FEUILLETON
HAAR DOEL BEREIKT
WOENSDAG 16 JANUARI 1929
EERSTE BLAD
PAGINA 3
UIT ROTTERDAM
UIT MAASSLUIS
UIT VLAARDINGEN
RADIONIEUWS
RECHTBANK
OM EEN FLESCHJE BIER
Een drankwet-overtreding en een meineed.
De 4S-jarige Jacob H. drijft in Vlaardingen
een vischwinkel. Op 22 Juli 's avonds om kwart
over 12 bevond zich de varensgezel Koenraad
B. in zijn winkel en kocht een fleschje bier.
H. vei kocht het fleschje niet om het in zijn
zaak te laten opdrinken, want dat is volgens
de bepalingen van de Drankwet verboden.
Een inspecteur van politie had op straat
staande door de ruit gezien, dat B. een bewe»
ging maakte alsof hij het fleschje, dat hij ge
opend had, naar zijn mond bracht. Op dat
oogenblik was de inspecteur binnengekomen,
maar even te voren liad de winkelier den in
specteur ontdekt en op zijn waai schuwing „po
litie", was de varensgezel naar achter den win
kel geloopen. Later was hij weer teruggekomen,
maar het fleschje had hij in de kamer achter
den winkel gelaten, doch op verzoek van de
politie had B. het weer gehaald, en aan den in
specteur overgegeven. Het fleschje was toen ge
sloten.
Door de politie was tegen den winkelier pro
ces-verbaal opgemaakt wegens overtreding van
de Drankwet. De kantonrechter te Schiedam
had H. veroordeeld tot ƒ10 boete subs. 5 dagen
hechtenis. Van dit vonnis was hij in appèl ge
komen, maar het O.M.. waargenomen door mr.
J. G. Holsteyn, hield zich aan de verklaring van
den inspecteur, en achtte het ten laste gelegde
bewezen, doch aangezien in de dagvaarding niet
was ten laste gelegd, dat H. ook nist in het be
zit was van een vergunning, meende het O. M.
dat hij van rechtsvervolging moest worden ont
slagen.
Als getuige was voor het kantongerecht te
Schiedam in de zaak tegen H. de varensgezel
B. gehoord. Deze had onder eede verklaard, dat
hij in den winkel van H. het flesclije niet ge
opend en niet naar den mond gebracht had. De
varensgezel, die zich nu terzake van meineed
had te verantwoorden, ontkende dat hij voor
den kantonrechter onwaarheid had gesproken.
Dat hij, op de waarschuwing van den winkelier
naar achteren is gegaan, verklaarde hij dat hij
wilde voorkomen, dat H. een proces-verbaal zou
oploopen, omdat de winkel van H. op dat tijd
stip niet meer geopend mocht zijn, doch op de
vraag van den president, waarom hij dan later
terugkwam, zonder fleschje bier, versprak B.
zich, door te spreken over een overtreding van
de Drankwet. Nadat ook hier de politie-inspec-
teur als getuige was gehoord, eisclite het O. M.
vier maanden gevangenisstraf.
Ds verdediger mr. K. Langemeyer pleitte cle
mentie.
VAN WIE WAREN DE VERBORGEN
UIEN?
Een zwak zaakje
Den 17en September liep het dochtertje van
P. Luyendijk te Oude Tonge, in hst boschje van
Mooyaard bramen te zoeken. Plotseling zag zij,
dat er achter hout verborgen een groote partij
uien lag. Dat was vreemd, en toen het kind
thuis kwam. vertelde zij het aan haar vader.
Die vond het ook vreemd en ging 's middags
na het werk ook eens kijken. Hij vond daar 6
zakken uien en nog zeker 2 H.L. uien die op
een hoop lagen. De uien in de zakken waren af-
gestaart, de andere niet. Ook lagen er nog drie
leege zakken in een mandje en een hoop afge
sneden loof. Vader Luyendijk stuurde zijn neef
naar den veldwachter, en op weg daarheen was
hij den landbouwer J. Pieterse tegen gekomen,
die toen geconstateerd bad. dat er van zijn land
wel 5 H.L. uien waren gestolen. Ook andere
landbouwers daar in de buurt hadden uien ge
mist, hoeveel wisten zij niet. De veldwachter
nam de uien in beslag en nu moest zekere B.
J. de J., landbouwer aldaar, als verdacht van
diefstal terecht staan. Maar er was niets van
aan, zei deze. De uien waren van zijn eigen
laud afkomstig gew<"»st. Hij had Zaterdags de
uien geplukt en dl» 's Maandagsmorgems, omdat
het torn te dauwig was om verder te plukken,
de uien naar liet boschje vervoerd, om ze van
daar naar de Ka, de verkoopplaats der uien in
Oude Tonge te laten brengen door den vracht
rijder.
