sohMr
w^rb^rs'uri £a£iifiten
FEUILLETON
MAANDAG 20 AUGUSTUS 1928
EitFèS r E -EL AD
DE DUITSCHE WONINGNOOD
lefg PAR'JS
HET VERBORGEN
TESTAMENT
LAATSTE BERICHTEN
BENOEMINGEN
GÏÏVAARLT.TKÏÏ val in de bergen.
WISSELKOERSEN TE ROTTERDAM.
EENIGE CIJFERS EN BEREKENINGEN.
(Van onzen correspondent.)
B e r 1 ij n10 Augustus 1928.
Op grond Tan, de officieele telling van ver
leden jaar neemt men nu algemeen het overi
gens omstreden getal van zes maal honderd
duizend aan, wanneer men lust heeft den in
Duitschland heerschenden woningnood onder
cijfers te brengen. Dezelfde tellers, zijn ook tat.
de slotsom gekomen, dat er elk jaar twee maal
honderd duizend woningen bijgebouwd moe?
ten worden; wanneer men het heerscbende, ge
brek niet nog nijpender wil maken, en bij afr
wezigbeid van beter neemt men dat cijfer, ook
maar aan.
Voor de stad Berlijn staan zóóveel cijfers
ter beschikking, dat aan eiken smaak- beant
woord worden kan. De, stad telt 1.301.638 ga-
zinnen en maar 1.212.491 woningen. Van deze
woningen zijn er nog een paar bouwvallig er
staan er om diverse redenen wat leeg enz., zoo,
dat men allicht tot het reeds genoemde getal
yan 120.000 woningzoekenden, komt., Maar op
arbitraire wijze kan men dafc schrikbare. ge?
tal wear verminderen door een deel der
menschheid kort en, goed het recht op, een wo
ning te ontzeggen.
En passant zij even jrermeld, dat ook velen
de aspiratie naar een eigen, woning reeds lang
opgegeven hebben maar dat diezelfde lieden
de stoutmoedigheid toch nog zóó ver drijven,
aanspraak op een eigsn bed te maken.
Inderdaad herbergt de Duitsche metropool
zelfs een Pastoor, die een, soort vereeniging
gesticht heeft onder de leuze„Ieder zijn
eigen bed". Deze, vereeniging leek hem noodig,
toen hem na onderzoek bleek, dat elk vijfde
kind in Berlijn geen eigen bed heeft om des
nachts in te slapen. Maar tot grooten bloei
kan de vereeniging toch niet komen, want er
is eenvoudig geen plaats in Berlijn om de nog
noodige kinderbedden op te. stellen.
Is het onder deze omstandigheden verwon
derlijk,, wanneer, de statistici tot de, slotsom
komen, dat er op het oogenblik 300.000 kin
deren minder in Berlijn zijn dan vóór den
oorlog, en dat dr.. Sonnenschein een lied zingt
over het getal der doodkisten, dat dat der
wiegen zoo ver overtreft
Dat gebrek aan ruimte voor kinderbedden
heerscht ook inj die bereids afgewerkte nieuwe
woningen, want, deze zijn er- kort en goed op
berekend, dat er in een moderne en voortva?
remde, stad als- Berlijn geen plaats meer voor
kinderen is.
Het platteland kan zich desginvensclit met
■de. productie daarvan belas-ten een, sltaid
heeft geen andere roeping dan, volwassenen
in. haar muren., op, te nemen en spurloa te ver
senken.
Er worden in Berlijn jaarlijks 10.000 nieuwe
huishoudens gegrondvest en er komen zich
20.000 gezinnen, van buitenaf in de stad vesti?
gem. Er gaan 5.000 woningen aan ouderdom
ten gronde en er zijn nog enkele factoren,
welke men met min of meer willekeur op het
vwningprobloem kan laten, inwerken. Doet
men zulk» er voegt men hst resultaat daar
van bij het reeds vastgestelife, tekort,, dam- kan
men licht nret dr. Ing. Wagner tot de eind-be-
ciffering geraken,, dat er jaarlijks in Berlijn:
40 tot 45.000 woningen bijgebouwd moeten
worden, wil men den heerseli enden. nood; in
tien jaar tijds onder de knie krijgen.
