Kaboutertje
FEUILLETON
DINFDAf* 7*- A'l'
--JI
1923
CZ!2ZE 3LAD
PAGiNA 2
Voorziet U van goede hulp
Houdt steeds 'n
bij de hand
DOOS BOKSEES BELEGERD
IERLAND BESTRIJDT ONEERBARE
LECTUUR.
De rol van de Katholieke organisaties*
.(Van onzen Lonüensehen car ree pon dent),.
Achttien maanden 'geleden bracht te Dublin
het comité van onderzoek naar 't "vraagstuk van
bestrijding van onzedelijke lectuur bij de regee
ring rapport uit, en deze heeft thans, op grond
yan de door 't comité gegeven adviezen, een
[wetsontwerp Ingediend.
Yan dit ontwerp getuigt de correspondent van
de „Universe" te Dublin, dat bet vooral beoogt
een werkelijk kwaad tegen te gaan, en hierbij
alles vermijdt, waardoor, dn geval van een ge
rechtelijke vervolging, :het 'doël der -wet zou
kunnen worden gecompromitteerd door tech
nische argumenten.
Zoo zullen -er feitelijk in hoofdzaak geen
strafvervolgingen .plaats hébben.
Bezwaren tegen een boek, tijdschrift dt dag
blad zullen op de eerste .plaats kunnen worden
'ingebracht door iedere „erkende organisatie".
De minister van justitie zal 'bepalen, wélke
organisaties erkend worden, 't Zullen er waar
schijnlijk verscheidene zijn, en boven allen de
Catholic Truth Society. Deze zal hierbij ver
moedelijk een overheerschende rol gaan spelen.
Wanneer een organisatie aan den minister te
kennen geeft, dat -een publicatie moét worden
verboden, dan legt de minister het rapport der
vereenlging voor aan een „Censorship of Publi
cations Board" (een commissie van censuur).,
welke door hem benoemd is. Deze commissie
bestaat uit vijf leden. .Indien minstens vier
hunner zich met de klacht van een erkende
organisatie vereenigen, dan kan de minister bij
regeeringsbesluit de publicatie verbieden.
Door deze procedure wordt voorkomen dat
ovsr-jjverige besturen een fanatieke jacht .gaan
maken op „slechte loetuur", waardoor er in
plaats van een censuur een terreur zou komen.
Er is heel wat noodig, alvorens in overeenstem
ming met de klacht eener vereenlging woTdt
gehandeld. Zelfs wanneer do commissie de ge
grondheid erkent, is de minister volstrekt niet
tot een verbod verplicht; aan den anderen kant
kan de minister alleen een verbod uitvaardigen
op gTond van een daartoe strékkend advies dar
commissie.
't Is goed hierop te wijzen, opdat men weten
zal, dat er waarborgen genoeg zijn geschapen
voor de „vrijheid van drukpers", en tegen mis
bruik der wet, wanneer over ©enigen tijd
wat niet onmogelijk is verhalen de ronde
doen omtrent gruwelijke meenmgsonderdruk-
fcing dn den vrijstaat. -
Ook het verder verloop der voorgestelde pro
cedure is merkwaardig, en, naar ik geloof, in
Sommige opzichten iets geheel nieuws.
Is een publicatie .eenmaal verboden (dus zoo-
dra 't regeeringsbesluit bekend gemaakt is),
dan staat op 't in voorraad hebben of verkoopen
van 't geschrift een straf van hoogstens 50 pond
boete of 6 maanden gevangenis, of beide. \De
verboden publicaties worden aangeteekend ia
een register, en dit register zal als een afdoend
bewijs van schuld worden -beschouwd.