Fr werd een groot aantal getuigen gehoord
en sok eenige uien-deskundigen. Deze laatsten
verklaarden, dat er van het land van verdachte
maar hoogstens 46 H.L. uien kouden komen en
het bleek, dat de J. 62 H.L. van deze knollen
had verkocht. Dat de inbeslag genomen uien
bestonden uit 4 soorten, was voigens de deskun
digen geen bewijs, dat ze niet gegroefd waren
uit êën soort zaad. Het vervoer naar het bosch
je, dat verdachte zeker 2 uur werken had ge
kost, zou volgens den vervoerder niet veel op
den vrachtprijs hebben uitgemaakt maar volgens
verdachte scheelde dat zeker 75 cent. Hij ver
dient bij zijn vader maar 35 cent. dus had hij
met dit werk nog een stuiver voordeel.
Het O.M. zeide dat deze zaak In de instruc
tie heel wat sterker gestaan had, maar van de
boeren, die uien vermist hebben is er slechts
één overgebleven, die voor de rechtbank kon ge-
tulgen. De reden, die verdachte opgeeft voor het
vervoer van de uien van zijn land naar 1 bosch
je, is onaannemelijk. Ook wees het O.M. er op,
dat het afstaarten van de uien altijd geschiedt
op het land, waar ze geplukt zijn. Dat verdachte
tegen deze gewoonte ingegaan is, kan hij niet
voldoende verklaren. Het boschje is van 't land
van Pieksma gemakkelijk te bereiken en vanaf
het land van verdachte heel moeilijk. Daarbij
geeft verdachte ook een grootere opbrengst van
zijn land op. dan aannemelijk is. Wegens dief
stal eischte het O. M. 6 maanden gevangenis
straf.
De verdediger mr. C. de Jong achtte het be
wijs niet geleverd en vroeg vrijspraak.
Uitspraken 29 Januari.
ZIJN VADER HAD EEN GOEDEN NAAM
De zoon misbruikt dien
Da 25-jarige koopman W. de K„ gedetineerd,
bad een credietwaardigen vader, en aan die om
standigheid had hij het te danken, dat hij gis
teren moest terechtstaan wegens oplichting.
Toen hij werkloos rondliep, zonder geld op zak,
was hij naar den koopman I. Fleischmann ge
stapt en had daar op naam van zijn vader
gekocht een aantal spenen, elastiekjes, man
chetknoppen, speldjes, veters, speelkaarten, zeep
enz. Die goederen waren hem op crediet mee
gegeven. Daarop had hij hetzelfde uitgehaald
bij de firma Vollemans, waar hem eenige
doosjes pas-tol, purol, kammen en speldjes bene
vens flesschen eau de cologne zonder betaling
waren meegegeven.
De K. had geen blanco strafregister. Reeds
tweemaal had de rechtbank hem een kans ge
geven zijn leven te beteren, door hem een voor
waardelijke straf op te leggen. Het O. M.,
waargenomen door mr. J. A. dé Visser, vond:
dan ook geen aanleiding een voorwaardelijke
straf te vragen. Eisch 8 maanden gevangenis
straf.
De verdediger, mr. F. Eikelenboom, zeide,
dat de jonge man na zijn diploma als technisch
teekenaar te hébben gehaald, 2 jaren bij het
mijnbedrijf is werkzaam geweest. Toen is ht)
wegens zijn oogen afgekeurd. Daarna is de
misère met den jongeman, die maar geen werk
kon vinden, begonnen. De verdediger zette ver
volgens uiteen, dat de beide feiten waarvoor
een voorwaardelijke straf is opgelegd, slechts
enkele dagen na elkaar hebben plaats gehad,
zoodat deze beide straffen feitelijk als één moe
ten worden beschouwd. Van zijn familie heeft
verdachte heel weinig steun ondervonden. Nn
heeft zij heelemaal haar handen van hem afge
trokken. Pleiter drong er op aan, dat hem nog
een kans zal worden gegeven.
I^EROOVING IN EEN CAFé
De «laders nog tijdig geknipt
Twee rechercheurs van politie hadden zich
in den avond van den 24en November verdekt
opgesteld nabij een café aan het Stokvisch-
water met de bedoeling na ts gaan of in dat
café niet de Drankwet werd overtreden.
