HOOGER SNELLER STERKER!"!1 Hfi i »®8§ ■BB *xtL - "1 Dinsdag 31 Juli 1928 Vierde Blad Pagina 1 OLYMPISCHE SNAP-SHOTS DE SCHERMWEDSTRIJDEN de eerste t wee dagen FLORET-EQUIPE TWEEDE DAG ITALIË, FRANKRIJK, ARGENTINIË EN BELGIE IN DE BESLISSING OLYMPIADE (Kzn.i. DSar zitten we dan weer, gezellig, Oly uipisch-knusjes, bij elkaar. Zoo bokten we sarn.'a te Antwerpen, zoo bebben we allen ge zamenlijk veel liefs en heel veel .'eed in Parijs ged'.elu. De baan zeil ziet er, oogenscliijnlijk keurig uit. Wat bebben we in dit opzicbt aan trainer Xï,gaman veel .r danken! Hij is er tenslotte slems voor, om do Nederlandsche boys in tip top rouditie te brengen, niet de Nederlandscbe looi'Uaan. Maar ze hebben 'm er, toen bet ge- van van een mislukking dreigde, met de haren bijv-.sleept en de laatste weken heeft hij dag en nar at doorgewerkt om de baan in orde te krij gen, en daardooi zichzelf volkomen gegeven. En thans hebben de beste experts verklaard dat deze course minstens even goed is als die van Parijs, en dat zegt. wat! In isschen nadert'hèt moment, de eerste race. Het is nu een echt gezellige pan, al die luit jes in veelkleurige hemden en blousjes, voort.l als een muzick-gezelschap, dat overigens van wege de rumoerigheid niet best verstaanba r is, poogt eon paar moppen de lucht in te bla'.en, He publieke belangstelling is aanzienlijk, al is liet Stadion iet uitverkocht. De belangstel ling van Parijs wordt echter verre en verre overtroffen, en op de beide overdekte tribunes i3 reen plaats meer te verkrijgen. liet kogelstooten is inmiddels begonnen. Man netjes-putters, boomen van kerels smijten met het ding, dat een goeie 7 K.G. weegt, dat het een lieve lust is om te aanschouwen, zoolang het niet bij mij in de huiskamer gebeurt. Een kwartier over tijd starten ook de heeren over de heggen. De eerste race i3 natuurlijk voor Lord Burgley, den afgod.van het Engel- sclie volk.- De loudspeaker geeft de uitslagen in 't Ilollandsoh, wat- door 't groote contingent buitenlanders toch bezwaarlijk kan worden ver staan. Ik weet wel dat het in Parijs in de tweede helft wel degelijk in twee talen afgeroepen werd. Daarenboven is die loudspeaker vast niet vrijgevig met nieuws en het moet voor hen, die niet op de prestribune zaten, een helsche toer ge veest zijn om wegwijs te worden uit al die athleten en winnaars. Want tot overmaat van ramp waren de programma's in het Franseh, en ook het uitslagen-bord vermeldde alleen een onnoemelijk aantal cijfers en de betreifende nummers ook in het Franseh. Overigens, die series hordenloopen waren nu niet zoo machtig interessant. Er was nog te veel krachtsverschil. En de cracks liepen den afstand op hun dooie gemak en ze sprongen over de hagen als een boeren-jongen over een weiland-hek. Laarenboven deden er geen Hol landers mee, omdat we nu eenmaal niet erg best geoutilleerd zijn in dit nummer. Morgan Taylor was natuurlijk de snelste onder hen maar zijn tijd was toch verre van fraai. De beste krachten v/orden gespaard voor de meer spannende races. Hc-t kogel-meppen ging intusschen rustig voort, omdat er geen afstanden en namen wer den gepubliceerd, was de stemming niet bar ent housiast voor dit nummer. Ook op de perstri bune werd danig gemopperd, over 't totaal ont breken van eenigen staud. Je zag ze smijten, maar daarmee hield het dan op en niemand kon te weten komen hoever er nu wel geworpen werd. Er startten wijders zestien series honderd meb Ja, geen kinderspel! Je zag ze maar permanent langs de tribunes schieten, te snel om bij te kijken. En er tusschen door gaf de loud- epaeker-man een slecht college in de Fransche taal. Het was werkelijk geestig hoe de goeie man overhoop lag