m
De watersnood in Zuid-West Frankrijk
De dag van nationalen rouw
I
DINSDAG 11 MAART 1930
PAGINA 3.
DGUMERGUE BIJ DE
SLACHTOFFERS
Geschiedenis der suffragettes
een ware terreur
A. K.
Poëzie en Proza
MODEPRAATJES
UIT MOORDRECHT
UIT OUDEWATER
UIT WADDINXVEEN
VENTEN ZONDER VERGUNNING
NIEUWERKERK A. D. IJSSEL
ommm
r f f f,
l l
De steunactie.
(Van onzen correspondent.)
P a r ij s, 9 Maart.
Frankrijk is vandaag in rouw! Het besluit
dsr kamers, om dezen Zondag tot dag van
nationalen rouw te verklaren, heeft de sym
pathie van het publiek, dat algemeen met de
overheid heeft meegewerkt, om den dag tot
een hulde aan de tallooze slachtoffers te maken
en de gelegenheid heeft aangegrepen, om de
tienduizenden die in nood verkeeren, te steu
nen.
Het voorbeeld van de regeering, om van alle
publieke gebouwen de vlag half stok te han
gen, is ook door de groote instellingen en een
groot deel van het publiek gevolgd. Geen
muziek, de plaatselijke feestelijkheden uitge
steld, en de schouwburgen en cinema's, die
open zijn gebleven hebben aan hun voorstel
lingen het karakter van liefdadigheidsfeesten
gegeven, collecten gehouden om belangrijke
bedragen aan het Ingestelde nationaal comité,
in welks bestuur ook Z. Em. kardinaal Verdier
heeft zitting genomen, te kunnen afdragen.
Ook langs de straten werd op breede schaal
gecollecteerd. En de offervaardigheid is zeer
groot. Behalve de groote buitenlandsche giften,
waaronder de vorstelijke gift van Z. H. den
Paus, zijn bij de geopende rekening van de
Fransche bank reeds millioenen ingekomen. De
gemeente Parijs gaf twee millioen uit de ge
meentelijke kas en een millioen uit die van de
aepartementa-le klas; de groote gemeenten
melden ook zeer belangrijke giften, terwijl de
particulieren als om strijd de lijsten teekenen.
Men verwacht dat de schatkist minstens een
milliard zal moeten beschikbaar stellen, doch
de steunbeweging moet ook fabelachtige som
men opleveren. De schade toch wordt thans op
nicer dan twee milliard geschat.
Nog steeds is geen definitieve doodenlijst op
gesteld. Onder de puinen worden nog steeds
lijken gevonden. De eerste begrafenissen heb
ben plaats gehad en zijn zeer ontroerend ge
weest De president van de republiek, verge
zeld van den minister-president, heeft bij zijn
bezoek aan de geteisterde streek op den eersten
dag het gebied van de Tarn in Tarn-et-Garonne
bezocht, waar de ramp is begonnen en in welk
gebied het aantal geborgen lijken reeds 132
bedraagt. Hij heeft eerst het geheel vernielde
Moissac bezocht en vandaar uit Montauban,
Reynies Villemur, Lavaur en Mazamet, stadjes,
die zoo zwaar geleden hebben en zooveel slacht
offers tellen, en da tusschen gelegen plaatsjes,
waarbij er geen zijn, die niet om dooden treu
ren.
In die plaatsen zijn de ruïnes reeds bloot ge
komen en wordt het opruim!ngswerk met
koortsigen ijver voortgezet, ook al kan men
zich niet meer de illusie maken, nog slacht
offers te redden. Het schouwspel is hartver
scheurend. De vernieling is zóó volkomen, als
indertijd aan het oorlogsfront, de steden en
dorpen na hevig en langdurig bombardement.
Do hulzen zijn leterlijk uit elkander gescheurd
door de ontzettende kracht van de watergolf,
die van de glooiing stortte. Balken en muur
brokken zijn vaak meegesleurd en de puinen
liggen soms zóó verspreid, dat het is alsof de
woeste stroom de sporen van zijn vernielings
werk heeft willen meevoeren. De bevolking be
vindt zich op de hellingen zoo dicht mogelijk
bij haar weggevaagd bezit, in rouw en versla
genheid.
