IN DE IJSWOESTIJN YAN HET
NOORDEN
NAAR DE DERDE RUST ONDER DE
MIDDERNACHTZON
I
DONDERDAG 6 DECEMBER 1928
DERDE BLAD
PAGINA 2
EEN WAARDIG SLOT VAN EEN STUMPERIGEN SKITOCHT.
OM EEN AANSTOOTGEVEND TOONEEL-
STUK.
IN MEMORIAM MGR. DR. ARIëNS
GROOTE LIEFDE VOOR HET G. G. G.
EN BEZORGDHEID VOOR HET
GEESTELIJK HEIL DER
- MENSCHEN
HET SINT MARIA-GESTICHT
TE NOORDWIJKERHOUT
(Van onzen Spitsbergen-Correspondent.)
Het was een meevaller, dat een sneeuwriiïie
vallei flauw glooiend in de gewenschbe richting
afliep.
De bedoeling was om volgens de regelen der
kunst in lange serpentines dalwaarts te zig
zaggen. Het ([iel in de natte kleddersneeuw
tegen, om telkens een zwaai te moeten maken,
terwijl men moede Is en met een groote pak
kage belast. Die werkte ala tegenwicht en
trachtte bij elke bocht in dezelfde richting als
vóór het zwenken voort te zwaaien, waardoor ik
telkens bijna het evenwicht verloor.
Hoe moede ik eigenlijk was, kwam nu na»
te voorschijn. Telkens, ala de ski's even hokten
In de natte stroeve sneeuw, had ik de grootste
moeite, op de been te blijven. Er was geen
sprake van om van de helling te profiteeren
en vlug voortgang te maken. Mijn scheenbeenen
waren als geladen met duizenden prikkelende
naaldjes. De prikkeling bij het telkens remmen
maakte mijn dijbeenen log als lood. Op het
laatst dreef ik als het ware willoos over de
sneeuw voort bij elke remming bijna vallende.
Ofschoon ik wellicht ln staat was, nog uren
en uren te loopen met denzelfden pas, was een
Simpele dalwaartsche beweging ln de sneeuw
Iets, wat mijn krachten absoluut te boven ging.
Door de zenuwspanning gutste het zweet mij
langs het gelaat.
Neen, lk miste de kracht, het doorzettings
vermogen om dit eenvoudige werk te verrich
ten en probeerde het, ala elke beginneling, op
alle andere verkeerde manieren.
Dus hurkte lk op de tusschen de beenen
gestoken sklstokicen en trachtte aldu3 als een
heks te bezem omlaag te zweven. Natuurlijk
gleden daarbij mijn ski's steeds herder van
eikaar, tot lk met een halve breuk achterover
gleed. Alsdan probeerde lk hetzelfde zijdelings
tn dames-rijzit, met het even natuurlijke ge-
Volg, dat lk kapseisde.
Kortom, lk gedroeg me volkomen als een
door moeheid half ontoerekenbaar mensch, die
van alles doet, wat hem momenteele verlich
tlng kan geven, ofschoon hij wéét, dat het
hoogstwaarschijnlijk een fiasco is. Zoo probeer
de lk ook te loopen, de ski's over den schouder
dragende, maar dat kniediepe waden was heele-
xnaal geen doen.
En dat alles alleen om het onzekere en
pijnlijke gebeuren te ontgaan van een stumpe
rige voortbeweging met machtelooze spier
bundels.
Vallen werd betrekkelijk een uitkomst, door
de gedwongen rustpooze, die er op volgde.
Gaarne bleef ik nog wat langer liggen
Als een vormlooze bal kwam ik bij menige
bocht in de weeke poreuze massa terecht. De
fraaist bedoelde „Telemark"-swings eindigden
daarmede, dat ik uit een gat In de sneeuw
jnoest trachten overeind te komen. Dan lig je
natuurlijk met je hoofd juist helling-afwaarts;
de armen fabriceeren diepe gaten, in plaats
van steun te bieden. De rugzak trekt mede
omlaag, biedt dapper weerstand aan alle po
gingen, die men doet om zich weder op te
hljschen tot boven het eenige vaste punt in
deze nieuwe middenstof, n.l. de voeten met
daaraan verbonden ski's.
