FEUILLETON
WOENSDAG 5 SEPTEMBER 1928
TWEEDE BLAD
PAGSNA 2
t EEN BRUTALE KLANT
„PETRUS CAN I SI US"
BUITENGEWONE ACTIVITEIT IN
HET AFGELOOPEN JAAR,
ONDANK IS 'S WERELDS LOON
BOSSCHE R.K. DIOC. CONGRES
OVER HET HUWELIJK
VERBLINDEND LICHT DE
SCHULDIGE?
DOOR BOKSERS BELEGERD
De Nederl&ndsche sociaal-democraten zit
ten natuurlijk bar in de knel door de hou
ding van de Duitsche partijgenooten.
De heeren in het Oosten rukten ter stem
bus onder de leus: „geen man en geen cent"
en net hadden ze de macht veroverd en za
ten aan het laatje of de vier roodo ministers
stemden bedaard en brutaal vóór den bouw
van een respectabel pantserkruisertje.
Rumor in casa: de heele partij liep te
hoop en de rijkskanselier en zijn ministers
werden voor het Sanhedrin va nde Partij
gedaagd. Maar Caiphas-Müller, die nu in
Genève zit, zei: „beter de kruiser gebouwd
dan wij weer op straat" en dies bleven de
roode ministers rustig in functie en wordt
de kruiser gebouwd.
De heele kwestie is deze, dat, zoöals de
sociaal-dK,»ucraat Breitscheid in de „Voor
waarts" geschreven heeft, de socialistische
ministers vóór moesten stemmen, omdat, de
democraten hadden gezegd: „jullie tegen,
dan wij ook!" En dan was er een crisis ge
weest en hadden de socialistische ministers
er uit gelegen. Nu kunnen ze, zoo rede
neerde Breitscheid, nog wat doen voor het
proletariaat.
Die man is ten minste eerlijk.
Maar aan „Het Volk" zit een meneer
buitenlandsche overzichten te schrijven, die
blijkbaar niet tegen een leugentje opziet.
En hij vertelde aan de „Volk"-lezerS, dat de
Duitsche sociaal-democraten zulke draaiers
waren doorhet Centrum!
Het is de Katholieke partij, die vóór de
verkiezingen óók den kruiserbouw bepleitte
en daarom fel bestreden werd door de de
magogische propaganda der socialisten. Het
tijn de laatsten, die hun kiezers schandelijk
'bedriegen door vóór kruiserbouw te stem
men, nu ze in le regeering zijn. En nu komt
„Het Volk" de schuld geven aan de Katholie
ke partij, die haar standpunt nooit gewijzigd
heeft!
De partijgenoot van de Duitsche draaiers
durft aan het Katholieke Centrum „politieke
karakterloosheid" te verwijten.
Gelukkig zijn niet alle sociaal-democraten
zóó doortrapt onbeschaamd.
Het hoofdorgaan van de Duitsche sociaal
democraten erkende zelf rondweg, dat de so
cialisten, regeeringspartij geworden, in
strijd gekomen zijn met hun vroegere hou
ding. En het blad betoogde; „Er moet
klaarheid komen over de positie van do
partij inzake de landsverdediging".
Moeten wij nog verdedigen of moeten wij
ontwapenen? En zou wij het laatste willen,
moeten wij dan daarmee wachten tot. wij
alléén de baas zijn of mogen wij deelnemen
aan een coalitie-regeering om de arbeiders
belangen al vast te behartigen?
Zoo staan de zaken in Duitschland. Het
gaat om de vraag: met anderen regeeren
of niet? Als de Nederlandsche Katholieken
ooit voor de vraag komen of samenwerking
met de socialisten noodig is, zullen zij zich
wel herinneren, welk een leugen-tactiek el
ders door de roode broeders werd gevolgd
en hoe die weer leugenachtig werd recht
gepraat in ons vaderlandsche „Volk".
Onder leiding van Dr. W. G. J. van Koe
verden, pastoor te Maarssen, had gisteren te
Utrecht de jaarvergadering plaats van de
Apologetische Vereeniging „Petrus Canisius"
Het jaarverslag werd goedgekeurd. Hieraan
ontleenen we het volgende:
Het Jaarverslag.
