feuilleton
WOENSDAG 12 SEPTEMBER 1928
VIERDE BLAD
PAGINA 2
-ANADA, HET LAND VAN BELOFTEN!
ONZE OOGST IN CIJFERS UITGEDRUKT
DE
RESULTATEN VAN 'T AUG BLOKTEN JAAR
DOOR BOKSERS BELEGERD
SIR HENRI THORNTON MAAKT
PROPAGANDA
Een onderhoud met den president van de
Canadian National Railways.
Wij hebben een onderhoud gehad met sir
Henry Thornton den president van de Canadian
National Railways. In „Hotel des Indes
hij gisterenmiddag de Nederlandsche pers ge-
noodigd op een „tea", om „de Canadeesche ap
preciatie, door tal van Hollandsche burgers in
Canada gevestigd, te versterken.
Sir Henri Thornton, „een man van meer
dan zes voet en breed naar verhouding met
een blozende gelaatskleur en grijze oogen,
de eerste man in Amerika, die gestreepte boor
den droeg", - zoo werd hij ons te voren reeds
door een Amerikaanschen collega beschreven
heeft niet nagelaten ons de schoonheden njk
dommen en andere voortreffelijke hwalitelte
van Canada te schetsen. Hij is in dit.op
niet achtergebleven bij andere van zijt
genooten, die wij in den loop der jaren
hebben. Want eigenlijk gezegd, kan er 8
Canadees in Holland komen, of hij ™jst O
de schitterende kansen, welke Canada -
materieel vooruit te komen. innter
Dit is - zij erkennen het zelf -
altruïsme; er is ook zeker voor 50 p
bij. Want Canada is te dun bevolkt
vierkanten kilometer 1 inwone[ voldoende
natuurlijke rijkdommen van het land
te exploiteeren en daarom trach kort
delingen daarheen te lokken om m voorzicn.
aan werkkrachten door immigra alles
Intusschen is het ook in Canada niet au
er blinkt. Dat heeft ons niet
In de onderstaande tahel zijn opgenomen de
door de Directie van den Landbouw, onder,
medewerking van de burgemeesters en de ge
meentelijke commissies voor de landbouw-
statistiek, verzamelde gegevens betreffende de
ln 1927 in Nederland met verschillende gewas-
Beteelde opper- Gem. opbrengst
sen beteelde oppervlakte, de gemiddelde op
brengsten per H.A. en de totale grootte van
den oogst voor elk gewas.
Ter vergelijking zijn daarnaast geplaatst de
cijfers, welke de gemiddelden aangeven van
het tijdvak 19211925.
goud wat
Henry verteld,
maar anderen,
die het ook
;adig-
weten kunnen, en daarom is het J^L^nieuwe
den naar een schoone toekomst
,^/yi- he-
Gewassên
Wintertarwe
Zomertarwe
Rogge
Wintergerst
Zomergerst
Haver
Boekweit
Veldboonen
Erwten
Stamhoonen
Koolzaad
Bruin mosterdzaad
Geel mosterdzaad
Karwijzaad
Blauwmaanzaad
Kanariezaad
Vlas
vlakte H.A. Per H.A.
in 1927 1921-1925 1927 1921-1925
BS.102
3.767
197-247
10.043
16.485
148.S29
1.189
13.008
34.922
6.276
3.717
248
3.168
4.744
4.643
1.979
10.811
wereld raadzaam
voegden te laf
in het onb
Sir Hem
goede kanst..
lijf en leden, me
zich
eerst terdege door be-
- ..'v' -cns den stap
„ueen van de
die, gezond van
zeker'bedrag
in het eerste onderhoud te voorziet' eI\ naar
ernstigen wil om flink teJ6^,nk Van de rijke
Canada inschepen. Hij vertelde lke bestaan
welvaartsbronnen van het lan loe(j van
in een vruchtbaren hodem, eebeweegkTacht in
mineralen en een goedkoope prvaiien en
bet water der verschillende wat
stroomen voor de industrie. werkkrach-
Voorloopig kan Canada alleen wi,.
