immm
«sr ;rrar '«s»™
'P
LJJB
m
feuilleton
««ïïürzrjsï sis
rMn
£3 ïïEf.
2=£ irs
testament
WLm
JSSTS- vDle ru toch in Loadeb
yM.tH $M
m wé
i..m
m
S £2%
nï, tT r66dS' &t de
Ut 2=7 2£=S
^§1 ÉR I
14 35 24 xTlt
m WA
k HET VERBORGEN
MAANDAG 15 OCTOBER 1928
SCHAAKRUBRIEK.
M, AM, A&
VIERDE BLAD
viii fflmt
*sL 'AAA,
ÉÉf
é-
WA, I
to™ooften0KirigTnrd *MI,ee,d het
6 Ln-<33 awl
iQ^°°r CapabIanca tegen SSjnisch te Moskou
-
li T 5, g3 Ta8b8
mm
DAMRUBRIEK
15 33 24 iam
25 ll7tl
26 42~38 to_l2-
11 45 sa
Mi m
63 ILll 5?rf i'
w" -
m* 'w%
W/ wk
Redacteur: P. a. KOETSHEID, Singel S2e.
Schiedam.
Verzoeke alle mededeeüngen betreffende deze
rubr.ek aan bovenstaand adres te richten.
PROBLEEM No. 4033.
S. HERTMANN.
lste prüs v.d. ..Bristol Times and Mirror"
balfjaarltjksch tournooi 1928.
Mat Intwee zetten.
PROBLEEM No. 4034.
G. MANSFIElB.
lste en 2de prijs ex aequo ..The Austral"
3ste Meredith tournooi 1928.
Mat in twee zetten.
FKOBLEE5I No. 4037.
F. MATOUSJK, Praag.
3de internat, probleemtournooi v. d.
Maasbode 1928.
Mat in drie zetten.
PROBLEEM No. 4038.
J. J. RIET! ELD, Kesteren.
Tournooi als voren.
Mat in drie zetten.
j l PROBLEEM No. 4035.
t 1. R. WHALLEY.
lste en 2de prijs ex aequo tournooi als voren.
I Mat in twee zetten.
S?
6-
Hartelük dank voor uw op-
PROBLEEM No. 4036.
J. van DIJK. te De Lier.
4de PrUs v.d. „Neuigkeits—Weilblatt te
Weenen 1928".
Mat in drie zetten.
1 d2d4
2 c2c4
3 Pbl—c3
4 e2e3
AANVULLING:
PARTIJ No. 877.
dame gambiet.
Vierde wedstrijdpartü, Budapest 1928
Wit: K. Havasü Zwart; E R8nlg
Pg8fft
e7c6
C7-—d®
5 Pgl—f3
dYr »Tv Zet "a 7 e4 of door 7.
QAc, 8 LXc4 b5, benevens c5 tot den Meraan-
9 I Y.iarSL°' d00r 7... dXe; 8 PXe4, PX«4;
LXe4, Lb4-{; 10 Ld2, LXd'2t;- 11 DXd2 tot
een ver^nvoudtgde stelllng. waarin zwart door
doorvoeren zou PSP^n resp' *-eS
b2b3
Een geraffineerde zet, die 6 nViLV'
tempo-v^iies aantoonen wil. Neemt zv^rt nu
bereikt na 8 Ld2 nlets^ °°k 7Lb4
Lf 8d6
Dd8e7
0—0
8 Lel—b2
9 Ddlc2
10 e3e4
Na 10 0—0 kan e6e5 volgen, wel onstaat
aanval611 geisoleerde pion. zwart verkrijgt
10
Hier ^hijnt oogenschünlijk dat zwart^door
i« d e, 11 PXe4. PXe4; 12 LVe4 f5- 13 T<i3
00 jrw
15 Pc34Xd55 Pd7Xe5
16 Pf6-d5
17 Dct^ Pe5Xd3t
18 Dd3—d4 C5—C4
Na 18 be, bö; 19 DXc4 wint 19 "rVs- en
ook jSt'rT*" brtet' dan ds tekstzet, maar
18 bevredigend was 18 Dc3.
19 b3Xe4 b5Xc4
11 De7—c7
22 Lb2e3 T
23 Pf3~-h4
Wit heeft geen void verdediging "meer.
