SCHUTTEVAER IN AMERIKA
HET SUCCES VAN DE REDDINGSBOOT.
Van alles wat.
LUCHTVAART.
MAANDAG 22 APRIL 1929
TWEEDF Bï AD
NEDERL. CRICKETBOND.
w
DE JAARVERGADERING.
PAGINA 3
G? BEZOEK BIJ
NEDERLANDSCHE PATERS
DE HOCKEY-COMPETITIE.
DE UITSLAGEN.
—tt—
-tt-
sobers, wanneer de voorhoede den bal te pakken
kreeg. Er zitten in dezen Duitschen aanval zeer
snelle spelers met een hard schot. In het bij
zonder de vleugels (Horn en Kammer) waren
dan ook gevaarlijk, maar het middentrio strand
de voortdurend op de Waal en Tresling en
drong het al eens door, dan bleek Hardebeck er
gisteren een buitengewoon oog in te hebben. Be
paald ridicuul was even voor het verstrijken
van de eerste helft de stand, toen Boche af
stormde op het Nederlandsche doel, Hardebeck
stopte den bal maar Boche kon z'n vaart niet
meer houden en tuimelde met net en al op den
grond, zoodat hij als een kip in een ren zat.
Kemmer had gescoord, maar natuurlijk was het
buitenspel voor Boche.
Er heerschte in het Hollandsche kamp in de
p.uze groote vreugde. Wel werd het betreurd,
dat van de gelegenheden tot scoren geen ge
bruik was gemaakt. Maar over het spel mocht
niet geklaagd worden. Dat was een surprise.
neetiwbuien ten spijt werd de tweede helft
met hetzelfde enthousiasme begonnen en inder
daad hebben de onzen ook over het algemeen
een meerderheid gedemonstreerd. Maar die was
toch niet zoo groot als voor de pauze. En de
Nederlanders hebben hard moeten optornen
tegen de snelle uitvallen der Duitschers, die
veelvuldiger waren. De defensie versaagde ech-
tegen geen oogenblik en konden de beide backs
het niet alleen af, dan trok de middenlinie
zich op doel terug Zoo verrichtte C. van dei-
Ha gen eenige fraaie safes.
Gaandeweg werd het Nederlandsche elftal ook
het tempo iets te snel en in het hijzonder druk
te dat zijn stempel op de beide vleugels Maas
en van Tinbergen (in het bijzonder Maas werd
te langzaam) en C van der Hagen raakte zicht
baar vermoeid. Alle anderen trokken echter on-
vervroren ten aanval, zoodat de notities van het
laatste gedeelte van den wedstrijd melding ma
ken van verschillende schoten van het midden
trio der beide ploegen, die evenwel door de doel-
verdedigers werden gehouden. Hardebeck heeft
tegen het einde bijvoorbeeld een hard schot van
Zapp gestopt. Boche kreeg door de uitmuntende
verdediging van Tresling geen schijn van kans
om z'n doodelijk schot te lossen.
Zoodat het einde een moreele overwinning
bracht voor de oranjehemden.
We zulten na het bovenstaande een uitvoerige
bespreking der spelers achterwege laten. Maar
willen toch even aanstippen, dat vooral Anker-
man en Tresling gisteren buitengewoon hebben
gespeeld. Ze zijn missahien nog een tikje beter
geweest dan de anderen,, die allen tocih meer
dian bun plicht heibben gedaan.
De elftallen stonden onder leiding van den
eoheidsreohter J-assoy (Duitsdhland) en Evekimk
(Nederland).
Meer dan 7000 bezoekers heibben den wedstrijd
gevolgd. Vele leden van de Nederlandsche Ko
lonie te Berlijn volgden den kamp.
De opstelling der elftallen was aldus
DuItscMand.
L Ineke
Lieekfeld Wöltje
Kimmetz Schaf ei» Zander
Horn Zapp Bocbe Sohetrbarbh Kemmer
O
Van Tinibargen Maas
v. Voorst v. Beest v. d. Rovaert Jannink
Van Dlerop Ankenmam C. v. d. Hagen
Tresling De Waal
Hardebeck
Nederland.