In de stadjes zijn het juist de industrieele
gedeelten, langs de riviertjes gelegen, die zijn
neergeslagen. De industrie in deze streek moet
dan ook geheel opnieuw worden opgebouwd.
De lagere boerderijtjes en woonhuizen zijn
zonder uitzondering vernield. En bij en rond
a'. die puinen zitten de bewoners in rouw, want
er is bijna geen familie, of zij heeft een of meer
van haar leden onder de slachtoffers der cata
strophe.
De verlatenheid va de overstrooming in
s Frankrijk. "Wrakstukken versperren een
brug bij Montauban
De heeren Douraergue en Tardieu hebben
overal de bevolking moed ingesproken en snelle
hulp beloofd #en prijzen de bevolking zeer voor
haar moedige houding in de zware beproeving.
De heer Tardieu heeft reeds beloofd, dat een
wet^zal worden ingediend, waarbij de materieele
gevolgen van de ramp methodisch zullen wor
den opgeheven, zooals dat is gebeurd na den
oorlog voor de verwoeste gebieden ia het Noor
den. Tal van gemeenten zijn er niet beter aan
toe dan die van de oorlogszone. Maar ook moet
gezorgd worden voor een groot aantal weezen
en een groot aantal gezinnen, die hun kostwin
ner hebben verloren.
Algemeen blijft intusschen de verbazing dat
de ramp zulk een omvang heeft kunnen nemen.
Moissac lag bij de nauwe rivierbedding, doch
te Montauban heeft de river een breedte van
meer dan 100 M. en het rivierbed 17 M. bene
den het stadspeil. En toch is de stad grooten-
deels verwoest. De hoeveelheid water, die vooral
dien Maandagnacht zich over deze streek
heeft gestort, moet immens zijn geweest. Te
Reynier, dat zeer hoog boven de rivier lag en
waar nimmer aan de mogelijkheid van een
overstrooming gedacht is, is alleen de kerk
overeind gebleven. Men tast dan ook nog steeds
in het duister omtrent het fenomenale feit van
dezen watersnood.
Zeker is, dat de langdurige ontbosschlngen
veel er toe hebben bijgedragen, om den rivieren
onregelmatiger afvoer te geven. Maar bosschen
mogen in staat zijn, de plotselinge kleinere
overstroomingen, na zware onweersbuien, te
regulariseeren, op een watermassa als thans
ls afgevloeid, hebben ze natuurlijk geen invloed.
Twee belangrijke elementen zijn nog de ca
lamiteit komen vergrooten. Vooreerst de enor
me sneeuwval, die in de Midi dit jaar, in de
tweede helft van Februari neerkwam. Die
sneeuw was aan 't smelten, en dit proces werd
plotseling verhaast door de zware en lang
durige regens.
Na het invallen der duisternis is toen over
het geheele gebied van de Tarn en haar bijri
vieren, de afvoer van het water plotseling zoo
hevig geworden, dat er zelfs niet meer te waar
schuwen viel. Onder den zwaren druk van den
stroom zijn sommige moeilijke passages voor
het water bezweken en verwijd, en de over
strooming kreeg daardoor een enorme breedte
en zette alom de wegen onder water, zoodat de
slapende bevolking der lager gelegen plaat
sen niet meer gewaarschuwd kon worden. Toen
men het onheil bemerkte, was het voor vluch
ten veel te Iaat.
De burgemeester van Montauban, cm een
voorbeeld te noemen, werd Zondagavond ge
waarschuwd, dat de Tarn onrustbaar steeg. Hij
wilde er heen doch op dat oogenblik vernielde
het water al de electriciteitswerken, zoodat
de stad in het duister werd gedompeld. Hij
liet alarm maken en in het duister vluchtte
de bevolking naar de hoogere gedeelten. Velen,
helaas, die nooit van overstrooming gehoord
hadden, waren er niet zoo toe te brengen have
en goed te verlaten. Toen in het kwartier van
Sapiac spoedig daarop eenige huizen onder den
druk van den snel wassenden vloed bezweken
en met doffe slagen ineenstortten, ontstond
er een paniek onder de vrouwen en kinderen.
Twee der redders, die tientallen vrouwen en
kinderen in veiligheid hadden gebracht, werden
ten slotte door den stroom meegesleurd en ver
dronken. De paniek was zóó gToot dat de vrou
wen zelfs in de reddingsbooten en vlotten niet
tot kalmte waren te brengen, twee sprongen er
uit en verdronken.