26 Dd'4Xe5 TM
PROBLEEM No.
GIROtTX
Zwart.
42 4339
43 39 30
44 28 19
30—34
Goede uitruil.
19—23
33 35
Zwart.
Wit
Oplossingen over drie weken. Deze worden bii
ons ingewacht tot Dinsdag 30 October.
PROBLEEMOPLOSSINGEN.
No. 4013. I. Del—c5 enz.
No. 4014. 1. De8d7 enz.
1 N°' T°uf' 1TDb7—b4 dreiging2 Db4—f8 f enz.
Lb4., Lg2, c7—c5; 2 Pg3t, De7!, Dd2. enz.
goede oplossingen.
beekh°^-eHdavnCnb,0nS ®en0ee™' ^lings-
r Gaalen- Rotterdam no. 4013,
no. 4016, Jos. Claassens en Jos. Willekens TU
no. 4014.' iotteI'dam, no. 4013 en
RECTIFICATIE VAN PROBLEEM
No. 4030.
In dezen tweezet is na 1Tc2 geen mat-
de VOleende opstfeIïi"S bs daarom
Wit; Kf6, J>b2, L/d4t»4 Pc7*
Zwart: Kc4, Tel, Ldl. Ral; c5, c6.
CORRESPONDENTIE.
li.PJinC 'y„ 'e R' 1 Ec6 beantwoordt zwart
doo^I K5:.1TB3t en in 4014 1 M
LU.°' te den H- In no- 4014 wordt 1 Lf3
eenvoudig weerlegd door 1,.., Kf3:.
J. M. te V.
werking.
SLOTSTAND.
Opgegeven.
Neemt wit het Dame-offer aan, dan volgt mat
tn twee zetten.
(Aanteekeningen van E. König in de
„Wiener Schaehzeitung")
ABe correspondentie te richten aan den dam-
redacteur dezer courant.
No. 34 (14 October 1928).
OPLOSSINGEN.
(Rubriek van 30 Sept.)
Oharente01" °rtieé- Tonnay
Zwart: 2, 6/9, 13/5, 20, 24. 28/9, 32/3, 40 en 42
Wit: 11, 16/7 21, 25, 31,.35/7, 39, 41, 43/4, 46 48/9'
Wit 31—27, 43—38, 49—43 48—4' 36—31
21 23, 17 10. 25 1 eh 1 23.
Probleem no. G2 (Blijdenstein)
Zwart: 6, 8, 9, 13, 18 dam op 12.
Wit: 11, 24, 27/8, 34, 41 en 42.
M it 41 37, 2822, 2721. 3732 en 32 23.
Goede oplossingen ontvangen van: A. G. JU
Oeriemans, Utrecht; Joh. Lodawijkx, C. v. d S
H. W. Borghardt, J. Stols. W. v. d. V. en J.' L."'
allen Rotterdam.
PROBLEEM No. 65.
GIROUX.
Zwart.
Zw.: 3, 8/10, 13/4, 16, 18/21, 23/4
Wit: 27, 30. 32/5, 38, 40, 42/3, 45, 47/8,
Partij gespeeid in den wedstrijd om het kam-
T<anT NederIand in 1308, tusschen de
I V a n Kurpersho€fi: wit en Henri
J. v. d. Broek met zwart
Wit: Zwart:
1 33~2S 18—9 3
2 39-33 "3
3 4439
4 S4~30 20-24
5 3025
Goede uitruil.
6 25 14 g
7 49—44 "U
Beter is 5044, want nu kan 40—34 niet "e-
speeïd worden.
12 28 17 J7 j"
13 36 27
16 41—36
c 33"T33o,had,Wi,tn €6n ctam ^orgd door 23—28
en 16- 21, ook 40—35 door 5—10 en 23—28 enz.
17 27—21
18 32 21 j6^7
Hiermede belettende wit 40—35 te spelen waar
alsdan op zou vo-lgen 1420 en 20 - 49
19 37—31 ^_n
20 2116 i_6
21 16 7 2 1T
22 34—29
Hiermede geraakt wft uit zfjn niet mooie
positie.
