.Onze corespondent een maand
I Op BEN onbewoond eiland
MET SJEF VAN DONGEN HUISTOE
DSNoDAG U AUGUSTUS 1928
ELRS7E BLAD
PAGif'A 3
BERICHTEN
IN HET POOLGEBIED
Door EEN ViSSGHERSiCOT GERED
nachtelijke inbraak
'T IS WARMPJES HIER
W* "ADDEN NOG LANGER GEZOCHT
DE AANKOMST IN ROTTERDAM
UIT ROTTERDAM
NENUTO 'M.
OVERREDEN.
fi!T MAASSLUIS
PROGRAMMA'S VOOR DONDERDAG.
Huizen (340.9 M„ na 6 uur 1870 M.) 12.30
1.45 Concert, mevr. W. Cante-v. Amerongen
(sopraan), Evert Brantenaar (viool), A. Adema
(piano); 5.306.15 Gramofoonmuziek. 6.157.
Friesch uurtje, te verzorgen door: I. Kuipers
te Ylst (declamatie en zang), mej. R. Kuipers
te Ylst (declamatie en piano-begel.) 7.308.
Guitaar-halfuurtje door P. van Es. 8.Concert
in Gebouw „Unitas", te Nijmegen. Avond van
de Ned, Chr. Bouwarb. Bond ter gelegenheid
v. d. 11de Alg. Verg. en herd. v. h. 20-jarig be
staan. Sprs. J. Veldwijk, J. A. SSohaalisma, H. L.
Terwey, Trio v. d. Horst (Mevr. R. A. v. d.
Horst-Bleekrode, piano, H. v. d. Korst Jr., cello,
H. Her ma nn, viool,) Mej. Jo. v. Woudenberg,
sopraan. Aria Post, declamator. Rede van H. J.
Tervvcy: „Onze toekomst". Rede van J. A,
Schaefsmn: „Ons verleden".
Scheveningenhaven (1950 M.)
(Zakelijke Omroep): 8.155 pers-, handels- en
financieel® berichten; 1212.05 zuivelber.; 1.35
2.45 beursnoteeringen3.353.50 landbouwber.
3.523.57 zuivelber.; 5.305.35 zuivelber.; 7125
7.35 beursoverzicht.
Hilversum (1071 M.) 12.302.— Lunch-
muziek door het Trio Courtel. 6.7.45 Concert
door het A.V.R.O.-kwartet. Theo Hann&ma (te
nor). 8.Aansluiting van het Theater Flora te
Amsterdam. „De Fideele Boer", operette in een
voorspel en 2 bedrijven van Victor Leon. Mu
ziek van Leo Fall. Regie: Nap de la Mar. Orkest
o.l.v. Prof. Fr. Goetzee. Medew.: o.m. Nap de la
Mar (Titelrol). Sylvian Poons, Bertha Vers-
wijver, Jean Jansens, Maria Cassani. 10.15 Pers
berichten.
Dave n try (1600 M.) 11.20 Gramofoonmu-
ziek. 12.10 Concert voor sopraan, bariton en pia-
hobegei. 1.20'2.20 Gramofoottmuztek; 4.05 Le
zing: Cream for tea. 4.20 Orgelbespeling: 4l50
Dansmuziek. 5.35 Kinderuurtje. 6.20 Dansmu
ziek. 6.35 Landbouwber. 6.40 Muziek. 6.50 Nieuws
berichten. 7.05 Muziek. 7.20 Lezing: Youn boots
and shoos. 7.35 Grieg's piano-sonaten. 7.50 Co
leridge-Taylor-program ma. De militaire kapel
en Cecil Dixon-piano. 8.20 Voorlezing van'poëzie
en proza. 8.40 Concetr door de militaire kapel.
F. Philips (bariton). 9.35 Actueele causerie, 9;50
Nieuwsber, 10.10 Chariot's uurtje. Vrooltik mu
ziek en zang o.l.v. den bekenden theaterdirecteur
Chariot. 11.1012.20 Dansmuzizek.
Pa r ij s ("Radio-Paris" 1750 M.) 12.50—
2-10 Orkest. 4.055.05 Orkest. 8.50-^-11.20 Concert.
Orkest en Mme. Petropopova Defoeso (zang).
Hangen berg (469 M.) 12.301.10 Me
chanische muziek. 1.252.50 Gramofoonmuziek.
6.207.15 Orkest. 8.35 van fluit tot saxophone.
Het Kamer-orkest van Düsseldorf en H. Flohr
a-d. vleugel. Daarna tot 12.20 Dansmuziek.
