Kaboutertje
fi
FEUILLETON
HEI' NIEUWE BEDRIJF.
DONDERDAG 11 OCTOBER 1928
DERDE BLAD
PAGINA 2
DE G l BOORT E-BEPERK!NG
Wat Oswald Spengler cr van zegt
VAN DREADNOUGHT TOT
SCHIETSCHIJF
Voorziet U van goede hulp
Houdt steeds 'n
bij de hand
GRUWELIJKE WANTOESTANDEN
IN LONDEN
VAN DEN REGEN IN DEN DROP
Een ongeluksvogel
-t%-
MARKTBERICHTEN.
UITLOTINGEN.
2S=
In een markant artikel in het maanblad
„Gerarchia" heeft de leider van Italië on
langs stelling genomen tegen de geboortebe
perking. Afgezien van de redenen, waarom hij
gemeend heeft, dit te moeten doen, mag zijn
woord, het woord van één der grootste politici
van Europa, één der voornaamste figuren van
de officieele wereld, met blijdschap worden
begroet. Nog nooit is van zulk een zijde zoo
openlijk het groote kwaad van den modernen
tijd gebrandmerkt. Hard en onverbiddelijk
Iheeft Mussolini den zelfmoord der naties ver
oordeeld.
Zijn artikel hééft in vrijwel alle landen, niet
het minst in die van het oude Europa, aller
aandacht getrokken. Ook hier te lande maak
ten de bladen er melding van en zelfs de
neutrale onthielden hun lezers de waarschu
wing van den Italiaanschen dictator niet, zij
het dan, dat ze stuk voor stuk er een scham
peren commentaar aan toevoegden.
Door de algemeene publicatie heeft de massa
van Mussolini's artikel kennis kunnen nemen,
maar het is vrijwel onbekend gebleven, dat
het geinspireerd werd door het pas versche
nen boek van een jong Duitsch geleerde, Ri
chard KotIiJït: „Teruggang der geboorten:
dood der volken". Van dit boek is dezer dagen
een Italiaansche vertaling verschenen, met
een voorwoord van Mussolini. Belangrijker is
de inleiding van Oswald Spengler, den schrij
ve'.' var: ..Der Untergang des Abendlandes".
In deze inleiding heeft Spengler het speciaal
over Duitsehland.
Hij wrjst er op, dat de groote problemen
na den oorlog: de crisis in den landbouw,
welke i v t het steeds talrijker worden der
stadsbevolking samengaat, de woningnood, de
belastingproblemen, het koloniale vraagstuk
etc. alle in het nauwste verband staan met de
gezondheid van de massa van het Duitsche
volk. (De gezondheid van een volk beteekent
hier de vruchtbaarheid.)
"Het Duitsche volk, aldus Spengler, is nog
het gezondste volk van het blanke ras. Dit
feit is de bassis, waarop alle politieke vraag
stukken en de mogelijkheden van de toekomst
rusten. Het Duitsche volk heeft niet, zooals
het Spaansche, Hollandsche en Engelsche, ge
durende eeuwen zijn beste bloed aan een kolo
niaal rijk doen toevloeien. Het heeft daarbij
in de achttiende en negentiende eeuw zijn
beste geslachten niet in bloedige revoluties
verloren.
In 1914 overtrof het Duitsche volk alle
andere in wat men kan noemen „gezondheid
van een ras". Tijdeus den wereldoorlog hebben
de volken vele van hun beste elementen ver
loren, maar het Duitsche volk heeft zijn voor
sprong kunnen behouden. De wereld weet dit
en zulks is de oorzaak van den haat ea het
wantrouwen, dat men tegenover ons koestert.
J>e Duitsche politiek heeft intusschen de
taak, dezen voorsprong te bewaren. Alle pro
blemen hangen hiervan af. De gezondheid van
een lichaam uit zich immers in vruchtbaarheid.
De vruchtbaarheid is een politieke kracht.
Dit principe geldt zoowel voor een boerengezin
als voor een talrijk volk. Het groote belang
van dit feit is in Europa tot dusver alleen
door Mussolini begrepen. Hij heeft het als een
devies voor zijn land geproclameerd. Italië
bezit kolen noch kapitaal en kan door zijn
geografische situatie niet tusschen de groote
machten figurceren, die thans neg de zeeën
beke-erscheü.
Do vruchtbaarheid van het Italiaansche volk
ré zijn eenigste wapen. Dit wapen is echter
aóó krachtig, dat andere volken zich er in
den Joop der tijden niet tegen zullen kunnen
verdedigen.
