ST. NIKLAAS EN PIETER. SintMcolaac-m omen. Vv 1 =H?= trt f1 P I i I J Je i 1 p >11 4- i9 f 1 f m t i i y i j' j' 'J- i' I f t 5 =il>- j J' T j X - w w i f h-Lj 3È m lm J MAANDAG 3 DECEMBER 1828 VIJFDE BLAD t PAGINA? 2 DE GOEDE HEILIGE KWAM. UkxytcL&yi. Vüvyi cm irOin 1 p c_Ai vroep ctf Q-ff %L fc3— Lr A rnf - f— V 1 —4yl 1 uit Cad., Xlfant -Lj And vtfat Ayjdnj jicL-- de** Aa&id p..iet v -+ Tn.f. "kyn, Ate - ve rruie<f. JJL 'i -ito-ep - j4. oie. Ut> /tijE-Uf^ I Wat is er lieveling! O, paatje m'n hoofie is zoo heet.zoo heet Wil paatje, d'r nog 'n doek met water om doen ja? Assieblieft, paatjeen zoo'n dorst.... zoo'n dorst Hier schatdrink maar es.ho, kind jeniet te veeldat mag niet van de dokter De dokter is stoutals k toch dorst heb. Dokter is 'n heele goeie man, meisje. hij zal je beter maken. Kan de dokter dan niet gauwer kinderen beter maken? Marietje Zengers is maar twee daagies ziek geweest.en ik al zoo lang. Kan ik heusch weer beter worden, paatje! Ja, liefje, maar dan ook precies doen wat de dokter zegt. Hebt u al de boodschap van Sinnieklaas paatje? Ja.... St Nicolaas komt... vanavond (Vanavond pas? Hij komt toch heusch? Ja kindje als je niet te moe bent. Nee, vanavond ben *k niet moe.komt ie 'dan? Ja hoor, maar dan moet je nu rustig blijven liggen en goed onder dek blijven, dan is St Nicolaas nog veel beter over je tevreden. De vader kust de zieke kleine op 't gloeien de voorhoofdje en gaat naar beneden. In de huiskamer zit z'n vrouw even te rusten in de leunstoelze ziet er afge mat uit en heeft groote moeite haar oogen open te houden.Verscheidene nachten heeft ze met 't kind afgetobd, reeds te veel van haar krachten gevergd. Daarbij de moedeloos makende onrust over het verloop der longontsteking.... Als haar man binnenkomt richt ze zich onmiddellijk op uit de loomheidsverzak king en haar oogen doen weer de dikwijls herhaalde vraag, die toch door hem niet be antwoord kan worden. De man maakt de lichte schouderbewe ging van twijfel en doet moeite om flink te blijven. Is 't costuum al gekomen? CostuumwqJ. wat? Voor mij.om St. Nicolaas te spelen vanavond God. Wimvvil je nu toch? 't Kind houdt niet open als we d'r nou dat genoegen kunnen doen.'t hoeft maar heel kort te duren.t is misschien voor 't laatst. Te laat bemerkt hij, dat cij onwillekeurig te veel heeft gezegd.De moe geschreide oogen van z'n vrouw worden opnieuw voch tig en het witte gelaat verschuilt zich in 't fauteuil-kussen. Hij doet geen moeite haar te ti oosten wetend, dat zulks niet baat ook acht hij 't bij nader inzien beter den toestand van de eerlijke zijde te beschouwen.De dok ter heeft immers gezegd hem niet te zul len vleien met ijdele hoopHij weet dus dat er slechts 'n heel geringe kans is en tracht zich op 't ergste vcor te bereiden. Als degelijk, godsdienstig echtpaar hebben ze zich geschikt in den wil der Voorzienig heid. Dat de moederliefde nu en dan de overhand neemt acht hij zeer natuurlijk en laat haar uithuilen tot ze rustiger wordt. Even later komt de costumier met het St. Nicolaas-gewaad van keurig satijn en fluweel. In de achterkamer pakt hij de doos leeg, waarin netjes opgevouwen de heldere, ge streken albe, de roode bisschopsmantel, de stola, mijter, handschoenen.en in een apart doosje de witte pruik en lange baard. Het zelfde costuum had hij ook verleden jaar gebruikt... toen was zijn lief, eenig kind gezond als 'n visrhjeMet groote t'- >m -v- ontzagoogjes had ze licm zitten aankijken en hem, hoewel kleurend van bedwongen