HET NEDERLANDSCH ELFTAL IN
SCANDINAVIË
FEUILLETON
De wedstrijd te Oslo tegen Noorwegen
EEN WEGGEGEVEN OVERWINNING: NA EEN HOLLANDSCHEN
3 -0 VOORSPRONG WORDT DE UITSLAG 4-4
BLOEDBROEDERSCHAP
uitlotingen
'W
DONDERDAG 13 JUNI 1929
DERDE BLAD
PAGINA 2
DE ELFTALLEN.
VAN DER MEULEN
LANDAAL
DE LEEUW
V. d. ZALM
Oslo, Woensdagavond.
Nadat het Nederlandsche elftal en wat daar
momenteel bij aanhangig ia, Dinsdagavond een
vijfde raegs-clrcus had bezocht, gingen allen
vroeg naar kool. De ochtend van heden werd
in alle rust doorgebracht.
Kools werd op het Stadion door Bob Clen-
denning onderzocht en geprobeerd op baltrap-
pen en sprinten, hij werd fit bevonden m in
bohoorljjke conditie om vanavond aan den wed-
fitrijd deel te nemen.
Hierna werd de heele ploeg weer in bed
gestopt
De publieke belangstellng in Noorwegen'»
hoofdstad voor de Hollanders is maar matig
en de ontvangst, hun bereid, was, vergeleken
bij de gulle verwelkoming en het hartelijke ont
haal in Stockholm door de Zweden, zeer koel
en weinig gastvrij.
Om 7 uur vanavond werden de Nederland-
sche spelers in auto's geladen en naar het TJlle-
vaal-Stadlon gereden.
Het weer i3 schitterend, misschien wel wat
te warm voor voetballen.
De belangstelling voor den wedstrijd van
de zijde van het publiek is aanmerkelijk groo-
ter dan gedacht werd. Het veld is ver buiten
de stad tusschen prachtige heuvelen gelegen,
tengevolge waarvan we ons verheugen in vele
„Kantleden", gratis-toeschouwers buiten de
omheining waaronder veel „jeunesse dorée".
Rondom bet speeldveld liggen hooge tribunes,
doch geen is er van overdekt.
Het publiek druppelt slechts langzaam bin
nen vanwege een geweldige verkeersstagnatle,
wegen3 opgebroken wegen en legio automobie
len staan onbewogen in oen file.
Een muziekkorps met zeilerspetten kopert
gezangen het luchtruim in.
Do regeling is verder uitstekend.
Het veld is als een biljartlaken, de grond
ziet er op het oog goed uit, maar is nog vrij
hard niettegenstaande men vandaag druk heeft
gesproeid.
Een politie-cordon omgeeft het speeldveld.
De Nederlamdsche journalisten, die voor hun
verslag van schrijfmachines gebruik maken,
zijn blijkbaar een algemeeme attractie, want ze
worden herhaaldelijk gefotografeerd en hebben
veel bekijks.
Vijf minuten voor half acht komen de Hol-
landsche spelers het veld op. Er klinkt buiten
gewoon weinig applaus uit de toeschouwers op
evenals bfl hot verschijnen van de Noorsche
ploeg.
Dan komen koning Haakon, Prins Oiav en
zijn jonge, zeer knappe Zweedsche gemalin,
machtig-elegant In een zwart zijden mantel en
mat zwarten zomerhoed hun plaatsen op de
tribune innemen. Er heeft geen ontvangst
plaats; alles gaat even demokratisch en een
voudig, doch zeer beminnelijk.
DE WEDSTRIJD
De eerste aanvallen zijn voor de Noren doch
zij beproeven meer den man dan den bal en
de scheidsrechter Is zeer streng. Landaal tip
pelt langs de lijn doch zijn voorzet wordt ach-
tergewerkt.
De Noorsche toeschouwers geven dan een
fluitsolo tegen hun eigen spelers wegens het
herhaaldelijk veroorzaken van vrije schoppen.
Holland wordt gaandeweg steTker en bij een
artillerie-offensief brengt de doelpaal tweemaal
vlak achter elkaar redding voor Noorwegen.
Het herhaaldelijk onderbreken door den
scheidsrechter Is vervelend en het spel is tot
nog toe ook weinig verheffend. Het publiek
houdt zich over het algemeen nogal rustig.
