Kaboutertje
HEDENMORGEN WERD TE SYDNEY HET
EUCHARISTISCH KINDERFEEST GEVIERD
Vrijdag 7 September 1928
Tweede Blad
Pagina 1
i
<fl;4
EEN ONTROERENDE PLECHTIGHEID OP DE SHOW-GROUNDS
DE EERSTE H. MIS IN DE OPEN LUCHT IN AUSTRALIË
DE KINDERMIS.
AANBIEDING GEESTELIJK BOUQUET
AVONDBIJ EÈNKOMST IN HET
MOORE. PARK.
(eigen Telegram.)
MGR. O'DOHERTY OVER HET GEZIN.
DE ONDERHANDELINGEN V""-''>KN
HERVAT
Voorziet U van goede hulp
Houdt steeds 'n
bij de hand
'O
-f
EEN ONTROERENDE MANIFESTATIE.
Twintig duizend kinderen. Honderdduizend
toeschouwers.
t-ir.FN TELEGRAM.'
SYDNEY, 7 September. Vandaag (Vrijdag)
■was het in Sydney de dag voor de kinderen,
In de open lucht, op de zoogenaamde
Showgrounds (een tentoonstellingsterrein),
droeg hedenmorgen om tien uur de Pau
selijke Legaat, Zijne Eminentie Kar din am
Bonaventura Gérretti, een Pontificale Mts
op. Ditmaal was de aanblik der aanwezigen
'geheel verschillend van dien van de vorige
kerkelijke plechtigheden. De duizenden, lie
zich rond het altaar verzameld hadden, wa
ren kinderen, jongens en meisjes, meeicn
deels in het wit of zwart gekleed.
Twintig duizend kinderen waren met trei
nen. veerbooten en trams naar de stad ge
komen. Zakenlieden lieten hun plaatsen in
de vervoermiddelen aan de kleinen over- e
maakten de reis of den tocht staande, g im
lachend om de invasie der blijde „spes pa
triae"
De meisjes droegen allen witte costuum-
pjes, terwijl de jongens zich in een s em
mig zwart bewogen. En al die duizenden
kinderen hadden zich met een gouden sjerp
getooid. Het was, alsof door Sydney een
moderne kinderkruistocht trok.
P,eeds om zeiven uur in den morgen be
gonnen de kleinen uit de voorsteden naar
de stad op te trekken, terwijl omstreeks ne
gen uur de anders zoo stille straten bij het
'tentoonstellingsterrein wemelden van ontel
bare scharen.
Alles ging in de volmaaktste orde. Vele
ivolwassenen hadden zich welwillend en of
fervaardig beschikbaar gesteld, om de jeug-
'öiige congresgangers naar de plaats van be
stemming te voeren.
Om half tien marcheerden groote groepen,
in een stroom van pittoresk zwart en wit,
'fcalm en regelmatig het tentoonstellmgster-
'rein op.
Het weder werkte buitengewoon mede.
Het zonnetje scheen een gouden glans over
Ihet levendige tooneel, zoodat de duizen en
sjerpen met duizenden vonken glansden.
Het groene tapijt van het groote terrein
was spoedig overdekt door de deinende mas
sa van den ontzaglijken kindervloed, die
rond het in de open lucht opgeslagen altaar
golfde.
De meisjes vormden rond het altaar een
groot wit vierkant; hun witte sluiers wekten
Iden indruk van een blanke sneeuwvacht,
niet het minst, omdat ze omsloten werd
door de zwarte rijen van de jongens, die met
Jhum kleurige vlaggetjes in het geheel weder
ieen kleurige noot brachten.
Er waren op het tentoonstellingsterrein
.echter niet alleen kinderen. Een ongelooflijke
menigte had zich in het rond geschaard en
«met de velen, die geen plaats op het terrein
Ïielf hadden kunnen vinden, kon het aantal
oeschouwers op minstens honderdduizend
.worden geschat.