Het gebruik van den sneeuwbril was ook
noodzakelijk; de zon weerkaatste in de door
de zomerwarmte tot parels versmolten sneeuw-
korrels schitterende als myriaden sterretjes.
Zomersneouw, gevormd uit de als meelpoeder
zoo fijne wintersneeuw, tegen de zon in glan
zende als witgloeiend metaal, is mooi, is schit
terend voor een fotografie, maar funest voor
da oogenHet is geenszins overdreven om,
zelfs wanneer slechts gedurende een half urn
lang, sterk belichte sneeuwvlakten moeten wor
den gepasseerd, een sneeuwbril t.e dragen. Het
uit alle richtingen tegelijk op het oog aanval
lende ultraviolette licht veroorlooft geen pas-
pende accomodatie onzer gezichstorganen.
Pas later, soms na dagen, openbaren zich
heftige hoofdpijnen en krijgt men ontstoken
oogen, welke ontsteking vaak gepaard gaat met
een tijdelijke blindheid. Dus ging ik verder, ge
wapend werd een paar groengele oogglazen,
waar door heen gezien het landschap een war
mer afwisselender aanzien had. Echter mist
men dan tevens de voor de Poolstreken zou ka
rakteristieke scherpe afscheiding der kleuren,
waarbij sneeuw, rots en lucht bij elkaar afste
ken door de helderheid der kristalklare lucht.
IK DOE ONBEWUST GEVAARLIJKE
DINGEN.
Spoedig was het einde der helling bereikt,
Thans viel het terrein steil omlaag een paar
honderd meter naar een Oost-West loopend dal,
aan bc-ide uiteinden zeewaarts afheHende. Belten
doorkliefden het, moerasachtige mospleltken,
Vlekken met bloemen bedekten het. Kloven en
ravijntjes waren alom met sneeuw gevuld, ook
ln het dal, staken er schril tegen af.
Ik bevond me boven aan een stelle sneeuw-
helling. Ergens er onder moest zich wel een
vervaarlijke tunnel met omhoog bruisend wa
iter bevinden, maar dan liefst een beetje diep er
onder! Zig-zag begon de afdaling; het was tel
kens voorzichtig wenden, waarbij bet ski-been
met een vervaarlijken zwaai 180 gr. andersom
Werd geplaatst.
Wederom deed de vermoeidheid zich daarbij
geducht gelden. Die beweging was erg pijnlijk,
het onaangename- resultaat van elke zig-zag-
Vaart.
Ook niet ongevaarlijk, zooals het vervolg be
wees, toen ik het evenwicht erbij verloor en om
laag zakte, gleed en rolde en toen tot stilstand
kwam, God weet hoe, terwijl ski's plus beenen
.Verward ineen gestrengeld zaten.
Pas na eenige oogenblikken daagde het on
derscheidingsvermogen weder ln mij op. Er
,was een aardige geul omlaag van een 80 M.
lengte, in den sneeuwwand ontstaan. De natte
kwaliteit er van openbaarde zich in een aardig
halte buitenkleeding.
Zoo ging het stumperend omlaag, met vallen
'en opstaan; lk was dood-vermoeid na een lan-
gen dag. Moeheid maakt onverschillig en ver
metel. Ik werd klaarwakker van verbazing,
toen "een half onbewust genomen Xiamla-zwaat
zonder ongelukken afliep. Zooiets moet je niet
bij Je volle positieven probeeren onder die om
standigheden! Dat gaf weer wat fut! de hemel
scheen nög blauwer!
Wat was op de sneeuw goed de werking van
zomer- en zonnewarmte waar te nemen! De
verwoesting van het witte kristallendek was al
even intens als die der berghellingen. Overal
waren diepten en verzakkingen; stukjes ijs wa
ren langzaam aan het rollen geraakt, steeds
meer sneeuw in een bal medenemende.
Soms zag ik ze zich voortbewegen centimeter
voor centimeter in de zonnewarmte als een
levend wezen, een gootje als een spoor van
medegenomen sneeuw achter zich aan. Werden
ze zoo zwaar, dat ze in het sneeuwdek zakten,
dan bleven ze ergens op de helling liggen als
vreemde ijskrullen zoo groot als een hoofd.
