Kaboutertje iiiilÉliiÉii I FEUILLETON DE PIEPER DONDERDAG 28 JUNI 1928 TWEEDE BLAD PAGINA 2 VAN METSELAAR TOT PRIESTER Een r®erend levensverhaal DE JLjSTITÏEELE STATISTIEK liét jaar 1926 DE ANTI-TREKHONDEN BOND Een gevaar op onze groote wegen VEE- PN KAASTENTOONSTELLING TE GOUDA CoonGé-'s gevormd DE WATERKRACHT DER AARDE. Slechts een klein deel wordt benut EEN WERELD-VERKEERSENQUÊTE. Voorziet U van goede hulp Houdt steeds 'n bij de hand DE VERDWENEN SPAARKAS VOOR DE KERMIS. ZESHONDERD GULDEN GESTOLEN POGING TOT DOODSLAG ZIJN SCHOONZOON DOODGESCHOTEN Op de vergadering van den Priester-Missie- bond te Ereêa gehouden ter gelegenheid der Missie-tentoonstelling, is ook het woord ge voeld door den ZeerEerw. Father Witlox, die gedurende een paar uren de luisteraars boei. de met het verhaal van zijn merkwaardig leven. Father Witlox noemde zijn leven „een blij spel in 2 bedrijven"; 't eerste bevat den tijd tot zijn Priesterwijding, *t tweede zijn Mis sieleven. Hij werd geboren uit een (toondertijd nog zeer dikwijls voorkomend) gemengd huwe lijk*. zijn vader, een katholiek Bosschenaar, had een Grouingsche weduwe met tien kin deren gehuwd, die streng Calvinistisch v.as. Met hem, Arnold en zijn jongere broer Piet, was het dozijn compleet. Deze twee werden katholiek opgevoed. Toen de vader stierf, hield de moeder zich aan haar gedane belofte daar toe. raakte met de familie in onmin, en leef de in bekrompen omstandigheden. Hij ging Zondags wel naar de Zondagschool bij den Dcminé, maar toen deze hem wou laten be lijden, dat „Maria noch de Heiligen konden heipen om in den Hemel te komen", riep hij luid het geloofsartikel: „Ik geloof in één hei lige Kathol! ke en Apostolische Kerk*" uit, ;n verdween uit de school. Twee geestelijken interesseerden zich nu voor hem, en toen hij een Missiepreek van de Paters P.odemptoris ten gehoord had, kwam het idee: „daar moet ik ook naar toe". Doch moeder had geen geld, hij moest werken voor haar en ging in het vak van zijn vader, metselaar, 't Missie- idee bleef hem echter bij. Hij zou echter eerst veer moeder werken en gold besparen, werkte in Bremen en Hamburg als bouwkundig op zichter, hield aardig wat over, doch moeder moest geholpen worden. Eén uurtje ging hij met een meisje de kermis op. Doch zijn idéé bieef vast missionaris te worden. Zijn moeder stemde toe. Hij ging naar Megen, werd na veel bezwa ren aangenomen tegelijk met den nu ge vier den Pater Borromens de Greeve, studeerde hard. zamelde in dé vacanties zijn studiegeld bijeen, werd hierin tegengewerkt als „zoon uit een gemengd huwelijk", maar kon toch afstudeer en in Roosendaal en Mill Hill. Op 33-jarigen leeftijd werd hij priester gewijd en deed in Groningen onder de grootste belang stelling zijn eerste H. Mis. ZIJN MISSIELEVEN Uit zijn 13-jarig Missieleven in Oeganda, waar bij bijna 9000 heidenen heeft gedoopt, kon Father Wit lex slechts enkele grepen doen Bij zijn aankomst in Oeganda toonde de Bis schop zich verheugd een „metselaar" in de Missie te krijgen Op 60 K.M. afstand moest hij toen een kerk bouwen, zonder gereedschap zonder materiaal. Negers moesten hem hel pen. De kerk kwam er en Father Witlox werd benoemd als kapelaan aan die „kathe draal". Dcch niet voor lang; elders moest hij ook kloosters en kerken bouwen, zelfs een kerk met een gewelf. En r&et trots kon hij op dit laatste werk neerzien, toen hij tijdelijk pastoor