DE RIJKSBEGROOTING 1930
INSCHRIJVINGSLIJST
vuil?"
jjEpü
Donderdag u november 1929
TWEEDE BLAD.
PAGINA
I GEEN „geestelijk
„Maakt van den arbeid
een gebed'
ILSSCHOPPELJKE INSPECTEURS OP BEZOEK
Nog vruchtbare gedachtenwissel'ng
mogelijk?
De Encepha'itisbacil ontdekt?
f
Ontslagen bij Philips
MENSCHEN EN MEENINGEN
De Maaslrichtsche staking
J- W. v.
°'daat.
i
GODSDIENSTIGE BEGINSELEN VORMEN DE SCHEIDINGSLIJN
PROEVEN GENOMEN BIJ APEN
ipS
DE BEGROOTING VAN BUITENL.
ZAKEN
DE EERSTE KAMER
VOOR HET NEDERLANDSCH
COLLEGE TE ROME.
HET IS EEN DRAMA
voldoening maakten wij voor kort
gelding van de erkenning, door den pol'tie-
en hoofdredacteur van „Het Vaderland" in
l,Jo blad neergeschreven, dat de Staat een
^eping heeft op zedelijk gebied die ie: de be-
^herming van de minderjarigen en de we-
van het publieke erf van alle geestelijk
Vu''- „In dat opzicht zou menMnet eenigen
jj°eden wil tot elkaar kunnen komen", meen-
e de heer Roodhuijzen.
En wij zagen al in het verschiet een hand
'n hand optrekken van alle weldenkende
bbgere van Nederland tegen het „geestelijk
zij het dan alleen maar voor zoover
II als zoodanig door allen werd erkend
A's een koude douche treft ons daarom de
bb'boezeming van de „Vrijheid"-redactie in
het
Jongste nummer van het liberale ongaan
'e het door de Regeering aangekondigde
v°°rnemen om op het stuk van publieke on
gelijkheid de handen uit de mouwen te
steken, wederom uitsluitend door een klei-
keerenden tril vermag te bezien. Nog vóór
concreet voorstel bekend werd, acht
nch „De Vrijheid" gerechtigd tot schampe-
ren op de te verwachten maatregelen: „min
of bieer door opportunistische overwegingen
Setemperdo pogingen om exclusivistisch-
®rthodoxe opvattingen omtrent onzedelijk-
'd van door het niet-orthodoxe volksdeel
a'& geoorloofd beschouwde genoegens door
wetsdwang aan het gansche Nederlandsche
v°'k op te leggen".
«Bij dit streven zoo besluit de liberale
redactie zal het kabinet de liberalen tegen
*ich vinden".
Volgens „Het Vaderland" is er een ge-
bieenschappelijk terrein, waarop allen, die
het wel meenen met het behoud van onze
^°'kskracht en de reinheid der publieke ze-
elkander kunnen ontmoeten. Doch „De
"fijheid" wijst blijkbaar al van te voren alle
contract met het nieuwe Kabinet in dit op-
l'nht van de hand.
Of de redactie wellicht ook van oordeel is.
dat
or momenteel geen „geestelijk vuil" valt
°P te ruimen en er in deze richting niets kan
^'orden ondernomen tenzij men zich op een
ejtclusivisti6ch orthodox standpunt plaatst?
De H. Vader spreekt tot de
R. K. Jonge Werkgevers
OM OFFERVAARDIGHEID EN
GODSDIENSTZIN GEPREZEN
Florence, arriveerde de delegatie der
J- W. V. Zaterdagavond J.l. te Rome en werd
'Dbtlagmiddag door Z. E. Kardinaal van Ros
in het Paleis der Propaganda Fide in
fetitie ontvangen. Z.Sm. betuigde, in ant-
0°fd op de toespraken van kap. Nieuwenhuis
den heer "W. Rademaker, zijn groote be-
°bdering voor het werken en streven der K.
den
Be deelnemers waren door de woorden van
grijzen Prins der Kerk zeer getroffen.