Er ging een oorverdoovenci gejuich op,
jtoen de stoet van kardinalen en bisschop
pen, waaronder zich de Pauselijke Legaat,
(Kardinaal Bonaventura Cerretta, bevond,
Ihet terrein betrad
Twee aan twee logen de schitterend ge-
Ikleede prelaten naar het altaar. Tusschen
(Hen eenvoud der In het wit gekleede kinde
ken, maakte de rijke stoet een onvergetelij
ke® indruk.
Het altaar was schitterend opgebouwd en
de diepe kleuren van het marmer fonkelden
'n den heerlijken zonneschijn.
Monseigneur Carlo Grossi, tweede Pau
selijke ceremoniemeester, trad tijdens de
plechtige Hoogmis als presbyter-assistens
pp. Driehonderd priesters en theologische
*tudenten bevonden zich rond het altaar.
Afdalend van een speciaal opgeslagen troon,
Waarop Zijne Eminentie de Kardinaal-Legaat
pa zijn aankomst een wijle had plaats ge
nomen, werd de Pontificale Hoogmis, als
3e eerste H. Mis in de open lucht in Austra
lië, begonnen.
Dili zen dstemmig zetten de kinderen het
Kyrie F.leïson in. Melodieus stegen de kin
derstemmen ten hemel op.
Een koor van seminarie-studenten in su
perplies zong de Latijnsche gezangen en de
iintwoorden op de gebeden van den Door-
«uchtigen celebrant.
Het „Gloria in Excelsis", werd door de
iiuderen gezongen. Vooral deze hulde van
Ie nieuwe leden der jonge Australische
lerk aan den Allerhoogste, maakte een bui
engewonen indruk.
De predikatie werd gehouden door mon
seigneur Dr. Thomas Gilmartin, aartsbis
schop van Tuam (Ierland), die tot tekst had
gekozen de woorden uit het Evangelie:
- „En Hij ging met hen mede en kwam te
Nazareth. En Hij was hun onderdanig. En
Jesus nam toe in wijsheid, in jaren en in
behaaglijkheid bij God en bij de mensetoen."
In deze eenvoudige woorden aldus mon
seigneur Gilmartin, hebben we de groote les,
die de geschiedenis geeft voor elk jongens
leven, voor elk mensrhenliestaan van kind
tot man.
Er is nooit een jongen geweest, die een
zoo rijken en zoo machtigen vader had als
Jesus. Zijn Vader was niet alleen Koning
van heel de wereld, maar ook de Maken er
van, tevens almachtig en eeuwig.
Hij was de Eenige Zoon van den almaoh-
tigen Vader en uit de Eeuwigheid. Hij zag
het begin der schepping en bet was door
Hem, dat God de Vader de zon schiep en
de maan en de sterren en de planeten. Door
Hem schiep God ook het schoone Australië
met al zijn rijkdommen.
Deze Eenige Zoon, die gelijk was aan
Zijn Vader, zoowel in macht als in heerlijk
heid, kon gelukkig zijn zonder ons, doch,
daar Hij in alle dingen groot is, schiep Hij
ons en wel louter uit liefde.
Wij echter gaven Hem Zijne liefde niet
terug en daarom, om de vriendschap met
ons te vernieuwen,, werd Hij één van ons.
De gewijde spreker ging in het kort het
familieleven na, waarin Jesus opgroeide,
piecies als andere jongens, terwijl Hij aldus
toenam in wijsheid en in jaren.
Jesus, de Zoon van God, Die den mensen
schiep, leidde een rustig leven van gehoor
zaamheid en gestagen arbeid, in stillen een-
vou<! en afzondering.
Dit is het geheim, hoe de Zoon van God
onze broeder werd. Niet alleen heeft Hij
ons daarbij verlost, maar Hij heeft ons ook
den weg naar den hemel gewezen.
De strengste gehoorzaamheid is een nood
zakelijke deugd en noodig voor onze red
ding. Gehoorzaamheid moeten we betuigen
aan de wetten van God én aan die van
onze overheden, die de autoriteit en het ge-
zag Gods voor ons vertegenwoordiigen.
