I»
FEUILLETON
I' lil
DINSDAG 4 DECEMBER 1928
DERDE BLAD
PAGINA 2
In Den Haag wedijvert alles met elkander om zoo schoon en
helder mogelijk voor den dag te komen. De straten, pleinen, gebouwen en
woonhuizen, alles maakt een zeer gunstigen indruk.
I
SUliLIC
2dïl=P
EDWARD, IK EN JUFFROUW
HONINGZOET.
DE KWIJNENDE LANDBOUW
IN RUSLAND
hulsvrouwen
blijven niet achter
resultaat bereiken
S i» <e
vf*- „Ve
<>e ,eW
i ,jef .i,e' -
féenetNMu
(jcnGtxMv&tuib
S.flO-40
ONSÜST IN LYON
strijd tegen burgemeester Herriot
Os Parijsche correspondent 'meldt ons:
Het kamerlid Augagneur is te Lyon zijn
j .ampagne begonnen tegen den burgemeester,
yud-Etinlster Herriot.
Augagneur verwijt Herriot de financiën van
(Je stad Lyon in bet bonderd te hebben ge-
Otuurd. Hij komt er tegen op, dat alle beslis-
()ingen van den gemeenteraad in de commissie
rrorden genomen.
In 1917 was een begrootingsoverschot van
puim anderhalf milioen francs aangekondigd en
gater bleek, dat het „overschot" een tekort was
9an die som.
Da meeste officieele documenten zijn op ge-
Öelmzinnige wijze verdwenen, andere zijn zoo
danig samengesteld, dat er niet uit wijs is te
worden.
Sinds 1911 zijn de uitgaven 1885 millioen en
de tekorten 102 millioen. Lyon heeft maar
raak geleend, zoodat het totaal der leeningen
thans 250 millioen francs is.
(Herriot is die ikerkhater, die met zijn
ministerschap het bur gemeest ersambt ver-
eenigde).
DE ONRUST IN SERVIë
Te Belgrado is alles rustig
AGPvAM, 2 December. (W.B.) De incidenten
in do Kroatische hoofdstad, Agram, bij gelegen
heid van de herdenkinl van het 10-jarig bestaan
van den JoegosLavischen staat, hebben zich
'b avonds bij de feestvoorstelling In hel natio
naal theater herhaald.
De voorstelling moest wegens voortdurende
storing afgebroken worden.
Volgens particuliere berichten uit Hongarije
hebben bijna alle* huizen van Agram en in
andere Kroatische steden rouwvlaggen ge-
heschen.
In den loop van den avond hebben, nog eenige
arrestaties plaats gehad.
Heden voormiddag heerschte overal rust.
In de Joegoslavische hoofdstad Belgrado
hebben de feesten over het algemeen een orde
lijk verloop gehad.
Aan de plechtigheid in de Kathedraal te Bel
grado nam heel het koninklijk hof deel, be
nevens alle voorname autoriteiten en het corps
diplomatique.
De Universiteit te Agram gesloten
AGRAM, 3 December. (W. B.) De universi
teit te Agram is vandaag wegens de demon
straties van gisteren gesloten.
Tegen de studenten, die aan deze betoogin
gen hebben deelgenomen, zullen gestrenge
maatregelen worden genomen.
Wolven in Noord-Servië
In Bosnië vertoonen zich volgens een be
richt uit Serajewo groote troepen uitgehonger
de wolven, die onder de kudden schapen en
het vee groote slachtingen aanrichten. Drie
herders, die hun kudde wilden verdedigen, zijn
door de dieren verscheurd. De boeren zijn
wanhopig en hebben de teerheid verzocht, hun
vuurwapenen te geven, teneinde den strijd te
gen de wolven te kunnen voeten.
AMANOELAH KRIJGT RUZIE MET ZIJN
ONDERDANEN
De opstand in Afghanistan tegen koning
i Amamoelah duurt voort. Een paleis des ko-
nings, dat ln de buurt van een Afgbaansche
grensstad ls gelegen, Is in brand gestoken. De
troepen van den koning ontvangen versterkin
gen van de stammen, die hem trouw zijn ge-
Dieven.
GROOTE BRAND IN AUSTRALIë
SYDNEY, 3 December. (V.D.) Een groote
brand heeft gewoed in de zakenwijk van Moree
in Nieuw Zuid-Wales.
Twintig gebouwen werden verwoest.
De schade wordt geraamd op 100.000.
