H. COLIJN ZESTIG JAAR
m
uni 1929
Tweede Blad
i
Pagina 1
f SC 01000 'DAKLOOZ£N.
f WAAR BLIJFT
HET RUSSISCH GELD
NATIONALE ONTWAPENING
99
3
i-r> or
'«-"S
90
18G9 22 JUNI 1929
UITVOERING DER ZIEKTE
VERZEKERING
DE R. K. VOLKSPARTIJ
HULDE AAN DE MINISTERS
SPOORWEGONGEVAL TE
DORDRECHT
EEN DER GROOTSTE POLITIEKE
LEIDERS AAN HET WOORD
NED. ROODE KRUIS
£L_
y-y;,- 1
Geen kwaad-gezinde, contra-rcvolutio-
talre of kapitalistische spionnen, maar
bolsjewistische bladen uit lt i .land zelf,
ion meldt een ter zake k'nl'p co---jsp^n-
ïerut van de Weensehe „Beicii ,j ost" uit
liga, berekenen hat aantal daklooze kin-
leren i n Rusland op negen mil boen
1&.000.0CÜ).
- Deze kinderen en half-volwassea»i kun-
»en, onder leiding van solden -n, ip alle
'rootte steden worden aangetro.cfe,
Kalm schrijft volkscomtrdssaris In-nantt-
- Jarskii over dit verschijnsel:
„Het zou geheel onjuist zijn deze dak
loosheid als een lijdelijk verschijnsel ite
)ien dat spoedig zal ophouden. In tegendeel,
let verschijnsel zal grooter worden, het
tcmit voort .uit onzen tijd zelf. Ons maat
schappelijk leven schept immer een nieu
wen stmsm dakloczen".
Op een medisch congvas te Moskou ver
klaarde dr. Doif: „ik ben berctid veel te
vergeven aan de bolsjewieken: de ont
wrichting van diet universiteitswezen, da
Spheffing van het parlement, zelfs de te-
leehJtstelüngen, de invoering van den dwang-
krbeid, de vernicJtigiing der Russische be
schaving, de uitroeiing der wetenschap. Maar
<en ding kan ik hun niet vergeven: de proc-
'en waarmee zij, op de wijze van wilde ne
gerstammen, het opgroeiend geslacht, de
finderen ten gronde richten! Nooit Is zoo
sts in verleden of heden geprobeerd. Een
Wel geslacht van ons Russisch volk wordt
tcdelijk en lichamelijk ten gronde gericht".
Over alle streken van het land klaagt ook,
tij het in voorzichtiger termen, de sovjet-pers.
M een groote vuilnisbak van de Moskousche
t'.'ijk Petrowka, vond een vrouw zes kinde
ken, die daar in „woonden".
Twee honderd kinderen „woonden" in de
telders van een groot gebouw; zelfs door
feeen brandweer waren zij er uit te verdrij
ven. Zij dreigden eenvoudig het gebouw in
Irand te steken wat, gezien de voorraad
m de kelders, mogelijk was.
Rond de kolomnade van het Iiasanski Sober
'e Petersburg, liet de gemeenteraad zand
Btorten. Het werd een nachtverblijf voor
leugdig „proleitariaat".
In Trans-Kaukasie is de toestand even
Hecht als in de Russische steden. Alleen
let klimaat is er beter en zoo passeeren in
Sen reis-tijd jaarlijks meer dan 10.000 kin
ieren op of onder spoorwagons. Zij belege-
fen het kindertehuis SuchumKale, maar
Ms het April wordt, gaan zij er weer van
ioor en een deel zoeklt verblijven als de
ruïnen van het slot der Schachowskoi.
Professor Posdnejen, een der onvermoei-
iaarste zoekers op dit terrein, vertelt: „In
Tuapse, bij de Zwarte Zee, heeten de dak
lozen „Kodlo" of „Kodlorozy", dat „mis
baksel" of „pestbuil" beteekemt. Zij leven in
Reorganiseerde groepen met aanvoerders.
CiJ spreken een onverstaanbaar dieventaal-
)je. Het gebruik is, dait de eene groep niet de
Slaapplaats van de andere inneemt. Onder
Elkaar verdeelen zij vervallen gebouwen,
keonbrokken, zandgroeven en het strand,
jvaar kinderen van beiderlei geslacht sla-
I
>en of kaarten.
