FEUILLETON
DE PIEPER
MAANDAG 25 JUN! 1928
DERDE BLAD
PAGINA 4
KEGELEN.
INTERNATIONAAL KEGELCONCOURS
ZEILEN.
CM HET KAMP.OENSC AP
VAN ROTTERDAM
UIT BERKEL EN RODENRIJS
UIT MAASSLUIS
MODEPRAATJES.
KINDERFEEST IN BUI TH Gil LA XI)Kleine race-wagens nemen een sprong over een
springplank; een methode, om het materiaal te beproeven?
EEN LIEFDADIGHEIDSFEEST. Aardige maskers, die hij een kinderfeest in Duitsehland
werden gedragen.
Officieele opening in de Koninginnezaal
van het Doelecomplex te Rotterdam.
Zaterdag heeft te R'dam in de Koninginne
zaal van het Doelecomplex de officieele opening
plaats gehad van het Internationaal Kegelcon
cours, dat aldaar zal worden gehouden van 23
Juni tot en met 8 Juli.
In de receptiezaal, waar een talrijke menigte
was samengekomen, heeft de vice-voorzitter van
den Rotterdamsehen Kegelbond, de heer J.
Laarman, een woord van welkom gesproken.
Het is, aldus sprèn voor den Nederlandsehen
Kegelbond èn voor den Rotterdamsehen Kegel
bond in het bijzonder, een verblijdend feit, dat
de voorzitter van de Rotterdamsehe afdeeling,
de heer E. Frima, weer is hersteld en deze
concoursdagen in ons midden kan doorbrengen.
Na een algemeen inleidend woord, stelde spr.
wethouder F. L. D. Nivard in de gelegenheid
zijn openingsrede uit te spreken.
Het zijn geen gelukkige omstandigheden, al
dus wethouder Nivard, die mij er toe hebben
gebracht dit concours voor u te openen. De bur
gemeester van Rotterdam is door ongesteldheid
reeds geruimen tijd aan zijn arbeid onttrokken.
Ware dit niet hot geval geweest, dan zou hij
het zeer zeker op hoogen prijs hebben gesteld
hier zelf tegenwoordig te wezen.
De waan^mepd burgemeester, wethouder de
Jong, kon wegens sterfgeval in zijn familie niet
hier zijn en zoo werd mij Zaterdagavond om
half twaalf uur opdracht gegeven het Interna
tionaal Kegelcoi(cours voor u te openen. De ke-
gelsport is ecu ter voor mij geen onbekende.
Vijf en twintig jaar geleden ben ik ook lid
geweest van een kegelclub. Maar ik weeter
niet veel meer van. Ik weet alleen nog dat men
treffers en poedels heeft. Trouwens, ik was in
dien tijd nog geheelonthouder en daarorh was
ik niet zoo gezien onder mijn kegelbroeders.
Toen lk den kegelbond uitging, ben ik echter
blijven kegelen, maar nu in het politieke leven
en zoodoende heb ik deze sport niet afgeleerd.
Politiek en kegelsport loopen tegenwoordig pa
rallel. Beiden zijn zij internationaal. In de po
litiek vraagt men wat Genève ervan zal zeggen
en bij bet kegelen houdt men rekening met
New-York.
Tegenwoordig doen ook de dames aan kegel-
sport, was dat vroeger het geval geweest, ik
geloof niet, aldus spreker, dat ik zoo vlug mijn
kegelbond zou hebben verlaten.
Het Is van den Rotterdamsehen Kegelbond
voorwaar een goede gedachte geweest, in dit
Olympisch jaar Rotterdam uit te kiezen voor
een Internationaal kegelconcours, vooral nu de
kegelliefhebbers zich op de Olympiade niet mo
gen meten met elkander. Gij hebt, aldus spre
ker, een goede keuze gedaan en het wil mij
voorkomen, dat hetgeen u thans onderneemt, ze
ker zal slagen.
De gemeente Rotterdam heeft een medaille
beschikbaar willen stellen, waarmede zij heeft
willen toonen, dat zij den kegelaar een goed
hart toedraagt. Spr. hoopte ten slotte, dat deze
dag er toe zou leiden, dat ook in de toekomst
op de Olympiade plaats zal zijn voor den ke
gelaar om overwinningen te behalen.