ten gebruiken, die zich aan n ls er een
leu wijden. Voor wie er wi zeifs een
boterham en voor de gelu "sv iand-
fortuin te vinden. GesCh den spoorweg
bouwwerk krijgt^menjo^ maar een
Tabak
Suikerbietenzaad
Knolzaad
Uienzaad
Westerwoldsch raygraszaad
Ander graszaad
Spinaziezaad
Consumptie-aardappelen
Fabrieksaardappelen
Suikerbieten
Mangelwortels en voederbieten
Koolrapen en knollen
Gele wortelen of paardepeen
Cichorei
Uien
96
1.115
1.195
173
252
103
1.591
136.698
36.240
69.961
38.546
12.761
1.917
587
3.313
54.648
4.851
202.595
11.108
14.595
153.757
3.340
18.360
34.576
8.252
1.785
291
I.184
4.644
2.364
1.526
II.264
195
606
514
129
231
1.153
143 881
30.150
67.404
35.291
10.906
2.1U
890
3.144
35.8
32.3
24.5
46.9
41.7
44.8
12.7
27.4
22.9
21.8
35
16.7
18.8
19.2
906 1154
19.6 31.3
37.3
35.5
28.6
46
44.—
42.8
12.8
29.3
31.1
23.3
30.3
20.S
23.7
28.3
6.9
635
10.4
641
Total© opbrengst in 1927
2.082.810 H.L
121.810
4.825.732
470.S51
687.805
6.671.826
15.100
356.580
800.278
136.881
130.151
4140
59.404
91.199 baaltjes h 50 K.G.
4.207.793 K.G.
38.859 H.L.
74.225 H.L. zaad
6.864.457 K.G, lint
HET R. K. NIJVERHEIDSONDERWIJS
In liet Bisdom Haarlem
HET BESTUUR ZAL ZICH WENDEN TOT
DE R K. KAMERFRACTIE en het
BESTUUR DER R. K. STAATSPARTIJ
Gisterenmiddag werd in „Amicitia" West
einde, den Haag, de vergadering van de Dio
cesane Vereeniging voot het R. K. Nijverheids
onderwijs in het Bisdom Haarlem gehouden
onder voorzitterschap van pastoor J. B. m.
M Behandeld werden het Nijverheidsonderwijs
196
293
26.1
26.8
410
231
365
32.3
26.809.246 H.L
10.631 444
1.826.099 ton
25.7
392
15.733 ton
1.358.310 baaltjes 9. 50 K.G.
VEER-VERBINDING NOORD-BRABANT—
GOEREE EN OVERFLAKKEE.
Gedeputeerden confereeren met het
comité van actie
president van ze.»
jaartje als hulp op een hoerde eboren
Sir Henry Thornton is zelf ook g1#
Canadees. In 1922 kwam hij n ca
daar thans een der leidende figuren.
herkeuring voor de MILITIE
De minister van dienstplicht een
king tot de keuring vo doen toeko-
circulaire aan de burge h(. bij openha
men waarin dezen wordt V h€m
re kennisgeving of op andere ghebhenden
doeltreffend zal voorkomen ^^lende be-
in kennis te stellen met lng> waarvoor
palingen betreffende de h herkeurings
in November en December houdt,
raad in verschillende gemeenten zltu
UITVOER FIJNE ZADEN.
de statistiek dee.t
Het Centraal Bureau voor g 192g aan
mede, dat in de maan maanzaad (pa-
fijne zaden werd uitgevoer 737.222 Kg.,
ls?;s6'J®;, Kal» mom»*»»1
MEN WIL HET VERZOEK IN OVER
WEGING NEMEN.