Een der omgekomen gardes-republicaines, de
onderofficier Boult, is van vermoeienis bezwe
ken. De doktoren hebben geconstateerd, dat hij
bij zijn laatste redding tengevolge van hart
verlamming bezweken is. Zijn eerst redding
was die van een familie met vijf kinderen, die
hij met bovenmenschelijke krachtsinspanning
van een zolder had gehaald, daar ze weerstand
boden en hun woning niet wilden verlaten. Tot
vijf keer in den nacht is hij tegen den stroom
opgeroeid, om woningen te bereiken en de be
woners te redden. De laatste keer had hij een
vrouw hooren roepen. Het begon toen te sche
meren. Het gelukte hem, opnieuw teruggaande,
met enkele kameraden, haar te vinden. Toen
hij haar zwemmend naar de boot had gebracht,
die niet door de boomen kon dringen, zonk hij
zelf plotseling weg.
Een ander garde-républicaine kwam om,
doordat het slachtoffer dat hij wilde redden
inplaats van in het water op het vlot sprong
waardoor dit omsloeg.
Alleen in Moutauba moeten 6000 noodlijden
den worden gesteund. Zij hebben niet alleen
hun have en goed, maar ook hun werkgelegen
heid verloren.
De president van de republiek heeft gisteren
het bezoek aan de geteisterde streken voort
gezet; in den ochtend bezocht hij de vallei
van de Aude, in den namiddag Beziers en om
streken. Tegen den avond is de presidentieele
trein naar Parijs teruggekeerd.
Voor het vertrek heeft de heer Tardieu ver
klaard, dat voor de getroffenen dezelfde
maatregelen worden genomen als voor de
oorlogsslachtoffers. De hulp zal allereerst be
treffen de voorziening in den individueelen
nood van de getroffenen, en daarvoor zullen
ook noodwoningen worden gebouwd. Vervolgens
zal schatting van de eigendommen plaats heb
ben, die daarna weder opgebouwd zullen wor
den. Het gemakkelijkst is het voorzien van
vee. Doch het geschikt maken van den bodem
voor den landbouw zal veel tijd en arbeid vor
deren.
Wat de industrie betreft, deze zal weer on
middellijk aan voorraden en machines en lood
sen worden geholpen om te voorkomen dat
de streek door werkloosheid wordt geteisterd.
En ook moet tegen verplaatsing van de indus
trie en-tegen uittocht /an de arbeidskrachten
worden gewaakt. Ook voor de bosschen zal nu
worden gezorgd.
Tardieu heeft er ook z'jn voldoening over
uitgesproken, dat Frankrijk, politiek dikwijls
zoo verdeeld en zenuwachtig in kleine moeilijk
heden des levens, in deze groote beproeving,
die het treft, weer zijn eensgezindheid en
kracht toont.
De deelneming van president
Hindenburg.
Eeu N.T.A.-teiegram uit Parijs meldt nog
dat de Duitsche gezant von Hoesch gisteren
een bezoek heeft gebracht aan het Elysee, om
den president der republiek da persoonlijke
deelneming te gaan betuigen van president
Hindenburg.
Daar president Doumerque nog ryiet terug
was van zijn reis door het geteisterd gebied,
werd de Duitsche gezant door den secretaris
generaal Michel ontvangen.
::n
LEDEN VAN DE HISTORISCH GEWORDEN RICHMOND BLUES d'ef'ileeren voor president Hoover, bij de liuld-ebe tooging voor
den grooten Amerikaanschen strijder Generaal George Washington.
MGR. ORSENIGO'S VERTREK
UIT BOEDAPEST
Een plechtig en hartelijk afscheid
BOEDAPEST, 10 Maart. (H.N.) Da pause
lijke nuntius, mgr. Cesare ürsenigo, die tot
nuntius te Berlijn is benoemd, heeft gisteren
Boedapest verlaten, om zich eerst naar Rome
en later naar Berlijn te begeven.
Na afloop van de vespers begaf de nunttns
zich, door een talrijke menigte begeleid, naar
het Zuiderstation, waar in de feestelijk verlich
te en versierde wachtkamer het afscheid plaats
had.