Königswusterhausen (Zeesen 1250
M.) 12.20—5.20 Lezingen. 5.20—6.20 Orkest. 6.20
"~8.05 Lezingen. 8.30 „Die Rose von Stamboul",
operette in 3 acten, L. Fall. Daarna dansmuziek.
Hamburg (395 M.) 3.55 Rede door Presi
dent von Hindenburg. 4.35 Wiener liedjes. 5.20
kest. 6.20 Orkest. 8.20 „Fahrende Scholaren",
studentenromantiek. Orkest en zang. Daarna
cabaret tot 11.20.
Brussel (500 M.) 5.20 Triocgncert, 6.50
Orkest. 8.35 Gramofoonmuziek. 8.5010.35 Klas
siek concert In het Casino te Spa.
e r h (411 M.) 8.20 Tijdsein en weerbericht,
rt?® 8.50 Voordracht, Ariste Rollier „iiber das
MattenengHsch". 8.5010,05 Italiaansche compo-
histenavond. Eva Koetscher-Welti (sopraan);
oted. Orkest vah Bern. 10.Ö5—10.20 Weer- en
Nieuwsberichten. 10.20—10.55 Sted. Orkest van
Bern.
Het zal onze lezers bevreemd hebben, dat
"Onze bijzondere correspondent, die in verband
Biet de spannende "gebeurtenissen in bet Pool-
i gebied, welke het gevolg waren van de stran-
I ^ng van Nobile's expeditie naar Spitsbergen
l'Vaa vertrokken, geruime® tijd niets meer van
®icti liet hooren.
Hen radio-bericlht gisterenmiddag om 2 uur
aau boord van het ijssdhip „Hobby" via het
"Raadloos station op het Ibguy-ieidand (ten
orden van Ham eraf est) verzonden, brengt
ons nu het het volgend© verrassende nieuws:
I Moest gedurende een maand op een onbe-
|j "Woond eiland verblijven, waar ik door een
Vergissing was afgezet.
Ik was namelijk ontscheept op *t Hope-
olland (op 35 graden O. L. van Greenwich), in
Plaats van op 17 graden O. L., de Zuideilijk-
®t® punt van Spitsbergen, vanwtaar ik een
onderzoekingstocht over geheel Spitsbergen
Wilde gaan ondernemen.
t Geen geweer bezittend en slechts vijf Kg.
i Pr°viand bij mij hebbend, leefde ik toch nog
j van primitieve jacht.
•Tuist was ik op het punt om dn een eigen
gemaakte boot te vertrekken naar het Zuid-
Gostland, toen een visschersboot mij in het
Eioht lcreeg en mij aan boord nam.
Stellig behoort dit Robinson Cruso-avon-
ur tot de vermakelijkste, maar tevens ern
stigste ervaaringen van mijn heele expeditie
haar het hooge Noorden.
Tot
Zoover het draadloos bericht van onzen
^hrrespondent, van wien wij binnenkort zeker
Ik tnteressante bijzonderheden mogen ver-
"«c»h/ten.
TE HILVERSUM
i Veriiaiid met de inbraken in het Gooi
eQ afge'°°Pen nacht is ingebroken in
Sdhe van familie Doyer aan de®. Utrecht-
n weg. De dader is door verbreking van
vu t op zijde van het huis binnengekomen,
kk j eeft zonder dat de familie er iets van
Eorm '"irirken, alle kamers doorsnuffeld, echter
^er tets to vinden.
fctetie ."^tekaimor vond hij tenskjUe een
ftdh toeeigeU<dDde 011geV€er f 500. tietvvelk hij
tfféhde ®°hU,e Ineent In verband mot verschil-
Ataat te^tendigiheden, dat er geen vierhand be-
ten deze inbraak en de serie tobria-
an laatst&n tijd la het Goot.
Bentheim.
De trein komt uit den vroegen morgen aan-
gedaverd. Hij voert met zich Sjef van Dongen,
den Holiandschen jongen, die In sneeuw en ijs
Het zien, dat er neg échte Hollandsche jongens
zijn....
Hiar is nergens sneeuw of ijs to bekennen, in
Bentheim. Geen wonder dan ook, dat Sjef van
Dongen slaapt. En blijft slapen, al stopt de
trein met 'n oorverdoovend geraas. Want ach
ter de verlakte wanden van den Mitropa-slaap-
wagen is het wèl zoo goed. En wannéér je drie
weken achtereen zoo'n beetje hebt gedommeld,
op een schots of in een ijsspleet, dan geniet je
zooveel te meer van een heerlijke rust.
