l t i mm Derde Blad tSFj X IC I i Mii mr— HOE ST. NICOLA AS WORDT VEREERD EN AFGEBEELD ST. NICOLAAS IN DE KUNST Woensdag 5 December 1928 Pagina 1 ;'Mm 5 mj im - - IN HET OOSTEN IN HET WESTEN IN HET OOSTEN IN HET WESTEN Act/id i'v .der. Het in ivolaas-voorstelUng uit tie Florentijnsche school (JA75J. Het bekende kuipjeswon- een herberg vermoorde drietal wordt door den heilige weer ten leven gewekt. Myra, het vroeger bloeiende handelsstadje Tan Klein-Azië, had in het begin der 4e eeuw een uitstekend man tot bisschop. Wel verricht te Nicolaas, zoo was zijn naam, geen dadc-n, welke den tijdgenooten schitterend genoeg schenen om ze voor het nageslacht op te teeke hen, maar toch genoot de bisschop aller achting en bleef de faam van zijn voorbeeldig leven en zogenrijk bestuur voortleven. Toen bil stierf, waren allen nog vol bewondering voor den geloofsmoed der bloedgetuigen en Tereerden uitsluitend heilige martelaren. Maar nauwelijks begonnen de geloovigen ook Belij ders en andere voorbeeldige personen als heili gen te vereeren, of aan Nicolaas van Myra Tiel deze eer te beurt in zijn bisschopsstad en In het omliggende gewest van Lycië. Hier werden In het begin der 5e eeuw kinde ren naar hem genoemd. Dat de naam van Nico laas steeds vaker ging voorkomen, schijnt te wijzen op toenemende vereering. Te midden zijner Christenen was hij begra Ven buiten de stadsmuren, op het kerkhof aan flen weg naar Andriake. Maar in de 6e eeuw Stond boven zijn graf een kapel, die jaarlijks tegen 6 December, zijn sterfdag, feestelijk werd Versierd; daarheen trokken dan de burgers van Myra met bloemen en in min of moer reli gieuze processie om te gaan luisteren naar e-°n lofrede op bun vroegeren bisschop. Dat zijn zekere bewijzen van plaatselijke vereering en yan het oudste Sinterklaasfeest. Uitbreiding yan den cultus was op komst. Juetinianus I bouwde omstreeks het midden der Ge eeuw te Coustautinopel een kerk ter eere van de H.H. Priscus en Nicolaas. Een tijdgenoot des keizers zeide, misschien een weiuig overdrijvend, dat de kerk druk bezocht Werd „niet alleen om den bouw te bewonderen maar ook om tot de nieuwe heiligen te bid den". Dat het heiligdom tien Jaar later reeds jalleen naar Nicolaas werd genoemd, toont duidelijk in welke richting de volksdevotie Bing. Behalve andere kerken en kloosters schonk het keizerlijke Byzantium aan den heiligen bisschop uit het provinciestadje ook hooger rang: hij werd opgenomen onder de beroemde kerkvaders van het Oosten, zijn beeltenis kwam te staan naast een Basilius, een Athanasius, Cyrillus en Chrysostomus. Toen de hoofdstad zulk een voorbeeld gaf, volgde het geheele rijk haar weldra in de vereering van den H. Nicolaas. In het Oosten behield hij zijn eereplaats, en zijn populariteit verzwakte daar nooit. Tijdens den blocdigcn beeldenstrijd der Se on üy eeuw vluchtten tal van Oostersche mon niken naar de eilanden der Micldellandsche Ece en naar Zuid-Italië. Juist zij waren de Srootsto vereorders van Nicolaas, beschouwden hem zelfs als hun model en bijzonderen patroon. De moeilijke tijdsomstandigheden waren een reden to meer om in het nieuwe vaderland hun '.oosters naar Nicolaas te noemen en aan hem ds nieuwe kerken of altaren toe te wijden. •Meermalen werd, zooals thans nog te zien is, har. ombere grotwoning een weinig opgevrsd- HUrt door een majestatisch mozaïek van den Srooten beschermer. Den invloed dezer O'Ster- scha monniken en kunstenaars op de verbrei ding en hot karakter der Nieoiaasvereering en PP de uitbeelding van den heilige zal men niec licht overschatten. Want van hen ontvingen de Benedictijnen en andere oude