Terwijl ze zoo ingespannen toekeken, zagen
zij in het café een vrouw zitten in het gezel
schap van een dronken man. Op een gegeven
oogenblik zagen zij, dat de vrouw haar hand
in de binnenzak stak van den man en daaruit
diens portemonnaie baalde. De vrouw ging met
haar buit naar de W.C. en een oogenblik later
verliet zij het café. Op straat ontmoette zij de
beide rechercheurs, die zij blijkbaar niet kende,
want zij beging de onvoorzichtigheid zich tegen
deze mannen uit te laten dat zij daareven een
goeden slag geslagen had. Zij had, zeide zij,
een portemonnaie gepikt; er zaten zeker een
paar tientjes in, misschien zou er wel meer in
zijn. De aangesprokenen maakten zich bekend
als rechercheurs van politie en namen haar
daarop mee. Nu moest de vrouw, de 30-jarige
E. M. W., recidiviste en gedetineerd, terecht
staan wegens berooving. Zij nam nu de houding
aan, dronken te zijn geweest. Zij wist zich niets
meer te herinneren. De rechercheurs waren niet
zoo kort van memorie. Daarbij was, als stille
getuige, de op de vrouw gevonden portemon
naie, waarin zich ongeveer 60 bevond, ter
rechtzitting aanwezig.
Het O. M. wees op het ongunstige verleden
van verdachte, en eischte 10 maanden gevan
genisstraf.
De verdediger, mr. H. Pot, pleitte clementie.
VAN DRIE KISTEN SINAASAPPELEN
En de groote onbekende
Op 11 Augustus werden uit het pakhuis van
J. M. Lindemans aan de Kievitstraat drie kis
ten sinaasappelen gestolen. En als verdacht
daarvan heeft gisteren terechtgestaan de 23-ja-
rige koopman J. H., recidivist. Deze ontkende.
Drie kisten sinaasappelen had hij Vrijdagmid
dag te koop aangeboden aan den handelaar K.
Rutten. Deze kisten waren hem te koop aange
boden. door een onbekenden man en zouden
eerst Zaterdag geleverd worden. De groote on
bekende is de onwezenlijke figuur waarin do
rechtbank maar niet gelooven wil. In het voor
onderzoek heel't de rechtercommissaris de zaak
geruimen tijd geschorst, om verdachte gelegen
heid te geven, dien onbekenden man alsnog op
te sporen. Daarin ia hij niet geslaagd. Als ver
zwarende omstandigheid voor verdachte gold
nog de getuigenis van den wagenverhuurder J.
Treffer die op den morgen van den diefstal
aan twee personen een handwagen heeft ver
huurd, die dezen niet hebben teruggebracht. Een
dezer mannen kwam in postuur overeen met
verdachte. Het O. M. eischte na dit getuigen
verhoor 8 maanden gevangenisstraf. De verde
digster, mr. J. Zeejenberg achtte het bewijs
niet geleverd en vroeg vrijspraak.
EIGENAARDIGE PRAKTIJKEN VAN EEN
MAKELAAR
4452 gld. afhandig gemaakt
De bedienaar ter begrafenis D. C. S. 53 jaar
was tevens makelaar in huizen. Zoo had hij in
1926 en 1927 het beheer over een pand aan den
Hiliedijk, dat toebehoorde aan S. Wouda te
's-Gravenhage. De eigenaar had hem opdracht
gegeven dit pand te verkoopen. S. schreef daar
op een brief naar den veehouder A. H. Verwey
te Berkel en schreef daarin dat hij huizen ad
ministreerde voor Wouda en vroeg om de clan-
disie van Verwey, maar tevens vroeg hij er niet
over te spreken met Wouda. Verwey kende
Wouda als een rechtschapen man, en hij dacht
als deze met S. in Z0fe iS gegaan, dan durf ik
het ook wel. Zoo was het contact tusschen S.
en Verwey totstaud gekomen. S. had al spoe
dig gesproken over het hui3 aan den Hiliedijk.
Verwey zou het voor 24.000 kunnen krijgen,
maar er zou 20.000 hypotheek op kunnen blij
ven staan, zoodat voor den koop maar weinig
geld noodig was. S. had het doen voorkomen,
alsof hij het pand in eigendom had. De koop
werd gesloten en door notaris L. Dekker werd
een voorloopige koopacte opgemaakt, waarbij
Verwey 1500 betaalde in mindering van de
koopsom. De overdracht zou later plaats heb
ben. Tevens droeg Verwey S. op de administra
tie van een tweetal panden, die hij reeds in
Rotterdam bezat. Doch van de huren die S. ont
ving zag Verwey niet veel. Behalve dat er nog
al eenig geld gemoeid was met reparatie, zei S
herhaaldelijk, dat zekere juffrouw Duim, van
wie a. het huis aan d,en Hiliedijk gekocht zou
hebben, in geldverlegenheid zat en dat zij op
betaling aandrong. Zoo heeft Verwey er in toe
gestemd, dat eenige malen bedragen van hon
derd gulden aan juffrouw Duim werden gege
ven, alle in mindering van de koopsom.