9.9
2334
24 38 33 14-120
28 45—40
29 4641 jj17
30 42—37
39
Z wart
W i t
45 3329
46 3732
47 3228
48 2924.
9—14
11—17
8—13
l^Beter dan 28—23 gevolgd door zwart met
35—40
16—21
18—22
13—18
49 3833
50 36—31
51 2823
De beste zet.
52 23 12
53 4237
Op 31—26 zw, 14—20 en 20 47
54 3329
55 3127
Op ^37-32 zwart 26 37 met groote winstkans.
56 24—20 8—12
Wit moet een stuk offeren.
56
17- 8
21—2C
2228
57 2924
58 2419
59 1914
60" 149
14 25
2833
33—39
3943
4045
WU P37-7l 8ena9-3n ^V°,gd op 43~4®
61 9—4
Oï> 93 zwart 12-17.
62 2722 43—43
Met dezen laatsten zet van zwart is wit oti-
met'0Sofferïnz10ren' if® 2 Wl"e scbüven wol'd««
65 4-10 12J3
66 10 28 16 49
T,^Ibocwe' Wt feitelijk verloren. is> speelt deze
nog door, trachtende door het winnen van Zt
schüf remise te maken van wn
tSSStó
25—38
30—35
49—32
2631
31—36
3641
4147
4742
3249
42—24
49—43
43—39
2430
3540
4044
30—34
44—49
Wit.
Zw.: 3, 4. 8/11, 13/6, 18/20, 23 en 26.
.Wit: 27/8, 30, 32/6, 38, 40, 43/4, 47/8 en 50.
W 11
31 40—34
Op 1419 had van wit
en 32 3.
32 36—31
33 31—26
34 41—36
1217 zelfde resultaat
35 32—28
36 34—29
Dreigende 2933 en 33
36
37 29 20
4842
26 17
40 44—40
41 39 50
6—11
gevolgd 4440, 29 60
17—22
11—16
14—20
als by den 31en zet
12—17
Gedwongen.
15.
20—24
Gedwongen.
25 14
17—21
22 11
85 44
14—19
61)
HOOFDSTUK IX.
DE OPENBARE ZITTING.
De bewoners van slot Lestingfort hadden zich
van den slag, die hen op het toppunt "an hun
Kid vt J* had' h^^elijk spoedig her.
Verbönren't T Cle echtbel<i van het
"j:"'» "«I te treden «f ie
scheiden, maar toch passend bestaan te leiden.
onwi^T Z°U Slr Arthur naar een betrekking
lm a was bet dan °ok maar met gering
van zHn vnd ,r ®'f de baron door middel
van zijn vadeir de medewerking van de konfn
trarbte P E,ageT1' daa zou sir Arthur
lar b ZeiT wCn, laadgoed te Pachten. Die
S ^J61'6 n*d&a en met 'het kleine kapi-
v^rin v f bezat' zou cen hedrijf wel te
«Z d verzekerde zich wel in die
omstandigheden te kunnen aanpassen en over-
vvon de tegenwerpingen van haar verloofde,
die to zoo n toekomst niet veel heil zag. daar
Tan gen landbouwbedrijf mlet veel verstand
had. Alaar Asta wist elke opwerking te weer
leggen. Al zouden de verdiensten in den begin
ne niet groot zijn, het ontbrekende zou gemak
kelijk aangevuld kunnen worden uit de bloel
ende zaak van Asta, die door de beide vriendin
nen verder gevoerd zou worden. Wanneer bij
echter een betrekking in Londen zou kunnen
wlCr\dal! Z0lu'cn zij ook nog het voordeel
hebben b.j de tante in Hüdepark te kunnen wo
nen.
t. 5!G,.tarlte stelde haar lluis heelemaal ter be
schikking van de jongelui en de baron hield
het voor een paleis.
Het liefst zouden zij beiden vertrokken zijn,
zonder de openbare gerechtszitting af te wach-
ten, waarin bun rechten op slot Lestingfort nie
tig verklaard zouden worden. Maar tegen dit
plan verzette de rechter zich met een hardnek
kigheid, die hun onverklaarbaar voorkwam,
evenmin wilde de oude heer eir van hooren, dat
de uitnoodigingen, die voor de aanstaande brui
loft rees verzonden waren, teruggenomen zou
den worden. Van den alles beslissenden zit-
tmgdag tot aan den trouwdag moesten nog veer
tien dagen verloopen, dus tijd genoeg om de uit-
Boodigingen nog in te trekken; daarom voegden
de jongelui zich naar den wensch van den rech
ter; alleen de voorbereiding voor het feest werd
stopgezet.
