I
«L
i
Van een echte mannenrepubliek
W
m
SPORT EN SPEL.
WOENSDAG 21 MEI 1930
|1
KLOOSTERS OP DEN BERG ATHOS
INTERN. ATHLETIEK-FEDERATIE
HET GEVANGEN GENOMEN
LEGER
EEN GROOTE DAG VOOR DE
ROODE GARDE
GROVER WHALEN TREEDT AF
WAT 'T VLOOTVERDRAG OP
ZIJN GEWETEN HEEFT
DE OOSTENRIJKSCHE HEIMWEHR
9>
föÈm
pfpipHH
'4 - --
HHi
i
..w - -
i IÉ
iiaii
Congres te Berlijn.
HET AMATEURISME.
lip j
e m
k.
AAN WELKER NOODLIJDEND BESTAAN
DE WERELD ONLANGS HERINNERD
WERD
Jules Verne heeft ons in onze jongensjaren
blijgemaakt met een kinder-republlek. Roman
schrijvers en ontdekkingsreizigers hebben hun
roem te danken aan het beschrijven van al of
niet bestaande vrouwenrepublieken. En kapi
tein Nemo en zijn getrouwen gaf de zooeven
genoemde Jules Verne een idee van een man
nenrepubliek, een drijvende intusschen, die na
een tocht van twintig duizend mijlen onder zee
in figuurlijken en letterlijken zin te gronde
ging.
Van een echte mannenrepubliek, die in wer
kelijkheid en sinds eeuwen bestaat, hebben de
meeste menschen intusschen nooit gehoord. En
toch is ze een merkwaardig, onafhankelijk ge-
meenebest, aan welks sinds langen tijd nood
lijdend bestaan de wereld onlangs herinnerd
werd, toen telegrammen het bericht gaven, dat
de monniken van den berg Athos bij den Vol
kenbond een protest hadden ingediend, wijl
hun onafhankelijkheid door Griekenland werd
belaagd.
De berg Athos ligt niet ver van Saloniki. de
havenstad, die door de Grieken op de Turken
is veroverd en hij is een interessant" overblijf
sel uit de Middeleeuwen, toen vele kloosters
practisch een algeheele onafhankelijkheid be
zaten.
De onafhankelijkheid van de kloosters op
den berg Athos, die tezamen de „mannenrepu
bliek" vormen en als zoodanig in Oost-Europa
bekend zijn geen vrouw mag de grenzen
van de republiek overschrijden is sinds een
duizend jaren erkend geweest en zoowel door
de machtige Byzantijnsche keizers als door de
onverzoenlijke, Mohammedaansche Turken.
De orthodoxe monniken rekenden het zich
een eer, met de lama's van Tibet de eenigen te
zijn, die een theocratischen staat bewoonden.
De stichting van den Vaticaanschen staat voer
de het aantal theocratische staten echter tot
drie op.
De berg Athos is de Oostelijkste „vinger" van
een drieledig schiereiland, veertig kilometer
lang en zes kilometer breed. Zijn top verheft
zich twee duizend meter boven het azuren vlak
van de Egeïsche Zee en zijn bewoners blikken
neer op een groot deel van Griekenland, Mace
donië en Klein-Azië. De Grieken noemen hem
den „Hagion Horos", den heiligen berg en deze
heilige berg is na Jeruzalem het voornaamste
pelgrimsoord der Russische en Grieksche Chris
tenen.
Zijn eigenaardige en bijzondere schoonheid
was reeds in antieke tijden beroemd. Door zijn
bijzondere ligging scheen hij als het ware uit
verkoren voor menschen, die zich in de een
zaamheid wilden terugtrekken.
Volgens de historie werd het eerste klooster
er in 842 gesticht, terwijl de autonomie der
monniken, zij het niet wettelijk, dan toch prac
tisch, uit het jaar 911 dateert.
Toen de monniken eenmaal heer en meester
van den berg Athos waren, begon de bloeitijd.