Tal van autoriteiten, o.a. de minister van bul-
tenlandsohe zaken, de burgemeester van Boeda.
pest, vele hooge geestelijken en 't diplomatieke
oorps waren hier samengekomen, om van den
vertreltkenden nuntius afscheid te nemen.
De nuntius dankte op de hartelijke toespra
ken in bewogen woorden voor de vriendschap,
welke hem te Boedapest was ten deel gevallen
en eprak de beste wenschen uit voor den ver
deren bloei van Hongarije.
Ook op de verschillende stations, welke de
trein op Hongaarsch grondgebied passeerde,
werd den vertrekkenden kerkvorst door het
saamgestroom.de publiek een hartelijk afschel*}
gebracht.
Of er sensatie werd verwekt-...
Mrs. Pankhurst heeft te Londen haar stand
beeld gekregen; het is met veel belangstelling
onthuld en men doet inderdaad ook mensche-
lijkerwijze goed alias wat eens gebeurd is maar
met den mantel der liefde te bedekken. Dit
neemt niet weg, dat uit historisch oogpunt
vooral de eerste maanden van 1913 „voor het
nageslacht" met enkele grepen mogen her
leven.
De Engelsche sufragettes, de kiesrecht-da
mes oefenden toen een ware terreur uit, waar
zij maar konden. Er werd met recht van „suf-
fragitis", van kiesrechtvrouwen-waanzin ge
sproken, welke een dusdanigen vorm aannam,
dat de vraag werd gesteld of men niet het best
deed deze „misdadigsters" eenvoudig in een
krankzinnigengesticht op te sluiten. Het waren
„misdadigsters" naar haar gedragingen en
haar daden waren krankzinnig in aard en
wezen. Huizen werden in brand gestoken, bom
men werden gelegd, ruiten werden stuk gesla
gen. Veel sensatie werd verwekt door de suf
fragette Emily Davidson, die bij de Derby-
rennen plotseling toesnelde op het paard „Am.
mer", dat aan den koning toebehoorde. Zij
greep het bij den teugel, zoodat de jockey Jo-
nee viel en gekwetst werd. De vrouw zelf werd
ernstig gewond en moest haar daad met den
dood bekoopen. Haar begrafenis werd een nieu
we militante demonstratie. Emily Davidson
verborg zich In haar daadwerkelijke actie, tot
driemaal toe in het Lagerhuis; eens zelfs in
een buis van de Centrale Verwarming. Zij
stichtte brand in het hoofdpostkantoor, werd
negen maal gevangen gezet, en driemaal daar
uit ontslagen, omdat zij weigerde voedsel tot
zich 'te nemen. Zij verschanste zich eens in de
cel van haar gevangenis: met een brandslang
werd zij tot andere gedachten gebracht. Toe»
men haar kunstmatig voedde, wierp zij zich
uit protest de trappen af.
Een der vele keeren, dat mevr. Pankhurst
tot gevangenisstraf was veroordeeld, werden
plannen beraamd om zich op den rechter, die
liaar vonniste, rechter Lush, te wreken; men
wilde diens zoon, die te Harrow school ging,
ontvoeren.
In den ochtend van 9 April 1913 lieten de
Londensche kiesrechtvrouwen de Londenaars
leelijk schrikken door het afvuren van een bij
Dudley House staand kanon van Sebastopol.
Op het kanon was een plakkaat bevestigd,
waarop te lezen stond: „Votes for Women!"
„Kiesrecht voor de Vrouwen!" Het was nog
slechts een onschuldige aardigheid. Op Woens
dag 11 April van hetzelfde jaar veroorzaakten
de furiën bijna een verschrikkelijke catastro
fe; In een der treinen, welke veel handelslie
den uit Londen naar de voorsteden vervoerde,
vond men een extra zwaar geladen dynamiet-
bom, welke, als zij tot ontploffing was geko
men, een ernstig onheil zou hebben veroor
zaakt. Bij ontdekking van de bom ontstond in
den trein een hevige paniek.
Aan de noodige gelden, de nervu3 rerum,
hadden In die dagen de suffragettes aanvan
kelijk geen gebrek, zoodat de regeering in over
weging nam de kas in beslag te nemen. Die
kas vormde een groot gevaar voor de veilig
heid in Londen. Hoe de dames aan de pecu-
naire middelen kwamen, leert een verslag van
een op 9 April 19X3 gehouden bijeenkomst in
Albert Hall onder leiding staande van mrs.