werd over deze kerk. Doch de pest brak uit, van zijn 400 parochianen bleef niet één gespaard, 36 moest hij eigenhandig be- graven en ook zijn knechtje, de bravo Kobus, die 't laatst overgebleven was, viel als slacht offer. Aangrijpend was het, toen Father Witlox verhaalde, hoe hij dit heilige kind zelf begroet, en daarna met houweel, wierookvat en wij water het kerkhof verlatend, zelf neerviel en twee dagen buiten kennis bleef. Door den te rugkeerenden pastoor gevonden, werd hij ver zorgd en nu moest hij vijf maanden in een Avonturen - roman van Edgar Wallace 18.) Een diepe, bijna pijnlijke stilte volgde op deze derde en besliste mededeeling. Buitengewoon, zei Lew. Hij sprak met klem en zette zich schrap, alsof hij een onaan genaam gevolg onder de oogen wilde zien. Hij keek op zijn horloge en knikte. Ik ge loof, dat het er niet veel toe doet, zei hij kortaf. Wil u wat drinken, nr. Coliie? Mr. Collie daeht, dat hij wel graag wat zou wiyen drinken. Ga u maar in de huiskamer: ik zal Till man wel bij u zenden. Ik meende dat ik nog moest zeggen, zei Collie, toen hij halfweg de hall was, dat de in specteur van dienst in Marlborough Street zei, dat hij in al zijn jarenlange ondervinding, nooit zoo Daar ben ik van overtuigd, zei de onge duldige mr. Friedman en hij stootte den re porter bijna in de tegenwoordigheid van Iemand, die, daar ze iemand anders verwachtte, moeite moest doen om haar boos gezicht te verbergen. Hallo, wat wenscht n? vroeg ze onhar. telijk. Iets te drinken, zei Joshua, terwijl hij vol verwachting zijn handen wreef. Er stonden een likeurflesch, een syphon en glazen. Klaarblijkelijk had miss Trent den weg naa? dit alles zonder eenige hulp fevonden, want een der glazen was gebruikt. Wat wil u hieT? vroeg ze. Ik ben, zooiets als een Mercttriua, zei hij vriendelijk. Met andere woorden, ik 'ben de brenger van aangename en slechte tijdingen. Nu was ze een en al aandacht. Wat is de slechte? vroeg ze. Mr. Collie was ongewoon spraakzaam. De een zijn dood, is de ander zijn brood, zei hij. 't Goede nieuws voor de een, verschrikt een ander. Om Godswil, lig niet zoo te dazen, zei de vrouw. Wat is er gebeurd? Hij keek haar oplettend aan. Captain Leslie is op borgtocht vrijgelaten. Ze bezweek haast onder den schok, deed een stap achteruit, alsof hij haar geslagen had. Dat geloof ik niet, zei ze en de komst donkere kamer verblijven, ter genezing van den zonnesteek, die hem had getroffen. Daar na werd hij naar Europa gezonden, maar op weg daarheen ontdekte hij een streek, nog nooit door een blanke betreden, en vond er een volk, dat een heel andere taal sprak. Vijf dagen lang probeerde hij de menschen tot zich te krijgen. Eindelijk kwamen ze, en het eerste contact was verkregen tot het stichten van een Missiegebied, waar hij nog dertien jaar lang met prachtig resultaat heeft ge werkt. Father Witlox moest eindigen, de tijd wae veel te kort gebleken, maar hij was nog lang niet uitverteld. Graag wilde hij zich nog een avond disponibel stellen. Hij eindigde met de belangstelling voor de Miss-ie in te roepen. „Bidt voor de Heidenen, zij zullen voor u bid den". De bij bet Centraal Bureau voor de Statistiek verschenen Justitieele Statistiek voor bet jaar 1926 wijkt in twee opzichten af van de over de jaren 1922 en 1925 gepubliceerde statistieken: ten eerste verschijnt zij evenais vroeger jaren wederom als afzonderlijke