Het feest der Onbevlekte
Moedermaagd
Onze Nederlandsche
schaatsenrijders
Groote schaakmeesters
DINSDAG 17 DECEMBER 1929
DE ZALIGVERKLARING DER
ENGELSCHE MARTELAREN.
'S PAUSEN BEZOEK AAN
DE BASILIEK.
MODEPRAATJES
LAFFE WRAAK
HET ONTSLAG DER TRAM-
BEDIENDEN TE HULL.
Jk.
DE HULDIGING DER KINDEREN
VAN MARIA
Van onzen correspondent.)
Weenen, 9 December 1929.
De dag, waarop vijf en zeventig jaar gele
den 's Pausen onfeilbare uitspraak, de onbe
vlekte Ontvangenis van Maria als geloofspunt
der Kerk, aan de wereld voorstelde, werd in
Weenen schitterend gevierd.
In het vroege morgenuur ontvingen, in de
verschillende bedehuizen der wereldstad, dui
zenden leden der Congregaties de H. Communie;
er was geen kerk, waar niet een plechtige
Hoogmis werd opgedragen, terwijl in tal van
feestpredikaties op de beteekenis van den dag
werd gewezen.
Een heel eigenaardige, schitterende huldi
ging hebben de leden der Congregaties in de
avonduren de Onbevlekte Moedermaagd ge
bracht in den Dom) van Oostenrijk's hoofdstad,
ir de aloude S. Stefan.
Geheel de omgeving van den Dom straalt
van het licht, dat uit de étalages der vele win
kels uitstroomt en den grootschen bouw slechts
op enkele punten een weinig verlicht. Juist
door dien lichtstroom in de omgeving, worden
de lijnen van het machtig bedehuis nog meer
verduisterd, en maakt de oude" kerk een indruk
als van een spokenhuis, dat plotseling oprijst
uit de duisternis, eerst als men er onmiddellijk
voorstaat.
In de kerk zelf is geen plaasje onbezet. Alle
Congregaties van Weenen, het zijn er meer
dan driehonderd, zijn hier bijeengekomen, om
op dit heugelijk jubeltij, de Immaculata te
huldigen en God te danken en te prijzen, die
Zijn Moeder zoozeer verheerlijkte.
Een woud van vaandels is in de weidsche
kerk opgesteld, waaronder de leden der Con
gregaties zijn geschaard, ouden en jongens, man
nen en vrouwen, meisjes en jongens. De prach
tig geborduurde vanen schitteren van goud in
het reine licht der duizenden electrische lamp
jes, die geheel den Dom in een zee van licht
hullen. Eerbiedig zwijgt geheel de menigte,
zelfs zij, die zich met een plaatsje in het voor
portaal moeten behelpen, staan eerbiedig wach
tend bij de deuren der kefk; maar op aller ge
laat ligt feestvreugde en geestdrift, allen ver
heugen zich over de eer van Haar, die aller
moeder is.
De bekende kanselredenaar, pater Andlau
E.J., de mentor der heeren-congregaties, be
stijgt het spreekgestoelte. In een schitterende
rede zet hij de beteekenis uiteen, van het groot
gebeuren op 8 December 1854; in den geest
leidt hij zijn hoorders naar het eeuwige Rome
en toont den glans en defl luister, waarmee,
drie-kwart eeuw geleden, de Onbevlekte Moe
dermaagd voor het eerst door geheel de we
reld werd begroet. In bloemrijke taal ontvouwt
hij de ware beteekenis van de Onbevlekte Ont
vangenis en prijst den Zoon der Moedermaagd,
die door de vooruitwerkende verdiensten van
Zijn kostbaar Bloed. Zijn eigen Moeder heeft
gev rijwaard van de vlek der erfzonde. En dan
toekent hij een prachtig, een magnifiek Beeld
dei eeuwig jonge Moederkerk, die onwrikbaar
vasthield aan het depositum fidei, aan den
ncoit genoeg te waardeereu schat van het H.
Geloof, Haar door Christus zelf toevertrouwd,
ei, die geen nieuw geheim des'geloofs aan dieii
schat heeft toegevoegd, doch enkel een parel,
die lang verborgen is, aan het daglicht heeft
gebracht. Juist daarin toonde de gewijde re
denaar de onoverwinnelijke kracht van Gods
H Kerk, een kracht, die naar Christus' woord,
nooit zal worden overlegd, zelfs niet door dé
poorten der hei.
in een schitterende peroratie wekte hij de
duizenden op, de Moedermaagd trouw te veree
ren, maar ook trouw te blijven aan de H. Moe
derkerk, trouw in woord en trouw in daad.
Nauwelijks heeft de gewijde redenaar het
Amen gesproken, waarop als 'n machtige echo
uit duizenden monden het Vergelt's Gott, als
antwoord klink, of de machtige klokken van de
bisschopskerk dreunen over de stad. En ter
wijl het orgel instemt in den jubel der klok
ken, verlaat de eene Congregatie na de andere
het bedehuis, om daarbuiten een processie te
houden, ter eere van de Moedermaagd, en aan
geheel de wereld luide te verkondigen, dat zij
geiooven aan het voorrecht, door God alleen
in stellen, kinderen te heeten van Haar, die
de Katholieke Kerk als Moeder en Maagd ver
eert en begroet.
