BERLIJNSCH AMUSEMENT
GRATIS VERZEKERD
Jagen is geen kinderspel
M
MODEPRAATJES
OP TIJD!
MAANDAG 17 MAART 1930
MARGARETHA SINCLAIR
EERSTE BLAD.
HEEREN EN DAMES IN DEN
ROODEN ROK
BONTE VERHALEN, OUDE KASTEELEN EN
GEUREN VAN WILDBRAAD
DE GELUIDSFILM
HET PAARDENSPEL
DE ZORGEN VAN DEN SPULLENBAAS
GIJ ZIJT DAN EERST
BEWAART UW
KWITANTIEN
|lllinil!lllllililllillil!!ll!ll!ll!ll!llll!llllll!llill!llllllllll||inilll!
EEN BLIJDE TIJDING
Pater E. van Voorst tot Voorst S. J. schrijft
j»is
Namens Z. H. den Paus heeft Kardinaal Gas-
parrl onlangs het volgende schrijven gezonden
aan Pater Agius S. J. over de devotie tot
Margaretha Sinclair. Commentaar is hierbij
overbodig. Duidelijk blijkt, dat de H. Vader
Vurig hoopt en met aandrang bidt, dat men in
breeder kring Margaretha's voorbeeld zal na
volgen. De duizenden, die Margaretha ook in
Nederland reeds vereeren, zullen zich verheugen
Over deze tijding, en, terwijl zij met grooter
vertrouwen het gebed voor haar Zaligverklaring
bidden, nu ongetwijfeld, meer dan ooit trachten
aan den wensdh van Z. H. te voldoen.
Uit het Vaticaan, 10 Januari 1930.
ZeerEerwaarde Pater,
Gaarne en met dankbaar hart heeft onze
Verheven Opperpriester de boeken en geschrif
ten aanvaard over uw landgenoote Margaretha
Sinelair, dat heerlijk bloempje van christelijke
deugd, welke U namens de „Schotsche Verken
ners" onlangs hebt aangeboden.
De Heilige Vader is u daar zeer dankbaar
voor en geeft uiting aan die dankbaarheid,
terwijl Hij u gelukwenscht met uw werk, dat
gti zoo te rechter tijd begonnen zijt.
Want men kan er niet aan twijfelen, of uw
geschriften zullen de godsvrucht van dit meisje
en de deugden, die haar ziel sierden, in breeder
bekend maken, en daardoor uw lezers uitnoo-
dlgen en opwekken, om op hun beurt haar
voorbeelden na te volgen, gelijk zij zelf zich
voortdurend heeft beijverd, om de heilige voet
stappen van Sint Theresia van het Kindje Jesus
te drukken.
Dit hoopt Zijn Heiligheid vurig en smeekt
Hij van den hemelschen Bruidegom der Maag
den met aandrang af.
Intusschen moge de Apostolische Zegen, wel
ken de Heilige Vader èn aan u, èn aan alle
leden uwer club met hartelijke liefde in den
Heer verleent, de mededeeling Zijner hemelsche
genaden voorbeduiden en verwerven.
Terwijl ik u hiervan kennis geef, noem ik
jmij gaarne,
onder betuiging mijner hoogachting
Uw zeer toegenegen
P. CARD. GASPARRI.
OM EEN PATENT
Bij de reproductie-apparaten voor muziek-
®U spreekfllm is het noodzakelijk een mecha
nisme te gebruiken, dat er voor zorgt, dat het
geluid stabiel en zuiver blijft.
Zonder zulk een mechanisme is eene behoor
lijke geluidsweergave onmogelijk.
Ta Berlijn had nu de Electrical Research
•en proces begonnen voor het Dultsche Reichs-
patentamt tegen een van de hoofdpatenten
en tegen drie nevenpatenten der Kuechenmeis-
ter-Tobis-Klangfilm-Groep, welke deze geluids-
reguleerings-methode beschermden.
In Engeland had de Western Electric, waar-
Van de Electr. Research Cy. eene dochtermaat
schappij is, dit gewichtige zgn. Vliegwiel-pa
tent eenvoudig gebruikt, evenals in andere
landen b.v. Frankrijk, onder, bemerking, dat
dit patent nietig was.
