DE NACHT VAN MINISTERDECKERS
INSCHRIJV1NGS LIJST
Verwarring en ontsteltenis in vele gezinnen
ZATERDAG 21 DECEMBER 1929
TWEEDE BLAD.
PAGINA L
V ONDER EEN
ZOEKLICHT
TOOROP HERDACHT
RONDOM DE BEGROOTING VAN DEFENSIE
Kloek antwoord aan de eenzijdige ontwapenaars
Na de onlplcffinj te Groningen
HET REDDINGSWERK
Na een ongeoorloofde verhouding
TIEN MESSTEKEN MET
DOODELÏJK GEVOLG
MENSCHEN EN MEENINGEN
VOOR HET NEDERLANDSCH
COLLEGE TE ROME.
HET TREINONGELUK EIJ
ALPHEN A. D. RIJN
EEN POT MET KOKEND ZUUR
OVER ZICH HEEN GEKREGEN
Schrijven zegt nog nieit veel, maar goed
Schrijven. Men kan zijn eigen kijk op vele
Saken wel met een zoeklicht vergelijken,
pleit voor den optimistischen kijk oa
sich zelf, daarmee echter wordt niet
gezegd, dat er inderdaad licht gebracht
^'ordt over de zaken, die men „beschijDt"
Het christendom moet dat nog al eens
andervinden.
Zoo wordt in het licht gezet, dat „ei
steeds meer christenen komen, die van het
christendom niets meer moeten hebben".
Zeer juist: dat is in hooge mate het ge-
val met die christenen, die naar de sociaal
democraten overgeloopen zijn; die moeten
inderdaad niets meer van het christendom
hebben; die pc n er geen duit meer voor;
die willen in g en enkel geval terug „tot
de oude idealogieën", om het eens geleerd
da te zeggen.
En het licht schijnt verder: „Wij hebben
sis socialisten niets tegen het christendom,
MI zien er zelfs een bevriende en verwan-
ia macht in. Wij willen immers een maat
schappij in den stijl van de beginselen en
'dealen van het christendom. Wij bestrijden
de „christenen" met argumenten, aan het
«christendom" ontleend. Wij hebben als so
cialisten geen dogma's, maar wel grooten
eerbied voor Jesus".
Ziezoo, dat heet licht en nog wel zoek
licht. We willen het even van dichtbij bekij
ken.
Als socialisten hebben ze niets tegen het
christendom.
Niet? Dat ligt er maar aan wat men on
der christendom verstaat, denken wij. Een
bevriende en aanverwante macht? Zoo?
Wat verstaat u dan onder socialisme? De-
Senen, onder de socialisten die leeren dat
het christendom een verouderde opvatting
's. voortgekomen uit economische toestan
den en bestemd daarmee te verdwijnen,
z'jn die zuiver in de leer? Die beschouwen
*°ch zeker niet het christendom als bevricn
de macht!
Als het christendom iets beteekent, dan
h>ch wel dit: dat er een persoonlijke God
hestaat, een oneindig, almachtig Wezen
Öat de menschen schepselen zijn van dal
Wezen, dus gebonden aan do geboden Gods
Hat die God en Vader is voor de menschen,
die Hem dus moeten dienen, gehoorzamen
en herinneren. Dat Christus gekomen is
°tn die menschen weer met den Vader,
•het God te verzoenen.
Want het klinkt al heel raar: wij hebben
als socialisten geen dogma's, maar we!
booten eerbied' voor Jesus. Immers eerbied
's aardig, maar als die eerbied al te eerbi-s
dig, al te op een afstand wordt, heeft het
tveinig meer te beteekenen dan een on
Vruchtbare bewondering. IJoe zal men een
christendom rijmen met „geen dogma's
Men zal voor het christendom toch zeker dit
dogma noodig hebben, dat Christus bestaan
heeft, dat Christus inderdaad God was.
Een bevriende en aanverwante macht?
Zouden de vooraanstaande socialisten in
het land eens willen zeggen wat ze daarvan
denken?
Doch dit mogen we zeker wel hesluiten uit
hetgeecn dat zoeklicht belichten wil: in ieder
geval komt het katholicisme toch zeker
■diet in aanmerking voor het christendom,
dat als bevriende en verwante macht van
het socialisme moet doorgaan; de sociaa'-
dcmocraten willen toch zeker niet een maat
schappij in den stijl van de beginselen en
'dealen van het katholicisme, wel?