Duitsehland wordt helaas door sommige par
tijen geleid, door scharen beroeps-politici, die
de minderwaardigste en meest sensneele van
alle revoluties exploiteeren.
Wijl de landbouw niet genoeg opbrengt en
de toeren in .steeds greater getale naar de
steden trekken, wijl de kiezersmassa's in de
steden het brood goedkoop wilien hebben en
zich er weinig om bek ommeren, waar dit van-
Tweemaal per week tot zinken gebracht
Dezer dagen bestond gelegenheid tot het
bezoeken van den te Cromarthy Firth liggen-
den oorlogsbodem „Centurion," voorheen een
der beste superdreadnoughts van de vloot,
die thans echter dienst doet als „Schietschijf'
voor de Atlantische en Middellandsche Zee-
vloten.
Hoewel het schip slechts een onbruikbare
romp lijkt en geheel van bewapening ont
daan is, is het in staat om zonder dat zich
een enkele man aan boord bevindt door mid
del van de radio een snelheid van 16 knoopen
te bereiken, te stoppen en te draaien, al naar
verkiezing, en wel op een wijze, een volledig
bemand slagschip waardig.
Langs draadloozen weg worden niet alleen
de manoeuvres van het schip verricht, doch
tevens worden de stoomkleppen geopend en
de olietoevoer geregeld.
De „Centurion" heeft al heel wat kanon-
nades meegemaakt en reeds vele malen averij
gehad, doch dank zij het beschermingsstel
sel, dat toegepast werd toen het schip zijn
tegenwoordige functie aanvaardde, zijn de
vitale deelen intact gebleven, terwijl een
izware stalen gordel het tot enkele voeten
boven den zeespiegel bedekt.
De bemanning verlaat de „Centur.ion" op
het laatste oogenblik en begeeft zich dan aan
boord van den ouden destroyer „Shikari". Als
do beschieting achter den rug is, embarqueert
de equipage weer aan boord van de „Cen
turion" en vangt het herstellingswerk aan.
Ieder deel van het schip dTaagt de sporen
van genadelooze bombardementen, want als
de vloot spiegelgevechten houdt wordt de
„Centurion" gemiddeld tweemaal in de week
geslachtofferd.
daan komt, van eigen bodem of uit Amerika,
daiirom is Duitsehland het eenige land, waar
de woningellende nog voortduurt en het fa
milieleven verpest wordt en de huurders radi
cale kiezers worden, omdat ze ontevreden zijn.
De strijd om de paragraaf omtrent den
abortus op te heffen, de cultiveering van bet
erotisme in romans, drama's en bioscopen, de
cultus van de „garconne", die het lichaam van
de vrouw opvoedt voor sportprestaties en^niet
meer voor het moederschap, dit alles is het
preludium voor den kreet „panem et ciroén-
ses", brood en spelen.
Toch heeft dit alles in Duitsehland nog
geen vaste basis en het kan nog overwonnen
worden, meer dan in Amerika, Engeland en
Frankrijk, waar do toestanden al veel slech
ter zijn.
Het Duitsche volk moet daarom trachten,
het laatste vruchtbare volk van het blanke
ras te blijven en daardoor zal het een groote
historische missie vervullen. Dit is echter
geen probleem, dat door politici kan worden
opgelost. Groote mannen moeten hier leiden,
groote mannen, waarean wij reeds bijna de
herinnering verloren hebben. Geen partijpoli
tiek en parlementaire strubbelingen zullen
hier de oplossing brengen. Alleen eminente
persoonlijkheden zullen haar weten te bewerk
stelligen, aldus Oswald Spengler.
•Een industrie- en boerenvertciling
uit Munsterland
door AUO WIBBELT, Pr.
(Uit 't Mnnsterlandscb dialekt vertaald)
22.)
Wat hoor ik, Barden ko is op een
Fransch pensionaat geweest Is dat een Duit
sche maagd, die beschaving zoekt bij onze
doodsvijanden
Och wat, riepen er 'n paar, kletspraat 1
T is een fijne dame
ICijk maar Louis haalde 'n photografie
uit z'n zak, of ze ook 'n echte Duitsehe dame
is Bekijk dit portret maar Dat heeft ze mij
gegeven, ik sta in relatie met haar en ik ga
randeer
Je liegt riep Alex, en rukte hem het
portret uit z'n vingers, ze heeft jou niks ge
geven en heeft met jou niks te doen
Louis was vuurrood geworden, hij sprong op:
Wie noemt mij 'u leugenaar
Twee bierglazen vielen om, de opperbard
schreeuwde: Stilte, stilte en liet kleermaker-
tje was al onder tafel gekropen daar ging
de deur open
Kijk. daar zitten nu de rakkers
'n Oogenblik doodsehe stilte. ,,Sauve qui
peut! riep de opperbard en als de bliksem
vlogen de studenten door de opeu vensters het
eikenbosch in, de opperbard voorop, 't kleerma
ken je achteraan.