publicatie en ten tweede zijn in deze statistiek eenige tabellen opgenomen. Van de voorzieningen ln cassatie in straf zaken, in totaal 603, eindigden er 438 of 72.6 pet. met verwerping van het beroep; van het gezamenlijk aantal arresten inzake revisie (82) hield er- slechts één inwilliging van de aanvrage in. Het aantal bij de Gerechtshoven aangebrachte strafzaken bedroeg 1591 (in 1925 1667); het aantal arresten in hooger beroep was 160 min der dan .in 1925. Het percentage der arresten gewezen na gehouden getuigenverhoor is niet onbelangrijk gestegen, nl. van 52.9 op 62.4. De gewijzigde bepalingen omtrent de termij nen van appel voor het O.M. en den verdachte (art. 408, lid 1 en 2 van bet nieuwe wetboek van strafvordering) hebben blijkbaar haar uit werking niet gemist; het aantal gevallen, dat alleen de verdachten appelleerden is in 1926 sterk toegenomen: het relatieve cijfer kwam van 11.3 in 1925 op 30.1 in 1926. Het aantal door den Politierechter gewezen vonnissen is in 1926 nog verder omhoog gegaan; van het totaal aantal vonnissen door de arr.- rechtbanken in eersten aanleg gewezen werd in 1925 69.34 pet. door en politierechter gewe zen en in 1926 72.76 pet. Het nieuwe instituut van schorsing der voor- loopige hechtenis heeft in 1926 nog niet veel toepassing gehad: ten aanzien van 15 personen werd de voorl-oopige hechtenis geschorst (6 met en 9 zonder zekerheidstelling). De in het nieuwe wetboek neergelegde moge lijkheid tot toekenning eener tegemoetkoming voor schade, welke de gewezen verdachte tenge volge van de ondergane voorloopige hechtenis heeft geleden, heeft in 1926 niet tot uitkeering van een dergelijke schadevergoeding geleld; alle verzoeken, waarop in dat jaar definitief werd beslist (5), werden afgewezen. Het aantal burgerlijke zaken ln 1926 door de Gerechtshoven hij arrest afgedaan, bedroeg 1115. D-oor de arr.-rechtbanken en kantonge rechten werden respect. 22258 en 40423 eind vonnissen gewezen. Het aantal onafgedane za ken op 31 Dec. 1926 bedroeg bij de rechtbanken 16222, bij de kantongerechten 7257. STAAT VAN BESMETTELIJKE ZIEKTEN. lu Staatscourant no. 124 wordt medegedeeld eene opgave van het aantal gevallen van be smettelijke ziekten, over dc week van 17 tot en met 23 Juni 1923. In die week werd afgeleverd door de ent stofinrichting te Amsterdam koepokstof voor 2414 personen, te Rotterdam voor 235 personen, te Groningen voor 11 personen, totaal voor 2660 personen. Geen gevallen van encephalitis na inenting zijn in deze week ter kennis van het Staatstoe zicht op de Volksgezondheid gekomen. van den weorbarstigen Tillman sneed de mo gelijkheid van verdere vragen af. Schenk mr. Collie wat in, zei ze en ging vlug uit de kamer. Ook Tillman had klaarblijkelijk zijn weg al naar de likeurflesch gevonden, maar voordat hij hiermee verder ging, sloot hij de deur, die Millie open had laten staan. Wel, wat doe jij hier? vroeg hij. Zijn stem was vast, bijna bevelend. Je verknoeit je tijd maar op Wimbledon. Joshua trok een schaapachtigen glimlach over zijn gezicht. Ik ben in zekeren zin hetzelfde aan 't doen als jij, zei hij. Ik ben ook 'op mijn eigen onderzeeërsmanieren een en ander aan het on derzoeken. Ik doe dat soort dingen voor mijn eigen broodje. En als Wimbledon voor u goed genoeg is, is het voor mij een aanlokkelijk jachtveld. U weet misschien niet.... O, ik weet alles, viel Tillman hem in de