Intassahen drong Verwey er op aan, dat het
huis zou worden getransporteerd. Dit werd
echter vertraagd, doordat zich een kooper voor
het pand had voorgedaan. Het was n.l. niet de
bedoeling van Verwey 0m eigenaar van het
pand te blijven. Steeds verschool S. zich achter
dezen, kooper, zekeren Hoek uit IJaselm-onde.
Totdat Verwey eens bij zijn schoondochter
een pienter meisje, verklaarde hij voor de
rechtbank was opgeloopen en met haar over
de zaak had gepraat. Deze had alles heel
vreemd gevonden. Een- onderzoek was ingesteld
en toen was dadelijk gebleken, dat de aspirant-
kooper Hoek slechts in <je verbeelding van S.
had bestaan. Ook was uitgekomen dat noch S.
noch juffrouw Dufm eigenaar van het perceel
aan den Hiliedijk waren, (Jock dat dit in eigen
dom toebehoorde aan Wouda.
Met behulp van zijn schoondochter had Ver
wey eens uitgerekend hoeveel geld S. hem af
handig had gemaakt en hij kwam tot het res
pectabele bedrag van 4452. Bij de besprekin
gen, die met S. plaats hadden, gaf deze toe te
hebben gefraudeerd, en verklaarde hij zich
bereid een schuldbekentenis voor dit bedrag te
teekenen. en met 10 Per week zijn schuld te
zullen aflossen. De schuldbekentenis werd voor
den notaris opgemaakt, maar S. moet nog ko
men om haar te teekenen. Ook met de weke-
lijksche aflossingen liep het ai spoedig-mis. In
totaal heeft Verweg 80 terug ontvangen.
Gisteren heeft S. zich te verantwoorden ge
had terzake van oplichting en verduistering.
Na het hooren van Verwey, diens schoondoch
ter, Wouda en Dotaris Dekker, als getuigen, die
bovenstaande lezing bevestigden, zeide het O.
M. zoowel de oplichting als de verduistering
bewezen te achten. Er bestaat groote vrees voor
herhaling. Als de man op vrije voeten blijft
rondloopen, zal hij trachten weer anderen op
te lichten. Ook bestaat het gevaar dat ver
dachte zich door vlucht aan de tenuitvoerleg
ging der straf zal onttrekken. Het O. M. eiacht
dan ook 2 jaar gevangenisstraf met bevel tot
onmiddellijke gevangenneming van verdachte.
De verdediger Mr. P. H. M. Hoogenbergh
heeft uitvoerig betoogd, dat S. door zijn
machtiging van Wouda gerechtigd was het per
ceel te verkoopen en ook de 1500 in ont
vangst te nemen. Zelfs zou hij de geheels
24.000 hebben mogen aannemen. Het geldt
hier dan ook een civiele procedure. Pleiter
dringt aan op vrijspraak en afwijzing van de
vordering tot gevangenneming.
De rechtbank na raadkamer gelastte de on
middellijke gevangenneming van verdachte.
Uitspraken 29 Januari.
TEGEN DIPHTERITIiS.
Voor min- en onvermogenden bestaat gele
genheid hun kinderen gratis te laten behan
delen voor de oniratbaairmiaikiing mn Diphterl-
tis. Hiervan moeten de ouders kennis geven
ter gemeen te-secre tar ie.
De behandeling zal dan plaats vinden op 28,
29, 30 en 31 Januari a.s., respectievelijk door
de doktoren Tkiebout, Meiehior van Lankeren
en Koumans, telkens des namiddags 2 uur in
het gemeente-ziekenhuis.
AUTOBOTSING.
Dinsdagmorgen heeft tengevolge van de glad
heid van den weg, een botsing plaats gehad
tusschen een autobus en een vrachtwagen van
de firma de Neef.
Het ongeval geschiedde op den hoek Zulddijk
Fenacoliuslaan, De bus kwam er af met en
kele schrammen en een gebroken ruit. De
vrachtauto had eenig defect aan den motor
opgeloopen.
ERNSTIG ONGELUK.