Een kogel van Smeets wordt juist corner ge
werkt. Bij dezen hoekschop zweeft de bal voor
't doel Sis een el in pekelwater en wanneer
alle voorwaartsen er vlak voor doel een zetje
tegen gegeven hebben, schiet eindelijk Kools
van kortbij bet leer onhoudbaar langs doel
man Johansen. (01),
Nederland neemt de leiding
Eenige aanvallen op het Nederlandsche doel
loopen dood op van Kol en van der Meulen.
Nederland blijft sterker en eenige hoekschop
pen volgen hieruit, doch zonder resultaat. Bij
eon algemeen offensief krijgt Landaal den hal
hij centert naar Tap die een cirkeltje draait
om den Noorschen linksback Walde en *lan
haTd en zuiver in den hoek schiet. 2).
De Hollandsche voorsprong vergroot
Er is juist een kwartier gespeeld.
Er volgt een periode waarin Holland met
Noorwegen poes en muis speelt en de Noorsche
backs trappen in vertwijfeling maar luk-raak
weg, doch hun doelman is safe. Een ver schot
van de Leeuw verdient aan de vergetelheid te
worden ontrukt. Een ver opdringen van de
Hollandsche verdediging wordt tweemaal bijna
noodlottig, maar de Noren mikken ergens In
het hemelruim en van der Meulen voorkomt
ook door uitloopen veel gevaar. Men krijgt den
Noorwegen:
LUND
BBRSTAD
LUND ANDERSON
JOHANSEN.
OLSEN
JUVE
HOMB RG
v. d. WILDT
VAN KOL
Nederland.
Scheidsrechter
KOOLS
TAP
grobbe
LIE
L. Anderson (Denemarken)
SMEETS
WALDE
THORSTENSEN
KONGSVIK
indruk dat de Hollanders vanwege de schijn
bare zwakte van Noorwegen zich proheer en toe
te leggen op exhihitloa-voetbal.
Een schot van Kools tipt de keeper over de
lat en uit den toegekenden hoekschop doelpunt
Landaal, na wat heen- en weer-gertrap met een
hard, onhoudbaar hoog sehot. (0—3).
Nederland leidt met 3—0
Er is nu 27 minuten gespeeld.
Even wordt gestopt voor een verwonding van
Lunde.
Pingelen van de Nederlandsche defensie is
oorzaak, dat Juve kan inkoppen maar van der
Meulen vangt den bai keurig.
Eindelijk worden de Noorsche aanvallen be
loond als na ver opdringen van onze verdedi
ging hun voorhoede doorbreekt en Juve scoort
onhoudbaar vijf minuten voor Tust (13).
Het eerste tegenpunt der Noren
Bij dezen aanval is Van der Wlldt licht
gewond. Vlak daarna houdt trainer Glenden-
ning bet spel op; bij roept Hombörg, die blijk
baar een verwonding heeft hoewel hij gewoon
doorspeelt, en vraagt een invaller, zoodat
Hombörg bet veld moet verlaten en van de
Griend invalt.
Een minuut voor rust mist van Kol erbar
melijk, hij laat Juve glippen, die alleen voor
van der Meulen verschijnt en met een hard
schot vla den paal onhoudbaar doelpunt (23).
De stand 23
Direct hierop komt de rust. In de wandel
gangen en koffiekamer is bet Nederlandsch
gezelschap verre van gerust omtrent den uit
slag. Het ging In den beginne als gesmeerd
maar toen eenmaal de stand 0—3 was, speelde
Holland zoo'n beetje „winning game", zoo iets
van „we hebben de zege in den zak". Dit
was natuurlijk noodlottig.
Tijdens de rust blijkt dat Hombörg een trap
ln de dij gehad heeft, welke wonde erg bloedde,
weshalve de trainer het beter oordeelde dat hij
niet verder speelde.
DE TWEEDE HELFT.
Het publiek gaat zich roeren en cheert „hejo
Juve, hejo Juve."
Reeds direct gebeurt er een ongeval als Lund
van de Griend wil nemen doch hij wordt zelf
de dupe. Bij een door van de Griend genomen
hoekschop schiet Landaal in, maar Olsen kopt
den bal van de doellijn weg.