Door ongehoorzaamheid vervielen onze
eerste ouders tot zonde. Dood en ellende
kwamen daardoor op de wereld.
Monseigneur Gilmartin haalde daarna 't
dertiende hoofdstuk aan van de brieven van
den Heiligen Paulus aan de Romeinen:
„Alle wensch zij aan de hoogere machten
onderdanig: Want er is geen macht dan van
God; en de bestaande machten zijn van
God verordend. Derhalve, wie zich tegen de
macht verzet, verzet zich tegen Gods ver
ordening."
Een tevens las hij uit het twintigste vers
van het derde hoofdstuk van den brief aan
de Colossensen:
„Gij kinderen! vveest Uwen ouders in alles
gehoorzaam; want dit is welbehaaglijk in
den Heer".
Op dit thema doorgaand, sprak de aarts
bisschop van Tuam breedvoerig over de ge
hoorzaamheid, terwijl zijn jeugdige toehoor
ders tot het einde toe vol aafldacht zijn bé
toog volgden.
(EIGEN TELEGRAM.)
SYDNEY,.9 September. Aan het einde van
de Pontificale Mis speelde zich op de treden
van het altaar een buitengewóón treffende
gebeurtenis af. Namens de kardinalen, aarts
bisschoppen, bisschoppen, de geestelijkheid
en de geloovigen van de Vereenigde Staten
bood Monseigneur J. Dunn, wijbisschop van
Zijne Eminentie kardinaal Patrick Hayes,
aan den kardinaal-legaat een „geestelijk
bouquet" aan.
Dit „geestelijk bouquet" bestond uit een
prachtig in wit kalfsleer gebonden boekdeel
van 72 bladzijden, met op den band „en
relief" een gouden kelk met edelgesteenten
versierd, terwijl boven de kelk een hostie
van kostbaar wit gesteente is aangebracht.
Het „geestelijk bouquet" dat door Paters
van het H. Sacrament is samengesteld, ver
meldt 22.145.098.301 handelingen van gods
dienstige strekking, waaronder opgedragen
on bijgewoonde Heilige Missen, daadwerke
lijke en geestelijke heilige Communiën, ge
beden enz. liet aantal gebeden bedraagt
012.000.
(EIGEN TELEGRAM).
SYDNEY, 7 September. Op de Iloyal
Agriculture Showgrounds, in 't Moore-park,
heeft gisteren (Donderdag) avond de zgn.
„grand men's night" plaats gehad.
Het is niet waarschijnlijk, dat met uit
zondering misschien van de grootsche de
monstratie te Chicago in het jaar 1920, ooit
ter wereld zulk een overweldigend schouw
spel in de open lucht heeft plaats gehad als
dat. van gisterenavond in het Moore-park.
Lang vóór het ondergaan van de zon
drong het volk in dichte drommen de om
heining in het centrale gedeelte van het park
binnen, waar een prachtig altaar was op
gericht.
Spoedig lag dit midden in een waren men-
schelijken vloed, die over alle voetpaden in
de omgeving voortdeinde en die werd voort
gestuwd door nieuwe drommen, welke van
alle kanten kwamen aanzwellen.
Het duister begon te vallen, toen de pro
cessie van uit alle landen der wereld geko
men geestelijken zich in de richting van
het speciaal gereserveerde veld bewoog. Een
wolk van licht werd door de golven van de
zee, die daar 71a.k bij is, weerspiegeld.
"Een daverende hulde brachten de deelne
mers aan den Kardinaal-Legaat, Monseig
neur Bonaventure Cerretti, toen deze zich
naar zijn zetel begaf, cl ie rechts van het
altaar stond opgeslagen.
In wijd-weerklinkende gezangen werd tij
dens de plechtigheid, welke daarna aanving,
lof gebracht aan de Heilige Maagd Maria.
Als golven tegen de kust. rezen en daalden
de melodieën.