Dé vice-voorzitter van den Rotterdamsehen
Kegelbond, de heer J. Laarman, heeft na het
openingswoord van wethouder F. L. D. Nivard,
dat met luid applaus werd begroet, dank ge
bracht aan allen, die medegewerkt hebben aan
de voorbereidende maatregelen. Vooreerst aan
do leden van het eere-comité, die hun namen
hebben willen geven om aan het concours meer
luister bij te zetten.
Na in het algemeen dank te hebben gebracht
aan allen die medailles hadden geschonken, zei-
de spreker hijzonder erkeptelijk te zijn voor de
zilveren medaille van H. M. de Koningin en
voor de bronzen medaille van H. M. de Ko
ningin-Moeder. Ook tot de heeren van de tech
nische commissie werd een bijzonder woord van
dank gesproken.
De lieer C. L. Zeilinga van Arnhem, lid van
de technische commissie, bracht hulde aan den
heer A. Overeijnder yan Rotterdam, mede-lid
van de technische commissie, en noemde hem
een onbetaalbare kracht voor den Rotterdam
sehen- zoowel als voor den Nederlandsch'en Ke
gelbond.
Een woord vanwaardeering werd nog geuit
aan het adres van den heer H. C. Kleinschmit
van Zwolle, die wegens ziekte verhinderd was
aanwezig te zijn. Hierna werd de eere-wijn
rondgediend.
De heer B. Groenewegen; voorzitter van den
Nederlandschen Kegelbond opende later weer de
rij van sprekers. Spreker bracht dank aan den
Rotterdamsehen Bond voor de bereidwilligheid,
die men aan den dag heeftgelegd om de kam
pioenschappen hier te doen verkegelen. In het
belang van onze kegelspóft, aldus eindigde spr.,
hoop. ik, dat dit''eouc,ours volkomen zal slagen.
De voorzitter van den Haagsehen Kegelbond,
de heer Adam, sprak een hartelijken wensch
uit, hopend dat* het concours op meer dan bui
tengewone Wijze zijn taak zal ten einde brengen.
Namens de Limburgsehe broeders voerde het
woord de heèr Jos. Haenen uit Maastricht. Spr
bracht hulde aan den heef E. Frima, die noeli
door den Nederlandschen Bond, noch door de
Rotterdamsehe afdeeling kan gemist worden.
De heer Boone bracht ten slotte hulde aan
het Rotterdamseh bestuur en zette een drie
werf hoera in.
Hierna begaven de genocdigden zich naar de
Koninginnezaal, die op werkelijk schitterende
wiize door den heer A. Overeijnder tot kegelbaan
is ingericht. Veel meer dan op een vorig con
cours wordt daar gevonden. Vooreerst heeft
men er een Amerikaansche baan volgens het
DE EERSTE DAG.
Den eersten dag van den tweedaagschen wed
strijd om het kampioenschap van Rotterdam
van twaaifvoetsjollen, dien de Rotterdamsehe
Zeilvereeniging op den Kraiingschen Plas had
uitgeschreven en waarvoor weder, evenals
vorige' jaren, groote belangstelling bestond,
werd begunstigd door mooi zeilweer. De wind
was niet te hard, zoodat de meeste zeilers ge
heel alleen hun jol behandelden.
Alle 'inschrijvers n.l. Anneke II van G. F.
Bohre, Wirito van T. Touw, Bonzo van P. J. J.
Huybers, Hella van K. Obst, Karekiet van J.
van Wely, Ideaal van J. N. Karreman, Black
Diamond van J. Barzilay Jr. en Nelly II van
H. F. van 't Hoogerhuys verschijnen aan den
start. Na de eerste ronde zit van Wely voor,
waarna volgen Obst, Huybers, Bohré, van 't
Hoogerhuys en J. Barzilay Jr. De Wirito en de
Ideaal komen al aan den kant, omdat ze wegens
een aanvaring hebben opgegeven. Van Wely
blijft voor; slechts op het laatst komt Obst hem
bedreigen, maar die kan den achterstand toch
niet inhalen, zoodat van Wely het eerst aan
komt. Zijn tijd is 56 min. 34 sec. (10.1 punt),
2. Obst in 57 min 21 sec. (9 punten), 3 Huybers
in 59 min. 14 sèc. (8 punten), 4. Bohré in 1 uur
1 min. 15 sec. (7 punten), 5. Barzilay in 1 uur
4 min. 13 sec. (G punten), -6. Huybers in 1 uur
4 min. 15 sec. (5 punten) en Touw en Kare-
rnan (2 punten).