Ni
Maandagmorgen droeg de Weleerw. Heer
jeuwenhuis, die deze studiereis als geestelijk
C'dsinan meemaakt, de H. Mis op op het graf
bu den H. Petrus in de Crypte van de Sint
Om pvompt 12 uur toog het gezelschap, waar-
'1 zich nog twee Nederlandsche priesterstu-
enten aansloten, onder leiding van Mgr. Eras
^ar het Vaticaan om door Z. H. den Paus in
Particuliere audiëntie te worden ontvangen.
H. ontving het gezelschap in de kleine
toonzaal, naast Zijn bibliotheek. Nadat allen
aren voorgesteld door mgr. Eras, sprak Z.H.
e ionge werkgevers in de Fransche taal lang-
toe. Z. H. sprak er Zijn hooge voldoe-
'bg over uit, dat deze in sociaal opzicht zoo
«langrijke vereeniging naar Rome was geko-
Z. H. liet zich zeer waardeerend over
ederland uit en prees de offervaardigheid en
eb godsdienstzin, die uit zoovele daden tot
Brig kwam.
Bijzonder nadrukkelijk wees Z. H. op de
°odzakelijkheid aan den arbeid de waarde te
®chten, die de Katholieke Kerk door a^le eeu-
eb heen eraan heeft toegeschreven. Maakt
bu den arjjgij een gebed, verheft den arbeid,
Kat"
jon:
Mholiseert den arbeid, zoo sprak Z.H. onze
'^Se Kath. werkgevers toe.
Tenslotte gaf Z. H. na Zijn even ontroerende
schoone toespraak, aan allen van harte
zegen.
Alle deelnemers waren ten zeerste getroffen
°r de beminnelijkheid, waarmede Z. II.
P^ak. z. II. reikte aan ieder een medaille uit.
e Ma de audiëntie hij Z. H. legde de delegatie
6b krans met de Itaiiaansche en Nederland-
c 19 kleuren op het graf van den onbekenden
BET MAASBODE-BEDRIJF
BELANGSTELLING VOOR
RECBTS EN LINKS REPLICEEREN
DE TRAGIEK VAN HET
PROTESTANTISME
Na te Rotterdam in Jaarvergadering bijeen
te zijn geweest, heeft een gezelschap van drie
en twintig Bisschoppelijke inspecteurs van het
Katholiek Onderwijs in het Bisdom Haarlem
gisterenmiddag een bezoek gebracht aan De
Maasbode.
De Eerw. Heeren arriveerden precies te drie
uur en werden door den directeur, den heer
H. Kuijpers, den hoofdredacteur, Dr. J. Witlox,
alsmede verschillende hooiden van afdeelingen,
in ue receptiezaal ontvangen.
Dr. Witlox heette mede namens den direc
teur, de Eerw. Heeren van harte welkom op De
Maasbode.
Nadat een foto was gemaakt, heeft het ge
zelschap het gebouw bezichtigd.
Na een rondgang door de redactielokalen
werden de verschillende rotatie-persen, die toen
juist begonnen te draaien, bekeken.
De buitengewone afmetingen, de technische
volmaaktheid en schoonheid on de enorme ca
paciteit van onze nieuwe machinerieën, lieten
niet na bewondering te wekken.
Daarna bezocht men de zetterijen en kreeg
een indruk, van de ingenieuze, doch voor den
leek wel eenigszins gecompliceerde wijze, waar
op het geschreven woord via de zetmachine
als looden regels in den vorm komt, die dan
verder bewerkt wordt, totdat het halfronde
stuk lood klaar is, dat op de rotatiepers het
krantenpapier bedrukt.
Zoo werd een weliswaar vluchtige doch niet
temin overzichtelijke indruk verkregen van 't
ontstaan van een groote krant.
Na den rondgang kwamen de Eerw. Heeren
weer in de receptie-zaal bijeen en werd de thee
geserveerd.
De ZeerEerw. Heer Rector J. Nolet, hoofd
inspecteur, zegde den directeur en den hoofd
redacteur dank voor de aangename, gulle ont
vangst.
Nadat men nog eenigen tijd was blijven na
praten, was dit aangename bezoek geëindigd.
