in liet mement, toen beslist
moest worden over de afschaffing van het ge
zantschap bij den Paus, als gevolg waarvan
het ka,binet-C©lb'n viel. Er zijn tal van verkla
ringen van die houding gegeven, tal van hoog
politieke uitleggingen, maar is er iemand die
weet, welke de juiste is? Alleen Nolens zelf.
Hij is de eenige, die z'n stenografie kan uit
werken.
Dat is het interessante van deze figuur: ze
geeft zooveel te raden.
De Nolens-puzzle!
Daarom moet men het niet zoo voorstellen,
of men een rede van den staatsman sleohts
heeft uit-te-werken, om tot haar inhoud en
bedoeling te bomen. Dit is zeker dikwijls juist.
Maar lang niet altijd. Want soms komt men
dan tot géén enkele bedoeling. En soms tot
twee, of drie, of vier. En zou dan heit aantal
van die bedoelingen juist niet in de-bedoe
ling hebben gelegen?
Nog iets. Notens spreekt in het parlement
betrekkelijk weinig en stellig het minst van
alle leiders. Maar hij heeft er den meesten in
vloed. Eenerzijds natuurlijk: door de sterkte
van z'n iraetie. Anderzijds echter, omdat hij
zoo dikwijls voor zich spreken laat. Het komt
herhaaldelijk voor in heit debat, dat men eén
rede van den katholieken leider verwacht,
maar dat een ander lid der fractie optreedt,
Weest overtuigd, dat Nolens dan spreekt door
zijn mond. Dat de spreker een dictaiat voor
leest, zoo al niet naar den vorm, dan toch
naar dien inhoud. Dan heeft Nolens inderdaad
gestenografeerd, en dan werkt de spreker in
min of meer vrije vertaling uit.
Echterde opmerking van het roomsche
blad inzake het philologen-c-onigres kan ik mij
best voorstellen. Want juist omdat Nolens
een man is van zoo strenge zakelijkheid en van:
gecomprimeerde argumentatie, juist daarom:
is hij geen volksredenaar, geen spreker voor
gTOote vergaderingen: voor eenvondigen van.
geest is hij weinig-boeiend en voor hen zou;
inderdaad een populaire overzetting van No
lens' redevoeringen gewenscht zijn.
Wat mij betreft: deze groote acteur op het
staatkundige en parlementaire tooneel, die z'n
rol altijd zoo boelend speelt, wiens stille spel
en mimiek verrukkelijk zijn, en die er nooit
tegen op ziet van het tooneel te verdwijnen,
mits hij dan maar (maar!) in het souffleurs-
hokje mag zitten een plaats waarvoor hij
zelfs een zekere voorliefde koestert deze
groote acteur is altijd waard dat men hem ga
deslaat.
Mén kan nooit genoeg over hem schrijven.
Hij inspireert altijd. Hij ls fan een romanti
sche, half en half mysterieuze zakelijkheid.
Zijn stenografie is niet het stelsel-Groote of
het stelsel-Stolze-Wery, maar zij is geheel oor
spronkelijk^ Stelsel-No lene. Beklagenswaardi
gs, die het Voet uitwerken!"
Eervol ontslag aangevraagd als hoogloeraar
te Delft.
Wegens zijn benoeming tot directeur der N.V.
Machinefabriek „Jaffa" te Utrecht heeft prof.
ir. D. Dresden tegen 1 September a.s. eervol
ontslag verzocht als hoogleeraar aan de Tech
nisch© Hoogeschool.
Woensdag 13 Juni e.k. hoopt de Eerw. Zus
ter Théodosia in de wereld Elisabeth Mol uit
Wervershoef, te Brielle, den dag te herden
ken, dat zij vóór 50 jaar in de orde trad der
Eerwaarde Zusters Franciscanessen te Salz-
kotten.
Ruim 25 jaar was dé gouden jubilaresse ln
het klooster te Brielle werkzaam, bij het on
derwijs in de fraaie en nuttige handwerken,
waarvan zij steeds de leidster was. In de
dagen toen er nog geen modevakschool te
Brielle bestond, werden door tal van meisjes
vooral van niet-kathoiiekan hare lessen ge
volgd en de leerlingen zullen met dankbare
herinneringen aan het bij de Jubilaresse ge
noten onderwijs terugdenken.