Op de markten stelen zi] wat zij stelen
kunnen. Over de grenzenlooze verointzedelij-
fcing dezer Kodlo doen de verschrikkelijk-
He verhalen de rondte. Zij sluiten met elkan
der zoogenaamde huwelijken; loopt een elf-
i>f dertien-jarige vrouw weg, dan worden er
tormeele drijfjachten gehouden- Geweld
plegingen zijn niet ongewoon".
Uit de „Iswesitya" wordt dan meege
deeld helt verhaal van een correspondent der
Jaatste bijeenkomst van het centraal com-
luunistisch. comité, die meedeelde, hoe te
Prlwan, waar de kerk In een „kulturwin-
Jcel" herschapen was, de inwljders daar
aan heel groepen van daklooze kinderen
bnitwaarden.
En in het land van deze verschrikkingen
jvordt „het komende heil der menschheid",
jtc wereld-revolutie, de heerschappij van het
proletariaat voorbereid!
Sommigen stollen zich de vraag hoe
|milenland3ohe communisten zoo sterk pro
paganda kunnen drijven cn wie voor do
duiten zorgt.
Daarop geeft de bekende communiste,
mevr. H. Roland Holst—v. d. Schalk, die in
tal van geheime communistische comités
lit ting heeft gehad en activee propagandiste
fa geweest, het antwoord.
In haar laatste werk „De weg tot de Een
heid" schrijft zij:
„De beschikking over de Russische Staats
kas. hoe berooid die ook moge zijn, maakt
blijvende subsidies aan de andere secties
mogelijk met totale afhankelijkheid als
noodzakelijk gevolg".
„Schatten gouds werden verkwist ln de
hoop de revolutie in Centraal Europa te
forceeren."
„Doordat de verwachting van uitbreiding
i der revolutie telkens spaak liep, de cor-
i ïuptie in de Communistische Internationale
"Mhbindend werkte, en het Sovjet-bewind
j Ivoor de noodzakelijkheid stond, te bezuini
gen, kwam aan de geldsmijterij allengs een
'/ln<te. Het kwaad werd beteugeld en ge
normaliseerd; het nam minder stuitende
V/rmen aan, maar werd niet opgeheven."
„Alle o£ bijna alle communistische par-
A;«7i en hun organen zijn voor het voort-
nea'iaan van hunne pers en hun apparaat
Colijn heeft zijn meeningen, zijn beginselen
eu inzichten niet naar de volksmeeningen en
naar de omstandigheden Ingericht, geplooid
en gewijzigd. Teleurstelling, ongunst, misken
ning zijn dan ook rijkelijk zijn deel geweest.
Hij heeft den weg. ingeslagen van die weinige
grooten onder ons, wier streven erop gericht
is de omstandigheden en volksmeeningen te
lelden of te doen buigen met de kracht van
hun eigen beginselen en inzichten, en aldus
den tijdgeest te beheerschen. Lof en aanmoedi
ging van het publiek vielen hem niet ten deel,
omdat het zijn lievelingsdenkbeelden niet ge
huldigd, noch zijn ijdelheid gestreeld zag.
Colijn is een Staatsman, naar wien zij, die
hem kénnen, met eerbied opzien.
Geen man van schoolselie geleerdheid, maar
gevormd in de harde school des levens, geleid
door zijn geloof, door zijn scherpzinnig ver
stand en door zijn gaaf karakter. Een, die deed,
wat hij moest doen, omdat hij het zijn plicht
achtte, het te doen. Een, die den moed had, om
impopulair te zijn.
Een vol leven ligt In deze zestig jaren op
gesloten
Eerst leerend voor onderwijzer welk een
pootig schoolhoofd zou hij geworden zijn, en
welke karakters zou hij gevormd hebben
daarna in Kampen opgeleid tot officier, weldra
tweede luitenant bij het wapen der Infanterie
van het Nederlandsch-Indische leger. Deel
nemer aan de expeditie tegen Lombok, na de
bestorming van Tjakranegera als jong officier
reeds gedecoreerd met de Militaire Willems
orde. Dan, na de expeditie naar Atjeh, weldra
deel uitmakende van de groep van officieren,
die in het half bedwongen land belast werden
met het burgerlijk bestuur over bepaalde deelen
van het veroverde grondgebied. Waar hij ge
steld werd, onderscheidde hij zich.