In Hamburg was Sjef van Dongen naar bed
toe gegaan en in Bentheim blijkt hij nog lang
niet wakker.
De man van den slaapwagen wil echter we!
waarschuwen, als ,,der junge Hollander" teeke
nen van leven geeft. Die teekenen laten geluk
kig niet lang op zich wachten. Zoodra de trein
na heel wat gerangeer koers zet naar Holland,
doemt de geuniformde weer op. „Of we maar
komen willen". Sjef van Dongen schijnt wak
ker, nu de Hollandsche grens nadert.
Een bescheiden klop op de deur van het
slaap-compartiment en een gemoedelijk gegrom
antwoordt; het klinkt als 't geluid, dat een te
vreden Poolbeer laat hooren
We gooien de deur open en kijken in een
oolijk, gebruind gezicht, met verwarde zwarte
haren boven een bronzen voorhoofd.
Sjef van Dongen ligt nog onder de wol, maar
we zijn bijna bij Oldenzaal, in Holland en daar
om heeft hij z'n oogen uitgewreven, en drukt
hij ons stevig de hand.
Welkom, Sjef, in Holland, Iaat ons de
eerste zijn, die je taaie knuisten drukt in de
lage landen aan de zee.
Kom maar op m'n bed zitten, dat is ge
moedelijker en neem me niet kwalijk, als ik
soms wat buitenlandsch spreek.
Hoe de reis was?
Nu, wat lastig, hè. Spitsbergen, Tromsö,
Bergen, Hamburg. Valt niet mee.
In de IJszee een woelig watertje. Toen van
Tromsö naar Bergen. Ook nog slecht weer. We
kwamen daar uit den mist opzetten. Van Ber
gen. waar het alsmaar regende, naar Oslo. Al
les gesloten, maar enfin, het was er goed rus
ten. Van Oslo naar Kopenhagen, maar het werd
toch een mooi reisje, jammer, dat het in Ham
burg hondenweer was. Gelukkig ziet het er in
Holland beter nit. Je kijkt je oogen uit. Het is
een vreemde gewaarwording, na vijf jaar.
Dus vijf jaar ben je weg geweest?
Ja, en nu ben ik precies veertien dagen
onderweg van Spitsbergen naar Rotterdam.
Nou Sjef, ze hebben zelfs verteld, dat je
op Spitsbergen geboren was en nog nooit de
beschaafde wereld had gezien! Je leefde vijf
jaar als een kluizenaar in de sneeuw en kende
paarden en boomen alleen van foto's en hoe de
menschen hier leven, dadrvan had je heelemaal
geen begTip. Dat vertelt het groote Fransche
weekblad „L'Illustration" aan z'n lezers.
Sjef zegt niet», maar lacht. Ze zullen het in
de beschaafde wereld allemaal zoo best hebben
als de lui op Spitsbergen bij onze Spitsbergen
Compagnie, zegt hij tenslotte.
Maar er wordt zooveel verteld. Je staat er
af en toe verstomd over. wat voor onzin over
al het gebeuren daar ginds wordt verkocht. Je
begrijpt niet, hoe de praatjes de wereld in'ko
men.
Sjef heeft zich intusschen aangekleed en
spoedig staat hij in de corridor, een flinke ge
bruinde, jonge kerel. Hij zal nu van z'n erva
ringen gaan vertellen, echter niet te veel. daar
hij er graag nog wat over wil schrijven.
OP WEG.
Nu, zegt hij, het was op den eersten Pink
sterdag, dat de Noorsche gouverneur van Spits
bergen me vroeg, of ik mee wilde helpen aan
het zoeken naar Nobile. Direct heb ik ja ge
zegd, het moest immers en naar mijn directeur,
den heer Dresselhuijs getelegrafeerd, om toe
stemming. Die toestemming kwam nog denzelf
den dag, maar het duurde lang, eer we op stap
konden gaan. Mijn slede was in orde, er ston
den honden voor, die het span tot het beate van
heel Spitsbergen maakten. Een kruising van
honden, die Amundsen op z'n tochten gebruik
te en Groenlandsch ras. De noodige proviand
werd opgeladen: vleesch, pemmican etc., een
primus-kookstel. een kacheltje, dat ik van Wtl-
kins gekregen had, slaapzakken enz Onze
groep bestond uit de Italiaansche kapitein Sa
ra, den Deenschen kapitein Varming, een ouden
Spitsbergenrot en mijn persoontje als honden-
menner. We wisten precies, waar we heen
moesten. Eerst gingen we met de gouverne
mentsboot „Svalbard" naar Kingsbay. Vandaar
met de „Braganza" naar het Noorden, naar het
Noord-Oostland. Den eersten dag moesten we
Varming reeds achtergelaten. Die was sneeuw
blind geworden en kon daarom niet verder. An
ders geen pretje, om alleen door die sneeuw—
woestijn terug te gaan.