De start voor de' tweede race moest eenigen
tijd worden uitgesteld, aangezien in een der jol
len een gaatje gekomen was, dat gestopt diende
te worden. A-lle acht jollen startten goed op het
schot met de Ideaal even voor. Na de eerste
ronde'Is de volgorde Wirito, Hella, Karekiet,
Bonzo, Ideaal ('die dus afgezakt is), Black'Dia
mond, Nélly II' en Anneke II. Eenige deelne
mers werden gehandicapt, wijl de wind gaat
liggen en daar ze een tweede man. aan board
hebben een nadeel hebben 'tegenover anderen,
die zoo verstandig zijn geweest alleen hun jol
te zeilen.'De windkracht is niet hooger geweest
dan 5 M. en zakt zoo zoetjes aan af tot be
neden 3 M,. Tot den la,atsten ruimen windboei
weet Wirito voor te blijven, doch wordt dan
door de Hella gepasseerd. Later gaat ook de
Bonzo de Wirito voorbij, zöoda't de volgorde van
aankomst wordt: 1. Obst in 1 uur 2 min. 6 sec.
(10.1 punt), 2. Huybers in 1 uur 3 min, 48 sec.
(9 punten). 3. Touw in 1 uur 3 min. 51 sec.
(8 punten), 4. van Wely in 1 uur 4 min. 15 sec.
(7 punten), 5. Bohré in 1 uur 4 min 17 sec. (G
punten), 6. 'Barzilay in :i uur 5 min. 2 sec. (5
punten), 7. van 't Hoogerhuys In 1 uur min.
28 see. (4 punten), 8. Karreman in 1 uur 5 min.
39 sec. (3 punten).
Het resultaat na den eersten dag is dus: 1.
Hella van K. Obst met- 19.1 punt; 2. Karekiet
van J. van Wely met 17.1 punt; 3. Bonzo van
P. J. J. Huybers met 17 punten; 4. Anneke II
van G. F. Bohré met 13 punten; 5. Wirito van
T. Tonw met 10 punten; 6. Black Diamond var
J. Barzilay Jr. met 11 punten; 7. Nelly van
H. F. van 't Hoogerhuys met 9 punten en 8.
Ideaal van J. N. Karreman met 7 punten.
DAMMEN.
R. K. DAMTOURNOOI.
Het bestuur van den Nederlandschen R. K.
Dambond heeft besloten bü voldoende deelne
ming ter gelegenheid van de IXe Olympiade 'n
damtournooi voor R. K. dammers te organi-
seeren. Dit tournooi zal worden gehouden op
Zondag 19, Maandag 20, Dinsdag 21 en even
tueel nog op Woensdag 23 Augustus a.s. te Am
sterdam. Voor inlichtingen omtrent inschrij
ving kan men zich, mits vöór 10 ,luli, wenden
tot J. Janssen, Rauwenhoffstraat 6, Rotterdam.
EIEREN VEILING.
Op de eierenveiling werden aangevoerd 3156
kippeneieren prijs ƒ5.50 tot ƒ6. Eendeleren
460, prijs 4.75 tot 4.90, kalkoeneiieren 9,
prijs ƒ13 alles per 100 stuks
BURGERLIJKE STAND.
GEBOREN: Adriana Henlrika Marda, d. v,
J. M. A. Bolleboom .en M. A. van den Bulk,
Maria Johanna, d. v. M. van den Bulk en
Ja. van den IJssel. Jacobus, z. v. K. Nee-
lis en Aa. Rensen. Maarten, z. v. A. Berg
hout en Ca. Schinkel. -Wilhelmus Jacobus,
z. v. P. J. Westerbos en Ma. Ja. van Stijn.
ONDERTROUWD: Jacobus Koornneef, 25
j. en Klazina Treurniet 21 j., belden wonen,
de te Berkel.
GEHUWD: Petrus Hubertus Horters, 29 J.
en Theodora Catkarina Molenwijk, 30 j., bel
den wonende te Berkel en Rodenrijs.
BENOEMING.