EEN BELANGRIJK
ONDERZOEK
Gisterenmiddag werd in het Rijks-Serologisch
Instituut der Utrechtsche Universiteit onder
v orzitterschap van Dr. N. .Tosephus Jitta,
voorzitter van den Centralen Gezondheidsraad,
een bijeenkomst gehouden van een aantal bui-
tenlandscho geleerden (voornamelijk Duitschers
en Franschen) die het Instituut van professor
Aldershoff bezochten in verband met hun bui-
tenlandsche reizen om zich op de hoogte te
stellen van wetenschappelijke onderzoekingen
in verschillende landen ten opzichte van het
verband tusschen encephalitis en inenting.
Het „U. D." meent te weten, dat professor
Aldershoff in deze bijeenkomst een uitermate
belangrijke mededeeling heeft gedaan met be
trekking tót door hem verrichte onderzoekin
gen. Deze mededeeling kwam hierop neer, dat
professor Aldershoff, na behandeling van een
groot aantal patiënten, meent tot resultaten te
zijn gekomen, die er op wijzen, dat de oorzaak
der encephalitis volstrekt niet alleen en uit
sluitend gezocht moet worden in inenting, maar
daarbij mede in het spel is een micro-organisme
dat professor Aldershoff ontdekt heeft in de
kelen van een groot aantal personen, die dan
in geval van inenting vooral ontvankelijk wer
den voor encephalitis. Met andere woorden
de inentingsstof alléén veroorzaakt geen ence
phalitis, maar vindt haar oorzaak in de aan
wezigheid van dit micro-organisme. Niet-inge-
ente personen bleken eveneens bacillendragers
voor encephalitis te zijn.
Ten einde zich nader te overtuigen van de
door hem bij z'n onderzoek aangetroffen uit
komsten heeft professor Aldershoff bij een aan
tal apen do keel bestreken met de cultures van
het organisme, dat hij vond in de kelen van
de door hem onderzochte patiënten. Deze ape.n
werden 11a deze keelbestrijking op de gewone
wijze ingeënt als kinderen, waarna al de dieren
aandoening van het centraal-zenuw-stelsel ver
toonden.
Voor dit oogenblik meende de hoogleeraar niet
verder te mogen gaan dan deze mededeeling
dat het door hem verrichte onderzoek en de
daarmede verkregen uitkomsten een vinger
wijzing kunnen zijn op den weg van het onder
zoek, dat momenteel overal hangende is naar
het verband tusschen het inentings-proces en
de encephalitis.
MGR. HEULEN NAAR ROME
Voorbereiding van het Eucharistisch Congres
Onze Brusselsche correspondent meldt ons:
Z.D.H. Mgr. Dr. Heylen, bisschop van Namen,
is Woensdagnamiddag naar Rome vertrokken,
om er de vergadering hij te wonen van het per
manent comité der internationale Eucharisti
sche congressen, ter voorbereiding van het
congres van Carthago.
TWEEDE KAMER
ALs i)g NOVEMBERSTORM WOEDT...-: IJmulden's zeekant ligt verlaten, golven beuken
0e pder en grauw is de najaarslucht
NEDERLAND EJL BELGIE
Onze politiek te Genève
Behalve onze verhouding ten opzichte van
Duitschland, welke door de heeren Fleskens,
Knottenbelt en Ch. v. d. Bilt werd besproken,
was 't grootste deel van den Dinsdagavond
gewijd aan de Belgische kwestie en de hou
ding van de Nederlandsche delegatie in den
Volkenbond, waarover minister Beelaerts nog
al zure opmerkingen te hooren kreeg van de
linkerzijde.
De heer Vliegen is over de toekomst van den
Volkenbond vrij optimistisch maar hij keurt
d.e al te voorzichtige houding af van de Neder
landsche delegatie te Genève ten opzichte van
het bekende voorste! van Henderson inzake da
aanpassing van hat Kellogg-pact in het Vol-
keni^ondspact. Ook over Nederlands houding
betreffende China's wenscben inzake afschaf
fing van de ongelijke verdragen, was de socia
listische afgevaardigde niet best te spreken.
Verder riep da heer Vliegefi regeeringscle-
mentie in voor politieke bannelingen uit Italië
en, gewaarschuwd door den voorzitter, dat zijn
tijd verstreken was, constateerde hij, dat de
verhouding tot België verslechterd was; dat
de Belgische regeering, die het volk achter zich
heeft, over meer verweermiddelen baschikt dan
men dacht en dat de blamage van een tusschen-
komst van een derde moest worden voor
komen.