In 961 werd het grootste klooster, dat van
Labra, gesticht en in do dertiende eeuw bet
aantal kloosters was inmiddels steeds gestegen
bouwden de Russische orthodoxen het rijkste
klooster, het Rossicon.
De monniken van den berg Athos hebben
zich In de Middeleeuwen een treurige vermaard
heid verworven door hun ijveren voor een
schisma tusschen de Oostersche en Westerscke
Katholieken, een ijveren, dat mede door hun
schuld de meest heillooze gevolgen heeft geha.l.
De constitutie van hun republiek is zoo oud
als hun onafhankelijkheid en in den loop de
eeuwen nooit gewijzigd. De twintig grool
kloosters kiezen elk een delegaat, die lid word
van een synode. Uit deze synode wordt volgen
een rooster elk jaar vier z.g. epistaten gekozen
die met de uitvoerende macht worden bekleed
Eén van de vier heeft den eeretitel „protos''
doch dezelfde bevoegdheden als de drie andere.
Met zijn vieren bezitten ze het officieele zegel,
zonder hetwelk geen enkel besluit wettig is.
Niet ieder heeft een exemplaar. Ze hebben alle
vier een kwart gedeelte ervan. De synode komt
elke week bijeen en regelt dan de verschillende
tusschen de kloosters gerezen kwesties, die
sinds menschenheugenls niet gering in aantal
zijn en daardoor den berg Athos maken tot een
aanfluiting van het bijbelsche „Hoe liefelijk
is 't, als broeders samenwonen."
De berg Athos was en is een haard van twis
ten, speciaal door de heerschende rivaliteit tus
schen Grieken en Russen, en wanneer men zich
er alleen maar rekenschap van geeft, hoe de
Grieksche monniken zich bij het Heilig Graf te
Jeruzalem gedragen, dan kan men zich voor
stellen. hoe ze te keer kunnen gaan, als ze thuis
zijn de goeden natuurlijk niet te na gespro
ken.
Op den heelen berg Athos bevinden zich 135
kerken en kapellen, twintig groote kloosters
en tallooze kluizen. De kloosters bevatten rijke
bibliotheken en vele kostbare kunstvoorwerpen.
Deze schatten zijn herhaaldelijk het doelwit
van veroveraars geweest, tot verderf van de
kloosters, die menigmaal verwoest of in brand
gestoken werden, o.a. door de Kruisvaarders.
Thans hebben ze de inmenging der Grieksche
regeering in de aangelegenheden van de reeds
in verval verkeerende „mannenrepubliek" ver
oorzaakt. De Turken hebben zich nooit in de
zaken der monniken gemengd en de sultans
van Constantinopel toonden zich tevreden met
een jaarlijksche schatting van 37.000 francs. Nu
echter wil de Grieksche regeering het artis
tieke bezit van de monniken „registreeren" en
daarvoor schijnen die zóó bang te zijn, dat ze
de hulp van den Volkenbond hebben ingeroe
pen.
Op het oogenblik geldt voor hen in waarheid
de leuze „liever Turksch dan Grieksch"
Als een enkele bijzonderheid van de vele,
die over de „mannenrepubliek" kunnen worden
verteld, vermelden we nog slechts, dat op den
berg Athos niet alleen geen vrouwen, maar ook
geen vrouwelijke dieren worden toegelaten.
Zelfs geen kip mag er binnenkomen en eieren
worden er geïmporteerd.
Zóó streng is het verbod ten aanzien der
vrouwen, dat tijdens de Turksche overheer-
sching zelfs de pacha, die den sultan op den
berg als stadhouder vertegenwoordigde en de
schatting inde, zijn harem er niet mocht mede
brengen en tegen wil en dank, zoolang hij zijn
functie bekleedde, het leven van een weduw
naar moest lijden 1
DEZER DAGEN WORDT TE BERLIJN EEN GROOT PANEUROPACONGRES GEHOUDEN,
waaraan door vele vooraanstaande vrienden van den internationalen vrede zal wordien
deelgenomen, v. I. n. r. graaf CoudenhoveKalerghi, de leider van het Congres, de
Duitsche grootindustrieel Robert Bosch, gravin Coudenhove en de vroegere Engelsche
minister van koloniën Amery.