rede. Hij schonk de whiskey in. Zeg maar wanneer. Dat weet ik niet, zei Collie. Wees een beetje bescheiden. En toen, terwijl Tillman het soda-water bruisend inschonk: Ik herkende je op hetzelfde oogenblik dat ik je zag als ik iemand éénmaal gezien heb, vergeet ik hem nooit. Hij nam het glas uit Tillman's hand en hief het onderzoekend tegen het licht. Ik drink op de gezondheid van de geluk kige bruid, zei hij. Als ze gelukkig is. Tillman keek hem minder plezierig aan. Ik vroeg me verbaasd af, of je mij zou herkennen. Ik had zoo'n idee, dat we elkaar al eens ontmoet hadden. Maar waai'? Tijdens het geval van den Corthurst moord ik zag je in de beklaagdenbank, mompelde Joshua. Chelmsford, drie jaar geleden of was het vier? Ze hebben erg goed bier in de Roode Leeuw! Ben je wel eens in Hereford geweest? Enkele jaren geleden was ik daar voor 'n moordzaak. Je kent die plaats wel, ge loof ik? De Mijter is een reuze hotel. Ze heb ben er een verbazend goeden wijnkelder. Ik vroeg me af, of u me zou herkennen en hoopte van niet, zeide Tillman. Hij schonk zich een klein gedeelte whiskey in, voegde er een royale hoeveelheid soda-water aan toe en slurpte dat met kleine teugjes op. Je had in die dagen geen snor, dacht Collie na. Maar ik vergeet nooit iemands loo- Pea je kent toch mijn methode, Watson. Hè? zei Tillman, zijn ooren niet geloovend. Ik heet niet Tillman, maar zeker niet Watson. Dan ken je mijn methode niet, zei Collie kalm. Dat is ongelukkig genoeg. Tillman nam Joshua's glas aan. Laat ik je neg eths L..;...„uken 't is Gisterenavond werd in Pulchrio Studio te 's-Gravenhage de algemeene vergadering ge houden van den Anti-Trekhonden Bond, onder voorzitterschap van den heer J. Karres Jr., uit Amsterdam. Daar de secretaresse mej. H. J. E. Mulder verhinderd was aanwezig te zijn, bracht de voorzitter hierna het jaarverslag van het hoofd bestuur uit, dat binnenkort in druk zal ver schijnen. In den loop des jaars wendde de Bcnd zich tot de Kon. Ned. Automobiel Club, de Kon. Ned. Motor Wielrijdersivereeniging en don A. N. W. B., Toeristenbond voor Nederland, om de meening van deze groote verkeersllehamen te vernemen over het trekhondenverkeer in verband met het verkeer. Van elk dezer 3 bonden mocht hij de verklaring ontvangen, dat de trekhondenkarren groot gevaar oplever den op onze groote wegen en alle drie betuig den sympathie met het doel van den bond, van welke ingenomendlheid door daadwerkelijken steun blijk werd gegeven. Een poging, om tot een federatief samenwer ken van Bierenbeschermingsveireeinigingen in Nederland te komen, werd gesteund. Deze zaak is nog in voorbereiding. Het 'ledental, dat op 1 Januari 1927 965 be droeg, verminderde door overlijden, bedanken etc. met 83 leden en daalde dus tot 8S2. In den loop van 1927 traden 837 nieuwe leden tot den bond toe, zoodat het ledental o-p 1 Januari j.l. 1719 bedroeg. De penningmeester, de heer I. R. K„ baron van Ittersum, bracht hierna het financieel ver slag uit. De rekening en verantwoording sluit op een bedrag van 6949,38% met een batig saldo van 523.29. In de vacature van dr. N. P. Woudenberg, die zlab door drukke bezigheden niet herkiesbaar gesteld had, werd bij acclamatie in tiet hoofd bestuur gekozen dr. J. a. R. Avis te 's-Gra- venhage. Twee inspecteurs van vereenigingen voor trekhondenbescherming te Arnhem en Rotter dam, de heeren W. H. Bovengaard en J. den 