Juist kikvorschen riep Huduppel, Na
door de vensters gesprongen te zijn, liepen de
barden eerst 'n eind 'tbosch in, bleven toen
stilstaan en toen ze meenden buiten gevaar te"
zijn, riep de opperbard halfluid
Duitsche mannen en barden Verzamelt
u moedig aan den roet van dezen eerbiedwaar-
dlgen eik
Van alle kanten kwamen ze aangekropen,
om te beraadslagen, wat ze moesten doen.
Alex was van. meening, dat zij hun vereeni-
giag bij den directeur moesten aanmelden,
maar Louis riep Onzin Alex zei niets meer.
Bardenbroedersde opperbard nam het
woord op, als mijn menschenkennis mij niet
.bedriegt, dan is leeraar Huduppel 'n man, die
naast vele eigenaardigheden ook 'n goed hart
bezit en die het eerste onze bedoelingen weet
te waardeeren (bijval). Zoo wij iu de handen
van leeraar Spits (Peraatgevallen waren,
dan zou de levenszeauw van de Bardophonie
zoo goed als zeker doorgesneden zijn. Ik stel
voor, dat twee man van ons naar leeraar Hu
duppel gaan en hem met Duitsche openhartig
heid uitkomst geven en hem in naam van alle
barden verzoeken vanzelfsprekend zonder
eenig nist-Dultsch servilisme onze met
goede redenen bewaarde geheimzinnigheid niet
te ontsluieren.
Dat vond bijval. De opperbard en Louis zou
den de zaak hezorgen. Bij 't naar buis gaan
zelden Alex en Louis geen woord tot elkaar,
de eene giug links, de andere rechts van den
weg,
XVIII.
GESPREKKEN.
Wat hebben jelui toch vroeg Herman,
toen de drie studenten van Holldorp den vol
genden namiddag te zanten van school naar
huis gingen. Herman moest het praten alleen
bezorgen, de twee anderen zeiden geen stom
woord en keken elkaar niet aan.
Vraagt 't maar aan hemzei Louis
kortaf.
Alex Herman legde z'n hand op zijn
schouder. Toen begon Alex te vertellen en z'n
gezicht gloeide, toen hij tenslotte zeide
Ma Louis niet bekent, dat hij dat por
tret ni<R van haar zelf gekregen heeft en als
hij dat portret niet afgeeft, dan dan is 'tuit
met onze vriendschap voor eeuwig Een
braaf meisje verdacht maken, dat is 'n schof-
tenstreek
Louis sprong naar hém toe en met gebalde
vuist sloeg hij er iu blinde .woede op los. maar
trof Herman, die tusschen beide wilde komen,
in plaats van Alex. Louis had hem in 't gezicht
geslagen 't bloed liep uit z'n neus.
Zoo was 't niet bedoeld, zei Louis. Hij
stond geheel verslagen en stil er bij te kijken,
toen Alex z'n zakdoek in de sloot nat maakte,
om het bloed van Hermans gezicht af te was-
sc'hen.
Zoo was 't niet gemeend, en ik wil de
waarheid zeggen, het portret is van Mina Bul-
ters hier is 't Herman
't Is niet erg zei Herman, dat beetje
bloed doet mij geen kwaad en dat portret zal
ik verbran^fen, dan is alle onzin uit. Nu geeft
elkaar de hand en laat nu weer alles goed zijn!
Ze gaven elkaar de hand, maar 't ging toch
niet van harte.
We zijn alle twee gek, lachte Louis, dat
we ruzie zoeken. Op stuk van zaken krijgt
niemand, anders dat duifje, dan de burgemees
ter.
De zenuwen der honden in gevaar.
Onze Londenscbecorrespondent schrijft ons:
Een zekere heer Chas. R. Johns heeft namens
den Nationalen Bond ter Verdediging der Hom
den (National Canine Defence League) eem
lief en gevoelig stukje ln de „Daily Telegraph"
geschreven, of eigenlijk 'n stukje, waaruit
blijkt, dat de heer Johns lief en gevoelig is.