(Ian onzen correspondent).
Als hoofd van de New-Yorksche politie.
VERDIENT HIJ TE WEINIG?
Uit New York wordt het aftreden gemeld van
Grover Whalen, het hoofd der New-Yorksche
politie. Tegenover journalisten verklaarde hij,
dat hij van plan is weder een positie te aanvaar
den bij de groote warenhuisfirma Wanamaker
waar hij indertijd reeds een leidende positie met
een jaarlijksche inkomen van 100.000 bekleed
de, welke positie hij echter toen heeft opgege
ven om het hoofd der New-Yorksche politie
te worden, niettegenstaande aan laatstgenoem
de betrekking slechts een salaris van 10.000
is verbonden.
DE TARIEFWET IN AMERIKA.
Deze week eindstemming.
WASHINGTON, 20 Mei (R.O.) De eindstem
ming van het congres over het douane-tarief
zal waarschijnlijk deze week plaats hebben, als
gwolg van het gisteren prijsgeven door den
senaat van het plan voor hulpverleening aan de
boeren en den maatregel, waarbij aan den pre
sident de bevoegdheid ontnomen wordt om de
«obiele-doaune-tarieven te wijzigen.
Wanhoop van een Japanschen
luit.-commandant
EEN NUNTIUS-JUBILARIS
HIJ PLEEGT HARAKIRI
TOKIO, 20 Mei (R.O.) De luitenant comman
dant Koesakari, die tot den generalen staf be
hoort, heeft harakiri gepleegd.
Naar men beweert, verkeerde hij in een toe
stand van hevige depressie wegens het Lon-
densch-verdrag inzake vlootbeperking.
Bondskanselier Schober heeft een
onderhoud met de leiders
OVER DE ONTWAPENINGS
VOORSTELLEN.
WEENEN, 20 Mei (W.B.) Bondskanselier dr.
Schober had hedenmiddag een onderhoud met
de leiders der Heimwehr dr. Steigle, dr. Ffrie-
mer, den stafchef Rauter, majoor Pabst en com
mandant Raab
Naar het „Neuigkeits Weltblatt" verneemt,
onderhield Schober hen o.a ook over zijn voor
genomen ontwapeningsvoorstellen.
De leiders de Heimwehren hebben zich hun
defenitief antwoord ten aanzien van deze plan-
fan tot morgen voorbehouden,
In de „Oaservatore Romano" van 17 Mei
lezen wjj naar aanleiding van het negenjarig
verblijf van mgr. Tedeschinl als nuntius te
Madrid:
Het Spaansch episcopaat heeft in een plech
tige zitting zijn hulde willen brengen aan den
apostolischen nuntius te Madrid. De tegen
woordigheid van heel het episcopaat, de deel
neming der katholieke actie en van de hoogste
waardigheidsbekleeders van den staat toonen
in hoe hooge eer de vertegenwoordiger des
Pausen staat en welk prestige zijn persoon
geniet. Bij de opening van het feest werd door
den nuntius zelf het Te Deum ingezet, waarbij
tegenwoordig waren in het presbyterium de
drie Spaansche kardinalen, twintig aartsbis
schoppen en bisschoppen, tallooze vertegen
woordigers der religieuze orden en der katho
lieke sociale actie. Later werden in een schit
terende reünie den nuntius drie artistieke
albums aangeboden met de handteekeningen
der geestelijke en wereldlijke hoogwaardig-
heidsbekleeders, verder een groote som gelds,
welke de nuntius bestemde voor de zusters-
misslonarissen van het H. Hart en een kost
bare kunstig bewerkte kelk. De kardinaal
primaat zette de gevoelens uiteen van hulde
en aanhankelijkheid van het geheele episco
paat aan den H. Stoel en Zijn Vertegenwoor
diger. Mgr. Tedeschinl dankte bewogen de bis
schoppen, die altijd ziju meest kostbare mede
werkers bij zijn arbeid geweest waren. Schit
terend slaagde eveneens de groote vergadering
door de kathol: 'ke actie belegd ter eere van
den nuntius, onder het baldakijn hing een
groote pauselijke banier en een portret van
Zijne Heiligheid. De samenkomst werd beslo
ten door een redevoering van den nuntius,
waarbij hij zijn erkentelijkheid betuigde voor
de gevoelens van aanhankelijkheid en zijn be
wondering uitte voor het Spaansche volk.