Ook de c.-h. heer Lovink dacht over de re
sultaten van Genève niet zoo zwartgallig.
De heer Fleskens bepleitte krachtig het goed
recht van do Nederlanders. die. tijdens den
oerlog in België, schade hbeben geleden.
Veel sterker dan de nog gemoedelijke, Bra-
bantsche afgevaardigde, drukte de liberale heer
Knottenbelt zich uit. Hij achtte de houding van
Duitschland, dat via den oorlog mede door
Nederland financieel op den been was gehol
pen, met alle recht en billijkheid in strijd.
Inzake de Belgische kwestie achtte da heer
Knottenbelt het van belang, dat tnen met
het oog op de verwarring die in België blij-
kens de rede van prof. Terlinden nog bij velen
heerscht eerst van heide zijden eens spreekt
over tundanienteele kwesties. Bovendien moe
ten er Belgische compensaties staan tegenover
hetgeen wij voor België doen. Maar aan de
Nederlandsche rechten wil de heer Knottenbelt,
die, mèt ir. Bongaerts ook is opgeschrikt door
den bekenden brief van prof. Eysinga. niet
zien getornd.
De heer Ch. v. d. Bilt drong aan op wfcder-
keerigheid van behandeling tusschen Duitsch
land en Nederland inzake de arbeiders. Neder
landers, die in Duitschland werken, hebben
met veel meer offfcieele moeilijkheden te kam
pen dan de talrijke Duitschers, die in Neder
land bun brood verdienen.
De heer Marchant luchtte zijn overkropt ge
moed over de weinige activiteit, welke, naar
zijn meening, de Nederlandsche delegatie of
was het meer tegen den uitgestooten oud-partij
genoot mr. Limburg on d-> Ine'»'.-» Vn|.
kenbondsvergadering had betoond.
De beer Wijnkoop stool de rij der spreker*
en gutste, aan de hand van den radicalen ds.
de Ligt, zijn zwartste pessimisme uit over den
Volkenbond,
Weer interessant college
De- onderwijzer, die gistermiddag met een
knapen- en meisjesschaar waarvan de oudste
hoogstens viertien jaren telde, op de publieke
tribune plaats nam, heeft het getroffen. Of
de kinderen, huiverend van eerbied voor het
parlement zullen zijn heengegaan, nadat zij het
Russisch van den heer Wijnkoop hebben aan
hoord, betwijfelen we. Maar wèl hebben zij het
nut van talenkennis kunnen gewaar worden en
den rijkdom van algemeene ontwikkeling, want
naast Gladstone en Kuyper en Mac Donald
werden achtereenvolgens Sint Thomas van
Aquino, Goethe, Heine, Socrates, Voetius en
last not least de H. Schrift geciteerd.
Als de nieuwe regeering tot één ding aanlei
ding heeft gegeven, dan wel tot de stellige
zekerheid, 'dat niet een of ander secundair be
grip maar godsdienstige beginselen de scheids
lijn blijven vormen tusschen links en rechts.
Het was de liberale heer Knottenbelt, die
rondweg verklaarde, in het Evangelie geen nor
men voor de staatkunde te kunnen vinden,
noch een duidelijk antwoord op practische vra
gen.
Dat de godsdienstige eenheid niet met den
Bijbel alléén is te vinden, dht weet elke Ka
tholiek: er is gezag noodig, dat de letter, die
niet spreekt, verklaart. Maar de zaak wordt
toch wel anders als men practische vraagstuk
ken aansnijdt, zelfs zulke schijnbaar-totaal-in
differente als dat van den vrijhandel.
Maar voor den heer Knottenbelt is dit on
mogelijk: volgens hem stemt men op de A. R.
partij omdat Colijn haar leidt; of de C. H.
partij omdat „een zekere mate van christelijk
heid tot den bon tonbehoort", en de rest
dit zijn klaarblijkelijk de Katholieken stemt
Katholiek om een beter bestaan! Het ban wer
kelijk niet simpeler.