We memoreerden reeds, dat de wedstrijd
begon lm een dichte sneeuwbui, die een dicht
gordijn vormde. In het schemeren van deze
eneeuwbui zagen we de oranjehemden reeds
dadelijk naar de veste der Duitschers (die in
felroode hemden speelden) trekken. Na een
voorzet van Van Tinbergen krijgt Jamnink den
bal, maar hij staat zeer lastig ten opzichte van
het doel en het aöhot heeft geen waarde. Een
vinnige Duitsche aanval doet De Waai even
op z'n hoede zijn. Onmiddellijk er na zit Van
I.ierop bjj het andere doel, maar de bal is te
hard gespeeld en vliegt out. Na tien minuten
mindert de sneeuwbui en komen de Hollander»
definitief in de meerderheid. Uitstekend com
binatiespel brengt de oranjemannen voor Lincke
waar Jannimk een keer over den bat heen slaat.
Na Hollandisch overwicht wordt het spel even
gestaakt voor De Waal, die vijf minuten ver
dwijnt, omdat hij met een stick in de maag
streek is geraakt. Van der Rovaiert neemt even
zijn plaats in. Na eenige goede voorzetten van
Maas komt Janink vrij voor doel, zorgvuldig
riohit hij nog, maar iets te scherp en de bal
gaat via den paal uit. Een teleurstelling. Onze
aanteekeningen maken dan verder steeds mel
ding van Hollandsche aanvallen, terwijl de
Duitsche op zich laten wachten. Dan gebeurt
het hierboven gememoreerde met v. Voorst van
Beest, die twee keeren kans had te doelpunten
en even voor het einde smijt Boche het Hol
landsche doel omver. Met blanken stand komt
de rust.
De tweede helft begint met een Hollandscihen
aanval maar' dra is Söherbartü voor Hardebeck,
die echter niets te doen krijgt, omdat de tegen-
etander over den bal heen slaat. Na een straf-
ooruer op het Duitsche doel valt uitstekend spe;
van Wöltje, den Duitschen linksback, te be
wonderen. Tien minuten na rust begint het
weer te sneeuwen, maar gelukkig niet lang.
Twee malen treedt Hardebeck reddend op eu
telkens kcanit de bal uit de gevaarlijke zóne. De
Duitschers zijn nu beweeglijker veor doel en
Tresling en De Waal werken hard. Toch is ook
het midden trio van onze voorhoede niet op non-
actief. Dat blijkt uit een goed schot van v. d.
Rovae.rt en een vliegend schot van v. Voorst
van Beest over de lat. Het Initiatief geven de
Hollanders niet uit handen, ook at geraken
eenigen vermoeid. Met aanvallen oip en neer,
■tender dat er gescoord wordt, komt het einde.
ArnhemZutphen 51.
2e kh'sse.
Zutphen IIAlmelo 05; WageningenUp
ward 26; Upward IIArnhem II 0—11.
Dames.
Victoria—Togo 1—1; H.D.M.—R.W. 0—1.
2e klasse (Zuid)
Dordrecht—Utrecht 50 (w. n. o.)
2e klasse (Oost)
Wageningen—Enschedé 03.
Onder leiding van den heer H. S. Isbriicker
had Zaterdag te 's-Gravenhage de jaarlijksche
algemeene vergadering van den Ned. Cricket
Bond plaats.
Bij de herdenking van het Overleden lid den
heer A. J. Bronkhorst gaf de voorzitter een kort
resumé van de werkzaamheden van den ontsla
pen oud-penningmeester, dien hij' als een zeer
verdienstelijk lid kenschetste'.
De jaarverslagen van den secretaris en den
penningmeester werden goedgekeurd. Vervolgens
werden de kampioensmedailles uitgereikt.
Het bestuur, dat in zijn geheel aftrad, werd
bij acclamatie herkozen, terwijl tot leden van
de kascommissie werden herkozen de heeren Dr.
Vuylsteke en M. Welle en gekozen de heer A.
A. de Wolf!
Nadat de heer Van Boaven zijn circulaire aan
de leden gezonden, betreffende het medespelen
van trainers, in het kort had' toegelicht, waarbi)
hij er vooral de aandacht op vestigde, dat het
uitkomen van trainers het spelpeil, zeker zal ver-
hoogen, volgde een uitvoerige discussie. De voor
zitter verklaarde zich op principieeïe gronden
tegenstander, waarna ook de heer Grootmeyer
het voorstel van den heer Van Booven bestree i,
vooral met het oog op het systeem-de Meyere.