Door de stoomloodsboot werd gisterenavond
te Hoek van Holland aan Land gebracht de
loodskweckeling J. Steen, die bij het afhalen
van een loods van een stoomschip met het
hoofd tusschen de sloep en het schip bekneld
raakte waarbij hij ernstig werd verwond en
een hersenschudding bekwam. Nadat dr. Knip
den man onderzocht, werd hij per auto door
den Eerste Hulpdienst naar zijn woning te
Maassluis gebracht.
BESTRIJDING BESMETTELIJKE ZIEKTEN.
Voortdurend blijft in deze gemeente onder
de kinderen diphtheritis heerschen, en bijna
dagelijks hoort men van een of meer nieuwe
gevallen. Er komen ook, zij het gering, sterf
gevallen voor.
De Gezondheidscommissie, het Gemeente
bestuur en de plaatselijke artsen heebben, in
overleg met Dr. Hulshof Pol, besloten om aan
hen inspuitingen met serum toe te dienen.
BIJZONDERE VRIJWILLIGE
LANDSTORM.
In de laatst gehouden vergadering heeft
de heer Adriaanse als voorzitter van dit insti
tuut bedankt, daar hij eerstdaags deze ge
meente gaaL verlaten. In zijn plaats is genoemd
de Eerw. heer Ds. Bramer. Dé heer v. Straten
plaatselijke leider lieeft eveneens bedankt. In
zijn plaats is voorloopig benoemd de heer Kort
leven.
VISSCHERIJ.
Te I.Tmuitlen binnen van de beugvisscherij:
VL S6, C. Storm, besomming ƒ2915; VL 190,
J. Goedknegt, besomming ƒ4040; VL 195, A.
Poot. besomming ƒ2429; VL 172, C. Poot, be
somming ƒ2000; VL 216. P v. d. Zwan. besom
ming 1487.
Van de trawlvisscherijVL 9. J. v. Wezel, be
somming' ƒ2576; VL 10, P. Wijker, besomming
ƒ2258
Vertrokken: VL 167 II. v. Roon, 'VL 88,
W. Pronk. VL 132 H. Plugge, SCH 23, H. Rog.
GESLAAGD.
Voor liet examen Duitsch Handelscorrespon
dentie vanwege de vereeniging van leeraren
slaagde van hier de heor H. v. Toor.
WASCHGOED VATTE VLAM.
Doordat waschgoed, dat bij het fornuis in
de keukeu te drogen was gehangen vlam
PROGRAMMA'S VOOR DONDERDAG.
Hulzen (340.9 M.. na 6 uur 1852 M.), 11.00
11.30 Pret. uitzendingen; 12.301.45 Concert,
mevrouw H. Helderman-Smit (piano), D. Vos
(viool), F. Meyerse (zang). 2.002.30 A K de
Groot: Zendingswerk in Soedan; 6.307.00 Litte
rair halfuurtje door P. J. Risseeuw; 7.007.30
Boekhoudles; 8.00 Prot. uitzending.
Schevenlngen haven (1950 M.) (Zake
lijke Omroep): 8.155 pers-, handels- en finan-
cleele berichten; 1212.05 zuivelber.; 1.352.45
beursnoleeringen; 3.353.50 landbouwber.3.53
3.57 zuivelber.; 5.305.35 zuivelber.; 7.25—7.35
beursoverzicht.
Hilversum (1071 M.) 10.00—10.15 Mor
genwijding; 12.152.00 Concert door het Boris
Lensky-trio: 2.002.30 Electriciteltspraatje; 3.00
—4.00 Kniples; 5.005.30 Sportpraatje door E.
Hollander; 5.307.15 Concert door het Omroep
orkest Jacq, Verluiden (zang); 7.157.45 Engel-
sche les; 8.00 Aansluiting van het Concertgebouw
te Amsterdam. Het Concertgebouworkest, o. 1. v.
Fritz Busch. Daarna persberichten; 10.0411.30
Dansmuziek.
Da v entry (1562 M.) 11.05 Lezing; 11.20
Gramofoonmuziek; 12.20 Lichte muziek, Rowley
Trio.. 1.202.20 Gramofoonmuziek; 2.50 Voor de
scholen; 3.10 Causerie; 4.05 Causerie; 4.20 Con
cert. London Ensemble Kwintet. Dans-orkest;
5.35 Kinderuurtje; 6.20 Muziek; 6.35 Nieuwsbe
richten; 6.50 Voor de landbouwers; 6.55 Muziek.