In verband met de plannen van een vaste
veerverbinding tusschen NooTd-Brabant en Goe-
ree en Overflakkee (DinteloordOoltgensplaat)
werd in het gemeentehuis te Ooltgensplaat door
eenige leden van Gedeputeerde Staten van Zuid-
Holland een conferentie gehouden met het co
mité, dat zich ten doel stelt een betere verbin
ding te verkrijgen, zulks naar aanleiding van
het verzoek, dat gemeld comité heeft gericht
tot de Gedeputeerde Staten van Zuid-Holland
en van Noord-Brabant om een provinciale sub
sidie in de exploitatiekosten van een te maken
motor p onVveer verb ind ing tusschen Ooltgens
plaat en Dinteloord.
De leden van Ged. Staten erkenden het groote
belang van een op goede basis opgerichte veer-
verbinding en verklaarden zich bereid het
verzoek van het comité in ernstige overweging
te nemen.
Het gemeentebestuur van Ooltgensplaat over
weegt, ten einde de rentabiliteit te verhoogen,
aan den nieuwen dienst te verbinden een veer
dienst OoltgensplaatN umansdorp-Haven.
AUTOBUSDIENSTEN IN ZUID-HOLLAND.
Nieuwe vergunningen
Ged. Staten van Zuid-Holland hebben een
autobusdienstvergunning verleend aan H. Gooi
te Noordwijkerhout voor het traject NoordwiJ-
kerhout (Dorpsplein) naar het station Noord
wijkerhout der H.S.M. (gem. Voorhout) en aan
A. Kleijn te Asperen voor het traject Asperen
over den Noorder Lingedijk r.aar Leerdam
(Tiendweg). De laatste vergunning geldt niet
voor Zondagen.
VOORKOMING VAN VERKEERS
ONGEVALLEN.
De Algemeene Vereeniging voor Automobi
lisme en Motorisme te 's-Gravenliage heeft aan
de Tweede Kamer een adres verzonden waarin
wordt aangedrongen op bet nemen van maa -
regelen tegen de onrustbarende stijging van
het aantal verkeersongevallen in den laatsten
^In het adres worden verschillende oorzaken
voor het accres opgesomd en middelen aange
wezen ter verbetering van den ongunstige#
^E^wordt in het adres vooral nadruk gelegd
op de wenscheüjkheld van opvoeding en
leiding van weggebruikers.
op
en de wetgeving.
De voorzitter leidde dit onderwerp in. spr.
wees erop, dat gelijkstelling van het openbaar
en bijzonder nijverheidsonderwijs nog niet be
staat Er moet op gelijkstelling aangedrongen
worden ook in verhand met het stopwetje van
19f>4 Spr achtte het van belang, dat de ver
gadering "zich wendt tot de Katholieke Kamer
fractie en tot de Katholieke Staatspartij met
het verzoek om de gelijkstelling te bevorderen.
Voorts wees spr. op het belang van het
lingwezen volgens de N. O.-wet en van een
plaatselijke of regionale samenwerking op het
gebied van het Nijverheidsonderwijs. Wat deze
samenwerking betreft, wees de voorzitter op
het geval te Rotterdam, waar twee Katholieke
nijverheidsscholen voor meisjes aan de ge
meente om subsidie hebben verzocht. De ge
meente wil maar één school subsldieeren en
nu heeft het gemeentebestuur er de betrokke
nen op gewezen, dat zij het eerst onderling
moeten uitmaken, wie van beide het subsidie
zal ontvangen. Zooiets moest niet voorkomen.
Katholieke organisaties zullen te voien
leg moeten plegen.
Dat er op verschillende punten van de stad
Katholieke nijverheidsscholen zijn, daartegen
bestaat geen bezwaar, mits deze naar buite
voor subsidies enz. als één optreden bijvoor-
beeld in den vorm van een centrale.