Daar komt natuurlijk als antwoord op,
het oer-oude liberale en oer-oude protestant-
Sc he gezegde: het katholiek geloof, de katho
"cke godsdienst is het verknoeide christen
dom, die menschen hebben nog dogma's,
nietl
Dus dan toch geen bevriende en aanver
wante macht?
Licht is anders, meenen we.
Een H. Misoffer voor zijn zielerust
in de kerkhofkapel te
's-Gravenhage
HET GRAFMONUMENT
Gistermorgen heeft op het oude Katholieke
berkhof van 's-Gravenhage een intieme, maar
indrukwekkende plechtigheid plaatsgehad.
Zooals men zich herinneren zal, hebben vrien
den van Jan Toorop na het overlijden van den
feester het plan opgevat, om een eenvoudig
Monument te plaatsen op zijn graf, waar nu
"oir zijn gade, mevrouw Annie TooropHall,
"hast hem Js komen te rusten. Het monument,
"nar een ontwerp van den architect A. J. Krop
holler is onlangs gereedgekomen en gister
morgen in allen eenvoud ingezegend.
Het comité heeft de goede gedachte gehad bij
deze gelegenneid een Mis te laten lezen voor de
z'elerust van het echtpaar Toorop. Aldus waren
Gistermorgen een aan\a,l vrienden van den over-
'«den meester in de kerkhofkapel bijeen. Hel
11 Misoffer werd daar opgedragen door pater
A- Bergé S.J., vele jaren huisvriend bij de
^oorops en hun geestelijke raadsman, over wien
ZiJ steeds met treffende dankbaarheid spraken.
In de kapel merkten wij allereerst op de
'«den vnn het comité, dr. H. P. Berlage, Joan
Hollette, Vital Haesaert, C. M. van Moorsel Pzn.
eb Alb. Plasschaert; verder de architecten A. J.
kropholler en B. J. Koldeweij; de eerw. paters
Henrl de Greeve S.J. en J. Jorna S.J.; dr. H. E
v- Gelder en dr. Knuttel, van de gemeente
musea; eenige dames van de Reinilda-stichting;
4en heer II. de Goey, namens de R.K. Studen-
teuv--reeniging Sanctus Virgilius te Delft; mej
Henriette Alma en anderen.
Van de familieleden was o.m. Toorop's klein-
dochtertje aanwezig.
Na de H. Mis had de plechtige inzegening
Maats. die wederom werd verricht door pater
«erg<i
Namens het comité tiankte Vital Haesaert
Mor de van vele zijden ontvangen gaven, die de
"hrichting van het monument hebben mogelijk
Smnaakt en voor de bij de plechtige inzegening
betoonde belangstelling.
TWEEDE KAMER
Voor het heil van het geheele volk
Het samengaan van gocd-Roomsch en
en goed-vaderlander-zyn
HEEL DE ZITTING DOOR EEN
STIJGENDE BELANGSTELLING
De Donderdagavond zitting geleek wel een
middagzitting, zooveel leden waren er aanwezig.
Courtoisie voor den Minister, die zou spreken?
Of hoop op wal. sensatie in de replieken? Die
hadden de propvolle tribunes zeker verwacht.
De Minister, in de Kamer welbekend en blijk
baar ook gezien, heeft het niet aangelegd op
sensatie. Hij sprak aan één stuk vaü 8 uur tot
half 12 en dat hij desondanks tenslotte toch
nog een applaus kreeg en bravo-geroep van veel
leden, was niofc-het minst te danken aan het
ftit, dat hij, getart door de ontwap^iaars, zijn
rede besloot met een repliek aan de heeren
Marchant en Ter Laan, die met stijgende be-
langstelliing werd aanhoord en getuigde van
een gezond nationaal gevoel, een hooge plichts
opvatting en een degelijke bestudeering van de
argumenten zijner tegenstanders.
De Minister tartte nie\: hij begon zijn rede
met een woord van dank aan die hem steunden
maar voegde er een woord van eerbied bij voor
de meening der eenzijdige ontwapenaars, wier
overtuiging hij betreurde maar op wier objec
tiviteit hij toch hoopte.