Kapitein Sora en ik trokken verder, op een
moeilijken focht. Je moest dat paradijs eens
kennen. Het is erg. Af en toe zak je tot den
hals in het water of een spleet. Zóó heb Ik Sora
eens uit een moeilijke positie moeten redden,
maar hij heeft mij evengoed herhaaldelijk in
veiligheid gebracht. Nu eens haalde de één een
nat pak, dan de ander, meestal was alles op
dé slede óók nat. Dan moest je 's avonds je
slaapzak eerst uitwringen, voor je kon gaan
slapsn.
Maar hoe kón je slapen?
Och, antwoorde Sjef eenvoudig, je was
zóó moe, dat je neerviel zonder je ergens om
te bekommeren. We liepen af en toe twintig,
dertig uren achtereen. Na zoo'n wandeling was
een natte slaapzak geen bezwaar. Je kroop er
in en sliep, tot je na zes of zeven uur wakker
werd van de kou en opstond, om warm te wor
den.
Is die koude dan niet hinderlijk?
Och, een mensch went er aan. Ik vind
het hier warmpjes. Als ik wat doe, kan ik het
haast niet uithouden, zóó warm als ik het dan
heb.
Dus, jullie trokken met z'n tweetjes ver
der, naar het Foyn-eiland,
We gingen door een bijna onbekend ge
bied. Geen enkele kaart deugt er. We zochten
verschillende eilanden af, drie weken lang.
Maar toen we op de plaats kwamen, waar No
bile moest zijn, was die er niet. Hij was, naar
ik later hoorde, inmiddel3 ongeveer 60 K.M.
afgedreven.
Toen verscheen de ..Krassln". We zagen het
schip den heelen dag, maar konden niet gewaar
worden, of men ons had opgemerkt.
Waren jullie erg terneer geslagen?
Weineen. We zouden terug zijn geloopen.
Er liggen in die streken overal levensmiddelen-
depots. Het terugkeeren was zoo bezwaarlijk
niet.
Sjef keek even naar buiten. De trein spoorde
langs de heide. „Ze bloeit zoowaar", riep van
Dongen enthousiast. Hij vermoedde absoluut
niet den indruk, dien hij op ona maakte met
z'n simpel ,,we zouden terug zijn geloopen".
En. was de volgende vraag, tenslotte
kwam toch de redding, nietwaar?
Ja, er verscheeneen vliegtuig, dat door
de „Krassin" op ons was afgestuurd. En daar
ons verteld werd. dat Nobile en z'n groep, als
ook de groep Malmgren gered was, zat er niets
anders op, dan naar de „Quest" toe te vliegen,
een vlncht van anderhalf' uur. Jammer van de
twee honden, die we moesten achterlaten.
Maar, zoo mijmerde Sjef, ze kunnen nog best
in leven zijn, en worden misschien bij nieuwe
reddingspogingen opgepikt.
Van Dongen was over kapitefn Sora best te
spreken. Een flinke kerel. Alleen de Italiaan
sche Alpenjagers waren niet geschikt voor de
groote tochten op het ijs Die hadden gerust in
de Alpen kunnen blijven.
Bij z'n terugkomst te Kingsbay heeft van
Dongen een lezing gehouden voor de passa
giers van het Amerikaansche toeristenschip
„Reliance". De Amerikanen waren zeer enthou
siast, het „Wilhelmus" werd gespeeld, kortom,
het was een heel succes. De millionnairs bedel
den als het ware om z'n handteekening.
Dat Is het lot van beroemdheden. Sjef be
gint er zoo langzamerhand aan te wennen.
Overal journalisten. Ook hier in Holland. Op
elk station, waar de trein stópt, wordt z'n „ge
volg" grooter. En overal nieuwsgierige, maar
welwillende gezichten.