De lectuur van zijn pennevrucht zelf immers
doet ons de haren te berge rijzen, en lezers
met zwakken zenuwen raad ik aan, hetgeen
volgt niet te lezen, daar de gruwelen, waarvan
ik op gezag van den heer Johns gewag ga
maken, hun wellicht te machtig zullen zijn.
Zooals u bekend is, wordt elk jaar den 5den
November op treffende wijze het feit herdacht,
dat Guy Tawkes in 16-honderd-en-zooveel het
parlement niet in de lucht heeft laten vliegen,
iets waaroveT thans velen spijt voelen.
De viering geschiedt in den vorm van het
verbranden van Guy's", poppen, die een of
ander zeer onpopulair persoon (den eersten
minister of den politie-agent van da wijk)
moeten voorstellen, en verder door het afsteken
van vuurwerk. Vooral de Engelsche staats
burgers en -burgeressen van beneden de veer
tien jaar schijnen erg blij te zijn, omdat het
parlement destijds niet in de lucht gevlogen is.
De „repitities" voor de eenigszins luidruch
tige herdenkings-feesten beginnen meestal
eenige weken te voren, hetgeen hieraan toe te
schrijven is, dat vuurwerk-afsteken erg prettig
is, en zelfs na het feest duren ze meestal nog
eenige dagen voort.
Anti-parlementaire burgers (en dat zijn voor
namelijk die van 'n eindje boven de twintig)
hebben met al het geknal en gedonder natuur
lijk weinig op, maar in een land met gewetens
vrijheid heeft eenieder het recht zijn meening
te uiten op de wijze, die hem 't meest doel
treffend voorkomt. Vuurpijlen, voetzoekers en
donderbussen zijn werkelijk zeer goede rethori-
s'ehe wendingen, en niemand zou er iets bij
verliezen, wanneer de politici eveneens dezen
vorm kozen om het land te vertellen, hoe goed
ze het meenen en hoeveel het volk aan hen te
danken heeft.
Maar mr. Johns, van de Nationale Honden
verdediging, denkt er anders over.
„Voor vele onzer honden is deze grootscho
gebeurtenis in den kalender der jeugd een ware
terreur. Ik zou daarom allen hondeneigenaars
willen aanraden, gedurende de komende weken,
bizonder acht te slaan op hun huisdieren. De
knallen en flitsen (hier komt het gruwelijke)
brengen veel honden in 'n staat van paniek, en
ik heb honden gekend, die ten gevolge daarvan
in razende vaart ervan door gegaan zijn, en
dagen lang zijn weggebleven. Sommigen (hier
komt het tragische) zijn nooit weer terugge
vonden. De 3chrik, die de honden opdoen, is
gedurende de periode der repetities even ge
vaarlijk als op den grooten knal-dag".
Naar aanleiding van dit belangrijke vertoog,
heb ik den heer Johns om een onderhoud ver
zocht, dat mij welwillend werd toegestaan.
„Met de zenuwen der honden", zeide hij,
wordt door de hedendaagsche nationale en 'in
ternationale wetgevingen nog-steeds onvoldoen
de rekening gehouden. Toch wordt men zich
in steeds ruimer kringen bewust van de scha
delijke uitwerking, welke knallende en sissen
de geluiden op de zenuwen der honden hebben.
Ik heb vele honden gekend, die gedurende de
Duitsche lucht-aanvallen op Londen hun tra
montane absoluut kwijt waren. Het za.1 u dan
ook bekend zijn, dat de Nationale Bond ter
Verdediging der Honden d# eerste was, om
tegen deze gruweldaden t© protesteeren.
Persoonlijk heb ik een terrier, die het vorige
jaar op den Guy Tawkes-dag heesch geworden
is van de schrik. Het arme trouwe dier zal
waarschijnlijk nooit zijn stem weer terug
krijgen".
De heer Johns pinkte 'n traan weg.
„Dat is wel heel erg", zei ik ontroerd.
„0, 't komt vaak voor", verzekerde mij de
heer Johns verontwaardigd. „De zenuwen van
een houd zijn buitengewoon gevoelig, en de
stem
Er volgde een geleerde uiteenzetting van het
Een Hollandsche weduwe, gewoond hebbende
te Deurne, was door de rechtbank van Ant
werpen veroordeeld tot 6 maanden gevangenis
straf, wegens mishandeling, overtreding van de
wapenwet, enz. Tengevolge van die veroordee-
ling werd de vrouw onmiddellijk uit het land
gebannen en over de Nederlandsche grens gezet.
