Vierde Blad Maandag: 17 December 1928 Pagina 1 DE KRUIMELS VAN DE TAFEL. UIT ROTTERDAM EEN MONSEIGNEUR AAN HET WOORD HET DRIEHAVENPLAN DE DIRECTIE VAN GEMEENTEWERKEN. Ir. Emmen trekt zijn sollicitatie in. Bij den gemeenteraad kwam ln een schrijven van B. en W. Inzake de positie van den stads architect en nader voorstel ten aanzien van d^ voorziening in de vacature van directeur dei" gemeentewerken. In dit schrijven Is o.m. de mededeeling op genomen, dat de mede-aanbevolene, de heer Ir. J. Emmen, hoofdingenieur bij den Rijks gebouwendienst, zijn sollicitatie niet meer handhaaft, in verband waarmede thans .'-oor de benoeming van directeur van gemeente werken alleen wordt aanbevolen de heer ir. L. W, H. van Dijk, adjunct-directeur van ge meentewerken alhier. DE WELDADIGHEIDSPOSTZEGELS. Er moet meer gekocht worden Het Rotterdamsche comité voor den verkoop van de postzegels voor het kind, heeft de eerste vijf dagen sinds Maandag j.l. ongeveer 166.000 van deze zegels verkocht, een getal dat over eenkomt met dat van verleden jaar en dus te laag Is. Eenigen maatstaf geeft zulk een cijfer wel niet, maar mea'awerking vara, de zijde vam liet publiek is toch In hooge mate gewenscht. Er zijn ook nog bedrijven en zaken, die het. hunne kunnen bijdragen. Het feit, dat het meer dan 3300 vereenigin- gen zijn, die uit de opbrengst haar deel ont vangen, bewijst al hoeveel er op het gebied van het hulp- en bescherming behoevende kind gedaan moet worden. GEMEENTERAAD. De Gemeenteraad is bijeengeroepen tegen Donderdag a.s. De agenda vermeldit o.m. Heit prae-adviee op het voorstel van den heer S. A. van den Dungen, inzake regeling van de racantie voor het personeel dier R. E. T. voor 1928. Het voorstel tot het toestaan oip de begroo ting 1928 van credieten voor vergrooting vau den steiger nabij de lnloophaven van heit Wa genveer te ICatendreoht en voor liet maken van ©en tijdelijken steiger nabij pier 2 in de Waal haven. Het voorstel betreffende onteigening van perceelen aan de Gedempte Boteraloot en de E oio te Lombardstraat ten behoeve van uitbrei ding van het Telefoongebouw, Het voorstel betreffende kaaimuurvernieu wing langs de Binnenhaven No. 2, Het voorstel tot demping van den Sohledam- Bohe Singel tot aan de Witte de Withsbnaat. ij UITBREIDING TELEFOONGEBOUW ■j Een perceels-onteigening noodig? Ten behoeve van uitbreiding van het Tele- loongebouw aan de Gedempte Boteraloot heeft de gemeente de beschikking noodig over het pand Gedempte Betersloot 169 en over een gedeelte van de daarnaast gelegen brandgang, Op de bij de stukken gevoegde teekening nader aangegeven. Onderhandelingen met den eigenaar omtrent den aankoop van dit pand hebben niet tot over eenstemming geleid. Tenzij nog tot nader resultaat mocht worden gekomen, meemen B. en W. dat onder deze omstandigheden, onteigening van dit perceel niet zal zijn te ontgaan. In die onteigening ware dan mede te betrekken het vorenbedoelde ge deelte brandgang. ACHTERGEVELROOILIJNEN. B. en W. brengen ter openbare kennis, dat van 18 December 1928 tot ©n met 15 Januari 1929 ten Raadhuize met de bijbehoorende toe- koning, voor een ieder ter inzage is nedergelegd oen voorstel tot vaststelling van achtergevel rooilijnen voor de bouwblokken, begrensd door de Nieuwe Plantage, de Lusthofstraat, de Dijk- Ktraat en den Oostzeedülc. AMERIKA! Voor heel veel menschen heeft het woord Amerika dezelfde verlossende beteekenLs als bet woord Europa voor Archimedes zaliger. Die man bezit nog altijd den kampioensti tel op gebied vtan rekenen, al is hij enkele eeuwen geleden gestorven. Die geleerde in de dorre cijferwereld moet op