Zoo bewegen ln de witte stilte zich toch nog
voorwerpen als met leven bezield. Onwerkelijk
Is hun gestalte en hun doen, een onzichtbare
hand schijnt ze langzaam voort te dringen. Het
ls de kracht van de zon.
Steentjes en steenen, van de hoogere hellin
gen op het sneeuwvlak gerold, hebben zich
lange vertikale gaten gevreten. Ze zijn te zwaar
en vooral te warm voor de steeds smeltende
sneeuw, zakken meters diep weg.
Eigenaardig genoeg hadden er op gewaaide
mosjes, Ja zei fa vogelveeren hetzelfde gedaan.
Onverklaarbaar haast waren ze M. en meer
loodrecht weggezakt. Het moest wel wederom
de zon zijn, die door zelf op die diepte door
de sneeuw heen te kunnen stralen, die voor
werpen genoeg warmte deed tot zich nemen,
dat ze in staat waren, door een massa heen te
zakken, waarin mijn voeten niet verder dan tot
aan de enkels kwamen.
Zoo was de sneeuw doorzeefd met kleinere
of grootere gaten, overal, waar zich voorwer
pen hadden bevonden.
En onzichtbaar onder dat alles smolt maar
steeds en steeds dat sneeuwdek verder. Overal
sijpelde onzichtbaar, onhoorbaar het smeltwa
ter loodrecht omlaag, totdat het langs den bo
dem verder liep, en ergens nabij de kust als
ee<n ijskoud beekje te voorschijn brak.
Er is echter heel wat warmte en heel wat tijd
voor noedig om een met sneeuw gevulde kloof
te versmelten. Geen wonder, dat de zon er in
een geheel en zomer niet overal in slaagt.
Daar waar geen afwatering was bleef het
smeltwater staan, verfde de oppervlakte zwak-
groen.
Tot aan de heupen schoot men in die weeke
witte hrei wanneer men niet tijdig uitweek.
OP WEG NAAR DE KUST.
In het dal gearriveerd, zwaar zweetend, trof
ik gelukkig genoeg sneeuw om, daarvan de
goede plekken uitzoekend, de kust te kunnen
bereiken. Ik wreef mijn handen van genoegen
Het geheele vlakke strand lag vol drijfhout,
prachtig brandhout voor vuurtjes om mijn
kleeren te drogen en mijn schoenen, want die
konden schier worden uitgewrongen.
Terugziende kreeg ik een mooi overzicht
over den afgelegden weg.
Een rij zigzagjes teekende zich als donkere
ragfijne gespannen draadjes af op het blinken
de wit.
Ik begon met een aantal boomstammetje»
tezamen te sleepen. Heit zeewater had ze geheel
uitgeteerd, dus de droge waren erg licht, ter
wijl de natte bijna niet te tillen waren. Er la
gen geheel© pijnboomstammen, alsook hout, dat
blijkbaar 's menschen nabijheid had gekende
zooals kistplanken, rondhouten en dergelijke.
Waar het eigenlijk vandaan komt, is niet be
kend, .want er is geen zeestrooming, welke
rechtstreeks van houtrijke streken hierheen
voert. Waarschijnlijk is het van de Witte Zee
uit via Nova Zembla hierheen gedreven
ofwel over de Pool gekomen met het ijs, zooals
ook wel eens wordt verondersteld. Alles ls ech
ter van bulten kaal gewreven, zond-er schors
en afgesleten als kiezelsteenen, ten .bewijze, dat
het een langen weg heeft afgelegd.
Gelukkig vond ik een gedeelte van een
scheepsluik als beschutting tegen den wind.
Er achter op de groote keien van het strand
werd vuur aangelegd, een groot vuur, dat spoe
dig een weelderige hitte versrpeidde, en vee/
te veel rook door het natte hout.
De nukken van den wind, omlaag blazende
uit het dal, deden de vonken naar alle zijden
vliegen. Een zwerm gloeiende aschdeeltjes ver
spreidde zich in de richting der tent, en jawel
in een oogwenk waren er een 4-tal gaatjes in-
gesmeuld.
Nog was ik met het onderzoek daarvan niet
gereed, of ik rook een verdachte brandlucht.
Naar buiten barstende gelijk een bom, kwam
ik nog juist op tijd om van mijn windhemd
van den verkolingsdood te redden. In den ster
ken wind smeulde het als tonder voort. De
kap en een gedeelte van de eene mouw waren
reeds verdwenen. Een onmisbaar kleedingstuk,
het eonige verweermiddel tegen de alles door
dringende Poolwinden!