Uit alle deuren stroomt de menigte naar
buiten, op het weidsche plein, rondom de kathe
draal. en bij het verlaten van het kerkgebouw
ziin zij reeds opgenomen in den grooten stoet,
die daar buiten wordt opgesteld.
Overal vlammen de lichten op; ieder Con-
gteganist draagt in de hand een brandende
kaars, die haar zwak licht door het gekleur
de papier doet schijnen. Roode en groene, gele
en blauwe lampions tooveren een symphonie
van kleuren over de duizenden. En dan begint
os plechtige Llchtrumzug rondom Weenen's
I*mi. Het geheel biedt een treffend aspect;
het is als een reusachtige guirlande van licht,
die zfclr golvend slingert om het machtig be
dehuis, welks klokken over de hoofden dreu
nen, terwijl de jubel van de orgeltonen, door
de wijdgeopende deuren, naar huiten dringt.
Uit duizenden kelen sftijgt de lof ten hemel
van de Onbevlekt Öntvangene, iedere Con-
gregatio bezingt de eer van Maria, terwijl de
goudgestikte vanen, door den wind bewogen,
boven de hoofden der Congreganisten wappe
ren.
Een uur lang duurt hst gaan en komen, ein
delijk is het laatste Mariakind weer binnen
gegaan tn 't weidsche bedehuis, waar Weenen's
kardinaal, omgeven door alle dignitarissen der
kerkprovincieaan het altaar treedtom
het plechtig lof te celebreeren.
De kerk baadt in een zee van licht, het or
gel begeleidt plechtig den zang der kinderen
van Maria.
Eerst komt het Tantum ergo, dat de kardi
naal met zijn machtig-orgaan aanheft en dat
overgenomen wordt door de duizenden, die de
kerk tot in de uiterste hoekjes vullen. De eer
ste zegen wordt gegeven. Hoog heft de opper
herder de kostbare monstans, waarin onder
Broodsgedaante verborgen de Zoon rust der
Moedermaagd; dan stelt de diaken het H.
Sacrament op den lioogen Expositiefroon.
Nu rüischen de beden der Congreganisten
door de weidsche ruimte; de duizenden zingen
de Litanie van Loretto: Koningin zonder zon
den ontvangen, bidt voor ons.
De kardinaal zingt de Oraties en neemt uit
de handen van den diaken bet Allerheiligste.
Naar het volk gekeerd, beft hij het Genitori
aan, dat onmiddellijk door orgel en aanwezi
gen wordt ten einde gezongen.
En dan komt de plechtige slotzegen. Een
moment van innige, diepe ontroering; duizen
den. r. argekni-"!, ontvangen met gebogen
hoofd den zegen van den Zoon van Maria, ter
wijl in het kerkgebouw een stilte heersqht, als
ware geen menscri aanwezig. Naar alle zijden
zegent Jesus de getrouwen van Zijn Moeder,
De plechtigheid in de St. Pieter.
Men seint ons uit Rome d.d. gisteren:
Met grooten luister werd hedenmorgen de
zaligverklaring der Engelsche martelaren in de
Sint Pieter gevierd.
Nadat de kardfflalen Granito Belmonte,
Frühwirth, Bourne, Scaplneili, Dougherty
Charost, Lépicier. Laurenti, Ehrle, Verde,
Perosi, het kapittel van de Sint Pieter hnet den
aartspriester, kardinaal Merry del Val in
plechtigen stoet waren binnengekomen, las
kanunnik Barnabei van het spreekgestoelte
het decreet der zaligverklaring voor, waarin
alle 136 martelaren met namen genoemd war
den en de datum en de wijze van marteling
wordt aangegeven.
Na de voorlezing werd het „Te Deum" aan
geheven en viel het. gordijn van het schilderij
der „verheerlijking der martelaren" jmven het
kathedraal-altaar. Tegelijk ontbrandde de
schitterende verlichting van duizenden elec
trische kaarsen.
Daarna begon de plechtige H. Mis ter eere
van de nieuwe martelaren, opgedragen door
mgr. Cherubini, geassisteerd door kanunnik
Bianchicagles als presbyter-assistens en de
kanunniken Gromier, Tserclaes, resp als
diaken en sub-diaken.
Aanwezig waren nog acht Engelsche en 20
andere bisschoppen; vele prelaten, abten,
orden-oversten en een groot aantal Engelsche
pelgrims, waaronder de hertog van Norfolk
en afstammelingen der familieleden van de
zaligen, o.a. graaf Howard met familie.
Verder waren aanwezig de Romeinsche adel,
de diplomaten, de familie van den Paus en
ontelbare priesters en religieusen.
Eerst om één uur was de plechtigheid ten
einde.
In den namiddag bracht de H. Vader een
bezoek aan de St. Pieter, om de honderd-zes-en-
dertig nieuwe Engelsche zaligen te vereeren.