Onze achterhoede gaat zich speciaal toeleggen
op buitenspel, waarbij de referee niet voor zijn
taak berekend blijkt. Soms staat de Leeuw al
leen tegen vijf voorwaartsen! Dit gevaarlijk
gedoe wordt eveneens noodlottig want Juve
krijgt, terwijl hij pal voor ons doel staat, den
bal te pakken en als iedereen denkt dat de
scheidsrechter fluiten zal voor buitenspel, tikt
Juve den bal in 't Hollandsche doel, terwijl
van der Meulen ook In afwachting van. het
fluitsignaal geen hand uitsteekt. Nog denken
we dat het doelpunt geannuleerd zal worden,
maar Andersson handhaaft zijn idiote beslis
sing, zoodat tien minuten na de rust de stand
33 is.
De stand gelijk
De politiek van buitenspelzetten wordt door
onze achterhoede hardnekkig doch zeer gevaar
lijk voortgezet.
Na een kwartier maakt Landaal een volkomen
zuiver doelpunt, dat om onbegrijpelijke redenen
wordt geannuleerd.
De Hollanders gaan dan blijkbaar den ernst
van de situatie begrijpen, zoodat wat steviger
aangepakt wordt. Een schot van Kools wordt
door den doelman gestopt. Even later appel-
leeren alle Hollanders voor een strafschop,
doch de scheidsrechter laat doorspelen.
Het spel wordt nu meer verdeeld omdat de
Noren voelen dat een eertijds zekere nederlaag
door CHARLES BRUCE.
Geautoriseerde vertaling).
81.)
O, mr, Carruthers, wat doet het me goed,
u weer terug te zien. Ik heb u zooveel te ver
tellen, maar voordat ik begin, moet ik weten,
wat er op het oogenblik aan de hand is. Ze
keek eens om zicih heen. Haar oogen hieven
rusten op het eenige meubel, dat te beken
nen viel.
Dit schijnt de eenige stoel te zijn. Ga u
even zitten en vertel u me eens, wat u van
plan bent. Ik geloof dat dit lieve kind me met
alle geweld wil kleeden en ik heb een gevoel,
dat ik nog wel een week zou kunnen slapen.
Simuk heeft gelijk, miss Temple. Ik zal
u zoo spoedig mogelijk naar Sebrang laten
vervoeren. Ik heb maatregelen getroffen dat
u eerst per draagbaar naar de rivier zult wor
den gebracht waar een flinke boot u verder
zal brengen. U zult dus geen nieuwe vermoeie
nissen meer te verduren hebben.
U schijnt nog al haast te hebben om van
me af te komen, zei ze pruilend. Maar in ernst,
moet ik werkelijk vertrekken? Na alles wat
er gebeurd Is, voel ik me hier zoo veilig. En
nog eens, ik heb zoo'n vreeselijken slaap.
Nee, u kunt hier niet blijven. U moet be
slist naar beneden. Ten eerste zou uw broer en
ook uw moeder niet anders verwachten en
dan, zonder u bepaald angst aan te jagen
erg veilig ts bot hier nog niet. Ik zal me heel
wat meer op mijn gemak gevoelen, indien ik
weet, dat u weer veilig op weg naar huis bent.
Maar we loopen hier toch geen govaar,
mr. Carruthers? Zouden ze het durven wa
gen
Voorloopig is ct geen gevaar, neen. Maar
je kunt in dergelijke omstandigheden nooit
te voorzichtig zijn. Wie weet wat ons nog bo
ven het hoofd hangt.