Drummond. In deze vergadering werd een col
lecte gehouden voor de propaganda. Men kon
daarbij terstond zijn gave offeren en ook voor
een bedrag inschrijven. Dadelijk werd een be
drag van bijna 15.000 pond bijeengebracht. Er
bevonden zich giften onder van 1000 en
3200 p.St. Zeer vele dames stonden staande de
vergadering kostbaarheden en sieraden af
„voor het goede doel"; de bestuurstafel had
tenslotte veel weg van een juwelierswinkel.
Een oudje, dat leefde van een staatspensioentje
tracht zelfs een zakje farthings, stuivertjes
van vele jaren moeilijk sparen. Zoo kwam men
aan geld om den oorlog voort te zetten.
Op 15 April werd sensatie verwekt doordat
in een melkkan, welke tegen een pilaar aan de
buitenzijde van de Bank of England was ge
zet, een bom werd gevonden. Een bobby, die de
eerlijke vinder was en eens in de melkkan had
geneusd, dompelde het ding in eeu naburige
fontein, zoodat de bom onschadelijk werd. De
bom was op wetenschappelijke wijze samenge
steld en bevatte een hoeveelheid kruit plus
een uurwerk met eiectrische batterij.
Groot opzien baarde Indertijd de ontdekking,
dat de verwoede vrouwen niet pro Deo of uit
idealistische aandrift werkten. Bij een overval
in een der kiesrechtvrouwen-clubs vond men,
dat de vereeniging in een paar maanden 76000
gulden aan „salarissen" had uitgegeven. Miss
Annie Kenney, voor de afdeeling bommen,
stond genoteerd voor een weekloon van 60
gulden. Miss Kerr en mrs. Drummond, befaam
de ruitenbreeksters ontvingen wekelijks ieder
45 gulden.
Een eigenaardige bijzonderheid was, dat de
meeste kierrechtdames hoogst ontwikkelde
vrouwen waren. Daarom werd de toenmalige
moderne meisjes-opvoeding sterk becritiseerd.
Een Engelsche psycholoog heeft zich destijds
moeite gegeven om de houding van vrouwelijke
gymnasiasten en studenten in den huiselljken
kring gade te slaan. Hij noemde deze bedroe
vend. Door hare aanmatiging, onverschillig
heid, verwaarloozing van uiterlijk schoon, de.
den zij het familieleven verkillen. Intusschen
de wereld draait nog, en over kiesrecht wordt
anders gedacht. Maar dat de suffragettes ge
schiedenis hebben gemaakt, is zeker.
Een romantisch eiland
HET PROCES VAN BARONESSE
DE SAINT—LéGER
In het blauwe Lago Maggiore, daar liggen
twee eilanden: San Pancrazio en Sant Apol-
linare.
San Panqrazio is 24000 vierkante meter groot
en Sant Apollinare heeft maar een uitge
strektheid van 5000 vierkante meter.
Een geheimzinnige sluier blijft met de neve
len van azuur water en het blonde waas van
het Zuidelijke zonlicht geweven om dat eiland
San Pancrazio, en niet alleen de vele toeris
ten, van her en der gekomen, om te spelevaren
op dat paradijzelijke Lago Maggiore weten
niet, wanneer zij het eiland voorbijgaan, dat
het lang geen alledaagsehe geschiedenis is,
die zij gesloten laten, maar ook de bewoners
van het naburige Brissago en Ronco waren er
tot voor kort onwetend van, dat het eiland
bewoond werd door een zeer voorname, maar
even zonderlinge en nog meer menschenschuwe
dame.... De weinigen, die trachtten voet aan
land van San Pancrazio te zetten, werden in
hun moedig pogen afgeschrikt door een pa
trouille bassende waakhonden en 'n regiment
blazende katten....
San Pancrasio en Sant Apollinare worden
beiden genaamd de „Isole de Brissago" naar
het wonderprachtige grensdorp Brissago, het
mooiste plekje van Tessin.
De eilandjes zijn tooverachtig schoon, maar,
tot den allerjongsten tijd lacie, geheel verwil
derd en jammerlijk verwaarloosd.