Heeft u dan nog hoop voor ons? vroeg sir
Arthur den ouden rechter.
Ambtsgeheim, antwoordde deze, geheimzin.
Kig lachend; afwachten maar, wie weet, wat de
regeering beslist. Een officier mag een bedreig
de vesting niet verlaten; hij moet die verdedi
gen en trachten te behouden en er alleen door
geweld uit verdreven kunnen worden.
Nu, daarop zullen wij niet lang meer be
hoeven te wachten, antwoordde de officier, aan
genaam getroffen door de welwillendheid van
dien eerbiedwaardigen grijsaard, die hen zoo
graag in het rustige bezit der rijke bezittingen
67 28—22
68 2339
69 39—22
70 22—11
71 11—22
72 22II
73 11—22
74 22— 9
75 922
76 22—28
77 28—14
78 14—10
79 1014
80 14— 9
81 9—14
82 14—25
22 24 bad In eens gewonnen. i
83 25— 3 tl
Wit geeft op, Want op 325 zw. 3948
alle andere velden geeft zwart twee dammen
op en wint met 49 35. n
FAILLISSEMENTEN f.
UITGESPROKEN:
ROTTERDAM, 12 October.
Jan Groenenboom, groentenhandelaar, van
m" h'c. m£
,£*Znk*0rSt> winkelier in kantoorbenoodigd-
heden, Maihenesserdijk 107. Cur. Mr, IsT, C. van
Mastngt. R.c. als voren.
OPGEHEVEN:
ROTTERDAM, 12 October.
H. H. A. van Soest, slager, wonende en zaak
doende Mathenesserdijk 227. Cur. Mr. R. H M.
Hoogeweegen.
J. BiJlsma, assuradeur, Boschje 11a. Cur. Mr,
v*. F. C. Baars.
GEëINDIGD:
VLAARDINGEN, 12 October.
J. Rooseboom, los werkman.
ROTTERDAM, 12 October.
G. Brouwer, schipper.
gezien had. Doo-r de onhebbelijke praatjes van
miss Ellen was het ln den heelen omtrek bekend
gewordem, dat er een testament van den overle
den graaf gevonden was, waarin een vreemde
baron tot ©enig erfgenaam was benoemd en zoo
doende de nieuwe gravin van Lestingfort uit
haar rechten ontzette. Algemeen was de deelne
ming met het lot van lady Asta, die in den kor
ten tij|d van haar verblijf op Lestingfort aller
harten gewonnen had en men hoopte ,dat zij
volgens het testament op het kasteel kon blijven
wonen, doch den baron een som geld zou moe
ten uitkeeren.
Op den dag der terechtzitting stroomden vele
belangstellenden naar de rechtzaal om getuige
te zijn van een zaait, die den heelen omtrek
bezig hield en waar vel© bewoners van het dorp
rinin of meer bij betrokken waren, daar zijj in Vt _e
dingen van de bewoners van het slot-afhanke
lijk waren.
Graaf Alvenhill was woedend, toen zijn doch.
ter haar plan bekend maakte om naar de zit-
ting te gaan. Met zachte woorden en met strenge
bedreigingen trachtten haar ouders haar van
inzicht te doen veranderen. Ook miss Razzor
deed ai het mogelijke. Maar alle praten was te-
vergeefsch; de tegenspraak, die zij ondervond,
stijfde haar nog meer in haar vermoeden. Miss'
Ellen was in haar woede tot alles in staat en
het was te vreezen, dat op het laatste oogenblik
de baron zicü van haar zou afwenden. Daarom
gaf de graaf zijn hopeloozen tegeastand 0p en
verzocht miss'Razzor met zijn dochter mee te
gaan. Van te voren zand hij evenwel een bode
te paard naar kasteel Lestingfort met een brief
voor de gravin. Hij schreef haar, dat het wel
niet noodig zou zijn te zeggen, boe onaange
naam de loop der dingen op het, kasteel voor
hem was, ook al gebeurde dat ten gunste van
zijn aanstaanden schoonzoon. „Mijn deelneming
in uw ongeluk", schreef hij, „is grooter, dan
mijn vreugde over het aanstaande huwelijk van
mijn dochter. Wanneer u in de zittingszaal miss
Ellen zult ontdekken, dan zult u moeten erken
nen, dat ik een beklagenswaardig vader ben.