Een ontelbare menigte, uit alle volken der
wereld, vulde den tempel, en toen de H. Vader
verscheen, daverde de geestdriftige jubel dier
duizenden en duizenden door het Godshuis.
Nadat een Engelsche bisschop den zegen
met het Allerheiligste gegeven had, werden
den H. Vader de gebruikelijke geschenken aan
geboden, bestaande uit een symboliek reliek
schrijn, wijl er van deze martelaren geen
reliquieën bestaam, en 'n levensbeschrijving in
artistieken band der zalige martelaren, be
nevens het traditioneele bloemstuk.
Na de plechtigheden werden de fagade der
St. Pieter en de zuilengalerijen verlicht.
De Sint Pieter prijkt weer in een schitteren
den feestdos. Zooals men weet, zal ook a.s.
Zondag, 22 December, een zaligverklaring
plaats vinden, nl. die van den Schotsfchen
martelaar, Pater Ogilvia.
Hoewel allen tot dezelfde groep van marte
laren behooren, die voor het geloof stierven
onder Hendrik VIII, koningin Elisabeth en
Jacobus I, onder de revolutie der Puriteinen,
de republiek van Cromwell en onder Karei I,
was het den Schotscben Katholieken aange
naam, dat voor hun martelaar apart de
plechtigheden zouden plaats hebben.
Rijke verlichtingen van ongeveer 250 kroon-
lichters met electrische kaarsen zijn aange
bracht in de absis, dat is in de ruimte tusschen
confessie-altaar en cathedra.
Tribunes, met tapijten bekleed, zijn ter
weerszijden aangebracht voor de kardinalen,
de bisschoppen, prelaten, ordens-oversten,
abten, het corps diplomatique, den Romein-
sclien adel enz.
De schilderijen en standaarden, welke in de
basiliek opgehangen werden, zooals dat ge
bruikelijk is bij zalig- en heiligverklaringen,
zijn geschilderd door prof. Galimberti.
In de „gloria", den engelenkrans van Ber
nini, boven de „cathedra" is voorgesteld de
hemelsche verheerlijking der 136 Engelsche
martelaren, vrfer zaligverklaring heden gevierd
wordt.
In deze groote groep komen op den vóór
grond een wereld-geestelijke, een Franciscaan,
een Benedictijn, meer naar achter staat de
figuur eener vrouw.
Op den voorgrond, op de wolken knielend,
ziet men graaf Howard Arundel, die het adel
lijk gewaad dier dagen draagt. In het ver
schiet ziet men den Tower van Londen en de
paus-sleutels ten teeken dat de martelaren ge
storven zijn voor het pausschap en het geloof
in de Katholieke Kerk.
Het schilderij boven den ingang van de St.
Pieter is een allegorische voorstelling en ver
toont Gregorius den Grooten, die S. Augustinus
zendt, om in Engeland het geloof te prediken.
De twee standaards, afhangende van de
loggia's aan het begin der absis, stellen voor
het voortsleepen der martelaren achter paar
den naar de plaats, waar hen de dood wacht,
er het ophangen der martelaren aan koorden.
Er is een medaille geslagen, die aan den
vóórkant Christus vertoont, die de sleutels
aan Petrus overreikt, copie van een schilderij
van Perugino in de Sixtijnsche kapel en aan
de achterzijde de verheerlijking der marte
laren niet een latijnsch onderschrift van
kardinaal Bourne.
Het leven der martelaren, dat voor deze ge
legenheid geschreven is, omvat een eeuw ge
schiedenis van vervolgingen tegen de Katho
lieken in Engeland onder bovengenoemde be
sturen. Interessant zijn de talrijke verluchtin
gen, genomen van gravures uit dien tijd.
die hun vreugde en dank voor den ontvangen
zegen uitjubelen in het heerlijk psalmvers:
Laudate Dominum.
En als dan de Goddelijke Verlosser weer ge
sloten is in de enge muren van de vrijwillige
gevangenis Zijner liefde, dan rijst op het voor
beeld van den kardinaal, geheel de menigte
Tils 'één man op en besluit de plechtigheid met
de hymne aan den H. Vader, die de Hoeder is
van het H. Geloof en de piaatsbekleeder van
den Zoon der Onbevlekte Moedermaagd. Mach
tig zwellen de tonen, een gloed van geestdrift
ligt op aller gelaat, wanneer zij in de woorden
van het lied den H. Vader eeren als opvolger
van den H. Petrus, wanneer zij aan Gods
piaatsbekleeder hier op aarde, trouw zweren
tol aan den jongsteyi snik.
Lang duurt het, voor de menigte het kerkge
bouw heeft verlatenuren nadat de plechtig
heid is geëindigd, knielen r^og vele Congrega
nisten voor het beeld der Immaculata, dat, in
een schemerhoek je van den grooten Dom, in
een zee van licht der kaarsen baadt en met
liefde en vreugde, neerziet op de getrouwe
„kinderen van Maria
TRAINING IN ZWITSERLAND ONDER
LEIDING VAN THUNBERG
Davos het oord van de sc.hrihle
tegenstellingen.