kloosterorden in het Westen niet alleen het voorbeeld maar ook den beschermer van den waren religieus; hun oude Nicolaasvoorstellingen bleven eeuwen ?aaï tal van Italiaanscbe kunstenaars be ïnvloeden. In 10S7 kreeg Bari, een zeestad In Zuid- Dalië, op min eerlijke wijze de relieken van yra 6 bisschop en bouwde daarboven een drachtige kerk. Weldra telde Bari mee onder de drukst bezochte bedevaartplaatsen Tan De woelige Noormannen van Zuid-Italië en Noord-Frankrijk, teruggekeerde kruisvaarders, Saint-Nicolas-de-Port bij Nancy met haar reiiek en pelgrims, bet patronaat over schippers, rei zigers en kooplieden, de oude abdij-scholen met haar Sinterklaasfeest en spel, alles propageer de den wonderdoenden bisschop van Myra of Bari. Hij hield zijn blijden intocht in Hon garije en Oostenrijk, in Duitschland en Zwit serland, in Nederland, België, Frankrijk en Engeland. Zelfs moest hij later onze koene zeevaarders uit de gouden eeuw en onze kolo nisten nog volgen op den langen tocht naar het onbekende land. Zijn populariteit kende in vroeger eeuwen geen grenzen van taal of gewest; zijn feest, althans het volksfeest, bleef hoofdzakelijk be staan in Nederland, België en in een klein gedeelte van Duitschland. De Byzantijnsche Kerk en hare dochters, de Grieks die en de Russische, lieten hare kun stenaars, meestal kloosterlingen, volstrekt niet vrij In hun ontwerpen en uitvoering. „De ge wijde voorstellingen", aldus verklaarden de prelaten op de kerkvergadering te Nicea in 787, „moeten niet gemaakt worden volgens de vrije fantasie der kunstenaars maar overeen komstig de voorschriften en de beproefd.® ge woonten der Katholieke Kerk, want van ouds her bezit zij nopens dit punt zekere regels en een vaste traditie, welke eerbiediging ver dienen." Dat ook Nicolaas' beeltenis, minstens te Myra, reeds een vast type vertoonde, bleek op hetzelfde concilie, toen Theodorus, bisschop aldaar, vertelde, dat zijn aartsdiaken een ver schijning had gehad. Deze meende eerst den patriarch van Constantinopel gezien te heb ben, maar toen hij verklaarde, dat de versche nen bisschop „een frisch-rood gelaat vertoonde en witte haren ais een oude man", had Theo dorus hem terstond als den H. Nicolaas her kend, waarop de aartsdiaken had geantwoord: „Juist, zoo zag hij eruit". De afbeelding van den heilige, zooals zij In 1 de 8e eeuw en wellicht reeds vroeger te Myra werd gezien bleef tot heden toe bijna ongewij zigd bewaard In de Byzantijnsche mozaïeken en de Russische of Grieksche ikonen. De Byzantijnsche voorstellingen werden^ vooral door de Oostersche monniken van Ca- labrië in het Wcoten bekend en behielden lan gen tijd haar invloed op de Italiaanscbe kun stenaars. In de Russische afbeeldingen toont Nicolaas thans duidelijker sporen van streng vasten en moet soms een mijter en een staf voeren, dia in dat land gebruikelijk zijn of waren. EEN MASSA. De religieuze afbeeldingen van Sint Nico laas zijn in Europa ontelbaar. Vooral tijdens de middeleeuwen, de bloeitijd der vereering, wilden steden, kerken, kloosters, godshuizen, gilden en broederschappen zijn" beeltenis zien in hun zegels of wapenschild, op hun altaar- Een Sint Nicolaas-i oor stelling vit de Florentijnsche school 11,75). De heilige werpt den bruidschat voor de derde dochter door het venster en wordt daarbij door den vader gezien. Een zuiver Bvzantiinsch fresco van Bint Nicolaas te Bisceglie bij Frani. (1200) stukken, muurvlakken en gebrande glazen. Zijn beeld in marmer, hout of pijpaarde moest staan op de altaren of aan de kolommen van alle kerken, in een nisje op den voorsteven der schepen, boven den ingang der