een keer eens heb ben zitten piekeren over een diepzinnig, in. gewikkeld vraagstuk. Hij -boorde of zag niets, at noch -dronk, liet zijn baard groeien en zijn vrouw wachten en stond eindelijk op inet een diepe zuoht en een: Eureka, ik heb het gevonden! Eenzelfde beteekenis heeft het woord: Ame rika voor heel veel niet zoo beroemde men- eöhen. Ook zij hebben dat land alleeu in hun verbeelding gezien. Maar wat ze er zich van Voorstv'len i-s gewoonweg allesonertreffendi. Amerika, het land van ruimte en van breedte, vooral geestelijke breedte. Een land van vrij heid, van ontwikkeling, van al wat bekrompen Hollanders anders zouden wensehen. Behalve de drooglegging natuurlijk! Vanzelf heeft het Katholiek geloof in zoo'n In-eed en ruim land geen schijn van kans, zou mi en zoo denken. Daarom geren we graag eens fiiet woord aan den Amerikaausehen kardinaal jHnyas, die in New-York zetelt en aan een car- respondent van „De Tijd" een interview toe stond. Op een vraag of de Katholieken daar meestal tot de armen en minder bedeelden behoorden kwam het antwoord: Volstrekt niet! We hebben onze armen en de emigratie stroom brengt ons dikwijls scheepsladingen Tiieuwe armen, dooli in den loop der jaren ont wikkelen zich die nijvere paupers tot goed be- haialde werklieden en welvarende middenstan ders. Tot deze twee klassen HShoort het groot- ele percentage onzer Katholieken en zij zijn, Cel ijk bijna overal elders ter wereld, de rug- eograat van mijn kerkprovincie. Wij hebben echter ook rijken, millionairs en milllardairs HAAK-, NAAI- EN BREI-ACTIE. De jaarlijksche tentoonstelling aan den Eendrachtsweg, Het doel en streven van de Haak-, Naai- en Brei-Actie, onderafdeeling van den R. K. Vrou wenbond, troost te brengen door het werk der handen, om daarmede God's goedheid te doen kennen aan de armsten en de meest hulpbe hoevenden onder Zijn schepselen, wordt jaar lijks meer verwezenlijkt. Wanneer men de tentoonstelling bezoekt, die ook dit jaar weer wordt gehouden bij de eerw. Zusters van de Eeuwigdurende Aanbidding aan den Eendrachtsweg, dan staat men ver baasd over het vele, het mooie en vooral het bruikbare, dat ln de afgeloopen maanden Is vervaardigd. Men staat verbaasd en toch ook weer niet, wanneer men bedenkt, gelijk me vrouw M. C. v. d. Lugt-Jansen in haar ope ningswoord aangaf, dat zoovele handen heb ben medegewerkt, om dat alles te bereiken. Daar zijn voor-eerst de kinderen op de scho len, die hun Jeugdige krachten hebben gege ven voor dit mooie liefdewerk. Dan de zieken en behoeftigen die met vergeten van hun eigen leed, door hun handenarbeid, den armen meusch nog gaarne helpen. De huismoeders die niettegenstaande haar drukke huishoudelijke bezigheden nog met liefde een kwartiertje offeren voor de Haak-, Naai- en Brei-Actie, En voor dit jaar bijzonder de meisjes van de R. K. H.B.S. die onder leiding van haar directrice, zooveel hebben medegewerkt om de tentoonstelling te doen slagen. En dan na tuurlijk niet te vergeten zooveel jonge vrou wen, die immer bereid zijn daar te helpen, waar de liefdadigheid haar roept. Mevrouw Van der Lugt-Jansen heeft aan al deze ijverige medewerksters namens de Haak-, Naai- en Brei-Actie dank gebracht. De HoogEerw. heer J. W. van Heeswijk, deken van Rotterdam heeft Zaterdagmiddag do tentoonstelling geopend, waarmede hij wel het bewijs heeft geleverd, hoe sympathiek hij staat tegenover het streven van genoemde aotie. In zijn openingswoord sprak hij er zijn verheugenis over uit, dat het vrouwelijke handwerk nog zoo in eere blijft. Tegenwoordig doet de vrouw aan politiek, zij gaat studeeren of vestigt zich op een