Aan zijn Indische loopbaan kwam in 1909
een plotseling einde door zijn verkiezing tot
lid der Tweede Kamer. Twee jaren later volg
de zijn benoeming tot Minister van Oorlog. In
1914, bij de snelle mobilisatie van ons leger,
plukte ons land de vruchten van zijn door
tastend bewind.
In 1913 ging hij een geheel anderen kant uit:
hij werd directeur van de Bataafsche Petro-
leum-maatschappij, later Managing-Director
van de Asiatic Petroleum-MaatschapptJ. Daar
om kon hij in 1918 de kabinetsformatie en in
1920 een benoeming tot Gouverneur-Generaal
van Nederlandsch-ïndië niet aannemen.
Maar toén hij In 1922 geroepen werd, om Dr.
Kuyper op te volgen als leider der Anti-
Revolutionaire Partij en als hoofdredacteur van
„De Standaard", gaf hij daaraan gehoor.
Na de kabinetscrisis, gevolg van de verwer
ping van de Vlootwet, trad hij in 1923 als
Minister van Financiën in het aanblijvend
kabinet-Ruys de Beerenbrouck.
Hij aanvaardde de positie, om als Bezuini-
gings-minister op te treden, omdat dit in
's Lands belang noodzakelijk was, maar zich
ten volle bewust zijnde, dat hier vooral het
doen van zijn plicht beteekende: de opoffering
van zijn persoon en wat hem erger ter harte
ging van zijn Partij.
In 1925 vormde hij zelf het nieuwe kabinet,
dat echter reeds na enkele maanden jammerlijk
schipbreuk leed. Dit gaf hem gelegenheid en
tijd, om zijn krachten te wijden aan het inter
nationale werk vooral op economisch ter
rein van den Volkenbond te Genève.
Zie daar in enkele streken het levensbeeld
van dezen man.
Een man als Colijn behoort tot de weinige
origineelen. Daarom wellicht zijn er zoovelen,
die niet-begrijpend tegenover hem staan. Maar
daarom gevoelen ook de weinigen, die hem
kennen, voor hem eerbiedige hoogachting.
Colijn is een man, die bidt èn strijdt. Nooit
zal hij eenig groot en moeilijk werk aanvatten,
dan na eerst om Gods bijstand gebeden te
hebben. Daarin ligt zijn kracht. En wellicht de
beperking van een anders te groote impulsivi
teit. Een kwestie geduldig oplossen, valt hem
zwaar. Zijn aandrift zal veeleer zijn, haar door
te hakken.
Een Staatsman als Colijn, bekwaam, door
tastend, eerlijk, is voor een land een groot
bezit, dat er niet kleiner om wordt, ook al kan
een volk dit vaak moeilijk heseffen.
Een commisie van advies geïnstalleerd
HET COLLEGE VAN TOEZICHT OP DE
BEDRIJFSVEREENIGINGEN.
De minister van Arbeid, Handel en Nijver
heid heeft gisteren aan zijn Departement geïn
stalleerd een commissie, bestaande uit twee
onbezoldigde leden van den verzekeringsraad,
twee voorzitters van een Raad van Arbeid en
het bezoldigd lid van den verzekeringsraad mr.
Werker, tevens voorzitter der commissie welke
tot taak heeft den minister van advies te die
nen bij de voorbereiding van de maatregelen
ter uitvoering der ziekteverzekering, in het bij
zonder voor zoover die maatregelen betrekking
hebben op de uitvoering dier verzekering door
de Raden van Arbeid.
Naar wij voorts vernemen is aan het Depar
tement van Arbeid, Handel en Nijverheid in
gevorderden staat van voorbereiding de samen
stelling van het college van toezicht op de be-
drijfsvereeniglngen, welke voor de uitvoering
der verzekering zullen worden toegelaten en
de regeling van taak en werkwijze van dat
college.
PROF, VERHAAR.
De toestand blijft dezelfde
Naar de „Leidsche Crt." uit Warmond ver
neemt, blijft de toestand van prof. Verhaar pre
cies hetzelfde. De zieke voelt zich zelf heel goed,
maar de toestand van zijn linkerarm en zijn
mond is nog onveranderd. Over de vooruitzich
ten kunnen de doktoren zich nog niet uitlaten.
Zeer waarschijnlijk is een soort niervergifti-
ging de oorzaak van de attaque geweest.
PROF. R. STRONCK
In 67-jarigen ouderdom is te Wassenaar
overleden prof. Richard Stronck, bekend musi
cus en oud-muziekdirecteur.