En ondertusschen zijn wij dan veilig op
Sebrang. Och, ja, u hebt gelijk on ik zal me
maar ais een gehoorzaam kind schikken naar
wat men mij oplegt. Simuk en ik zullen wel
eens zien wat we hebben aan de kleeren die
n voor ons heeft meegebracht. Ze keek met een
paar grimassen naar den sarong en het licht
kleurige linnen jakje, dat nu om haar ranke
lichaam zat. Arm kind. Na herinner ik jxte,
hoe ze vannacht tevergeefs geprobeerd heeft
mij m'n eigen ondergoed, dat hier gereed lag,
aan te trekken. Ze begon telkens aan een an
deren kant in haar wanhoop greep ze ten slot
te naar haar eigen mandje en haalde daar de
ze twee kleedingstukken uit, waarmee ze
beter overweg kon. Ik was te moe om ook
maar een hand uit te steken, maar Ik herinner
liet me als een droom. Dat is trouwens alles
wat ik nog weet. Mijn geest schijnt een tijd
uitgeschakeld te zijn. Niets kan ik me meer
herinneren danZij hield plotseling op en
staarde met wijdopen oogen naar een plaats
op den kalen muur. In haar pogingen om al
de doorgestane verschrikkingen in haar ge
heugen terug te roepen, werd ze gestremd door
een vizioen dat al het andere scheen weg te
dringen. Ze zuchtte en begon toen zenuwach
tig te lachen en te gillen. O, ja, nu zie ik het
weer, o! die oogen! Zij loerden voortdurend
door de spleten in den muur. Zie je daar vlak
achter je die spleten niet? Daar hebban ze me
den geheel en nacht afgeloerd....
Desmond sprong op, legde een oogenblik
haar hand op zijn schouder en toen ze dreigde
te bezwijken onder de verschrikkelijke angst
beelden, sprak hij op tamelijk norsahen toon:
Nou, miss Temple, dat is afgeloopen, hè.
Nu geen gezeur meer over wat geweest is. Dat
is voor goed achter den rug en binnen enkele
o ogenblikken bent u veilig en wel op weg naar
huis. Zie je wel, dat het allemaal maar gek
heid is met die oogen, voegde hij er op kalmer
toon aan toe. Nou laat ik jullie even alleen om
toilet te maken. Maar ik geef je niet meer dan
tien minuten hoor, al moet je het ook met de
onervaren Simuk stellen. Hij wendde zich op
den korten bevelenden toon, dien hij tegen
over inlanders gewoon was tot hot bruine
meisje en sprak:
Help de missy even, maar het moet vlug
gaan. Wij hebben niet veel tijd te verliezen.
Hij zat op een boomstam bij de hut te wach
ten en haalde zijn zakboek te voorschijn.
Dc- moet Temple een briefje sturen, dacht
hij, dat hij zijn zuster moet ophalen, en hem
met enkele woorden een idee geven van wat
er gebeurd i3. Hij is er den man niet naar om
zijn zuster met veel vragen lastig te vallen.
Boste Temple! schreef hij.
Ik zend je zuster weer naar beneden. Even
na het bereiken van dit schrijven zal de boot
ook aankomen, vermoed ik. De oude Pulangga
en zijn dochter hebben het klaar gespeeld om
haar uit Ansokol's handen te bevrijden. Nu
la ze hier (hier, dat beteekent een kamp langs
de Penatran rivier aan het pad naar Tiang'a
dorp, zoowat een uur loopen van het kruis
punt van de Pama/tang) miss Temple man
keert niets, maar ia doodop. Vraag haar zoo
weinig mogelijk, daar elke herinnering nog
zoo yersch in haar geheugen zit, dat ze In haar
overspannen toestand geen scheiding van ver
leden en heden kent. Ze moet het eerst hee
lemaal leeren vergeten, totdat ze er later over
kan praten, als over een verhaal. Als ik jou
was, zond ik haar door naar Fort Malcolm,
zoodat ze heelemaal de wildernis leert verge
ten. Als we weer bij elkaar komen zal ik je
alles in geuren en kleuren vertellen. Zoodra
de versterking aankomt trek ik er op uit, om
een fiinken strooptocht tegen die ellendelingen
te ondernemen. Ik zal ze wel eens een lesje
geven, wees daar zeker van.
Zou je Bunang niet eens op willen bellen,
dat ze daar even een telegram sturen naar
Parker, dat alles tot nu toe in orde is. Ik
heb lijst en proviand noodig. Stuur een paar
mannen met mijn kampuitrusting en vergeet
vooral niet er een paar dozijn sigaretten bij
te doen.
Cheerio, ouwe jongen. Wat ben ik blij, dat
alles zoo schitterend op zijn pootjes terecht la
gekomen.
'n Poot van je D. C.
Wat gestommel in de hut. Stella kwam
naar huiten, zwaar leunend op Simuks schou
der. Haar gezicht was doodsbleek en haar
vochtige oogen ,en bevende lippen bewezen dat
ze geschreid had. Desmond sprong op en zei
opgewekt: Prachtig. Nu zullen we je eens zoo
goed als het gaat installeeren op de draagbaar
en dan kunnen we verder.