Monseigneur Thomas O'Döherty, aarts
bisschop van Galvvay, hield een predikatie,
waarin hij. gelifk hij dit reeds op een sectie
vergadering gedaan had, den nadruk legde
op het belang van de bescherming van het
gezin tegen de vele gevaren van dezen tijd
en op de verantwoordelijkheid van de ouders
in dit opzicht-
De zegen werd daarna gegeven door mon
seigneur M. Kelly, den aartsbisschop van
Sydney.
Op dit treffend moment had iets plaats,
dat een onverwacht, maar fantastisch
schouwspel opleverde.
Plotseling ging het licht van de groote
booglampen uit, die het Park verhechtten en
op hetzelfde oogenblik straalde in de eens
klaps gevallen duisternis het. licht, van de
duizenden en duizenden kaarsen. En in dit.
deinende, flakkerende, mysterieuse licht zag
men de hoofden van de ontelbaren, die in
innige vroomheid ,|iep gebogen neerkniel
den.
DE SEn in v EKGADERIN Gein
Een buitengewone belangstelling.
SYDNEY, 6 September. De sectievi..nade
ring en waren gisterenavond alle buitenge
woon druk bezocht; de meeste konden eerst
veel later dan het vastgestelde aanvangsuur
beginnen.
Gelijk wij gisteren reeds meldden, werd in
het St. Patrick-Ollege het woord gevoerd
door monseigneur J. Barry, bisschop van
Goulburn in Nieuw-Zuid-Wales. In het stad
huis sprak monseigneur Th. Heylen, bis
schop van Namen en president van het Per
manente Comité voor de Internationale
Eucharistische Congressen. In de z,g. Austra
lian voerde het woord monseigneur Michael
Sheehan, titulair bisschop van Germia, ooad-
jutor van monseigneur M. ICelly, den aarts
bisschop van Sydney, terwijl in het Palais
Royal monseigneur Kelly zei! het woord
voerde.
Daar deze zalen geheel gevuld waren, wer
den er ook nog in verschillende kerken sec
tievergaderingen gehouden.
Monseigneur Michael O'Döherty, aartsbis
schop van Manilla, hoofdstad der Phiilippij-
nen, een zeer imponeerend redenaar, sprak
op een van deze vergaderingen. Hij had zich
tot onderwerp gekozen „De leiding van het
Christelijke gezin, zijn waardigheid, zijn
plichten en zijn belooningen."
De gewijde spreker wees er op, dat, wan
neer een man en een vrouw worden uitver
kozen, om aan het hoofd van een Christelijk
■gezin te staan, ze groote voorrechten beko
men.
'Ze worden bijna almachtige deelgenooten.
omdat ze nieuwe zielen in het strijdperk
des levens kunnen brengen.
Elke ziel nu wordt geschapen naar Gods
beeld en gelijkenis, dus als een afspiegeling
van God, Die almachtig is en de volmaakt
heid zelve.
Het ligt derhalve voor de hand, aldus
monseigneur O'Döherty, dat het brengen
van een nieuwe ziel op de wereld de gioot-
ste creatieve daad is. die men zich denlken
kan.
Na aldus de importantie van liet gezin,
en meer in het bijzonder die van het Chris
telijke gezin te hebben aangetoond, kwam
de gewijde spreker op de vreugden van den
familiekring.
Onder de meest verheffende dingen in deze
wereld zouin de wereldgeschiedenis de op
eenvolging j van dë gezinsvreugde moeten
worden aarïgeteekend, die opeenvolging, wel
ke als „nakomelingschap" wordt aangeduid.
God heeft het zoo prachtig ingesteld: dat
jonge menschen het ouderlijk huis verlaten,
om onmiddellijk een tehuis voor zichzelf in
te richten, met het heilige doel, hoofden te
worden en de leiding te voeren van nieuwe
Christelijke gezinnen.
De vorming van een Christelijk gezin sluit
echter vele plichten in- Ze omvat ten eerste
de opvoeding, het leiden der kinderen op
den levensweg- De opvoeding is een werk,
dat van buitengewoon belang moet worden
genoemd. Kn dit werk kan slechts worden
volbracht door een voortdurende zelfopof
fering, welke vooral op de ouders neerkomt.