- j 'n Romance van een huwelijksleven,
naar het Engelscb
van
KATE HORN.
29.)
In de vensterbank stond 'n groote vaas met 'n
Reusachtig veldboeket, waaruit ik opmaakte,
dat mijn gastvrouw tot die fijne figuurtjes
behoorde, die in de natuur tót op hun oudsten
dag de Inspiratie voor een mooi en tevreden
leven hebben gevonden.
Mis3 Butterwoxth drentelde tusschen de
keuken en haar woonkamertje heen en weer
en hield een zeer woordrijk gesprek met een
onhandig dorpskind in een bonte schort cn
met twee stijfgevlochtèn haarvlechten. Dit
product van landelijke opvoeding en isolatie
bleek haar hitje te zijn, want spoedig lag het
resultaat van hun tweegesprek voor me in
den vorm van een dampende kop thee en een
heerlijke snede brood met versche boter.
Ik heb altijd gedacht, dat het veel erger
Is, als menschen van zoo hooge positie er mee
gemoeid zijn, mompelde Miss Butterworth op
wat teemerigen toon. En ik heb dikwijls des
avonds zitten schreien als er weer zoo'n goede
hertogin of dapper» graaf gestorven was, ter
wijl al de andere doodsberichten en ongeluk
ken me koud lieten, omdat het maar gewone
menschen waren.
Vergeefs bond ik den strijd aan met een
sterk opkomend gevoel van zenuwachtigheid,
dat me zwak en ellendig maakte.
- De dood heeft nog nooit iemand ontzien,
eel ik. Doch ik maakte mijn zin niet af, daar
lk met schrik bemerkte, hoe ik het oordeel
over mijn eigen hopen had afgeroepen. Ik had
die woorden niet mogen uitspreken, nu er in
onze onmiddellijke nabijheid weer opnieuw ge
tracht werd om den te vroegtijdig opgetreden
scherprechter van het tooneel te schuiven.
U moet uw thee niet koud laten worden,
mevrouw ik geloof dat ik moet zeggen me-
Jonkervrouw, zei Miss Butterworth, die door
haaT eerbied voor alles wat van adel is, in-
tot zwijgen werd gebracht.
Een gevaar voor het sovjet-systeem
MOSKOU, 2 December (W. B.). De voorzit
ter van den raad van volkscommissarissen,
Kalinin, heeft in zijn slotrede op het congres
van het al-Russisch uitvoerend comité verkla
ringen afgelegd over de houding der boeren en
de graankwestie.
Hij zeide daarbij o.m. „Indien het niet ge
lukt, de landbouw-productie te vermeerderen,
staat het te bezien, of het sovjet-systeem zich
in Rusland zal kunnen handhaven.
De huidige staatsmacht zal slechts dan ge
vestigd zijn, als de groote meerderheid der ar
beiders en der boeren Jaar voor jaar hun posi
tie zien verbeteren."
De ^communistische partij moet den politie-
ken en economischen druk op de groote boe
ren laten voortbestaan, doch voor de kleine
boeren en degenen, die een middelmatig bedTijf
hebben, bet particuliere stelsel handhaven. Ook
moet zooveel mogelijk het tot standkomen van
communistische landbouwbedrijven worden be
spoedigd.
De arbeiders moeten bloeden
Uit Moskon wordt gemeld, dat volgens een
mededeeling van den volkscommissaris van fi
nanciën de inschrijvingen op de leening voor de
ontwikkeling van de Russische industrie aan
de verwachtingen hebben beantwoord en einde
November een bedrag van ongeveer 1 milliard
Mk. hebben berbikt.
Voor ongeveer 80 pCt. is dit bedrag door da
stedelijke bevolking geteekend. Vele arbeiders
en handelsbedienden hebben voor een maand
van salaris op de leening Ingeschreven. (Em
waar leven zij dan in 's hemels naam van?
Red.)
Z. EM. KARDINAAL CERRETTI
IN AUSTRALIë
Een schitterende ontvangst op de
Fidzji-eilanden
Men schrijft ons uit Rome
Over de schitterende ontvangst van kardi
naal Cerrettl door de inboorlingen op de Fidzji-
eilanden zijn hier bijzonderheden ingekomen.
De kardinaal ging te Suva, de hoofdstad der
eilanden, aan wal. Zoowel de regeeringsautori-
teiten als de inwoners wedijverden om de ont
vangst van den kardinaal 2oo feestelijk moge
lijk te maken.