De vrijz.-dem. fractie was bij deze woorden
niet aanwezig; dit kan zooveel als een veront
schuldiging zijn voor de nare wijze van optre
den, in 't zijzonder van den heer Oud, die de
grenzen van de parlementaire weigevoeglijk
heid wel wat overschreed.
Het verbaasde ons, dat de heer Schaper, die
een tijdlang den president verving, zoowel den
heer Wijnkoop als mr. Oud hun gang liet gaan.
Het moge in dergelijke omstandigheden niet ge
makkelijk zijn voor een sociaal-democraat on
partijdig te leiden, op den langen duur ls daar
toch én de democratie én het parlement het
best mee gebaat.
MINISTER DECKERS.
Mr. dr. Deckers bleef correct: hij schrok niet
van het geschreeuw van den communist, liet
zich niet van de wijs brengen door de interrup
ties van de heeren Marchant en Ter Laan en
Oud, maar reageerde en dat na drie uur
spreken even frisch als in den aanvang van
zijn rede, toen hij in antwoord op een vraag
van den soc.-dein. heer Drop op buitenge
woon origineele wijze de parlementaire om
schrijving gaf van spuwen in localiteiten.
Wij dachten eerst, dat de nieuwe Minister
van Defensie de pro- en contra-beschouwingen
over de eenzijdige ontwapening, als hem niet-
rakende, zou vermijden.
Rustig, maar uitvoerig, met hooge en hel
dere ^tem zette deze „burger-Minister" zijn
denkbeelden over de organisatie van zee- en
landmacht uiteen. Bijna geen opmerking bleef
onbeantwoord: de heer Floris Vos kreeg even
goed zijn toezegging over verbetering van de
nositie van brug- en sluiswachters als de heer
Ghr. v. d'. Bilt zijn verlangens bevredigd zag ovc
verzorging vau de belangen van oud-gepension-
neerden en kleermakers-buitenwerkers. De dub
bslraugen-kwestie werd even grondig bespro
ken als de positie van den commandant der
zeemacht in Indië. Wij sloegen van de Mok naar
de Kooy en dobberden van duikboot'naar oefe
ningsschepen en toen de Minister een uur of
drie gepraat had, waren wij overtuigd, dat zijn
ambt geen sinecure ls.
De Minister acht zich wel degelijk verant
woordelijk chef van den commandant der zee
macht in Indië, al meent hij, in de gegeven om
standigheden, dat tact en beleid hier beter
goede samenwerking brengen dan een formcele
reeeling. Indië betaalt wel 30 en Nederland
maar 3H millioen aan de vloot, doch vergeten
dient niet, dat Nederland onrechtstreeks nog
veel andere kosten draagt.
In dit verband sprak de minister ook ever
nieuw te bouwen vloot-materiaal en herin
nerde eraan, dat men niet te geringschattend
over het duikbootwapen spjeken moet. De
heer ter Laan had dit wel gedaan hij heeft
al een motie ingediend met de bedoeling geen
gelden toe te staan voor de twee nieuwe duik-
booten K XVII en K XVIII maar de minis
ter herinnerde eraan, hoe ook vurige voorstan
ders van vermindering der bewapening als de
Deensche radicaal Murc, wel degelijk het duilt-
bootwapen van belang achten voor kleine lan
den.
Aan inlandsch personeel op de schepen, zui
len zoowel „Indonesiërs" als Nederlanders
zich moeten wennen; georganiseerd over
leg in Indië acht de minister niet uitge
sloten; over deze kwestie en kindertoeslag,
wil hij met de Indische autoriteiten praten,
zooals hij ook de kwestie van oud-gepension
neerden en gepasporteerden (woor '25) in don
Ministerraad zal bespreken.
Het personeel-tekort op de vloot zal gelei
delijk worden aangevuld om later geen moei
lijkheden te krijgen: de opleiding van vliege
niers blijft op de Kooy en de Mok; het bu
reau scheepsbouw zal rechtstreeks onder den
minister van defensie staan en wel ondei
eenhoofdige leiding.