Het is daarbij niet alleen noodig, dat de
ouders tot een voortdurende zelfopoffering
bereid zijn. Integendeel, die voortdurende
zelfopoffering zal telkens onvoldoende blij
ken. Steeds weer zullen ze tot den Heiligen
Geest moeten bidden om bijstand in de
zware taak van de opvoeding hunner kin
deren. God heeft hitn dit plechtig gezegd:
„Zonder Mij kuilt ge niets doen". „Vraagt
en ge zult verkrijgen". „Bidt te allen tijde".
Ouders, aldus de aartsbisschop van Ma
nilla, zijn betoog vervolgend, hebben als
het ware een speciaal recht van petitie bij
God en dat ten behoeve hunner kinderen.
Met het oog op het gebrek aan tijd het
was infussehen vrij laat geworden,
wenseiite de gewijde spreker niets te zeg
gen over het groote kwaad der kinderbe
perking en de daaraan verbonden onheilen.
Slechts hierop wenschte monseigneur
O'Döherty de aandacht te bevestigen, dat 't,
bevel van God aan gehuwden luidt, zioli te
vermenigvuldigen en groote gezinnen te vor
men.
Naties, aldus de aartsbisschop van Ma
nilla, die aan de stem van God ongehoor
zaam durven te zijn, zullen moeten boeten
door haar vermindering in getalssterkte en
ten slotte door algeheele verdwijning.
Hierna kwam de gewijde spreker op de
taak van de moeder in het Christelijke gezin.
De moeder moet steeds zooveel mogelijk bij
haar kinderen zijn, vooral in hun prille
jeugd, ook al heeft ze personen, als kinder
juffrouwen of gouvernantes, die haar helpen
bij de verzorging van haar kroost.
De herinnering der kinderen dient van de
eerste dagen af te worden vervuld van de
aanwezigheid hunner moeder.
God plantte in het hart van de moeder
een diepe liefde voor haar kinderen, die sa
mengaat met de groote liefde van het kind
voor haar. Deze liefde moet gekoesterd en
bevorderd worden. Hoe meer liefde naast
liefde groeit, des te teederder ze wordt, des
te grooter het wederzijdsohe geluk zal wor
den.
Hierna sprak monseigneur O'Döherty over
den vader, die de liefde der kinderen deelt
met zijn echtgenoote, omdat- ze de moeder
van zijn kinderen is. Ook hier is het: wat
God vereenigde, zal de mensch niet schei
den.
Vervolgens kwam de aartsbisschop van
Manilla te spreken over de allermoeilijkste
en tevens delicate plichten der ouders, die
beginnen, wanneer het kind ophoudt kind
te zijn en het goede van het kwade leert
onderscheiden.
De vreugden van deze wereld hebben al
tijd groote aantrekkingskracht voor de arme,
mensohelijke natuur, die verzwakt is door
de wonden van de erfzonde-. Dit is speciaal
het geval bij den onervaren geest van do
jeugd.
Zonder het voortdurende toezicht der
ouders worden de kinderen bijna zeker op
gevaarlijke padem getrokken.
Er is een onophoudelijke strijd in de har
ten der kinderen tusschen de liefde voor
hun ouders ea voor God aan den een en kant,
en tusschen de aardsche vreugden aan den
anderen kant.
Het is van het grootste belang voor de
ouders, in de harten d-er kinderen een on
wankelbare godsvrucht te kweeken en ze,
in hun eigen belang en voor hun eeuwig
geluk, een christelijke opvoeding te geven.
De ouders moeten hun kinderen gadeslaan
en bewaken en zorgen, dat geen zondige in
vloeden hun huis binnendringen, opdat geen
onheilvolle passie de harten der kinderen
veroveren kan.
Monseigneur O'Döherty legde er met klem
den nadruk op, dat het in het bijzonder een
plicht der ouders is, goede voorbeelden van
echt christelijke vroomheid te geven. De
ouders dienen de gevaren, zooals die van
aleoh'te lectuur om er slechts één, maar
dan het allergrootste te noemen te ver
mijden ®n hun kracht te zoeken in het veel
vuldig bezoeken van het Allerheiligste Sa
crament des Altaars.