Er was een beele reeks festiviteiten. In het
gemeentehuls gaf de stad ter eere van den kar
dinaal een groot gala-diner, waaraan ook de
gouverneur der Fidzji-eilanden, sir Eyre Hus
ton, deelnam. De inboorlingen voerden ook een
soort krijgsdans voor den kardinaal uit, in hun
schilderachtige uitrustingen. Eenige duizenden
Inboorlingen namen daaraan deel.
Kardinaal Cerrettl is op 15 November op het
s.s. „Aorangi" uit Australië vertrokken, met
bestemming naar Amerika.
De Fidzji-eilanden liggen op de directe route
van Australië naar Noord-Amerika en bestaan
uit 200 eilanden, circa 8500 K.M. ten N.W. van
Sidney gelegen.
De groote havens vtan Suva en Honoloeloe
worden regelmatig door alle schepen aange
daan.
MGR. HEYLEN TE ROME.
Om rapport uit te brengen over het
Eucharistisch Congres.
Men seint ons nit Rome;
De bisschop van Namen, mgr. Heylen, is
Zondagmorgen hier aangekomen om den Pau3
officieel 'apport over het verloop van het
Eucharistisch Congres te Sydney uit te bren
gen als president dor Congressen.
De warme drank deed me goed, maar niet
minder voelde lk me wat opgesterkt door de
onbaatzuchtige liefde van dit eenvoudig
menschje, dat waarschijnlijk het .grootste ge
deelte van baar leven had doorgebracht tus-
schen de blinkende tegelmuren van een def
tige "heerenhuiskeuken.
Toen de schemer de stoelen minder arm
zalig deed worden en er nog steeds geen ant
woord was gekomen van boven, waar het
enerveerend been en weer schuifelen van drie
menschen het eenige geluid was dat tot ons
doordrong, werd ik erg zenuwachtig. Miss
Butterworth stak een petroleumlamp aan.
Dat was een nieuwe sensatie voor me, en een
oogenblik werd ik geboeid door het effect van
het te zwakke licht op het vertrek. De schijn
der lamp was zoo onvoldoende, dat de vier
hoeken er nog donkerder en geheimzinniger
door werden en buiten in den tuin vielen lan
ge, akelige schaduwen over het steenen plaatsje.
Een vleermuis zweefde heen en weer en viel
op een oogenblik tusschen de hoogopgeschoten
witte lelies, wat een naargeestig geritsel veroor
zaakte, door het piepen van het verschrikte
diertje nog geaccentueerd. Een tuinhekje
knarste op den wind en een uil riep weemoe
dig naar zijn vrouwtje. Toen ik dat hoorde,
kreeg ik een rilling over mijn leden. Mis But
terworth leunde over dé vensterbank om de
blinden te sluiten.
Als U het niet vervelend vindt, wil ik
wel wat met U praten, zei ze bedeesd. Ik
weet uit ondervinding hoe naar het is, als je
op dergelijke berichten moet wachten en als
we praten kunnen we misschien die akelige
gedachten een beetje opzij zetten.
Boven klonken de stappen nu nog duidelij
ker, daar alle andere geluid was buiten geslo
ten en ik viel koortsig op de sofa, waar ik
rillend in een hoek wegdook.
Even schoot het me te binnen, hoe beperkt,
maar hoe rustig het leven van dit vrouwtje
voorbij moest schuiven onder dit zachte lamp
licht in de vredige omsluiting der haar ver
trouwde kamerwanden, met het kruis en het
geborduurde oog in den driehoek, met de waar
schuwende lettors God ziet U, en aan den
tegenovergestelden kant, een vreeselijken
Christus met een vuurrood hart en weer een
met kruissteek uitgevoerd opschrift ,,Mijxt
Heer en mijn God".
Tusschen die drie waarheden, die van het
Kruis der redding en opstanding, van de
vreezo en de liefde voor haar Schepper scheen
h»t leven van Miss Butterworth gevangen en
beschut te zijn.
Maar die overweging hielden me maar even
bezig en opnieuw trok de angst «en bloedige
wonde in mijn bart.
Spreek over alles en nog wat. Vertel
me, waar bent U geboren en of U nooit ge
trouwd bent geweest en waarom niet. Vertel
me alles, ik zal er met veel bèlangstelling naar
luisteren, snikte ik. O, ik weiet hoe goed en
gelukkig en edelmoedig U bent, Miss Butter
worth, en daarom, spreek, spreek, opdat lk
kan vergeten dat mijn man daar boven ligt
te lijden.