Als klerk bij de gemeentelijke licht- en wa
terbedrijven is benoemd- de heer A. v. Eijk
alhier.
VALSCH GELD.
Door de politie is een valsche gulden in
beslag genomen, vervaardigd uit lood en was,
zonder randschrift.
P a r ij s, 18 Juni 1928.
De mantel is, speciaal in de laatste jaren,
van heel wat, meer beteekenis .geworden dan
vroeger. In geen enkel seizoen ontbreekt hij
meer en z_elfs in de zomermaanden behoort hij
bijna tot de onmisbare kleedingstukken. Ook
dit jaar wordt de zomermantel veel, heel veel
gedragen en naast de ensembles, die uiteraard
een mantel of cape eisohen, in harmonie met
de robe, ziet men ook tal van losse mantels
dragen.
Bij de keuze van zulk een mantel geeft men
voorkeur aan zwart satijn of marocain de soie,
gevoerd met crêpe-de-chine in een lichte tint:
wit, bis of beeft zacht rose. Het crêpe treedt
naar voren aan den col, die het model van een
I sjaal heeft, welke naar voren af kan hangen,
f om den hals geslagen, of naar achter gewor
pen kan worden.
nieuwste systeem. Dan een mechanische bal-
lenloop (eiectriscb wórden de ballen terugge
worpen). Komt men óvér de streep, dan geeft
een lichtsignaal dit aan; De banen zijn in de
meest perfecte conditie. De «inrichting van déze
kegelbanen wordt in geheel Nederland nergens
zoo gevonden .Be stoutste verwachtingen heeft
zij dan ook overtroffen.
Nadat op het orgel de Rotterdamsehe Kegel-
marsch was gespeeld en wethouder F. L. D.
Nivard door middel van een hamerslag het
lint had verbroken, werden de eerste worpen
gedaan door F, L. D. Nivard, den heer B. Groe
newegen, voorzitter 'van den Nederlandschen
Kegelbond, door de lec!en.,van het eere-coniité
PT- A. Meerum Terwegt, lit. W, ,T. 'Dutry Van
Haéften, garmzoens-cómfeanflant van Rotter
dam, en A. H. Sirks, 'hoofdcommissaris van po
litie te Rotterdam en den eece-voorzitter, van
den ..Rotterdamsehen Kegelbond, den heer IC.
Vuyk,
De acht banen, de bailed alsmede het overige
materiaal, dat voor dit "concourswordt ge
bruikt, zijn geleverd door de firma H. G. de
Kruif.
De bondenvijf tallen, welke Zaterdagavond heb
ben geworpen, behaalden de volgende aantallen
punten: Rotterdam 36(J, Delft 270, Den Haag
257, Leiden 273, Tilburg' 262, Breda 297, Am
sterdam 290, Lek en Merwede 281, Utrecht 277,
Haarlem 288, Nijmegen 253, Valkenburg 284
Voor den korpswedstrijd hebben ruim 300
vijftallen ingeschreven, betgeen op dit gebied
een record is
Het bovenstaande tec-keningetje geeft een
zeer mooi model mantel weer, waaraan vooral
de ongewone garneéring met d'coUpes on stroo-
ken en de typische col een heel apart en chic
chacket verleenen.
Avonturen roman van Edgar Wallace
15.)
Ze dacht voor den tweeden kèer na en deed
toen alle mogelijke ipoeite, om de werkelijkheid
onder de oogen te zien. John Leslie zat in de ge
vangenishij was de Pieper een heler van
gestolen goederen, een verrader van zijn soort,
een verrader van menschen die hun vertrouwen
in hem gesteld hadden. Het was een walgelijke
gedachte. Ze stak haar hand uit en Lew hielp
haar opstaan, want ze stond nog erg zwak op
haar beehen.
't Is goed, zei ze. Op elk oogenblik.'... als
je dat wensckt. Vandaageiken dag.
Ze brachten haar wat te eten, maar ze kon
niets binnen krijgen. Lew zelf belastte zich met
't ontkurken van 'n flesck champagne, maar ze
nam niet meer dan 'n eerste teugje. Toen Frank,
dio er erg zenuwachtig en terneergeslagen uit
zag, naar haar kwam informeeren, was ze weer
geheel zichzelf, ofschoon ze innerlijk nog zeer
bewogen was.