kantoor. Spr. zal dit geenszins afkeuren, maar zou het wel betreu ren als liet echt vrouwelijke werk verloren ging. Spr. was verheugd deze tentoonstelling te kunnen openen, omdat zij getuigt van milda- dlgheid en naastenliefde. Na de woorden van den Hoogeerw. heer Deken, heeft de presidente van den R, K. Vrou wenbond mevrouw S-trijbos-Daniels ©en bijzon der woord van dank gesproken tot mevrouw v. d, Lugt-Jansen, zonder wier leiding en vooral zonder wier voorbeeld, de tentoonstel ling zeker niet zoo zou zijn geslaagd. Tenslotte werden eenlge Kerstliederen ge zongen door mevrouw E. van Eijok-SHnkert en eenige leden van den Jonge-Vrouwenbond. Aan den Hoogeerw. Deken werd mededeeling gedaan, dat door het bestuur van de Haak-, Naai- en Brei-Actie een geheele baby-uitzet was beschikbaar gesteld voor liet armste kind uit zijn parochie. De tentoonstelling is ook hedenmiddag van half drie tot vijf uur te bezichtigen. KATH, RADIO-VEREENIG1NG ST. LAURENTIUS. Ten einde de technische kennis der bij de K.R.O. aangesloten leden te vermeerderen, heeft de Kath. Radio-vereenlging St. Lauren- tius zich een toestel aangeschaft, waarin de meest gangbare schema's zijn verwerkt. De lndienststelllng Vindt plaats In het R. Iv. Mariniers-tehuis op Woensdag 19 December a.s. Nadere bijzonderheden omtrent het ver dere werkprogramma worden dien avond be kend gemaakt. Zie de in dit blad voorkomende advertentie. TENTOONSTELLING IN DE SCHOOL AAN DE HAMMERSTRAAT. Gisteren had in de Zusterschool aaii de Ham- merstraat 19 een tentoonstelling met loten plaats ten bate der armen van de St. Hilde- gavdis parochie. zelfs, zij het in kleinere proportie dan som mige andere kerflogenooteeliappenToen Z. II. de Paus het vorig jaar besloot tot stichting van een Amerikaansche tak der Malbhezer- orde en de benoemingslijst der eerste Ameri- ka-ansche Malthozer-ridders gepubliceerd werd, g.lng er een sensatie door heel liet land. Dat zoo velen der meest vooraanstaande Amerika nen: industrie-koningen, zakenmagnaten, lei dende geesten op gebied van kunst en weten- schp katholiek waren, was voor velen een openbaring." Ook daar doen zich natuurlijk nog wel din gen voor, die overal ter wereld den kleinen kant van menschen laten zien: zoo de anti katholieke propaganda bij de vorige verkiezing; waar de dolste dingen over het katholiek geloof gezegd en geschreven «n geloofd werden. Ook daar is het nog niet altijd ln orde, wat de ka tholieke school betreft. Zoo vertelde Zijn Emi nentie: Eenlge jaren geleden mam de staat Oregon een wet aan, welke alle kinderen nood zaakte tot op zekeren leeftijd de staatsscholen te bezoeken. Wij hebben de zaak toen voor het opperste gerechtshof ln Washington gebracht en gewonnen. De president legde er hij die ge legenheid nog een» den nadruk op, dat alle wetten welke de persoonlijke vrijheid van den burger aantaste, tegen de grondwet indrul- sühen. De beslissing over do opvoeding der kin deren werd toen als ©en der heiligste natuur rechten der ouders door ons hoogste gerechts hof geproclameerd". Inderdaad ruim en breed. Ook in dat ruime land gedijt het katholiek ge loof wonder wel. De partij der Duitsche katholieken, het be kende en beroemde Centrum, heeft een nieuwe leider gekozen, ©en priester, prelaat Kaas. Bij zijn eerste toespraak bracht de nieuwe leider danlc aan de pers, ook aan die dei' tegenstan ders, wijl hun berichten voor niet meer dan de helft beneden de waarheid waren gebleven! Hij zei zich goed te kunnen indenken in de „bedrijfsgevailen" der Journalistiek en gaf toe, dat liet dikwijls niet meeviel om zich een goed denkbeeld te vormen van hetgeen in de