HET INTERN. KATH. RADIOCONGRES
MüNCHEN, 21 Juni (H.N.) Het eerste inter
nationale Katholieke radio congres te München
is vandaag met zijn eigenlijke werkzaamheden
begonnen.
Behandeld werd de organisatie van den radio-
omroep In de verschillende landen en het aan
deel, dat de katholieken daarbij hebben.
Vanmiddag spraken verschillende sprekers
o.a. pastoor Perquin, de voorzitter van het con
gres, over het karakter van hetgeen door de
radio wordt geboden.
EEN OORDEEL VAN DR, MOLLER
„Verbrokkeling werkt het vormen van een
parlementaire regeering geenszins
in de hand"
Door de R. K. Kiesvereeniging te Tilburg
werd Donderdagavond een vergadering belegd
in het patronaat Kasteldreef ln verband met
de naderende Tweede Kamerverkiezingen waar
als spreker optrad het Tweede Kamerlid, dr.
Moller.
Na een kort woord van begroeting door den
voorzitter, den heer Bolsius, werd het woord
verleend aan dr. H. E. Moller, die als onder
werp van zijn rede had gekozen „Katholieke
Staatkundige beginselen en noodzakelijkheid
van eenheid".
van dén steun van Sovjet-Rusland afhanke
lijk. De partij-functionarissen, redacteuren,
enz., die voor een deel van de Russische
steungelden bestaan, zijn zich natuurlijk
niet bewust van het feit, dat hun polltloke
opvattingen door dien steun in hooge mate
beïnvloed worden."
Nu, mem beihoeft n aders de communist'-
8che pers maar te lezen om te merken, dat
zij dóe daarin schrijven, de dingen wel heel
sterk Russisch gekleurd rien.
Het is de eerste maal, dat van communisti
sche zijde zoo duidelijk wordt gesproken
over den sovjet-steun.
Wij weten nu, waar de Russische arbeiders
voor werken, waarom zij zulke lage loor.en
krijgen en Van geen acht-urendag weten, en
waarom de millioemen dakloozen ondanks dj
berooving van zooveel kerken, tien jaar na
den vrede dien Rusland sloot, nog niet af'
doende geholpen werden.
Spreker ving aan met er den nadruk op te
leggen, dat onze Katholieke Staatkundige be
ginselen zijn afgeleid van onze eeuwige begin
selen. En deze staatkundige beginselen worden
toegepast naar beste menschelijke inzichten.
Het blijft dus menschenweik. Men kan, over
de opvatting dezer beginselen van meening
verschillen.
Evenals vorige malen v aarschuwt spreker
ten stelligste ertegen om nooit een katholiek
man of een groep katholieken die over den uit
leg van de katholieke Staatkundige beginselen
een andere meening aanhangen, als minder
goed katholiek te qualificeeren.
Maar toch hebben wij den plicht, die ande
ren te bestrijden in het belang van onzen staat
kundigen invloed.
Er zijn nu verschillende katholieke partij
tjes, maar spreker zal het over de Volkspartij
hebben, waar dit de eenige van die nevenpar
tijen is, die tenminste met een program uit
komt.
Spreker wijst dan met grooten nadruk op de
geweldige verantwoordelijkheid, die op zich
laden zij, die door het stichten van een andere
partij de eenheid van de Katholieke Staatspar
tij trachten te verbrokkelen.
Verbrokkeling werkt verder het vormen van
een parlementaire regeering geenszins in de
hand en nu is het wel eigenaardig, dat de R.
K. Volkspartij wil heensturen naar een parle
mentaire Regeering
Spreker kan eerlijk verklaren, dat hij nooit
van een enkelen R. K. Volkspartijer een steek
houdende reden heeft gehoord voor de buiten
gewone onverantwoordelijke daad, die zij stel
len door hun afscheiding. Spreker zet dan uit
een het standpunt der Katholieke Staatspartij
inzake art. 177 van de Indische Staatsregeling
De R. K. Volkspartij zet schrapping van dit
artikel op haar program, maar spreker is er
innig van overtuigd, dat geen enkele R. K V. P.
er deze kwestie begrijpt. Het betreft hier geen
vraagstuk van Katholieke staatkunde, doch het
is een Katholiek-godsdienstige kwestie. Spre-
der toont aan waarom de Katholieke Staatspartij
geen schrapping van dat art. vraagt, doch
alleen wenscht aan te sturen op wegneming van
de belemmering, die de katholieke Missie van
genoemd art. ondervindt. Door schrapping van
het artikel zou men den fanatieken tegenstand
tegen de missie in onze Oost aanwakkeren.