DE l NIVERSITEITS-WERELDSPELEN.
Een medewerker schrijft ons:
De Koninklijke Nederlandsche Schaatsenrij-
dersbond doet dit jaar niet aan halve maatre
gelen. Heden reeds vertrekken de Nederlandsche
hardrijders voor liun training naar Davos, waar
de leiders van den bond reeds enkele dagen
tevoren heen trokken, teneinde alle noodi ;e
maatregelen te treffen voor het verblijf "éan
het ditmaal zeer uitgebreide gezelschap Het
belangrijkste is wel dat de heeren Van Laer,
Cauvée cs. beslag hebben weten te leggen op
den wereldkampioen op de schaats, den be
roemden Fin Class Thurnberg, die van af a.s.
Donderdag de oefeningen van de Hollandsche
rijders persoonlijk leiden zal.
Reeds in den vorigen winter heeft Thun-
berg onze rijders Heiden, v. d. Scheer, Kos en
Hooftman het viertal dat toen door den
K. N. S. B. afgevaardigd werd enkele dagen
geassisteerd en toen reeds waren de Hollan
ders verrukt over de wijze waarop Thunbe.-g
van advies diende. Dat heeft toen ongetwijfeld
veel tot het succes van v. d. Scheer, Heiden
en Hooftman bijgedragen.
Men begrijpt toch wat het zeggen wil onder
zulke deskundige leiding te oefenen. Men kan
niet volstaan met de jonge rijders maar te laten
rijden, doch bovenal is het noodig dat die
oefeningen op deskundige wijze geleid worden.
Ep dan is er in oils land onder de oudere
rijders of officials al verbeelden velen zich
dat wel niemand die daartoe in staat is.
Het feit dat de Scandinaviërs in het laatste
tijdperk alle bestaande records verbeterd heb
ben, is heusch niet te danken aan de omstan
digheid, dat er toevallig tegenwoordig zooveel
sneller rijders zijn dan voorheen, doch aan het
feit, dat de techniek zoo zeer verbeterd is, de
techniek en het materiaal. De uitvoering van
de Noorsche schaats is geperfectionneerd, de
physieke voorbereiding beter geregeld en de
techniek, de methode van rijden, is ook verbe
terd. Welnu, Clas Thunberg is de meest com
petente man dien men zich denken kan en nu
de K. N. S. B. zich van zijn medewerking voor
de training van onze rijders heeft weten te
verzekeren, nu is het ook verklaarbaar dat
men een grooter aantal rijders onder leiding
stelt dan tot dusverre het geval was. Uit de
wijze, waarop de groote clubs onlangs ^>p ie
algemeene vergadering en waarop verschil
lende particulieren gelden beschikbaar stel
den voor de training onder leiding van den
bond, bleek hoezeer then de gevolgde werk
wijze waardeert en mede daaraan is het dan
ook te danken dat men thans niet minder dan
twaalf rijders afgevaardigd heeft. Het zijn de
volgende: Ben en Huib Blaisse, Amsterdam;
G. en J. G. Elema, Bierum Gr.)W. Kos, Oud
karspel; T. Boot, Purmerend; C. Jongert,
Schiedam; J. Kuipers, Stadskanaal; A. F. v. d.
Scheer, Wagenipgen; N. Pronk, Warmenhuizen,
S. Heiden en T. Hooftman, IJsselmonde. Deze
twaalf rijders liebken eigenlijk allen hun spo
ren reeds verdiend. Zooals men weet, zijn de
kampioen Van der Scheer en zijn groote rivaal
Heiden de matadoren van dit twaalftal, doen
ook de op de 500 meter zeer snelle Hooftman,
de stoere Schiedammer Jongert, de beide ^öoos
van den sportleven Amsterdamschen dokter
Blaisse, de Groninger gebroeders Elema en
Kuipers en de bekende Noord-Hollanders Kos,
Boot en Pronk zijn rijders die allen reeds meer
dan de grondbeginselen machtig zijn. Maar thans
komt het er op aan hun stijl te verbeteren en
hun snelheid op te voeren en na tal van onder
linge krachtmetingen tenslotte de besten er
uit te zoeken voor de Europeesche en als
de prestaties er aanleiding toe geven voor
de wereldkampioenschappen.
Wij zien onze flinke hardrijdersploeg met
vertrouwen de reis aanvaarden. De leiders, de
heeren Couvée en Van Laer, zullen weten te
zorgen dat het hun aan niets ontbreekt wat
voor de oefeningen van nut kan zijn, doch
tevens dat achterwege blijft wat daarvoor na-
deelig is.
Wij waren zelf een winter te Davos en weten
boe dit Zwitsersch bergplaatsje de meest schril
le contrasten oplevert die men zich denken kan.
Leed en vreugd zullen nergens zóó naast elkaar
gevoeld worden. Duizenden long-paiienten zoe
ken daar een laatste toevluchtsoord velen toch
tevergeefs zoodat veelvuldig een sombere stoet
het hooggelegen kerkhof zoekt. Honderden
huizen zijn als 't ware particuliere sanatoria,
elke waranda bijna is daar een lighai. Ja groot
is de angst, het leed om dierbare menschen-
levens, dat daar uitgestaan moet worden.