Naar aanleiding van een opmerking uit de
vergadering wees de voorzitter erop, dat het
vaak voorkomt, dat het leerlingwezen zoo wordt
opgevat, dat een jonge kracht geen leerling is
van den patroon, maar een helper van een
ouderen gezel. De Invloed van zoo'n gezel op
den leerling is, wanneer de gezel modern is
georganiseerd, dikwijls zeer funest. Zulk een
wijze van toepassing van het leerlingwezen is
zeer gevaarlijk, men dient er direct mee uit
te scheiden. De fout is, dat dit leerlingwezen
niet steunt op de N. O.-wet Geen leerlingwezen,
of het moet op de N. O.-wet steunen, dan zijn
de verschillende belangen voldoende verzekerd,
meende spr.
Ook wees de voorzitter nog op de noodza
kelijkheid, dat de R. K. leerkrachten zich or-
ganiseeren in den R. K. Bond van leeraren bij
het Nijverheidsonderwijs.
Uit de vergadering werd er nog eens op aan
gedrongen, dat de subsidies in centraal ver
band zullen worden aangevraagd. De kans op
Rucces is dan veel grooter.
De voorzitter meende, dat het 't beste zou
zijn voor het bisdom Haarlem met een eenheids-
lijst te komen om subsidie hij het Rijk. Het
centrale lichaam zou dan de Diocesane Ver
eeniging kunnen zijn.
Na ampele discussie, waarbij dr. Th. Verhoe
ven eenige zaken toelichtte, hechtte de verga
dering haar goedkeuring aan het voorstel van
den voorzitter, dat het bestuur zich zal wen
den tot de Katholieke Kamerfractie en tot het
bestuur van de Katholieke Staatspartij, waarbij
gewezen zal worden op <le dringende noodza
kelijkheid van Xe gelijkstelling op het gebied
van bet Nijverheidsonderwijs, 2e opheffing van
de belemmering voor het Katholiek Nijver
heidsonderwijs door het zgn. Stopwetje, 3e. uit
breiding van hei aantal Katholieke nijverheids
scholen in verband met het zeer groote aantal
jongens en meiejes, die van onze lagere scho
len komen en 4e. uitvoering van het leerling
wezen volgens de N. O.-wet, waarhij art. 39 dier
wet zoodanig wordt gewijzigd, dat de avond-
EET MEER VISCH!
Maar opletten is noodig
ER MOET VEEL AFGEKEURD
WORDEN
Dr. v. Hamel Roos schrijft in het Maandblad
tegen de Vervalschingen:
Het is in den laatsten tijd gebruBvelijk wij
zouden bijna zeggen „mode" geworden om
overal commando's te verkondigen in den vorm
van „Eet meer van dit of eet dat.
eenig verder commentaar, doch behoorde men
evenwel met groote letters bij te zetten:
Maar let in de eerste plaats op de deug
delijkheid!Dat deze waarschuwing goeden
grond heeft, wordt voor het artikel visch o.a.
bewezen door een mededeeling in het verslag
van den Zutphenschen keuringsdienst, waaruit
bleek dat in blik geconserveerde makreel, elft,
zeelt en haring, afgekeurd moesten worden,
omdat er belangrijke hoeveelheden metaal van
de blikjes in den inhoud was overgegaan n.l.
niet minder dan 620—1720 rn.gr. tin per kg.
visch! Verder werd in verschillende plaatsen
Nieuwe" Holl haring gevent, welke oude koel
huisharing bleek te zijn. Een hoeveelheid visch
van 118 partijen werd door dezen keurings
dienst afgekeurd.
Het is duidelijk dat, indien reeds door den
reuk een abnormale of bedorven toestand merk
baar is, onthouding van het gebruik gebiedend
noodzakelijk is, doch waar de zintuigen ons
den steek laten, is het belangrijk te vernemen,
hetgeen dr. Coebergh in de jongst verschenen
verslagen betreffende de volksgezondheid te
dezer zake mededeelt, n.l. dat waar het zintui-
gelijk onderzoek van visch twijfel laat bestaan,
op grond van scheikundig onderzoek een heter
gefundeerd oordeel uitgesproken kan worden.