Nadat nog verschillende tegenstanders zich had
den doen hooren, verklaarde de heer van Booven
van zijn rondschrijven geen voorstel te zullen
maken, alhoewel hij het betreurde, dat geen proef
met zijn idéé wordt genomen.
Bij de besprekingen voor het komende seizoen
zeide de heer de Haan, dat jaar in jaar uit is
gesukkeld met de indeeling der 2e en 3e klasse
en, nu voor de eerste drie jaren het systeem-de
Meyere is aanvaard, is het spreker's vaste over
tuiging, dat iedereen nu de consequenties' zal"
hebben te aanvaarden.
In verband hiermede deelde spreker mede, dat
hij bij de indeeling van de lie klasse A er reke
ning mede heeft gehouden, hier de slechte elftal
len onder te brengen. Alleen van H. D. V. S. is
een bezwaarschrift ingekomen daar deze vereeni-
ging zoo weinig mogelijk met haar tweede elftal
wenscht op reis te gaan.
De heer de Haan stelde hierom voor in de
plaats van dit elftal Kampong te stellen.
Verder werd nog medegedeeld, dat van de
Stichtscihe C. C: bericht is ingekomen, dat zij dit
jaar niet aan de competitie zal deelnemen, waar
door Ajax zal moeten overgaan naar de tweede
klasse C. Daar Haarlem II dit seizoen zeer zwak
zal uitkomen, is het wenschelijk dat dit elftal
ruilt met R. C. H. Nog was bericht binnengeko
men van de Vereeniging Olympia, die in de 3e
klasse zal uitkomen en, Hercules dat in de vierde
klasse of anders in het 2uiden kan worden inge
deeld.
Excelsior II verzocht om in een andere afdee-
ling te mogen uitkomen, doch het zal zeer moei
lijk zijn aan dit verzoek te voldoen.
Na langdurige besprekingen kwam Kampong
met een motie, waarin de wenschelijkheid wordt
uitgesproken dat bij de indeeling zooveel moge
lijk geografisch zal worden te werk gegaan. De
heer de Haan verklaarde deze motie onaanneme
lijk, omdat door hem steeds in die richting wordt
gewerkt. Bindende bepalingen voor het bestuur
zijn z. i. onjuist. Hierna trokken de voorstellers
de motie in.
Ten slotte werd het schema-de Haan, goed
gekeurd.
Bij de rondvraag stelde de heer Grootmeyer
de vraag wanneer de competitie-wedstrijden zul
len aanvangen, waarop de heer de Haan ant
woordde, dat het de bedoeling is op 12 Mei a.s.
de eerste wedstrijden te doen plaats vinden. Indien
mogelijk zal reeds op Hemelvaartsdag worden
begonnen.
EEN NIEUWE OCEAANVLUCHT?
Van Amerika naar Ierland
HONDEN, 20 April. (H.N.) In Engeland zijn
geruchten opgedoken omtrent een nieuwe vlucht
van Amerika naar Ierland- naar aanleiding, van
een radiobericht, vanmorgen door het radiosta
tion van Malln Head in Noord-Ierland- opgevan
gen. Dit station ontving vanmorgen om 23 mi
nuten over 8 van het Engelsehe visschersvaar-
tuig Shackleton de mededeeling, dat om B uur
een vliegtuig het vaartuig in Oostelijke richting
was gepasseerd. De Shackleton bevond zich toen
58 graden 10 minuten N.B. en 14 graden 20 minu
ten westerlengte, dus ongeveer 250 mijl ten Oos
ten van de Hebriden.
Noch in het Engelsehe luchtvaartministerie,
noch in Amerika is iets hekend over een Atlan
tische vlucht, die op het oogenblik ondernomen'
wordt, zoodat het bericht voorloopig onverklaar
baar lm
Handenwedstrüd.
Berlijn: DuitschlandNederland 0—0.
Prom. en degr. Ie klasse.
Victoria't Gooi I3.
2e klasse.
A'dam II—T.H.C. '25 1—1; M.H.C. II—Togo II
V-2; Victoria 2—H.O.C. 2 0—I.
3 e klasse.
T°SO III—A.V. '23 3—1; Togo V—Dordrecht
Proefwedstrljd.
A-teamB-team 40.
Kampioenswedstrijden.
AmersfoortHeiden 10.
s Oostelijke af deeling.
MAATSTAF.
Doktersvrouw: „Man, je vraagt je patiënten
altijd wat ze 's middags eten. Is dat voor do
diagnose?"