Dit beteekent dus dat, in geval van 'n straf
vervolging, die strekking en inhoud der publi
catie niet ter sprake kunnen komen. De be
klaagde kan zich niet erop beroepen, dat de
publicatie niet immoreel is in den zin der wet,
ma-w. hij kan zich niet verschuilen achter
technische tekortkomingen of dubbelzinnig
heden in de wet. Evenmin heeft 't voor hem
eenig nut aan te toonen dat zijn hoek;, tijd
schrift of krant, of 't geïncrimineerde .artikel,
in 't geheel niet immoreel is. Hij wordt er
immers van beschuldigd een publicatie te ver
koopen, welker naam voorkomt op 't register,
en niet een onzedelijke of oneerbare publicatie.
Aldus worden lange processen, met discussies
die soms nog meer kwaad doen dan 't boek of
tijdschrift, dat oorzaak van de strafvervolging
was, vermeden. Vonnis wordt niet geveld op
■grond van de merites van de publicatie, doch
uitsluitend wegens den verkoop van een werk,
waarvan de immoraliteit reeds langs adminis
tratieven weg is vastgesteld, en dus niet meer
aan de beoordeeling van den rechter onder-
worpnn is.
Do district-s-rechfcers sullen, na een heëedigde
verklaring van het hoofd der politie, beval kun
nen geven tot huiszoeking. Bij ',t door da regee
ring voorgestelde systeem zal dus geen politie
beambte op .eigen verantwoording (b.v. .in geval
van .heeterüaad) hebben -.te heoordeelen of neen
uitgestalde publicatie onzedelijk is. Zijn .eenige
handleiding is -een .register. Ziet hij in een
winkel twee werken uitgestald, waarvan 't eene
alleen reeds door den titel en de'bandteekehing
als flagrante pornografie gébrandmerkt wordt,
terwijl het andere uiterlijk aan alle elséhen
der welvoeglijkheid voldoet, dan zal hij, wan
neer alleen "t laatste werk op 't register staat,
wegens de eerstgenoemde publicatie niet kun
nen optreden.
Dat 't wetsontwerp veel aantrekkelijks heeft,
en berust op een techniék, wélke odk voor
andere landen ■aanbevelenswaardig kan zijn,
valt niet te erkennen. Enkele 'bedenkingen kun
nen evenwél, zoolang men de practiséhe wer
king -der wét niét ziét, te 'berde 'gëbradht
worden.
UiT OOSTENRIJKS WBBEMAChT
De beëediging dei' nieuwe ofSicieKcu.
:(Van onzen correspondent.)
Heel diep in het hart .der Oostenrijkers is de
'liefde ingeworteld 'jegens het leger. De
sympathie vond haar oorzaak ln het feit, dat
het leger, in den waren zin van het woord,
een volksleger was en dat dus ieder Oostenrij
ker meeleefde met de soldaten, een deel voor
sich opeischte van de glorie der gulden unifor
men «n van den roem der .aan flarden gescho
ten banieren, die wapperden boven de hoofden
der strijders voor keizer en vaderland.
Toen werd het groote middel ter hand ge
nomen, om de liefde van het volk finaal uit
te roeien; men maakte het leger tot een
verzamelplaats van het uitschot der menseh-
heid, -misdadigers eu geweldenaars, voor
wie leder gewoon nvenscli uit Jen weg ging.
Wel zonk in die dagen de liefde van het volk
jegens het leger oen beetje dieper, maar toch
«prak juist uit de smart, welke men over het
verval van het leger gevoelde, de groote liefde
die men er voor koesterde. Nu gingen mannen,
.die het goed meenen mpt het Oosterijkscjh
volk, aan het werk, men sloeg de handen Ineen
en poogde, met vereerde krachten, het leger
op te heffen uit de vernedering en den smaad,
•waarin het was neergeworpen. Namen, als die
van bisschop mgr. Pawlikowsky, en van den
minister van het leger Vanguin, zullen voor
altijd 'verbonden blijven met de geschiedenis
van het Oos ter ij ksch leger en steeds eervol
worden vernield in de annalen vsn de repu
bliek aam de oevers van den Donau.