met de hooge cijfers. De eerste Hollander* brachten het er fcooals verwacht werd niet best af. Niemand bad vermoed dat Pfennings in dit milieu wat presteeren zou, en het gebeurde dan ook niet. Boot sloeg een vrij wat heter figuur, hij gaf tenminste nog kranigen strijd, al eindigde hij dan ook als vierde. Tusschen de bedrijven door werden de uit slagen van de finale kogelstooten bekend ge maakt, waarbij bleek dat de Yank Kuck ge wonnen had met een worp vair 15.87, waarbij het wereldrecord verbeterd werd. Het annon- jceeren van het laatste feit, toch van ongekend belang, geschiedde echter veel minder plech tig dan in Parijs, waar tevens meteen de Ceremonie protocolaire", de volksliederen en het hijscben van de vlag volgde, wat telkens teen onvergetelijken indruk achterliet. Om met do honderd meter verder te gaan, da Hollander Benz verloor met stukken zijn BeTie, ergo ook geen internationale kracht. Maar toeo kwam van den Berge! Holland's hoop! Bij den eersten start bleef Rlnus rustig in starthouding zitten valsche start. Over nieuw! Ze tippelen maar met z'n viertjes, dus als het niet al te gek loopt, is Rinus een ronde J'erder. En jawel hoor, van den Berge tweede achter Rangeley. Tenminste één onzer een stapje nader. Dan valt 't Ineens ijskoud op ons dak. „Cere monie protocolaire Olympique". De landen Worden afgeroepen: Amerika één, Amerika twee, Duitschland drie. Pijnlijke stilte. Weer een van die momenten, die goud waard kun hen zijn, als ze goed in scène gezet zijn. Maar als de loudspeaker uitgesproken is, zwijgt het orkest in alle talen en alle toon-aarden. Als Jk dan terugdenk aan Parijs, waar vlak na elk nummer in alle stilte de „ceremonie" werd afgeroepen en direct hierop het volkslied volg de en gelijktijdig langzaam de vlaggen stegen in den mast, mijn hemel, welk een geweldig fiasco was dan deze ceremonie! Want pas oogenblikken later zie ik „Stars and Stripes" omhoog gaan en dan, als een ontzettend lawaai van Yankee-zijde de muziek uit den slaap domimelt, staat de orkest-leider op, maar door een overmaat van toejuichen valt er niets te hooren. Als de laatste strofen er zijn, sterft het lawaai wat uit en hooren we klanken, die we dezer dagen méér zullen hooren: „Star Spangled Banner'". Maar erg treffend was dit niet. 'n Volgenden keer heter! DE TWEEDE DAG Eerst een piashui. Maar klokke twee verdween het water, adieu! En do zon ver scheen in al haar macht en majesteit. Er stond echter een stevig stormpje en veel hoe den verlieten hun eigenaars. Het was weer knus-gezellig. In het midden van het veld had men een leeuwenkooi ge bouwd voor de lcogel-zwaaiers onder het motief „safety first". U moet weten, ze gooien zoo'n ding een kleine zestig meter en ik was tevre den in de overtuiging dat de perstribune nog tien meter buiten het wereldrecord viel, zoodat we vrij veilig zaten. Do demi-finales van de 100 M. hardloopeu waren machtig interessant. Daar steeg de span ning ten top! Mc Allister en London wonnen beide in den uitstekenden tijd van 10.6, welke tijd in Parijs in to-taal maar twee maal gehaald werd, en hier nu al voor de derde maal, ter wijl straks de finale wel een reprise van deze Vitesse geven zal, zoodat men over dè snelheid van de baan niet te klagen heeft. Dat deze baan wedijveren kan met ds beste der wereld, is nu wel bewezen. Wat die honderd Meter betreft: er qualifl- ceerden zich voor de beslissing Mc Allister en Wykoff (Amerika), London (Engeland), Lam- mers (Duitschland), Williams (Canada) en Legg (Zuid-Afrika). Het is dus tenslotte niet zoo'n Yankee-onderonsje geworden als in Parijs, waar vier van de zes finalisten Amerikanen waren, plus de Brit Harold Abrahams, die ten slotte 