Onderwijl is nu voor het Duitscheh Reichs-
patentamt den 13 Maart jj, de beslissing be
treffende het hoofdpatent en 2 nevenpatenten
(èn gunste van de Kuechenmeister-Tobis-Klang-
film-groep gevallen, terwijl een nevenpatent
van geenerlel beteekenis verviel. De vordering
der Electrical Research Cy (Western Electric)
tot nietigheid is daarmee afgewezen en heeft
de Kuechenmeister-Tobis-Klangfilm-groep dus
dit zeer gewichtige proces gewonnen.
De beteekenis van dit resultaat is dd&rom
van groot belang, omdat wel te verwachten is,
dat ook andere buitenlandsche patentrechters
hetzelfde standpunt zujlen innemen, waardoor
de Kuechenmelster-Tobis-Klangfilm-groep be
langrijke rechten verkrijgt tegenover al diege
nen, die spreekfilmapparaten gebruiken of ge
kocht hebben van Amerika, waarbij van het
yliegwiel-patent gebruik wordt gemaakt.
ONDER DE KABELS, VAN DE GROOTSTE HANGBRUG DER WERELD: het duizelingwekkende werk
van een ingenieur, die 15 van de kabels onderzoekt aan den New-Yorkschen toren van de Hudsonbrug
SCHADE DOOR BANDJIRS
Op 2 ton geraamd
SOERAKARTA, 14 Maart (ANETA) De scha
de, den laatsten tijd door bandjirs in het So-
Josohe geleden, wordt geraamd op twee ton.
P a r ij s, 12 Maart 1930.
Een heel practische ensemble, waarvan men'
ook in het nieuwe seizoen nog heel lang pleizier
hebben kan, vindt
men hiernaast
weergegeven Zoo
lang het nog guur
blijft, draagt men
het costuum met
den drie-kwart
mantel, waarmede
het is afgebeeld.
Wanneer het wat
zachter wordt, laat
men den paletot
uit eg verschijnt
men in „tailleur".
Maar ook kan men
blouse en rok
alleen dragen, al
dan niet met den
mantel. Men ziet,
dat deze quatre-
piêces heel wat mo
gelijkheden biedt.
De blouse kan in
den rok gedragen
worden, of wel als
easaque, of gilet. Al
naar de omstandig
heden kan men ze
kiezen uit crêpe-de-
chine, crêpe-maro-
cain, tussor, of
linon genre linge
rie.
Voor de tailleurs
worden op het oogenblik graag heerenstoffen
gekozen, bijv. met een kastanje- of chocolade
fond en een smal wit streepje of ruitje.
Voor de ensembles, bestaande uit een kleinen
rechten paletot en een rok met een lichte blouse,
geeft men voorkeur aan tweeds en gemoeste
wollen.
De hierboven weergegeven drie-kwart mantel
is van grijs tweed met een col van velours, iets
donkerder van tint. De tailleur is van een
harmonieerende, gemengd grijze wol.
Zeeleeuwen in een warenhuis
(fan onsen correspondent)
B e r 1 ij n, Maart 1930.
EEN ENORME SCHIJNWERPER van meer dan 3 voet
diameter, die iets in het oog kreeg
Er zijn duizenden menschen, die concerten
en schilderijenmusea bezoeken, maar in hun
hart veel liever naar een clown kijken, die
degens slikt. Clownd zijn echter sedert lang uit
do mode en musea beginnen het te raken.
Maar er zijn toch dingen in de wereld, die een.
voudlg niet sterven kunnen en daartoe moet
ook gerekend worden het schouwtooneel van de
clowns bii uitnemendheid, te weten bet paar
denspel.
I-Iet circusbedrijf kwijnt, maar 't sterft niet.
De, beroemdste inrichtingen van dien aard
heeft men de een na de andere over den kop
zien gaan, om in de beeldspraak der betreffen*
de kunstenaars te blijven, maar altijd staat
ei ergens weer een man op, die apen, paarden
en leeuwen om zich verzamelt en den marsch
op gaat om het ten koste van een ongehoorde
energie tot op zekere hoogte te brengen om
daarna weer langzaam omlaag te glijden, de
vergetelheid en de armoede tegemoet.
Wanneer deze mannen op het hoogtepunt
hunner glorie staan, kan men tenminste één
ding van hen leeren en wel de kunst reclame
te maken. Een circus is tegenwoordig nog
slechts vol te krijgen wanneer men de men
schen er als het .ware met de haren naar toe
sleept en deze manoeuvre behoort uitgevoerd
te worden door den reclamechef van de inrich
ting. Op dit gebied hebben Barnum en Bailey
wei alle bestaande records geslagen, want hun
naam is nu nog gemeengoed van ontelbaren.
ofschoon er toch dertig jaren zoowat verstre
ken zijn sedert ze hun alles overstelpende in
vasie in Europa pleegden. Dertig jaar heeft
hun reclame hen overleefd en dat in een tijd,
die zoo snel leeft en zoo snel vergeet als de
onze. Men doe hun dat maar eens na!