Rond het jaar 1000 heette het grootste eiland
naar Sint Sylvester, en in 1131 bouwde er Gio
vanni Meda een klooster, dat bewoond werd
door monniken der Humiliatenorde, die in de
16de eeuw werd opgeheven. Daarna verviel
het klooster, en de geschiedenis van het eiland
verzonk in de vergetelheid.
Totdat in de tachtiger jaren op San Pancra
zio een dynamietfabriek gevestigd werd; een
vreemd aanknoopingspunt met het vorige
hoofdstuk der historie; deze fabriek "vloog in
de lucht, en daar het eiland deze stichting ook
aan een zelfde ongeval te Ascona te wijten had,
had het daaraan evenals Aoona ook de ver
huizing te danken. De fabriek werd over de
grens in Lombardije geplaatst, en het eiland
bleef als 'n verkoolde ontredderde ruïne in het
stille meer achter.
In 1885 vestigde zich toen op San Pancrazio
een jeugdige en zeer voorname dame. Deze
was baronesse de Saint-Léger. Zij, gesproten
uit een oud-adellijk geslacht, veranderde het
kaalverbrande eiland binnen korten tijd in een
toovertuin. Zij liet humus-aarde in zakken aan
voeren, en met heel veel moeite en zorg slaag
de zij er in een flora te verwekken, die volko
men harmonieerde met de omgeving van een
Lago Maggiore.
Het schoone bezit San Pancrazio wierp geen
winsten af; en de wereldoorlog bezorgde de
débacle....
De schuldeischers vorderden hun geld, en
dreigden met een gedwongen verkoop. Maar
nog was het vermogen van Saint-Léger in staat
reddend in te grijpen. 1
De droom van de barones was gedroomd; de
menschenschuwe dame, die zich in afzondering
van de wijde wereld vergenoegd had met hon
den, katten en vogels, zij was gedwongen om
naar het vaste land over te steken en een koo-
per te vinden voor haar sprookjeseiland.
De baronesse was niet zóó ter wereld afge
storven, cf zij begreep, dat zij zakelijk te werk
moest gaan, en om haar goederen duur en goed
van de hand te doen, het niet in het verarmde
Europa moest zoeken, maar veeleer in het dol-
larland.
Zoo bereiken wij het doel van ons proza; dat
snapt u.
Zij wendde zich tot een veramerikaniseerden
Zwitser, mr. Rutis, in Texas, die niet bekend
met het bestaan en nog minder op de hoogte
van den toestand van San Pancrazio en Sant
Apollinare om als een eerzaam en eerlijk ma
kelaar inlichtingen won te ervaren of de ge
vraagde koopsom van 750.000 franc aan de
waarde beantwoordde.
Mr. Rutis wendde zich op zijn beurt naar
het Zwltsersche Propaganda-kantoor in New
York, waar men niet beter meende te kunnen
doen, dan hem een artikel thuis te sturen uit
P a r ij s, 4 Maart 1930.
Een soepele, niet te dikke en niet te dunne
mantel is in dezen overgangstijd met zijn sterk
wisselende temperatuur haast onmisbaar. Voor
zuik een mantel zijn de tweeds en nattës en
die de mode in zulk een
ruime mate biedt, voor
al om haar soepelheid bij
voorkeur aangewezen.
Aantrekkelijk zijn die
stoffen over het alge
meen ook om haar lcleu-
ren-combinatie. Aanvan
kelijk waren het de hei-
ge tinten, gemengd met
kastanje, rood, groen,
of wit, die 't meest suc
ces hadden. Later kwa
men de nuances grijs,
gemengd met grijs en
wit. Op 't oogenblik tre
den de blauwe en grijs
blauwe tinten in allerlei
combinaties meer op den
voorgrond.
Een mooi voorbeeld
van zulk een modernen
mantel geeft ons bij
gaand model. De man
tel is van geruit grijs
tweed met een sprekend
tailleur-allure. Als eeni
ge garneering enkele dé-
coupes en knoopen, die
aan de sobere, van on
deren wat uitloopende
lijn alle recht laten wedervaren. De sjaal-col
van liebt-grijs haas wordt er los bijgedragen,
zoodat men den mantel desnoods ook zonder
bont kan dragen. De mantel heeft dan ook
een col en revers van stof,' waarbij, voor het
geval hij zonder bont gedragen wordt, een
soepele sjaal gevoegd kan worden, die door
twee breede knoopsgaten gehaald Uan worden,
welke aan beide zijden van den col zijn aan
gebracht.