In een korte spannetijds zijn zij er in ge
slaagd, In weerwil van alle tegenwerking, van
den kant der socialisten en communisten voor
al, bet leger te veranderen in een groep staats
burgers, die door hun plichtbesef en de dien-
Sten, welke zij het land 'bewijzen aanspraak
rmogen maken op den eerbied van heel de repu-
tbliek. Uit de ordelooze groepen, die in de eerste
maanden na den oorlog zich zelf als Volks-
wehr hadden aangediend, wélke het volk-echter
?als een troep nteneclitn beschouwde, 'tegen welke
het zichzelf meest verdedigen ,of -verweren,
'hebben zij in 'korten tijd een legertje .gevormd,
tdat "het trot den naam Reieh&wehr kan
■dragen, en dat overeenkomstig de wenschen van
;alle welden'kenden, zijn uiterste krachten -in
spant, om geheel het volk ln al zijn gelederen,
'bij te staan en te helpen, zooveel 'het maar kan.
Juist omdat men op het oogeriblik reeds zoo-
lilM n!®
ver gekomen is daarom volgt heel Oostenrijk
ook met spanning de gebeurtenissen bij het
leger. .Daarom heeft men, in alle kringen -der
maatschappij, zoovéél belangstelling getoond
ivoor het conflict tusschen .den burgemeester
en de erven van het oude Weensche Hausre-
giment, dat Seitz het liefst .naar buiten de
stad had verwezen, omdat "bet niet zóó ge
kleurd was, als de burgemeester en zijn partij,
flit voor Oostenrijks hoofdstad, wel ■wenacheltjk
hadden gevonden. Goluk-kig heeft -de regeering
lln dit geval getoond over een behoorlijke hoe
veelheid .moed en volharding te beschikken en
heeft .37 -der .roode iheeren in Weenen -dit
kluifje .afhandig gemaakt. ,Maar daarom ook,
neemt de belangstelling, welke men voor het
Hoger aan den dag -legt met den dag toe en kan
men zelfs <de baëediging dei- nieuwe 'Officieren
weer beschouwen als een fait, waaraan geheel
'Dostenrijk min of meer deelneemt.
Dit jaar heeft die plechtigheid .nog plaats
igehad in Enns, waar de officiereschool iis ge
vestigd, .men hoopt -echter bij een volgende ge
degenheid .in de hoofdstad zalf de jonge man-
men .trouw te laten zweren aan het leger, waar-
Itoe zij behooren naar eigen vrijen wil en ver
kiezing. Het behoeft geen betoog, dat Enns
zich in feestdos had gestoken voor die gelegen
heid, dat de minister feestelijk werd ontvan
gen en dat door de officieren plechtig' de be
lofte werd afgelegd, dat zij „getrouw tot in den
dood", het volk van Oostenrijk willen dienen
en het willen beschermen tegen alle vijanden,
die het kunnen bedreigen, zoowel binnen de
grenspalen als daarbuiten.
'De tijd zal moeten leer.en, of de verwach
tingen door een en ander gewekt, ook in ver
vulling zullen gaan en of het Oostenrijksch
vólk inderdaad weer zal kunnen vertrouwen
op het leger, zeker is echter, dat men reeds
alle redenen heeft tevreden te zijn, met het
voorloopig succes, dat het nieuwe leger lang
zaam maar zéker de sympathie van het volk
begint te krijgen.
SPIT
DCRD - COST-LAND
0E SPITSBERGEN-GROEP
Op bovenstaand kaantje 'kan mem den weg volgen, door Sjef van Borgen en Kapitein Bora
afgetlegd, nadat se Oaor de „Brragamaa" bij de Waordkaap fontscheept waren. Be versdliiilende
stippellijnen toonen duideWk aan, toe wauockmrig het gebied, waar Nobüe zich moest
bevinden, werd 'afgezocht. Van de „Kraganza" mar .het Foyn-eiland is ongeveer driehonderd
kilometer, maar in het geheel hebben 'de twee ïkoene speurders heel wat langer 'gèloopen.
Op het kaartje van de Spitsbergen-groep staat de positie van 'de „'Quest" en die van
Harbour en King shay aangegeven.
ERNSTIGE BRAND MM IN©HF
Vij f woningen vernield.