Nu kost bouwen geld en daar dit ontbreekt,
raakt de bouwerij meer en meer in het moeras
verstrikt. In plaats van 200.000 woningen hl
het heele rijk, werden er in 1919 b.v. maar een
jpede 56.000 gebouwd. Dit cijfer steeg gglei-
felijk wek maar het moest toch: 1927 worden
Hóór men met 288:635 nieuwe woningen een
flink stuk over do wassende behoeften heen?
kwam. Echter heeft deze productie zóóveel in
spanning gekost, dat 1928 waarschijnlijk weer
met zwart krijt in de annalen van de Duitsche
bouwerij vermeld zal worden. Inderdaad' heeft
men in gemeld jaar zoowat 700 millioen op
gebruikt, welke eigenlijk voor 1923 bestemd
waren.
Als geldbron zou men het liefst het buiten
land willen aanspreken, omdat de middelen
dfaar toch nog goedkooper te krijgen zijn dan
in het binnenland, dat er niet voor terug?
schrikt tot over de 10 pCt. voor een eerste
hypotheek te laten betalen. Maar- Schacht
heeft gezegd, dat huizen bouwen geen produc-
tifeve geldbelegging is en dat de buiteniand-
sche kapitaal-markten daarvoor dus niet aan
gesproken mogen worden. Inmiddels wordt de
deur. af. en toe to.cb op een kier gezet en wordt
de plaatsing van eeniga millioeneu pandbrie
ven in Amsterdam of New-York. daardoor mo
gelijk gemaakt.
Maar met die plaatsing van pandbrieven is
de bouwerij niet altijd gebaat, want bij de hy
potheekbanken is vooral in den laatsten tijd
de tendenz toegenomen, haar geld in het cen
trum der steden op bereids lang bestaande ge
bouwen: uit te zetten, en niet' op spiksplinter
nieuwe. In de woningeommissie van- den rijks
dag werd er bij een onlangs plaats hehhenda
bespreking op een bouwsteun van 100 millioen
uit privé en van 80 millioen. uit openbare
hypotheekbanken gerekend. De spaarkassen
hebben het bouwbedrijf in 1927 met 550 mil
lioen ondersteund, maar het optimisme van dat
gelukkige jaar is lang verstorven en 1928 kan
op Hoogstens 200 millioen uit die bron reke
nen. Dan zijn er nog de verzekeringmaatschap-
pijèn, die 'n 150 millioen in het zakje kunnen
leggen. Al deze gelden zijn als eerste hypotheek
bedoeld op afgebouwde woningen. Om den
bouw van die huizen echter te financieren zijn
bouwcredieten of andere voorschotten op kor
ten termijn noodig, welke men in 1927 wat al
tas scheutig heeft rondgedeeld met het gevolg,
dat men nu met een prcrp van 700 millioen ln
de keel zit en niet goed weet, hoe dat ding
ingeslikt, moet worden.
De financiering van een huis zit ongeveer
zóó in elkaar, dat de bouwheer beginnen moet
met 10 tot 15 pet. van de waarde van het
op te richten huizencomplex op tafel te leggen.
Dan komt de staat met een tusschenvoorschot
van 25 tot 30 pet. van de waarde, welk bedrag
uit een speciaal daarvoor ingestelde belasting
op de huishuren geput wordt. Ten slotte komen
dan de hypotheekbanken of andere instellingen,
die 60 percent van de waarde voorschieten.
Nil kost het: den bouwheeren vaak de groot
ste moeite hun aandeel in de- financiering op
te brengen, reden, waarom elf: grootere ver
zekeringsmaatschappijen een arbeidsgemeen
schap zijn aangegaan-, om bouwheeren aan geid'
te helpen, dat dan dooT de sluiting van eene
levensverzekering gedekt wordt. Voor dat doel
bestaat bovendien een speciale bank, de
„Deutsche Bau und Bodenbank", die echter
over slechts beperkte middelen vervoegt. Daar-
om hebben een- paar bankhuizen met vele ver
bindingen in het buitenland onderling een
nieuwe bank de „Baukredi't A.G," gesticht, wie
iet er vooral om te doen zal zijn langs om
wegen vreemd kapitaal in het Duitsche bouw-
te-diijf te interesseeren. Als deelneemster pa-
raisseert o.a. ook de firma Schoenberger
Co„ die een filiaal ih Amsterdam onderhoudt.
Hoofdzakelijk zal men zijn kracht echter
toch op de Parijsche markt zoeken, omdat men
o-fu1" voor <3ea oorlog goede ondervindingen op
gedaan heeft en men in Parijs- over rijke er
varing ten opzichte van liet Duitsche bouwbe
drijf beschikt.