Hartelijk dank voor de uitnemende zor
gen, mr. Carruthers. U bent steeds zoo voor
komend en goed voor me geweest. Ik schaam
me, dat ik me daar straks zoo kinderachtig heb
aangesteld. Ze glimlachte hem een beetje aar
zelend toe en ging toen op de draagbaar lig.
gen. Een zestal politiemannen stonden al ge
reed om haar als - beschermers en dragers te
begeleiden en 0p een teeken van Desmond,
wierpen twee van hen den karabijn over den
schouder en namen de draagbaar op. Stella
rustte op een arm en keek op haar gemak het
kamp af, toen hot kleine gezelschap zich op
weg begaf. Door de poort verlieten ze de kleine
versterking.
Het ziet e* allemaal zoo stevig uit. Echt
mannenwerk, zei ze. Huiselijk vind ik. Ik zou
er best willen blijven. Een heertijk plaatsje
om te picniccen.
De jungle ls bij mooi weer zoo kwaad nog
niet. Met de moessons kun je echter je genoe
gen wel op. Het kamp is heelemaal het werk
van mijn korporaal. Die verstaat zijn vak
best, vindt u niet?
Ze waren «ndertussclien aan het smalle
voetpad gekomen. Desmond ltep nn noodge
dwongen alleen. Hij liet de draagbaar voor
gaan en hield ze voortdurend ln bet oog. Stella
lag wat te soezen. Ze. verloor alle begrip yan
afgewend kan worden, zoodat de Hollanders
hun „we-wmnen-wel"-spel niet meer kunnen
demonstreeren. Niettemin staan soms de heide
oranje-back3 rustig over de helft van het veld.
Dan volgt weer een Noorsche verslapping.
Als de scheidsrechter weer een paar geheide
Noorsche buitenspelgevallen laat passeeren,
geeft van Kol hem college.
Van der Meulen redt even later schitterend.
Het laatste kwartier begint en heide partijen
klemmen de kaken op elkaar. Nog steeds wordt
de hultenspeltactiek doorgevoerd en het gevlag
van den Hollandschen grensrechter geeft het
publiek aanleiding tot gejoel.
Noorwegen neemt de leiding
Zeven minuten voor tijd laat van der Zalm
den linksbinnen van Noorwegen glippen, deze
zet voor en als drie Noren ongedekt voor van
der Meulen staan, scoort Andersson van dicht
bij onhoudbaar (43.)
Nog lost Kools een schitterend schot, dat de
doelverdediger stopt.
De Hollandsche gelijkmaker
De Noren gaan verdedigen.
De laatste minuten verloopen in de grootste
spanning en als Landaal langs de lijn vliegt,
zet hij keurig voor en Kools trap den bal in
de touwen.
De einduitslag is dus 44.
SPEL EN SPELERS
Men prijze den di&g niet voor het avond lis
Het Nedenlaindisohe elftal hoeft dat onder
vonden. Zij stonden tegen een Noonseh elftal,
dat ln alRe opzichten minderwaardig was aan
de Nederlandsche selectie en die Nedertondeche
selectie voeld© dat. Zij speelde met perfecte
zekerheid een half uur lang uitstekend voet-
hal en scoorde en passant drie onhoudbare
doelpunten, zoodat geen sterveling anders
dacht, of Nederland zou Noorwegen inzouten.
Zulks geschiedde evenwel niet, want de
Nederlaudsiehe beenen waren niet sterk genoeg
om de weelde van een zekeren voorsprong te
^dragen en werden door den rijkdom verkwis
tend. De backs veroorloofden zich opstellingen
soms tot zoo-wat bij het Noorsche doel en Noor
wegen had in Juve een mannetje van het kali
ber van Huug de Groot, die elke door-braak
wist te benutten.
Aldus gebeurde het, dat binnen een paar
minuten voor rust deze J-uve twee prachtige
gelegenheden om te scoren dia/nklbaar van van
Kol en van der Zalm accepteerde.
Het was toen 32 met de pauze.