krin gen der andere partij zich afspeelde. Dooh hij waarschuwde de hoeren om van uiterlijke moel- DE CAISSONSBOUW 'N MERKWAARDIG COMPLEX Het bouwen kan beginnen. Juist Zaterdagmiddag is de Hollandscke Be ton Mij., die aan de Waalhaven da 61 caissons aai bouwen voor de Merwehaven, met haar kostbare installatie boven en op het land, boven en in het water gereed gekomen. Doch het In vallend vriezend weer belette om met het be- tonstorten to beginnen. Overigens is de installatie een alleszins be zienswaardig en merkwaardig oomplex van machines, kranen, bruggen, steigers, magazij nen, rails, hulzen enz. 't Is een complete fabriek in de open lacht. Op secure wijze is onder leiding van den op zichter der Beton Mij. den heer Evers, het gé- heel opgezet, terwijl naast hem gemeentewer ken door den lieer de Neef is vertegenwoordigd. Op het uitgestrekte terrein bevindt zich onder verhoogde aan- en afvoer sporen een voorraad zand, ijzer en cement. Daarnaast staan een aantal „kisten" een soort kubus, die in de cais sons een plaats vinden. Groote ploegen arbei ders houden zich voorts bezig met wat aan hout en ijzer moet verwerkt worden, want het ijzen' behoort te land te worden geknipt, ge bogen en afgevoerd. Te water of liever boven het water ligt een steiger, waarlangs de voorraden worden aan gevoerd. Daaronder kunnen schepen komen, zoodat ook onmiddellijk zand en cement kun nen worden gelost en verwerkt. Deze mate rialen worden per kraan opgevoerd naar de silo een gevaarte van 30 ton, waarin de be- noódigde beton wordt gereed gemaakt. Via een meetinstrument komen de ingrediënten In den lager gelegen betonmolen, wordt vandaar af gevoerd, via een lift omhoog gébracht, over gegooid in een bak, waarvan een afvoerbuis de specie in een verdeeltrommel brengt, die op de naast de silo gelegen werkibrug is opgesteld. De verdeeltrommel werpt het beton op een vasten rubber transportband, die het op zijn beurt overbrengt op een lager gestelden ver rijdbaren transportband die het ten slotte via een valpljp met stereoscopisch aangebrachte verblndIngsbuizen afvoert naar een van de beide betonnen bouwdokken. Daar het beton op verschillende plaatsen moet worden gestort en de werkbrug vast ligt, is daarop een aantal lieren opgesteld, dat de dokken naar voren of achteren kan trekken. Op de merkwaardige 200 M. lange werkbrug treft men verder nog kranen aan, die een spe ciale functie krijgen boven de dokken, terwijl langs den rechterarm der brug nog zijkranen loopen voor den aanvoer van ijzer. Ten slotte nog enkele bijzonderheden over de te maken caissons zelf, waarvoor ©en „om zet" van ongeveer 70.000 kub. M. beton noodig is. Ben caisson bestaat uit, zooals indertijd gemeld, uit 36 kamers (12 in de lengte en 3 in de breedte), welke kamers tijdens het be- tons tor ten worden ingenomen door kisten in den vorm van een kubus van ruim 2% M. hoogte. Elk caissqi; wór^t in zes „lagen" ge bouwd, drie binnen eh drie bulten het dok. Om de kisten die met plaatijzeT zijn omgeven, nu telkens maar ook gemakkelijk een laag hooger te brengen, is een vernuftige construc tie bedacht, dat eigen ontwerp is van de maat schappij. Voor verschillende werkzaamheden wordt telkens één dag genomen, zooals een dag voor het vlechtwerk van een vloer of laag, een dag voor het plaatsen van de kisten, een dag voor het volstorten van een gereed gedeelte. Zijn van een caisson de eerste drie lagen ge bouwd, dan lean zoo'n caisson op zich zelf drij ven en wordt dan buiten het dok voorzien van nog drie lagen binnen een houten raam. Zoo dat als het weer meewerkt en het beton be drijf in volle werking is, het