Dokter: „Neen, liefste, dat is met het oog
op de rekening."
HET NIEUWE SEIZOEN.
,Is je vrouw ernstig ziek?"
„Och, de gebruikelijke stofwisselingsziekte."
EERE LOUIS BOUWMEESTER.
In „Nederland" schrijft Frans Hulleman over
Houis Bouwmeester:
„.Als Louis Bouwmeester weigerde een rol
te spelen als die van „Voerman Henschel", om
dat dit stuk naar zijn inzicht een zelfverheer
lijking van den zelfmoord inhield en niet met
zijn kunst- en levensopvatting strookte, dan..,
NIET CONSEQUENT.
In de „Waalbode" vinden wij een aankon
diging van de film „Het Heldendicht van do
Roomsche Daad", welke vertoond zal worden
te Tiel.
Daar staat bij: „Toegang alleen voor Katho
lieken boven 18 jaar. Iets verder in deze
advertentie staat: „Voor zoover de voorraad
strekt 's avonds aan 't loket nog kaarten ver
krijgbaar zonder korting voor Katholieken
boven de 16 j aar".
Pater F. J. Simonis, O. P., schrijft ons d.et.
3 April uit Bayaimon op Porto-Rico:
Woensdag in de goede week. Niettegen
staande de drukte der volgende dagen gevoelde
Ik mij bizondér opgewekt en bij het trap-af-
gaan naar onze eetkamer kon ik niet nalaten
het uit te gatenen:
In een blauw genui ten kiel
Draaide hij aan het groote wiel
„Gonstancia! riep ik, tocci de soep werd
opgediend.
„Yes, father"
„Dit ia mijn servet niet."
Lachend kwam ons goeje getrouwe meisje
aansloffen, t Was maar een kleine vergiissing,
In plaats van mijn napkin hod ze in den ring
het servet gestoken van.ja. raad eens lezer!
van.. Sehuttevaer.
Na weken lang rondzwalken op den Atla.n-
tieehen was de veel besproken en nogal bekrt
tiseerende reddingsboot in onze haven van
San Juan, en zijn dappere bemanning aan onze
tafel in Bayaimon aangeland.
Sinds de telegrammen op Puerto-Rico ons
meldden, dat de „Marquées de Cominuillas" den
18den Maart op. 27,11 N. B. en 23 W. L. do
Sehuttevaer had opgepikt, waren we zeer ver
langend met de drie dappere Hollander* ken
nis te maken. Den 25sten Maart 'a avonds
stoomde de Spaansche boot binnen en na een
telefonisch gesprek met Mr. WaJdamar Lee, den
consiul voor Holland, Zweden en Noorwegen,
kw'a.m deze met de bemanning op Dinsdag
avond bij ons dineeren. Toen de drie kranige
zeevaarders Meyer, Ter Laan en de zeventig-
jarige Sehuttevaer uit de auto op ons toestap.
ten, trof ons weer dat goedige in den blik, dat
we bij allen, die veel op zee varen, opmerkten,
't Waren energieke en toch zachte oogen, die
ons toelachten als van menscheu, die altijd
open kunnen zijn, omdat ze gewoon zijn te kam
pen met een tegenstander, die ook met open
vizier hen tegemoet treedt.
„Mijne heeren", zei kapitein Sehuttevaer aan
tafel tot zijn gezellen, terwijl zijn flikkerende
oogjes dankbaar lachten „mijne heeren, wie
had oo-it kunnen denken, Ik zeg, durven ver
moeden ja zelfs in de verste verte zich kunnen
verbeelden, toen we kotrt geleden dag uit dag in
opgegooid en neergeploft worden op den Oceaan
en door gebrek aan levensmiddelen een zekeren
dlood tegemoet gingen, dat we van avond bij
deze goeije Hollandeche paters op Puerto-Rico
aan zoo'n echt Hollandsen dJné zouden aan
zitten?"
Dat het ons een genot was hen zoo basit mo.
gelijk te onthalen, behoeft niet gezegd; maar
wel willen wij onzen teers een kort relaas
geven van hetgeen zij vol begeestering ons
meedeelden. Hun vertrek uit Rotterdam, het
binnenloop-en te Corilna en Lissabon, zal aan
de lezers wel bekend zijn en gaan we, als min
der belangrijk voorbij.