7.05 Bach's lcoorprelude's7.20 Muziekcritiek;
7.35 Muziek; 7.45 Lezing; 8.05 Cello; 8.20 Concert
Militaire Kapel. O. Bryngwyn (bariton); 9.20
Nieuwsberichten; 9.35 Lezing: The way of tha
world. 9.50 Nieuwsberichten; 9.55 „Clothes
props". Gershom Parklngton Kwintet. Koor en
solisten; 10:5512.20 Dansmuziek.
P a r ij s („Radio-Paris", 1750 M.) 12.50—2.10
en 4.055.05 Orkestconcert7.057.50 Gramo
foonmuziek; 8.5011.10 „Tosca", opera van Puc
cini.
Lange 11 berg, (469 M.) 11.30 Mechani
sche muziek; 12.25—1.50 Orkest; 3.20—3 50 De
clamaties; 5.05—5.50 Orkest; 7.20 Robert Koppel-
avond; Klein Werag-orkest; 8.20 Silezisch Phil-
harmonisch Orkest. Radio-compositie van Hans
Flesch; 8.55 Robert ICoppel-avond (vervolg).
Daarna tot 11.20 Dansmuziek.
Z e e s e n (1649 M.) 1.50—3.50 Lezingen; 3.50
4.50 Concert.4.507.05 Lezingen; 7.20 Orkest
8,20 Speciale Omroepeomposities van Flesch. De
Silezische Philharmonic, 8.50 Pianoconcert. Daarw
na tot 11.50 Dansmuziek.
Hamburg (395 M.) 10.20—11.20 Gramo
foonmuziek; 5.05 Orkest; 6.45 „Doge und Doga-
ressa", opera van Rosellus; 10.25—11.10 Dans
muziek en cabaret.
Brussel (509 M.) 5.20 Orkest; 6.55 Trio;
7.20 Gramofoonmuziek; 8.35 Orkest; 9.2010.35
Variété en dansmuziek.
Bern (411 M.) 7.207.50 Voordracht van ern
stige en vroolüke gedichten door Alfred Huggen-
berger. 7.50-9.55 Concert, zaalorlcest, voordracht
door Alfred Huggenberger; 9.059.20 Nieuwsbe
richten en weerbericht.
vatte, ontstond bij B. in de 2e Maassteeg 6, een
begin van brand. Met emmers water kon het
vuur gebluscht worden. Het waschgoed ven-
brandde, terwijl de zoldering geschroeid werd.
De schade wordt door assurantie gedekt.
STREMMING SCHEEPVAART.
De doorvaart ter plaatse waar de zinker In
de Oudehaven zal worden neergelaten, zal
totaal voor de scheepvaart gestremd zijn op 22
en 23 Jam nari a.s. te weten van 7 uur v.m en
don 22 Januari tot 0 uur n.m. vnn den 23
Januari d.a.v
ROEIBOOT.
Door Franke, v. d. Driftstraat 29, is op de
rivier de Maas drijvende gevonden een roei
boot. De boot Is terug te bekomen aan de
scheepswerf v. d. Windt aan den Maaskant.
MINNENIJD.
Gisterenavond heeft zekere van op den
Dayer, zekeren B„ vermoedelijk uit minne-
nijd, met een scherp voorwerp een zoodaui-
gen klap op het hoofd gegeven, dat B. vrij
ernstig werd verwond Tegen v. D. is proces
verbaal opgemaakt.
WAS HET GEMEEND?
Gisterenavond heeft een rechercheur van
politie met behulp van eenige burgers zekeren
S. een mes afgenomen, waarmede deze zich
zelf wilde bewerken, omdat zijn vrouw hem
niet binnen wilde laten.
RUIT INGESLAGEN.
Een chauffeur van den Vlaardingschen Auto-
busdienst deed bij de Schiedamscha politie
aangifte, dat Vrijdagnacht op den Vlaardinger-
dijk een Duitscher, waarschijnlijk een va
rensgezel, een ruit van zijn auto heeft inge
slagen ter waarde van 12,50. De man. die
vermoedelijk op een schip in de Wiltonhaven
thuis hoort, heeft na zijn bravourstukje do
vlucht genomen.
naar het Duitsch van
H. RICHTHOFEN.
21)
De houtvestörsvrouw bleef 'n oogenblik na
denkend voor zich uit zitten staren om ten
slotte te antwoorden:
Het is vandaag al te laat geworden om
nog naar Peter Larsen's huis te gaan. Morgen
zullen wij wel voor dat zaakje zorgen. Kamille
thee en een warm bed zijn de eenige noodige
dingen in dit geval. Kom man, laten wij voort
maken, dat we thuis komen. We hebben nog een
heeien rit voor den boeg. Hè,hé, wat is dit een
opwindende dag! Een dag, die zoo mooi be
gonnen ia!'