Al klopten onze harten van rikketik, tegen
zoo'n elftal al-s Noorwegen moesben we kunnen
winnen en zouden we winnen. Wij waren
immers sterker, wij speelden beter voetbal.
.Het .zal wel voor eeuwig een raadsal blijven,
waarom de Oranje-achterhoede en vooral de
twee backs, na de pauze een tactiek gingen
'toepassen, die fnuikend moest zijn voor ons
zelf. Reeds was gebleken, dat de Noorsche
doorbraken gevaarlijk waren. Toen begon men
dn ons kamp de buitenspel-tactiek toe te pas
sen, waarin van der Zalm geen meester is.
Tot overmaat van ramp bleek al ras,dat de
arbiter ook op dit gebied het buskruit niet .haid
uitgevonden, want herhaaldelijk stonden de
Neren in zuiveren buitenspel-stand voor van
der Meulen, zonder d.at er voor gefloten werd.
Met die wetenschap voor oogen had van Kol
een andere spelmethode moeten opleggen, maar
hij hield zich hardnekkig bij zijn systeem en
deze tactische fout werd natuurlijk nood
lottig, want op een gegeven moment stond Juve
weer doodkalm op den bal te wachten en de
arbiter kende het gemaakte doelpunt toe. Deze
goal werkte uitermate zeer d-epriimeerend.
Noorwegen speelde toen als runner-up, Holland
als verliezer. Toen dan ook seven minuten
voor tijd de Noren een vierde doelpunt scoor
den, scheen het pleit beslecht. Maar in do
laatste minuut kreeg Landaal het op zijn heu
pen en het was de goal die de ©er nog red-&
Gritiek op het elftal is zeer lastig. Ne®®11
wij het eerste half uur, dan kunnen wij nl0
dan lof hebben vo-or het magnifieke spel-
wij dienen de zwakte van de tegenstand®'6
aanmerking te nemen. Daarna kwamen
cadeau goals voor de Noren, zoodat een Se d
spel, zoo op het nippertje, toch nog een nlöe*
valler was.
De voo-rhoede en de half-linie hebben nog
beste spel gespeeld, al kregen d-e vleugels?9 e
niet veel werk, maar het weinige deden
goed.
Ook het binnentrio was zeor actief en
was hier de groote tacticus, terwijl ook 1
Tap ep een g-oeden wedstrijd kan terugz'en' 0
In de middenlinie beviel het onver-5-'1''1^
spel van de Leeuw. Hij heeft den N°°
linkervleugel handen vol werk gegeven. Gro
voldeed, maar 8»ik niet boven de anderen
doch van der Wildt had bepaald heel zwa g,9
momenten. Als speler was van Kol de ster,
tacticus ls hij misschien de oorzaak, dat
zege ons ontglipt is.
Het is heel jammer, dat deze schitter®
back, die tal van aanvallen brak, ten
de gevaarlijke situatie niet gevoeld j
Tegen Zweden liet hij de achterhoede te
terugtrekken, hedenavond liet hij z® t0 1 a
oprukken. Hij ziet over zijn verdediging
en richt herhaaldelijk adviezen aan zijn T^,.g
waartsen, die dat niet noodig hebben-
partner van der Zalm heeft geweldig "j.
sjouwd, maar ook geen oogenblik de b®
ging gevoeld, die noodlottig is geworden-
der Meulen heeft geen der doelpunten kun
voorkomen ^g
De stemming onder de spelers llU
down en zoo juist sprak ik enkele spel®"s'
bovenstaande opinie omtrent den weds
jledef'
volkomen onderstreepten Nooit heeft - -
zoo voor bet
land een overwinning zoo voor bet
gehad en nooit hebben zij zóó met een
sprong omgesprongen.
,tuuf-
Na afloop van den wedstrijd zaten de bc»
deren van den Noorschen Voethalbond, de
ders der Nederlandsche voetballers initsS8
d-e beide elftallen aan een maaltijd- m j
Grand Hotel dooT den Noorschen Voelt®
aangeboden.
Dit banquet was zeer goed verzorgd.
•den vele hartelijke toaspraken gehouden-
Daar verschillende spelers in de avon
nog wat van de stad wilden zien en de
ningsvoorschriften nu zijn opgeheven,
spreidde zich het Hollandsche gezelschap
spoedig on slechts enkelen hieven tot he®
genoeglijk hijeen.