Des avonds bood de nuntius een diner aan in
het paleis, dat reeds drie eeuwen lang den
vertegenwoordiger van den H. Stoel huisvest,
hij dit diner waren tegenwoordig Z.M. de Ko
ning en het geheel diplomatieke korps.
Ook dat mislukt.,.
Een zeker span was al tien jaar getrouwd,
maar had toch altijd haken en oogen met
elkaar. Op zekeren dag bezocht de man een
ouden vriend, waar 't hem opviel, dat deze
een ander leven had.
Bij het weggaan zei de man: „ik ben erg
tevreden over m'n bezoek, jij lijkt erg ge
lukkig Hoe heb je dat eigenlijk zoo ingepikt?"
„Och, 't is heel eenvoudig", antwoordde de
vriend, ,,'n vrouw is gauw tevreden, en daarom
kus ik ze zoo nu en dan eens".
De man dacht dat hij deze methode ook wel
eens kon volgen, en direct toen hij thuis kwam,
en z'n vrouw de deur opende, pakte hij haar en
gaf haar een kus.
Maar de vrouw barstte in tranen uit.
„Wat is er aan de hand?" vroeg hij ver
legen".
„Och man", zuchtte de vrouw. „Alles ging
vandaag verkeerd, ik viel van een trapje en
brak een Chineesche vaas, dan heeft de meid
opgezegd, en nu tenslotte kom jij nog dron
ken thuis".
Weenen, 5 Mei 1930.
Er valt niet aan te twijfelen, dat de socialis
ten in Oostenrijk aanspraak kunnen maken op
iets, dat met gulden letteren in de annalen
der historie zal blijven opgeteekend. Wanneer
eens de tijd zal zijn gekomen om de geschie
denis te schrijven van de trieste dagen, die de
republiek aan de Donau-boorden doorleeft, dan
zal men niet mogen vergeten, erbij te vermel
den, dat in dezen tijd de roode heeren zorgden,
dat bet publiek, zoo nu en dan, wat te lachen
had. En dat is een groote verdienste, waarop
niets valt aan te merken: een gulle lach im
mers, oefent gunstigen invloed uit op 's men
schen ziel, zoowel als op zijn lichaam. Gisteren
hebben we weer een bewijs gehad, dat de roo
de heeren hun verdienstelijk werk nog wen-
schen voort te zetten. Dus gebiedt de dank
baarheid, dat men dit feit vereeuwigt, opdat
het nageslacht kunne profiteeren van de les
sen der vaderen
Lang reeds, had de Heimwehr het plan op
gevat op den eersten Zondag der maand van
groen en bloemen, in het Neder-Oostenrijksche
fabrieksstadje, dat in weerwil van omwenteling
en republiek zijn naam nog steeds van den
H. Hippolytus afleidt, 'n grooten wapenschouw
te houden.
Dat de roode burgemeester van S. Pölten, op
eens zoo'n afkeer had van alle mogelijke de
monstraties, dat hij den Heimwehrschouw ver
bood, zij hier slechts, tot goed begrip van het
geen nog komt, geregistreerd. De mannen van
de Heimwehr* waren echter met dit verbod
niet tevreden en gingen naar den gouverneur
van Neder-Oostenrijk. Deze stond natuurlijk de
demonstratie toe; de man kon niet inzien,
waarom de Heimwehr op 4 Mei niet zou inogen
doen, wat, op den eersten van dezelfde maand,
aan de socialisten werd toegestaan. Verwende
kinderen echter willen altijd hun zin hebben
en daarom werd besloten, dat ook de roode
Schutzbund een demonstratie in het aardige
fabriekspiaatsje zou houden.