winkels van kramers en koekbakkers, aan een boom bevestigd bij de havens of aan'een pijler ter bescherming van bruggen. Geen uithangbord was te eenvoudig, geen klok hing te hoog, geen kerkelijk weefsel of vaandel was te kostbaar voor de beeltenis van den goeden bisschop. Overal, waar men hem als patroon vereerde of zijn bescherming verwachtte, werd de af beelding aangebracht. In alle procêdé's is Nico laas' beeld herhaald. TE KUST EN TE KEUR. Naast een hemelsbreed verschil in kunstge halte vertoonen de afbeeldingen van Sint Nico laas ook de grootst denkbare variatie in de wijze van voorstellen. En dit ts geen nieuw mirakel van den bekenden wonderdoener. Dikwijls moest de ontwerper rekening hou den met het te bewerken metaal of de beschik bare ruimte, het verlangen zijner lastgevers, het bijzondere dool der afbeelding en tal van andere omstandigheden, die den hedendaagschën beschouwer der voorstelling bevreemden en de verklaring soms moeilijk maken. Vindt men Nicolaas in gezelschap van de H.H. Sebastiaan en Rochus, de zoogenaamde pestheiligen, of al leen pestlijders zegenend en genezend, dan be hoeft men slechts aan Bari te denken, waar hij altijd een toevlucht der zieken was. Maar wie staat niet vreemd te kijken, wanneer hij in de buurt van Straubing, Neder-Beieren, afbeeldin gen ziet van den bisschop, die geen officieelen mijteT draagt doch een geolleden hoed met bree- den Tand, o£ op een schilderstuk in het stad huis te 'sHertogenhoach den heilige ln vol bis schoppelijk ornaat aantreft op een grasrijke weide, omringd door vleezigje runderen? De zuidwester zal wel een geschenk zijn uit bijzon dere devotie der oeverbewoners van den Donau, terwijl het vette vee wellicht door de Bossche slagers werd besteld voor hun bijzonderen pa troon, die de booze daad van een hunner vroe gere vakgenooten weer goed maakte. Een tweede oorzaak van de variatie in de Westersche Sinterklaasafbeeldingen ligt in de groote vrijheid, welke de Latijnsche Kerk laat aan hare kunstenaars. Gelijk hun het schoonste lijkt, mogen zij de personen voorstellen, aan welke de Kerk en het volk vereering schenken, mits de afbeelding niet onwaar worde en de godsvrucht der geloovigen blijve opwekken. Gedeeltelijk ook komt de variatie der afbeel dingen op rekening der legenden. Al werden overal dezelfde wonderbare feiten omtrent :Sint Nicolaas verteld en herhaald, toch liepen de legenden in kleinere en soms in grootere details zeer uiteen. Neem b.v. liet bekende kulp- jeswonder. Algemeen werd een drietal gedood en ten leven verwekt; een oude preek, ten on rechte aan den H. Bonaventura toegeschreven en daardoor meer In aanzien, beperkte moord en wonder tot twee knapen. De oudste teksten noemden de slachtoffers „klerken", wat gelijk stond met „scholieren"; later beteekende het- ::<v. K.n Sint Nicolaas-voorstelling van fra Angelica. Links; Sint Nicolaas verhindert een terechtstelling-, de heilige houdt het zwaaru u» den beul tegen. Rechts; Sint Nicolaas sterft onder het geween van de geestelijkheid en de armen, terwijl engelen zijn ziel naai het Paradijs opvoeren, (foto Anderson zelfde woord hoofdzakelijk „geestelijke pew nen", en de arme jongens in het kuipje kregel een flinke kruinschering. Gewoonlijk begaat di' slager of herbergier zijn euveldaad uit eigel beweging; een paar tooneelstukjes der 11e ei 12e eeuw brachten echter zijn vrouw als hoofd schuldige voor het voetlicht, en weldra koi men op de doopvonten van Zedelghem hl Brugge en van Winchester ln Engeland zien hoe zij haar man verleidde. In Noorwegen wer< de misda&d zelfs omgewerkt tot een ongeluk: drie kinderen, in