„LIFE".
Een telefoonhoorn, die den gebruiker een
gewaarwording geeft van persoonlijk contact
niet de telefoonjuffrouw.
n Vertelling van Heinrich Tiaden.
2).
.Waarneer men niet bevreesd geweest was voor
gebeurtenissen, die den vreemden mogend
heden aanleiding zouden gegeven hebben, om
in te grijpen, dan had men, daarvan ben ik
vast overtuigd, spoedig een eincle gemaakt aan
de regeering van Kwang-su.
Het komt er nu dus maar op aan, welke
jdchting de dynastie Toean volgt, merkte Dr.
Lütticken op.
Dat is juist liet -voornaamste punt in
kwestie, dokter. De eigenlijke -regeeringsmacht
i hier te lande berust wel niet officiéél, maar
i de fudto jn de handen van prins Toean. Nu
is .er in het g'eheele Chineesebe rijk geen
i meer verbitterde hater van alles, wat niet
S Chineesch is, dan juist deze prins Toean. Hij
j Jheeft nooit 't minste contact met de Europee-
Bche beschaving gehad. Met het vanzelf
Sprekend, gevolg, dat hij niet 't mmste begrip
j lieeft van t Europeescbe leven, van onze zeden,
f beschaving en vooruitgang. Zooals zijn^oor-
1 Raderen van 2000 jaren terug, beschouwt hij
i China als 'het middelpunt der werëld en den
j Jtelzer van dit land -overeenkomstig diens titel
i Jyoor den zoon des hemels. -De opvoeding van
zijn zoon, den toekomstigen keizer, hééft hij
}n handen gegeven van mannen, die hem, zoo
jnogelijk nog overtreffen in achterlijkheid en
i .blinden haat tegen alles, wat *van den anderen
Jmnt van den grooten muur komt. Nu ga eens
ha, wat voor een Invloed deze geheurtenissen
AP de Boksers moeten hebben! Deze hebben
hun geheime agenten en begunstigers zelfs
- onder de .hoogstgeplaatste -personen, zoowel
I bij de regeer lag als ln de burgerlijke maat-
jBckappij. De Boksers zien voor hun oogten, dat
Jiiet alleen een aantal minister^, bevelhebbers
jn het leger, hof- -en paleis-beambten en an-
yjteEe hoogstaande persoonlijkheden, maar zelfs
,do regentes en haar intiemste vriend en raads
man, prins Toean, openlijk een politiek voe-
jren, die scherp tegen de hier te lande levende
'[vreemdelingen en vooral tegen den cbriste-
ijken godsdienst gericht is. Daardoor gevoe»
Ten zich de Boksers heer en meester van den
toestand en de gevolgen hiervan zullen ,we
|eer spoedig van nabij leeren kennen.
Tater Doré zweeg, en zonder een woord te
wisselen reisden de beide hoeren geruimen
tijd door de vruchtbare, gezegende landstreek,
waar 't eene dorp naast 't andere lag en koren
velden en moestuinen de uitgestrekte vlakte
overdekten. Het was voor het oog van een
argeloozen toeschouwer inderdaad een aan-
trekkeijk beeld. Voor het oog van den dokter
echter was -over dat vriendelijke landschap
een donkere wolk neergedaald.
Tengevolge der Uiteenzettingen van zijn
reisgenoot zag 'hij dat mooie, vruchtbare land
alB 't ware bevolkt met een leger .van angst
wekkende gestalten. De profetie van den
nucbterdenkenden kenner van China vervulde
hem met droefheid en duistere voorgevoelens.
Als het nu werkelijk zoover komt, als
U vreest, begon hij weer na een wijle, hoe zul
len zich dan de Chineesebe christenen houden?