'won in 10.6, de eenige die trouwens 10.3 te halen wist. Hier waren maar twee Yankees, van wie Mc Allister natuurlijk verre favoriet was. De neger London mocht er niettemin ook wezen. Al die hoogberoemde Duitschers, als daar waren Corts, die in Germania steeds maar weer voor 10.6 of als t niet anders kon voor 10.4 genoteerd stond, werden gewipt, ook Houben. Slechts Lammers wist de finale te balen. Het van tevoren aangekondigde succes van onze Oostelijke naburen, die allemaal menschen schenen te hebben, goed voor de finale, Is in deze dus achterwege geblev.n. Het was een vrij mager resultaat. Toen kwamen, voor het eerst in Olympische kampen, de juffies aan den start. Ik kan der gelijk gesjok nog maar niet appreeieeren, maar 't moet heel mooi wezen voor kenners. Duitsch land was verre favoriet, maar ook een Japan- neesche liep keurig, en werd na afloop door een juffrouw in een lange broek vele malen om helsd. Dat is natuurlijk onder dames heel ge woon, maar 't gekke was dat dank zij „boyish bob" en Oxford-bags de perstribune in de mee ning verkeerde dat een meneer die liefkoozin- gen pleegde, tot de juffrouw bij den volgenden start de lange pantalon uit-sjorde en meeliep in de series Wat een zenuwen bij de finale vierhonderd Meter horden! De truien gaan uit. De trainingsbroeken even later Dan wordt perfecte stilte gevraagd en verkregen. En als dan einkelijk k'inkt „ready" een tiende seconde later een schot knalt en die slanke bodys in top-snelheid starten, als hinden over de heggen gaan met geen centi meter hooger dan noodig is, als dan Lord Burghley, die een der ongelukkige buitenba nen heeft, meer en meer voorkomt, de racers uitkomen op 't laatste rechte eind en Burghley den wereldrecordhouder Taylor slaat, dan, dan leeft heel dat Stadion geestdriftig mee, dan is het écht Olympische Spelen. Zoo is het mooi, heerlijk, overweldigend. Daarna: Cermonie protocolaire, plechtig, indrukwekkend. Eindelijk komt dit alles in ongekende schoonheid tot zijn recht. Eindelijk sta ik niet meer automatisch op omdat het nu ccnm:ia 1 zoo hoort, maar trilt er wat in me, als de „Union Jack" omhoog gaat en „God save our gracious King" weerklinkt. Dat was een momentje uit duizenden: Lord Burghley daar kaarsrecht in het midden, met zijn wit- geribde trui, omringd door zijn eigen landge- nooten, waarover hij captain is. Drie demi-finales acht-honderd Meter waren van zeer bijzondere qualiteit. Dit ging verba zend snel tweemaal langs de baan. In de eerste race was men uiteraard benieuwd te weten wat het Duitsche phenomeen Dr. Pelt- zer, die gisteren zoo glad zijn serie gewonnen had, thans zoq presteeren tegen Lowe en Fuller. Hij redde het niet. De groote strijd ging tus- Een duidelijk voorbeeld van de moelij&heden, waarvoor de athletiek-jury soms kwam te staan. Bij de „finish" van de twee^ serie 100 M. hardloopen werd nummer 282 (Atkinson van Zuid-Afrika) eerste en nummer 83 (Mourlon van Frankrijk) tweede. Mourlon heeft reeds zijn arm over den draad der eindpalen, terwijl de linkervoeten der beide athletèn ver over de eindstreep staan. schen den Engelschman Lowe, winnaar van Parijs, een vent met een lenig lang lichaam en een sympathieken, scherp geteekenden kop, en Fuller, de Yank. Fuller won deze serie en het was maar goed ook want Yankee-land was tot op heden niet wat je noemt in „the lime light" geweest. Weer kwamen er dames op de gladde vlakte. Het waren de vluggerds van de vluggerds, die de series hadden overleefd. Het was waarlijk meer stijlvol dan de eerste schreden op deze sintel baan in den aanvang van den middag. Er zat meer gratie in en ik wist het meer te waardeeren. Alleen de Frauleine waren van kaliber