Met een krachtige aanspQring straks en
bloo en goed te gaan stemmen, sluit spreker
zijn goed gedocumenteerde réde.
DE SENAAT VERGADERT NOG
NA DE VERKIEZINGEN
Droogmaking der Zuiderzee en steun aan de
Reclasseering
De voorzitter heeft onder drang van enkele
leden zijn voorstel en dat van de commissie van
rapporteurs ,om het wetsontwerp tot regeling
van de financieels verhouding tusschen Rijk
en Gemeenten op 27 Juni en volgende dagen,
gewijzigd tr Ie behandeling vastgesteld op 10
Juli, dus een week na de verkiezingen. Voor
zoover wij na konden gaan wordt hier nu een
precedent geschapen, want een vergadering
van de Eerste Kamer na de verkiezingen van
de Tweede Kamer met 'n demissionnair kabi
net Is nog niet voorgekomen. Het vreemde in
deze heele geschiedenis Is, dat niet is aange
toond de noodzakelijkheid van het uitstel. Het
ontwerp Is belangrijk, dat zal niemand ontken
nen, maar de Tweede Kamer nam het zonder
hoofdelijke stemming aan, zoodat er ook aan
verwerping door den senaat niet gedacht kan
wérden.
De heer Slingenberg, die namens de com
missie van rapporteurs op behandeling voor
3 Juli aandrong wees terecht op de consequen
ties, die er voortvloeiden uit een behandeling
met 'n demissionnair kabinet, onverschillig hoe
de uitslag van de verkiezing zou zijn. De heer
Colijn ging wel een beetje ver, door te zeg
gen _dat dit kabinet ln geen enkel verband staat
met de verkiezingen. Dat is niet geheel juist,
want in sommige partijen wordt bij deze ver
kiezingen wel degelijk strijd gevoerd tegen het
beleid van dit kabinet. Het eenige is dat er geen
partijen zijn die tot plicht hebben dit kabinet
te verdedigen. Nadat Minister de Geer zich be
reid had verklaard, om zoolang de portefeuil
les niet waren overgegeven, op lederen werk
dag en op Ieder uur van het etmaal daarvan
dit ontwerp te verdedigen was het pleit beslist
en wijzigde de voorzitter zijn voorstel.
Tijdens de dan vermoedelijk reeds te voeren
besprekingen over de nieuwe kabinetsformatie
zal de senaat vergaderen. Niet onmogelijk dat
dit zelfs een van de motieven is geweest van
dit besluit. Ook gedurende de crisis 19251926
heeft ze meermalen gepoogd invloed uit te
oefenen op de vorming van een kabinet en
tijdens de toen gehouden vergaderingen hebben
enkele fracties van de Eerste Kamer daarover
vergaderd. Zou dit een stap zijn om een her
haling daarvan mogelijk te maken 7 We dienen
het af te wachten. Behalve dit wetsontwerp
zal na 10 Juli ook het initiatief voorstel-v. d.
Heuvel of het Suikerwetje worden behandeld.
Nadat dit besluit gevallen was, en men op
verzoek van den heer Van Embden gestemd
had over een concessie tot opsporing en ont
ginning van aardolie, was de belangstelling van
de leden, voor wat verder aan de orde kwam,
niet groot meer. In een zeer slecht bezette ver
gadering werd het een na het ander ontwerp
afgedaan. Er heerscht tegenwoordig een merk
waardige stemming in de Eerste Kamer en we
zouden meenen te mogen zeggen, ook in de po
litiek. De huldebetuigingen aan deze ministers
nemen bijna geen einde. Do heer Wibaut voel
de zich geroepen om zelfs bij de begrooting van
bet Zuiderzeefonds hulde te brengen aan den
minister van Financiën. De minister van Justi
tie werd er heden letterlijk onder bedolven. Het
was zoo erg, dat de heer Heerkens Thijssen,
die ook hulde betuigde, niet als andere spre
kers een krans wou aandragen, omdat hij
vreesde dat minister Donner zich dan zou gaan
voelen als een Standbeeld. Het Is wel een uni
cum in de parlementaire geschiedenis, dat de
ministers van een heengaand Kabinet zoo be
wierookt worden.