De werf te Willemsoord wordt geheel ge
reorganiseerd: een aparte, kleine commissie
zal tevens definitief een volkomen vrij advies
kunnen uitbrengen over de al- of nlet-lnstand-
houding van de veel-besproken werf te Ileile-
voetsluis, die zoo na het hart ligt van den
soc.-dem. heer Hiemstra. Diens eigen partijge-
nooten zagen wij instemmend knikken, toen de
minister zei, dat man niet inzage van de rap
porten de» adviseur^ moest eischeu. Dit lijkt
ons volkomen juist: alle onpartijdigheid zou
zoek zijn indien de verantwoordelijke bewinds
man aan adviseurs zou moeten zeggen, dat
hun adviezen door Jan en Alleman zouden be
keken worden.
Bijzonder krachtig sprak de minister over
de Ilembrug. Aan de artillerie-inrichtingen
aldaar werken 556 werklieden op vaste aan
stelling, 468 op tijdelijke aanstelling en 1091
op arbeidscontract.- Vele van deze arbeiders
zijn socialistisch georganiseerd. Ik wil samen
werken met de organisaties en ik reken op
haar, zei de minister. Indien zij het goedvin
den, dat er in vredestijd wapens worden ver
vaardigd, dan zou het een eigenaardige zaak
worden, indien er in tijden van gevaar sen
spaak in het wiel zou worden gestoken.
De socialisten zwegen maar de heer Wijn
koop brulde, dat er toch wel geslacht zou
worden. De minister antwoordde daarop-zeer
ad rem, dan wel zulke maatregelen te zullzn
nemen, dat hij de hulp vau dergelijke onoe-
trouwbare elementen zou kunnen ontberen.
De minister is geen militairist in dsn
slechten zin van het woord; liij wenscht een
behoorlijke weermacht, meer niet. Daarom zoo
klein mogelijke beroepskaders; zoo goed moge
lijke voor-oefeningeubehoorlijke inlichtingen
aan den troep bij algemeene oefeningen; geen
centrale kaderseholen, die voor de jonge ui
een soort fuiken zijn noch lokken van H. B.
S.'ers naar opleidingsinstituten voor beroeps
officieren. Dit is zeer juist: officier-worden is
geen baantje zoeken; men moet er als het wate
roeping toe gevoelen en niet de kazerne ingaan
bij gebrek aan wat anders. V
Den goeden geest in den troep wil de mi
nister niet graag zien ondermijnd; daarom
verwerpt hij het instituut der dubbelrangen,
dat hij een fout acht, die ontevredenheid
kweekt.
Ten slotte wees de minister er op, dat de
Roode Kruis-conferentie wel degelijk de moge
lijkheid aanvaardt van afdoende maskers tegen
giftgassen. Eigenlijk wilde hij daarmee sluiten
maar, geprest door den vrijz. dem. heer Oud,
verklaarde Z. Exc. zich ook bereid nog uitvoe
rig op do beschouwingen van de eenzijdige
ontwapenaars in te gaan.
Op de eerste plaats toonde bij aan, dat onze
weermacht wel degelijk had geholpen aan de
handhaving onzer neutraliteit in 1914. Hij kon
zich daarvoor o.a beroepen op een kersversch
citaat uit het laatste deel der „Gendenkschrif-
ten" van mr. Troelstra, die niet zoo'n leuge
naar is als de heer Wijnkoop ons probeert
wijs te maken.*
Dat de heer Marchant per interruptie trach-
te* die hoofdzaak te verdoezelen, toen hij zei,
dat Duitschland (het is altijd Duitschland dat»
aanvalt volgens dezen afgevaardigde) geen
divisies kan afstaan voor de bezetting van
Nederland, is duidelijk. Want waarvoor waren
die divisies eigenlijk noodig in een totaal ont
wapend land? Om een Engelschen aanval te
voorkomeu? Precies, maar als Engeland troe
pen naar Nederland kan zenden In zoo'n geval,
kan bet dan ook geen hulp sturen als Duitsch
land voor de waterlinie zou staan?
Inzake de Deensche „ontwapening" was de
ministér bijster goed gepraepareerd. Hij weer
legde zoowel de beweringen van den heer Mar
chant als die van burgemeester ter Laan zoo
afdoende, dat de heeren er stil van werden en
voegde er bij, dat zij beter hadden gedaan, den
tekst van het „ontwapenings"-plali eens te be-
studeeren.