De gouverneur stond ook dit toe; echter met
eenig voorbehoud. Er werd n.l. garantie ge-
eischt, dat de rust niet zou worden verstoord;
daarom moest de Schutzbund zich verplichten,
niet in uniform en ook niet in gesloten colon
nes. de stad binnen te rukken. Bovendien zou
den de Schutzbündler hun kwartieren niet
mogen verlaten, voor de laatste man van de
Heimwehr St. Pölten had verlaten. De socialis
ten aanvaardden deze bepalingen en zoo kre
gen ook zij het verlof, om een demonstratie in
het stadje te houden.
Voor de roode heeren schijnen echter alleen
overeenkomsten juist zooveel waarde te heb
ben, als een kanselier van het grosze Vaterland,
er in 1914 aan toekende, toen hij sprak van
„vodjes papier". En dus hielden de heeren zich
niet aan de afspraak; reeds Zaterdag werden
de Schutzbündler van Weenen, men beweert dat
het er 16.000 waren, per extra-trein naar St.
Pölten getransporteerd. In gesloten colonnes
trokken zij, met vliegende vanen en klingend
spel, de bisschopsstad binnen en deden precies,
alsof zij daar eigenlijk alleen baas waren.
Het heerlijke zomerweer, reeds in het vroege
morgenuur aangekondigd, door een superben
dageraad, heeft misschien de roode mannen
naar huiten gelokt; in ieder geval, op den be-
wusteu Zondagmorgen krioelde het in St. Pöl
ten van mannen van den Schutzbund, die in
uniform door de straten liepen en daardoor te
kennen gaven, dat ook de gesloten overeen
komst, de kwartieren niet te verlaten, voor hen
dezelfde waarde had als het historische vodje
papier.
Met dat al zag het er in St. Pölten juist
niet bemoedigend uit. Men vreesde voor bot-
l
singen tusschen de twee gelederen en zoo ver
klaarde de regeering van het land Neder-Oos
tenrijk, niet meer hij machte te zijn voor de
handhaving van de rust en de veiligheid te
zorgen. Men verzocht dus het ministerie voor
het leger, de noodige soldaten te willen zenden,
om de orde te handhaven. Minister Vauguin
aarzelde geen oogenblik; aanstonds werden uit
verschillende plaatsen in de omgeving van St.
Pölten, ook uit Weenen, troepen-contingenten
gezonden, die belast waren met de zorg voor
rust en orde in de bedreigde stad.
En nu kwam het leukste moment, dat dagen
lang de lachspieren der Oostenrijkers in bewe
ging zal brengen. Aan de roode armee werd
beduid, dat het verlof eener demonstratie werd
teruggenomen, aangezien men de condities,
waaronder deze was toegestaan, moedwillig
had overtreden. De zestienduizend man werden
door troepen van het leger omsingeld, naar
het station gebracht en vandaar met de extra-
treinen, die nog stonden te wachten, naar huis
getransporteerd. Zoo eindigde de triomftocht
van den Marlborough Schutzbund; s'en va t'en
guerre
Natuurlijk wilden de roode heeren, nadat zij
tot bezinning waren gekomen, van hetgeen
eigenlijk gebeurd was, wraak nemen voor de
glorieuze nederlaag, die zij hadden geleden.
Herhaaldelijk poogden, op het plein voor liet
station, socialisten en communisten relletjes te
veroorzaken tegen de politie. Vijf arme drom
mels moesten den moed hunner leiders, die, als
steeds, op een eerbiedigen afstand bleven, met
een bajonetsteek betalen! Dat was het eenigo,
wat niet tot vroolijkheid stemt; gelukkig, dat
het slechts lichte verwondingen waren, die de
misleiden opliepen.
Is het wonder, dat de socialisten nu heele-
maal geen lust meer schijnen te hebben in de
monstraties en dergelijke aardigheden meer?