Wat nu de mogelijkheid betreft van schade
lijken invloed door vischgebruik, moge nog het
volgende aangehaald worden.
De ziekten waaraan visschen onderhevig zijn,
schijnen van geringe beteekenis voor den
mensch te zijn: slechts enkele gevallen worden
in de litteratuur vermeld van vischziekten,
welker verwekkers en toxinen volgens dier-
proeven wellicht gevaaT opleveren voor den
mensch Bij hooge uitzondering is tuberculose
hij visschen waargenomen. Zij schijnen niet
vatbaar te zijn voor cholera, typhus en para
typhus, doch kunnen wel de smetstofdragers
dezer ziekten zijn.
Tegen het gevaar voor den mensch van het op
nemen van parasieten (lintwormen enz.) kan
men zich wapenen door koken of biaden van
de visch en vooral door voorzichtig te zijn met
uit het buitenland geïmporteerde Reconsei-
veerde visch. Voor ons viechnjk land is de
leuze Eet meer visch", ala "jade een
voortreffelijk licht verteerbaar voedsel, van
zeer groot vitaal belang, mits omtrent de deug
delijkheid geen twijfel bestaat.
scholen gelijk gesteld worden met de dag
scholen.
Voorts werd het bestuur opgedragen zoo
noodig contact te zoeken met organisaties in
andere bisdommen.
Nog werd er op gewezen, dat een regeling
van bet avond-nijverbeidsonderwijs overeen
komstig het rapport der commissie-van Wijn-
bergen een nadeel zou brengen, voor de be
staande nijverheidsscholen.
Verzocht werd aan te dringen op een rege
ling, waarbij de bestaande scholen kunnen blij
ven'voortbestaan zooals nu.
Besloten werd de wenschelijkheid uit te spre
ken dat al de organisaties, die zich op het ge
bied van het Nijverheidsonderwijs bewegen,
zich aansluiten bij de diocesane vereeniging.
Hierna werd deze vergadering geslo en.
'n Vertelling van Heinrich Tiaden.
Tegen de kogels der Bohsers kon men zicli
nog nooddruftig weren, ook tegen
kon men zich eenigszins beschermen maar
niets vermocht men tegen den vijan
honger, die onhoorbaar rondsloop
door de dikste muren heendrong. d
Den 5 Augustus werd de geheele
levensmiddelen nogmaals nagewogenn.
werd vastgesteld, dat in het ge 1 Met
kilogram levensmiddelen aanwezig
dezen voorraad kon men nog zeven 1
uitkomen, als men 50 gram per kop «kon
Dus binnen deze zeven dagen moestt he
zet gekomen zijn, of.... Maar aan de» Iaat
stc verschrikkelijke mogelijkheid wKde
mand denken. De bisschoppen en pi ïeste P
dikten voortdurend moed en vertrouwe -
o: zou God hen tot nu toe zoo wonderbaar
geholpen hebben, wanneer Hij ten slott J
getrouwen toch nog aan den ondergang
Dat^d^Boksers het met hunschrifteiijk^b^
dreiging ernstig gemeend Hadden, ^at
het verschrikkelijk lot van eenige Chineesche
Christenen, die, door den honger en nood van
hun dierbaren gedreven, het gewaagd hadden,
naar bulteü te gaan, om levensmiddelen
zoeken. Slechts vier van de zeven, die ex op
uitgetrokken waren, keerden terug; de ande
ren werden door de Boksers gegrepen en in
stukken gehakt. De afgesneden hoofden dier
ongelukkigen staken ze op lange lansen en
stelden ze in de nabijheid van de Petang op.
Langzamerhand werden ook de bisschoppen
dooi pijnlijke zorgen aangegrepen. Zij con
stateerden met schrik het afnemen van hun
eigen lichaamskrachten. Doch onophoudelijk
gingen ze, door missionarissen en den Duit-
schen geleerde ondersteund, hun arme Chris
tenen bezoeken, om dezen met hun laatste
krachten troost en vertrouwen toe te spreken.