Tal van groote Duitsche bouwwerken als
b.v. het Eden hotel, het Zollernhof, de winkels
van Cords in Berlijn en Keulen, Wertheim in
Derhjn Tietz in Dusseldorf enz. werden via de
„Industriella Föneiène" in Parijs en het
„Comptolr Fonder Berlin" met millioeneu
rransch geld gefinancierd. Dr. Curt Calmcn
uit Parijs, de vroegere directeur van het Comp-
•on H onder Berlin ie ook in den raad van
commissarissen der nieuwe bank opgenomen.
a regeering heeft harerzijds hulp trachten
te verleenen door het verbod, de huurders ka
pitaal op te laten brengen, weer in te trekken,
wanneer vroeger een bouwheer luet had, een
huis. op te richten, wendde hij zich tot aspirant-
huurders en deize hadden van 1000 tot 3000
mark fonds- perdu voor elke kamer te stor-
ten,,die zij in het. nieuw© complex hoopten te
betrekken. Toen het bouwbedrijf zich in 19 ">7
een oogenblik zeer gunste Hof I
&uiit>uö net aanzien, werd
deze vorm van kapitalisatie verboden maaT zh
s nu ingevoerd. Dat ook inzak'e ^tstel
1927rginïfi(mïUWen Van 28S.0001 wontegeu °i°n
OP de een of andere manfer 0^™? moet 1928
zooveel te zwaarder omdat de^J D' DU Valt
192.7 putte,, lang zoo riïkairt ^onn€,:!' waaruit
als in dat gezegde iaa~ a meer vloeien
oogenblik zoo- ruim was als^oe ^?Wmarkt een
den oorlog. Men verwacht niet d™m€r eea«rt
lende instellingen, die daarvoor rorechil-
lc-ing komen meer dan 800 ™un aanmer-
hypotheek kunnen voorschieten106De l "T®
lasting, waarvan de opbrengt ai 'miirbe».
potbeek gebruikt wordt worn? J;weede hy-
geschat. De bouwheeren zeir 1 °P millioen
te 2.00 millioen oS"Zf,kuTen
genomen milliard i„ het°botw^?^
davesteerd zal kunnen worden, hetgeen 1)4
milliard minder is dan in het vorige, jaar.
Dr. Friedlander voegt hier nog de tien punten
aan toe,, die de bouwmateriaal ihd'ex gestegen
is, en komt dan tot een minus van 100 tot
110.000 woningen vergeleken met. 1927.
Wellicht dat door het verflauwen van de
conjunctuur nog wat onverwacht geid vrij
komt, maar daar ziet- het er op het oogenblik
nog niet naar uit, want de rente van eerste
hypotheken is sedert het vorig- jaar van 9)4
op 10)4 percent gestegen:
BE ZUCHT NAAR VACANTIE.
Wat er nu nog in de Seine-stad te zien
(Van onzen correspondent.)
P a r ij 3; 16 Augustus 1928.
Parijs is na Maria Hemelvaart het heerlijke
dorp, waarin je naar hartelust kimt flaneeren,
zonder gehinderd te worden door het verkeers-
gedaver. Wel is het dan moeilijk, er een Parij-
zenaar te ontmoeten. Of het moest zijn in een
van die afgelegen buitenboulevards, waar da
kastanjes hun kruin niet hebben doen ver
schroeien en een kindérjuf met toebehooren
zonder hulp van den verkeers. of anderen agent
de- straat oversteekt. Er zijn nog altijd een
klein millioen Parijzenaars, die in Augustus
op het huis passen of het werk op gang hou
den. Maar die worden niet geteld, want een
Parijzenaar, die zich respecteert, is nu aan zee
of op den huiten.
Ook, is het een groote vergissing, dat nu de
provincie naar Parijs is gekomen. De „pro
vince" heeft wel wat anders te doen. En als
er wat te verdienen valt dan is vooral de
provincie-man en nog meer de provincie-vrouw
er haastig bij.
Maar het zou onbillijk zijn, de buitenlui van
de dure vacantie-campagne de schuld te geven.
Dat is gauw gedaan. Met de hoeren krijgen ze
van alles de schuld, in de eerste plaats van
het dure leven. Maar als er in Parijs zooveel
winkelpuien zijn dlchtgeluikt, dan is dat niet,
omdat de winkeliers zóóveel verdiend hebben,
dat ze nu eens de armen willen kruisen; het
bloed kruipt, waar het niet gaan kan en het
heele geheim, dat de helft van de Parijsche
winkeliers hun zaakjes met het opschrift
„cloture annuello" kunnen beplakken, van half
Juli tot meestal half September, zit in de
„truc", dat zij hun zaakje eenvoudig overplaat
sen. naar de gezochte oorden, waar oen Parij
zenaar het nu eenmaal naar den eisch vindt,
duur te, betalen.