Maar daarnaast is datzelfde Davos een in
ternationaal „point de réunion" van het mo
derne wintersportvermaak, waaromheen zich
een geraffineerd luxe-leven ontwikkeld heeft.
In Davos is het „himmelhoch jauelizend be-
glültt en het „zum Tode betrübt" vereenigd
op een wijze zooals misschien nergens in de
wereld en de schitterende bergkom, het ver
rukkelijke klimaat (in St. Moritz is het veel
guurder), de zon, de blauwe hemel en de witte
aarde, zij verleenen iets juichends aan deze
toch wreede plaats.
Maar voor de schaatssport is het een ideaal
o5rd met een ijsbaan, die baar weerga mist n
Europa, al zijn er elders natuurlijk meer uit
gestrekte vlakten aan te wijzen. En onze rij
ders zijn er voor hun sport waarin zij geheel
opgaan. Zij hebben bij vorige gelegenheden hun
ernst en hun algeheele toewijding voldoende
gedemonstreerd en voor het overige zijn zij
onder verantwoordelijke leiding.
Behalve voor de groote internationale
krachtmetingen, die steeds den inzat vormen
van de training al is het niet het uitslui
tend doel kan de training van enkele rij
ders n.l. van de studenten, ook gericht zijn
op de „Ile Akademisehe Weltwinterspiele
die in Januari te Davos gehouden worden. De
vertaling van dit officieele woord is ietwat
moeilijk, maar men begrijpt de bedoeling: het
zijn internationale wintersportwedstrijden voor
studenten, waaraan ook door onze landgenoo-
ten wordt deel genomen. Hiertoe is besloten
door een te Leiden gehouden algemeene Sena
ten vergadering, die hier blijkbaar in de plaats
trad van een nationale Studenten-wintersport
organisatie, voor welker oprichting inmiddels
de voorbereidende stappen gedaan zijn. Het
'komt er echter niet Zoo zeer op aan hoe het
initiatief tot deelname genomen werd, te meer
daar de nationale wintersportbonden uit den
aard der zaak hun medewerking verleenen:
We juichen intusschen den ondernemings
lust onzer studenten ten zeerste toe. Die blijkt
voldoende uit te inschrijving want behalve
voor hardrijden door heeren zal Nederland
deelnemen aan ijshockey, aan de hobslede-
wedstrijden en aan de sleiwedstrijden n.l. aan
den afstandloop, den estafette-wedstrijd en den
z g.n. „Slalom, een krachtmeting op ski, waar
bij gesprongen wordt en die tevens snelheids
wedstrijd is.
Het behoeft geen betoog dat de kansen op
ski voor de Hollandsche deelnemers niet al
DEZE CÊINEES, KWEI TEEG, die aan een Amerikaansche Uni
versiteit studeert, doopt zijn vinders in de verf en schildert dan
even gemakkelijk ais een ander met een pemseel
te gunstig schijnen, maar moedwillig spreken
we liier* van „schijnen", daar een jaar geleden
eén Hollandsch student, de heer Loopuyt, in
studenten-wedstrijden te Mürren het ski-sprin-
gai nog won van Noren, Engelschen en Zwit-
seis. Of deze hier bijna onbekende Holland
BChe crack op het oogenblik nog beschikbaar
is, weten we niet, doch we twijfelen er niet
aan of men zal hem trachten te ontdekken
Misschien zijn er nog meer zulke verrassingen,
doch in elk geval mogen op dit gebied onze
verwachtingen niet te'hoog gesteld zijn.
Ook in den slede-wedstrijd verwachten wij
geen Hollandsche overwinning, al vertrouwen
wij op een goede representatie en waar men een
zevental ijshockeyers onder onze studenten zou
moeten ontdekken die den geduchten pjoegen
van de andere landen 't hoofd zouden kunnen
bieden, is ons zelfs volkomen een raadsel.
Daar zijn de Hollanders inderdaad kansloos.
Maar dan komt toch de voornaamste kracht
meting op het slot n.l. het hardrijden en dhhr-
voor zijn van Hoilandschen kant reeds aan
gewezen Van der Scheer, de gebr. Blaisse en
de Leidsche student Holleman.. Over de capa
citeiten van dezen rijder kunnen wij niet oor-
deelen de Blalsses zullen er tot de sterksten
behooren en als van der Scheer, de Wagening
sche Btudent, zijn vorm van het vorige jaar
weer te pakken heeft, welnu, dan zien wij m
hem den favoriet. Ook voor de groote interna
tionale kampioenschappen verwachten we veel
van hem en ook van Heiden Zij zijn rijders
van internationale klasse die tot de fraaiste
successen in staat te achten zijn.
Tenslotte vertrouwen wij dat onze rijders,
als zij in Januari naar ons land terugkeeren,
hier nog gelegenheid zullen krijgen de resul
taten van hun training te toonen, want dan
eerst recht mag deze expeditie van den K. N.