De hoeveelheid gratis warmte veroorloofd©
mij om op vogeljacht te gaan, om bouillon te
trekken, want meeuwen kwamen me zoo zon
der meer minder smakelijk voor. Ik hoopt©
daarmede wat proviand te sparen.
Inderdaad lukte het om een op het strand
zittend© niets kwaads vermoedend© zeemeeuw
van een hinderlaag achter een rotsblok uit
dood te gooien, en ond©r het woedend ge
schreeuw der naast© familie werd de buit naar
het vuur gesleept. Het villen van een vogel la
slechts een oogeniblik werk. Het schoonmaken
van een vischeter moest liefst met afgewenden
neus geschieden voorzoover mogelijk. Spoedig
lagen d© stukjes in de aluminiumpan en stond
alles op een steen in den vuurgloed t© koken,
en het smaakte best.
Duitsche Protestanten in actie
De Berlijnsche schrijver Walter Hasenclever,
tegen wien onlangs vanwege de Evangelische
Kerk ©en aanklacht was ingediend, wegen»
godslastering, op grond van het feit, dat hij in
een door hem geschreven tooneelstuk God ten
toaneele bracht, is, naar thans- gemeld wordt,
van elke verdere vervolging vrijgesteld.
Te Frankfurt am Mala hebben dezer dagen
intusschen bij de opvoering van bedoeld tooneel
stuk betoogingen daartegen plaats gehad. Aan
de demonstraties namen ongeveer 5000 leden
van Evangelische organisaties deel. De demon
straties hadden plaats op den St. Paulsplatz en
in de Paulskirche.
De tooneel-commissie van den Frankfurter
gemeenteraad heeft besloten, van een schrap
ping van het stuk voorloopig at te zien.
Dit besluit was te verwachten, daar links in
deze commissie de meerderheid heeft.
Het werk van den Prediker
DUITSCHE SPAARBANK VOOR
i/2 MILLIOEN BENADEELD
Directeuren gearresteerd
ESSEN, 5 December. (H.N.) Bij een verga
dering van schuldeischets der Valencia G. m.
b. H. te Essen is gebleken, dat de spaarbank
te Wiesbaden, die met deze onderneming za
ken heeft gedaan, voor een bedrag van meer
dan 500.000 Mk. schade heeft geleden In ver
band met de transacties tusschen de spaar
bank en d© Valencia G. m. b. H. zijn onlangs
twee leden der directie van de spaarbank te
Wiesbaden benevens een makelaar te Essen
gearresteerd.
TWEE ARBEIDERS DOOR
ELECTRICITEIT GEDOOD
Een ernstig ongeluk met krachtstroom is
gisteren bij de kanaliseeringswerken aan bet
pompwerk nabij het Luckenwalder ziekenhuis
te Berlijn gebeurd. Bij deze werkzaamheden
kwamen arbeiders met een electrische leiding
ln aanraking. Onmiddellijk kregen alle arbei
ders een electrischen schok. Twee arbeiders
werden op slag gedood, terwijl vier anderen
ten deele zwaar gewond werden.
NAAR DE ONTWAPENING
Socialisten en communisten aan 't vechten
In den gemeenteraad te Kiel raakten giste
ren, tijdens een debat over de werkloozen-
ondersteuning, een socialist en een communist
slaags.
De burgemeester schorste d© zitting en ver
liet de zaal. D© meeste leden volgden zijn
voorbeeld. Daarop hieven de tribune-bezoekers,
meerendeels wexkioozen, tla internationale aan,
waarna zij schreeuwend en protesteerend de
zaal verlieten. Na herstel der orde werd de
zitting voortgezet. De communist, die het in
cident had uitgelokt, werd tot de orde ge
roepen.
GEVECHTEN TUSSCHEN
NATIONALICTEN EN COMMUNISTEN
In den afgeloopen nacht hebben od enkel©
punten van Berlijn weer vechtpartijen tusschen
natlonaal-socialisten en communisten plaats
gehad, waarbij enkele personen ernstig toege
takeld zijn.
Een hunner was zoo ernstig gewond, dat
hij zich onder geneeskundige behandeling moet
stellen.