In hun, volgens plannen van Sehuttevaer ge
bouwde sloep, die slechts zeven meter groot is,
verlieten zij Lissabon met het doel de Azoren
te bereiken. Al spoedig dobberden zij met z'n
vieren op de volle zee, niet vermoedend dat ze
dertig dagen zouden worden rondgeslingerd ir.
een strijd op leven en dood. ik zeg met z'n
vieren, want had de kapitein, wijzend op zijn
boot aan zijn makkers kunnen herhalen het
gevleugelde woord van den Romeinschen con
sul: „gij vaart Sehuttevaer en zijn geluk."
Gedachtig aan het doel van zijn reis, ten be
wijze namelijk, dat ziju reddingssloep nooit
ofte nimmer om zou slaan, waren met opzet
alle scheepsapparaten thuis gelaten. Zij wilden
de 2ee zooals schipbreukelingen in de neerge
laten sloepen bij het vergaan van een onzer
Atlantische zeekasteelen, te midden der hevigste
orkanen, wanneer het eenige, wak bij zulke be
narde omstandigheden in de reddingsboot ge
borgen kan worden, je eigen hachje is. Zeker,
kapitein Sehuttevaer wilde het uiterste prestee-
ren, wilde in zijn sloep van Rotterdam naar
New-York. Diit werd niet bereikt, kon, dunkt
ons, zonder sextante en andere instrumenten
slechts hoogst toevallig bereikt worden, maar
juist de gedachte, dat men steeds hooger moet
mikken om In het doel terecht te komen, deed
den kapitein volkomen slagen. Zijn „Schutte
vaer" heeft vier groote stormen doorstaan en
Is niet omgeslagen. Eéns, zoo vertelden alle
drie, dachten zij zich verloren. Bij een bulde
renden orkaan zagen ze van uit de diepte waar
hun boot heen en weer danste drie reuzen
golven van elkaar. Toen werden ze plots al»
een veertje opgetild en zaten zonder zich re
kenschap te kunnen geven van wat er gebeurde
boven op een dier golven, terwijl de andere,
niet witschuimende koppen voorbij joegen. De
Sehuttevaer" had de zwaarste proef doorstaan,
het bewijs van niet te kunnen vergaan, was
geleverd. Meer eischen van deze reddingssloep
dan dat ze haar weg al dobberend en op en neer
geslingerd zou vervolgen, kan niemand, want
zelfs de bekwaamste technicus kan niet vorde
ren, dat een boot haar bemanning van levens
middelen voortiet. Dit was het, het gebrek aan
voedsel dat de koene worstelaars ten slotte
meer folterde dan hun strijd tegen de elemen
ten. Zeven dagen lanig, tot ze gered werden,
hadden ze honger en dorst geleden. Reeds lang
te voren was het nemen van voedsel een pro
bleem.
"Pater," zei Meyer me, „wat een werk om in
die dagen, dat er nog eten aan boord was, iets
te gebruiken. Alles was nat en half bedorven.
■Warm eten klaar maken, was een onmogelijk
heid. We konden den ketel wel boven het vuur,
maar de bruine boonen en capucijners niet
onder het kokende water houden door heit vree-
selijke schommelen van ons vaartuig; en zóó
kwamen ze er even hard uit als ze er ingingen.
„Nu iedereen begrijpt welk een gewaarwording
en effect het moet geven, als in een voortdu
rend schommelende maag de eapueijnem neer
ploffen als gepofte erwten. De laatste week
ontbrak absoluut alle voedsel en de eenige blik
water, die ze bezuinigd hadden, bleek zoo vuil,
dat het vocht ondrinkbaar was. Hun Van dorst
brandende keel en droge lippen konden ze
slechts bevochtigen met zeewater, wat door het
zoutgehalte den dorst steeds verergerde. Hun
eerste met moeite uitgebrachte woorden als
ze gered werden, waren dan ook; „danos agua,
nos morinos de sed; geef ons water we sterven
van dorst."
Te midden van zooveel krachtsinspanning en
vermoeinis, die slechts de sterkste zenuwen
doorstaan, is het duidelijk, dat gevaar van
groote visschen minder hun aandacht trok. Al.
leen toen een reuzenhaai gemoedelijk zijn zwo
ren kop over de achterneven lichtte om eens
rus ig te zien wat voor mededinger zijn terrein
onveilig maakte, zagen zij zich genoodzaakt den
ongenooden gast met kloppend geraas ver
schrikt in de'diepte te doen verdwijnen.