Vooral door de activiteit van Prof. Mets en
Prof. Verhaar klom dit jaar het aantal wer
kende leden van 809 tot 903, het aantal be
schermers van 191 tot 194.
Het propaganda secretariaat Het Schild te
Schiedam heeft mooi Werk gepresteerd. Op 1
Juli 1927 bedroeg het aantal abonnementen
5015. Op 30 Juni 1928 was het aantal geste
gen tot 6504, waaronder zich 822 gratis abon
nementen bevinden.
Afgeschreven moesten worden 532, de aan
winst nieuwe abonné's bedroeg dus in het af-
geloopen jaar 2031.
Ook met de regeling van gratis abonnemen
ten voor andersdenkenden werd het bureau te
Schiedam belast. Het is wel bemoedigend dat
meer dan 1600.voor gratis-abonnementen
werd toegezonden.
De geldelijke steun aan apol acties bedroeg
dit jaar 1892.52.
Aan gratis-lectuur werd besteed 3416.92.
Nieuwe inlichtingenbureaux. Om niet-katho-
iieken nog meer in de gelegenheid te stellen
inlichtingen te winnen omtrent het Katholiek
Geloof, stichtte het bestuur drie nieuwe bu
reaux, n.l. in het Seminarie te Djokjakarta
Java, in het Minderbroedersklooster, Sittarder-
weg te Heerlen en in het Bissch. College te
Roermond.
De bureaux ontvingen voor zoover bekend
468 aanvragen, waaronder 337 algemeene en
131 bizondere. Onder de resultaten mogen we
vermelden dat elf personen Kath. geworden
zijn, 14 worden nog Kath., 3 keeren terug tot
de Kerk, 26 ontvangen geregeld onderricht,
met 46 wordt nog gecorrespondeerd.
Veel aanvragen komen uit de onderwijs-we
reld, een der gedoopten is een Dr. in de Klas
sieke Letteren, onder hen, die leeren een Mr.
in de Rechten en een med. student.
De voorzitter deelde naar aanleiding van het
jaarverslag nog mede, dat do commissie tot
onderzoek naar do oorzaken van den geloofs
afval gereed is met haar werk.
In plaats van Dr. W. van Koeverden, die niet
als zoodanig herkiesbaar was, werd gekozen
Prof. Dr. J. Hoogveld, rector-magnificus der
R. K. Universiteit te Nijmegen, die mot een
dankwoord aan den af tredenden voorzitter, het
presidium aanvaardde.
Tot bestuurslid in de vacature.Corbière werd
gekozen de Zeereerw. heer pastoor G. van
Noort te Amsterdam. Deze wordt ter zijde ge
staan door den WelEerw. Heer J. Prlin, leeraar
te Culemborg als penningmeester.
Vervolgens heeft prof. H. T. Heezemans uit
Haaren een inleiding gehouden over „De pries
ter en het socialisme".
Daarna sprak de heer Piet Kasteel over
„de leek en het socialisme".
Aan de daarop volgende discussie werd
o.a. deelgenomen door kapelaan Sicking (van
Tilburg) en dr. Schmutzer (Indië).
Op de kwesties die aan de orde kwamen,
stellen wij ons voor, nog nader terug te ko
men
Een 16-jarig pleegkind van den landbouwer
J. de W. te Herpt heeft bij afwezigheid der
pleegouders uit een kast een bedrag van 50
en een doosje met gouden ketting, oorbellen,
brocheren ringen gestolen. De politie heeft den
jongen te Haarsteeg aangehouden. Het ge-
stolene was nog in zijn bezit.
„ER ZIJN ZELFS KATHOLIEKE GEZINNEN
WAAR MEN LIEVER DE GELUKSFOP
IN DE FAUTEUIL HEEFT DAN
'T GELUKSKIND IN DE WIEG."
DE OPENINGSVERGADERING.
Nadat 's morgens door Z.D.H. Mgr. A. F.