De arme menschen, afgemagerd als lijken, la
gen hier en daar verspreid. Velen waren reeds
niet meer in staat, de woorden te begrijpen, die
tot hen gesproken werden.
Als de Boksers in deze dagen hadden kun-
Jien yerinucden, hoe het met de belegerden
stond en een algemeenen, energieken storm
aanval gedaan hadden, dan waren ten hoog
ste nog een paar dozijn christenen in staat ge
weest, hun leven te verdedigen. Maar juist in
deze dagen zweeg het krijgsrumoer in de na-
hijheid van het missiekwartier. Daarentegen
hoorde men voortdurend kanonnengebuldei"
van uit de verte. Was dat geen teeken, dat het
ontzet opdaagde? Nieuwe hoop leefde op in de
harten der leidende personen.
Weer verliepen eenige dagen. Het leek wel,
of de Boksers absoluut geen strijdlust meer
hadden. Zelfs hun geliefde sport, om blinde
lings op het missiekwartier te schieten, had
den ze opgegeven. Slechts één Chineesche
Christen kwam in die dagen om 't leven. Hij
was, door honger gedreven, in een boom ge
klommen, om bladeren te plukken, die hem tot
voedsel moesten dienen. Bij deze onderneming
hadden hem de Boksers als een vogel naar
1 reden geschoten.
Zoo kwam de 10de Augustus, onder toezicht
der beide bisschoppen werd nogmaals en
nu voor 't laatst de levensmiddelen voor
raad nagewogen en vastgesteld, dat men hoog
stens nog voor drie dagen levensmiddelen had.
Bisschop Favier stelde voor, vier honderd pond
rijst en een der muilezels apart te houden, op
dat ten minste de garnizoens-manschappen,
die de belegerden moesten verdedigen, nog
een paar dagen zich staande "zouden kunnen
houden.
Dit voorstel vond algemeenen bijval.
Daarentegen werd een voorstel van dr. Lüt-
ticken, om ook voor de missionarissen en zus
ters eenige levensmiddelen, in geval van uiter
sten nood, apart te leggen, door de religleusen
zelf afgewezen met de evenzoo eenvoudige als
vastberaden motiveering, dat ze met hun
christenen ook van honger sterven wilden, als
dat Gods wil was.
Tegenover dit besluit, protesteerde dr.
Lütticken hoe heldhaftig het ook zij, staat
echter dit, 'dat de Chineezen zonder schade
voor hun gezondheid, levensmiddelen kunnen
verorberen, die voor ons Europeanen niet te
eten en van zeer bedenkelijken aard zijn.
Daar 'bebt u gelijk in, stemde de wijbis
schop in. En daarom stel ik voor, voor lede
ren Europeaan een tweeponder te bakken en
voor den uitersten nood ter zijde te leggen. En
wat de overige levensmiddelen betreft, ik stel
voor, dat per hoofd en per dag 60 gram gege
ven 'wordt. Daarmee kunnen we nog zestig
uren uitkomen. En dan moeten wij ons voor
den dood gereed houden.
Zwijgend werd er toestemming gegeven aan
dit voorstel. Zestig gram per dag en dan nog
zeer minderwaardig voedsel, inderdaad, het
was te weinig om te leven en te veel, om te
sterven.