In Nederland gekomen, wou zij een herberg
overnemen, doch op het oogenblik dat de akte
zou geteekend worden, kwam de Nederlandsche
fiakus wij zijn niet alleen met zooiets ge
schoren, doet het ,,Hbl. van Antwerpen", waar
aan dit bericht is ontleend, hierbij opmerken
er tusschen en zeide: „Gij moogt geen zaak
hier overnemen, zoolang ge hier niet regelma
tig ingeschreven staat". De vrouw begaf zich
naar het stadhuis om zich te laten inschrijven,
maar daar werd haar toegevoegd: „Madame,
gij bestaat niet voor onsGij kunt geen
inschrijving bekomen, zoolang gij niet afge
schreven zijt daar waar ge vandaan komt."
De weduwe schref aanstonds naar het genree--
tebestuur van Deurne, om die afschrijving te
hekomen, doch zoo gaat dat maar niet. Men
antwoordde haar: „Mevrouw de wet verbiedt
ons u af te schrijven, alvorens ge uw achter
stallige belastingen voldaan hebt!"
Dit was te sterk voor de rampzalige weduwe:
Zij kwam zelf naar Deurne, om haar belasting
biljetten af te halen eji te betalen, maar toen
kwam de politie en zeide tot haar: „Madame,
gij zijt uit het land verbannen en ge moogt hier
dus niet terugkomen. Wij sluiten u op voor
banbreuk. En aangezien ge nu toch hier zijt,
kunt ge meteen even de maanden gevangenis
straf uitzitten die ge hier voor uw uitzetting
opgeloopen hebt."
De rechtbank veroordeelde haar tot 14 dagen
gevangenis.
ALTIJD BELEEFD.
Gevangene tot den geestelijke, die hem in z'n
cel komt bezoeken: „Hartelijk dank, Eerwaar
de, voor uw bezoek. U verontschuldigt mij wel,
dat ik U niet tot de deur -uitgeleide kan doen."
ONBELAST.
,,'t ls toch merkwaardig, -dat zonen van be
roemde mannen gewoonlijk zoo onbeduidend
zijn."
„Ja vrouwtje, maar onder dit opzicht hebben
wij voor onzen jongen niets te vreezen."
TOCH UIT ZUINIGHEID.
„Ik begrijp niet, dat je in dezen slechten tijd
voor zaken je vrouw toch een auto hebt ge
geven."
„O, dat is juist uit zuinigheid, nu gaat ze
nooit meer winkelen."
verband tusschen de stem en de zenuwen van
een houd.
„Schrijf u er wat over", drong de heer Johns
bij 't afscheid aan. „Alleen door Internationale
samenwerking kan iets bereikt worden".
„Genève is niet in één dag gebouwd", suste
ik hem, terwijl ik hem ontroerd de hand drukte.
Op weg naar huis liep ik bij een vuurwerk
maker aan, en, ofschoon ik hoven de 12 hen,
heb ik nu 'n mooie collectie klappende en
knallende instrumenten, waarmee ik de eerst
volgende weken druk repeteeren zal, en den
5den November de redding van het parlement
op grootsche wijze hoop te vieren. Want mijn
buurman heeft twee honden: een collie en een
St Bernards. De St. Bernards maakt op één
dag meer kabaal dan alle vuurpijlen op Guy
Fawkes-day bij elkaar, en de collie blaft hard
nekkiger dan tien St. Bernards.
Misschien helpt de remedie, die nrr. John
mij aan de hand gedaan heeft.
ROTTERDAM, 10 October. De prijzen lieden
besteed aan de Coöp. tuinbouwveiling Rotterdam
en omstreken G.A. waren als volgt: Holl. kas-
komkommers le soort 11.8017.20, 2e soort 6.40
9.30, 3e soort 0.10, Holl. platg, komkommers
le soort 1014.80, 2e soort 68.20, 3e soort
1.804.10 per 100 stuks, ko-mkommerstek 1.40
12.90 per 100 kg., sla 26.80 per 10-0 krop, sla-
vellen 2, spinazie 720 per 100 kg., bloemkool
le soort 823, 2e soort f 211.10, uitschot 2.40
6.30 per 100 stuks, peen 2,408.39, knolselderij
5.13 per 109 bos. tomaten A 4.108.50, B
3—7.90, C 3.30—5.S0, CC 1—1.90 por 50 kg-
postelein 58.30 per 100 kg., radijs 3.80 por
100 bos, snijboonen ƒ1636, id. stek 7IC, -as-
snijboor.en 4648, id. stek 2130 pronkboonen
917.60, Duitsehe prinsesseboonen IS-45,
stamprinsesseboonen 1632, stokprinsesseboo-
nen f 2342 per 100 kg., selderij 1.102.20. kro
ten 1.603.10, pieterselie 1.50, per 100 bo3,
roods kool 2.507, witte kool 3.108.50 per
100 kg., boerenkool 2035 ct per kist, savoye
kool 47.10 per 100 kg., andijvie le soort 1-20
3.90, 2e soort 0.401.70 per 100 krou, sprui
ten le soort 1422, '2e soort 512 per 100 kg.,
groene savoye kool 3.706 per 100 stuks. Aan
voer 110.290 .pond tomaten.