;--5ü
Velen in den lande, hoe zou bet anders
kunnen, zullen een levendige belangstelling
behouden hebben voor den groei en de ontwik
keling van de parochie van O. L. Vrouw van
den Vrede te Amsterdamsohe Veld, waar de
booze daad van den heiligschennenden diefstal,
ruim drie jaren nu geleden, zulk een zegenrijk
effect te voorschijn riep. De devotie van eer
herstel jegens bet Allerheiligst Sacrament leeft
en bloeit nog onverminderd in de parochie
voort. Daarvan legde de viering van den derden
verjaardag van den heiligschennenden diefstal
een paar weken geleden wederom treffend ge
tuigenis af. Des morgens werd een algemeene
H. Communie van eerherstel gehouden door de
parochianen. Voor de Hoogmis werd het Aller
heiligste, evenails zulks op alle eerste Zon
dagen van de maand 't geval is, ter aanbidding
uitgesteld tot na het Lof. Na het Lof had we
derom de processie plaats met het Ons Heer
naar het kruis, dat op de plaaits is opge
richt, waar in 1925 het heilig tabernakel met de
H. Vaten in het veen gevonden werden. Het
was een eenvoudige, maar in haar eenvoud
wederom-treffende plechtigheid.
In tusschen, en de vele vrienden van
pastoor Veitman zullen dat met genoegen ver
nemen, staat de parochie weer voor een
nieuw .ontwikkelingsstadium.
De actieve pastoor is n.I. voor eeniigen tijd
in overleg getreden met de Congregatie der
Zusters Franciscanessen, missionarissen van
Maria, die in ons land tot dusver alleen een
stichting (postulaat) hebben op de Nieuwe
Heerengraoht 103 te Amsterdam en te Maas
tricht.
De zusters zullen nu ook naar Amsterdam-
sohe Veld komen om daar haar zegenrijke
werkzaamheid uit te gaan oefenen. Op de eer
ste plaats zullen zij de eerherstellende aan
bidding van het Allerheiligst Sacrament op
zich nemen.
Het ontwerp voor dien bouw van bet klooster
is reeds gereedgekomen. Aangezien dit in ver
binding zal staan met de parochiekerk, kan de
aanbidding door de zusters in de parochiekerk
geschieden.
Er gaat zich dus in de parochie te Amster-
damsche Veld een nieuwe kern vormen van
godsdienstig leven, van beschaving en. ont
wikkeling.
50-JARIG KLOOSTERJUBILé VAN
BROEDER ALEXANDER.
Begin September wordt er in de orde van
de Onbevlekte Ontvangenis van Maria, een
onzer meest bekende Broederorden op onder
wijsgebied, een niet alledaagsch feest gevierd.
Onze alombeminde en gevierde Broeder Alexan
der herdenkt dan in liet pensionaat „St. Louis"
te Amersfoort den dag, waarop hij voor 50
jaren trad in de orde van de Onbevlekte Ont
vangenis van Maria. Tal van jaren heeft hij
zich aan het onderwijs gewijd, waaraan hij
zich met zulk een voorbeeldigen ijver en plichts
betrachting heeft gegeven, dat het nu nog
steeds de bewondering en eerbied afdwingt
van velen zijner oud-leerlingen. Wij meenen
dat een dergelijk jubilé van een dusdanig
eminent leeraar op een werkelijk waardige
wijze door een talrijke oud-leerlingenschaar be
boort herdacht te worden.
Van verschillende zijden werd ik aange
zocht een oproep te doen tot vorming van een
comité om onze hulde en dankbaarheid tot
uiting te brengen in een huldblijk, den jubilaris
waardig. Ik verzoek dan allen, zoowel oud
leerlingen als bun, die door de veelzijdige ta
lenten van broeder Alexander met hem in
connectie zijn geweest of met hem hebben sa
mengewerkt en met dit plan sympathiseeren
hun bewijs van instemming aan onderstaand
adres op te geven opdat een definitief comité
gekozen kan worden en de huldiging in alle
opzichten zoo grootseh mogelijk moge slagen.
PIET VOLLAERTS,
Auegang 12, Haarlem.