Diepen, beschermheer van het congres, in de
Kathedraal een plechtige H. Mis was opgedra
gen, ving gisteren te 's Hertogenbosch de
eerste vergadering aan van het Bossche
R. K. Dioc. Congres over het huwelijk.
De voorzitter Mr. Dr. L, Deckers deelde in
het kort de voorgeschiedenis mede.
Door dit congres wil men bereiken, dat
krachtig de strijd wordt aangebonden tegen
het neomalthusïanisme, dat ook hier slacht
offers maakt.
Vervolgens merkte hij op, dat het geboorte
cijfer daalt, dat het aantal echtscheidingen
stijgt. Er zijn zelfs katholieke gezinnen waar
men liever de gelukspop in de fauteuil heeft
dan het gelukskind in de wieg. Er is veel dat
waakzaamheid gebiedt.
Medegedeeld werd nog dat 500 lichamen of
particulieren als begunstigers zijn toegetreden.
Inleiding prof. P. van Grins ven.
Het woord werd vervolgens verleend aan
den zeereerw. hooggel. heer Prof. P. J. A. M.
van Grinsven, hoogleeraar aan het Groot-
Seminarie te Haaren. Deze hield een inleiding
over: het gewicht van het Vraagstuk uit gods
dienstig, zedelijk en maatschappelijk oogpunt.
Hij merkte op, dat de misdadige geboorte
beperking steeds meer toeneemt. In Frankrijk
telt men meer doodkisten dan wiegen. In
Duitschland zijn steden waar de coefficieënt
der geboorten per duizend slechts 7.5 bedraagt.
In Engeland en Wales is het geboortegetal de
helft van wat het was voor 40 jaar. In België
gaat de bevolking evenzeer achteruit, zooals
hij nader met cijfers aantoonde.
Al is in Nederland de toestand nog beter
dan elders, we behoeven het hoofd niet mede
lijdend te schudden over andere volkeren.
Tenslotte betoogde spi. in schoone pe
roratie, dat de menschen teruggebracht moe
ten worden tot het Evangelie Van Christus,
dat is het eenige middel tot verbetering.
Bij de gedachtenwisseling vees pastoor Na-
buurs nog op den invloed van het neo-malthu-
siasme op het godsdienstig-Zedelijk leven, waar
in de inleider hem bijviel. Hierna werd gepau
zeerd.
TWEEDE ZITTING.
Inleiding mr. F. van de Ven.
Te ruim twee uur werd de vergadering
hervat.
De voorzitter verleende direct het woord
aan den heer Mr. F. J. J. B. van de Ven, kan
tonrechter te Hulst, tot het houden zijner in
leiding over „Positieve bestrijding van 't neo
malthusïanisme door overheid, pers en indi
vidu".
Hij merkte op dat bij de bestrijding natuur
lijk allereerst past het aanvallend optreden
tegen het stelsel, ln welk verband hij naging
den arbeid der geestelijke overheid.
Hij wees er op dat Nederland ook malthu-
sianeert en de overheid deed en doet daar
tegen niets, zooals hij in zijn .inleiding ging
toelichten.
De zedelijkheidswetten van Regout zijn gebo
ren in angst voor het neo-maltUusianiame. Maar
tegen het stelsel doet de burgerlijke overheid
niets.
In verband met de strafbepalingen, die als
uitvloeisel van de wet-Reg°ut er gekomen
zijn ging hij de jurisprudentie dienaangaande
na.
Z.i. is met de wet wel iets te bereiken, al
moet men er zich geen groote illusies van
maken.
Tenslotte weidde hij uit over de bestrijding
door het individu. De geneesheer heeft hier
mede een taak te vervullen. De ouders kunnen
bij de opvoeding in de goede richting werk
zaam zijn.
Practisch kan ieder tan de bestrijding deel
nemen. Spr. wees ook op de mogelijkheid van
een boycot van winkels, die neo-malthuslaan-
sohe artikelen in voorraad hebben. Zij die zich
afzijdig houden van dien handel dienen ge
steund te worden.