kan gebeuren, dat twee caissons in de dokken worden ge goten, terwijl men aan weerszijden van elk dok een „drijvende opbouw" kan aantreffen. Den meeaten tijd zullen dus caissons in alle mo gelijke stadia van voorbereiding aanwezig zijn. Over elk caisson wordt ongeveer vier weken, mits men volle werkdagen lieeft, gebouwd. lijkheden niet te besluiten naar innerlijke tweespalt. Ze zouden daardoor slechts het ge tal der groote en kleine profeten uit de vorige eeuw vergrooten, die zich iederen keer op nieuw totaal vergist hebben, toen ze hoopten op den spoediigen dood en de aanstaande begra fenis van het Centrum. Bizonderen nadruk legde de leider op het karakter van die katholieke partijNiets ligt verder buiten de bedoeling van het Centrum, dan de scheiding tussclien ons en degenen, die wel niet tot de katholieke kerk behooi*eni maar met ons het geloof in Christus deelen, te ver broeden. Het Duitsohe katholicisme is niet agressief, niet aanvallend van aard. Ik zou het betreuren wanneer liet anders wasDe solidariteitsge- dachte tussclien allen, die in Christus gelooven, moet grooter zijn dan datgene, wat ons van elkaar scheidt. De gemeenzame strijd tegen alles, wat het christelijke Duitschland In eens of langzaam aan wil doen verdwijnen, die strijd is eisoh van het oogenhlik, niet een kleinzielig getwist onder dkaar. "Woorden ook voor ons van groote beteelkenls. Het katholicisme in Nederland mag men nog zoo hatelijk voorstellen, liet heeft heelemaal niet de bedoeling om allen met den knoet of wil men liever met den brandstapel katholiek te maken. Wat de katholieken in het verleden on in het lieden bijeeudrijft, dat is de absolute elsch van zelfverdediging, van te houden wat ze hebben, en te krijgen waarop ze als burgers evengoed het volste recht hebben als anderen. Het niet willen erkennen van katholieken als volwaardige burgers, het niet-willen luiste ren naar hun gewetenseischen; het in leder verband zoo moeilijk maken voor hen om niet met hun godsdienst in conflict te komen; dat drijft en houdt hen saam. De oude kwestie van de vervolging, die vaster bindt dan de sterkste cement. Zulke waarheden worden natuurlijk nooit begrepen door menschen, die overal Roomsche spoken zien. Aan dezulken helpt niets. Die zoe ken het heil ln de protestantsche reactie, waar van het eenige positieve bindmiddel is: tegen Rome. Doch ook degenen, die het zoo dik en druk over volle vrijheid hebben, vinden elkaar zoo natuurtijk gemoedelijk in de opvatting! R. K. BOUWPATROONS Geheime prijsafspraken „ZELFSTANDIGHEID ONDER VOOGDIJ?" Zaterdagavond hield de R. K. Vereenigiug van Bouwpaitroons, afdeellng Rotterdam en Omstreken van den Ned. R. K. Bond van Bouw- patroons ln café-restaurant „Poort van Kleef" aan den Nieuwe Binnenweg een propaganda- vergadering. De voorzitter, de heer P. J. van Haareoa wees In zijn openingswoord op het nut en de voor- doelen van georganiseerd te zijn en heette daarna bijzonder welkom de heeren mr. H. W. de Vink, rechtskundig adviseur der afdeellng Utrecht van den Ned. R. K. Bond van Bouw- patroons en J. C. Berger, secretaris van den Ned. R. K. Bond ran Bouwpa/troons te Amster dam, sprekers van dezen avond. De heer mr. II. W. de Vink die spreken zou over „Geheime prijs-afspraken bij aanneming van werken" zeide dat liet opzet-coutract bij het publiek vaak een belangstelling heeft, welke echter lang niet altijd gunstig is te noemen. Hij wees er op dat, wat in het bouw bedrijf dikwijls ten onrechte als onbillijk wordt aangemerkt van andere bedrijven geheel anders wordt opgevat. In dit verband noemde liij het opdrijven van kolen en