Zoo juist is het Congresboek van de pers ge
komen. Het telt 70 bladzijden en ziet er keu
rig uit. Zoowel de samenstellers als de druk
kers hebben er eer van. Wij kunnen ons voor
stellen, dat het heel wat moeite gekost heeft,
zulk een geheel te krijgen. Het boek bevat, be
halve het volledig program van het Congres,
verschillends lezenswaardige artikelen. Vooral
'het prachtig geillustreerd en vloeiend gesti
leerd artikel over Tilburg, de Congresstad,
(door den heer P. Schendeler) zal door ieder
een, en zekef ook door de buitenlanders met
genoegen gelezen worden.
Ook vooraan staande Esperantisten uit alle
deelen vau Europa zijlf er aan 't woord! Al
len zijn vol enthousiasme voor het aanstaande
Congres, allen drukken hun vurig verlangen
uit, naar Tilburg te komen en kennis te maken
met hun Nederlandsche Geioofsgenootea. Aan
het einde van het boek nog een verzameling
van scboone Esperauto-liederen.
In één woord.: Het Congresboek mag er zijn!
Laten nu velen zich spoedig als deelnemer
van het Congres opgeven, dan ontvangen zij
onmiddellijk het Congresboek, enz., opdat het
L. O. K. voldoening hebbe van zijn werken en
zwoegen en ons Katholiek Congres niet behoeve
achter toestaan bij de neutrale Congressen;
„maar vooral, opdat het doel bereikt worde, dat
met dit Congres beoogd wordt, nL: Het be
vorderen der belangen van het Katholiek On
derwijs en de nauwere aaneensluiting van alle
Katholieken der geheele wereld.
Men wende zich tot den heer P. Verspeek,
Broekhovensche Weg 100, Tilburg..
Fr. WIGBERTUS VAN ZON,
I Reusel,
STILLE OMGANG TE BREDA.
Als intentie voor den op Zondag 17 Juni té
Breda te houden Stillen Omgang is door Z. D.
H. Mgr. P. Hopmans aangegeven: „Bevorde
ring van de Zondagsheiliging".
Onder het Pontificaal Dof zal de feestpredi
katie gehouden worden dow den Zeereerw.
pater H. de Greeve S.J.
i -J.nü-i—i-imkiJAi J i-j.
„De Gemeenschap" van deze maand publi
ceert den tekst van een gebed, uitgesproken bij
de 1-oorop-herdenking in de kapel der Reinilda-
sticbtmg te 's-Gravenliage na een Requiemmis
opgedragen voor de zielerust van den meester.
,,In den naam des Vaders en des Zoons en
des H Geestes. Amen.
O God, aan Wien wij zoo juist Uw Eengebo-
ren Zoon Onzen Heer Jesus Christus als zoen
offer hebben opgedragen, wij bidden en wij
smeeken U, Uw grooten en getrouwen die
naar Joannes, dien Gij U gewaardigd hefbt weg
te roepen uit den tijd zijner ballingschap, too
te laten tot het licht Uwer heerlijkheid en da
genieting der oneindige geneugten.
Gedenk, o Heer, in Uw onbegrensde alwe
tendheid, hoezeer Uw dienaar de schoonheid
beeft vereerd en liefgehad als de afstraling
van Uw wonderheerlijk en oneindig Wezen en
haar heeft voortgebracht met zijne handen' tot,
troost en stichting van ontelbaar velen, en
gelieve hem daarom- tot loon voor zijne werken
op te nemen tot de aanschouwing der onbe.
smette en onvergankelijke Schoonheid, die
Gijzelve zij t.
Herinner U, o Heer, hoe hij vol godsvrucht
en ontroering den kruisweg van Uw mensch-
geworden Zoon gevolgd heeft met het werk
van zijne handen, en gewaardig U daarom,
hem deel te geven aan de vruchten der ver
lossing, en hem de verheerlijkte wonden ta
toonen in het glorievolle Lichaam van den eens
gekruisten Zaligmaker.