In het bijzonder richtte hij zich nog tot de
hoogere standen, die het goede voorbeeld moes
ten geven maar integendeel voorgaan ln mon
dain gedoe.
Daarna volgde eenige gedachtenwisseling.
Inleiding A. Engels-
Daarna was het woord aan den heer A.
H. J. Engels, lid van de Tweede Kamer der
Staten-Generaal, die eene inleiding hield over
woning en gezin.
In den strijd tegen het Neo-Malthusianisme
is de goede woning een belangrijke factor.
Sinds de komst der Woningwet 1901, is er in
ons land heel veel ten goéde veranderd. De
w-oningen zijn grooter, de slaapgelegenheden
veel verbeterd, het aantal kamers is vermeer
derd. De volksgezondheid is belangrijk vooruit
gegaan, de sterftecijfers zijn gedaald.
De wereldoorlog, die het bouwbedrijf, ook
hier te lande tijdelijk stop zette, heeft veel
bedorven. Dank het kabinet-Ruys de Beeren-
brouek, dank vooral het krachtig werken van
den Minister van Arbeid, Mr. Aalberse, is in
de jaren na den oorlog de volkswoningbouw
weer met groote kracht ter hand genomen. De
oplossing van het woningvraagstuk nadert hier
te lande zijn voltooiing.
Slechts op een zaak is niet, of te weinig
gelet: n.l. op den bouw van een behoorlijk
aantal woningen voor het grootere en groote
gezin. In dit opzicht waren de Rijksvoorschrif
ten dikwijls te beperkend.
Thans moet hier meerdere, ja de volle aan
dacht op gevestigd.
HET MGR. MUTSAERSOORD
Van den R. K. Bond van Spoor- en
Tramwegpersoneel >,St. Raphael"
HOE HET WORDEN ZAL.
„Het Rechte Spoor", het orgaan van boven-
genoemden bond, meldt:
De plannen voor den bouw van ons mgr.
Mutsaersoord en Kinderhuis zijn gereed en zijn
door een gecombineerde vergadering van het
bestuur van onze H.O.V. en het dag. bestuur
van St. Raphael, definitief goedgekeurd!
Wij zullen twee moderne, aan alle Tedelijk
te stellen eiscken voldoende herstellingsoordefi
krijgen, waarop elke Raphaëlman met recht
tTOtsch zal mogen zijn!
Het „Mgr. Mutsaertsoond" krijgt een front
breedte van 65 M.. de grootste diepte is 52 M.
en het achterfront is 36 M. Hef geheel krijgt
ongeveer de vorm van een vliegmachine. Het
bevat 41 kamers voor patiënten, woongelegen
heid voor een rector, 13 kamers voor zusters
en dienstpersoneel, afzonderlijke zit. en recrea
tiezalen voor mannen en vrouwen en een kapel
met 70 zitplaatsen. Aan het voorfront komt
over de geheeJe lengte een circa 3% M. breede
waranda.
Het kinderhuis biedt plaats voor 60 kinderen
met afzonderlijke speel- en slaapzalen voor
jongens en meisjes.
Alles wordt keurig en degelijk ingericht en
in modernen stijl opgetrokken.
Spoedig hopen wij met den bouw te begin
nen!
MGR.- AENGENENT GEFILMD
Bij do huldiging door Katholiek Delft
UITSTEKEND GESLAAGD
In opdracht van den directeur van de Stads
Doelen te Delft en de N. V. Filmafdeeling van
het Centraal Bureau der K. S. A„ te Leiden,
is door de N. V. Orion-filmfabriek een film
vervaardigd van de grootsche kulde, op 21 en.
22 Augustus j.l. aan Z. D. H. Mgr. Aengenenit,
door de Katholieken van Delft gebracht.
Bij do eerste vertooning, die ten paled ze
plaats had, gaf Mgr. zijn groote tevredenheid
over deze zoo uitstekend geslaagde film te
kennen
GEZELSCHAP DER VROUWEN VAN
BETHANIë.
Officieel door Rome erkend.