Trouwens, al wat de rechtsche partijen voor
goeds hebben, is liberaal. Zelfs dingen, die de
A.R. partij al 50 jaar geleden, dwars tegen alle
liberale opvattingen in, verkondigde. Hun fout
is, dat zij te laat liberaal zijn geworden, zei de
heer^Jolijn. En monseigneur, die een oogenblik
glimlachend naar den liberalen spreker luister
de, merkte droogjes op: „Zij zijn bekeerd; zij
zijn veranderd als men hen hoort praten, prac-
tisch is het wat anders". Waarschijnlijk dacht
de katholieke leider aan zijn laatste bevindin
gen te Genève!
Het scherpst werd de liberale aanmatiging
wel afgewezen door den leider der vrijz. dein.,
die met breeden armslag verklaarde: „lm
Anfang war der Libelalismus" en toen, een
wijle zuchtend, zweeg....
Nog eens heeft' de liberale leider verklaard,
dat hij liever een kabinet „op breederen grond
slag" zou hebben gezien, dat „grooter vertrou
wen" zou hebben gehad bij „de natie". Indien
het de liberalen zijn geweest, die met zulk een
voorbeeldeloozen durf in de stukken de per
sonen der nieuwe ministers hebben aangeval
len, moet het ons van het hart, dat zij zich,
in het aanschijn van de aangevallenen, wel zier
beschroomd hebben getoond.
De heer Vliegen keerde zich weer tegen de
katholieken. „U voelt zich in de duisternis lek
ker", durfde hij toevoegen aan de katholieken
en de Kerk verwijten, dat deze de soeialjstiseh-
geworden arbeiders van zich had verdreven.
Dat iemand, behoorend tot die socialisten, die
al lang van hun geloof waren afgevallen vóór
de bekende bepalingen der bisschoppen van
kracht werden, dit durft beweren, is wel ver
bazend sterk.
En dat een partij, wier leden den weg baan
den voor een dictatuur in Rusland, Polen,
Italië en Mexico en wier optreden het vormen
van burgerwachten in meer dan één land noo
dig maakte, den Katholieken „terreur" durft
aanwrijven, getuigt al van niet minder durf.
Dr. Moller had gewezen op den schandaligen
laster over de vrouwen te Oirschot in het of
ficieel orgaan der S.D.A.P., daartegen komt de
heer Vliegen met een citaat uit.... de Ros
kam, dateerend uit.... 1922. Even later kwam
de heer Colijn een citaat overleggen uit de
„Proletarische Vrouw" waarin geschreven
stond dat Colijn „tot alles in staat was".
Het is niet onmogelijk, dat dr. Moller den
heer Vliegen morgen nog van antwoord dient.
Maar men moet ook overtuigd willen zijn en
wanneer wij den heer Vliegen met gemaakte
verwondering hooren vragen, wat er met hu
welijk en onzedelijkheid en gezag aan de hand
is; wanneer hij als ontzaglijk nieuws vertelt,
dat, volgens katholieke opvatting, lijkverbran
ding alléén maar een kerkelijk verbod is; als
hij, 'tegen alle evidentie in, volhoudt, dat er
geen wezenlijk verschil bestaat tusschen de
Labour Partij en het vastelandsch socialisme
en dat de eerste den klassenstrijd verwerpt
omdat zij er geen goed Engelsch woord voor
vinden kan: als ons eindelijk wordt verteld,
dat volgens Kuyper het Christendom bijna
niets te maken heeft met de politiek en dat,
volgens dr. de Visser, Christelijke Staatkunde
eigenlijk onmogelijk is, dan begint men toch
werkelijk aan de mogelijkheid van vruchtbare
gedachten wisseling te twijfelen.
Zooals wij ook perplex staan over den moed
van den heer Vliegen, die klaagt over verre
gaande versplintering van ons volk, terwijl
juist in zijn partij de afscheiding van de partij
genoten op schier elk gebied, met den dag
sterker wordt.
Men moet willen begrijpen: toen de heer
Colijn er bijv. de aandacht op vestigde, dat
boeken als van Lindsey hun verwoestende
werking vrij konden uitoefenen, vroeg de heei
Vliegen zeer verbaasd: „Is dat hier aan do
01 de?" Waarop de a.-r. leider scherp ant
woordde: „Ja, want als wij komen met .pogin
gen tot verbod, dan verzet gij u daartegen met
een beroep op de vrijheid".