Deze vraag is zeer moeilijk te 'beant
woorden. Onze Chineesche .broeders in 't ge
loof zijn over 't algemeen goede en ijverige chris
tenen. Of zij echter, zooals die eerste chris
tenen ten tijde van Nero zoo trouw .en stand
vastig zullen blijven, dat zjj .bloedgetuigen voor
hun geloof zullen wor.den, .dat is nog niet
zoo geheel en al zeker. Ze hebben allemaal be
loofd, in het uur des gevaars zonder wankel
moedigheid en zonder aarzelen moedig aan
da zijde hunner priesters te zullen blijven
staan. Maar doodsangst en nood hebben reeds
vela sterke voornemens en vele vurige geloften
omvergeworpen. Ik vrees, dat véle van hen,
die wij met zooveel moeite bekeerd hebben,
in het uur des gevaars van ons zullen af
vallen
En na eenige oogenblikken gezwegen te heb
ben, voegde hij er zacht, treurig glimlachend
«aan toe:
Maar ik, dat voel ik duidelijk, ik zal
dezen strijd niet overleven. De overwinning
van Christus over die wilde, héidensche hor
den zal ik niét meer meevieren.
En den ontstelden blik des dokters met een
hoofdknikken beantwoordend, vervolgde hij:
- God zal mij de kroon der martelaren op
mijn hoofd drukken. Ik verwacht die kroon
mot dank en vreugde uit de hand van niijn
God. Zijn Wil zij geprezen 'in eeuwigheid!
Bijna zonder verder een woord te wisselen
werd. de rest van de reis afgelegd. De afBtand
tusschan Tientsin en Peking bedraagt wel
iswaar slechts 125 K. M., eon afstand
waarvoor een Duitsche sneltrein ongeveer
twee en een half uur noodig heeft. 'Toenmaals
echter, in 't jaar 1900, was een reis per trein
in China een onderneming, die in den regel
niet zondier meer of minder met ernstige sto
ringen verliep. Zoo ging 't ook met den trein,
waarmee pater Doré en Dr. Lütticken !g mor.
gens vroeg afgereisd waren; 'twas middag, fear
toe hun doel bereikten.
Ondertusschen verliep de reis, óndanks de
vrees van den pater, zonder andere dan be-
di'jjf-techttisclie Btoringen. lm Tientsin had
zich reeds het gerucht verspreid, .dat do
spoorwegverbindingen tusschen de hoofdstad
en do aan de zeekust gelegen groote steden
verbroken waren door de Boksers, om een
eventueel gewapend ingrijpen der Eurqpeesehe
mogendheden te voorkomen. Dit gerucht bleek
niet waar te zijn.
QD twee reizigers waren gedurende de reis
in liun coupé alleen giebleven en daardoor
hadden ze niet blootgestaan aan vijandelijke
uitingen van welken aard ook. Maar nauwe
lijks bevonden ze zich -QP straat in Peking,
of zij vormden heit voorwerp van een alge-
meene opmerkzaamheid.
Men drong op hen aan, bekeek hen met 'n
hoonlach en veel dreig- en scheldwoorden
werden hun nageroepen, die de Duitsche
vreemdeling wel niet verstond, wier bateekenis
hem echter genoegzaam verklaard werd door
de woedende .gebaren en wilde blikken, die
ermee gepaard gingen.
U schijnt toch gelijk te hebben, pater,
Zéi'de hij bezorgd. Hier komt het oproer reeds
openlijk voor den dag.
Ik wist 't wel Volg mij snel, dokter. Ik
wéét hier in de nabijheid de woning van een
trouwen, chjneeschen christen. Deze moet ons
huisvesten, Tot het donker geworden is. Dan
moeten we probeeren, 01111 in cbineesche klee
ding de'Petang te bereiken. En wanneer men U
onderweg nio'clit uitschelden, dan stoor U om
Godswil niet daaraan. Moéhten ze U werkelijk
te lijf willen gaan, tracbt; alle handtas
telijkheden te ontwijken, zoolang het slechts
even mogelijk is. Bij iïeze oproerige volks
stemming is er o zoo weinig noodig, om de
lawine aan 't rollen te brengen.
Hechts noch links ziende, gingen de twee
mannen vlug eenige straten en stegen door.