INBRAAK IN EEN HOTEL.
De moeite niet beloond
BERLIJN, 5 December. (W.B.) Een Poolsch
bankier die met zijn vrouw in een hotel nabij
d-e Fotsdamer Platz zijn intrek had genomen ls
vannacht door inbrekers bestolen. De inbrekers
ontvreemdden uit zijn kamer een portefeuille
met eenig klein geld en eenige sieraden, in
totaal voor ongeveer 1500 mark. Zij hadden het
klaarblijkelijk op de sieraden voorzien, welke
een Frankfortsehe juweelenfirma op bet oogen-
blik in het zelfde hotel heeft tentoongesteld,
doch hadden zich in de vertrekken vergist en
waren ondanks een halsbrekende klimpartij van
het hoteldak at, waarbij zü twee touwen ge
bruikten, niet in de t en toous teil ie ga ver trekken
te recht gekomen.
DE ONLUSTEN IN SERVIë
BELGRADO, 5 December. (B.T.A.) Overeen
komstig de gisteren aangenomen resolutie
zijn da studenten te Agram hedenochtend een
algemeene staking begonnen.
Bij de universiteit kwam het tot een bot
sing tusschen stakende en niet-stakende stu
denten van de medische faculteit.
Eenigen werd gewond.
Een journalist gearresteerd
De verantwoordelijke redacteur van het or
gaan der Kroatische Boerenpartij ,,Narodnl
Val", Dewitsj, ls Dinsdagavond op bevel van d©
justitie gearresteerd, omdat hij in het blad den
tekst gepubliceerd had van een stuk, waarin de
nietdeelneming van de Kroatische Boerenpartij
aan het proces tegen den moordenaar van
Radltsj gemotiveerd wordt.
OPSTAND IN AFGHANISTAN
m De vrucht van Amanoelah's reis
LONDEN, 5 December. (V.D.) Naar uit
Peshawar gemeld wordt, 1» ean Afjjha-ansch©
pantserwagencompagnie met machinegeweren
in Jallalabad aangekomen. De luchtstrijd
krachten hebben, na de vruchtelooz© po-gingen
van koning Aman Oellab om tot overeenkomst
te komen met de opstandelingen, thans bevel
gekregen den weg-Jallalabad met bommen te
versperren.
Chinsure, die de opstandelingen aange
spoord had tot den opstand tegen koning
Aman Oellah, werd gevangen genomen.
Naar uit Calcutta wordt gemeld, zijn daar
berichten uit Afghanistan ontvangen, volgen»
welke de alarmeerende berichten over de ge
beurtenissen in Afghanistan zeer overdreven
Zijn,.
In da laatste medédeelingen van G. G. G.
schrijft dr. W. v. Koevordeu, secretaris van het
Geert Groot© Genootschap, en nu pastoor te
Maassen:
Ariëns voelde zich op de allereerste plaats
priester, en de eerste priester-plicht is naar
's Hecren eigen woord prediken; ,,Gaat en
onderwijst"!
Maar de preekstoel was hem te eng; niet
alsof hij zijn preeken niet verzorgde; die daar
aan twijfelen mocht, sla een blik in de pakken
met schriftelijk, pijnlijk zorgzaam voorbereid©
preeken en speechen, die in het Ariënsarchief
zijn opgeborgen, dat, als alle vrienden mee
werken een eenige schat zal worden voer de
Nijmeegsche Universiteitsbibliotheek. Men
meene ook niet, dat gemak van spreken dien
conferencier dreef; het kostte hem moeite:
,,Ten eerste zoek ik in den regel te vergeefs
naar ideeën d.i. do ontwikkeling der hoofdidee;
ten tweede zweet ik zoodanig met den vorm,
dat Meijer, mijn Enschedéscbe socius al zei:
je doet beter geen speechen aan te nemen, 't is
zond© van den tijd, dien Je er voor nao-dig
hebt." Ook de vergaderzaal was hem te klein;
tot de massa wilde hij, tot. de velen, die daar
nooit komen of kunnen komen.
Het had hem zoo dringend in de ontvanke
lijke ziel geklonken: ,,Gaat en onderwijst!"
en hij ging dem Meester prediken overal op
portune en zijn tactische vriendelijkheid voor
kwam het importune meestal.