Indien het den socialisten ernst is met hun
pogen, ooit samen te regeeren met de katho
lieken, zullen zij waarlijk andere wegen moe
ten inslaan. Wat hebben de katholieken aan
allerlei schoone woorden, waarin beweerd
wórdt, dat men niet tegen den godsdienst 1b
terwijl slag op slag het tegenovergestelde
blijkt? Wat hebben zij aan amendementen eu
moties als de heer ter Laan voorstelt, wanneer
de regeering aanneming ervan absoluut on
mogelijk verklaart? De heer van Vuuren wees
er den heer ter Laan op, dat bij een vorig
amendement de katholieken 9 tou zouden heb
ben verspeeld als zij de socialistische leiding
hadden gevolgd. Nil komt de heer ter Laan
met een nieuwe motie in»** da beaiening
van de salarissen van het rijkspersoneel. Na
tuurlijk is het de bedoeling de katholieke
fractie uiteen te rijten. Schieten de ambte
naren daar iets mee op? Hebben zij iets aan
een amendement, dat zeker zal worden ver
worpen? De katholieken zullen beter doen hun
eigen weg te gaan. Bereiken zij iets in samen
werking met de S.D.A.P., dan is de methode
van de IaatsTé toch, alle eer voor zich op te
eischen. Beter 13 dan, dat de katholieken, in
dien zij momenteel niet alles kunnen krijgen
wat zij wenschen, wachten op elke gelegen
heid, waar partieele verbeteringen te ver
krijgen zijn.
De liberale heer Knottenbelt verweet aan
dc katholieken, dat zij geen vaste financieele
politiek volgden, daar zij het niet steeds over
alle onderdeelen eens zijn. Veeg maar over uw
eigen deur, repliceerde de heer van Vuuren
handig, en bedenk, hoe ver de meeningen in
uw fractie uiteen liepen over kwesties als
staatspensioen en belasting van Nederlanders
In het buitenland.
De heer Marchant was vanmiddag weer goed
op dreef alscriticus. Hij maakte Minis
ter de Geer zóó boos, dat deze eenige keeren
vrij verbeten interrumpeerde. De vrijz-dem.
leider blijft ontkennen, dat het kabinet extra
parlementair is en dat de rechtsche fracties
er niet verantwoordelijk voor zijn. Maar, hij
kan al loochenen, dat voorafgaand overleg een
essentiale is van een parlementair kabinet,
alle spitsvondigheden nemen toch deze waar
heid niet weg, dat de rechtsche fracties, die
met geen woord geraadpleegd zijn over de
vorming van een kabinet, daar toch ook geen
grein verantwoordelijkheid voor kunnen
diagen.
Dat de c.-h. partij de verantwoordelijkheid
moet dragen voor den huldigen toestand, ont
kende de heer Marchant niet. In tegenstelling
met de stoere a.-r. partij, deed de houding
van de c.-h. fractie tegenover de katholieken
hem denken aan het leuke vers:
Blamier mich nicht mein sehönes Kind
Und küsz mich nicht unter den Linden;
Wenn wir nachher zusammen sind,
Wird sich schon alles finden.
De Kamer lachte hartelijk om de kostelijke
vondst. Maar de rechterzijde zal zich déze
waarheid van den heer Wijnkoop nopens
.dezen met de verraderlijke soc.-dem. heulen-
den burgerlijken politicus" herinneren, dat
.relletjes aanblazen" zijn fort is.
De heer Wijnkoop tierde voor vrijwel leege
banken: de Kamer liep weer vol, om den heer
Colijn te beluisteren, die verklaarde, dat hij
van de daden van het kabinet den steun van
zijn fractie zou laten afhangen en er aan
herinnerde, dat een onderhandelingstarief niet
tegen „den géést van Genève was", maar dat
men er nóch te veel heil nóch te veel onheil
van moest verwachten.
In ademlooze stilte nam daarop „de man
met den geuzenkop", zooals de Utrechtsche
hoogleeraar in de godgeleerdheid werd aan
geduid door wijlen dr. Kuyper, het woord om
ds. Kersten (die weer afwezig was en onvind
baar bleek) de ooren te wasschen.