Dikwijls hoorden ze vijandelijke toeroepen,
maar ze stoorden zich er niet aan. Een jonge
langstaart gooide zelfs met een vuistgrooten
steen naar hen waardoor pater Doré aan
zijn been verwond werd. Hij verheet de pijn
én ijlde, gevotgid door zijn reisgenoot des te
snéller verder.
•Eindelijk kwamen ze aan een huis, dat in
een smalle zijsteeg verscholen lag. Pater Doré
klopte op een bijzondere manier aan de deur;
deze werd geopend en haastig slopen de beide
mannen liet huis binnen. De heer des huizes,
die toalf de deur geopend had, deinsde ontzet
terug bij het zien der heiden naar Europeescbe
mode gekleede -hoeren- Euel hij een
blik over de straat, om zich te overtuigen,
dat niemand hot binnentreden der beide man-
pen bemerkt had, sloot daarna de huisdeur
én yoerda zijn gastejl naar een halfdonkere
kamer, die In het achterste gedeelte yan het
Twee deodan, veertien jgeworuici:
PALEMBANG. 18 Aug. (ANETA) Bij eon
hevigen brand te Doasoen Marga Loéboekba-
tang in de abdeeling Ogan en Komenringoeloe
zijn vijf woonhuizen afgebrand. De schade be
draagt veertien mille. Zestien personen werden
gewond door neerstortende balken. Twee slacht
offers zijn overleden.
IN INMë IS ALLES MOGELIJK.
DE TRUC VAN EEN ZAKENMAN.
Als historisch vertelt de „Indische Koerier":
't Is waar gebeurd, dat een groep Amerikaan
se he toeristen in "Weltevreden veel belangstel
ling toonde voor een klapperboom op het erf
van een winkelier,, en nog nooit het plukken
van klappers had gezien.
Natuurlijk was de zakenman bereid eene aan
schouwelijke voorstelling te gewen. Vlug den
kebon den boom ingezonden en in minimum
van tijd lagen de klappers op den grond.
Maai- alles heeft, z'n grenzen. Zao'n klapper-
plukkerij is wel aardig om er de aandacht op
to vestigen en den klanten een genoegen te
doen, maar de boom kan niet zorgen telkens
als er eene "boot komt, vruchten te hebben.
Een goed zakenman zit echter nooit met de
handen in het haar, en dus werden vóór het
toeristenbezoek maar wat losse klappers in den
kruin van den boom gehangen, totdat één 'toe
rist, professor in de botanie, moest conötatee-
ren, dat aan ëènzelfden boom 'twee verschillen
de soorten vruchten voorkwamen.
O, zei de koopman, dat kan héét z'ó'n, „in
Indië he niites mogelijk".
BR. J. J. L. VAN RIJN
'Dr. J. J. L. van Rijn te Rome, afgevaardigde
van Nederland van hét permanente comité van
het Int. Landbouwkundig Instituut 'aldaar, is
hij besluit van 11 dezer benoemd tot comman
deur in de Ordre du mérite agricole.
ZWAR.E ERA ND TE
«EN4p»I.
Be
s schaöe wordt op 20 mille ges eh a t
Tegon middernacht is Zondag een zware
ïb.rand uitgebroken in de werkplaatsen van deu
Ihear G. Santuz;, fabrikant van graniet- en ter-
a-azzowerken, gelegen aan de Parade en Koe-
vootstraat 'te Bergen op Zoom.
Do brand is vermoedelijk ontstaan in den
voorraad pakmateriaal grootendeels stroo
en hooi, welke -door broeiing tot ontbranding
schijnt te zijn gekomen. De vlammen moeten
izich hebben medegedeeld aan veor de bewerking
der producten van de fabriek henoodigde teer-
Iboudende ingrediënten, waardoor de vlammen
Ifel om zich heen grepen en weldra het gebeele
tinwendige der werkplaatsen in een vuurzee was
herschapen. De heer Santuz, bijgestaan door
eenige burgers en een agent van politie, wist
zich, -door de vensterruiten in te slaan, waarbij
hij leenise verwvendlaïgen opliep, nog toegang tot
het .kantoor te verschaffen en het grootste deel
wan zijn administratie en correspondentie in
veiligheid te brengen. Toen hij voor de tweede
imaal in het -ook dooT het vuur aangetaste kan
toor wilde terugkeeren, werd zulks hem door
de politie belet.