S. B. geacht worden te zijn in het belang van
deze nationale sport bij uitnemendheid,
ALJECHIN OVER DEN STRIJD OM HET
WERELDKAMPIOENSCHAP
Zijn oordeel over Capablanca
en Bogoljubow.
In Duitsche bladen vinden we verschillenle
uitspraken van dr. Aljechin over den strijd om
liet wereldkampioenschap schaken en zijn mea
ning over het spel van Capable,nca en Bogol
jubow We nemen er een en ander uit over.
- Op de vraag of hij thans een rustkuur zou
nemen, antwoordde Aljechin:
„Rusten? Ilc weet niet wat rusten is. Na den
wedstrijd om het wereldkampioenschap ben ik
begonnen aan een book, waarin alle partijen
behandeld worden, met den titel: Sehaakgedach-
ten gedurende den wedstrijd met Bogoljubow.
Hierin geef ik een verklaring van de strekking
en de bedoeling van alle partijen, die men van
mij niet steeds begrepen heeft. Daarna op 15
Januari begint het tornooi te San Remo, waarin
)k meespeel. Verder kom ik het volgend jaar
om den wereldtitel tegenover Capablanca, waar
schijnlijk In Amerika, waar hij de benoodigde
som gc-makkelUk bijeen zal krijgen.
Op de vraag of hU zich daar dan niet op moest
voorbereiden, merkt dr. Aljechin Op:
„Jawel, maar ik heb mijn persoonlijke en
wat eigenaardige manier van voorbereiden. In
den waren zin des woords bereid ik mè alleen
voor gedurende de eerste partUen van den wed
strijd, Ik let er dan scherp op, welke varianten
mUn tegenpartij kiest en welke methode hl) by
de voortzetting toepast. Dan bepaal ik bij me
zelf de openingen, die ik spelen zal en naar een
en ander bouw ik mijn heele tactiek op. Ik ben
van oordeel dat men lederen speler in zijn eig^n
stijl moet laten spelen; natuurlijk moet men er
dan naar streven hem met zijn eigens Wapens
te slaan. Later "denk ik dan over het spel van
mezelf en van de tegenpartij na. Zoo heb Ik bij
voorbeeld eens in Den Haag een theoretische
variant gevonden terwijl ik in een bioscoop zat."
Toen de journalist opmerkte dat er een groot
mathematicus geweest moet zUn die zijn meest
geniale invallen kreeg, als hij in een autobus
zat, repliceerde dr. Aljechin.
„Dat is onvoorzichtig Safety first! In een
autobus kan men den nek breken; een bioscoop
leent z4ch er veel looter voor!"
Welke belangrijke gevolgen vloeien uit den
laatsten wedstrijd voort?
„Vooreerst dat alles, wat er over den remise-
dood van het schaakspel in den laatsten tijd ge
schreven en gezegd is, geen zin heeft. Iedere
stelling, ook de meest bekende, houdt zoo veel
mogelijkheden en bronnen in dat men zich de
moeite moet getroosten ze Je zoeken en niet bang
moet zb'n om ze te vinden. De meeste remise-
po rtjjen kwamen voor in den wedstrijd Lasker
Schleehter en in de wedstrijden van Capa
blanca. Daarvan draagt echter het schaakspel
de schuld niet maar de eigen stijl der betrok
ken spelers. Op de tweed® plaats dat de nieuwe
legende, dat hot aantal van gelijkwaardige spe
lers met de vele tornooien en met eiken nieu
wen eersten prijs winner grooter wordt, absoluut
valsch is. De( drie wereldschaakmeesters nemen
nog altijd een aparte plaats in.
„En Nimzowitseh?"
„Nimzowitsch Is een zeer oorspronkelijke en
sterke speler tegen wien het moeilijk vechten
is. Maar bij hem spelen de psychologische oogen
blikken een groote rol en wanneer hem soms
bij het begin van een tornooi het geluk niet
gunstig is, kan dit van grooten invloed zijn
op diens verder spel. Van uit dit standpunt be
zien, verdient Bogoljubow alle hulde. Deze bleef
steeds zeer kalm, hoewel de stand voor hem
niet gunstig was. Hij was altijd opgewekt en
gezellig,
„Waarin ligt volgens u zijn groote kracht?"
„Hli beschikt over een onuitputtelijke fantasie.
Er is geen stelling of hU vindt er iets in. Zijn
nadeel is dat hU bij e.en slechte stelling niet de
noodige rust heeft. Het lijkt hem dan toe, dat
hjj verloren staat en hU verliest dan ook wer
kelvjk. Juist in zulke stellingen, waarbij Capa
blanca den grootsten tegenstand biedt, faalt
Bogoljubow. Daarentegen speelt hU zeer goed
in partijen, waarin hij er wat beter voorstaat.
„Gelooft u niet dat Bogoljubow in dezen wed
strijd jakker speelde dan gewoonlijk?"