Zij hadden ook hun mooie dagen gekend'.
Avonden van stil genot bij een kalme zee. als
de maan zoo opeens helder opschoot aan den g-e
zichteinder en zij zaten te neuriën oude liedjes
uit hun jongensjaren. Of ais ter Laan bij zons.
opgang zijn handje vol rijst toestak naar den
zeevogel, die dagen achtereen hun iederen mor.
gen een bezoek, bracht om dan weer terug te
keeren naar de grootere schepen, die achter
den horizont schenen voort te stevenen. Allen
hobben we ook doodstil geluisterd, toen Schut,
tevaer met breede gebaren als van een profeet-
ons zijn sobere, maar juist geteefcende beschrij'
ving gaf van een natuurvershijnsel, dat allen
drie diep had getroffen, toen na een onverge
telijk schoonen zonsondergang een purperen
gloed de gansohe lucht tintte en de kalme zee
rond hun sloep naar alle zijden, zoo ver het
oog reikte, als onder een licht zacht.be,wogen
purperen kleed keel te rusten lag.
De laatste dagen voelden onze helden zich
uiterst zwak en bun toestand werd hopeloos,
toen ze een paar schepen hadden zien passee-
ren, die hun seinen niet opmerkten. Zij hadden
een batterij aan boord, die ee seinlicht onder
hield in de mast, maar begrepen zeer goed,
dat zulk ee licht op verren afstand en zoo laag
boven de golven, voor het geoefende oog, zoo
het dit al opmerkte, al gauw ee ster zou toe
schijnen, welker schijnbare beweging dan zou
worden toegeschreven aan de voortdurende
deining der wateroppervlakte.
Eindelijk kwam de onverhoopte redding. Het
was den lSden Maart 's avonds 10 uur, dat ze
heel in de verte de verlichte salonramen zagen
van een p-asaaigiersboot. De „Marqués de Co-
millas", een der Spaansche prachtbooten van
de transatlantische Lijn, die na het laatst da
Canarische Eilanden te hebben aangedaan, op
weg ws naar de eerste aanlegplaats: San Jun
op Puerto-Rico. Niet meer vertrouwend op hun
zwk seinlicht nam ter Laan eenige kleeding-
stukken, drenkte ze in benzine en stok ze aan.
„Kapitein, zie daar ginds", sprak de derde
officier van het Spaansche stoomschip, „een
noodsein"! De kapitein, die meende met, een
brandend olietankschip te doen te hebben, gaf
onmiddellijk bevel den koers te veranedren en
de „Marqués de ComiHlas" voer in de richting
van de Sehuttevaer. Ook onze Holanders, wieu
deze redding nieuwen moed gaf, sloegen weer
aan het werk. De zee was tamelijk onstuimig,
maar aan zwaardere manoeuvres gewoon en
door de hoop op een zekere redding tot de
laatste krachtinspanning gesterkt, wisten zij
hun boot dicht bij te brengen. Toch was door
den sterken golfslag dit uiterst moeilijke, zoo
dat de Sehuttevaer vlak bij de schroef terecht
kwam, waardoor niet alleen hun mast tegen den
hoogen achtertouw werd gebroken, maar zij
ook gevaar liepen stuk te slaan. Van boord
wierp men vier of vijf kabels. Het gelukte
hun er één te grijpen en toen langs de boot
op te varen tot waar de trapladder hing. Ten
zeerste uitgeput konden zij slechts met de
grootste inspanning de ladder op en als Sehut
tevaer op het dele was, viel h ij in zwijm.
Pater, zeide ter Laan," toen we onze laat
ste krachten inspanden om den steamer te be
reiken en langs de touwladder met moeite ons
omhoog troikken, deed het ons zoo goed te hoo
ren hoe de Spaansche dames aan boord vol
angst en medelijden voor onze redding luidop
hun rozenkrans baden telkens onderbroken
door hare vurige aanroepingen: Virgen Santisi-
ma ayudailos, Virgen del Carmen salvalos:' Al
lerheiligste Maagd, kom hun te hulp, O. L.
Vrouw van den Carmel, red hen!"