Een uitzondering daarop maakt natuurlijk
de heer Verkouteren. De Zuiderzee wordt vol
gens hem een reuzestrop en daarom moet de
droogmaking direct worden stopgezet. Deze se
nator is wérkelijk een man die geheel uit het
kader valt van deze hooge vergadering. Niet
alle leden zijn daar even vooruitstrevend, dat
moet worden toegegeven, maar zoo reactionnair
als deze zijn weinig Nederlanders.
De heer Wibaut informeerde belangstellend
hoe het stond met de droogmaking der Zuider
zee en het kanaal van Amsterdam naar den
Rijn door de Geldersche vallei, want het een
kan niet zonder het ander.
De minister zal het ontwerp van de Gelder
sche vallei wél niet meer met de Kamers be
handelen, maar volgens hem zit aan de aan
vaarding van dit kanaal tevens vast de gelijk
tijdige droogmaking van de Zuiderzee-polders.
Een hoogst belangrijke mededeeling, die, gezien
de voortdurende overschrijding der ramingen,
op de beslissing van het kanaal nog wel eens
van Invloed kon zijn» Over de overschrijding
der ramingen oordeelde de heer Wibaut nogal
licht. Ramingen kunnen volgens hem niét an
ders zijn dan ramingachtig. Wat het beteekent
weten we niet, maar het is zeker economie.
Bij de ontwerpen tot herziening van de Straf
wetten heeft de heer Heerkens Thijssen nog
eens krachtig gepleit voor het verleenen van
een zoodanigen steun aan de reclasseerings-in-
stituten, dat zij zich van hun taak ten volle
kunnen kwijten. De regeering, en dat is ook
Juist gezien, werkt het in de hand dat deze in
stituten zich steeds meer moeten ontwikkelen
en hun werkkring verruimen. Dit is echter on
mogelijk als de regeering daarvoor ook de mid
delen niet geeft om het gestelde doel te berei
ken. Erg positief was de minister niet in zijn
antwoord, al zegde hij toe al het mogelijke te
zullen doen. Het is nu maar de vraag, hoever
dat mogelijke gaat en of de minister van Fi
nanciën daaraan mee wil werken, want dat is
noodig.
Geen persoonlijke ongelukken
Gisterenavond om half negen is trein 136,
komende van Roosendaal, door een verkeerden
wisselstand op een stilstaanden trein, die zich
op het station te Dordrecht bevond, gereden.
Van den stilstaanden trein werd een goede
renwagen geheel versplinterd en een personen
wagen zwaar beschadigd. De locomotief van
den rijdenden trein kreeg een deuk en voorts
werd het voorbalcon van den laatsten wagon
ingedrukt.
Het verkeer ondervond een half uur stag
natie. Er hadden geen persoonlijke ongelukken
plaats.
„Met beide voeten in de werkelijkheid"
Mr. H. Kramer schrijft ons
Van de gelegenheid om met Mr. Marehant
over bovenstaand onderwerp te debatteeren
werd door mij op de gisterenavond door de af-
deeling Utrecht van den Vrijz. Democratischen
Bond gehouden vergadering, in het gebouw
van K. en W. te Utrecht, gebruik gemaakt.
Daarbij stelde ik den geachten spreker de
vraag, hoe hij zich het politieleger en de poli-
tie-vloot, die bij eventueele nationale ontwape
ning de thans bestaande weermacht zouden
vervangen, voorstelde, en of hij daaromtrent
eenige cijfers en gegevens -zou kunnen ver
schaffen.
Op deze m.i. zeer voor de hand liggende
vraag kon of wilde Mr. Marehant mij geen en
kel antwoord geven. Hij wilde zich, zooals hij
zeide, aan geen enkel cijfer daaromtrent bin
den.
Deze houding van den leider van een onzer
grootere politieke partijen heeft mij ten zeerste
verbaasd en teleurgesteld.
Gouverner c'est prévoir. Wanneer men als
politiek leider een bestaande organisatie als
onze weermacht door een andersoortig orga
nisme wil vervangen moet men omtrent dit
nieuwe organisme zich een heldere en klare
voorstelling hebben gevormd, en dan was de
beantwoording van mijn vraag voor den ge-
achten afgevaardigde wel bijzonder eenvoudig
geweest.