Zij nam als een moeder mijn hand en
voordat de klok eindelijk weer een traag uur
had afgeslagen kende ik de heele simpele le
vensgeschiedenis van onze weldoenster.
Zij was de eenige dochter van den vroege-
ren dokter, die een bescheiden fortuintje had
weten over te sparen, waarvan zijn dochter nu
in het huisje, dat zij tevens geërfd had, wist
rond te komen. Dit gelukte haar mét het mi
nimale sommetje van twee pond per week. Zij
was altijd arm geweest, ze had altijd hard
moeten tobben om door het leven te komen en
toch was ze God altijd dankbaar geweest voor
het geluk der bloemen en van een goede ge
zondheid, die Hij haar nooit had onthouden.
Toen ik hiernaar luisterde overwoog tk, hoe
mijn leven niets anders dan een groote bonk
nutteloosheid was geweest met als hoogtepun
ten banale teapraatjes en avondpartijtjes, waar
de ijdelheid hoogtij vierde. Al onze dure toi
letten en kostelijke juweelen hadden ons niet
zooveel genot verschaft dan de dagelijksehe
komst van do krant aan dit bescheiden meisje.
Dan had ze een oogenblik al haar zorgen ver
geten om met ons,mee te leven in haar fan
tasie. Dan genoot ze van al die deftige namen
en als bijzondere attractie nam ze zoo'n avond
een extra schepje room in haar thee en een
heel dun sneedje cake.
Miss Butterworth, U heeft een heel
mooie ziel en ik vond het zeer aangenaam
hier met U te kunnen praten. Maar zou U me
willen zeggen, hoe U mijn naam te weten bent
gekomen 1
Maar lk herkende U onmiddellijk, riep
ze uit en in haar oogen kwamen twee tranen,
omdat ze me belijden kon, 1106 29 al dlen tW
met mij had geleefd, hoe mijn komst als het
ware de bevestiging van onze vriendschap
waa geworden. Hoe dikwijls heb ik U niet ln
de krant gezien.
Zou U denken, dat de dokters hem ook
kennen, vroeg ik terwijl lk recht op kwam
zitten.
Dr. Moon wel, want hij zag uw naam op
nw valies.
Ik wil niet, dat onze namen in de kran
ten komen, zei ik hevig opgewonden. Onze
wederzljdsche familie zou onnoodig ongerust
worden. Wees zoo vriendelijk en zeg tegen
niemand wie hier de gastvrijheid van uw wo
ning hebben genoten, wat ik U bidden mag.
Miss Butterworth, spreek er met niemand over.
In het dorpje, waar we ons gevestigd hebben,
sinds we ons fortuin hebben verloren, noemen
we ons heel gewoontjes Mr. en Mrs. Estcourt.
Miss Butterworth staarde me aan, alsof ze
plotseling met een maanzieke had te doen.
Maar, lk dacht juist, dat zoo'n adellij
ke titel een groote troost ln uw tegenslag zou
zijn, zei ze heel verbaasd.
Toen herhaalde ik haar vertrouwelijke hand
beweging en terwijl Ik de gerimpelde hand
van mijn gastvrouw tusschen de mijne nam,
wat haar een blos van onverwacht geluk op de
wangen bracht, zei ik
Ik weet, dat ik een beetje zonderling
ben, maar toch moet U tegen niemand vertel
len, wie we zijn, lieve Miss Butterworth.
En daar ik haar heel vriendelijk toelachte,
ruimde ze veld en gaf ze zich na een heel
zwakke poging om mij van het tegenoverge
stelde standpunt te overtuigen, gewonnen.
Goed, als U er op blijft staan, dan zal
ik dit geheim bewaren, zei ze en lk hoorde
de blijde intonatie, waarmee ze dat woord ge-
helm uitsprak. Hoe geheel anders kwam me
haar vreugde voor, dan die van Mrs. Splnk ln
het analoge geval. Hier borg een eenvoudig
zieltje de ontdekking in haar diepste harte-
kamer weg om het er in de avonduren weer
uit te voorschijn he halen en in herinnering
te herleven al deze uren, dat een echte Lord
in haar huis aan den dood ontrukt en een
echte Lady haar verzocht had een gemeen
schappelijk geheim te bewaren.