Do Franschen weten nog wat een mensch
toekomt en staan op vacantia. Ook buiten de
categorie, die niet dan bij seizoenen leeft en
slechts in het winterseizoen een oogenblik in
de „Ville Lumière" komt vertoeven, orn ver
der den tijd over St. Moritz—Nice, Biarritz en
het Chateau-5-la-campagne te verdeelen. Tot
den „ouvrier" toe trekt ieder er 's zomers uit en,
daar men heel weinig eischen stelt en bereid
is om ergens op den buiten in een goedkoop
optrekje zich te behelpen, daar is er geen
beursje zoo klein, of het bevat nog voldoende
om zich voor de groote „uitvlucht," te schikken.
De kust, dié is voor, de mondaine wereld.
Die kon wel goud- of de peperkust heeten. Het
raadsel is, waarom za aan zee ligt, waar toch
niemand zijn badpakje, gaat nat maken. De zee:
dat is goed voor een dagje „een week-end", een
uitstapje met den gezelschap&trein, desnoods
voor de „pont" van Pinksteren, den 14den Juli,
of Maria Hemelvaart. Maar bij langer verblijf
verveelt men zioh in het zand.
Of het de warme zomer is? Iedereen vindt,
dat dB „cloture annuelle" nooit zoo omvang
rijk is geweest. Reeds de. eerste groote uittocht,
die welke omstreeks den nationalen feestdag
plaats heeft, was zeer merkbaar geweest. Van
den 14den Juli af was het autoverkeer zicht
baar afgenomen. Einde Juli was drie kwart
van de taxi'-ehauffeurs er van overtuigd, aan
zee of op den buiten betere dagen te zullen
maken dan in de stad.
De eerste Augustusdagen hebben de ontzet
tende drukte aan de groote stadions gekend, die
anders slechts bij den vrijwel gelijktijdigen
terugkeer op 1 October plaats had. Men was
overtuigd, dat rondom 15 Augustus het verdub
belen dar treinen een overbodige maatregel zou
zijn D©. auto haijmmers ook zulk een groot
deel van den exSnls te dragen! En ziet: de
laatste „uitvlucht" is boven alle vroegere
maat gebleken en inderdaad Is Parijs zoodanig
leeggeloopen, dat door de meeste straten een
kogel is te schieten.
Helaas - hos landelijk lieflijk Parijs nu
op vele punten is. geworden, juist, nu de tal-
looze parken hun bloemenweelde het meest
15)
De graaf na. ?n de wolken, dezen moeilijken
arbeid voltooid te. zien en hij. drukte Oüvièr
Silfs zijn volle tevredenheid uit over de door
haan verrichte werkzaamheden.. Deze had ook in
het werk afleiding en voldoening gevonden,
daar het eentonige leven op het eenzame dorpje
en de meer werktuigelijke bezigheden op het
Pesthuis heelemaal niet overeenkwamen met
zijn a tijd bezigen geest en zijn- neigingen tot
het avontuurlijke.
Ofschoon echter Olivier in. het geschiedenis?
Onderzoek voldoening en plezier vond en- zich
Met hart en ziel en groot doorzettingsvermo
gen aan het ontcijferen van da oude hand
schriften wijdde-, toch was dit alles voor Item
Maar een mid-deT om zijn doel te kunnen be
reiken. Dat doel stond hem steeds voor oogen
eu verlangend keek hij uit naar de gunstige
Sttege-i; heid het te- bereiken.
Buiten- de twee overheden, die Olivier alb
grafelijk secretaris, en koninklijk postbeambte
had, was er nog iemand, die met dtern jongen
Man eu het succes van zijn arbeid zeer ingeno-
Men was. Dat. was de oude kamerdienaar John,
«Je met groote blijdschap, bemerkte,, dat zijn
heer door den omgang met den levenslustigen
jongeling heelemaal opgemonterd werd. Hij
>'as daarom buitengewoon, vriendelijk voor den
secretaris «1 bewees: hem allerlei kleine atten-
es, die deze wel naar waarde' zou weten te
latten en tot. zijn vsrorrfcet uit te hui ten.
daar de oude Jobn het was, die hem ril n
dan indirect tot zijn doel moest voeren
Op zekeren dag zei d'e graaf, die 'in een
bijzonder goede stemming verkeerde om2t
Olivier weer een nieuwe ontdekking lu de
handschriften gedaan had, die niet van belang
ontbloot was:
Mijn jonge vriend, door uw scherpzinnig
heid zijn: we weer een heel: eind verder geko
men en dat doet mij veel genoegen- wit Ik
maar, op welke manier ik u ook eens een niet
zier zou kunnen doen.