OBLIGATIONS FONCIèRES 3 PCT- 19
No. 279.307 is betaalbaar met frs.
1.273.244 met frs. 10.000. De nos. 282.109. 'gofc
697.249, 833.698, 873.452, 933.565, 992.043, 1-» ^50,
I.364.939, 1.368.709 zjjn betaalbaar met ;"rS' 50O
60 andere jiummers zijn betaalbaar met
per stuk.
LOTEN VAN ANTWERPEN Is03'
137e trekking.
72 series betaalbaar op 1 Mei 1930: R- gt,
16 met frs. 100.000, R. 22.995 no. 25 n„,
2.000, R. 21.828 no. 10 met frs. 500, R. --•»•
8 met frs, 500. „o.
Met 250 frs. zb'n betaalbaar: R. C3,hu009
8906 no. 23, 8915 no. 22, 15.246 no. 6, i»- 2d 58I
22, 21.336 no. 25, 24.348 no. 2, 26.652 no. ®- j?,
no. 5, 29.581 no. 11, 36.918 no. 16, 36.91» r 0s}
De volgende 14 nummers aiJn betaal» n0i 1,
200 frs.: R. 1498 no. 6, 6290 no. 15. 7,s 4g8 n"'
8906 no. 19, 8915 no. 15, 24.799 no. 25, 2»- ^joJ
22, 28.249 no, 1, 29.249 no. 4, 29.847 no. j7.
no. 24, 32.377 no. 19, 32.377 no. 22, 33',ha£U- r«et
De volgende 20 nummers zijn betaal 10»
150 frs.: R. 149S no. 13, 1498 no. 15, 4»b0 20»
8129 no. 2, 8210 no. 18, 8312 no. 2, 860»
9932 no. 24, 11.699 no. 11, 15.778 no. 15,-fu1«.
13, 21.336 no. 23, 23.995 no. 24, 24-3« gl8 ttO>
24.799 no. 24, 29.249 no. 23. 33.041 no. 1» 30'
II, 38.818* no. 15, 38.818 no. 16.
tijd en ontwaakte eerst uit haar droomen toen
de boomen op ruimer afstand kwamen te
staan en het breede glinsterende water van de
rivier, rustig, staalblauw voortstroomde onder
den lichtval van een heldere middagzon.
Hoe lang duurt het tot de onderneming»
vroeg ze.
Desmond keek op zijn polshorloge en mat de
hoogte van het water met zijn oogen.
Ik ben bang, dat er niet veel stroom is.
Het water staat erg laag. Maar tegen vier uur
kunt u toch gemakkelijk bij uw broer zijn. Mr.
Temple zal u wel opwachten, vermoed ik. Ik
heb hem over land een briefje gezonden om
hem van uw komst op do hoogte te brengen.
De mannen zetten de draagbaar neer, rek
ten hun stekende ruggen, veegden het zweet
van hun voorhoofd. Stella stond op en liep
met een bleek en angstig gezicht op hem toe.
U zei, „Uw Gaat u niet met me mee?
Ik vrees van niet. Ik moet onmiddellijk
terug om dat zaakje voorgoed op te knappen.
Zij keek hem lang en zwijgend aan, totdat
de tranen in haar oogen weldon. Een oogen
blik trachtte zé die nog te weerhouden. Toen
bedekte ze het gezicht met haar handen Ze
begon zenuwachtig te snikken.
O, dat houd ik niet uit, dat houd ik nie-t
uit. Nee, gaat u asjeblieft niet terug onder
die zwarte duivels. Stel u voor, dat ze.o
net zijn zulke schurken, zulke listige, onbarm
hartige duivelsen.... 0, ik zou reen
oogenblik rust meer kennen. Kom u asjeblief
met me mee, toe nou. Ik voel me zoo eenzaam
na dit alles. Nee, al mijn geluk zal.weer weg
zijn, als ik weet, dat je hier alleen hij die wil
den, die beesten achtergebleven bent.