Maar toch ben ik er niet gerust op, ging
ze verder. Ik voel me nog angstiger dan toen
mijn vader zijn doodsklok hoorde luiden en
dat is wel het verschrikkelijkste moment dat
ik ooit heb meegemaakt.
Wat is dat vroeg ik met een nieuwe
huivering, en Miss Butterworth, die deze ver
schrikkelijke geschiedenis met voorliefde
scheen te verhalen, deed me een omstandig
en zeer romantisch verhaal, aangedikt met
oratorische wendingen, opgesmukt tot een tra
gedie, en verteld met dien bekenden langza-
men uitweidenden toon, die de beperking tot
een enkel onderwerp verraadt.
Mijn vader lag daarboven in de kamer,
waar nu zijn lordschap ligt, zei Miss Butter
worth. Hij lag al lang tusschen halen en bren
gen en beel den avond was bij bulten, kennis
geweest, dat ging zoo den nacbt door lk
ben wel tien keer naar beneden geweest om
friscb water voor hem te halen, en zijn hoofd
te betten, want eau de cologne kon hij niet
verdragen en toen het zoo'n beetje licht
werd, dacht ik al dat hij niet meer terug zou
komen, want de doodsklok begon te luiden.
De dienstbode, die we toen badden, want U
ziet wel, dat ik dit meisje pas heb, een kind
van het land, onhandig maar erg gewillig,
dè,t wel stak haar hoofd buiten het raal*|
en vroeg aan den koster ze is later met de
zoon van den koster getrouwd, die een E°e<:
zaalc in kruidenierswaren heeft, een eind]
verder het dorp in wie of die klok gelui
had. En toen zei de koster ik be»
dien man nooit kunnen uitstaan, want hij bad
een anderen dokter genomen, omdat mijn va
der een keer te laat bij zijn dochtertje
gekomen, waar toch niets meer aan te doe®
was het kind was onder een wagen geko*
men, en op slag dood de koster dan, zei beel
venijnig, en ik boorde het, terwijl Ik met mÜ®
hoofd tegen mijn vaders hand lag en voor h<®
bed knielde, omdat ik dacht dat hij werkelii"
dood was, en wij samen de gebeden der stel"
venden badden gebeden Wel Antje, hoorde i*
hem roepen, dat is voor jullie dokter. Omda®
h ij te Iaat was, behoeven w ij het niet ta
zijn. Ik hoorde hoe Mary Anne het venste'
sloot en haar schort over haar hoofd trok e®
huilend bij het bed op haar knieën viel, zooal®
die Iersche meisjes Ineens d'r hoofd kunne®
verliezen en mijn vader opende ineens zij®
oogen en ik hoorde hem zeggen Ze hebbe®
me al uitgeschrapt, Marry God zegene O®»
dat ik al dien haat en harteloosheid ga veria'
ten. Je kunt tegen mr. Johnsten zeggen, dat bil
in mijn levensbericht moet zetten, dat ik mü®
eigen doodsklok heb gehoord, en daarmee w®*
hij ineens weg. En Mary Anne zei toen,, terwüf
ik hem de oogen sloot En ik zal nooit na®'
den zoon van den koster trouwen. En ze heef
heel moedig haar woord gehouden.
Maar U zei toch, dat ze nu met de®
zoon van den koster is getrouwd waagde i*
die onjuistheid even recht te zetten.
Ja maar met den koster van Sai®'
Georges, want wij hebben hier twee kerke®»
een van het dorp, daarginds, en een aan de®
anderen kant. Na dien tijd ging Mary Ann9
altijd naar de andere kerk en daar heeft
opnieuw den zoon van den koster leeren ke®*
nen, omdat ze altijd kaarsen kocht.
Ondanks al het pathetische en het aanhanS'
sel van particuliere belangetjes, had ik 't ref*
haal zoo tragisch gevonden, dat Ik zenuwacb^
tig naar mijn zakdoek zocht. Maar Miss B®&*
terworth kwam me hierin tegemoet, door
hare aan te bieden, dien ze bij de eerste wooU
den van baar geschiedenis uit haar linnenkas
had gehaald.
Laat U zich maar niet weerhouden, IÏSdj
Gabriëlle, zei ze. Ik pTobee* fTltijd zoo roeren®
mogelijk te vertellen, dat we samen moete®
scheien. Dat lucht wat op.
Op dat oogenblik kwam Dr. Moon het reri
trek binnen.
(Wordt vervolgd.) I
-p ,v
V