Op het oogenblik is ook Berlijn door een cir
cus bezocht en wel door dat van Hans Stosch,
dat echter den meer pakkenden naam van Sar-
rasani voert. Sarrasani beoefent de reclame-,
makerij ook op enorme schaal, maar er be
hoort toch wat toe een stad van vier millioen
menschen van zijn tijdelijke aanwezigheid op
de hoogte te brengen.*) En daarmee is no gmaar
weinig bereikt, want het is nog veel moeilijker
de nieuwsgierigheid van een verwende, gebla
seerde, sceptische massa zoo te prikkelen, dat
een klein deel ervan tenminste de lange reis
begint te overwegen, die het circus van het
hart der stad scheidt. En dan nog die hooge
muur van het menschelijk opzicht, die overge-
klauterd moet worden! Want wat moeten
iemands kennissen wel zeggen, wanneer ze er
achter komen, dat men een avond aan een zoo
weinig mondain vermaak als een paardenspel
geofferd heeft!
Wat de familie Stosch betreft is deze van
oorsprong eigenlijk boer en glasblazer in het
Glogausche. De oude Stosch werd in zijn jonge
dagen echter door de romantiek van het cir
cusleven gepakt en daar hij een zeer energiek
jongeling was, was hij niet voor de glasblaze
rij te behouden. Met taaie hardnekkigheid leer
de hij in zijn vrije uren alle kunsten van de
clowns nadoen en eerlang sloot hij zich met
een stamkapitaal van 50 penningen bij een rei
zend paardenspel aan. Hier bracht hij het met
onverdroten ijver zoo ver, dat hij een paar
apen en katten kon koopen, welke gedresseerd
werden en hem een zekere zelfstandigheid in
het paardenspel-bedrijf verzekerden.
Hiermede was zijn eerzucht echter niet ge-
leseht. Hij streefde naar hoogere dingen en hij
bereikte ze. De hemel alleen weet ten koste
van hoeveel moeite, tegenslag en teleurstelling.
Maar in 1902 had hij toch een eigen spul bij
elkaar gerecruteerd, bestaande uit één dame
in paars tricot, negen paarden, vijf ganzen,
één varken en één beer. Dit ensemble, dat hij
Sarrasani doopte, zou zich in den loop der ja
ren tot den koning van de Duitsche circussen
ontwikkelen.
De tegenwoordige bezitter van dit spel heeft
eenigen tijd geleden een niet onaardig artikel
aan de „Vossische Zeitung" geschreven, waar
in heel wat verteld wordt over de zorgen van
een z.g. spullenbaas. x
Ondanks de slechte tijden voor de onderha
vige branche telt Duitschland momenteel tocb
nog 40 circussen, waarin 8000 menschen en
3000 dieren hun dagelijksch brood vinden.
Busch, de eens wereldberoemde en ook het
eenige vaste circus in Duitschland is sedert
al weer ten gronde gegaan, zoodat alle Duit
sche paardenspelen nu tot de rondreizende ca
tegorie behooren, Want een permanent circus
beeft heelemaal geen levenskansen meer, zelfs
niet in een stad zoo groot als Berlijn. Een paar
denspel moet altijd in beweging zijn en boven
dien zoo snel mogelijk reizen. Een sitad moet
als het ware stormenderhand in een paar da
gen tijds genomen worden en dan is het zaak
te eclipseeren en elders de tenten weer op t6
slaan. Dit reizen brengt natuurlijk enorme on
kosten en risico's mee. Stosch heeft deze in zijn
tijd voor 'n deel overwonnen door de eerste te
zijn, die locomobielen invoerde en zich daar
door van de spoorwegen en van de paarden
onafhankelijk maakte. Hij was in dien geest
voortgaande ook de eerste, die auto's en tegen
woordig tractors gebruikte.
Een groote vijand van het reizen is de win»,
ter. Er behoort n.l. heel wat toe een tent warm
to stoken en de daaraan gepaard gaande tech
nische problemen en onkosten zijn door de
meeste ondernemingen niet te dragen, zoodat
deze tot een winterslaap van rond vier en een
halve maand in het jaar veroordeeld zijn. In
deze periode moeten menschen betaald en die
ren gevoerd worden, hetgeen uitgaven zijn, die
door geen penning verdienste in evenwicht ge.'
hóuden worden.