De eea-ste vraag bijna geluidloos en in half
Spaan sell, was: we sterven van dorst, geef ons
te drinken. Eerst gaf men hun een glas brandy,,
daarna een kop bouillon en na hun lichaam
te hebben gewasechen met alcohol, werden ze
te ruste gelegd. Toen de kapitein Don Pedro
Miranda y SuArez hoorde wie zij waren, beval
hij onmiddellijk de achtergebleven sloep aan
boord te hljsehêti en weldra rustte ook de Sehut
tevaer in den hanger haar welverdiende rust.
Dan seinde terstond de draadlooze het bericht
naar den Holiandsclien gezant te Madrid en
naar de verschillende landen. Nog vóór de ge
zant te Madrid tewig geseind had, typte de
marconist de gelukwenschen voor Sehuttevaer
en zijn helden van twee der voornaamste trust-
peTsen uit de Vereenigde Staten.
Behoeft niet gezegd, hoezeer allen aan boord
zicih voor de geredden interesseerden en zij
waren diep getroffen, toen te San Juan bij het
verlaten van de „Marqués de ComiUas" de ka
pitein en de crew en de passagiers van alle
klassen hen hartelijk vaarwel zelden met de
beste wenschen voor hun verder succes. De
reportera van verschillende kranten waren ter
stond aan boord gegaan en hun relaas ver
scheen in de eerst volgende edities met de noo-
dige kiekjes geïllustreerd. Ook verschillende
tijdschriften bracht hun beeltenis en die van
de Schnfctevaer. 'a Middags nu hun aankomst
hebben onze Hollanders hun reddingsboot wat
opgeknapt, de gebroken mast en het roer voor
't oogenblik hersteld en toen buitengaats een
demonstratie gegeven, die gedurende meer dan
een uur gefilmd werd. Daar de volgende dag
druk werk gaf in onze kerken, moesten wij dien
zelfden avond afscheid nemen van zulke on
verwachte beizoekers, die meer dan ais uit den
hemel gevallen, uit den afgrond opgespoten wa
ren. Met een hartelijken handdruk tot afscheid
voegden wij bij onze herhaalde felicitatie den
wensch,dat zij in de Vereenigde Staten, waar
heen zij Donderdag zouden vertrekken en
eenige demonstraties geven, groot succes moch
ten hebben. Het regende dien avond van bun
vertrek op zijn tropisch, d.w.z. ongegeneerd en
de asfalt-wegen waren zeer glad. zoodat ik den
ouden Sehuttevaer, die blijk had gegeven van
een ondeugend grapje te houden, waarschuwde
voor mogelijk slippen van de auto. „U Is in zoo-
voel watergeulen neergeploft, maar als deze car
de geul in kantelt langs den weg, ls daar geen
golf, die U weer zacht naar boven wiegt." De
man, die stormen trotseerde, knikte en keek
even ernstig naar de gladde straat, waar de
gloeilampen breede lichtstrepen trokken dwars
over het zwarte asfalt En ik dacht onwille
keurig aan den kranigen zeeofficier, die, toen
Willem III op èen rijtoer hem verweet zoo
ongelukkig paard te rijden omdat hij het beest
niet mans kon, zijn koning toeriep: ,,'t is ook
een lastig kreng, kon Ik 'm maar een roer in
z'nsteken.
Een der reporters van San Juan s oot zijn
krantenartikel met de woorden: „de Sehutte
vaer, een boot waarin men gevaar loopt den
hongersnood te sterven, maar waar alle moge
lijkheid dat haar bemanning zou verdrinken is
uitgesloten."
Hoewel een zekere ironie aan deze woorden
niet vreemd schijnt, onderschrijven wij ze toch,
tenvolle overtuigd, dat men in een sloep model
Sehuttevaer wei van honger kan omkomen
iets wat ze met alle bestaande en nog uit te
vinden reddingsboeien' gemeen heeft, en wat
ook mij zeker overkomt, hier op mijn rustige
kamer, als men mij niets te eten brengt
maar dat ook, en hier alleen gaat het om. het
omslaan ten eenenmale is uitgesloten. Eenmaal
in gebruik op onze groote Oceaanschepen zul
len dergelijke sloepen het beste resultaat ople.
veren. De S.O.S.-nitzendlng van een schip in
gevaar veronderstelt met reden, dat andere
booten misschien na enige uren al, maar zeker,
binnen enkele dagen ter plaatse zullen zijn.