schuchterheid, vrijmoedig het dikke handje toegestokenen zoo lief haar versje opge zegd en haar gebedje gedaan. Dat liefelijke tafereeltje zag hij nu ineens weer heel duidelijkalsof 't 'n paar we ken geleden was. En later die van geluk stralende kijkertjes bij het speelgoed en de chocoladefiguren. Met 'n nerveuzen zwaai keerde hij zich om en liep snel de kamer uit. Z'n vrouw was al weer heel zacht naar boven gegaan om te zien of 't kind nog iets noodig had. Met schrik constateerde ze,-dat de koorts was toegenomen. Maar de kleme hield zich dapper, want ze begreep dat St. Nicolaas niet zou komen als 't erg met haar was. Maatje; komt Sinnieklaas nog niet? Ja, engel, over 'n uurtje hoor.is Annie niet moewil St. Nicolaas liever n dagje wachten? Nee.nee.niet wachten.morgen gaat Sinnieklaas weer naar andere kinde renheel vèr. Goed, stil maarnu eerst nog een poosje rusten Maatje. Wat is er, kindje? Als Sinnieklaas 'bij de kindertjes geweest isgaat ie dan weer naar den hemel? Ja zeker, lieveling. Enals ik naar den hemel ga... zie 'k dan ook Sinnieklaas? 't. Is druk in de huizen, is druk weer daarbuiten, St. Ndeolaasstemming zit weer in de lucht, Men maakt weer surprises, en oolijke guiten verkneut'ren zich weer in hun kost'lijke klucht. Men doet geheimzinnig, maakt vrienden en magen nieuwsgierig, door boodschappen, steelswijs gedaan, Vernuftig ontwijkt men ([e lastige vragen; Waar zijt ge geweest? en: Waar komt ge vandaan? Men plakt, prikt en timmert - bij dag er» bij nachte, cn werkt zich in 't zweet op een doos of een pop; Geen oogenblik wijkt do surprise-gedachte uit des kunstenaars g rappe irbederukendeu kop. En is dan St. Nicolaasavond gekomen, En klinkt er de bel van de huisdeur, als sein, dat Sint met zijn knecht weer uit Spanje kwam stoomen om Kindervriend, vrien i O0k der grooten te zijn. Dan klinkt er een schateriaci1 op door de kamer zoo vaak weer een nicuwe eurprie8 wordt vertoond, Dan wordt des verrasso,^ geplak en gehamer Door aller waardeering Weer ruimschoots beloond. St. Nicolaas, feest van ;0ijjt cn verrassing Wat brengt ge een sch lt van gezelligheid mee, We zouden u heusch v00r geen gel-d willen missen St. Niklaas cn Pieter, zij ieven! Hoezee! J. TA NT LijK VLUG. "'-swsft. A /Tk dit* - U10c4 - êet j-m(yt. tjern 1 -V- v tm, tot -n Au-le. ptoo-.te, oUe de uedc- a£- tyd dHO&jj, CL&J RIT. m RIT. Kleine Jan was zes December 's Morgens heel vroeg uit zijn bed Want hij had, vóór hij ging slapen Bij den haard een klomp gezet. En nog wel zoo'n heele groote, Die de werkster altijd droeg Als ze bij zijn lieve moesje 't Stoepje dweilde, 's morgens vroeg Daarin lag een brief van Jantj. Dien hij zelf geschreven had Met zijn vaders vulpenhouder Zonder ook maar ééne klad Dat was zijn verlangenslijstje En het liep van één tot tien Van die mooie dingen, die hij In de winkels had gezien. In die klomp had hij natuurlijk Ook een bosje hooi gedaan Dat hij bij een boer gevraagd had Aan de lange beukenlaan. Want als Zwarte Piet de klomp zag Met een brief, maar verder leeg, Nou dan kon het best gebeuren Dat je ook geen pakje kreeg- Verder chocolade-letters En een splinternieuwe pet Marsepein en suikerbeestjes Jantje danste van de pret. Moesje, moesje kom eens kijken Riep hij zenuwachtig snel En hij schreeuwde door den schoorsteen En nu kwam hij gauw eens kijken f Wat gedurende den nacht Sinterklaas of Zwarte Pieter Door den schoorsteen had gebracht. En het was gewoon reusachtig, Jantje keek zijn oogen uit Want hij zag een