Hoo Sjef, de eenvoudige Hollandsche jongen,
die door ijs en sneeuw op zoek ging naar Nobi
le, zich een plaats heeft veroverd in de harten
van alle Nederlanders bleek bij z'n aankomst
te Rotterdam.
Daar kwam hij aan met z'n verheugde
ouders, die hem te Utrecht hadden verwel
komd.
Glorieuze ontvangst
t. «-J,
Tegen den tijd,/ dat de trein zon "binnen
komen, stond een schare van enkele honder
den belangstellenden op de perrons te kijken.
Op het afgesloten gedeelte van het perron
■waren de ex-winterchefs van de N.V. Nederl.
Spitsbergen Compagnie, de heeren W. F. D.
v. Ollefen en B. D- Ale wij use ter. verwel
koming aanwezig.
Nauwelijks had Sjef z'n hoofd nit het
raam gestoken, of een horde filmoperateurs
en fotografen richtte de leasen, op z'n zón-
verlbrande jonge gezicht.
Het duurde eenigen tijd voordat het pu
bliek kon gaan juichen, want er moesten
teveel hartelijke woorden gewisseld worden,
dan dat men meteen naar de wachtkamer kon
gaan.
Toen Sjef met zijn moeder en vader en
„gevolg" door de haag van begroeters liep,
klonken spontaan de vreugdekreten, er werd
met confetti gegooid.
De menigte rende naar de Kade; in de
wachtkamer werden even eenige hartelijke
handdrukken gewisseld, Sjef la.chte a*
Douglas Fairbanks, doch gelukkig heel wat
argeleozer, tegen de cameramémchein, om
daarna zoo snel mogelijk naar de Willems
kade 17 te gaan, waar hem een allerharte
lijkste ontvangst ten deel zo,„ Taii0n_
Hier waren o.a. aanwezig Graaf Carlo
Couestabile della Staffs, de Italiaansche con
sul, d>e commissarissen van de Spitsbergen
Compagnie de heeren P. J. yaiQ Ommeren
en P. Ruys, de voorzitter van de Zuid-
Hollandsche Maatschappij tot redding van
schipbreukelingen, baron Sweerts de Landas
Wyhorghkolonel L e'taau, commandant
der Burgerwacht bier ter stede alsmede
de heeren. Z. W. Dekkers Jr. van de firma
Erhardt en Dekkers, G. van Dusseldorp, van
B. Smit en Co-.'s Internationalen sleepdienst
en H. Kuypers, directeur van de N.V. „De
Maasbode".
Deze autoriteiten waren ten deels aan
wezig als schenkers van geld voor het studie
fonds, waardoor Sjef drie jaren zal kunnen
studeeren.
Voorts Uiteraard de heer en mevrouw
Dresselhuy3 van de compagnie-.
Toen de „jubilaris", zooals één der foto
grafen hem noemde. met zijn moeder en
vader binnenkwam, gteg een hartelijk spon
taan gejuich op.
Baron Sweerts de Lundes Wyhorgh trad
naar voren en sprak onzen dapperen Hollan
der ongeveer als volgt tos.
De maatschappij tflt redding van schip
breukelingen heeft in haar statuten bepaald
dat zij die Nederlanders zou bedoone®, die
schipbreukelingen op ïee redden of pogen te
redden, hetgeen dikwijls nog moeilijker is
dan heit reddenaeitt-
Sjef. go hebt u dadelijk disponibel gesteld
om met uw honden^panneu te trachten de
ongeiukkigen van de Italla-ramp te redden.
Ge hebt eenvoudig en gewoon aan een makker
het loven gered, ook al hebt ge dan niet
liet genoegen mogen smaken die menschen
te redden waarvoor ga Uw kracht en uw
leven hebt gewaagd. Immers dezen waren
reeds gered.
Uw daad ia er een waar heel Nederland
trots op is en de leden van de Maatschappij
tot redding van schipbreukelingen niet min
der. Daarom heeft het bestuur van de Maat
schappij besloten u de groote zilveren me
daille van de Mij. -mn ite bieden benevens
den oorkonde; waarin uw daad ls gememo
reerd.
Hierna overhandigde Baron Sweerts deze
onderscheidingen en spelde hem de medaille
op de barst.
Do beer H. H. Dresselhuys, (D'ecteur
Spitsbergen compagnie hield vervolgens de
volgende rede.
Rede H- H. Dresselhuys.
Beste Sjef!