petroleum- prijzen. Onnoodig achtte hij het, uiteen te zet ten wat een aannemer heeft te doen voor hij zijn prijs bij een aanbesteding kan inleveren. Wij weten allen dat deze werkzaamheden veel tijd en moeite van den aannemer vorderen. De vraag is dus of het redelijk is, dat voor dergelijk werk een billijke vergoeding wordt geëischt. Het vraagstuk van de theoretische zijde be schouwend, ging spreker vervolgens de recht spraken na van den Hoogen Raad in drie ver schillende gevallen n.l. in 1918, 1923 en 1921 hierbij aantoonend naar aanleiding van aan- teekeningen door prof. Meijers in het licht ge geven, dat een billijke opzet gerechtvaardigd Is en men zich niet ven-ijken mag ten koste van anderen zonder tegen-prestaties. Op zich zelf is opzet-overeenkomst dus nooit onwettig te noemen mits rechtvaardig toegepast. In de praktijk is aan het opzet-systeem ech ter veel gevaar verbonden. Dikwijls is het geen vergoeding meer voor het werk doch een be- looning, voor het tegenwoordig geweest zijn op een aanbesteding. Z.i. was zeer goed een regeling mogelijk waarbij een aantal der laagst© inschrijvers een billijke belooning zou worden toegekend. Op een dergelijke regeling aan te dringen aohitte spr. een bij uitstek goede taaie voor een R. K. Voreeniglng van Bouwpatroons. Nadat door den secretaris eenige mededee- lingen waren gedaan Inzake de afschaffing der Borgstelling voor Gemeentewerken en speciaal voor Rotterdam, verkreeg de heer J. C. Ber ger, secretaris van het Bondsbestuur liet woord, die zou spreken over: „Zelfstandigheid of onder Voogdij." Aanvangend betoogde spreker dat de organi saties «r thans geheel anders voor staan dan b.v. 25 of 30 jaar geleden. Mon viert thans zilveren en gouden feesten. Wijzend op het medezeggen schap hetgeen de arbeiders wen- soben en waar de patroons zoo bevreesd voor zijn, toonde hij aan dat als de patroons zich niet organiseeren de arbeiders allee naaggen- schap zullen verwerven. Velen meenen door ongeorganiseerd te zijn „baas in eigen huis te blijven" doch dat is zich zelf iets wijs maken. Leveranciers, architecten en principalen, decre- teeren voorwaarden of stellen wetten waar mede men zich, ongeorganiseerd zijnde, onder voogdij stelt. Vervolgens wees spr. op wat reeds bereikt is. Hij noemde het Landelijk Collectief Con tract, dat den Bond nu reeds 8 jaar buiten al- gemeeuen strijd heeft gehouden. Wij moeten echter verder. Wij willen ver tegenwoordigers bij den Hoogen Raad van Ar beid, den nijverheids- en werkioosheidsraad. Hierna toonde spreker aan dat de Bouw patroons principieel georganiseerd moeten zijn. Wij moeten, aldus spr., stelling nemen tegen het egoïsme en willen slechts georganiseerd zijn op de grondslagen van rechtvaardigheid en naastenliefde. Doch het georganiseerd zijn kost persoonlijke en financieel© offers. De voorzitter bedankte ten slotte de beide sprekers en liet enkele punten nog eens de revue passeeren. alles en allen vrijheid, behalve voor katholie ken. Zij hebben den strijd te wijten aan ontrouw jegens hun eigen beginselen, die niets meer beteekenen dan het beroemde: words, words! woorden! FRANKRIJK EN DE MISSIES Zelfs de anti-clericalen in Frankrijk hielden liet niet uit met hun vervolging van klooster lingen, Daaruit immers komen de missionaris sen. Nu moet men niet denken, dat die wijze lieden iets geven 0111 „godsdienst". Daar heb ben ze maling aan. Maar ze houden hun hart vast, dat de invloed van Frankrijk nog erger verminderen zal, als het getal missionarissen nóg verder terugloopt. Zoo geeft La Croix een lijstje van plaatsen, waar de Franselie missio narissen vervangen werden, omdat er geen bij komen. Zoo haalt dat blad 'u voorbeeld aan: de Paters Salesiauen zonden laatst? 