Dat zou ik mijnheer den graaf wel kun
nen zeggen, antwoordde 01ivier bescheiden
Zeg mij maar, wat u wenscht
Ik zou u willen verzoeken mij toestemming
te geven de schüderijen-galerij te mogen b-rick
tigen.
De trekken op het gelaat van den edelman
die door een glimlach ontspannen waren, ve,r'
starden onmiddellijk.
Olivier, die dat direct bemerkte, haastte
zich aan zijn antwoord toe te voegen-
U zult mij wel mijn openlijke vraa" wil
len vergeven, mijnheer de. graaf, ik heb mij
nu reeds zoo lang met uw voorouders en hun
geschiedenis- beziggehouden, dat ik hen ook
graag eens zou willen zien. Ik heb mij in mijn
verbeelding, van ieder van hen een voorstelling
gemaakt en ik zon nu eens graag wiilen zien
hoever die voorstelling, van de werkelijkheid
afwijkt.
De graaf kon zich dat wei begrijpeiT; hij
belde en beval zijn ouden kamerdienaar aan
mijnheer Siifs de portretten in de zaal der
voorouders, zoo werd de portretten galerij ge
noemd, te laten zien.
Olivier had, hoewei hem de steeds grooter
wordende toenadering van John wel gemerkt
had, nooit weer getracht met hem over het
kasteel' te spreken of deir ■^rfnno-riTv fa 'hof
triomfantelijk ten toon spreiden helaas nu
valt aan rustig flaneeren niet te denken, waar
de meeste straten zoodanig zijn opgebroken,
dat goed toezien de boodschap is.
Er zijn altijd nog toeristen, die tusschen half
Juli en October, naar Parijs komen. Daar schijnt
nu eenmaal niets aan te verhelpen. Men kan
prediken, dat zij dan tegen de gesloten ven
sters van alle behuizingen, tegen de neerge
laten rolluiken der aardigste winkels kijken,
dat zij hun hals dreigen te breken in de op
gebroken straten en. op de versperde trottoirs,
men gaat maar voort met in den zomer naar
Parijs te komen, als daar geen Parijzenaar te
zien is en als in de musea het gekakel van
Amerikanen en Engelschen. ergernis genoeg
geeft om de meest precieuse waarnemingen te
verstoren.
Om Parijs om dezen tijd te bezoeken Is een
Guide Bleue of een Baedeker niet voldoende.
Dan moet men in handen vallen van een zoo
hardnekkig Parijzenaar, dat hij aan het weeke
asfalt de voorkeur geeft boven het verlaten
van zijn Paname. Maar, 't is waar, op de ter
rassen is het goed rusten en er is plaats, on
danks de kwetterende Cook-karavanen,. die men
gaarne in Abessynië zou wenschen. Te geniet
dan van de zwoegende bedrijvigheid der stoot-
ham-ers en betonmolens, die daveren en ratelen
om de straat een behoorlijk „bed" te geven.
En dat schijnt moeite te kosten. De groote
boulevard, die verleden jaar- werd voigedaverd
met een betonlaag van meer dan een halve
meter dik, krijgt nu opnieuw de volle laag,
daar de nieuwe van verleden jaar eenvoudig
is weggezakt bij de uitholling van Parijs voor
de nieuwe metro's.
Straten, die verleden jaar van een- spiegel
gladde asfalthaan waren voorzien, worden dit
jaar door „openbare werken" bedacht met een
geruischlooze blokkenbaan, omdat bet hout hier
nu zoo algemeen mogelijk als straatbekleeding
wordt ingevoerd. Het asfalt heeft zijn tijd ge
had; men dankt voor de gladheid.
En zoo legt al wat aan de bestrating werkt,
en dat. doen honderden arbeiders, op veertig,
plaatsen gelijktijdig blokjes, wat nog zoo'n.
vaart niet. zou nemen, als al die blokjes niet
op een bazalt.vloer kwamen te liggen, waarvan
elke vierkante meter bijna een halve ton beton,
elscht. Maar de Parijsche belastingbetalers zijn
nu eenmaal lammeren
'Een flaneur, die anders niets te. doen liad,
heeft uitgerekend, dat het rijwielpad,, dat met
al dié bloRken netjes in dé rij geiegd zou zijn
te maken, dit jaar al van Parijs to.t Brindisl.
of tot Athene zou strekken. Verleden jaar kwam
het maar tot R-ome. Maar hij de woede der
records.