Dan zal, terwijl sloepen van anderen bouw bij
zwaar stormweer zijn omgeslagen, de Sehutte
vaer met haar schipbreukelingen nog ongedeerd
op de woedende golven heen en weer slingeren
met de geruststellende verzekering, het zoo
noodig, nog wel langer uit te houden.
Donderdag 28 Maart vertrokken Sehuttevaer
en gezellen met hun getrouwen vriend In den
nood per Steamer naar New-York. De New-
York Porto Rico Steamship Co. seinde van
uit genoemde stad, dat men ze kosteloos moest j
meenemen.
I
Dicht bij een der pieren van San Juan vast-
gemeerd, lag de Sehuttevaer zacht wiegelend
te luisteren naar het fluisterend gekabbel der
golfjes als vroegen deze excuus voor de balda
digheid van haar grootere Oceaanzusters, toen
daags voor het vertrek der Coamo, onze Pas
toor Pater Luis Raemakers, de Hollandscho
missionaris, die op Puerto-Rico het langst het
hoofd boven water heeft gehouden (ook een
Schuttevaer-prestatie!nog even de sympatieke
reddingssloep onze welgemeende vaderlandsche
hulp kwam brengen.
Een Amerikaan op Bali.
Amerikaansche toeristen staan er bekend
om„ dat ze tot zonderlinge dingen kunnen
overgaan. Natuurlijk is dit niet met allen het
geval, maar er zijn er toch. In Frankrijk
zwerft er b.v. één rond, die bezig is» een heel
dorp op te koopen. Hij koopt hier en daar ka
rakteristieke huizen, bruggen, torens, molens
etc. aan en wanneer hij klaar is, laat hij dit
alles naar Amerika verschepen, om het in
zijn tuin weer op te bonwen.
Eén collega van hem, die onlangs op Ball
vertoefde, de parel onzer Indische eilanden,
had gelijksoortige bedoelingen, maar weinig
eucces.
Z'n grootste strop was een poging, om Mario
te koopen. Deze Mario, een Balineesch Jonge
ling uit Tabanan, moet een zeldzaam elegant
en bekwaam danser zijn en hij geeft af en toe
demonstraties van zijn danskunst met game-
lang-begeleiding, o.a. ook voor het Bali-Hotel
te Denpasar. Vooral buitenlandsche toeristen
zijn hartstochte'ijke bewonderaars van dezen
Mario en zijn kunst.
Een rijke Amerikaansche toerist en z'n echt-
genoote kwamen daar ook geheel onder de be
koring van den Balinees en zijn danscreaties
ze wilden Mario medenemen naar Amerika.
De Amerikaan was genegen tien duizend
dollar bij eene bank op Ball te deponeeren als
eersten termijn van afbetaling. „Zeker voor
eene tournée door Amerika?" vroeg de manager
van bet hotel wiens bemiddeling was ingeroe
pen. Oh, neen, was het antwoord, aöe n om
voor ons te dansen „at home".
De manager, hoewel aan de beantwoording
der meest uiteenloopende vragen g wend, zat
toch even met dit geval. Hij bedaeht een list
en zeide dat dit moeilijk zou gaan, want met
Mario zouden zeker z'n familieiedfn mede
moeten en dan nog wel dozijnsgewijze, kisten
met heilige Bali-aarde, want die dansen zijn
immers godsdienstige uiting n, verder diverse
Pedanda's (priesters), bet gametang-orkest etc.
etc. „Nevermind, I pay everything", was bet
prompte antwoord van dezen verzamelaar. Er
bleef den listigen manager niete anders over,
dan Mario de invitatie over te brengen, docli
diens heftig hoofdschudden deed de laatste
hoop van den Amerikaan in rook opgaan.
Hier zegevierde de dollar dus niet
Een andere Amerikaan, even koen en gede
cideerd in zijne wenschen wilde maar even
de groote „gong" van het gamelang-orkest koo
pen en meenemen. Maar ook hier liet Ball
Amerika leelijk In den steek.
HIJ HAD 'T GEMERKT.
Zij: „Mannie, In dat nieuwe kookboek staan
veel fouten."
Hij: „Ja, kind, die heb ik al dikwijls ge
proefd".
EEN BEETJE TE VROEG.
Gelezen in het Algemeen R. K. Kerkberlcht
17 April:
Retraitehuls „de Thabor".
2326 April: Meisjes vanaf 1 Jaar, dooi:
ee% pater H. Harten."