Waar zal het plaats hebben? vroeg ze.
Ze verwonderde zich zelfs niet eens over haar
eigen kalmte. Het huwelijk was als de dood
een verschrikkelijke gemeenplaats, die je onder
de oogen moet durven zien en aanvaarden.
Hij vertelde haar, dat hij alle maatregelen
genomen had, dat het huwelijk zou plaats vin
den op den burgerlijken stand van Wimbledon
en 't was haar, alsof ze dit reeds vernomen had
in 'n droom, dien akeligen dróóm, waaruit ze
ontwaakt was, toen ze zichzelf terugvond in een
hevig protest.
Ze reden tezamen in inr .Friedman's Rolls,
en tien minuten later stond ze tegenover een
lessenaar met een hekwerk omgeven, waar
achter iemand zat met een langen baard. Een
ander sprak over getuigen.
Roep den chauffeur binnen, zei Lew on
geduldig. Wacht even. Hij liep de kamer uit,
de auto was nergens te zieneen agent had er
bezwaar tegen gemaakt dat hij voor de deur
bleef staan en hij was toen naar een zijstraat
gebracht. Maar er was iemand, dien hij zich
vaag herinnerde, te voren ontmoet te hebben
een man met een donker gezicht en kleinen
zwarten snor.
Hè, vroeg hij, ben jij Tillman niet?
Tillman liet zijn groote witte tanden in een
glimlach zien.
Ja, zoo heet ik.
Kom maar mee, jij moet het doen. Lew
greep hem bij den arm, We hebben een getuige
noodig voor het huwelijk van mijn nichtje.
Heb je er bezwaar tegen?
In 't geheel niet, zei Tillman opgewekt.
Zelfs in deze stemming, waarin ze wel het
minst op alles om haar lette en waarin slechts
enkele van haar zintuigen gespannen waren,
zoodat de minst belangrijke gebeurtenissen
vervaarlijk uitgedijd werden, viel het meisje
op, dat haar toekomstige echtgenoot het niet
zoo heel prettig vond om zijn klerk te ontmoe
ten en ze herinnerde zich, dat hij geen al te
hoogen dunk had van Tillmans oprechtheid.
Vooruit, zei Lew ongeduldig en keek bang
naar de deur.
Ze kreeg een gevoel, dat Lew Friedman op
dit kritieke moment nog vreesde, dat John
Leslie in de kamer zou vallen en het huwe
lijk verhinderen; en de gedachte alleen deed
haar zenuwachtig lachen.
Het was echter spoedig over. Bijna voor dat
de plechtigheid begonnen scheen, was ze alweer
afgeloopen en ze teekende het regis ter-boek met
bevende hand. En ze was mrs. Frank Sutton.
Voor haar leven gebonden aan den hartelijken
jongen, die haar nu. aanmoedigend op den
schouder klopte. Ze drukte de hand van mr.
Tillman, hij had een grooten, 'hartelijken greep
een echte man met een machtige hand. Ze
kon zich niet voorstellen, dat hij tot dat slag
behoorde, die de menschen ruw kunnen behan
delen.
Ik zal u niet gelukwenschen, mrs. Sutton,
zei hij en ik zal mijn gelukwenschen voor uw
man liever bewaren voor een meer geschikt
moment.
Mrs. Sutton?
De naam was als een slag in haar gezicht.
En toch was er geen enkele reden waaro-m zij
't niet zou zijn. Ze was getrouwd met een net
menseh - de man die ze beminde was een
doortrapte deugniet en zat nu achter de ge
sloten celdeur.Ze sloot haar oogen, om dat
beeld weg te krijgen en toen ze die weer opende,
kon ze niet zien van de tranen. Geen bruid had
ooit de bedompte ruimte van een burgerlijke-
stand-kantoor verlaten, met een hart dat zoo
bonsde als het hare. Al de kleur en lieflijkheid
van haar leven waren weggevloeid en hadden de
wereld achtergelaten als een vreeselijke, verla
ten woestijn.
Zou je van Schotland houden?
Frank Sutton sprak gejaagd, zenuwachtig.
Ik zal er van houden.
Het Bcheen Beryl Sutton toe, dat het nu een
YVCV"' fff** - -
XVII.
De Pieper was gegrepen. Een avondblad kon
digde tenminste zoo iets aan maar erg voor
zichtig.