97 missiona rissen uit: geen enkel Franschman er bij. De gevolgen laten zich hoe langer hoe meer gelden; de zielen kunnen niet wachten op de bekeering der kerk vervolgers en de Katholieke kerk gaat haar eeuwigen rustigen gang en ziet naar geen nationaliteit, als er zielen in nood vorkeeTen. Nu willen ze enkele missiecongrega ties, onder heel wat beperkingen toelaten In het land. Of dat die congregaties zullen aannemen? Of ze onder controle willen staan? 't Zijn toch geen boeven! En die Franrijk goed genoeg acht om haar invloed te verspreiden in den vreemde, mogen toch gerust als burgers van het land geteld worden! En dan, zal het helpen? Missionarissen maakt mieu zoo maar niet bij den grooten hoop! Dat is ee,n kwestie van godsdienstig leven, dus van godsdienstige opvoeding. Wat komt daar van terecht op de leekenschool en in de paro chies zonder geestelijken? Daarvoor moet gods dienstige opoffering aangekweekt worden; want het gaat heel wel om de broeders-vrijmetselaars en de papenetende socialisten met een vetten (kluit den vreemde in te sturen, dat doen ze wel voor een tijdje, doch missionarissen leven an ders! We verwachten niet zoo heel veel van liet ge. natiebrood, dat de missiecongregaties zoo hondscli wordt tosgeschopt. VÓORDRACHTSAVOND. 1 Annie de HoogNooy. De dichteres-schrijfster en voordrachts- kunstenax-es Annie de HoogNooy heeft voor een zeer klein aantal vrienden en toehoorders in de groote concertzaal van „Ons Huis" een avond gegeven van uitsluitend eigen werk. Er is onder dat eigen werk veel literair-sch-oons, veel ook dat goed gecomponeerd is mevrouw de Hoog sprak immers zelve van liare com posities veel tevens, dat natuurgetrouw, dichterlijk-juist en -voornaam, zonder ge zwollenheden en opgeschroefdheden is weer gegeven. En als de schrijfster den humor aan haar dichtwerk heeft trachten toe te voegen, dan is zulks altijd een gezonde, een fijne humor gebleven. Voordrachten als „Het aan zoek". „Toekomst" en andere, geven daarvan een doorslaand bewijs. Er waren ook voor drachten, die van een plechtige impressie ge tuigden (Mijn Holland) of die de snaren van gevoeligheid tot trilling brachten (Klein Jantje), maar Annie de Hoog bewaart In die stukken steeds de letterkundige voornaamheid, 't Is sentimentvol, doch het wordt nooit senti menteel, nooit noodeloos-opgesmukt en in- houdsleeg of nietszeggend. Ook ais voordrachtskunstenares heeft mevr. de HoogNooy een uitnemenden indruk ge maakt, gedeclameerd als zij heeft met een natuurlijke voeling en een totaal onoverdreven zegging. En dat beteekent voor den tegenwoor- digen tijd al heel watEen voordrachts kunstenaar, een woordkunstenaar, of hoe men zichzelf in onze dagen al niet belieft te noemen, zou, o zoo vaak, beter een dito- kunstenmaker kunnen heeten. Van al dat minderwaardige en onrijpe gedoe verkiest Annie de Hoog verre te blijven. Elke letter, elk woord, elke innerlijke en uiterlijke expressie maakt indruk, maar zal nooit den kant van het overdrevene, wansmakelijke of belachelijke uit gaan. Alleen wist de declamatrice met het refrein van haar „Ecce Homo" geen weg. Wij apprecieeren den zeer naar waarheid geschil derden inhoud van dit gedicht, maar laat de dichteres alsnog een anderen, wellicht nog veel toepasselijker en krachtiger Inslaanden, titel boven hare schepping schrijven. Deze woorden, met welke Piiatus op den ter dood veroordeelden Christus wees, Ujken ons voor dit gedicht In minder juisten ilterairen samenhang gekozen. De dlchteres-declamatrlce had veel bijval, dankte