Hun officieel orgaan bepleit dan ook een al
gemeen verbod van alle mogelijke demonstra
ties, en wanneer de niet-roode gemeente nu,
niet onmiddellijk, aan hun wenschen gevolg
geeft, dan beginnen de heeren te pruttelen en
te pruilen, juist als verwende kinderen, gelijk
we boven zeiden.
Het is moeilijk het zulke menschen naar den
zin te maken.
Daar is bijv. het voorstel van Schober, om
met meer kracht op te treden tegen het in bezit
hebben van wapenen. Daar willen de heeren
niets van weten; zij insinueeren eenvoudig, dat
als zulk een bepaling kracht van wet zon krij
gen, de staat, enkel en alleen, den socialisten
de wapenen zou wegnemen, om zeaan
de Heimwehr te geven. Maar demonstraties
houden, nu de Heimwehren getoond hébben dat
zij dit ook kunnen en misschien nog beter kun
nen dan de roode heeren, daar willen ze niets
meer van weten. Als ze de waarheid willen zeg
gen, dan moeten ze feitelijk eischen, dat de
straat hun alleen toebehoore, dat niemand an
ders demonstraties mag houden, dan zij alleen,
dat enkel de Schutzbund wapenen zou mogen
bezitten, om daarmee, naar glorierijk Mexi-
caansch en Russisch voorbeeld, het niet-roode
gedeelte der bevolking eenvoudig naar de an
dere wereld te expedieeren.
Misschien kwam er als laatste eisch nog bij,
dat- de menschen, die aldus het offer worden
van de roode verdraagzaamheid, het nog als
een eer moesten beschouwen, wanneer zij
onder de handen van roode Schutzbündler den
laatsten snik mochten geven.
En dan wil men ons nog doen gelooven, dat
de sociaal-democratie beteekent den vrede en
het geluk op aarde, en dan praten zulke men
schen nog van „nooit geen oorlog" en dergelijke
fraaiigheden meer, omdat zij, en zij alleen, den
vrede brengen. Zij hebben geen eerbied voor
de overtuiging van anderen, zij respecteeren
geen gesloten verdragen, zij handelen naar
eigen goeddunken, zoodra zij gelooven daartoe
gelegenheid te hebben, in één woord; zij ken
nen geen andere practijk, dan de practijk van
het bekende spreekwoord:
Bescheidenheit ist ein Zier'
Doch weiter kommt man ohne ihr!
Goed op de hoogte.
„De Telegraaf" schrijft ook over de eerste
opvoering van Oberammergauer Passiespel:
„De namiddagvo.orstelling van de Passiespe
len was een middag vol voortreffelijke roman
tiek. Aangrijpend speelt Guido Mayer de rol
van Pilatus, in vertwijfeling over het verraad
van den Meester, die voor het Gerecht gesleept
wordt."
Blijkbaar is de correspondent hier in de war
met Judas.
Die Bijbelsche Geschiedenis ook.
SLAGSCHEPEN IN ACTIE tijdens dc
manoeuvres van de Amerikaansche vloot.
Hij dacht cn.deed.
In de volle coupé stapte een ernstig en ge
wichtig uitziend heer met een welverzorgde
filosophenbaard. Hij keek met een zeker dédain
neer op z'n medereizigers, die allen zeer vul
gair maar 'n avondkrantje zaten te lezen.
Hij opende z'n aeteinap, haalde er een boek
deel uit, dat hij openvouwde. Net hadden we
nog gelegenheid om den titel te kunnen
lezen
„Denken en Doen".
Zie, dat is nu eens wat anders dan de ge
wone spoorweglectuur.
De man begon te denkenijverig, wel
twee volle minuten lang, toen zakte het boek
uit z'n handen, hij sloot de oogen, en sliep.
Hij werd eerst wakker, toen bij een eerst
volgend station, een zijner geburen bij het
aantrekken van een jas, hem lichtelijk aan
stootte.