arme
Er stierven dan ook dagelijks velen van alle
menschen tengevolge der ellende. Ane
energie was weg. De eenige hoop was het
hevig kanongebulder in de verte, dat voor hen
een duidelijk teeken was, dat er iets aan de
hand was. Met spanning luisterden de beleger
den naar dat kanongebulder Om zelf letS t®
doen, waren ze te zwak. Hun kracht was
nauwelijks toereikend, om op het ge-raar van
mijnen te letten en het af te weren. En daar
door kwam het, dat 13 Augustus een vre
selijke ontploffing, de vreeselijkste van al Ie,
kon plaats vinden. Weer was het de zusters-
afdeeling, die dit onheil te verduren had
Het was nog voor zeven uur 's morgens, De
zusters en de meeste kinderen waren in de
kerk bij de H. Mis tegenwoordig. Juist had ae
misdienaar met de bel het teeken der conse
cratie gegeven en allen knielden neer vol
eerbied en ontroering zooals die slechts te
vinden is bij menschen, die het doodsge
vaar voortdurend voor oogen hebben, toen
midden in die heilige stilte een geweldig ge
kraak, als van een donderslag, losbarstte. De
bodem ging op en neer onder de knieJenden
zooals bij een hevige aardbeving; de muren
schenen te wankelen en op de biddende massa
neer te zullen storten. Zelfs in de kerk kon
men zien, dat buiten de hemel door een gewel
dige stofwolk verduisterd was. Een paar secon-
den lang stonden allen stijf van schrik daarna
stormden de doodsbange menigte onder luid
schreien en weeklagen de kerk uit, naar buiten
en naar de plaats, waar dit nieuwe onheil ge
schied was. Een vreeeselijk schouwspel ver
toonde zich daar.
De Oostelijke muur was 70 a 80 meter lang
tegen den grond gesmakt. Alle huizen in de
nabijheid vormden tezamen een hoop puin;
ook het vondelingenhuis, waarin ongeveer 50
zieke kinderen lagen was een puinhoop. Zij
waren allen onder het puin begraven daar
bij nog dertig volwassen Chineesche Christe
nen die deels in het vondelingénhuis, deels
ln andere gehouwen verbleven, toen de ltata-
strofe plaats gevonden had. Eveneens was
ook de Italiaansche marine-officier Olivieri
met vijf zijner manschappen onder het puin
bedolven van het huis, waarin ze zich op het
moment der explosie bevonden.
Van alle kanten stroomden helpers en red-
bare door een bewondetenswaardigen moed
eersten, die daar aankwam, was de onvermoei
bare door een bewonderingswaardigen moed
bezielde frater Julius Andree, de visitator der
maristen. Hij stoorde zich niet aan den hevigen
kogelregen, maar begon met zijn maTisten en
een aantal seminaristen het reddingswerk, en
ondertusschen sprongen de Franschen in de
geslagen bres en sloegen een bende aanstor-
menue Boksers ter ug en hieijjen jyiUi XW
naar de andere wereld. De laatste kogel echter,
dien de Boksers afschoten, voordat ze het ha
zenpad kozen, trof den heldhaftigen frater
Andree en doorboorde zijn hart.
Een der eersten, die onder het puin uitgegra
ven werd, was Olivieri. Hij leefde nog en
had zooals dr. Lütticken constateerde wel
zware kwetsuren opgedaan, maar kon als ge
red beschouwd worden. Nauwelijks was hu
weer bij kennis gekomen, of de dappere offi
cier greep naar een spade, om zijn vermiste
manschappen te helpen uitgraven. Maar reeds
na den eersten steek in den grond zakte 1113
ineen en moest weggedragen worden.
Terwijl men hem nog wegdroeg, werden de
vijf Italiaansche matrozen gevonden. Drie
waren dood, twee ademden nog, doch hadden
zulke zware inwendige verwondingen, dat dr.