een tobbe langs het' strand spelevarend, dreven naar de wijde zee en wer den door den H. Nicolaas nog bijtijds gered. Wanneer kunstenaars of hun opdrachtgevers zich op de legenden iuspireerden wat regel' was dan moesten hun producten wel zeer verschillend woTden. TAFEREELEN. Het duidelijkst zijn de Nlcolaas-afbeeldiagen, welke sprekende feiten uit zijn leven of bekende wonderen voorstellen. Geen enkele bijzonder heid ontging don kunstenaars. Nu eens ziet men het pasgeboren kind ln het waschhekken stevig op de voeten staan en de handjes bid dend vouwen, tot groote verwondering zijner moeder en der vroedvrouwen; dan weer welgeTt de kleine op bepaalde dagen het natuurlijke voedsel. Als knaap toont hij zich leergierig ln da school, ot luistert aandachtig naar de ver< kondiging van Gods woord. Ais jongeling werpt hij heimelijk rijke aalmoezen door het geopendi venster om de onschuld van drie arme meIsj- te redden, maar wordt den derden keer dooT den gelukkigen vader verrast en bedankt. De jonge man staat voor de kerkdeur, waar hij zijn wonderbare keuze verneemt tot bisschop, of knielt reeds voor het altaar om de wijding te ontvangen. De bisschop verschijnt op zee aan graanschippers, en beveelt de lading naar Myra te brengen, waar hongersnood heerscht, en U zelf tegenwoordig bij de uitdeeling van he( koren. In stormgevaar bemoedigt hij de schepe lingen en belooft redding; bij verlost onschul- digen uit de gevangenis of onttrekt hen nog oj het laatste oogenblik aan den beul. Drie ver< moorden knapen in een kuip schenkt hU he( leven terug. Een ontroofde jongen, die een jaa^ lang als schenker ln slavernij zuchtte en to| hem om verlossing bidt, pakt bij bij de harem draagt hem door de lucht en piaatst hem, mei schenkkan en presenteerblad nog in de handj voor zijn blij verraste ouders. Eindelijk sterfi hij onder het geween van zijn geestelijkheid eij z'ijn armen, terwijl engelen de schoone zie/ rechtstreeks begeleiden naar het paradijs. SYMBOLISCHE VOORSTELLINGEN. Tot deze groep zou men zulke afbeeldingen kunnen rekenen, die meer geven dan de enkell attributen, naar inhoud zelfs de tafereelei/ naderen, doch geen bepaald feit uit bet lever of een enkel wonder uit de legenden voorstel len. De ontwerpers hebben meer gelet op he| algemeene karakter van het leven, der legenden of van de vereering. Bekwame kunstenaar! plaatsten den heilige op de wolken, door he melsch licht omstraald en omringd van ztjf gunstelingende drie meisjes, verloste gevan- genen en veroordeelden, de herleefde knapen en soms de verloste schenker. Zoo werd Nico laas in de kemelsehe .glorie gedacht met d< bewijzen bij zich van zijn goed hart en huiten gewone wondermacht. Een waar meesterstuk als symbolische vnoi* stelling penseelde Moretto van Brescia. HJ| laat den Kindervriend eenige schooljongen! naar den troon der Moeder Gods geleiden Nicolaas is kaalhoofdig en heeft een korten, vonden baard op zijn Byzantijnseh. De rijk bei werkte liturgische kleeding volgt de gewoonte! der Latijnsche kerk. Ter herinnering aa< Nicea en de vurige ketterbestrijding draagt eet der jongens den mijter op do handen, terwijl een ander het Evangeliëboek en de goude^ hallen met moeite vasthoudt. Achter den Hel lige dringen nog een paar kinderen naar voren die hem te good kennen om bij het zien val dezen bisschop bedeesd weg te schuilen. Niod laas verzoekt de Moeder Gods, welker grootst/ voorrecht hij Indirect te Nicea verdedigde, zij» bijzondere beschermelingen te willeb zegenen Doch Maria brengt de bede over aan haal Goddelijk Kind.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1928 | | pagina 9