'Hartogh, gaven treffende staaltjes ton beste, hoe het thans nog staat mist de trekhonden- ellende in Nederland. Na de pauze weid een propaganda-film ver toond. Voor de op Donderdag 20 September a.s. te Gouda te houden vee- en kaastentoonstelling is een eere-comitê samengesteld, bestaande nit 37 leden Beschermheer van het comité is minister J. B. Kan. Tot eurevoorzitter is be noemd de heer E. G. Gaarlandt, burgemeester van Gouda. Verder zijn gevormd een algemeen-comité, waarvan eere-voorzitter is, burgemeester E. G. Gaarlandt een sub-commissie voor hoornvee, varkens en schapen, tevens tentoonstellingS- comité, een sub-comniissie voor kaas; alsmede een terrein-commissie. GESLOTEN TIJD VISSCHEN. De Minister van Bmnenlandscke Zaken en Landbouw heeft bepaald, dat de gesloten tijd voor hot visschen met hot staand ansjovisnet, het ansjovissleepnet en den wonderkuil in de Zuiderzee en de Waddenzee in 1928 zal ingaan op 15 Juli in plaat3 van op 1 Juli, dat de ge sloten tijd voor het visschen met de ansjovis fuik, het ansjovissleepnet en het staand ansjo- viswant in de Zeeuwseho Stroomen in 1928 zal ingaan op 15 Juli in plaats van op 1 Juli. toch niet van mij. Erg jammer, mompelde mr. Collie. Er was vanavond iemand vreeslijk nieuwsgierig ze wilde weten, of ik je ooit ergens te voren had gezien, 's Kijken, wie was het?.... Ja, dat meisje Trent. Je hebt den bons gekregen, hoor: ik veronderstel, dat je dat zeker al weet. Beiden lachten. 't Doet me veel genoegen, zei Tillman droog. Joshua keek eens rond en kwam toen dichter naar den ander. Zou je me niet willen zeggen, wat je ont dekt hebt? Ik zie aan je vervelend gezicht, dat je 't liever niet doet. Er was een pauze. Misschien, zei hij, kan ik jou een aardig nieuwtje bezorgen, captain Leslie is vrij gelaten. Hij zei het een beetje dramatisch en het ef fect was ontgoochelend. Tillman's zwakke glimlach was zeer beteekenend. Dat dacht ik wel, zei hij. 't Zou me sterk verwonderd hebben, indien dat niet gebeurd was. Hij hoorde een lawaai in de gang, opende de deur en keek naar buiten. De uitzet wordt naar buiten gedragen, zei hij en deed een stap opzij, om Beryl in te laten. Ze stapte recht op Joshua toe. Mr. Collie, zei ze op fluister-toon, als ik 'n brief aan uadresseer aan den Postkoerier, komt hij toch terecht, nietwaar? Joshua glimlachte zuur. Ja. Zet er maar „persoonlijk" op, dan wordt hij maar twee keer geopend. Ze wou nog meer zeggen, maar Lew Fried man, die haar overschaduwde als ze tot den journalist sprak, was al in de kamer. Wel, mr. Collie hij was een en al vrien- - delijkheid ik geloof niet, dat we u.nog meer nieuws kunnen geven. Ik heb niets sensatio neels voor u. Joshua was bedroefd. Ik zou het toch niet genomen hebben, zei hij. Wij maken onze eigen sensaties. Hij keek terloops naar Lew. We hebben in onze krant sinds tien jaar niets meer gehad sinds den nacht, dat de politie een inval deed in de Leopards Club en verschillende heeren van middelbaren leeftijd door de brandgang moesten ontsnappen. Lew's gezicht was werkelijk het bestudeeren waard en toen begon hij te lachen. Gunst! Wat hebt u een goed geheugen voor gezichten! Was u bij de politie? Joshua schudde zijn hoofd. Nee, ik was eigenlijk de politie vooruit. Ik was net weg, voor ze me herkenden ik weet nog goed, dat ik u op de brandgang pas seerde! Lev? pcbvdde rij-) bojjfd. Lat vvai'en zware «jagen, hè. Leopards