daarvoor en riep haar auditorium een spoedig tot weersziens toe. Een jonge, uitmuntende Rotterdamsche violist, Govert Verheul, heeft met den fijn- gevoeligen, artistieiken accompagnateur Bart Verhallen aan het klavier, een schoone oud» Sonate van Pianelll, de Rêverie van Vieux- temps en de fraaie, stemmige, uitnemend ge toonzette Tweede Berceuse van Verhallen voor gedragen. Verheul streek een fijnen, ge voeligen, zuiveren toon uit zijn vedel ea exposeerde een voortdurend streven naar een warme, innerlijke voordracht. Ook hij vond veel bijval en kreeg, gelijk mevrouw de Hoog, bloemen. R. S. R. ROTTERDAM. Iu de eerste groep van de Katholieke Scliaalc- vereenlging R. 3. R. kwamen van de 4e rond» slechts drie partijen ten einde. Kwam de eerste groep aan spoed te kort, de tweede groep zorgde voor een groote snelheid en kwam aan het einde van den avond met een afgewerkte lUst. Van Ette en W. Verheul betwistten elkander eiken meter van den weg, reeds kwam het einde in het zicht, toen van Ette even slipte, hetgoon Verheul de kans gaf zijn wagen midden op den weg te plaatsen en onbedreigd op de fini3h af te stevenen. ICoetsheid werkte zich naar voren, kreeg toen de binnenbaan en bezorgde BuskenS een lap. Wijsbroek reed dapper tegen Janssen, maar kreeg een lekken band én moest toen van verderen strijd afzien. In de tweede groep kwamen Vincent en Tide gelijktijdig aan, Oomen volgde den verkeerden weg, Stoopman reed tegen een boom, van Woer- kom kreeg motordefect en Op den Kelder ge brek aan benzine. Uitslag 1ste groep: "W. Verheul slaat van Ette, ICoetsheid slaat Buskens, Janssen slaat Wil3- broek. 2e groep: Vincent remise met Tido, J. Ver heul slaat Oomen, Weimar slaat Stoopman, Scheerder slaat Op den Kelder, Hermans slaat van Woerkom. HET HEIL UIT AMERIKA In Amerika kunnen te terdege goed tellen. Ze maken van alles een „zaak". Zoo heeft het Amerikaansche departement van handel zich aan 't optellen gezet en eens nagegaan, hoeveel Amerikanen dit jaar een uitstapje gemaakt hebben buiten Ameika. Een respectabel aantal. Liefst drie honderd en twintig duizend. Waar ziet men de heeren en de dames ook al niet met hun typisch Amerikaansch gezicht! Die men. schen gingen naar een vijf-en-dertig verschil lende landen. Natuurlijk brengt dat kosten mee. En ook dat hebben de heeren uitgerekend. Ze houden die 35 landen eventjes de rekeningen voor, die door do dames en heeren reizigers be taald werden. Kapitaalverlies voor Amerika! Licht denkt men: dat loopt nog al los, doch het beloopt toch de som van rond 875 mlllioen dollar of rijksdaalders: dus 2187 en een half mlllioen gulden. Door elkaar heeft dus iedere trekkende Amerikaan ln het buitenland ach tergelaten een slordige 6.500 gulden. Geen kleinigheid. En... we mogen dus die jaarlijksche uitvoer van kapitaal naar ons toe wel dankbaar zijn, schijnt de nuchtere statistiek te zeggen en heel wat minder neerzien op de donker bebrilde dames en lieeren, die letterlijk alles willen zien. maaa- ook niet meer dan zien. Dezelfde mijnheer rekende ook uit, dat het jaar 1928 voor het groote Amerikaansche buiten verblijf heel goed geweest is: liefst maar oen, goede honderd mlllioen dollar meer in de laadjes heeft gebracht. Als dit maar niet gelezen wordt door d» V.V.V.V., d. w. z. Vereeniging voor Vreemde lingenverkeer, anders krijgen we op de vooruit stekende punten van ons vaderland, op da diverse pieren en de uit zee opduikende eersta hoeken nog bordjes met den hatelijken groet!] Welkom, vreemdeling, pardon, welkom Ame rika! Ge kunt nooit weten! i

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1928 | | pagina 13