Op een vraag van den heer Oud stelde de
minister den tekst van zijn studiemateriaal
zelfs beschikbaar maar dat deze vrij. dem. af
gevaardigde nog vroeg of de minister dit beele
Deensche wetsontwerp voor de Nedcrlandsche
Kamerleden wilde laten drukken, leek ons,
voor een oud-belastingambtenaar, toch wel bui
tengewoon vrijmoedig!
Ook de „ontwapening" van Zwitserland il
lustreerde de minister even met de nuchtere
mededeeling. dat daar pas 20 millioen was
gevoteerd voor de landsverdediging, terwijl hij
in den aanvang nog de neutraliteitskwestie
kort en bondig uiteenzette.
„Een veldheer wint reeds veel al wint hij
niets dan tijd", dachten wij bij ons zelf, toen de
minister drie uur lang sprak over leger en
vloot. Maar het laatste half uur toonde de
bewindsman zich werkelijk in zijn volle kracht,
toen hij het princiep der landsverdediging uit
eenzette en, herinnerend aan de samenwerking
van allen in de vergadering voor „Volkenbond
en Vrede'' ook een beroep deed op samenwer
king van allen in het parlement voor het heil
van het geheele volk.
Het applaus, dat de impulsieve liberale oud
gouverneur van Kempen inzette en dat door.
andere leden werd overgenomen, was wel ver
diend.
De Katholieke Staatspartij kan er trotsch op
zijn, dezen burger, als opvolger vau een hunner
kranigste militaire specialiteiten, aan het
hoofd van 's landsverdediging te zien. Er kon
geen betere apologie voor het samengaan van
goed-Roomsch en goed-vaderlander-zijn geleverd
worden dan door het rustig, ernstig en van
verantwoordelijkheidsbesef getuigend optreden
van dezen kloeken Katholieken minister.
HET MONUMENT OP HET GRAF TAN JAN TOOROP, waar
van gisteren de plechtige inzegening plaats had
Nadere bijzonderheden over de ramp
TER HERDENKING VAN DEN 250sten
STERFDAG van Johan Maurlts van Nassau
wordt In Den Haag een tentoonstelling
gehouden van prenten op hem betrekking
hebbende. Johan Maurlts naar een gravure
Tan Govert Fllack
IN DE WONING VAN DEN HEER ELERIE
Men meldt ons uit Groningen:
Zooals wij nog in -een gedeelte onzer oplage
konden vermelden, is het huis van den heer
Elerie in een ruïne herschapen. Waarschijnlijk
is een groot stuk ijzer door het dak en vensters
geslingerd. De heer Elerie en zijn vrouw lagen
te bed, toen de zolder van de slaapkamer
instortte. Puin en brandstoffen waren op het
bed en overal elders terecht gekomen. De heer
Elerie, die geheel ongedeerd was gebleven,
stapte onmiddellijk uit het bed. Veel erger was
het echter met de vrouw gesteld. Zij zat geheel
bekneld tusschen ijzeren balken.
Do heer Ilermsen, lid van de vereeniging
E, H. B. O., heeft in samenwerking met zijn
m'edelid den heer van Lier, de vrouw uit de
benarde positie verlost.
Hij vertelde gisteren een verslaggever van 'I
„Nieuwsblad vau het Noorden" het volgende
Ik ben vanmorgen naar mijn werk gegaan,
waar ik om half zeven moet zijn. Onderweg
hoorde ik van het groote ongeluk en ben direct,
nadat ik op de zaak de presentielijst had getee-
kend, naar de plaats des onheils gegaan met
mijn vriend van Lier.
Eerst hebben wij even den heer Tuinema,
caféhouder op den hoek van de Veemarktstraat,
verbonden, die door een val, hij was uit bed
geslingerd, hoven het rechter oog licht gekwetst
was.
Wij zijn toen naar het huis van Elerie ge
gaan. De toestand was daar zeer gevaarlijk. De
trapleuning hing er los bij en men vreesde een
geheele Instorting. De commandant der brand
weer, de heer Ploeg, wilde ons tegenhouden,
daar hij het gevaar te groot oordeelde. Ik ben
daarop alleen naar boven gegaan en vond den
heer Elerie bij het bed zitten, waarop zijn
vrouw lag, wier hoofd al geheel verbonden was.