ROTTERDAM, 10 October. De prijzen besteed
aan de Coöp. tuinbouwveiling De Zuld-Holland-
sche eilanden G.A. aan den Persoonsclam waren
heden als volgt: spruiten le soort ƒ1418, 2e
soort 68, stoksnijboonen 3342, uien 4.80
6.40, peen ƒ.22.50, wijnperen le soort 1719,
2o soort ƒ1116, zoete kroon le soort ƒ2431,
2e soort 1824, campagner le soort 1820.
2e soort 415, bellefleur le soort f 1624, 20
soort 815, William duehesse le soort 17
18, 2e soort 1116, Groningen kroon le soort
2433, 2e soort 2224, goud reinetten le soort
20—35, 2e soort 1520, nouveau poiteau le
soort 12,17, 2e soort G9, maagdeperen le
soort 2022, 2e soort 13—18, jodeperen le
soort 1114, 2è soort G9, armgaard le soort
1619, 2e soort ƒ78, beurré clairgeau le soort
1G29. 2e soort 1014, hertogin elza le soort
1829, 2e soort 1015 per 100 kg, andijvie
le soort 3.504.-70, 2'e soort 1.703.90, roode
kool 1.4019, bloemkool le soort 15.7019, 2e
soort 8.50—10.50, groene kool 5.506.90, sa
voye kool 6.5011.00 per 190 stuks
ZWIJNDKECHT, 10 October. Fruit- en groe-
tenveiling.: andijvie le soort 1.603.40, 2e soort
1.201.80 per 100 stuks, appelen le soort 20
49, 2e soort f 814, augurken le soort 42—
43. 2e soort 1339 per 100 kg., bloemkool le
soort 818, 2e soort 17-30 gele savoye kool
4.10—6.80, groene savoye kool 27 per 100
stuk3, witte knollen 23.90 knolselderij 11
12 per 100 bos, witte komkommers le soort
ƒ2.105, 2e soort 0.601.90 groene komkom
mers le soort ƒ5.50T.90, 2e soort 1.502.50 Se
soort f 0.601.40 per 100 stuks, kropsla 1.90
5.30 per 100 krop, stoofsla 412 ct. per kist,
kroten 12.20 per 100 bos, meloenen IS2fi
per 100 stuks, peren 1436 per 100 kg., pieter
selie 0.701.20fcper 100 boa, postelein ƒ11.50
per 100 kg., prei 1.803.60 per 100 bos, pronk-
boonen 1518 per 100 kg„ witpunt radijs 1.90
5.60, rammenas 1.502.70 per 100 bos, roode
kool 3.707.10 per 100 stuks, selderij 2131 ct.
per dozijn, spinazie 1.2013.90 per 100 kg., sprui
ten -le soort 152, id. losse 110, staaksuiker-
boonen met draad 2431, ld. zonder draad 15
33, staaksnijboonen 24—37, stamsuikerbooneo
2533 stoksnijboonen 719, Enkh. staakboo-
nen 1939, tomaten A 14.3015, B 1314.30,
C 8.90—10.40, CC 1.20—2.70, Duitsche boonen
ƒ933, uien 5—6.40, winterpeen ƒ23.40 per
100 kg., witte kool 3.90—S.10 per 100 stuks, wor
telen 2.205.50 per 100 bos, zuring 25 per
100 kg.
5 pCt. LEENING BELGIë 1922. j
77ste Trekking van 10 October 192S.
Heden vond de 77ste trekking der 5 pet. leening
van de Belgische Federatie van Oorlogsschulden
plaats. No. 12 van Serie 102.557 is uitgeloot met
250.000 frs. Met 100.000 frs. zijn uitgeloot de
nos. 15 en 16 van Serie 53.907. Alle nos. van
genoemde series, alsmede die van Serie 70.515,
zijn betaalbaar gesteld met 300 frs.