Voor mij is vandaag de prettige taak weg
gelegd om je, mede namens Commissarissen
der Neder la nd sch e Spitsbergen Compagnie,
niet alleen hartelijk welkom te heeten bij jé
terugkeer in het vaderland, na een vijfjarig
onafgebroken verblijf in Spitsbergen, maar
óók om je In het bijzijn van de hier te zamen,
gekomen autoriteiten dank te zeggen voor de
kranige wijze waarop Je het prestige van
onze Hollandsche Compagnie, ik durf zeggen
van onzen heelen HoUandsohien stam hebt
weten hoog te houden, daar, Vfy in het
Noorden
H.ot spreekt vanzelf, dat het bestuur van
een Spitsbergenonderneming dat als 't ware
dagelijksch in contact ia met het Poolgebièd,
Ietwat nuchterder ls in zijn waardeerlng van
„heldendaden in sneeuw en ijs bedreven",
dan de bewoners van Nederland, op de
breedtegraad van Arnhem en Rotterdam op
toet oogenblik schijnen te zijn, maar ook Wij
zijn van meening, dat de tocht van kapitein
Sora en jeu met slede en honden over het
kruiende zomer pakijs als een moeilijk en ge
vaarlijk waagstuk moet worden betiteld, eer-
waagstuk dat jullie alleen konden verant
woorden omdat het hier gold, het leven van
anderen te redden.
In denzelfden tijd nu, dat jij poogde over
het ijs de groep Nobile te bereiken hebben wij
hier geleefd in het teeken der Olympiade,
een pentode van verhoogd nationatal zelfbe
wustzijn, In een tijd dat bijna iedere Hollan
der inwendig eiken dag opnieuw popelde van
het verlangen, dat nu eindelijk de Holland
sche superioriteit in een of andere tak van
sport zou blijken.
En juist in de dagen dat de Nederlandsene
zegepralen maar steeds uiiltbleven bereikte
ons je sober en onopgesukt rapport over
Jullie moeilijke tocht, een rapport zoo be
knopt, dat je het niet noodig vond om te ver
tellen, dat je kapitein Sora het leven redde.
Maar uit dat rapport is mij een gedeelte heel
duidelijk bijgebleven, het gedeelte waarin je
vertelt dat onmiddellijk, nadat jullie Toyne-
edland met de grootste moeite en doornat had-
de® bereikt, jullie drie dagen achtereen met
*n slechts nooddruftige uitrusting, op h-at ijs
naar Nobiie zochten om ten slotte door over
vermoeidheid gedwongen naar bet eiland terug
te keeren.
Toen ik dit las. zag ik in gedachten plots
voor mij het Stadion en in het stadion de Hol
landsche vlag hoog hoven de anderen uit, hoo-
ger dan dait wij toean v»or het winnen van den
Marathon hadden mogen hijsehen, omdat het
hier niet alleen gold het lauweren van een ge.
weldiig plhysiek uithoudingsvermogen, maar
een hulde aan een gebaar van zelfverlooche
ning, een bnlde aan een zich opofferen voor
anderen.
Dia geest va® hulpvaardigheid, Sjef heb je
eigenlijjt altjld getoond sinds je .ais jongen van
16 jaar meeging n&ar Barantzburg-.
Zoo vomd hat je ook vanaelf sprekend dat,
toen er moeilijke tijde® aanbraken en je ouders
teruggingen naar Holland, dat jij alleen ach
terbleef in Spitsbergen, eenvoudig omdat Je
meende jelui groot gezin zoo op de beste wijze
te kunnen oteunen.
Dat je dit in die eenziaane jaren niet altijd
gemakkelijk gevallen zal zijn, dat je ook ia
dien tijd wel eens de tanden op elkaar zult
hebben moeten zetten, ik kan het mij levendig
voorstellen.
Maar daarom is bet mij ook een zoo groot
genoegen, om nu je met verlof teruggekeerd
bent, je te ikunnen vertellen, dat Inmiddels
verschillende van onze Rotteodamscbe vrien
den een plan hebben uitgewerkt, om je uit je
vrijwillige ballingschap te verlossen.
Zij vinden namelijk dat jé weliswaar getoond
hebt moed, volharding en uithoudingsvermogen
te bezitten, maar achten die uitrusting niet
voldoende om de .moeietijke expeditie die de,
Engelschen „struggle for life" noemen: tot een
goed einde te brengen.
Je uiLrusting dient te worden gecompleteerd
miet theoretische kennis.
Dientebgevollge hebben onze vrienden ge
meend goed te doen met het Stichten van een
studiefonds, groot genoeg om je gedurende drie
achtereenvolgende jaren een uiifkteertug van
2400 per jaar te waarborgen.