Van de veertig Duitsche circussen zijn er
zes, die meer dan 5000 bezoekers een min of
meer comfortabele plaats kunnen bezorgen.
Tien anderen hebben een capaciteit van tus-
schen de drie en vijf duizend menschen.
Deze laatste groep, en alle kleinere onderne
mingen, zijn tot den verliesbrengenden win
terslaap veroordeeld.
Stosch neemt aan, dat de circusrangen in
den zomer voor 6/10 en in den winter voor
3/10 bezet zijn, zoodat elk jaar toch nog 20 a
22 millioen menschen een paardenspel zouden
bezoeken. De doorsnee plaats op 2.50 mark be
rekend en nog wat toevoegend voor program,
ma's, bezoek aan de stallen, enz. kan het totale
jaarrevenu van het circusbedrijf op 60 millioen
mark vastgesteld worden.
Van deze inkomsten moet geweldig veel af.
Stosch geeft daartoe een blik in de boeken
van vermoedelijk zijn eigen onderneming, en
stelt vast, dat het betreffende circus in een
jaar o.a. de volgende uitgaven moest bewerk
stelligen: aan fourage 400.000 Mk.; tentfabrie-
ken 190.000 Mk.; advertenties 700.000 Mk.;
plakaten 200.000 Mk.; spoorwegonkoeten
900.000 Mk.; aankoop van dieren 400.000 Mk.
Alle circussen samen genomen, brengen in
den dierhandel jaarlijks 2 millioen in omloop;
in do sporen 2.580.000; in de tentfabrieken
1.200.000. Ze geven voor advertenties 3.500.000
Mk. uit; voor plaatsgelden 1.800.000 Mk.;
voor licht en water 980.000 Mk.; voor brandl
weer en politie 1.100.000 Mk.; enz.
Deze z.g. regiekosten beloopen alles bij el
kaar genomen 27 millioen. Gages, looaen en
salarissen vorderen 24 millioen en de belasting
4 millioen. Zoodat er voor de bezitters zelf
maar 5 millioen overblijft, die dan in veertig
uit den aard der zaak zeer ongelijke partjes
verdeeld moeten worden.
Een paar dagen geleden hebben de Sarra-
sani-zeeleeuwen tot groote consternatie van de
verkeerspolitie een bezoek aan een der volks
warenhuizen gebracht om daar hun lnkoopen
te doen. De verkoopstertjes en het aanwezige
publiek hebben zich met dat niet alledaagsche
geval in de hoogste mate geamuseerd en het
ware de moeite Waard geweest den vloed van
humor, in onvervalscht Berlijnsch verpakt,
aangehoord te hebben, die over deze zeeleeu
wen in het warenhuis werd uitgestort. Nie
mand zal daarbij echter wel aan de zorgen ge
dacht hebben, die de harten der circusdirec
teuren pijnigen, wanneer dezen zich in hun
bureauwagens opsluiten om met het potlood in
de hand te becijferen, hoe zij zelf mot hun zee
leeuwen, dromedarissen en balletratten den
dag van morgen halen moeten.
Men is het geweide van een gewei-de colonne
op het spoor. Herten
Aan den zoom van het kreupelhout wacht
de pikeur met zijn honden. Vooruit
In vollen ren stuiven de lanciers op hun
prooi af.
Helle horenstooten weerklinken door het
bosch.
Het hert is eenzaam gedreven, op een
clairière.
Het moeilijkste moment van de jacht.
Pikeurs, zorgt dat het wild niet ontsnapt.
„Horrido, horrido!" het signaal voor het
jachtgezelschap.
Prachtige beesten van honden; heeren en
dames in den rooden rok. Slechts de eerste
pikeur tracht het beest te benaderen en het
gewei te onderkennen.
Een koninklijk dier, trillend in de flanken,
triilend op de tengere pooten; een trotsche
kroon op den kop. St. Hubertus de jager heeft
er een kruis in zien schitteren.
De pikeur keert terug en meldt zijn bevin
ding. Iedere deelnemer kent nu* de prooi;
ieder heeft mede te waken, dat de honden
onderweg niet zullen changeeren, op een ander
stuk wild gaan jagen
De horenstooten: „Volez, volez mes chiens
Après, après, mes valets, mes amis".
Het hert is vrij. De meute valt bassend, hals
reikend uit.