Heel bewust in gesprek met klein en groot
werd de geestelijke aalmoes aangeboden, ter
wijl de hartelijkste vriendschap het stootenda
van die aalmoes wegnam. Hij raadt de moeder
lectuur aan, die haar kleine op de eerste H
Communie moet voorbereiden, aan het jonge
paar, dat een thuisbibliotheek" moet hebben
het leven des Heeren, ee* Mis en Liturgie
uitleg, Heiligen levens. Onderhoudend wel
doend was zijn gesprek, maar kon hij om ©en
of andere reden niet prediken", dan taande
het gesprek en werd het taai. Zijn vrienden
zeggen dan ook van een bezoek bij hem: daar
wordt je beter van!
Bewust predikt bij ook in zijn veelvuldige
correspondentie, en daarom schrijft hij ook aan
iedereen, gerust een paar kanties aan een klad,
als hij er goed mee meent te kunnen doen.
In zijn latere jaren, toen de krachten afna
men, en vooral teen de sioopende nierziekte
hem in de ziekenkamer opsloot, deelde hij aan
zijn bezoekers boeken uit, want „ik kan nu-
niet meer preeken". Hoeveel exemplaren van
Lekeux's Maggy, de apostolische, heeft hij uit
gedeeld! hoeveel van Elisabeth, d-e barmharti
ge? hoeveel van Mde Leseur, de teleurgestel
de nooit wanhopende? En dat uitdeelen nam in
zijn ziekte in 192-6 zulke afmetingen aan, dat
zijn kapelaans de begiftigde bezoekers, bij wie
dat lijden kon, opwachtten en uit een noodza
kelijk medelijden met de berooide kas van hun
pastoor de boeken terugvroegen en ze weer op
de stapeltjes in zijn kamer smokkelden. In
ziin laatste dagen heeft hij zijn boeken hij
had alleen maar ascetische en hagiografisch©
moer „expres" geordend, opdat zijn execu
teur-testamentair die aan bizondere vrienden
zou uitdeelen, omdat ik vertrouw, dat de le
zing hun goed zal doen, zooals lk zelf onder
vonden heb; op die wijze betaal ik hun liefde
nog op buitengewone wijze meer dan met een
souvenir van groote stoffelijke waarde."
Toen de rust van Amersl'oorts klooster weer
wat krachten hergeven had, moest hij weer
gaan prediken: „hoeveel uren gaan niet heen
met verplichte correspondentie", schreef hij
een half jaar voor zijn dood; en op dat oogen-
hlik had hij nog ,,100 plaatsen, die nog te wen
schen overlaten", wat hun actie voor het Sint
Petrus Liefdewerk betreft, op het program
staan om persoonlijk de pastoors te gaan be
werken. In zijn laatste levensjaar ging deze
Apostel op pad als „onbezoldigd dekenaal mis-
cie-propagandlst" met zijn officieele „zending"
van den Priestermissiebond, „als zoodanig op
tredend met goedvinden van den Deken" zich
presenteerend bij de pastoors met zijn collec
tie „artikelen", circulaires en brochures in zijn
tasch; dan begon hij: „Jij bent een verstandig
man! dat moet je lezen, ik heb er zelf ook vee!
uit geleerd!" Hij leert het coiportagevak aap,
want „bij mijn eerste bezoeken deed ik dat al
les niet zoo goed. maar nu ken ik het klappen
van de zweep." En de bevende hand schrijft nog
een maand voor zijn dood, het was 6 Juli.
„Ik ben nu met vier dekenaten klaar, die ik
bezocht heb: Amersfoort, Hilversum. Breuke-
len en Bunnilt. Ik kan nu niet meer reizen;
sinds twee maanden ben ik achteruitgaande,
sinds tien dagen ben lkop."
Genoeg gepredikt, onvermoeibare!
Niet genoeg: want hij wilde „graag begra
ven worden in het kleed van Sint Franciscus,
met het insigne van het Kruisverbond. Dat
maakt nog wat propaganda".
Een man met zulk een Apostelnatuur heeft
natuurlijk de waarde begrepen van lectuur-
vers-preiding! En een goed werk kennen werd
bij hem het goed werk willen, werd voor hem
plicht om het uit te voeren. Zoo werd G. G. G.
voor hem gelo-ofsprediking.