Naar uit Rome werd medegedeeld, beeft het
instituut „Het Gezelschap der Vrouwen van
Bethanië" (St. Reinilda Stichting, Moederhuis
te Bloemendaal N.H.) sedert 19 Mei de Romein-
sche goedkeuring bekomen.
Het gezelschap heeft hiermee dus officieel
een plaats verkregen onder de vele orden en
congregaties in Gods' Kerk en is als zoodanig
door Rome erkend.
DE BESTUURSWISSELING IN CURASAO.
Het vertrek van Gouverneur Brantjes.
De Minister van Koloniën maakt bekend, dat
luidens de desbetreffende telegrafische ambts
berichten, de afgetreden gouverneur van Cu
rasao, de heer' mr. N. J. L. Brantjes, den
30 Augustus, evengenoemd gewest heeft ver
laten en dat diens tijdelijke vervanger, de
waarnemend procureur-generaal bij het Hof
van Justite, aldaar, mr. M. van Dijk, daarop
het bestuur over Curasao heeft aanvaard.
HET KASTEEL „DE BINCKHORST"
Voortbestaan en restauratie verzekerd
In de Raadsvergadering van 1.1. Maandag
besloot de Haagsche gemeenteraad tot aan
koop van het kasteel „De Binckhorst" voor
de som van 19.600. Het ligt in de bedoeling
het gebouw, dat danig in verval is, te restan»
reeren. Naar schatting zal daarmee een be
drag van ruim 30.000 zijn gemoeid. Daar het
behoud van het kasteel van algemeen histo
risch belang kan worden geacht, hebben B. en
W. den minister van Onderwijs, Kunsten en
Wetenschappen bereid gevonden te bevorderen,
dat het Rijk 1/3 der kosten van herstel tot
een maximum van 10.000 voor zijn rekening
neemt, terwijl ook bij de Provincie om subsi
die voor de restauratie is aangeklopt.
PER FIETS ONDER EEN AUTO
Gisterenavond om half tien is op den Amster-
damschen straatweg te Haarlem een ernstige
aanrijding gebeurd. Een 20-jarige chauffeur uit
Bloemendaal reed per fiets in de richting
Haarlem, toen hij door een hem achterop ko
menden auto werd aangereden en tegen den
grond geslingerd.
Zwaar gewond is hij naar het gasthuis te
Haarlem overgebracht. Zijn toestand is zorg
wekkend.
De automobilist verklaarde verblind te zijn
geweest door de lichten van een naderende
tram.
'n Vertelling van Heinrich Tiaden.
15.
Het zal den belegraars wel zonder
ling geleken hebben, dat plotseling de geweren,
die van uit den hoofdingang tot dan toe dood
en wenden onder hen gezaaid r hadden, geen
schot meer afgaven. Onder het gedonder der
kanonnen en het geknetter der geweren kniel
den de verdedigers neer en bogen eerbiedig
het hoofd voor het grootste Wonder der we
reld. Toen de stervende de H. Teerspijze ont
vangen had, teekende zich een diepe, zalige
Vrede af op zijn aangezicht, dat reeds door
de vleugelen des doods overschaduwd was. Hij
glimlachte stil ln zich zelf, haalde nog eenmaal
diep adem, alsof hij bevrijd was van allo In
wendige boelen en wendde zijn hoofd ter zijde,
hij was dood.
Nadat de beide priesters knielend nog een
gebed gesproken hadden bij het lijk van den
dapperen jongeman, stonden zij op. Op het
zelfde oogenblik gaf pater Ckavanne 'n gil en
tuimelde. Do seminariet, die vlak hij hem
6tond, apreng op hem toe en ving den wanke
lende in Wn armen op.
Groote God! Pater Ckavanne, wat is er
aan de hand?" riep de wijbisschop verschrok
ken.
U bent toch niet gewond?
De missionaris had intusscken met gewel
dige kraehtsinspanjaing zijn zwakte overwon
nen. Hij glimlachte.
Zeker, een kogel heeft me getroffen,
sprak hij geruststellend,, maar de wonde schijnt
niet van beteekenis te zijn.
Lij stroopte zijn mouw ln de hoogte, en het
bleek, dat. een kogel den bovenarm doorboord
had, zender het been te raken. Het bloed liep
met een straaltje langs zijn arm af.