Met een beroep op de historie, den Bijbel
en Voetius, een der gereformeerde vaderen, be
toogde prof. Vlsscher, dat ds. Kersten onjuist
oordeelde over Rome. Hij betreurde, dat de
leider der Staatkundig-gereformeerden de poli
tieke kracht der Protestanten nog meer ver-
bi okkelde door zijn anti-grondwettelijke
houding.
Heel de tragiek van het Protestantisme
werd eigenlijk geteekend in dit woord van den
heer Vissclier, dat het, althans politiek, „één
moet en één zou kunnen zijn".
Merkwaardig was echter wel, dat deze hoog
leeraar verklaarde, dat „de verdeeldheid lnhae-
rent is aan het Protestantisme"; dat „verdeeld
heid behoort tot het wezen van het Protestan
tisme"; dat deze „individualistische diffe
rentiatie, die het leven voortbrengt", „de bron
van kracht en zwakheid van "het Protestan
tisme" is.
De Kamer was zeer aandachtig: dozijnen
Katholieken 'zaten met verbazing te luisteren
naar het professoraal betoog en dachten er
het hunne van. Als het in hun aard lag met
teksten te werken, hadden zij den hoogleeraar
misschien kunnen herinneren aan Matt. 12 26
en Joh. 17 20.
Maar het parlement is geen theologische
kampplaats. Zelfs geen plaats om historie te
leeren: anders had misschien opgemerkt kun
nen worden, dat er geen schijn of schaduw
van een aanleiding bestond, dat de katholieken
in de dagen der Calvinistische overheerschlng
verdrukt konden worden omdat zij „staats
gevaarlijk" waren.
Maar het college was tóch iuteressant en het
trok veel meer aandacht dan de „practische"
opmerkingen van de heeren ter Laan en
Bierema. Zij spraken zoo goed als ln een ver
laten huis en klopten waarschijnlijk oolf aan
een doovemansdeur bij den Minister.
AAN EENIGE HONDERDEN ARBEIDI.RS
IS TEGEN MAANDAG ONTSLAG
AANGEZEGD
De geruchten toch waar gebleken!
De aangekondigde ontslagen bij de Philips-
fabrieken te Eindhoven zijn begonnen. Gedu
rende enkele weken reeds doken er geruchten
op. dat velen zouden zijn ontslagen. Thans ver
neemt de „Morgen" uit goede bron, dat Maan
dag aan eenige honderden personen ontslag is
aangezegd.
Een drie-minufen-bijeenkomst
Drie minuten over half 9 werd Dinsdag
avond de vergadering geopend: zes min. over
half 9 gesloten. Van deze drie mtnuten-bijeen-
kemst valt niets anders te melden, dan dat zij
do vraag doen-, rijzen cul bono?
De vergadering Woensdagochtend werd ge
opend 3 minuten over elf en ging 10 m.nuten
over elf uiteen.
Alle, op de agenda prijkende wetsontwer
pen werden zonder discussie en zonder hoofde
lijke stemming goedgekeurd,
IX.
Over geesten gesproken en over Sir Arthur
Conan Doyle.
Die mijnheer heeft het over een spritls-
tische iitting, gehouden in de buurt van Ge
nua. ln Italië. Nu ligt het voor de hand, dal
een geest in die buurt het wel eens over,
den Paus zal hebbeen. Hoe kan het anders
En ja, daar kwam een geest aan het woord-
die Venetiaansch accent liet hooren. Wie
kan dat wezen? Wel wie anders dan de
Paus uit die streek: Pius X zaliger. Waf
kwam die geest daar doen? Wel aan den
mijnheer die daar bezig was, zggen, dal
hij een geivichtige opdracht had voor den
regeerenden Paus. Welke boodschap? Deze:
dat de Kerk toch moet zorgen om de spiri
tistische beweging in de Kerk op te nemen,
en de gelegenheid niet le laten voorbijgaan,
zulke gegevens over de andere wereld te
krijgen
Niet fijn bedacht?
Toch een aardige attentie: dat is de
eenige weg voor de spiritistische beweging
om het een beetje vol te houden. Maar als
de Kerk het niet doet? En als de Kerk
eens zegt: wel, Pius X weet wel beter om
trent die kwestie, die weet hoe ver en
hoe lang de Katholieke Kerk al voor is
in die punten. Die wist al lang alles van die
spiritistische beweging af. Ze kan hare ze
kqrheid van Godswege toch niet weggooien
voor zoon uitdenksel van sommige men-
schen.