Pardon, zei deze. Hij vroeg vergiffenis, om
dat hij den man in z'n denken gestoord had.
„Denken" ook lijkt- zeer vermoeiend.
BERLIJN, 20 Mei 1930
Hedenochtend is in het „Herrenhaus" te Bcr
lijn het congres der Internationale Athletiek
Federatie geopend. Een groot aantal afgevaar
digden juit alle deelen der wereld waren bijeen
gekomen, teneinde de belangrijke punten te be
spreken, die ditmaal op de agenda waren ge
plaatst. Uit de gesprekken, die vóór de ope-nin.
Ier zitting werden gevoerd, bleek duidelijk, dat
liet amateurisme wel de hoofdschotel zou vor
men van het uitgebreide menu, dat afgewerk
moest worden. Amerika was door niet minder
dan vijf afgevaardigden vertegenwoordigd
Canada. Zuid-Afrika, ja zeifs Japan hadden
gedelegeerden gezonden, waaruit wel blijkt, dat
de athleten over de gebcele wereld belang heb
ben bij de besluiten van dit congres. Het ver
wekte eenige hilariteit, dat de Japansche gede
legeerde een in het Japansoh gestelde volmacht
overhandigde, waarop het geheele bestuur een
stemmig moest verklaren, dat het van het docu
ment niets begreep.
Nederland was vertegenwoordigd door den
voorzitter van de K.N.A.U., den heer J. Moor
man. Voorts woonde ook de oud-voorzitter, de
heer D. J. de Vries, die lid is van een der com
missies van de federatie, een deel der zitting bij
Na de opening van het congres door den heer
Edström (Zweden) deelde Exc. dr. Lewald als
vertegenwoordiger der Duitsche regeering mee.
dat zijn regeering het als een voorrecht be
schouwt, de vertegenwoordigers der national
athletiekbonden te BerlUn, waar zeventien jaar
geleden de federatie werd opgericht, te mogen
ontvangen. Spr. bracht hulde aan Edström, den
synipathieken voorzitter der federatie, die
den loop der jaren regds zooveel voor de athletiek
neeft gedaan.
Na zijn uitvoerige, achtereenvolgens in ver
schillende talen gehouden rede, verkreeg de
heer Mahlwitz, als vertegenwoordiger van het
ministerie van volksgezondheid, het woord. Ook
hij bracht hulde aan de federatie, die door het
bevorderen van de athletiek een buitengewoon
nuttig werk verricht. Spr. merkte nog op, per
soonlijk van het groote nut der athletiek jver-
tuigd te zijn, doordat hij daadwerkelijk de
athletiek had beoefend. Hij had n.l. Duitschlacd
vertegenwoordigd op de atletiekwedstrijden ter
gelegenheid van de Olympische Spelen te Athene
en Londen.
Daarop volgde een welkomstwoord van den
vertegenwoordiger van den Duitschen Atbletiek-
bond, die tenslotte meedeelde, dat zijn bond be
sloten had den grooten, jaarlijkschen estafette
wedstrijd BerlijnPotsdam, waaraan ruim 6100
athleten zullen deelnemen en dia aanvankelijk
op l Juni zou worden gehouden, te verschuiven
naar den 25sten Mei, waardoor de gedelegeerden
op dit congres in staat zullen zijn, een merk
waardig beeld van het Duitsche athletiekwezen
te aanschouwen.
De voorzitter bedankte daarop al deze officieele
sprekers, waarbij hij er de aandacht op vestigde,
dat Duitschland een der landen is, waar de
athletiek een groote vlucht heeft genomen,
dank zij de grondigheid, waarmee men de orga
nisatie heeft aangepakt. In Duitschland is dien
tengevolge de athletiek een der drukst beoefende
takken van sport geworden.
(Daarvan was ons trouwens bU onze aankomst
te Berlijn reeds onmiddellijk het bewijs gele
verd. Toen wü n.l. des ochtends om zeven uur
Berlijn naderden en uit het raam van ons slaap-
rijtuig keken, was het eerste, wat wjj zagen
een athletiekbaan, waarop naar onze schatting
zeker honderd athleten aan het oefenen waren.