Het secretariaat van G. G. G. bewaart een
brief van Ariëns in Sept. 1919 van uit Oxford
geschreven, 't Was een „penitentie om in die
vision of beauty zich neer te zetten om Iets
van the Catholic Truth Society te vertellen."
Maar door de aanschouwing van de C. T. S.
was de idee gerijpt: verder plannen klaar ma
ken viel hem niet moeilijk; toch zat aan de
uitvoering „meer vast", dan de idealist ver
moed had. Na wikken en wegen, passen en
meten, vragen hier en polsen daar kon in 1921
G. G. G. beginnen. „Ik kan je niet zeggen, hoe
gelukkig ik ben met de oprichting van G. G. G.
Ik vind het een zon op mijn ouden dag, omdat
het zijn licht- en warmtestralen zendt over heel
Nederland. Wat zijn we toch 'n gelukskinderen,
dat we voor zóó'n mooie zaak mogen werken
zoo zeker van ons doel, zoo zeker ook, dat we
D. V. het zullen bereiken."
Is het niet teekenend, dat de notulen van d©
eerste bestuursvergadering van 15 Mei 1921
niet vermelden, dat Ariëns het stamkapitaal
van vijf duizend gulden bijeen zou brengen?
Dat sprak zoo vanzelf, dat het geen punt van
discussie uitmaakte, dat er bijna geien aan
dacht aan geschonken werd, dat de secretaris
verzuimde het in de notulen op te nemen. En
toch wat een arbeid nam hti op zich, die als
geen ander do teleurstelling kende van het
bedelvak en wien het bedelen dikwerf zoo pijn
lijk zwaar viel. Brievan gingen naar alie kan
ten; circulaires naar alie zusters- en broeder
huizen: de geeyclosteerde brieven werden „bij.
gewerkt" met een enkel woordje, met een zla
netje voorop of achterop; en als het hem over
liep, dan deelde hij in d© recreatie van de
zusters die brieven rond om ze gezamenlijk t«
bewerken, en hijzelf gaf dan d© laatste retou
che met een enkel woord en onderteekening,
Onnoodig te zeggen, dat iedere gift door hem
met een briefje of kaart werd bedankt.
En hij bleef .voor G. G. G. werken; wij kun
nen van ons secretariaat 350 kopieën van brie-
verr uit de jaren 192126 aanbieden aan het
Nijmeegsche ATiënsarchief, dat zal worden 'n
bron voor de kerkelijke en sociale geschied®
nis van Katholiek Nederland.
Een nieuwen vorm van Apostolaat ontdekt»
hij: we moeten „latente krachten" aan het
schrijven zetten, en hij die eens door informa
ties bij vrienden weldoende menschen trachtte
■te ontdekken, ging nu op jong© krachten uit,
om predikers-door-de-pen te vinden en te
maken.
Er volgen dan interessante cijfers over het
ledenaantal, de uitgaven, de verspreiding der
uitgaven van het G. G. G. en de secretaris be
sluit:
Ariëns had G. G. G. lief: misschien meer lief
dan zijn andere werken. Niet alsof zijn andere
groote werken niet meer van gewicht en in
vloed zijn geweest; maar G. G. G. is voor hem
nooit een zorgenkind geweest. Het gaf hem
„troost" en „blijdschap"; een proefbrochure
was „een mooie lichtstraal voor me te midden
van deduisternissen, die me dikwijls om
geven en kwellen." Hij moest daarom in zijn
laatste levensmaanden nog al de G. G. G.tjes
keurig gebonden op serienummer hebben. Zijn
eenig leed van G. G. G. waren drukfouten: die
kon hij niet veien.
Binnenkort zuilen de zalen geopend worden
Men zal zich herinneren, dat wij in de
maand Juni melding maakten, van de plech
tige eeTsbe-stefittlegging van het Mariage-
eticht, de nieuw© inrichting der Gentsche
Zusters van Liefde te Noordwijkerhout, ter
verpleging van katholieke krankzinnige vrou
wen. Nu dezer dagen de eerste patiënten
opgenomen zullen worden, hebben wij ons
met de vorderingen van den bouw wat nader
op de hoogte willen stellen. Want dat reeds
ma zoo korten tijd het nieuwe gesticht zijn
deuren zeu openen niemand die het
geloofd heeft niemand, die het denken
kom, als hij in Juni den bouwchaos had ge
zien, waarin de „eerste" steen gelegd werd.