„Op Malborough Street police-station is een
man aangehouden in verband met den dief
stal op 804, Park Lane, was het simpele be
richt. Dat, en niet meer.
Mr. Joshua Collie zat nu juist niet op de
trappen van het politiebureau in Marlborough
Street. Die daad zou door de woedende politie
als zeer biameerend beschouwd zijn, zelfs voor
iemand, die zoo'n algemeens vriend van de po
litie was als Joshua Collie. Maar hij spookte
door Malborough Street als een onrustigen
geest, zijn overjas telkens losmakend en
dichtknoopend een gewoonte in Zijn
oogenblikken van groote opwinding en
plaatste onveranderlijk één kant van zijn
jas een paar centimeter hooger, dan ze te
voren was. Hij bofte dan ook reusachtig, toen
hij bij den ingang van het bureau stond, terwijl
E'lford juist uit een taxi sprong.
Hallo Joshua, zei de inspecteur opgewekt,
ik heb vanmorgen juist met Barrabal over jou
gesproken of liever gezegd, hij sprak mij aan.
Hij is zeer goed over je te spreken en heeft
veel eerbied voor je kennis. Het zou me dan
ook niet verwonderen, als» jij eerder ingewijd
werd in dit geval, dan je gehate tijdgenooten.
Wie is deze kerel, Eïford? Collie rekte zijn
hoofd naar de richting van de gapende deuren
van het bureau. Die Jjeslie?
Wist je dat niet? Sutton's bedrijfsleider.
We vingen hem met het spul, kerel! Elford was
■in zijn nopjes, wat hij dan ook onmiddellijk
eerlijk bekende.
Is het de Pieper?
't Zou me niets verwonderen, zei Elford.
Maar ik zal je vanavond wel meer vertellen.
Joshua bleef nog een half uurtje in de buurt
hangen en zag toen Elford alleen naar buiten
komen, die fluitend in de richting van Regent
Street wandelde, zijn parapluie met gouden
knop zwaaide en alle bewijzen van opgewekt
heid en vreugde ten toon spreidde, die inspec
teurs van politie bezielen, als zij iemand in de
cel gezet hebben, met de zekerheid, dat hij er
minstens tien jaar voor op zal draaien.
- Komt Barrabal? vroeg Joshua, terwijl hij
hem aanklampte.
Hij is al geweest, was het antwoord. Een
uur geleden was hij er al en onderwierp Leslie
zeer scherp aan een. kruisverhoor.
Hij Ihield plotseling op en keek den kleinen
man aan.
Ik zal je het grootste geval van je heele
leven geven, Collie, zei hij; ken je miss Beryl
Stedman?
f-'Uo kciL-tx
Welnu, op den dag dat ze zal trouwen, zul
je meer belang in haar stellen dan een broer,
want ik heb een idee, dat je een van de belang
wekkendste moorden zult zien, die er ooit be
gaan zijn!
Lieve hemel! zei mr. Collie verschrikt.
Hij sukkeldrafde naar zijn kantoor met het
nieuws van Leslie's gevangen-neming en Field
kwam hem halverwege het vertrek al tegemoet.
Ken je miss Beryl Stedman? vroeg hij. on-
bewust plagiaat plegend.
Ja, die ken ik. Waarom?
Ze is vanmiddag getrouwd. Ga naar Wim
bledon en probeer er wat van te weten te komen.
Mil*. Collie ham zijn stroo-hoed af en wreef
zijn voorhoofd.
Getrouwd? vroeg hij met een holle stem.
Dat is reusachtig interessant.
Zijn geest was op dat oogenblik bezig met
belangwekkende moorden.
Mi'. Tillman was niet uitgenoodigd naar het
huis op Wimbledon. Maar toch kwam hij
wat echt iets voor hem was.
Toen Millie Trent in de grootste haast met
een taxi aankwam, vond ze hem in de hall zit
ten, zijn handen op zijn knieën, klaarblijkelijk
in slaap gevallen.
Wat doe jij hier, Tillman, vroeg ze wraak
zuchtig. Niemand vroeg je toch om te komen?
Niemand vraagt mij ooit ergens, antwoord
de Tillman bedroefd. Dat is het beroerde van
ondergeschikt te zijn. Van jouw standpunt ge
zien, ben ik natuurlijk in het oog van iemand
die 'n vertrouwenspositie bij den direkiteur be
kleedt op deze gelukkige bruiloft maar een
zeer ongewenschte gast.