„Horrido
Iedere jager wil 't opgehitste dier Inhalen,
en den pas afsnijden. Signalen en het hellen
der honden wijzen de richting aan, welke het
wild inschiet
Goudbruin is de herfst; nevelig weiden en
velden.
Het gezelschap neemt hoe langer hoe meer
ruimte.
De paarden dampen en schuimbekken, de
bruinen, de blessen, de vossen; de honden
jagen en snuiven.
Er valt een jager bij den sprong over een
greppel. Jagen is geen kinderspel.
Er komt een hond in de verleiding om ver
boden wild achterna te zetten; daar knalt de
zweep van den whip.
De zon tintelt en strooit een waas van gul
den pulver.
De rokken zijn rood en fonkelend.
Opeens valt de stilte. De meute is het spoor
kwijt.
„Hourvari, hourvari", lokt de pikeur de
domme honden bijeen.
Daar juicht het veelstemmig gebas en geblaf,
dat de meute weer bet arme dier achtervolgt.
Honderd listen
bij honderd uit
vallen van het
vermoeide, afge
matte hert.
'Een moment
besluiteloos aan
den rand van 'n
meertje. Een mo
ment een statig
spiegelbeeld in
het rimpel-effen
water. De hon
den draven uit
het hoüt.
Aan de overzijde rijzen de ruiters al boven
het lage gewas.
„II bat l'eau
De tong uit den hek, knikkend In de knieën,
slaat het wild een barst en beroering in het
klare, rustige meer.
Onthutst staan de honden.
De vijanden verdringen zich aan den oever.
De pikeurs sluipen toe. Daar treft een hart
vanger.
Halali, halalï. Het beest zinkt neer; de
spieren zijn doorgesneden. „Haldgtt".
De ruiters springen in het zadel, waden door
het water. De opperjager doodt het arme dier.
Fanfare kreten: La mort
De Ingewanden worden den honden toege
worpen; den rechtervoorpoot krijgt de gast
heer; de andere bouten worden naar rang en
jagersverdiensten verdeeld onder de gasten.
Frankrijk is het moederland van de parforce-
jacht.
De parforce-jacht is eigenlijk geen Jacht-
sport, maar een rijsport.
Kleuren en bonte verhalen, oude kasteelen
en geuren van wildbraad hebben de hertejacht
in een romantische lijst geplaatst; het heer
lijke klaroenen in de stille bosschen; de tinte
ling van zonnewarmte en herfstkïlte; het
patroonsfeest van Sint Hubertus.
Het Engelsche lagerhuis heeft een wet aan
genomen, dat de jacht met honden op herten
verbiedt. De eerste schrede eindelijk op den
weg naar de afschaffing van de par force-jacht.
In tegenstelling met een meening die waar
schijnlijk algemeen is, wordt vermeld, dat de
hertejacht in Engeland nog maar zelden zóó
beoefend werd.
De prachtige jachtpaarden, de groote, zelf
bewuste foxhound-meute wor
den eigenlijk voor de vossen
jacht gehouden. Het geldt
nog beden ten dage in Enge
land onteerend voor
een jager, den vos
anders tejagen, dan
achter de honden.
Een gentleman
die het wagen zou
een vos te schie
ten, stelt zich aan
het gevaar bloot,
uit zijn kring ge
bannen te worden...
Maar zullen de
hartstochtelijke
vrienden van Sint
Hubertus niet onte
vreden zich ver
zamelen: Horrido..?
MGR. JULIEN f
Men weet, dat Sarrasani inmiddels zijn
circus te koop heeft aangeboden in verband
met de hooge belastingen. Red.
riiiiiiiiiiniiii
VOLDOET UW
AB0NNEMENTS0ELP
Een der meest bekende figuren
yan het Fransch episcopaat
Onze correspondent te Parijs meldt ons:
Mgr. Julien, de bisschop van Atrecht, Bou
logne en St. Omer is in den afgeloopen nacht
overleden.
Mgr. Eugène-Louls Julien, die gedurende
dertien jaren den kromstaf heeft gevoerd over
een der uitgestrekiste bisdommen van Frank
rijk, was een der meest bekende figuren van
het Fransche episcopaat en genoot tevens een
universeeie bekendheid om zijn sociale actie.
De stoere Normandiër, die in 1856 in de Cal
vados geboren, van 1880 tot 1917 a!s priester
een buitengewonen ijver aan den dag bad ge
legd, niet alleen bij zijn parochialen arbeid,
maar ook op sociaal gebied, heeft gedurende
den oorlog als aartspriester van de Notre-Dame-
basiliek te Havre, waar het Belgische gouver
nement vertoefde, zijn buitengewone gaven in
dienst gesteld van de Belgische vluchtelingen.