Peter Larsen voelde, dat hem zooveel als ge
zegd was, dat hij wel weg. kon gaan. Maar hij
bleef toch in de opening van de deur staan en
draaide zoolang zijn pet in zijn handen rond
dat ze ten slotte op dsn grond viel.
En wat moet ik nu aan de juffrouw zeg
gen, vroeg hij ten laatste ©en beetje verlegen om
zijn eigenaardige positie.
Je hebt toch wel gehoord, wat ik gezegd
heb: dat ik morgen naar haar zal komen kijken,
viel mevrouw Warnströtn hem ongeduldig in
de rede. Zij moet heel stil in bed blijven lig
gen, zeg dat haar. En nu gaan we, kom man.
Bruno sprong op, vatte den ouden man bij den
Schouder en fluisterde hem ln het oor:
Zeg tegen de juffrouw, dat haar broer
buitengewoon verheugd is, omdat zij gered is
ton dat hij weet, dat ze nu goed. geborgen ie.
9» duizend groeten.
De opperhoutvester, die in al zijn zakken
naar zijn portemonnaie had staan zoeken, trad
op Larsen toe, om den man een geldstuk in
de hand te laten glijden. Maar alsof hij door
gloeiend ijzer was aangeraakt, trok Larsen ont
steld zijn hand terug en het muntstuk roiae
ver over den vloer weg.
Neem me niet kwalijk, mijnheer, maar niet
alles is met geld goed te maken en in geld uit
te drukken. Het is dikwijls Schraalhans keu
kenmeester bij me en ik lèef van de band in uen
tand, maar om iemand te geiegenertijd huip te
bieden en in gevaar bij te staan, dat acht ik
mijn plicht en geen bijzondere, verdienste.
Peteir Larsen bukte zich, raapte zijn pet op
en verliet zoo snel hij kon de kamer. Alsof
iemand hem achterna zat, zoo rende hij de
trappen af. Maar buiten op straat bleet hiji
staan en keek lang. èn aandachtig naar de ver
lichte vensters van het schitterende hotel om
hoog. Hij merkte er heelemaal niets van, dat
de regen in groote, koude droppels hem in het
gezicht sloeg en van zijn visschersjas op zijn
voeten droop. Hij stond daar nog steeds te
kijken, toen het rijtuig van de familie Warn-
ström voor den ingang van het gebouw kwam
rijden en de familie er in stapte. Toen de stem
van de houtvesters-vrouw zijn oor bereikte,
kromp hij ineen, alsof hij door een giftigen
beet getroffen was.
Die arme juffrouw! Dat arme kind! mom
pelde hij voor zich heen. Wat keek ze ons met
hulpelooze oogen aan! Het schijnt dat de eenige,
die haar met hart en ziel was toegedaan, de
man is, die storm en golven nu van haar
hebben weggenomen.
Het rijtuig rolt den visscher voorbij. Met een
gi'immigen blik ziet hij het na.
Rijden jullie maar weg, murmelde zijn
oude lippen. Peter Larsen en zijn oudje zijn
er ook nog!
En alsof hij haast had een plechtig gezworen
eed gestand te doen, snelde hij over de dooi
den regen glimmende straten naar zijn woning
to-e.
Hel fonkelend scheen na den stormachtigen
dag de zon over de verwoestingen, die de vijan
delijke elementen, de stormvlagen en de regen-
stroomen hadden aangericht. Op heele uitge
strektheden lagen de Korenhalmen tegen den
grond gesmakt, afgerukte vruchten lagen onder
de appel- en perenboomen, bladeren bedekten
de wegen, de bloemen waren op haar stengels
geknakt.
De trekken om de oogen van de houtvesters
vrouw hadden reeds een harde uitdrukking
aangenomen, nog voor zij het huisje van Peteir
Larsen aan den oever van het meer in den
zonneschijn zag ligsen- Haar rijtuig hield nu
stil voor de deur van de visscherswoning en
zij stapte uit. Een zoete geur van reseda en
bonte wikken stroomde haar uit het kleine
tuintje voor hiet hutje tegemoet.
Wat hebben zulke menschen het toch goed,
dacht zij hij zich zelf en stapte toen zonder aan
te kloppen, over den blank geschuwd en vloer
van de gang naar de dichtstbijltggende kamer.
Haar oog viel daarbij het eerst op een groot
bed met een hemel er hoven, dat de langszijde
van de kamer geheel in beslag nam. Van een
stoel voor het bed stond een breedgeschouderde
vrouw op, wier frisch, gezond gezicht omlijst
werd door nog donker haar en een sneeuwwit
mutsje.