Een dik stuk ijzer lag naast haar op het bed
en het was ontzettend lastig haar weg te trek
ken. Eerst moesten de balken en het ijzer
voorzichtig worden weggewerkt Met dekens
en al heb ik haar opgenomen en hoewel zij
onder 't bloed zat, was zij toch nog bij machte
orn haar handen om mijn hals te slaan en te
houden. Voorzichtig heb ik haar de trap afge
dragen en verve lgens is zij per auto van het
Roode Kruis naar het Academisch Ziekenhuis
vervoerd. Het zal ongeveer zeven uur geweest
zijn, toon zij daarheen vertrok.
De verwoesting in de woning van de
familie Kraak
Omstreeks elf uur heeft een verslaggever van
hetzelfde blad poolshoogte genomen in het
perceel Moeskensgang 16, waar de toestand
eveneens verschrikkelijk was. Een gloeiend stuk
van den ketel is daar door het dak geslagen
waardoor de geheele bovenverdieping naar be
neden is gestort. Men ziet hieruit hoe hevig
de ontploffing is geweest. Immers de Moes
kensgang ligt toch zeker op een afstand van
500 M. van de plaats des onheils.
De heer H. de Vries, wonende Moeskensgang
12, die op dit onderdeel van de treurige ramp
kordaat is opgetreden, deelde het volgende
mede: Omstreeks half zes werd ik opgeschrikt
door den verschrikkelijken knal. Mijn vader
kwam direct bij me en zei: „Hendrik, ga eens
bij de Kraak's kijken, want daar is iets ge
beurd. Ik zag geen kans om de woning van de
familie Kraak binnen te komen en ben daarop
bij den heer Hilberdink, die in de Moeskens
gang no. 18 woont, achterlangs gegaan en zoo
doende wist ik met heel veel moeite op de bo
venverdieping van perceel 16 te komen. De toe
stand was daar wanhopig. Ik moest eerst een
heele hoop dakpannen naar beneden gooien,
latten doorzagen, voor ik bij het bed kon ko
men, waar een dochter van den heer Kraak, Ida
en haar elfjarig dochtertje lagen. Het kind was
vrijwel ongedeerd, behalve een buil aan het
hoofd. Ik heb het dochtertje naar beneden ge
bracht, waar Dr. Nathan aanwezig was. De
dochter van den heer Kraak lag toen nog bo
ven. Alleen kon ik deze niet helpen. Met Dr.
Nathan ben ik toen weer denzelfden weg ge
gaan, dien ik eerst had genomen om de boven
verdieping van Kraak's huis te bereiken. Ik
heb den dokter toen bewonderd. Hij ging overal
tusschendoor, terwijl de dakpannen aan alle
kanten naar beneden vielen. Met behulp van
een lantaarn van een politieagent kon hij mej.
Kraak onderzoeken. Haar eene been was ver
brijzeld. Toen zij verbonden was, hebben we
haar in dekens, die we van de brandweer kre
gen, op een ladder gebonden en op zoo'n manier
konden wij haar uit het hula naar beneden
I laten zakken, vanwaar zij naar het ziekenhuis
13 vervoerd. Beneden in bet huis lag de oude
heer Kraak, die onder steeneu bedolven was
geworden en diens kleinzoontje. De eerste was
tamelijk ernstig aan het hoofd verwond. De
kleine jongen had slechts een onbeduidend
gaatje in zijn hoofd. De vader en moeder van
dezen kleinen baas, die cok in het huis waren
bleven ongedeerd.
De dood van mej. Koers
Het schip „De Goede Verwachting", schip
per J. Koers, gedomicilieerd te Bierum, was
met twee andere schepen op weg naar Hooge-
zand. De drie schepen, Waarvan „De Goede
Verwachting" het achsterste was, waren juist
op het moment, dat „De Onderneming" met
haar sleep bij de Bontebrug was gekomen
daar aanwezig. Schipper Koei's, diqfi wij gister
morgen om half tien diep onder den indruk
van het tragisch gebeuren, in den vroegen
ochtend spraken, deelde ons het een en ander
mede. Op onze vraag vertelde hij, dat juist
toen de explosie plaats vond, zijn schip
ongeveer naast „De Ondorneminig" lag.