„Dat zegt men altijd van iemand, die verliest,
Van Capablanca heeft men ook hetzelfde ver
ondersteld. Ik heb er niets tegen dat allen tegen
me verliezen, ook al komen ze achteraf dan
met het praatje dat ze zwakker hebben gespeeld
dan ze gewoon zün.
„Wie houdt u voor beter: Capablanca of Bo
goljubow?"
Dat. zijn spelers, die moeilijk met elkaar te ver
gelijken zijn. Bjj Capablanca bijvoorbeeld is alles
logisch en natuurlijk, men weet precies wat hy
wil en hoe hij spelen zal. Bij Bogoljubow daar
entegen komt men steeds voor onverwachte
avonturen to staan. Om deze reden is hij veel
gevaarlijker, ofschoon het moeilijker is van
Capablanca te winnen.
„Is u over 't algemeen met het verloop van
den wedstrijd tevreden?"
Ja, deorganisatie was heel goed; één ding
zou ik echter graag anders gehad hebben. Men
moet ons niet voor toeschouwers laten spelen.
In plaats van schakers wordt men dan tooneel-
artlsten. Men voelt dat de meeste toeschouwers
vooral de uiterlijke dingen Interessant vinden.
In Buenos-Ayres was het in dit opzicht beter,
daar waren de spelers aan het oog der toeschou
wers onttrokken.
„En het reizen van stad naar stad?"
Dat is een gevolg van de geldelijke condities
en Is uit propaganda-oogpunt zeer goed en be
langrijk. Overal werden we hartelijk ontvangen.
Ik voelde natuurlijk wel dat de sympathieën in
Duitschland voornamelijk aan den kant van
Bogoljubow waren, daar hij in dat land woont
en Duitscher worden wilde. Iedereen deed echter
zijn best mij dat niet te laten merken en ais
ik het voelde, dan was ik er toch nooit belee-
digd door. Ook geloof ik dat dit Juist voor mU
dikwijls een prikkel was om beter te spelen.
Immers, ik beschouw het schaken als een kamp,
het schaakbord en schaakideeën zijn voor mij
het Vóórnaamste, sympathieën en anti-pathieën
menschelljke aandoeningen, die met schaken
niets té maken hebben."
LIEFDADIGHEIDSVOETBAL TEGEN
KERSTMIS
In eenige landen bestaat de goede gewoonte
in de weken die aan Kerstmis voorafgaan, voet
balwedstrijden te spelen, waarvan de opbrengst
ten goede komt aan de armen. Zoo wordt de
laatste jaren ook in Kopenhagen 14 dagen voor
Kerstmis een tornooi gehouden tusschen de
sterkste clubs; uit de baten krijgen de armen
met Kerstmis een extra voedsel-bedeeling. Deze
Wedstrijden trekken veel belangstelling van het
publiek maar vallen ook btJ de spelers in goeden
smaak. Ieder speler van de winnende ploeg krijgt
n.l. van den Deensehen Voetbalbond ais prijs een
Kerstgans!
Strijd.
M'n brievenbus zit volgepropt,
Men heeft er zóó veel ingestopt,
Dat ik haast met geen mogelijkheid
Den inhoud ongescheurd, bevreid.
De Maasbode had ik gevraagd;
Waarom mij met de Tel. geplaagd!
Die liet de gleuf ook niet meer door;
De bus die werd ontwricht er voor.
Het was toch duidelijk te zien,
Voor ieder van de krantenliên
Dat na het grootste Roomsche blad.
Geen Telegraaf meer toegang had.
Ik merk ze is brutaal van aard,
Die indringster tot mijnen haard.
Daar is maar een vergelden voor:
Te volgen haar in 't zelfde spoor.
Men moet je voortaan gadeslaan
En waar ge ook tnaar stil blijft staan,
Rij Roomsch gezin of Roomsch gebouw,
V erzegelt men de bus heel gauw.
Ha ook In ieder flink hotel,
Waar 'n Katholiek logeert, let wel.
En waar gij biedt Jou ochtendblad.
Vindt, hij het zijne op de mat.
G. NITROK.
Eindhoven.
P a r ij s, 10 December.
De ensembles blijven om haar uiterst prac-
tiscb karakter een graag gewilde dracht, di®
in groote lijnen vrijwel onveranderd is geble
ven en alleen in kleinere details zich aan de
nieuwe mode-eischen heeft aangepast.
Onderstaande teekening geeft een moderne
ensemble weer, waaraan men zeker bevalligheid
en practische waarde niet kan ontzeggen.
De lange mantel uit kastanje en beige tweed
is gevoerd met effen jersey. De rok is van het
zelfde tweed als de mantel, terwijl de blouse,
aan één zijde geknoopt, gekozen is uit een soe
pel en dun jersey-de-laine in dezelfde tint aH
da voering. Het corsage valt in den rok, maar.
als men wat warmer kleeding wenscht, kan meü
ook een frant de róbe kiezen met mouwen uit
soepele maar warme stof, crêpe-de-chine bijv-
Men kan deze ensemble een meer elegant
cachet verleenen door in plaats van tweed een
minder ruige wol te kiezen, een aardige <Ua'
gonaal bijv. of een soepel laken.