Hierdoor gerugsteund zal je dan in staat
zijn, om. inwonende bij je ouders, de studie
van een vak naar je keuze t© voltooien, om
zoodoende op z'n best uitgerust den strijd met
het leven te kunnen aanvaarden
"WEj zijn er van overtuigd, dat je geetaald
door de harde maar prachtige leerschool, die
je in Spitsbergen hebt «Joorgemaakt, bezield
met den geest die je in de laatste maanden
getoond heb, je zult weten op te werken tot
een hoogte waarop wij allen en wel m de eer
ste plaats je ouders nog trotsche.- zulten wa
zen dan wij vandaag reeds zijn.
Ik wenseh je van harte toe, dat dit zoo zijn
mogo!
De Italiaansche consul s-prak vervolgens
in het Fransch eenige woorden van hartelijke
erkentelijkheid, hierbij officieel de dank van
de Italiaansche regeering en de Italianen,
die in Nederland vertoeven, nogmaals over
brengend.
Terwijl de eerewijn werd rondgediend en
men in de gelegenheid was, zich even per
soonlijk met van Dongen te onderhouden
hij had voor al deze woorden van lof met
een hooge, prettige lach en een fikschen
handdruk gedankt kregen do journalisten
ook even gelegenheid het relaas van deze
inspannende, merkwaardige reddingeneis te
hooren.
Thans zij slechts gemeld, dat Sjef be
halve de min of meer „officleete'* gegevens
van zijn wederwaardigheden, de dingen, waar
in het publiek zoozeer belang stelt, omdat
zij den meest typlsctoen kijk geven op de
waarde van een prestatie al» ffeze, verzweeg,
omdat dat volgens hem eigenlijk doodge
woon ls.
"Wij vroegen hem dus nadrukkelijk naar
eenige typische wederwaardigheden, betref
fende de ontberingen.
„Het hendenvleesch was heel lekker, net
«en soort slecht gummi, zei hij toen o.a.:
We hebben trouwens ook efereii gov ouden,
die waren al een weak of drie oud; hoe'ie
smaakten is een heetje raar om te zeggen,
je zou 'it 'kunnen vergelijken met spiegel
eieren met ham (de eieren waren bebroed).
Ons gummi-bootje, dat we kond-en op-
Mazen, heeft ervoor gezorgd, dat we deze
tocht konden maken, anders zouden we on
mogelijk zoo ver hebben kunnen komen. Toen
we over het open water moesten, een af
stand van zoo wat 300 M. was dat wei
moeilijk, want d'er stond een kolossale stroo
ming.
Om alles over te krijgen hebben we 5 keer
moetan varen. Met de vliegmachine waren
wa in drie uur terug over een afstand,
waarover we drie weken hadden moeten doeu
om er te komen.
Toe® de vliegeniers aas oppikten, hadden
we nog voedsel genoeg. We zoude® allo
honden hebben opgegeten op een na en
met ons andere voedsel hadden we 't nog
wel 10 12 dagen kunne® uithouwen. Dat
was trouwens ook ons vaste plan.
Hoe de honden liepen? Reusachtig in het
begin. Dat zat zoo. We hadden zwarte en
witte honden en die kunnen elkaar niet
lijden en gaan direct vechten. Daarom ging
Nero voorop, daarachter twee witte, di© zaten
Nero achterna en daarachter weeir een
ziwarte, dia fel op de witten was. D'er was
geen remmen aan. In 't begin kwamen we
7 k 8 K.M. per uur vooruit over al ruw ijs.
Naderhand in 't drtjfijs niet meer dan 400
Metier per uur.
Hoe long was u nu zoo per dag aan 't
lijden.
18, 19 en soms wel 22 uur achter elkaar.
Ook zijn we eens 31 uur achter elkaar in
touw geweest, t Slapen giixg niet zoo erg
goed.
Waarmee of ze gezwaaid hadden toen ze
de vliegmachine hoorden?
Dat kan ik niet zeggen, we lagen ju Iet
In de tent zoo'n beetje te slapen, toen we
t geronk van den motor hoorden, toen zijn
we zoo maar naar buiten gehold en zwaai
den met een raar kleedingstuk, ik had een
schoen aan en een onder m'n arm.