En 's avonds is het niet anders, want de
straat moet toch heel zijn, tegen den tijd, dat-
de Parijzenaars terug komen. Om de toeristen
bekommert niemand zich. 's Is waar, dat die
al tevreden zijn, wanneer ze kunnen zeggen,
dat ze te Parijs zijn geweest. En wie verstan
dig is, trekt 's avonds naar bet „Bosch" toe.
Daar is wel veel op 't „Bois" afgegeven, maar
daar beeft zich niemand om te bekommeren,
die niet opzettelijk overlast gaat zoeken. Be
groote verkeerswegen daarin zijn goed ver
licht en druk bezocht en in de andere beeft
men niet te komen..
St. Cloud is ook nog altijd zeer. gezocht en
men kan er met verschillende trams komen
Maar typisch Parijsche tafreelen moet men
nu niet in de Seine-stad komen zoeken. Vóór.
October heeft de stad haar karakter niet her
vonden. Zelfs niet dat Parijs, van dep over
kant der Seine, waar de tradities het beste
zijn bewaard? en de onde families zijn Wijven
wonen, zonder zich door de cosmopolltische
menigte te hebben laten overvleugelen.
Na 15 Augustus ishet met het Fransehe
leven onherroepelijk uit en de laatste typisch
Fransehe feestelijkheid, is de viering van Maria-
Hemelvaart. Dan komt de kardinaal in da
Notre-Dame pontificaal officieer&n, en dn grijze
kathedraal Is dan vervuld van jongen luister
Maar de menigte; die is samengestroomd"
spreekt allo talon.
Uiterlijk heeft dat feest zijn eigen karakter
door de bloemenmarkt, die er aan voorafgaat.
De Parisiennes mogen gevlucht zijn, daar blij
ven er altijd nog genoeg, die Marie heeteu om
ettelijke honderdduizenden bloempotjes voor de
lieve wenschen op den naamsdag noodig te
maken.
Die nachtelijke bloemenmarkt onder, de boog
lichten der Seinekaden en -bruggen, is iets ver
rukkelijks., Dan eerst bobben de oude bruggen
rondom het. Ile-de-la-Cité werkelijk iets roman
tisch. Qp de trottoirs kan je niet loopen. Daar
zijn als levende mozaïeken de geraniums
begonia's, fuchsia's opgesteld. Heilantropen en
fuchsia's nog in de gemoedelijka stuivers-
potten alhoewel zulke stuivers hier no°-
tien, vijftien francs zijn. Een enkelen keer
een palmpje, een roos, melancholieke asters en
balsemienen.
Wacht maar, na de felecitaties aan concierge
en bonne-h-tout-faire, komt er. waer variatie in.
in het bisdom Haarlem.
Naar wij vernemen is benoemd tot kap. aan de
Jozefkerk te Haarlem de WeilE. hr. Th. W. Ixhj-
mans, die kap. was aan de H. Hart-kerk te Den
Haag; tot kapelaan te Bloemendoal de Wele-erw,
heer H. Ro&lvink, die kapelaan was te Heems
kerk; tot kapelaan aan de parochie O. L. Vrouw
Onbevlekte Ontvangenis, te Amsterdam, de
Weleerw. heer J. Schmidt, die kapelaan was te
Vogelenzang; tot kapelaan te Heemskerk de
Weleerw. heer W. P. M. Haring, neomist; tot
leeraar aan. het seminarie Hageveld, de Wel
eerw. heer M. M. H. Haring, kapelaan te Am.
sterdam (H.H. Nicolaas en Barbara).
Ncderlandsche auto onder Geröll bedolven..
GEEN PERSOONLIJKE ONGELUKKEN.
Qp den. Fern pass tusschen Partenkirchen en
Lermoos (Oostenrijk) is den heer van Wermes-
kerken, die per auto met zijn familie op reis
naar St. Moritz was, een ongeluk overkomen.
Een plotselinge wolkbreuk wierp van den
bergwand langs den pas een geweldige massa
water omlaag, vergezeld van een massa „Ge-
nöll", waardoor de auto op den weg gegrepen
werd juist naast een afgrond en waardoor te
gelijk een gedeelte van den weg werd mede-
gespoekl.