Spoedig na het uitbreken van den brand wa
ren de beide stedelijke slangenwagens en een
ttweétal motorbrandspuiten op het terrein van
den brand aanwezig en werd onder leiding van
den opperbrandmeester, den heer Ant. Assel-
Ibergs, met alle beschikbaar materiaal en perso
neel hét vuur aangetast, dat ook de garage van
den heer Vriens, benevens de aangrenzende kan
ttoren der Rijks Directe-Belastingen zeer ernstig
bedreigde.
Do militairen, die met brandweermaterieel 'ter
plaatse verschenen, konden niet aan het hlus-
schingsw-erk deelnemen, wijl alle brand kranen
dor wafceiiteiding door de gemeentelijke brand
weer in 'gébruik waren genomen.
Tegen Itwee uur was men den brand vrijwel
meester en was gevaar voor uitbreiding voor
komen. 'De ruime werkplaatsen brandden geheel
'.uit -en behalve de ■schade deor vernieling der
igébau.wen en werktuigen aangericht, Jijdt de
Jbeer Santuz ernstige schade doordat de kelders,
'waarin een ruime voorraad materialen was ge-
Tbcrrgen, onder water moesten worden gezet. De
Jschade, die op ruim 20 mille wordt geschat,
'wordt Slechts gedeeltelijk door verzekering ge-
<dokt.
huis gelegen was.
Wfl zjjn hier in het huis van idem heer
Hói-so-ping, een graanhandelaar, die de 'Pdtang
geregeld mét meel en andere levensmiddelen
verzorgt en voor dit doel vlak bij de Pe-
tang 1) een groot pakhuis bezit. Hij is een
goede, vertrouwbare man, die ons niet ver
raden zal.
Na dms woorden wendde ziéh de pater Tot
den Chinees, en deelde hem in 't Chineesch,
de eenige taal, die Hoi-so-ping verstond, mede,
wie zjjn nieuwe gast w-as, waarop de koop
man Dr. Lütticken hartelijk, hoewel zwijgend,
op Europeesche manier met een stevigen hand
druk begroette. Nu .begon tusschen den pater
on Hoi-so-ping een levendig gesprek in 't Chi
neesch. Het leek den Chinees onbegrijpelijk,
hoe zijn beide gasten zonder .hinder naar zijn
huis gekomen waren. Hjj deelde mede, dat
Xu-sien, de gouverneur van Shantoeng, de
g'eheele provincie opgehitst en mat de Bok
sers gemeene zaak gemaakt had. Dat ook de
troepen van generaal Toen-foe-sian, den 'com
mandant van Peking, aan 't muiten geslagen
waren en zich op *t eerste teeken van oproer
hij de Boksers zouden aansluiten. Dat reeds
vele christench'taeezen uit hun huizen gevlucht
en gedeettélijL naar de Petang 'gegaan waren,
gedeeltelijk, zonder 'te weten hoe óf wat, overal
ronddwaalden
Gedurende dit gesprek werd er buiten aan
de deur geklopt. .Hoi-so-ping ging snel de
kamer uit en kwam aanstonds weer terug niet
een man in chineesche kleeümg, wiens ge
zichtstrekken echter aanstonds zijn Europee
sche afstamming verrieden. Teen pater Doré
hem zag, ijlde hij met uitgestrekte handen
op hem toe.
Ha, frater Andree. Hoe gaat "t in de 'Si-
tang?
Helaas niet goed, patel'. De toestand is
zoo gevaarlijk, dat ik Slechts zeggen kan: Wij
zijn In Godshand.