Kom gam, naar dr. Lfltticken, om de
wonde te laten oóderzoeken en verbinden, zei
bisschop Jarlin. Ik ben altijd bang, dat zoo'n
kogel vergiftig is.
Hij legde zijn arm om de schouders van den
pater, die weer onder een plotselingen aanval
van zwakte begon te wankelen en dé beide
heeren gingen op de kerk toe. Maar nauwelijks
hadden ze een paar stappen gedaan, of een
kogel schoot den wijbisschop zijn hoed van
zijn hoofd af. De kogel had het band om den
hoed doorboord' en "t scheelde maar een paar
centimeter, of de missie had op dien dag een
ontzettend zwaar verlies geleden.
Doodkalm streek de bisschop met zijn hand
door zijn verschroeide haren; zijn hand was
bebloed, toen hij ze terugtrok.
Nu heb lk ook mijn vuurdoop gehad,
sprak hij glimlachend. Wij moeten beiden in
behandeling gaan van onzen onvermoeiden
heelmeester en menschenvriend.
De Duitsche geleerde bevond zich in de kerk
te midden van een schaar groote en kleine
jammerende patiënten. Bijna hulpeloos stond
hij tegenover al deze menschen en kon niets
anders doen dan troost geven en hun moed
en godsvertrouwen toespreken. Het was hem
helaas onmogelijk, al dien ontelbaren zieken,
die hem om hulp smeekten, gezondheid en
levenskracht terug te geven.
Vooral de arme moeders, die haar kleine
lievelingen hulpeloos zagen wegsterven, wa
ren in een zeer gedrukte en troostlooze
stemming.
Liitticken onderzocht de wonden der beide
geestelijken. Het schampschot, dat een stuk
vel van het hoofd van den wijbisschop mee-
gerukt had, was vau niet veel beteekenis. De
wonde werd goed uitgewasschen en met een
koelpleister belegd. Erger was de arm wonde
van pater Chavanne. Het vleesch was door den
kogel doorboord; maar die kogel moest zich
wel sterk verwrongen hebben en had daardoor
het spierweefsel uit elkaar genftt. De wonde
veroorzaakte den missionaris zulke hevige
pijnen, dat hij zich, nadat de wonde, zoo goed
en zoo kwaad als het ging, behandeld was, te
bed moest hegeven. Niemand vermoedde toen,
dat het 't sterfbed van dezen ijverigen, onver
schrokken en offer vaardigen pionier van het
Christendom zou zijn.
Bisschop Favier was intusschen naar de
Jentse-tang gegaan. Daar heerschten Inder
daad ontzettende toestanden. A.lle gebouwen
hadden door de voortdurende beschieting
zwaar geleden. Het waschhuis had zich nog het
beste gehouden. Toen de bisschop langs dit
gebouw kwam, hoorde hij daar binnen het ge
dempte geluid van vele biddende, weenende
klagende en jammerende stemmen. Hij ging
naar binnen en een hartverscheurend schouw
spel trof zijn oogen.
In het enge waschhuis hadden de zusters
met meer dan 500 haar toevertrouwde wees
kinderen hun toevlucht genomen. Hier zaten
die arme weezen dicht tegen elkaar aan ge
hurkt, zieken en gezonden bij elkaar en allen
bevangen door den schrik van den steeds drei
genden dood. Zuster Jaurias gaf den bisschop
een teeken en hij drong zich tusschen die
weesjes door, die smeekend bun handjes naar
hem uitstrekten als tot hun vader.
Hier een dier handjes grijpend, daar een
tot hem opgericht hoofdje streelend, blikken
vol liefde en een opvroolijkenden glimlach
toonend en daardoor menig treurig gezichtje
opklarend, menig klagend geween stillend
zoo bereikte hij eindelijk de deur naar een
daar naastgelegen ruimte, waar zuster Jau
rias hem wachtte.