zwaargewicht: wat een dikkerds liepen hier mee. De Japanneesche, mejuffrouw Hitomi, wen tegen alle verwachting nu eens niet en werd niet ge-zoend, wat jammer was voor het schouwspel. Zoo'n Olympiade is voor de pers-tribune toch al een heele karwei om te verwerken dus er moet van tijd tot tijd eens wat anders komen dan anders. Kogelslingeren ging intusschen lustig door en het eind bracht een lersche zege. Een vent uit graniet gehouwen kwam met een bedenke lijk verlegen gezicht voor het film-toestel doch kon de weelde niet verdragen en glun derde kinderachtig. Nadien vervielen we in een pauze. De stilte die den storm vooraf ging. Immers het meest spannende nummer van de gansche Spelen- serie is zeker wel de finale honderd Meter hardloopen. Dit zou straks beginnen gaan. We waren met alles keurig op tijd, zelfs nog iets te vroeg, en men waebtte dus geduldig op die spannende elf seconden, waarvan bet resultaat straks door 600 vreemde journalisten over den aardbol zou worden geseind. Er werd geloot. De 2 Yankees, die men al vast qualificeerde als winnaars, hadden beiden do banen naast de tribune. Londen, daarnaast, daarnaast iemand die korweg „die Canadees" genoemd werd maar die we amper met name kenden. Vervolgens Lammers en eindelijk Legg. Er viel een doodsehe stilte in, een pijn lijke stilte. Voor we er goed en wel op ver dacht waren was or al gestart, een valsche! En nog een valsche! De zenuwen van dat zes tal spanden zich tot hun uiterste limiet. Ze trilden zichtbaar. Opnieuw aan den start, op nieuw „ready." Dan gaan ze ineens, als zes pijlen uit even zooveel bogen, razend snel langs de tribune ,die Canadees" voor aan „die neger (London) "er vlak achter een groepje van vier weer 'n bonstbreedte achter dezen. Het pleit is reeds spoedig be slecht, het gaat hier niet als in Parijs om de laatste tien Meter. Williams van Canada wint 'm! Tweede London, derde Lammers. De Yankees in het achterste peloton! Als tijd werd opgegeven 10,8. Waar meer malen 10.6 geloopen werd valt het op dat het nu méér was. We bebben het echter als zoo danig te aanvaarden. Het fiasco der Ameri kanen was dezen dag echter wel volkomen, zij belbben niets gewonnen. Die heele honderd Meter-finale is tenslotte een affaire geworden tusschen menschen die men „after all" toch vast niet als Olympische cracks had uitgekozen. Maar op deze wijze is er meer spanning. De resultaten. De resultaten der derde serie waren Italië won met 16 winstpartijen en 15 ont vangen treffers van Hongarije met 0 winstpar tijen en 80 ontvangen treffers. Frankrijk won met 8 winstpartijen en 33 ont vangen treffers van Zwitserland met 4 winst partijen en 77 ontvangen treffers. Argentinië won met 10 winstpartijen en 34 ontvangen treffers van Nederland met 2 winstpartijen en 57 ontvangen treffers (Neder land opgegeven). België won met 10 winstpartijen en 64 ontvangen treffers van Oostenrijk met 6 winst partijen en 65 onvtangen treffers. In de tweede halve beslissing komen Uit poule I: 1. Frankrijk met 3 gewonnen wedstrijden; 2. België met 2 gewonnen wed strijden. Afgevallen: Oostenrijk met 1 en Zwit serland met 0 gewonnen wedstrijden. Uit poule II: 1. Argentinië met 2 gewonnen wedstrijden; 2. Amerika met 1 gewonnen wed strijd. Afgevallen Nederland met 0 gewon nen wedstrijden. Uit poule III: l. Italië met 2 gewonnen wed strijden; 2. Hongarije met 1 gewonnen wedstrijd. Afgevallen Denemarken met 0 gewonnen wed strijden. Na loting werden voor de tweede halve be slissing de volgende poules vastgesteld Poule I; Italië, Amerika en Frankrijk. Poule II: Argentinië, België en Hongarije. Op den eersten looper trok Frankrijk tegen Amerika. De Fransche equipe bestond uit