De pater maakte 'frater Andree, nadat deze
den heer des huizes begroet had, met zijn
reisgenoot bekend:
Frater Julius Andree, visitator van onze
Maristen. Dokter Lütticken, een Duitsch
geleerde, die juist in deizen ongelukkigen tijd
naar China gekomen is, om hiér land en nien-
scben te leeren kennen.
Frater Andree schudde het hoofd.
U komt werkelijk op een zeer ongunstig
tijdstip, dokter'! U kunt tevreden zijn, als
U er mét Uw leven afkomt hij dit avontuur.
Gelooft U, dat de vijandelijkheden -spoedig
zullen beginnen? vroeg pater Doré.
Zware donkiere wolkenmassa's trékken
'zich te samen. Niemand kan zeggen, wanneer
da eerste bliksemstraal flikkeren zal.
Hoe maken 't mijn dierbare parochianen,
jn de Sitang, .frater Andnee?
- Ik kona er .juist vandaan. Zij zitten na
tuurlijk tin grooten nood. Ik heb hun aange
raden naar de Petang 4e gaan, omdat deze
"t best tegen •overvallen verdedigd kan worden.
Maair toen zij- hoorden, dat hun beminden
'pastoor op weg was naar de Sitang, wilden
ze 'blijven, 'totdat U weer bij hen zoudt Z0n-
Monseigneur "Tavier, onze apostolische vicaris
verwacht echter stellig, dat ik U direct mee
zal brengen naar de Petang.
Maar dat gaat natuurlijk niet, protesteer
de pater Doré. Hoe zou ik er aan kunne»
denken, mijn parochianen in den steek te laten,
om mijn armzalig brokje leven in zekerheid
to brengen? Breng "monseigneur .mijn harte
lijkste groeten over en zeg hem, dat ik in
elk geval naar mijn parochianen ga. En als
't dan mogelijk is, zal ik mijn geheele parochie
naar de Petang brengen, of anders met d«
mijnen in Sitang blijven.
Hóe zullen zich de chineesche christenen
houden bij de aanstaande strubbelingen? vroeiï
Dr. Lütticken aan frater -Andree. Deze trok
de schouders qp.
Bekijk onzan goeden Hoi-soeping eens-
Hij is zeker 'n gaed cbxisten en esn ver-
tronwenswaardig man. Maar hij beeft al van
angst, omdat .wij ons ln zijn huis bevinden-
En daarbij weet hij toch heel geed, dat, van
af 't oogenblilt, waarop het oproer begint, zijn
leven zonder meer aan hetzelfde gevaar blood
staat als het onze. De Boksers hebben nS"
melijk, aangedreven door een gloeienden haat
tegen hun christelijke stamgenooten, a1*10
huizen der chineesche christenen nauwkeunS
gekenmerkt. (Wordt vervolgd)-
1). De vertaler ontving van pater Viet-
Kruitwagen, O.FM. te Weert, oud-missionaris
in China, het volgende schrijven, als antwoord
op een vraag betreffend de beteekenis va»
„Petang" en eenige andere Chineesche woor
den, die in deze vertelling VDorkomem
1 -.. U kunt gerust schrijven: Wij ',e'
gaven ons naar de Petang, enz. Ter escplicntia
het volgende;
-De Ch.meteen (de uitvinders van 't kompas)
duiden bij al hun aanwijzingen de windstrec'-
aan. Be Noord, Nan Zuid, Tong 00f"
Si West. F'ang Kerk nJ. het eigenlijk^
gebouw; maar ook t'ang 't geheele comPle
g,©bouwen, dat bij die kerk behoort, zooa1
pastorie, scholen, gebouwen der H. Kindshei
en allee, wat bij de kerk behoort, dat onder b
stuur van den missionaris staat.t tUV
kan ook beieëkenen: zaal, tempel, tribunaat
De samenhang der letters moet aanduiden, w
in élk speciaal gevaDbedoeld wordt.
De verteller zegt hiermee pater Vict. KrU
.wagen hartelijk dank yoor zijn uitleggloS*