Het gaat niet om den burgemeester, zei
Alex en weer bliksemden z'n bruine oogen,
't gaat er om, dat men 'n dame niet in opspraak
mag brengen door onware
Alex onderbrak Herman, nu niet weer
beginnen
Laat 'em maar zei Louis en gooide z'n
kroeskop in z'n nek, hij is tot over z'n ooren
verliefd, dat is de heele geschiedenis.
Alex zei niets meer. Hij dacht aan den mu
ziekavond, waarop hij zich zoo gespitst had.
Die was totaal bedorven, want hij had moeten
aanzien, hoe de burgeWees';er tegen de piano
leunde en de bladeren omsl°eS en wel met zoo
veel opmerkzaamheid en zooveel vriendelijk
heid, dat Agnes er rood van werd en dat z'n
viool ondeT zijn kin begoA te beven. En daarbij
had Maasman maar zitten knikken en in z'n
handen gewreven.
Toen Alex langs den struik kwam, waar nij
voor Agues de wilde rozen KePlul»t had, dacht
hij, dat 't wel 'n voorteeken geweest was, dat
bij zich aan de doornen gestoken had. Hij keek
naar h kruis de verlepte bos korenbloemen
hing nog aan den nagel der voeten. Onze lieve
Heer keek hem vriendelijk aan en Alex trok
voorzichtig 'n korenbloem uit den bos. Had de
arme stakker nu maar kunnen dichten, dan
had hij zijn smart kunnen uiten, zonder andere
menschen lastig te vallen, maar nu moest hij
hulp zoeken bij zijn viool en bracht daardoor
z'n ongelukkig en oom bijna tot wanhoop.
Ik begrijp niet, wat er aan de hand is
bromde de oude Wolbrink, Alex speelt in den
laatsten tijd zoo jammerlijk, dat je d'r pijn in
je buik van krijgt. En Frans laat ook al z'n
hoofd hangen,
Frans was zijn zoo», 'u flinke kerel van
vijf en twintig jaar. Hij was verliefd op Mina
Bulters: te begrijpen, dat hij er bedrukt uit
zag.
Eugel en vrouw Boom zaten onder den lin
deboom in den tuin met haar breikous.
Zeg Engel, wat was me dat toch 'n scène
pas 's avonds, je weet wel! Als ik er aan denk,
is 't net, of ik g-edroomd heb.
Vrouw Boom had op dien bewusten avond
zooveel van de likeur gedronken, dat het heele
voorval haar den volgenden morgen niet klaar
voor den geest stond.
't Was 'n beproeving! zei Engel en liet
de handen iu d'r schoot vallen. Het waren
niet de goede wegen, vrouw Boom! Maar de
ze jonge man met dat vrome gezicht Is 'n val-
sche slang in de gedaante van 'n mensch. Mij
zoo te blameeren! 4
Maar hoe zit die vergissing nou eigen
lijk in mekaar?
Vergissing? Engel keek boos, 't was geen
vergissing, maar 'n verloochening. Ik heb hem
wel doorschouwd bn zijn nieren geproefd en
ik ben overtuigd, dat hij me bemint, vrouw
Boom! Jou kan ik 't wel zeggen. Hij bemint
me absoluut zeker, maar hij heeft de beproe
ving niet doorstaan en daarom heeft hij mij
verloochend, toen we overvallen werden, 't Was
alleen maar verlegenheid, want de verlegen
heid, vrouw Boom, die maakt den dief en dan
willen ze er zoo stiekum tusschen uit knijpen.
Ik ben overtuigd, dat zijn hart thans
bloedt ja, ik heb hem aangekeken, toen
hij me van 'morgen tegenkwam zóó heb
ik hem aangekeicon.
Meteen trok Engel zoo'a vreeselijk gezicht,
dat "t begrijpelijk was, dat Lindeman bij die
ontmoeting van streek was geraakt.
En al komt hij op z'n knieën tot me
gekropen, vrouw Boom, hij heeft zijn geluk
verspeeld! Engel raapte de steken op, die ze
in haar opwinding had laten vallen. Vrouw
Boom was zoo verstandig, Engel in haar goed
geloof te laten.
Zeg, Engel, wat weet jij de menschen te
taxeeren. Maar wees toch zoo onbarmhartig
niet. Alstie nou toch 'ns terugkomt als 'n ar
me zondaar.
Nooit meer, riep Engel, vrouw Boom, hij
heeft zijn geluk verspeeld.
Dit ontzettend vooruitzicht voor den armen
Lindeman maakte zoo'n indruk op vrouw
Boom, dat ze 'u oogenblik stilzweeg.