Of was Mr. Marehant wellicht beducht de en
thousiaste ontwapeningsstemming van de ver
gadering te bekoelen, wanneer hij met de cij
fers van het politieleger en de daaraan verbon
den kosten voor den dag moest komen?
Dit laatste kan ik moeilijk aannemen, omdat
wie uit innerlijke overtuiging vóórstander van
nationale ontwapening is, zich door de kosten
van een, in ieder geval noodzakelijk, politiele
ger, naar het mij voorkomt, niet zal laten weer
houden, met dale kracht op nationale ontwape
ning aan te dringen.
Maar dan rest alleen de eerste veronderstel
ling n.l. dat Mr. Marehant zich omtrent de
sterkte en kosten van het politieleger nog geen
voorstelling had gevormd hetgeen voor een
practisch politicus als Mr. Marehant, die bo
vendien in zijn rede voortdurend betoogde
t.a.v. ieder vraagstuk met beide voeten in de
werkelijkheid te staan en speciaal van dit
vraagstuk een grondige studie te hebben ge
maakt, zeer te betreuren valt.
Daar, zooals op politieke vergaderingqp ge
bruikelijk is, geen gelegenheid tot repliek ge
geven werd, kon ik, tot mtjn spijt, bovenstaan
de opmerking in de vergadering niet meer
maken.
JUTPHAAS, 20 Juni 1929
r-ÊSÈriË
Algemeene vergadering
Nadat mr. van Slooten het jaarverslag had
uitgebracht werden door den voorzitter de? af-
deelingen Middelburg, Veenendaal en Weesp
aangewezen om de rekening over 1929 na ta
zien. Het praeadvies over de rekening en ver
antwoording over 1928 werd hierna uitgebracht
en conform dit praeadvies werd het bestuur
gedechargeerd onder dankzegging voor het
nauwkeurig beheer.
Hierna werd de begrooting over 1929 goed
gekeurd.
Aan de orde was thans het voorstel der af-
deeling Eindhoven, welke verzocht, dat er
door het Ned. Roode Kruis stappen gedaan zul
len worden, dat reserve-officieren van gezond
heid vrij gesteld worden van herhalingsoefe
ningen, mits zij zich kosteloos belasten willen
met opleidingscursussen voor transportcolonnea
van het Roode Kruis. Het hoofdbestuur meent,
dat een dergelijke motie bij de regeering
weinig effect zal sorteeren, doch gelooft dat
het goed zal zijn in dien de algemeene verga
dering nogmaals uitspreekt, dat de steun der
regeering voor het Roode Kruiswerk noodzake
lijk is.
Namens het bestuur merkte de hoofdcom
missaris, de heer ten Bosch op, dat het nood
zakelijk is, dat militaire artsen met de op
leiding der militaire vrijwilligers van het
Roode Kruis worden belast, vooral nu daarom
trent een nieuwe regeling komt.
Dr. Dutz (voorzitter afd. Den Haag) vraagt
de zaak aan 't Hoofdbestuur toe te vertrouwen,
als een urgente zaak.
Het voorstel Dutz werd daarop met over-
groote meerderheid aangenomen. Aan de
orde komt vervolgens de vijfjarige herziening
der statuten. De vergadering machtigde het
dag. bestuur in de volgende jaarvergaderingen
de noodige voorstellen te doen.
De vergadering bekrachtigde daarop de door
het Bestuur met de Ver. „Eerste Hulp bij Onge
lukken gesloten overeenkomst. Bij de rond
vraag wees de heer van Steenbergen (Tiel) op de
noodzakelijkheid door te gaan met de leden
werving o.a. door stands op tentoonstel
lingen e.d.
Hierop werd de vergadering door den voor
zitter gesloten, nadat was medegedeeld, dat in
1930 de Jaarvergadering waarschijnlijk half
Mei zal worden gehouden, vermoedelijk ta
Gouda.
Na afloop van den autotocht door Walcheren
had in hotel Brittamia te Vlissingen een ge
meenschappelijk diner plaats, waaraan ook werd
deelgenomen door Z. K. H. den Prins en den
Commissaris der Koningin in Zeeland.
MR. W. L. BARON DE VOS VAN
STEENWIJK
Op 10 Juli a.s. bereikt de heer Mr. W. L.
Baron de Vos van Steenwijk lid van de Eersta
Kamer en voorzitter van de Christelijk Histo
rische fractie dtter Kamer gen taventig jarigen
loafm