ZANGKOOR.
Onder leiding van den Zeereerw. Heer Pastoor
werd Zondag onder de Hoogmis, door het zang
koor op verdienstelijke wijze, de Mlssa „Te
Deum Laudamus'', van Perosi uitgevoerd.
Nadat het koor jarenlang een „rustkuur" heeft
ondergaan, is door het energiek optreden van
onzen Herder dit succes bereikt. Alle paro
chianen zullen hem er dankbaar voor zijn.
Mogen de heeren zangers ten volle begrijpen
dat alleen door voortdurende repetities veel
tie bereiken Is.
EIERENVEILING
Aanvoer 4325 kipeieren, prijs 3S5510;
90 eondeiere®, prijs 4905.00.
VOOR HET ACHTERLIJKE KIND.
Door den heer C. de Bode, hoofd der school
voor Buitengewoon Lager Onderwijs te Gouda,
zal op Vrijdag 14 Maart te 7% uur n m. hij
den heer Geleeds een lezing worden gehouden
over het onderwerp: „Zorg en onderwijs voor
heit achterlijke kind."
een brochure „All about Schwitzerland" van
April 1925, een artikel dat twee jaren oud was, j
dat vertaald was uit Zwitsersche bladen, en
waarin vermeld stond dat op verlangen der
crediteuren de eilanden verkocht moesten wor
den „in a bankrupty sale".
Amerikaansche redacteur had het ongeluk
gehad het faillissements-motief in deze historie
te brengen, daar, waar er nog geen sprake van
was.
De gevolgen spreken voor zich. Bovendien
had de brochure verteld, dat het bezit van de
barones op 109.500 franc getaxeerd kon worden,
een bedrag dat wel contrasteerde met de ge
vraagde 750.000 franc.
Saint-Léger klaagde daarop het New York-
scha bureau voor een kwart millioen aan; maar
Bern heeft in eerste instantie deze klacht af
gewezen, op grond van de feiten, dat het bu
reau niet de minste bedoeling heeft gehad om
de barones te benadeelen, en dat een schade
vergoeding niet kan worden toegewezen, om
dat alle aanwijzing van geleden nadeel en een
causaal verband in deze zaak ontbreken.
De barones was intusschen met deze uit
spraak heelemaal niet tevreden; zij heeft echter
van twee of in dit geval van drie kwaden het
minst kwade gekozen. Op het einde van 1927
kon zij beide eilanden wel niet voor 750.000
maar dan toch voor 356.000 franc kunnen ver-
koo pen.
In Tessin is men lang onzeker geweest, wie
de nieuwe eigenaar zou zijn. Niet ex-kroonprins
Wilhelm was het, zooals de geruchten in de
dagbladen bekend maakten; noch Gerhard
Hauptman. die bij Emil Ludwig thuis te Mos-
cia deze eilanden in de diepe verte vaak en
begeerig moet aanschouwd hebben, maar Max
Embden uit Hamburg, die San Pancrazio ge
moderniseerd beeft met electrisch licht, lan
dingsplaatsen, motorboothavens en autogarages
Barones de Saint-Léger heeft elders haar
eenzaamheid gevonden, weliswaar in de nabij
heid van San Pancrazio en Sant Apollinare, om
wellicht de droeve ervaring wakker te houden,
dat geen kapitaal zoo groot is ora een in zich
zelf gekeerde, menschenschuwe en afgezonder
de vrouw voor teleurstellingen te vrijwaren.
CONSULTATIEBUREAU.
Het consultatiebureau Groene Kruis, geves
tigd L. Burchwal (rooie dorp) is verplaatst
naar L. Burchwal in het pand vroeger bewoond
door K. M. Luiten, muziekleeraar.
KALVERENMARKT.
Op Vrijdag 1.1. gehouden kalverenmarkt waren
aangevoerd 78 stuks. De prijzen varieerden
van 8.tot 14.
GESLAAGD.
Mej. M. Baars heeft met goed gevolg haar
examen afgelegd voor de Industrieschool.
WINKELSLUITING.