Tevens is het hun plicht toe te zien, dat
de kinderen een uitstekend godsdienstander-
richt krijgen, opdat ze de relegie, waarin ze
geboren werden, ter dege leeren kennen.
De Heilige Johannes zegt ons: „dit is het
ware leven, dat ge God kent en Jesus Chris
tus, Die door Hem gezonden werd."
De toekomstige strijd van de Heilige Kerk
zal niét tegen de secten gestreden behoeven
te worden, maar tégen het openlijk onge
loof.
Jonge Katholieken nu, die niet behoorlijk
religieus onderlegd zijn, worden gemakkelijk
door leugens overtuigd en verliezen als ge
volg daarvan hun geloof.
Geloof me, aldus besloot monseigneur
O'Döherty zijn indrukwekkende rede, indien
het atheïsme in de wereld de macht krijgt,
en de regeeringen beheerseht, zullen er
meer martelaars zijn, dan alle Caesars met
al hun Romeiinsche marteldagen aan de
Moederkerk hebben kunnen geven.
REDE VAN PRINS GHIKA.
(EIGEN TELEGRAM.)
SYDNEY, 7 September. Vooral de sectie
vergadering, waar vorst Dr. Gbika uit Pa
rijs, een Roemeensch bekeerling en een zeer
bekende figuur in het werk van het Aposto
laat voor de vereeniging der Kérken, het
woord zou voeren, trok bijzonder de beian-
stelling. De zaal was tot de uiterste hoe
ken bezet en honderden trachtten vergeefs
toegang te verkrijgen.
Dr. Ghika sprak op welsprekende wijze
in de Fransche taal over het onderwerp „Het
lichaam van Christus, door de Heilige Maria
ter wereld gebracht". De spreker vond bij
zijn hoorders groote waardeering voor zijn
helder en pakkend betoog.
AREEiCSCCN'i h/.CT IK CE
SIGAREN INDUSTRIE
Ds R. k. en Christelijke Tabaksbtsw,.; ,.ir
hond hebben, naar de „Volkskte meldt, van h-*t
Verbond van Sigarenfabrikanten bericht ont
vangen, dat het hun uitspraak dat zij binnen
eenige dagen een uitnoodiging verwachten >ra
de noodige besprekingen over (ie regeling der
arbitrage te voeren aanneemt.
Eveneens dat door het Verbond met genoe
gen werd aanvaard hunne bereidverklaring om
mede te werken om langs dan weg van directe
onderhandelingen tot overeenstemming te
komen.
TELEFOONTJE MET INDlë.
Gisterenmiddag heeft de Rijkstelefonie-zeuder
Van Kootwijk de vierde en voorlaatste van de
Aneta-uitze-ndingen naar de Pasar Gambir te
Weltevreden overgedragen. Ook ditmaal werd
een zeer gevarieerd programma ten ge,hoore
gebracht.
Vrijdag a.s. heeft de laatste van deze serie
uitzendingen plaats. Daarbij zullen o.m. als
sprekers optreden de kapitein-vliegenier Kop
pen, Dr. N. M. Josephus Jitta, voorzitter van
den Gezondheidsraad, de heer Van Deventer,
directeur van de ver. v. vreemdelingenverkeer
en de heer Lievegoed, oud-hoofdredacteur van
„De Locomotief", terwijl de hoeren Mr. A. W.
Kamp en Clinge Doorenhos voordrachten uit
eigen werken zullen houden.
FABRIEKSBRAND.
Gisterenavond is brand uitgebroken iu de
houtwolfabrlek der firma N. de Boer en de
houtzagerij van v. d. Woerd te Barneveld,
welke fabrieken onder één dak liggen.
Door het uiterst brandbare materiaal greep
het vuur ane* om zich heen en laaiden de vlam
men hoog op, zoodat ze in den verren omtrek
tot in Amersfoort zichtbaar waren.