Inderdaad, als men dat Pius X eens bij
zijn leven was komen vertellen!
We wisten u el dat er spotgeesten beston
den, maar dat die er ook aan den anderen
kant waren, is nieuws-voor ons.
..Een Engelsch blad, waaraan we dit ont-
leenen, noemt het in Engelsch accenton
zin. Dat doen wij natuurlijk niet, we heb
ben inderdaad meelijden met zulke tobbers
',De gouden keten, die Rome en
Nederland bindt, zal door het
Nederlandsch priester-college te
Rome in glans en hechtheid
nog toenemen"
Paus Pins XI in Zijn toespraak
tot de Nat. Nederl. Bedevaart.
Giften worden aan ons kantoor te Rotterdam
en aan onze Bijkantoren te Amsterdam, Den 3
Haag, Dordrecht, Schiedam, Gouda en Pretoria-
laan Rotterdam, tegen kwitantie gaarne in
ontvangst genomen, alsmede per giro onder
no. 11735 Rotterdam.
v
Vorig bedrag 27
Schaalcollecte in de kerk van de
H. Bonaventura te Woerden (Z.-H.)
Studenten van het Gymnasium der
E.E. Kruisheeren te Uden
J. G. D., Moergestel
L. M. Vlaardtngen
H. v. B. Sittard, ter eere van den
H. Gerardus Majella
Ter gelegenheid van een zilveren
bruiloft te Hlllegom
Wed. B. Rotterdam, ter eere van
de H. Theresia
T. K. Rotterdam, ter eere van de
H. Rosalia, voor de bekeering der
afgedwaalden in haar Parochie
381.32
77.70
45.—
5.—
1.—
2.50
5.—
1.—
li-
Totaal
27.519.52
ONGEVEER TWEEHONDERD
SLACHTOFFERS
Waartoe machtswellust kan leiden <u.
De „Volkskrant" schrijft:
Op 26 en 27 Juli, dus een der eerste dagen
van de socialistische herrie te Maastricht,
riep de burgemeester den stakingsleider Pie-
ters bij zich om hem tot een gezonde gedrags
lijn te brengen. Dit hielp natuurlijk niets want
hij was toen zoo over stuur en leefde in een
overwinningsroes dat hij niemand meer zag
staan.
In het Volk was toen te lezen, dat ze het
pogen van den burgemeester met een breed
gebaar hadden afgewezen.
Het verder verloop kennen onze lezers. De
socialisten raakten vast, de stakers werden
stakkers.
Begin October sloegen ze een fiasco te Luik
waarover alle socialistische bladen tot den dag
van heden een diep stilzwijgen bewaren.
Op 16 en 17 October haalden ze nog wat doo-
den en gewonden et bij.
Na den burgemeester eerst te hebben mis
kend, later belasterd, hebben ze, naar wij ver
nemen, zich Vrijdag S November weer tot hem
gewend.
Paris en Muller zijn naar Canossa gegaan.
Hun slachtoffers waren voor eiken prijs te
krijgen; ze hadden geen eischen meer, vroegen
zelfs niet meer erkenning van hun organisatie.
Waar ze, trots het feit, dat de staking al
lang verloopen is, week aan week bleven schrij
ven „dat de staking er goed voor staat" wilden
zij nu tot eiken prijs capituleeren, als ze hun
sta(k)kers maar weer aan het werk kregen.
De burgemeester heeft zich met de directie
in verbinding gesteld, welke mededeelde, dat
ér al meer dan 290 arbeiders werkten en zij nog
ten hoogste 50 noodig had. Uit de nog stakende
personen wilde zij nemen wie haar beliefde.
Het is wel een drama.
Eerst wilden zij geen oplossing toen de Ka
tholieke bond alles had opgelost en de 6 ona
slagenen mee terug aan het werk konden
komen.
Nu hebben ze van deze staking 150 A 200
stakkers gemaakt en hebben zij den dood van
2 personen op hun geweten.
En dat allemaal uit machts-wellnat.