Engel, begon ze dan weer, zeg, wat denk
jij ervan? 't Valt me zoo in: zou Agnes geen
schuld eraan hebben? Ik vind, dat ze "n ge
raffineerd ding is on ze hengelt naar de jon
ge heeren. De burgemeester loopt dag in dag
uit bij Maasman de deur plat.
In zoover heb-je gelijk, vrouw Boom!
't Is 'n ijdel kind, vol hoogmoed eu wellust.
Goeie dag te zamen! riep Agnes over de
heg, ik wilde even vragen, lioe 't met den
dokter gaat, juffrouw Pummeltje?
O, dank u! zei Engel, zoo zoet als ze
kon, hij gaat vooruit. MaaT kom toch 'n beetje
bij ons zitten, juffrouw!
Agnes deed 't.
Ach juffrouwtje, zei vrouw Boom en be
taste haar kleed, wat zieit u er weer fijn uit,
net 'n prinses! En wat staat dat aardig, die
krulletjes! Nou kan Ik wel begrijpen, waarom
de burgemeester zoo dikwijls bij u thuis komt.
Agnes trok de wenkbrauwen te zamen.
De burgemeester bezoekt papa.
Vrouw Boom, zei Engel, zoo spreekt men
niet tot een meisje, dat de wegen der godzalig
heid tracht te bewandelen. Dat was maar
scherts van vrouw Boom, maar ik zou u gaarne
'n ernstig woord zeggen, dat goed voor n is in
de wereld, want de wereld is slecht!
Ach ja, zei Agnes met 'n zucht, in 't
klooster was 't zoo mooi, zoo stil, zoo vreed
zaam!
Ik heb ook 'n natuurlijken kloosterdraug
ln mijn ziel, begon Engel weer plechtig, maar
plicht houdt me terug en ik breng het offer,
want ook in de wereld moeten goede voorbeel
den zijn. Maar, juffrouw, pas op voor de we
reld bijvoorbeeld voor den burgemeester. Ik
wil van niemand kwaad zeggen, maar dat hij
hij 'n goed christen is, dat kan ik met de
waarheid niet overeenbrengen.
'n Goed christen! riep vrouw Boom, en
hij staat altijd achter in de kerk onder den
toren, en verleden Zondag is hij bij 't evangelie
pas gekomen!
En dan Louis Lichter ik wil geen
kwaad van hem zeggen, maar waar is waar,
$oo jong als hij is, tot in den wortel is hij
reeds bedorven.
O die! riep vrouw Boom, die drinkt zoo
goed als z'n vader. Let maar 'ns op, die twee
jagen de heele hoeve door hun keelgat.
Wat gaat Louis Lichter mij aan? zei
Agnes.
Dat zegt u zoo, juffrouw! lachte vrouw
Boom, hebt u dan werkelijk niet gemerkt, dat
hij u achterna loopt? Denk eens aan de rozen
toen bij de comedie.
Ach dat was onz.in!
En dan, begon Engel weer, het gaat mij
niet aan; 't is maar dat ik het goed met O
meen. In uw eigen huis hebt u 'n jongeling,
ik zou hem willen noemen 'n wolf in schaaps-
kleederen. Van buiten is hij zacht, maar van
binnen verscheurend. Vertrouw hem niet!
Bedoelt u den heer Lindeman? Agnes'
vertrok even haar gezichtje, alsof ze haar
lachen niet goed kon bedwingen.
Ja, dat is-tie! riep vrouw Boom, en 't is
werkelijk 'n schapekop, net als Engel zegt.
Ik geloof, Agnes glimlachte schalks, dat
de heer Lindeman zijn hart hier in de buurt
ergens verloren heeft en misschien hier
vlak bij, juffrouw Pummeltje! Hebt u niet ge
merkt, dat hij altijd hier vlak bij uw tuin iu
het prieel zit en op z'n fluit speelt?
En daarbij keek de kleine rakker zoo on
schuldig als 'n lam.
Beste juffrouw, zei Engel, en over haar
spits gezicht gleed zoo'n zoete schijn, alsof
de zon op 'n zuren dorren tak schijnt, 't kan
gebeuren, en 't gebeurt ook en zelfs 'n
godzalige maagd kan 't overkomen, dat ande
ren. op haar verliefd worden. Dat is een beproe
ving en wat mij betreft, ik heb overwon
nen.
Nu, zei Agnes vroolijk, hebben we hiel
nog twee studenten, over wie we nog niet ge
sproken hebhen, Alex Wolbrink en Hermar
Flassink.
(Wordt vervolgd).
V