Assistentie van de brandweer van andere
plaatsen werd verzocht, zoodat ook de Amers-
foortsche motorbrandspuit uitrukte.
Bij het afzenden van dit bericht, woedde
het vuur nog onverminderd voort.
HET INTERN. STENOGRAFEN-CONGRES
IN BOEDAPEST.
In de tweede zitting van het intern, steno
grafen-congres, in de vergaderzaal van het
stadhuis te Szeged, onder voorzitterschap van
den president der Szegediner stenografen-
vereeniging gehouden pleitte dr. Schack (Hon-
garije) voor het instellen van een permanent
bureau, dat In de toekomst de congressen zon
voorbereiden. Een amendement van Nederland
om ook het machineschrijven als onderdeel van
dit bureau op te nemen, ken geen instemming
van de vergadering verkrijgen.
Dr. Weizmann (Oostenrijk) hield vervolgens
een warm pleidooi voor de vereeniging van de
beide, los van elkaar werkende, Internationale
groepen.
Paul Graber (Oostenrijk) stelde de oprich
ting van een intern, stenografen bond Gabels
berger" voor,
Dr. Fuch3 (Duitschland), prof. Dewisoheit
(Duitschland), A. A. Sehoevers (Nederland)
en T. Rose (Letland), verklaarden, zich in prin
cipe met het voorstel te kunnen vereenigen,
waarna dit zonder hoofdelijke stemming werd
aangenomen.
Prof. Aliprandi (Italië) verzocht aanteeke-
nlng, dat Italië zich van stemming onthield.
Het voorstel van dr. Béle Schack luidde:
1. Het congres kan zich in principe met de
oprichting van een Stenografen-Wereldbond
vereenigen.
2. Het congres gelast het nieuwe bureau
onder goedkeuring van de leden van het „Ooi
mité de Jonction" vóór het eerstvolgende, door
dit congres vast te stellen internationale con
gres, met de samenstelling van de statuten
eener S te no graten -wereld vereen ig ingi on wel op
zoodanige wijze, dat hierin zoowel de verschil
lende stenografische richtingen, als de speciale
beroepen (parlements- en practijk-stenografen
leeraren, enz.) tot uiting komen.
De vergadering werd hierna gesloten. De
congressisten vereenigden zidh' vervolgens aan
een diner, aangeboden door de stad Szeged.
Ter gelegenheid van dit congres wordt in
Szeged een kleine tentoonstelling op stenogra
fisch gebied gehouden.
SPIEGEL OP MOTORRIJWIEL MET
ZIJSPAN.
Door het Hoog Militair Gerechtshof niet
verplicht geacht.
Het Hoog Militair Gerechtshof heeft beves
tigd het vonnis van den Krijgsraad te 's Her-
togenlbosoh, waarbij de tweode luitenant B. van
het regiment kust-artillerie is vrijgesproken van
de beschuldiging, dat hij op 5 Juni 1928 te Oost
en West-Souburg, als bestuurder van een mo
torrijwiel met zijspan, daarmede heeft gereden
over den openharen rijweg, Nieuwe-Vlissing-
scheweg, zonder dat dit motorrijtuig was voor
zien van een spiegel, waardoor de bestuurder
van zijn zitplaats het linksachterliggend. „weg
gedeelte kon overzien, terwijl hij ook niet een
zoodanige zitplaats innam, dat hij vandaar het
verkeer op het bedoelde weggedeelte zonder
spiegel gemakkelijk kon waarnemen.
In de door het Hof bevestigde vonnis over
woog de Krijgsraad niet uit wettige bewijsmid
delen de overtuiging te hebben bekomen, dat
beklaagde het hem ten laste gelegde feit heeft
begaan, vermits naar 's Krijgsraads oordeel een
bestuurder van een driewielig motorrijtuig (mo
torrijwiel met zijspan) gemakkelijk zonder spie
gel vgnaf zijn zitplaats het linksachterliggend
gedeelte kan overzien.