In die ruimte lagen op een leger van stroo,
waarover eenige dekens gespreid waren, twee
Chineesohe vrouwen aan wie men bij den
eersten oogopslag zien kon, dat zij spoedig uit
haar lijden verlost en uit haar jammervolle
omgeving weggavoerd zouden worden. Vreugde
straalde uit de oogen der zieken, toen ze den
bisschop zagen binnenkomen. Onder het voort
durend donderen der kanonnen ontvingen zij
de H. Communie; en daarna teekenden zich
op haar aangezicht inwendige vrede en vreug
de af, alsof al het lijden, dat daar berghoog
om hen heen opgestapeld lag, geen beteekenis
meer voor hen had. De bisschop bleef nog even
bij haar ziekbed en sprak met hen, toen plot
seling de lucht daverde door een geweldige
explosie. De grond beefde de gebouwen ston
den te schudden, als bij een sterke aardbeving.
Een akelig schrikgegü klonk door het missie
kwartier. Een paar seconden lang stond de
bisschop stijf van schrik, maar daarna ijlde
hij naar buiten.
In het Oosten van de Jentse-tang steeg een
nachtelijke zuil 0p van rook en stof, wel 30
meter hoog.
Wat is er gebeurd? vroeg de bisschop een
voorbijrennenden, Italiaanschen marinier.
Een mijn, monseigneur! stootte de man
er buiten adem uit De Boksers hadden een
mijn aangelegd en laten explodeeren. We heb
ben den heelen dag aj ee» do£' ondergrondsch
geluid gehoord, maar wisten niet, wat het
was.
Is er iemand verongelukt?
Ja, er liggen menschen onder de puinhoo-
pen begraven, maar meer bijzonderheden zijn
nog niet bekend. Ik loop zoo snel lk kan naar
de Petang, om menschen te halen, die ons
helpen bij het uitgraven.
Ja, loop zoo snel als ee kunt, vriend, en
verzoek in mijn naam, dat er zeer velen mee
helpen bij het reddingswerk.
De soldaat rende weg en dë bisschop ging
haastig naar de plaats van het ongeluk. Daar
was reeds de door onvermoeibaren ijver be
zielde commandant Paul Henry.
Beste Henry, wat was dat? vroeg de bis
schop, toen hij het gefronst voorhoofd van den
Franschman zag.
De Boksers hebben weer een nieuw mid
del gebruikt, om ons schade toe te brengen,
antwoordde Henry. En dezen keer, geloof ik,
hebben ze een middel gebruikt, dat ons zeer
veel zorg, onrust en arbeid zal bezorgen, om
van de verliezen maar niet te spreken.
Is iemand er bij om het leven gekomen?
Helaas, ja! Een Chineesche Christen, die
aan den Oostmuur op wacht stond. Een paar
van zijn kameraden zijn gewond, doch geluk
kig niet ernstig, naar 't schijnt. De mijn was
niet ver genoeg geboord. Ze heeft slechts een
deel van den ringmuur en een paar bijgebou
wen verwoest. De schurken zullen echter zon
der twijfel uit dit geval geleerd hebben, hoe
ze het den volgenden keer moeten doen.
En bestaat er geen middel tegen dit mijn-
gevaar?
Oppassen schijnt mij het eenige te zijn,
merkte Henry nadenkend op. We zouden mid
delen en wegen moeten vinden, om de mijnen
bij het aanleggen reeds onschadelijk te maken,
^k moet met dr. Liitticken eens praten.
De bisschop drukte de hand van den moedi
gen kerel.
Ik ben er zeker van, dat u, te zamen met
onzen dr. Liitticken, een middel vinden zult,
om ook dit gevaar het hoofd te bieden. Wan
neer u mijn hulp, hoe dan ook, noodig mocht
hebben, dan beschik over mij.
Hij begaf zich op den terugweg. In de nabij
heid der kerk ontmoette hij een groep zusters,
bij wie zich ook de eerw. moeder bevond. De
ze kwam op den bisschop toegeijld. Hare ge
laatstrekken drukten hevige ontroering uit en
ook in de trekken der andere zusters ontwaar
de de bisschop groote opwinding.