L. Gaudin, R. Durvet, A. Labattus en Ph. Cattiau. terwijl de Amerikaansche ploeg met G. Colmaa, R. Peroy, J. L. Levis en D. Every trok. Op den anderen looper ging de strijd tus schen Argentinië en Hongarije, die onderschei denlijk met L. Lachetti, Angannuzzi, H. Lu- cbetti en Larraz trokken en met E. Terstyansz- ky, G. Rozgonyi, G. PilleT en J. Rady. Voor eerstgenoemde partij bestond de meeste belangstelling, mede als gevolg van den afloop der athletiekwedstrijden. De Franschen begonnen met 2 overwinningen van Gaudin en Durvet op Caiman en Peroy 53 en 51. Een verliespartij van Labattü tegen Levis 1—5 werd weer gevolgd door een Fransche zege Cattiau 5Every 2. De Fran schen uitten hun overwicht door na de 3e ronde met gi te leiden. Het wa3 een uiterst snelle wedstrijd doorkneed met prima techniek. Voor al Gaudin was schitterend op dreef. Hij won al zijn partijen. De partij Argentinië—Hongarije liep niet zoo vlot, doch al spoedig bleek het overwicht dor Argentijnen die op de helft van deze ontmoeting met g3 de leiding hadden en na de 3e ronde met 84 vóór stonden. De resultaten van de twee bovengenoemde wedstrijden waren Frankrijk won met 11 winstpartijen en 14 ontvangen treffers van Amerika met 5 winst- i partijen en 65 ontvangen treffers. Argentinië won met 11 winstpartijen en 50 ontvangen treffers van Hongarije 5 winstpar tijen en 67 ontvangen treffers. Daarna ging voor dezelfde ronde de partij Italië—Amerika. De Amerikanen trokken met dezelfde ploeg als tegen Frankrijk; alleen Every, was vervangen door H. Breckenridge. De ïtall- aansche equipe weTd gevormd door G. Guaragna, G. Gaudini, O. Puliti en G. Chiavacci. Op den anderen looper trok België tegen Hongarije, In de Hongaarsche ploeg was Pillet» vervangen door C. Kalnioky, terwijl de Belgische equips bestond uit: C. L. de Roocker, R. J. Brue, M, Janiet en P. Pecher. De Italianen verlieten de eerste ronde met 4 (alle) partijen gewonnen met groot overwicht. Eerst in de achtste partij volgde een Amerikaan sche zege. Guarogna verloor met 4—5 van Breck'nridge. De derde ronde eindigde met een 102 voor sprong van Italië, waarna Amerika genu parti] meer kon winnen. De partij BelgiëHongarije werd gestaakt met den stand 92 in het voordeel van België, Hetgeen de Italianen ons lieten zien grensde aan het ongelooflijke. Met een buitengewone snelheid en lenigheid verrasen zij de Amerika nen, die in de vorige ronden toch wel cewszen hadden, dat zij goede floretschermers waren. Vooral de Italianen Puliti, Goudini en Chiavacci vielen op, terwijl Guarogna er even uit scheen, want deze was oorzaak van de twee verlies- partijen tegen Breckinridge en Levis. De resultaten waren: Italië won met 14 winstpartijen en 35 ont vangen treffers van Amerika met twee winst- partijen en 76 ontvangen treffers. België won met 9 winstpartijen van Hongarije met twee winstpartijen (gestaakt door Hon garije). De volgende landen wonnen ieder een wed strijd: Frankrijk. Italië, Argentinië en België. De vier equipes dezer landen komen daardoor in de beslissing, die hedenmiddag om één uur getrokken wordt. Hongarije en Amerika vielen af. De poule-staat Argentinië—Nederland zag er na het staken der partijen als volgt uit gew. treffer» Namen ontvangen treffers part. ontv. geg. L. Luchetti 5 4 2 2 11 14 Anganuzzi 3 5 0 2 8 IS H. Luchetti 1—4 4 4 9 15 Larraz 2 1 3 4 6 li D. de Jong 4.-5 5 1 14 8 Brouwer 5 5 5 0 15 I P. Kunze 5 S 5 1 13 M Mosman 5 5 5 0 15 X De Franschen hadden intusschen ook hun, winstpunten binnengehaald door een ovei win ning op de Zwitsers, terwijl de partij België-— Oostenrijk uiterst langzaam verderde.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1928 | | pagina 21