heele spoortrein En een trommel met een fluit, Ja, maar daar moet zusje niet over pra ten. Mag dat niet maatje? Ja, maarm'n schatje mag nog... niet nietweg. Maar u zegt toch altijd, dal 't in den he mel 't mooiste is van overal.en tk moet toch alle dagen biden dat we allemaal. Ja jalieve kleine als alsOn ze Lieve Heertje 't wil Ik geloof, dat Onze Lieve Heertje 't w£ wil Waarom, kindje? Ik heb gedroomd van den hemel... alle maal engeltjes., en Maria., en Lieve Heer tjeen ze lachten tegen me., en Maria dee met 'r hand van dat ik moest komen. en de engeltjes maakten heel mooi muziek, t en toch hadden ze geen piano... Maar Sin nieklaas was 'r niet... Is die 'r toch ook heusch? Ja kindliefmaai- ga nu hef slapen, an ders wordt je te moe. En krijgen de kinderen daar ook speel goed van 'm? Ja hoor.... 'n heeleboel.jji En ook. Stil kindje, daar gaat de bel... dat zal de dokter zijn, Hé wat naarzal de dokter Sinnieklaas wegjagen? O, nee, daar zal maatje wel voor zorgen, stil nouanders wordt de dokter boos. De geneesheer vertoefde lang aan 't bedje. In klemmend angst-zwijgen beschouwden de ouders het nauwkeurige onderzoek.In de loop van den avond was de kleine veel min der geworden en lag nu kalf-bewusteloos naar adem te snakken.Het koude zweet droop langs de kussens.het borstje ging piep-zagend op en neerDe dokter wend de zich tot de ouders en zei fluisterend: Van Sint Nicolaas zal niet veel terecht komen. Doch 't zieke kind hoorde het e) stootte er tusschen het jagende adem ha len uit: „Ja.jasin.nie klaaskr men, stoute dokter... Maatje... paatje, sin., nie... klaas.... assieblieft... nic wegjagen'Vlug boog de geneesheer ziel over de kleineWees mar gerust, klein meid, St. Nicolaas komt.ik ga 'm zelf hi len-.. niet pa en ma... nog even gedui hoor? Ja blijft er maar goed onder De dokter had van twee kwade zijden df minste gekozen en er in toegestemd, da de vader zijn St. Nicolaas-rol zou spelen Wat hij er bij dacht vertelde hij niet aan dc bedroefde oudersalleen dat 't nu ei op of er onder ging.en dat ze maar goeien moed moesten houden. Voor veel praten had hij geen tijd, want er wachtten nog vee! meer patiënten 'n Uur later stond de vader gekleed voor z'n rol.In zijn statig kleed van den hei ligen kindervriend liep ie de huiskamer op en neer en niemand zou bemerkt hebben, dat in die majestueuze gedaante een hart onnatuurlijk heftig bonsde en achter de witte, zilverig-lichtende baard de lippen een smeekgebed prevelden voor het behoud van zijn kind. De vrouw ging naar boven om de kleine voor te bereiden op de komst van Sint. In de deur van 't, slaapkamertje bleef «e staan, wit, als 'n beeld van marmer. De oogjes van 't zieke kind stonden star- glazig en waren naar boven gericht. De armpjes waren wijd uitgespreid als in groot verlangen, op 't lieve gezichtje lag 'n zachte blijde glimlach O, God Annie, kindje! Maatje,kijk, dtitir.daarSinnieklaas. mooi... mooi... en engeltjes er bij reel engeltjescn speelgoedik ga mee met Sinnieklaashij vraagt 't zelf... ik ga mee met Sinnieklaas en de engeltjes.dag maatjedag lieve maatjedag paik magmee metSin. De rol behoefde niet meer gespeeld te worden De verhuurder van het St. Nioolaas-pak sprak er den volgenden dag tegen z'n vrouw schande van, dat 't costuum zoo „verfom faaid was teruggekomen.vol kreukels en plekken hier en daar.net of er met water op gemorst was Zulke deftige lui deëe maar net, vat ze woue met je goed.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1928 | | pagina 18