Het bodem-instituut der Vereenigde Staten van Amerika heeft een schatting opgesteld van de totale waterkracht welke op de aarde beschikbaar is. Slechts een zeer klein deel hier van wordt practisch benut. De totale kracht' welke aan waterstroomen ontleend kan wor den schat het bureau op ongeveer 454 millioen paardenkrachten. Hiervan werden ,in 1920 23 millioen, in 1923 29 millioen en in 1923 33 mil lioen nuttig aangewend. Deze 33 millioen P.K. worden door de wereld- deelen. als volgt benut: Europa 13.1; Noord- Amerika 16.S; Zuid-Amerika 0.75; Azië 2.1; Afrika 0.014 en Australië 0.24. De totaal be schikbare waterkracht bedraagt in Europa 58; Noord-Aiinorika 66; Zuid-Amerika 54; Azië 69; Afrika 190 en Australië 17 millioen P.K. Grooter uniformiteit. De commissie voor de verkeerswegen van de Internationale Kamer van Koophandel te Pa rijs heeft onder voorzitterschap van senator Crespi, den leider van den wegendienst in Italië, een vergadering gehouden, waarin op voorstel van den heer André Citroen besloten werd, een enquête over de geheele wereld te doen houden betreffende de belasting van het verkeer op don weg en alle lasten, die recht streeks of zijdelings op het automobielverkeer drukken, voorts omtrent de gelden, welke ten behoeve van de verbetering van het wegennet zijn beschikbaar gesteld vóór en na de komst van den automobiel, omtrent de verschillende methoden van wegenbeheer en omtrent de plan hen tot modernen wegenaanleg. Deze enquête zal gelijktijdig in 24 verschil lende landen geschieden en het rapport, dat zal worden aangeboden aan het bestuur van de Internationale Kamer van Koophandel en aan het a.s. congres van die kamer, dat in Juli 1929 te Amsterdam zal worden gehouden, zal, naar men hoopt, leiden tot grooter uniformi teit in het wegenbeheer en de verkeerspolitiek over de geheele wereld. De Internationale Kamer van Koophandel zal omtrent dit onderwerp een rapport uitbren gen. PA ARDENKEU RING. Te Wieringerwaard is een keuring gehouden van merriën van 2 tot 7 jaar. De uitslag voor trekpaarden was: Nelly 2 jaar, eigenaar K. J. Kaan, te Anna Paulowna 30, Emma, 2 jaar, eigenaar H. van Hoorn, Wieringerwaard 20, Betsy 2 jaar, eigenaar E. A. T. Groneman, Wieringerwaard 30, Emma, 47 jaar, eige naar K. J. Kaan, Anna Paulowna 40. Betsy eigenaar F. A. T. Groneman en Paul, eigenaar K. J. Kaan, werden in het stamboek opgeno men. Landbouwtuïkpaarden: Mirlena, 3 jaar, eigenaar H. K. Ko3ter, Wieringerwaard 25, Livira 4 jaar, eig. gebr. Sleutel, Wieringer waard 25, driejarige merrie van T. Mel- chior, Winkel, 25. De merriën van de hee ren Koster en Melchior werden in het stam boek opgenomen. Club? 't Is vreemd, ik sprak er net met mijn mr. Button vanavond, over die club. Hij is nog lid; hij zegt, dat het nog best gaat. Beryl was vertrokken; Tillman was op de een of andere geheimzinnige wijze uit de kamer verdwenen en ze waren alleen. Ja, 't loopt altijd nog, zei mr. Collie. Ze hebben een nieuwe brandgang gemaakit je kunt er nu met vier man naast elkaar uit ver dwijnen. Ze gingen nu in de hall, om Frank Sutton op te vangen die daar stond te wachten. Ergens op den achtergrond schemerde de slanke gestal te van Millie Trent. Sutton was onaangenaam verrast bij het zien van den reporter. Je geeft toch geen enkele mededeeling aan de pers, nietwaar Lew? vroeg hij vlug; ik be doel over het huwelijk. En tegen Collie: wat