Voor een pelsmantel, die men ook gaarne hij
een ensemble draagt, maakt men bij voorkeur
gebruik van fantaiste wollen en ruige tweed,
onregelmatig geweven en met gemengde tinten-
Als voering kan men dan konijn kiezen met eeö
imitatie van castor, panther of caracul. Van
hetzelfde bont worden dan een comfortabelen
col en manchetten gevormd.
Onze Londensche correspondent schrijft:
De in meerderheid socialistische gemeente
raad van Huil heeft zijn wraaklust gekoeld
op 115 bedienden der gemeentetram, die dn®'
en-een-halt jaar geleden, tijdens de algemeen®
werkstaking van Mei 1926, hun stadgenooten
den dienst bewezen, het tramverkeer zooveel
mogelijk gaande te houden.
Een motie, strekkende tot ontslag dier h®"
dienden, is aangenomen geworden. Dezë smaa'l
wordt nog verergerd, doordat de gemeenteraad
tevens de goedheid gehad heeft, te beslisseU'
dat de ontslagenen de gelegenheid zullen heb
ben, opnieuw te solliciteeren voor.... de laags'®
graden.
Toen in 1926 het verzet van bijna de geheele
bevolkit>g en de energieke maatregelen der
regeering de algemeene staking op een ja®'
merlijke mislukking hadden doen uitloope®
gaf de eerste minister, mr. Baldwin, de verz®"
kering, dat „de regeering afdoende maatreg®'
len zou treffen om te voorkomen, dat slack'"
offers zouden worden gemaakt".
„Niemand", zeide mr. Baldwin, „die zij®
plicht jegens het land in de huidige crisis loyaaj
vervuld heeft, zal door den staat onbescher®9
gelaten worden tegen eventueele represailles
Aan den anderen kant verklaarden mr. Ra®'
say Mas Donald, de tegenwoordige eerste
uister, en mr. J. H. Thomas, de lord privy seak
zich eveneens tegen het maken van slacht
offers.
Ook zonder dat zou de door mr. Baldw®
gegeven belofte voor elke volgende regeerluë
van kracht gebleven zijn. Op een vraag van s'r
Lambert Wall, den conservatieven afgevaa1""
digde van Huil, heeft miss Bondfield, de m®®'
ter van arbeid, in het lagerhuis geantwoord-
„Deze zaak is onderworpen aan de beslissing
van den gemeenteraad van Huil en ik ben ui®
bevoegd in te grijpen".
Dit is niet waar. Besluiten van een gemee®
t.eraad kunnen vernietigd worden, en, zoo
iK
mij niet vergist, is zelfs meer dan één aut®"'*
teit hiertoe bevoegd, In dit geval waarschip"
lijk het juridisch comité van den geheimen raad,
wanneer de regeering nietig-verklaring a?-n"
vraagt. Maar afgezien hiervan, blijft de doo
mr. Baldwin in 1926 afgelegde belofte leder®
regeering binden, en ook thans nog moe'®®
zoo spoedig, „afdoende maatregelen (getrof'®a
worden) om te voorkomen, dat slachtoff®1"
worden gemaakt".
Dat het na 3 y2 jaar nog noodzakelijk zou zij®
zulke maatregelen te nemen, kon men in l9
niet voorzien; Huil evenwel heeft enkele roaaB,
den geleden een socialistische meerderhe'
in den raad gekregen, en deze is op wra®
belust.
De verontwaardiging te Huil over de wraak
oefening van den gemeenteraad is groot,
Londen is de algemeene aandacht op het 6®
beurde, behalve door de korte discussie in
bet
lagerhuis, vooral gevestigd geworden
do®"
de geste van lady Houston, de weduwe va
den rrfilionair-reeder, die een bedrag va\
1.000 ter beschikking van de slachtoKer
van het labour-wanbeleid gesteld heeft.
,Miss Bondfield", heeft zij verklaard,
weert de vriend van de arbeidende klassen
zijn, maar wie kan iets anders dan ufk®e
voelen van haar onvrouwelijke houding teg®
over de 115 brave kerels, die in den tijd va
Hull's moeilijkheden hun medeburger3
staat stelden, de zaken in gang te houden,
wijl diegenen, wier plicht gebood dit te do®
ingebreke bleven
„Bij iedere eerlijke vrouw te Huil zal z<
mijn - verontwaardiging weerklank vinden,
daar ik geloof in daden, niet in woorden, 6eu
lekef
en
ik
va®
bereid, de lotjnen dier 115 slachtoffer3
onrecht uit te betalen tot na Nieuwjaar, eD
wensch hun allen een prettige Kerstmis toeg0
Lady Houston's echtgenoot, milUouair
groot-reeder, is steeds een voortreffelijk, w'a
hoogst-humaan werkgever geweest.
De slachtoffers der socialisten le Hull ll®^
ben reeds besloten, tegen het bestuur
Corporatie fn verzet te komen, zich beroep®
op de belofte der regeering. Eon oproep I*
publiceerd tot bet bijèenbrengen van fo®
ter bestrijding van de proceskosten.