Goeden dag, vrouw Larsen, zei de hout
vestersvrouw, hoe gaat het met het meisje?
Zij slaapt nu, maar erg onrustig, was het
antwoord, dat op bezorgden toon gegeven
werd. Zonder ophouden beweegt zij haar lip
pen en fluistert verwarde woorden. De dokter
denkt, dat het wel op zenuwkoorts kan uit
draaien.
Zoo, heb je een dokter gehaald? vroeg
de pleegmoeder verbaasd. Jullie bent anders
over bet algemeen niet zoo met de geneeskun
digen ingenomen!
Zij trad op het bed toe.
Wij durfden de verantwoording niet alleen
op ons nemen, hernam vrouw Larsen. Zij rlide
en beefde den heelen nacht zoo vreeselljk; één
keer wilde zij zelfs uit bed springen, waarbij
zij allerlei wartaal uitsloeg wil zaten lieusch
in angst, mijn man en Ik.
De houtvestersvrouw keek een oogenblik zwij
gend naar het donkere meisjeshoofd, dat zich
in de witte kussens onrustig heen en weer
wierp. Daarna trok zij een stoel naar zich toe,
nam een glas van de naast het bed staande
tafel en hield bet tegen het licht., alsof zij on
derzoeken wilde, of de inhoud, wol zuiver
was; zij liet haar blikken gaan over do blank
geschuurde meubelen en de heldere gordijntjes
voor de kleine vensters en haar onderzoek
scheen een gunstigen indruk op haar te maken.
want zij zeide met nadruk;
Tosca heeft het bijzonder goed getroffen.
Zij zou het niet beter kunnen wenschen. Er
kan natuurlijk geen sprake van zijn, haar in
dezen toestand naar de houtvesterij te ver
voeren. Alles zal vergoed worden, wat aan het
meisje ten koste is gelegd, dat spreekt vanzelf.
Ik zie, dat je van zindelijkheid houdt, vrouw
Larsen, en dat Is een goed tecken.
Zij deed alsof zij iets aan de dekens ver
schikte, maar het was haar te doen om eens te
onderzoeken hoe zwaar ze wogen.
Ja, zei ze, zulke dikke, zware dekens is nu
eenmaal jullie liefhebberij, maar voor zieken
is dat minder gewenscht. Ik zal een deken voor
Tosca sturen en ook zoo nu en dan wat ver-
frisschingen sturen.
Zij legde haar hand op het gloeiende voor
hoofd van het meisje, dat zich plotseling met
een ruk omwendde, alsof zij iich van dien
druk wilde bevrijden.
Neen, neen, kwam het stootend van haar
brandende lippen. En een glimlach speelde
om haar mond, toen de zware hand terugge
trokken werd, terwijl haastig nog enkele on
ontwarbare geluiden werden gemompeld waar»
aan de pleegmoeder geen beteekenis kon toe
kennen, ofschoon zij haar oor geruimen tijd bij
don mond van de zieke hield.
ZIJ kent mij niet eens, zei ze hoofdschud
dend. Tosca! ging ze met stemverheffing ver
der.
Maar vrouw Larsen viel haar ln de rede:
Zij mag absoluut niet gestoord worden,
heeft de dokter gezegd. En als u bet mij uiet
kwalijk neemt, mevrouw, ging ze nederig voort,
dan geloof ik, dat het het beste is, dat we haar
alleen laten. Als de juffrouw naar u vraagt,
dan zal ik mijn man direct naar de houtvesterij
sturen,
O ja, nu herinner ik mij weer iets, dat ik
niet vergeten mag, en waar ik hij het zien vaat
Tosca bijna niet aan gedacht zou hebben. Larsen
moet mij morgenavond een paar groote kreeften
brengen. Wij verwachten bezoek vandaag
komt mijn mui staande schoondochter terug uit
Berlijn en morgen zal het heele gezin van den
landraad met de verloofde van mijn zoon bij
ons komen. Het. moeten mooie, groote kreeften
zijn. Je zult toch niet vergeten ze te bestellen!
Neen, mevrouw, u kunt er volkomen gerust
op zijn.
Er lag iets in de stem van de vrouw, dat de
houtvesters vrouw ontging. Maar in de trek
ken van vrouw Larsen was niets bijzonders op
te merken. Met een neerbuigend hoofdknikje
sprak de bezoekster eir haar leedwezen over uit,
dat. zij en haar pleegdochter zoo'n opschudding
in het huis hadden veroorzaakt, maar dat het
noodlottige ongeluk daarvan de schuld waa.
(Wordt vervolgd)