schrijf je over ons huwelijk? Niets, zei Joshua. U kunt misschien een berichtje krijgen in de Wimbledon Gazette, maar het groote hart van Londen. E. C. 4, zal door deze gelukkige gebeurtenis niet opge schrikt worden tenzij in onze advertentie kolom. Wimbledon huwelijken, peinsde hij hardop, zijn geen nieuwtjes, ze zijn onvermijde lijk, zooals de jaarlijksche regenval. Er kwam plotseling een dramatische onder breking van Joshua Collie's gezichtspunten. Een bediende verscheen in de deur. Wel, vroeg Friedman. Er is iemand die u wenscht te spreken, sir, captain Leslie. Er viel een verpletterende stilte. Collie's oogen waren op Sutton gericht; hij zag hem van kleur verschieten. Laat hem binnen, zei Lew Friedman's norsche stem. XX. Watbegon Frank, maar de ander bracht hem met een gebaar tot zwijgen. Laat hem binnen. Je moest nu maar gaan, Collie. Mr. Collie ging zonder protest. Er hing weer een lange stilte en toen kwam John Leslie langzaam binnen, keek van den eenen man naar den anderen. Wel, zei mr. Friedman. Ik wensch Sutton te spreken. Leslie's stem was bard, dreigend. Wel, hier Is hij, zei Friedman luid. Ik liet je binnen, Leslie, omdat ik je vertrouw; maar er vindt hier geen ruzie plaats in mijn huis! Als dat het geval is, ben ik er ook nog. wat ben je toch een reuze-kerel, Fried man! Ik geloof dat ik je dat al eens eerder verteld heb. Ik heb een goede meening over de .Toden. sinds ik jou ontmoet heb. Friedman knikte barsch. Een zware straf geëischt. Voor da Arnhemsche rechtbank stond terecb(| de Nijmeegscbe koopman M. E. oud twee-em veertig jaar, die verdacht werd in den nacht van dertig April op 1 Mei inbraak en diefstal te hebben gepleegd in het café van R. bij het Kro- nenburgerpark te Nijmegen. Uit de getuigenverklaringen bleek, dat ver- dacbte zich 's avonds in bet café heeft laten insluiten. De eigenaar werd den volgenden mor gen gewaar, dat een biljartzeil was medegeno men. Bovendien was uit de toonbanklade een bedrag van 40 verdwenen en de spaarkas waarin de klanten hun geld brachten voor de kermi3, er zou pl.m. 500 aanwezig zijn was geledigd. Verdachte is 's avouds laat gezien terwijl hij een kistje in zeil gewikkeld op den schouder droeg. Dit kistje bleek later de spaarkas voor de kermis te zijn. Een agent van politie sprak verdachte aan, juist toen hij het kistje over de schutting in" zijn eigen tuin deponeerde. Toen de agent vroeg wat verdachte daar uitvoerde, zei verdachte dat hij het gaas aan het maken was, omdat anders de ballenjongens van de tennisbanen in de buurt de ballen op zijn land moeten komen halen. De president: ,,En daar heeft u bezwaar legen. U raapt ze liever zelf op, er zijn niet minder dan veertig tennisballen in uw buis gevonden". Een ander politie-ambtenaar heeft tenslotte het kistje, zonder het geld in den grond gevon den in den tuin van verdachte. Verd. ontkende het ten laste gelegde feit. Het O.M. achtte het ten laste gelegde wettig en overtuigend bewezen en'vroeg twee jaar ge vangenisstraf. De brandkast in de Zaan gegooid. Te Zaandam is gisterennacht naar het „Hbd." meldt, ingebroken bij den groentehandelaar K. de Rooy aan de Westzijde. De daders heb ben zich door verbreking van een ruit toe gang tot het huis verschaft. Een oud model brandkast is geopend en, na van den inhoud te zijn ontdaan, in de Zaan gegooid. Vermist wordt een bedrag van 600. Hij stond niet vast ter been