Mijn vrouw Is van hetzelfde gevoelen en wij
vragen u, ondanks de harteloosheid onzer doch
ter, ons uw genegnlieid te blijven schenken".
Asta dankte den graaf schriftelijk voor dien
brief, die haar en haar verloofde goed gedaan
had. Zij konden gemakkelijker scheiden van het
bezit, waaraan zij vroeger nooit gedacht had
den. Zij hadden voor de toekomst schoone, hoe
wel bescheiden plannen en zij hoopten dat de
graaf en de gravin hen in hun toekomstige thuis
dikwijls zouden bezoeken en zich overtuigen van
hun geluk. Hun dochter moesten zij niet te hard
beoordeelen; zij zelf namen haar niets kwalijk,
omdat zij wisten, dat zij in een ziekelijke opwin
ding handelde, waarover zij later het meeste
spijt zou hebben; zij hoopte miss Ellen later tot
haar vriendinnen te kunnen rekenen. Zij zelf
zoowel als haar verloofde wenschtp in vrede en
vriendschap van de nieuwe eigenaars van bet
kasteel te scheiden, die volkomen in hun recht
Waren en in 't geheel niet onrechtvaardig ge
handeld hadden.
Sir Arthur en miss Asta waren het liefst vain
de zitting weggebleven, waarvan zij niets meer
hoopten, dan zij reeds wisten. Maar Field was
onverbiddelijk en verklaarde, dat hun aanwezig
heid noodig was. Ofschoon hij evenmin al3 de
rechter een goede reden daarvoor kon opgeven
gaven zij toe, te meer daar zij daarmee bewezen,
dat zij zonder haat of jaloezie aan de recht
matige bezitters de erfenis overgaven.
Field was bijna voortdurend van huis, en als
hij thuis was, liet hij zich niet zien. Doch hij
was voortdurend bezig, waarbij hij door twee
beweegredenen werd aangespoord, vooreerst om
de hand te kunnen leggen op den slimmen be
dt ieger en vervolgens om de jongelui, zijn
wensch om de jongelui, voor wie hij veel voel
de, in het onbestreden bezit der goederen té
bevestigen. Zijn doel werd volledig bereikt.
Zelfs de vraag, wie de opsteller van het val-
sche testament aan het papier met de drie ra
ven geholpen had, wist hij op te lossen.
De postmeester had verteld, dat de kantoor-
bediende Kenton op den papiermoren een vriend
van Olivier Silfs geweest was; daaruit besloot
Field, dat deze zijn vriend ook het betreffende
papier gegeven had. De detective ging naar den
molen toe en bracht zonder moeite den ver
schrikten jongeman tot een bekentenis. Het was
uitgesloten hem te verdenken van medeweten
of van helpen bij de misdaad van zijn vriend,
want de opgegeven reden voor zijn handelwijze
was geloofwaardig en de bedrieger was veel te
voorzichtig om iemand in zijn plannen te be>-
trekken.
Op den zittingsdag was de rechtzaal geheel
gevuld met nieuwsgierigen. Toen de bewoners
van slot Lestingfort en van slot Alvenhill in
Iiun rijtuigen voorreden, was het moeilijk liun
een doortocht te banen. Voor hen waren plaat
sen gereserveerd en miss Razzor moest op de
publieke tribune plaats nemen.
Toen miss Ellen verscheen werd een gemom
pel van afkeuring geboord. Dat sir Arthur zijn
verloofde in deze onaangename oogahblfkken ter
zijde stond, was heel begrijpelijk, maar dat
miss Ellen de overwinning van haar bruidegom
over de algemeen beminde, schoone Blotvrouwe
wilde bijwonen, daartegen kwam het gezond©
verstand van het vo-lk in opstand.
(Wordt vervolgd) J