O, hoe zichtbaar is God met ons! riep de
eerw. moeder ontroerd uit. Een uur geleden
waren wij zusters in een schoollokaal, waar
wij onzen toestand bespraken en beraadslaag
den over middelen en wegen, om onze pleeg
kinderen beter dan tot nu toe in veiligheid
te kunnen brengen. Wij vonden helaas geen
ander middel, dan ze aan Gods genade aan te
bevelen. We gingen dus van uit de school naar
e aPel der Mariakinderen, om daar tezamen
te bidden. Nauwelijks hadden we het school
lokaal verlaten, of een kanonskogel kwam
aangevlogen en sloeg het in puin. Wij ijlden
naar de kapel, dankten God voor onze wonder
bare redding en smeekten om zijn bescherming
voor de toekomst, vodral voor onze arme
kleinen. Daarna wilden we weer aan 't werk
gaan en naar onze arme kindertjes terugkee-
ren en juist was de deur der kapel achter
ons gesloten, daar slaat een granaat door het
dak van de kapel, het plafond stortte naar be
neden midden tusschen de banken in, waarop
wij nog voor een halve minuut geknield lagen.
Alles is verwoest en van ons zou wel niemand
in t leven gebleven zijn, als we niet juist die
plaats verlaten hadden.
Bij deze laatste woorden, brak de eerw.
moeder in snikken uit. Tranen liepen over de
bleeke, verhongerde gezichten der zusters.
De hand Gods! sprak de bisschop diep
geroerd.
Duidelijker kan God ons niet toonen, dat
Zijn oog op ons gevestigd is.
Hij vertelde, hoe hij zelf en de wijbisschop
eveneens op dien dag als door een wonder aan
een wissen dood ontsnapt waren en voegde
er bjj:
Zou het niet kleinmoedig van ons zijn te
gelooven, dat God zulke wonderen voor ons
doet en ons ten slotte toch nog ten gronde
zal laten gaan? Zeker, wij moeten iedere mi
nuut gereed zijn, daar God ons in zijn ondoor-
vorschbare raadsbesluiten roepen kan, om de
laatste groote reis te beginnen.
De woorden van den manmoedigen, ver
trouwens-vollen opperherder oefenden op de
beangstigde zusters een zeldzaam bemoedigen
de en kalmeerende werking uit. Vol moed en
godsvertrouwen, vol hoop op een gelukkig
einde van haar zware beproeving keerden ze
terug op haar zware en gevaarlijke posten.
Dien dag en den daarop volgenden nacht
gebeurde verder niets bijzonders. Toen het
donker geworden was, zocht Henry zijn Duit-
schen vriend op en nam hem onder vier oogen.
Hoor eens, dokter, ik heb een avontuur
in mijn hoofd, dat veel moed en overleg vor
dert, U zoudt me, als u zin hebt, bij de uitvoe
ring een zeer gewichtigen dienst kunnen be
wijzen.
Zin voor avonturen heb ik altijd, sprak
de dokter, die, dank zijn ijzeren gezondheid,
zijn levensfrischheid en opgewektheid niet ver
loren had, trots de ontberingen en onrust en
den ontzettenden arbeid, die op hem rustten.
Dus, wat bent u van plan?
U zult toch wel gemerkt hebben, dat niet
ver van de Jentse-tang een rij huizen staat,
die den Boksers een uitstekende dekking be
zorgt en van waaruit ze ons met een succes
beschieten, dat mij reeds herhaaldelijk te den
ken gegeven heeft: Ik ben nu van plan, die
dekking op te ruimen.
Zeer goed, maar hoe? Door ze in de lucht
te laten springen?
Neen, met vuur. Kruit is voor ons te
kostbaar.
Daar hebt u gelijk in. En hoe denkt u
dat klaar te spelen?
Ik heb drie van mijn Franschen en een
'half dozijn moedige en handige Chineezen
uitgezocht en vooruitgestuurd naar de Jentse-
tang. Ik ga aanstonds naar hen toe, en als
alles stil is, sluipen we door een zijpoortje naar
buiten op die huizen aan en steken ze in
brand.
(Wordt yervolgd). j