Gebruik om Godswil niet zulke lange zin
nen, zei ze.
Ik werd met lange zinnen grootgebracht,
zei Tillman opgevoed.
Ze bleef nog hangen, als een erg achterdoch
tige vrouw en hij gaf uitleg.
Ik bracht een brief hier, voor den baas.
Ze vertelden me, dat hij naar het secretarie was
en ik taxide nog juist op tijd aan, om getuige
te zijn hij dit romantische huwelijk. Ik werd uit
genoodigd voor de bruiloft-lunch en ik kwam dus
Wie heeft jou uitgenoodigd? vroeg ze.
Ik zelf, zei hij kalm. Niemand dacht eraan
ik moest dus die slordigheid herstellen. Mr.
Friedman, die nette Jood, kon me wel gebrui
ken. Hij was er aanvankelijk nog niet zeker
van, of ik bij de bedienden zou eten, of aan de
hooge tafel zou aan zitten. Maar tenslotte zijn
we overeengekomen, dat ik een schotel afval
in de biljartkamer kon krijgen.
Ze schrok van zijn i'oekelooze taal.
'k Heb je nog nooit op dien toon hooren
praten, zei ze.
Je hebt al een gang gemist, zei hij.
je verlof hier te blijven?
Mr. Friedman. Hij is nu eenmaal vreemd
genoeg de eigenaar van het huis en heeft het
dus in zijn macht, om allen gezamenlijk en af
zonderlijk uit te noodigen, om in de vestibule
van zijn groote villa te zitten; en zelfs de ver.
trouwenspersoon van den directeur, mag zijn
wenschen niet tegenspreken.
Ze was er nooit zeker van geweest, of Till
man haar altijd maar als een quantité négli-
geable had beschouwd en deze onzekerheid
maakte haar nu erg zenuwachtig.
Waar is mr. Sutton?
Hij is nog niet terug.
Ze zette een grooten mond open.
Niet terug? ongeloovig.
Hij moest nog even voor iets naar de stad..
Zoodra hij weg was, ging de telefoon. Ik heb de
boodschap maar aangenomen, 't Was een tame
lijk dichterlijk bericht: wilt u het misschien,
aan hem doorgeven?
Dit was een andere Tillmanop het kantoor
was hij wel lastig geweest, maar toch met meer
of minder eerbied over t algemeen minder.
Maar hij had zich tenminste niets aangematigd
en had nooit te voren dezen toon van superio
riteit aangeslagen. Ze had wel eens van dlfli
lieflijke grillen gehad, om hem op voet van ge,
iijkheid te behandelen; maar zijn huidige hou
ding van snoeverige overmacht maakte haar
woedend. Ze was echter dood-nieuwsgierig naar
het telefoontje; zoover zij wist, moest er geen
enkele boodschap/dichterlijk of niet dichterlijk*
voor Frank Sutton komen.
Wat is het? vroeg ze fronsend.
Hij nam een lederen notitie-boekje uit ziju
zak en sloeg wat blaadjes om.
De Keizerin vaart uit met het tij van mor.
genochtend, zei hij dramatisch. Heb je ooit zul
ke dichtkunst gehoord?
De Keizerin vaart uit met het tij van mor
genochtend. Haar wenkbrauwen waren samen.,
getrokken onder het diep doorgroefcie voorhoofd,
toen ze nadenkend deze woorden herhaalde.
'k Zal 't hem zeggen. Kun je dat blaadje
missen?
Om u een genoegen te doen, zal ik me de
vreugde van het lieele boekje ontzeggen, zei
hij hoffelijk. Ze haatte hem nog het diepst als
hij vleide.
Even nadat ze verdwenen was, kwam Fried
man de trap af. Er moesten eenige telegram}-
men verzonden wórden en mr. Tillman, een
vriendelijk man, had zich bereidwillig aangebo
den, om hem dien dag op de meest slaafsche ma
nier van dienst te Zijn.
Breng ze maar even weg en dan kun Jd
teTug naar je kantoor gaan, jongen en hier heb
je een haüve kroon....
Mr. Tillman hief zijn hand in protest op. i
(Wordt vervolgd), j