Desmond streed hard tegen zijn verlangen
om dat kleine, pathetische menscihje in zijn ar
men te nemen en de tranen weg te kussen uit
haar lieve oogen. Het was een harde strijd
maar er was iets dat hem weerhield. De par
tijen waren te ongelijk, hij had te veel op haar
voor. Nee, dit was niet het geschikte oogen
blik om zijn liefde te verklaren. Te veel bii
omstandigheden zouden haar antwoord beïn
vloeden. Daar kwam nog bij, dat de oogen van
zijn manschappen en de koelies, die met de
hoot waren meegekomen voortdurend op hen
gevestigd waren. Daar zou wat over gekletst
jorden, Indien hij zich veroorloofde met een
enkele zoen haar angst weg te nemen. Hij bn-
om Ln L6r "U Pe€(iS tongen wouden zün
om het beruchte wagentje van den laster aén
het rollen te brengen. Daarom vermande hu
haar 8hT' L°el' hijna Smeten nam hij
baar bij de schouders. Hij .wachtte even tot
L3r,. i<rtS tot bedaren kwamen en
sprak toen kalm en zacht:
na» rLediStTkimiSLTe?ple' luIster au eens
naar rede. Tot nu toe hebt zich kranig ge-
ontberg
houdesn. U hebt varmoeienisen en -
doorstaan, als maar weinige blanke
n ton®*
hebben gekend. Verschillende maam®" 1,1
zelfs onder dien last bezweken zijn. U nll op
-een woord een kraan geweest. Laten w
het eind den boel niet bederven. Al nlU jjub'
schappen, al de inlanders moeten !a jflO
nen zeggen: Dat is nog eens een vr zick
weet een blanke, een Engelscke vl°wat e®B
-te houden in het gevaar. Bedenk eens gr d®
prestige gs hebt te handhaven teS® K jr.e'
bruine zusters van dit land en b ge-
welk een trots men in het moederla®g v£re®*
wagen van een Engelsche, die hetopW'0"
ment gesteund heeft door haar Kor 3 eri9t®°'
den. Wees eens anders dan de ve'e nu
die ons slechts tot las-t zijn. Toe, '10j!L de
eenige uren stand en alles is Se! T.,jieO 1
boot zult u volkomen veilig '0u ik 11
daar niet absoluut zeker van wa*- oorii»!l<!l1
dan aan de zorgen van een paar iu'} yee Va
durven toevertrouwen? Trouwens !e$
mijn beste politiemannen zullen u °den.
en voortdurend een waakzaam 00S j-ust'-'»
hebt eigenlijk niets anders te doen, <0tdB
in do boot te gaan liggen en te slaIV >t
de vroolijke stem van uw broer u a pio®,
na enkele minuten zal wekken. U uof1
bent doodmoe, en hebt niets and-®1
aan-
Ze
nf
dan veel slaap.
Hij hield even op en zag haar
roerde zich niet. fflaar °Z
Ik moet terug naar bet ka®.I^.]Eeljjk,
middellijk gevaar is er niet. ipa,J
meen het. Ik krijg alle troepen c'Xen
wensch en binnen een paar uur zq'n k*'^
op uit en gerven meneer n-»—--
nuiten zoo'n pak op hun baadje. e 1-
voorloopig genoeg van hebben. Ik Tf01
ken echter niet halverwege laten n'
wens ik beloof u dat we ze ditmaa voof'0^
aan den tand zullen voelen, dat ze jö<>J'®SK
pig niet van terug hebben. U z<)U.?1|:le oorza''..
al schamen, als u hoorde, dat u zo pUellt9'V u-t
was geworden van een gedeeltelij pi®
zakimg van mijn kant. En dat - p1«
gaarne hebben.... ik.... ik ge'00
dat ik me graag zou schamen °ve. t(j»t
beid, wees flink, blijf dapper.. 4ljj z'
Hij ging niet verder. Aarzelend aJ-jB
uit en geven meneer Ansokol en
ze
oflt'
terug uit het gevaarlijke water,
zich gewaagd had. aelWlJe °n\-
Nu eerst zag ze naar hem op- z- n;et, 0
kennend Tfanr hoofd. Spreken kon L p.
r wilskracht behoefd-®^ uaaA
kennend Haar hoofd. Spreken
dat ze al haar wilskracht be---
tranen terug te houden. Ze S1 ^^niP9
omklemde die enkele oogenblikkcu e
tig, liet ze toen los en ging zoxl a
woord te spreken, zonder hem n 0
te zien naar de stelle IandingaP»®