Ik liep, zoo vertelde hij, aan het dek, terwijl
mijn vrouw aan het roer stond. Hoe het pre
cies gegaan is kan ik niet zeggen. Plotseling
klonk er een geweldige knal. ik zag vuur en
damp. Het water golfde ontzettend en sloeg
over de schuit heen. Ik dacht dat wij met ons
allen zouden zinken en ik begrijp nog niet hoe
het komt, dat dit niet gebeurd is. Ik ben
naar het roer geloopen en heb daar het ver
schrikkelijke gezien. Mijn vrouw had waar
schijnlijk een stuk ijzer tegen het achterhoofd
gekregen. Onze beide kinderen lagen in de
roef te slapen. Hun is gelukkig niets overko
men.
De arme man, dien plotseling een zoo zwa
re slag heeft getroffen is zelf er tamelijk goed
afgekomen. Slechts een aantal kleine schram
metjes in het gezicht.
Het schip liep tamelijk veel schade op, even
als de lading, welke bestond uit slakkenmee)
en kalkmergel.
Op de beide schepen die met „De Goede Ver
wachting voeren, is niets bijzonders gebeurd,
evenmin als op de schepen van de sleep zelve
hoewel men ook daar wel even in angst heeft
gezeten, dat door den hevigen golfslag de
vaartuigen zouden zinken. Als bewijs hoe hoog
die golfslag wel is geweest dieuo, dat het
water over de kaden stroomde.
Een griezelige vondst
Hoe geweldig de ontploffing wel geweest is
bleek, toen men de lijken van den schipper
en zijn knecht vond. Boven op het pakhuis
„Ceres" van de firma A. M. Pannenborg, eige
naar de heer Brinker, heeft men van een der
lijken een arm gevonden. De overige resten
van bet lichaam kwamen terecht in de keuken
van de woning van den heer Stuitje, Vee
marktstraat 93a, zoodat deze geheel over het
hooge pakhuis heen geslingerd zijn.
De heer Stuitje vertelde ons, dat bij door
den knal was wakker geschrokken en op
hetzelfde oogenblilt voor zijn bed had gelegen.
Het eerste, wat ik toen deed, zeide hij, was
naar mijn vrouw kijken die naast me lag.
Toen ik zag, dat die niet gewond was vloog ik
nit de achterkamer waar we slapen naar boven
naar mijn dochtertje die gelukkig ook geen
vorwonding had opgeloopen. Toen ging ik
verder kijken. Achter is alles ingedrukt bil
ons. Ik kwam in de keuken. Toen er licht
ontstoken was bleek, dat er verschillende
llchaamsdeelen van een der omgekomen slacht
offers lagen. Ik heb toen direct de politie ge
waarschuwd, die al buiten rondliep.
Het andere lichaam is nog verder over de
hulzen heen geslingerd.
Dat de schade in de duizenden e^i duizenden
zal loopen, staat vast.
JALOUZIE BIJ HET AFSCHEID
De Rechtbank te 's-Hertogenbosch veroor
deelde Donderdag den arbeider M. v. d. L. uit
Eindhoven, tegen wien wegens doodslag 5
jaren was geëischt, tot 4 jaren gevangenisstraf
met aftrek en voorarrest. Verd. had de vrouw,
met wie hij in ongeoorloofde verhouding had
geicef l en die hem bij bet .afscheid nemen een
portret had laten zien, uit jaloezie tieu mes
steken toegebracht, tengevolge waarvan zij
bijna onmiddellijk dood was.
XL
Enkele interessante mceningen van ouder-
wetsche en hardleersche en zeer liefdelooze
menschen.
Op gebied van goedgeloovigheid ten op
zichte van Katholieke landgenoolen heerscht
onder de protestanten een ontstellend-dwaze
opvatting. Wc hebben de feiten uit beslist
onverdachte bron.
't Was in een bus. Een geestelijke zat daar
rustig in te rijden, zoover als die rustigheid
dan gaal; achter hem zat een jonge vrouw
met een kindje van ongeveer een jaar. Die
voorbeeldige en gelukkige moeder heeft heel
de route zich bezig gehouden met de harte
lijke ontboezeming, bedoeld jegens den
priester: kindje, wees maar big. dat ge niet
in een iclooster geboren bent, want dan had
den ze je in de ongebluschte kalk gestopt.
Behalve een staaltje van fatsoen en ver
draagzaamheid, ook een aardige bijdrage van
volksgeloof.