Door het vast aanhalen van de rammen en
het* feit-, dat de steenen Van het Geröll aller
eerst zich ih do wielen vastzetten, bleef de
auto op den afgebrokkeld en weg staan. Het
gelukte den lieer van W. zijn vrouw en daarna,
zijn dochter uit den auto te dragen door de
beek, die in enkele oogenblikken tot een
zwarte modderrivier gestegen was. Enkele
oogenhllkkon daarna was de ge heele auto on
der hot steeds: aanrollende gesteente, zoo. goed
als gehoei bedolven.
Doordat zioh over den auto een steen heuvel
vormde, kon deze op den weg blijven staan.
Automobilisten, die ook den Fempas» over
kwamen en. een. aantal arbeiders, die telefo
nisch. door het douanekantoor, dat daar vlak
bij gelegen is, waren opgeroepen, hielpen daar
op om den auto, toen de grootste kracht van
het- water voorbij was, te bevrijden. De wagen
had door het gesteente alleen uiterlijke schade
gekregen, terwijl oelc een deal der bagage, wel
ke niet meer kon worden ln veiligheid ge
bracht, schade kreeg.
Eenzelfde ongeluk overkwam don post
auto aan de andere zijde van den berg, hij
Plan See. Ook hierbij kwamen geen persoon
lijke ongelukken voor.
DOOR EEN KOE AANGEVALLEN.
De ongelukkige man is èr ernstig ann too
Tervv-iji de 4 8-jarige van, R. uit Koude-
kerke bezig, was de koeien te- melken, sprong
een andere koe op hem en zette, terwijl do
man achterover viel, de pooten op zijn borst.
Met een deerlijk verwond gezicht an over hel
vige pijn in de borst klagende, werd van R.
opgenomen. De onmiddellijk ontboden genees
heer dr. Hoorwegen, constateerde-, dat de borst
ingedrukt en een borstbeen was gebroken.
De ongelukkige, wiens toestand zeer ernstig
is, werd. overgebracht naar bet Academisch
Ziekenhuis ta Leiden. (L. CU)
Londen 12.10'%, Berlijn 59.43)4; Parijs 9.75;
België 34.69; Zwitserland' 43.02; Amerika
2.49 7/16; Oostenrijk 35.17>4; Denemarken
66.55; Zweden 66.75; Noorwegen 66.55; Spanje
41.55; Italië 13.04.
on tegen dat de echte Parijzenaars terug-
k&eren, kunnen we in de tuinen van de stad
de chrysanthemum-festijnen gaan meevieren.
Maar de nachtelijke bloemmarkt en de nu
nog bloemrijker bedrijvigheid der Hallen, welke
vreemdeling gaat daar nu naar kijken? Een
mensch wil nu eenmaal ongelijk hebben.
slot t® mogen bezichtigen, om den ouden man
niet wantrouwend te maken.
Nu bad de graaf bevel gegeven hem minstens
een deel van het kasteel te laten zien, althans
dat, waarin de zaal der voorouders gelegen
was. Daarmede was de eea?ste schrede op dat
pad gezet en was de ban verbroken, die hem
den toegang tot het kasteel belette. Misschien
zou John nu minder onbuigzaam zijn en hem
te gelegener tijd nog meer van het huis laten
zien, zoo, dat hij wel. een-s de zoo lang gezochte
schrijftafel zou ontdekken.
Nog: voordat John met de- sleutels terugge
komen was, kwam een andere bediende zeg
gen, d£t de pastoor van Lesting er was en dat
hij den graaf wenschte te spreken.
De geestelijke, die reeds bij een- vroegere
gelegenheid, kennis met Olivier. Silfs gemaakt
had, begroette- den jongen man vriendelijk en
na de eerste plichtplegingen informeerde hij,
hoever de werkzaamheden al gevorderd waren.
De graat' deelde alles in het kort mede en be
sloot lachend mat de woorden:
Menheer Silfs wenscht met de dames en
heeren, wier leven en werken hij al heelemaal
kent nu ook persoonlijk kennis te maken.
Dan zou. ik u. wol willen verzoeken, zei
de pastoor belangstellend, mij daarvan ook te
laten mede doelen. Ik zou ook graag de por
tretten. van die vroegere generaties- zien.
De graaf gaf gaarne zijn toestemming en
beval John beide heeren naar de zaal der voor
ouders te brengen. Het was Olivier heelemaal
niet aangenaam, dat ook de pastoor meeging;
hij zeide echter, dat het hem een groot genoe
gen deed, den geestelijke, die steeds levendige
belangsteling in zijn werk gesteld had, tot
begeleider te hebben.