De koopman C. R-, uit Den Haag, stond terecht wegens poging tot doodslag, sub. tot zware mishandeling. Blijkens de getuigenver klaringen moet getuige op een avond in de Hobbemastraat een muzikant., met wien hij tevoren in een café reeds oneenigheid had ga- had, zoodanig een duw met den rechterschou der hebben gegeven, dat de man kwam te val len vlak voor een wagen van lijn 13. De be stuurder daarvan wist echter nog tijdig te stoppen. Verdachte ontkende en beweerde, dat de man, die niet erg vast ter been zou zijn geweest, over een stoepje gestruikeld was en daardoor gevallen. Het O.M., waargenomen door mr. Hermans, achtte het primair tenlastegelegfle bewezen ea eischte deswege tegen verdachte, die al meer wegens bedreiging e.d. is veroordeeld, 8 maan den gevangenisstraf. De woonwagenbewoner is vrijgesproken De Rechtbank van Roermond sprak den woon wagenbewoner L. G. uit Venlo vrij, die op 17 Januari in het woonwagenkamp op de Kleine Heide zijn schoonzoon H. M. met een jachtge weer doodschoot. Dat is allemaal goed maar geen ruzie. Je boft dat je nu al vrij bent. De wet is een beetje veranderd, vind je niet? Leslie keek strak naar Sutton. Ze is nog precies eender celstraf voor helers en onrust voor Piepers. Friedman was waakzaam, oplettend; zijn eenige doel was, om ruzie te voorkomen. Ik dacht dat de politie een Pieper best gebruiken kon, zei hij góed-gehumeurd. - Leslie knikte. Ja, voor een tijdje. Ze gebruiken hem en gebruiken hem nog eens en gebruiken hem nog eens; totdat ze op een goeden dag zeggen: nu hebben we alles uit dezen kerel, wat er in zat reken hem nu maar in. Dat wil zeggen, als je hem kent. Nou, luister eens naar me, Leslie, zei Lew, ik wil wel iets voor je doen. Heb je genoeg aan duizend? Sutton sprak voor het eerst. Ik wil je geen leed aanbrengen, Leslie, begon hij, maar de bedrijfsleider onderbrak hem. Je hebt het allemaal ad opgebruikt, zei lij}, Hij wendde zich langzaam tot Friedman. Ik zal jou op mij beurt een dienst be wijzen. Als je nog enkele duizenden te missen hebt, geef ze dan maar aan Sutton! Laat hem zoo vlug mogelijk uit het land gaan; daar Is een boot die morgenochtend naar Canada ver trekt hij heeft nog net den tijd om den trein te halen. Lew Friedman zuchtte zwaar. Zeg, je wordt toch zeker niet sentimenteel? Leslie's vinger kwam naar boven en wees op den doodsbleeken Sutton. Je weet nu, wat je voor een schoonzoon krijgt, hè. Je krijgt den Pieper den grootsten schurk van Londen, Friedman glimlachte en schudde het hoofd. Een schurk, die al heel wat meer arme drommels in de gevangenis geholpen heeft, dan welke inspecteur van politie ook. Je mag blij zijn, dat je er nog heelhuids afkomt. Heeft bij een booswicht van je gemaakt? vroeg Friedman. Ik heb mezelf tot booswicht gemaakt, ant woordde de ander ruw. Ik wil zelf die verant woording dragen. Nou kijk eens, Leslie. Opnieuw trachtte Lew Friedman den dreigenden storm te ontwij ken. Ik wensch geen ruzie met je. Je kunt na tuurlijk Sutton niet uitstaan over een andere zaak. We zullen maar geen namen noemen. Ik weet best, wat jij op het oogenblik doormaakt; ik. heb zelfs respect voor je. Maar ik moet toch iemands geluk boven alles ln acht nemen, Dat moet ik ook, zei Leslie vlug. Sutton, als jij Beryl Stedman trouwt pas op, bij God, ik vermoord je! (Wordt vervolgd).

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1928 | | pagina 6