In Normandië zelf heeft hij krachtig mede-
geholpen aan den kerkbouw in de nieuwe in
dustriecentra en bij de stichting van sociale
werken. Bovendien was hij een krachtig bevor
deraar van het Katholiek onderwijs en in het
bijzonder voor de lycea.
Hot wekte dan ook geen verwondering, toen
de bisschopszetel van Atrecht open kwam, dat
Rome dezen werker en geleerde tot het purper
riep.
Voor die keuze was er trouwens een zeer
bijzondere reden. Het bisdom Atrecht, waartoe
ook de voormalige bisdommen St. Omer en
Boulogne behooren, was een der meest geteis
terde bisdommen. Een groot aantal kerken
waren tijdens de bombardementen ingestort en
lagen in puin, ook de kathedraal van Atrecht
zelf. De nieuwe bisschoj) zou een buitengewoon
moeilijke taak vinden, die van den wederop
bouw. Door zijn geregelden omgang met de
machtige patroonsvereenigingen in het Noor
den en door zijn ijver op sociaal gebied,
hij de aangewezen figuur, om het
Mgr. wilde, dat allereerst de verschillende pa
rochies weer hun kerken zouden hebben. Het
aantal kerken, dat hij heeft hersteld, is legio.
Mgr. Julien wa» lid van de Fransche acade
mie van zedelijke en politieke wetenschappen
en van tal van geleerde genootschappen. Hij
was ook een van de vaste woordvoeders in de
Fransche Katholieke sociale weken en nam
actief deel aan alle belangrijke sociale congres
sen.
Het was dan ook niet te verwonderen, dat
verschillende van zijn vastenbrieven en ook
menig ander herderlijk schrijven de sociale
actie en het onderwijs betroffen.
Hij wist 't.
Een Engelschman klaagde tegenover een
Schot: „ik heb 'n vriend van me 200 shilling
geleend en ik kan ze maar niet terugkrijgen".
„Heb je al een keer geschreven?"
,,Ja
„Heeft hij geantwoord?"
„Neen".
„Klaag hem dan aan."
„Dat gaat niet. Ik heb hem het geld zonder
schriftelijk bewijs gegeven, en voor het gerecht
moet je toch een bewijs overleggen."
„Schrijf hem dan: „stuur mij onmiddellijk de
1000 shilling terug.'
„Maar 't zijn er maar 200."
„Zeker. Maar dan wordt hij kwaad en ant
woordt: „Hoe kun je mij 1000 shilling vragen,
't waren er maar 200, die je mij geleend hebt.
En dan heb je het bewijs voor de rechtbank."
hoofd te bieden aan de ernstige mate
rieele en geestelijke vraagstukken, die den oor
logstoestand had 'doen opwerpen.
In 1917, na de rein van kardinaal Dubois naar
Rome, tot bisschop benoemd en geconsacreerd
in de kathedraal van Rouaan. zette mgr. Julien
zich aan de recontructietaak, nog voor dat het
grootste deel van zijn diocees was bevrijd. Hij
ging daarom het voormalig bisschoppelijk pa
leis van Boulogne bewonen. Door zijn krachtig
optreden wist hij daar allereerst de plaatselijke
verboden te doen intrekken, die aan verschil
lende vrome gebruiken een einde hadden ge
maakt en herstelde de heiligdomsvaart van
einde Augustus met de schoone openbare pro-
ciessies en wist de belangstelling voor het be-
kende Maria-genadeoord te doen herleven. Kort
na het herstel der Maria-Ster-der-Zee proces
sies stortte de koepel van de groote basiliek in,
waarschijnlijk nog een gevoig van de bombar
dementen, die tijdens den oorlog de streek dreu-
neD deden Mgr. Julien heeft toen in twee jaren
tijds dier dom doen herbouwen.
De voltooiing var de.kathedraal van Atrecht
heeft hij niet mee; mogen beleven. Jaren en
jaren zullen nog noodig zijn, alvorens de prach.
tig» kerk uit haar puinen zal zijn herrezen.
WOENSDAG ONTVING DE U. VADER
den Zweedsclien koning in particulier®
audiëntie; op onze fotq zien wij den-vorst
met zijn kioiudochter, pvinsos Ingrid, aa
het bezoek hij den H. Vader.