Zoo vertelde Sjef op afgebroken manier
in rond Spitsbergen, want hij sprak Duitsch,
Engelsch en wat Holland8ch plus pooltaall
door elkaar heen, eenvoudig en met tintelemde
oogen van plezier, omdat we dit alles wilden
weten en zoo ernstig zaten op te schrijven.
Tot dat er weer een officieele opwachting
werd gemaakt.
De wad. burgemeester nr. A. de Jong met
de wethouders L. de Groot en A. de Zeeuw
die wegens collegevergadering niet eerder
hadden kunnen verschijnen, kwamen hen»
namens het gemeentebestuur huldigen.
Mr. dé Jong bracht tot «itimg, dat het
een zeer bijzonder feit 13 wanneer B. en
W. speciaal bij iemand komen om hem te
huldigen. De aanleiding hiertoe Is da® ook
extra-ordinair. Ik heb het door u zelf sober
opgestelde relaas, dat u aan den heer
Dresselhuys toezond geleeen. Dit relaas geeft
slechts een matige® indruk van de prestatie®,
lk heb er eigenlijk niets bijzonders In kunnen
ontdekten. Maar wel héb lk eruit gelezen
dat hierin door iedereen te loven valt, d^
door u betoonde menschllevendiheld met op-
offeringsgezindheld. Van u zelf hebt gij
niet geaarzeld uw leven te wagen om anderen
te kunnen redden. Dit woTdt door hooi
Rotterdam en door het gemeentebestuur op
hoogen prijs gesteld. Ik hoop, dat na da
vele koude die ge doorstaan heibt, de warmte
waarmede ge hier ontvangen woTdt, wel
dadig la.
Go zijt nog Jong. doch hebt u getoond al*
een flink man. Ik spreek de wenach uit dof
Rotterdam eer op zulk een ma® mag bi ij ven
stellen.
Sjef va® Dongen, dankte voor deze hart»
lijk© woorden en eprak ook tegenover dé
vorige sprekers zijn warmen dank uit. Hij
zetde, dat wat hij gedaan had, niets meel
was geweest dan zijn plicht ook al was 't
dan gevaarlijk.
„Er waren menschen op 't ijs, die in nood
verkeerden, waarom zouden wij, dite daartof
in staat waren, dan ook niet op 't ijs gaan;
Dat was gewoon one plicht; ook al noemer
ze 't misschien gekkenwerk.
Ik ben verbaasd over deze werkelijk zó/
hartelijke ontvangst en lk hoop u alle(
nog eens iets te kunnen vergoeden, en
niet teleur te stellen. Ook den heer Dresseb
buys dank Ik vooral voor wat hij voor m?
op Spitsbergen gedaan heeft.
"Weer gingen de glazen omhoog, weer klill
ten de sluiters van de camera's.
Vanmiddag is Sjef met zijn ouders naai
Arnhem gegaan. Ook daar zal het hem niet
aan waardeertng ontbreken.
Donderdagavond 10 uur zal de heer W
Pottmm. met zijn ballon „Rotterdam I" van lid
Nenijto-'beareiitt opstijgen, met vermoedelijk al
passagier dien heer J. J. den Outer, adjuncf
stationchef van het vliegveld "Waalhaven.
Hedenmiddag is da 50-jarige P, v. d. V
wonende Dahliastraat op den Goudsdheslngl
nabij de Gondsche Wagenstraat door een motoj
"wagen van. Lijn 4 overrieden. Mdt een limké
onderbeen-fractuur en een hoofdwonde
de man in het ziekenhuis aan dan Coolslngr
opgenomen.
TE ZWARE DEKLAST.
JCea stoomschip dat In onze haven regelruatl
groenten komt Iaden voor Engeland, was dj
maal zoo overladen met deklast, dat, toen h<
de Ihaven uit ging, bij het zwenken deze del
lading begon te werken en een giroot gedeeli
over boord sloeg. Men was genoodzaakt ij
Poortsrshaven nog een S00-tal kistjes nf
tomaten 'ta ontschepen.
HET ORANJECOMITé.
Naar wij vennfcimen is het Oiranjecomité ti
in actie voor de a.s. bloome
waarop geëxposeerd warden de potjies, door
kinderen opgekweekt van de stekjes, die
Prinses JuUana'a verjaardag zijn uitgegV
\'oort3 wondt medewerking van kweekers
va® <1« bevolking verwacht.
Het ligt In de bedoeling, dat o-p 29 dezer
tentoonstelling geopend zal worden èn
voortduren tok en met 31 Angostui of
<r -v
U V-U-7. V..-I - i C?1 J ^1I
tomben - U