Lütticken aanried, hen op staanden voet van
de laatste H. Sacramenten te voorzien. Met
koortsachtige haast werd er gewerkt aantet
uitgraven der andere arme slachtoffers. Doch
helaas, slechts weinigen konden nog levend
uitgegraven worden en ook deze weinigen
schenen den onverbiddelijken dood gewijd te
zijn. Deze afschuwelijke gebeurtenis had ten
pevolge, dat ook het laatste sprankje hoop
vernietigd werd. De sterfelijkheid onder de be
legerden steeg binnen enkele uren tot een ver
schrikkelijke hoogte. Het was, alsof velen van
die ongelukkigen, die zich nog met hun laat
ste krachten aan het leven hadden vastge
klampt, nu plotseling losgelaten hadden en
weggezonken waren in den oceaan des doods,
welks woedende branding reeds zoo lans zijn
schuimende golven tegen hen °Pzwe^e'
Tegen den middag van den volgenden da„
echter gebeurde iets, dat de hoop weer deed
In de nabijheid van de Jentse-tang explodeer
de weer een mijn. Deze was echter met ver
genoeg geboord en had zelfs den buitenmuur
niet ernstig beschadigd. Waarschijnlijk met de
bedoeling om zijn woede over het minderwaar
dig gevolg der explosie te luchten, kwam een
mandarijn hoog te paard tot vlak bij de ex
plosietrechter gegaloppeerd. Daar zag hij een
groep seminaristen, die in de nabijheid van
de bres in den ringmuur stonden en tegen hen
schudde hij dreigend zijn gebalde vuist en
schreeuwde:
De witte duivels komen! Maar pas op.
Voordat wij moeten sterven, zullen jelui alle
maal de lucht invliegen!
De witte duivels komen!
'Dat woord klonk als een blijde trompet
stoot door aller zielen been. De seminaristen
ijlden naar de bisschoppen en brachten hun de
blijde tijding.
Aanstonds besteeg bisschop Favier den
preekstoel cn deelde den in de kerk verzamel
den Christenen mede, welk een hoopvol
sternte hun verschenen was. Nog een™aal
vlamde de gezonken moed hoog op. En toen
de Boksers op dezen dag een grooten storm
aanval waagden op de Petang en tegelijkertijd
op de Jentse-tang, greep iedereen, die zich nog
bewegen kon, naar de wapenen. Allen waren
zich bewust, dat het er nu om ging uit te
houden tot de laatste seconde en tot het laat
ste vonkje der opnieuw ontbrande energie. Tel
kens weer werden de bestormers teruggeslagen.
Het scheen, dat de Boksers geen munitie
meer hadden. Ze schoten met de onmogelijk
ste dingen: met stukken steen, nagels, stuk
ken ijzer, gebroken potten en pannen en an
dere geheel ongeeigende dingen januit h t
Du» moesten eevceM.n.op «lel
afstand plaats liebben.
De beide bisschoppen, eenige missionarissen
en Lütticken waren reeds voor zonsopgang op
het dak van de kathedraal geklommen, om vast
te stellen, of de bevrijders naderden. En daar
hadden ze aanstonds tot hun groote verrassing
bemerkt dat de Chineesche vlaggen die s
avonds te voren nog op de muren der stad
gefladderd hadden, des nachts verdwenen wa
ren. Dat was een goed, hoopgevend teeken.
Verder werd het kanongebulder steeds hevi
ger. Het viel niet meer te ontkennen, de strijd
kwam steeds dichter bij.
De Boksers, die de Petang dagen achtereen
beschoten hadden, lieten troepsgewijze hun
posten in den steek en ijlden weg in de rich
ting, vanwaar het gevechtsrumoer bleek te
komen. Vluchtten ze weg? Of gingen ze mee-
veebten tegen de bevrijders?
Meer en meer werd het duidelijk, dat de
strijd een voor de Chineezen slechte wen-
Vanaf het dak der kerk kon men duidelijk
zim dat de inwoners van Peking in heele
scharen met have en goed beladen, hun hei-
zen verlieten en in westelijke richting weg
vluchtten.
Ai deze voorteekenen van een spoedige oe-
vrijding maakten een diepen indruk op de be
legerden. Ze bevonden zich nu in den zeer
pijnlijken toestand, die ligt tusschen hoop en
vrees. Het leven van allen hing af van de ge
beurtenissen der eerstvolgende uren.
(Wordt vervolgd).