De mamufacturiers alhier hebben besloten
om 8 uur hun winkels te sluiten. Gedurende den
zomertijd blijven de winkels echter open tot
9 uur. Op Zaterdagavond zal de sluiting echter
plaats hebben om 10% uur.
RADIO.
De radiio-distributie is alhier reeds in vollen
gang; het aantal aansluitingen bedraagt reeds
zeven.
LANDBOUW.
Vanwege de afdeeling der Holl. Mij. van
Landbouw zal de heer C. Hoogenboom, dieren
arts te Poisbroekerdam, aldaar in het café van
Van Eist een lezing houden over bestrijding der
kal veren ziekten.
ONDERLINGE BRANWAARBORG-MIJ.
De Onderlinge Brandwaarborg-Mij. Oudewater
Stad hield, onder voorzitterschap van den heer
Mullink een algemeente ledenvergadering in
hotel „De Roos".
De secretaris, de heer van Doornen, memo
reerde in zijn jaarverslag de financieeje moei
lijkheden die de maatschappij, als gevolg van
het bekende beheer van den gewezen voorzitter
in het afgeloopen jaar heeft moeten doormaken.
Door de heeren commissarissen werd bij monj}e
van den heer Geuiting verslag uitgebracht v^n
de gehouden controle van boeken en kas vgi
den penningmeester. Uit dit verslag blijkt, dat
de Maatschappij door de catastrophe een ver
lies van meer dan 10.000 gulden heeft geleden.
Boeken, kas en bescheiden van dan penning
meester bleken in orde te zijn. Aan de beurt
van periodieke aftreding was de heer A. Joosten
als bestuurslid en de heer G. L. Geuting als
commissaris. Beide aftredenden werden bijna
met algemeene stemmen herkozen. Hierna werd
door den voorzitter aan de orde gesteld de ver
kiezing van een nieuwen commissaris, wegens
aftreding van dan heer Jüngeling.
Met bijna algemeene stemmen werd de heer
IJff tot commissaris gekozen. Hij heeft de
functie aanvaard. Zoodat thans commissaris
zijn de heeren: J. Hoogenboom, G. L. Geuting
en B. IJff.
EEN DER STRATEN VAN MOISSAC ls Zuid-Frankrijk, nadat het water gevallen 0
HANDIG
Aan het oude Dorp liep de 2-jarige v. D-
de straat over juist toen een auto van den heer
Z. uit Rotterdam naderde. Een aanrijding was
niet meer te voorkomen. De automobilist
manoeuvreerde echter zoo handig dat de kleine
onder den wagen doorging zonder door de
wielen geraakt te worden. Wel een wonder!
AFGEZAAGD
De arbeider v. E. zaagde bij zijn werkzaam
heden de top van den rechterwijsvinger in een
fraismachine geheel af. Hij moest zich onder
heelkundige behandeling stellen.
VERBRAND
De huisvrouw van den heer T. Z, lcreeg een
pot kokende koffie over beide beenen. Met
brandwonden overdekt en in een zorgelijken
toestand is zij opgenomen en onder medische
behandeling gesteld.
VISCHACTE
Wij maken onze lezers voor zoover belang
hebbenden erop attent dat aanvraagformu
lieren voor een vischacte voor het as. hengei-
seizoen (aanvang 1 Juli) uiterlijk einde deze
week ter secretarie moeten zijn Ingeleverd,
zulks ter voorkoming van teleurstelling.
GEVONDEN VOORWERPEN
Ter secretarie alhier zijn inlichtingen te be'
komen omtrent een gevonden mallejan (wagen)
een fietspomp, een bietenriek en een belasting
plaatje.
Wederom zijn een tweetal kooplieden alhier
betrapt op het venten zonder vergunning n'-
M. v. d. B. uit Rotterdam en Th. v. L. uR
Haarlem. Belden zijn terzake geverbaliseerd.
ZIEKTEVERLOF
Den heer A. v. Leeuwen, onderwijzer aan de11
School met den Bijbel aan den 's-Gravenweg is
verlenging van ziekteverlof tot 1 Mei verleend
In zijn plaats zal tijdelijk een.
worden aangesteld.
Se werkman M. Knocp tfl© werkeeus
de spoorlijn te Nieuwerkerk bij de verzakki0^
heeft een zijner duimen zoo bezeerd da
hij zich onder behandeling moest stellen varl
Dr. de Jong.
i