Toen na het bouwen van een klooster, pas
geleden, er gelegenheid was om het te be
zichtigen, kwam de eenvoudige vraag eruit:
wanneer komen nu de Zusters?
Heel gewoon meende die, dat Paters en
Zusters doodgewoon samenwonen, want:
kloosters, weet U?..~
Bij een glas bier werd heel ernstig bepraat,
en ze hadden het ook uit onverdacht-
protcstantschen mond: daar ivaren Zusters
gekomen. Nu zouden er vroeg of laat wel
Paters komen en dan bestond er ook altijd
een onderaardsche gang....
En je zou zien, geen enkel arbeider zou
daar iets van merken! Of die zoo dom ge
scholden monniken ook de heele boel te
glad af zijn.
Een zeer curieus feit. Een dame van pl.m.
40 jaren, en niet onontwikkeld, moest-op een
keer een geestelijke spreken. Het was een
Pater op een parochie. Ze zat niet erg gerust
in de spreekkamer. Het onderhoud liep af.
Een volgenden keer ging het beier. De gees
telijke durfde ondeugend op ie merken, dat
ze den vorigen keer niet erg op haar gemak
geweest was. En toen bekende ze: moeder,
had haar gewaarschuwd: misschien kwam
ze er wel niet levend uit. Voor ze binnen
ivas, had ze al hartkloppingen en angst
zweet gekend. En in de spreekkamer had ze
voetje voor voetje den vloer geprobeerd of
er misschien geen luik hier of daar losliet!'
Dat staat immers zoo in dc boeken: onzicht
bare luiken, je verdween en niemand zag je
terug!
Inderdaad heel rare menschen met nog
zonderlinger mceningen.
,T)e gouden keten, die Rome en
Nederland bindt, sal door het
Nederlandsch priester-college te
Rome in glans en hechtheid
nog toenemen"....
Paus Pius XI in Zijn toespraak
tot de Nat. Nederl. Bedevaart.
Giften worden aan ons kantoor te Rotterdam
en aan onze Bijkantoren te Amsterdam, Den
Haag, Dordrecht, Schiedam, Gouda en Pretoria-
laan Rotterdam, tegen kwitantie gaarne in
ontvangst genomen, alsmede per giro onder
no. 11735 Rotterdam.
Vorig bedrag 29.932.03
Scbaalcolleete Parochiekerk H.
Willihrordus huiten de Veste,
Amsterdam 1.200.—
Schaalcolleote Parochiekerk H.
Willihrordus binnen de Veste,
Amsterdam 235/—
Sehallcoilecte Parochiekerk H.H.
Petrus en Pauius, Amsterdam 80.
Schaalcollecte Parochiekerk H. Nico-
laas, Amsterdam 50.55
N N., Amsterdam, tot intentie van
de H. Maagd Maria, op Haar
feest van 8 December 10.
Familie R., Rotterdam, tot zekere
intentie 2.50
G. F. C. v. d. P„ Rotterdam, tot
zekere intentie 2.50
N N., Leiden 1.50
N N., Wassenaar 10.
De W., Rotterdam, ter eere van de
H. Tberesia 1.
Van een weddenschap, welke F. L.
verloor aan AV. M., Groningen 2.50
Totaal ƒ31.527.58
Het slachtoffer aan de gevolgen
overleden
Mej. M., die Dinsdag aan de halte Gouwsluis
te Alphen a/d Rijn onder den trein raakte,
waardoor haar beenen werden afgereden ls
gisteren in het Diaconessen huis te Leiden aan
de gevolgen overleden.
Een werkman verwond
Gisterenmiddag is de werkman A. L. D„
werkzaam aan de gasfabriek aan den Trekweg,'
te 's-Hage, ejpistig aan het gelaat verwond, door
dat hij een pot met kokend zuur over zich
heen kreeg. De brandwonden waren van dien
aard, dat de Geneeskundigen Dienst overbren
ging us r het ziekenhuis noodig oordeelde.
ERNSTIGE VAL
Bij den tunnelbouw nabij de Staatsmijn
Maurlts te T.utterade is een arbeider van circa
6 Meter lioogóe gevalieu Met inwendige ver
wondingen is hij naar het hospitaal te Sittard
overgebracht.