Gedenk, o God van liefde, hoe hij ontelbaar
velen gastvrij ontvangen heeft in zijne wo,
ning en aan zooveleu hunner den weg ge<
wezen naar het land der schoonheid, en ge
waardig U daarom, hem goedertieren op ta
nemen in Uwe eeuwige woningen en hem het
land der eeuwige beloften binnen te voeren,
O God van onuitsprekelijke goedheid, ge
denk, hoezeer Uw dienaar de arme en onwe.
tende heidenkinderen heeft liefgehad en hoog
geacht, en ook daarom zoo dikwijls heeft ver-,
toefd op deze plaats, waar wij U voor zijna
zielerust het Offer van Uw Eengeboren Zoon
hebben opgedragen, en gewaardig U daarom,
zoo bidden en zoo smeeken wij, in hem do
belofte te vervullen van den Goddelijken
Leeraar aller volken: „Zalig da barmhartigen,
want zij zullen barmhartigheid verwerven."
Gewaardig U, o God, Uw dienaar te g§lei«
den tot voor Hen troon Uwer nooit-volprezen
Moeder, en hem de volle schoonheid te verton,
nen van Haar, Wier heerlijkheid hij voor
gevoelen mocht op de oogenblikken zijner be
zieling, en Wier glorie hij verkondigd heeft
door het werk zijner handen, vol wijding en
vol piëteit.
Gelieve hom, o God, deel te geven aan het
gezelschap der Engelen en der Heiligen, ia
Wier midden hij zoo gaarne reeds verwijld®
met den geest in de dagen zijner ballingschap^
en gewaardig U, hem te verzadigen met do
vreugde der rechtvaardigen, die hij reeds op
aarde stralen zag in de oogen der godvrueh-
tigen.
Moge, o God, zoo smeeken wij, het licht der
eeuwige schoonheid opgaan voor de ziel van
Uw bevoorrechten dienaar, wiens geheele leven
één zucht naar schoonheid was; moge do
eeuwigo verkwikking hem verzadigen, die zoo-
velen heeft verkwikt en nog verkwikken zal
met het werk zijner handen.
H. Maria, Moeder Gods, bid voor hem.
De Heer geve hem de eeuwige rust, en het
eeuwige licht verschijne hem. Dat hij ruste
in vrede. Amen.
In den naam des Vaders en des Zoons en
des H. Geestes. Amen."
KALVINISME EN KUNST
03. Kersten en gewijde muziek
WAT AANBEVOLEN WORDT OM ER NAAR
TE LUISTEREN!!
Aan het Kamerlid cLs. Kersten werd in Da
CU r ist.-(tere tor ui. Ba mi cc-" do vraag igeisiteld,
hoe zijn oordeel luidde ovor de opvoering van
Passionen en dergelijke muziekwerken zelfs in
kerken,
In „De Banier" geeft da. Kersten daarop het
volgende antwoord:
„Wij gevoelen niets voor muziek, welke het
lijden des Heil ami a tot voorwerp kiest. Wié
van muziek houdt, laat hij naar muziekstuk
ken luisteren gaan. die den slag hij Waterloo
of zoo iets vertolken. Voor ome ligt er altijd
iets stuitends in, zóó moest man toch geen
muziek gaan „genieten". Wij verwachten dat
er Christenen zijn, die het zoo zeer aangrijpend
vinden en dat past wel eemigszims bij het ge-
voels-CLi(riistendom van onze tijden. Evenwel
moesten wij niet wijzer zijn dan God. die Chris
tus door de prediking van 2ijn Woord en niet
door stemme heelden of muziek wil verkon
digd hebben. Wij kunnen het ons nu eenmaal
moeilijk indenken, hoe iemand, die bezet is
met diepe indrukken van dat gewichtvol lijden
en sterven des Verlossers, zich kan vermeien
in dergelijke muziek".
Joan Collette zal, naar wij vernemen, een
portret schilderen van zaliger prof. dr. De
Langen Wendels O.P., voor de Universiteit te
Nijmegen.
Wijnand Geraedts kreeg opdracht het por
tret te schilderen van den nieuwen missie
bisschop Mgr. C. Jurgens.
Wie voor de uitvoering zal zorgen
Met medewerking van het N. O. C. werd door
de financieel© commissie van bet Openlucht
spel „Ichnaton" opgedragen aan den heer P.
Pilkes, architect te Zeist, het ontwerp en de
uitvoering van den houw der décors met po
dium, enz.
De uitvoffring zal geheel gelijk zijn aan die,
welke tijdens de lustrumfeesten 1926 door het
Utrechbscha Studentencorps werd gegeven,
toen ook 4a verzorging der déco-rs enz., werd
opgedra@«B aan den heer Pilkes.