De zaal der voorouders lag op de bovensta
verdieping van liet heeremhuis en nam een ge.
heele langs- en een dwarszijde daarvjan in
rr- T»"remm»r dl? hoogs boogvensters hin.
gen in kostbare vergulde lijsten; de afbeah
dingen van de meesten der graven van les.
tingfo-rt.
Als eerste van het geslacht Rollo. Hij was
met Willem, den hertog van Normaudië, als
diens vriend en helper van Frankrijk naar En
geland gekomen en had met on tomb a ren moed
en buitengewone onderscheiding in den slag
van Hastings in het jaar 1066 gestreden. De
kronieken, zeggen, dat hij zeer veel bijgedra
gen heeft om den veldslag in het voordeel
van Willem van Normandië te doen veriaopen,
daar hij niet alleen een Angel-Saksisch ridder,
die op hat punt stond den hertog met een slag
vain zijn zwaard den schedel te klieven, neder-
sloeg, maar ook te zamen met andere Nor.
mandische edelen den vijundelljken koning
Haraid zoo in het nauw wist te brengen, dat
hij de slagen- van die dapperen niet meer kon
ontgaan en doodelijk getroffen van. zijn paard
tor aarde stontte.-Hertog Willem, die door die
overwinning koning van Engeland werd, be
loonde zijn vriend rij(kelijk en gaf hem een
graafschap in leen, dat hij een Angel-Saksisch
tegenstander ontnomen had. Rollo was de
eerste in de rij der voorvaderen, want de graaf
van Lestingfort had tevergeefs naar het ge
slacht en de familie van den dapperen edel
man onderzoekingen laten doen. Ofschoon geen
moeite gespaard en geen kosten ontzien wa-
en was hot niet mogelijk geweest een spoor
van -die familie te ontdekken; noch in de
oude kasteelairchleven noch in da openbare
bibliotheken van het land wordt melding van
dien Rollo gemaakt.
Diens zjoon, de tweede iu de rij dier voor.
oudere, had veel te strijden gehad met vijan
delijke naburen en opstanden onder zijn eigen
onderdanen, die lm hum hart nog altijd hun
yroegeren, verdreven heer aanhingen.
Onder do op hem volgende leden van list
grate'ijk p^'x-cht bevond zich niemand, die bij
zonder de aandacht vroeg, slfechts de vierde
in de rij, William, had gelegenheid gevonden
zich ais- edelmftn te onderscheidén. Hij was een
van de ridders, die met kpming Richard
Leeuwenhart optrok, om In den derden kruis
tocht, in het jaar 11S9 naar Jerusalem te gaan,
ton einde tegen de Turken te vechten. Met
onverschrokken moed stond hij in alle ge
vechten zijn koning ter zijde en verschillende
veldslagen werden gewonnen door zijn dapper
heid ©n wel overlegd beleid. Zoo in 't bijzonder
dö slag bij Ussur, waarin de Saracenen met een
groote krijgsmacht de kruisvaarders aangre
pen om hen van hun doel, het bereiken van
Jeruzalem, af te houden. Drie dagen duurde
do strijd ononderbroken voort, die eindelijk
met een verpletterende nederlaag der Turken
eindigde. Richard Leeuwenhart schonk uit den
grooten buit, die op den vijand veroverd werd,
aan zijn trouwen vasal als loon voor diens hel
dendaden de tent van den Turkschen legeraan
voerder, met alle kostbaarheden «n schatten,?
die zich daarin bevonden. Daaronder bevond
zich ook ©en Saraceeasche prinses, die Wil
liam, die tot dan toe ongetrouwd was gebleven
als zijn echtgenoot© mee naar Engeland bracht.
De thuisreis was onder bijzonder moeilijke en
gevaarvolle omstandigheden volbracht. Een he
vigo storm verspreidde en verstrooide de En!
gelsch'o schepen; vele andere werden door
Turksche achtervolgers genomen en als bult
teruggevoerd. Het schip, waarop de koning zich
bevond, strandde aan de kust van Dalmatië,
vandaar wilde de vorst, met de weinige tla.ppe.
ijen, die hem nog overgebleven waren, over
land naar zijn rijk terugkeeren. Op dezen tocht
werd hij echter door hertog Leopold van Oos.
tenrijk, dien hij ln Palestina beleedigd had,
herkend, gevangen genomen en twee jaar lang
In de burgvesting Trifela als gevangene op.
gesloten gehouden.
(Wordt vervolgd).