Ondanks den reuzenarbeid, die reeds ver
richt werd, leek het er nog niet op. dat in
ditzelfde kalenderjaar Sint Maria hare zalen
zou openstellen. Toch gaat dit gebeuren en
wel zeer binnenkort.
Dezen zomer zag men van de acht groote
paviljoenen er nog slechts één, dat tenminste
gedeeltelijk was afgewerkt, zoodat het ruimte
en beschutting bood voor de nog een weinig
geïmproviseerde plechtigheid vam „eerste"
steenlegging. Het hoofd- of administratiege
bouw vertoonde nog maar embryonale vor
men. En nu? Van den groeten Haarlemschen
bltumenweg kan mem haast overal de blauwe
kappen der hooge daken zien blinken tegen
den duinwand. Romdo-m het bijna voltooide
hoofdgebouw met zijn imposant front groe-
poeren zich nu reeds vier van de paivtljoenen,
ln afwerking: de ander© rijzen, tegen den
storm in! met prijzenswaardige snelheid
omhoog. Br ls en er wordt nog koorts
achtig- gewerkt, om zoo spoedig mogelijk een
flink aantal plaatsen te kunnen aanbieden.
En in de reeds afgeleverde ruimten zijn
sinds 21 October de Ee-rw. Zusters met alle
macht aan het werk om de laatste sporen
van bouwspecie enz. te doen verdwijnen en
de verschillend© zalen bewoonbaar en ge
zellig te maken.
Voorloopig wordt met een heel bescheiden
groepje aangevangen, om geleidelijk dit aan
tal uit te breiden, <em telkens ruimer gelegen
heid tot opneming te bieden aan de talrijke
katholieke vrouwen, die nog altijd hare
verpleging moeben vinden buiten de warme
Roomsche sfeer.
EEN NEDERLANDSCH SEMINARIE 1
VAN DON BOSCO IN ITALIË.
Dit jaar bunnen 20 jongens worden
aangenomen
Pater Dury, die in Nederland de Don Bosco
Missiefilms presenteert, deelde ons mede, dat
de Oversten van de Congregatie der Salesianen
besloten hebben in 1929 een studiehuis voor
Nederlandsche jongens te openen in de nabij
heid van Turijn (Italië). Reeds t-dert eenige
jaren waren Nedarlandsche. studenten aange
nomen in 't Missiehuis der Salesianen te Iviea,
Deze proefneming mag volkomen geslaagd
heeten. De Hollanders maakten te midden van
hun Italiaansch© kameraden een uitmuntend
figuur en konden op één uitzondering na
gelijk met deze laatsten elk jaar tot hoogere
klasse bevorderd worden. Naast de groote voor
deden had dit systeem echter ook zijn schaduw
zijden, vooral omdat aan de Nederlandsche taal
niet a'le zorg kon besteed worden, die noodza
kelijk mocht worden geacht.
Daarom scheen het wenschelijk de Hollan
ders van de Italianen te scheiden en hun zoo
danig onderricht te geven, dat zij voor hun.
taak in Nederland grondig voorbereid zouden
zijn. Om echter den geest van den stichter. Don
Bosco, zoo volmaakt mogelijk in zich op ne
men, meesten de Nederlanders in het land van
Don Bosco en onder het onmiddellijk toezicht
van den Algemeenen Overste hun voorbereiden
de opleiding ontvangen.
Voor het studiejaar 1929—1930 zullen niet
meer dan 20 jongens worden aangenomen. Zij
moeten de bedoeling hebben toe te treden tot
de Congregatie der Salesianen van Don Bosco,
doch blijven vrij om te kiezen tusschen Neder
land en d« Missie.
Voor alle Inlichtingen kan men zich wenden
tot den Zeereerw. pater Dury, Dr. Kuyperstraat
12, Den Haag.
NAAJR DE MISSIE
Op 20 December vertrekt de eerw. Zuster,
M. Richarda (imej. M. Kouwenberg uit St,
Jochimsmoer) van de Congregatie van O. L,
Vr. van het H. Hart naar de Miss-le op,
Java, ter standplaats Posrwored jo.