Er werd geloopen en gesprongen, waarbij ver
schillende leiders instructies gaven. In welk land
ter wereld oefenen de athleten reeds, alvorens
zij met hun dagelijksch werk beginnen?)
Na de bovenbedoelde woorden van dank deelde
de heer Edström mede, dat hij een veteranen-
speld heeft toegekend aan een aantal heeren, die
daarop in verband met hun langdurige werk
zaamheden voor de federatie aanspraak maakten
Nadat de athletiekbonden van Bolivia en de
Philippijnen als leden der internationale federa
tie waren aangenomen, werd het financieele
verslag goedgekeurd. Uit het verslag bleek wel,
dat de federatie zich in financieel opzicht in
een bloeienden toestand bevindt. Men sloot ten
minste met een voordeelig saldo van bijna
f 8000. De begrooting over de periode van 11
Mei 3930 af tot aan bet eerstvolgende congres,
die in uitgaven en ontvangsten sluit met f 8322,
werd goedgekeurd.
Vervolgens werden eenige commissierapporten
uitgebracht
Mevrouw Millard, voorzitster der Internatio
nale Federatie van sport voor vrouwen, deelde
daarbij mede, dat de commissie voor sport voor
vrouwen betrekkelijk weinig arbeid te verrich
ten heeft gehad, daar me» de technische bepa
lingen, die voor de wedstrijden voor heeren
gelden, in hoofdzaak heeft overgenomen. Spr.
voegde hieraan toe, dat zij hoopte, dat men er
In zal slagen, de sport voor vrouwen in vollen
omvang op het program der komende Olympi
sche Spelen te handhaven. Mevrouw Millard
was van meening, dat de vrouwen, meer nog
clan de mannen, in staat zouden zijn, door
wedstrijden de naties tot elkaar te brengen.
Een op het vorige congres benoemde com
missie, die tot taak had na te gaan, of het
venschei-ijk is, bepalingen te maken op het
deelnemen van athleten aan internationale
wedstrijden, rapporteerde, dat naar haar mee
ning de bestaande reglementsartikelen voldoen
de zijn, indien de bonden er maar voor zorgen,
dat aan de daarin gegeven voorschriften de
hand wordt gehouden.
Een vertegenwoordiger van Amerika merkte
r.og op, dat zijn land de bepaling heeft gemaakt,
dat de clubs van eiken wedstrijd een rapport
omtrent de financiën moeten indienen, waarin
alle ontvangsten en uitgaven nauwkeurig wor
den aangegeven en gedocumenteerd. Daardoor
waren vrouwen dus vrijwel uitgesloten.
Een voorstel van Duitschland om te bepalen,
dat buitenlandsc.he sportclubs in een vreemd
lande b.v. Duitsche clubs in Amerika, eerst
dan in dat land tot bestaande bonden zouden
inogen worden toegelaten, nadat die vereenigin-
gen aan hun eigen federatie zouden zijn aange-
slotn, werd verworpen.
Hierna was een voorstel van Finland aan de
orde, om niet slechts vergoeding toe te staan
voor de reiskosten per spoor eerste klas of per
«boot, doch ook bij reizen per vliegtuig. De heer
Beltonen, gedelegeerde van Finland, lichtte het
voorstel toe. Reizen per spoor en boot wordt
van Finland uit zooveel tijd vereischt, dat men
door per vliegtuig b.v. naar Ouitschland te
reizen, reeds een paar dagen uitspaart.
De heer Edström deelde mede, dat het be
stuur het voorste! heeft overwogen, doch zich
cn- tegen heeft verklaard. Het bestuur stelde
evenwel voor, dat vergoeding voor reiskosten
zou mogen worden gegeven, mits niet meer dan
voor de eerste klas per spoor. De bedoeling
hiervan is dus, dat en athleet gebruik mag ma
ken van een vliegtuig, mits hij de kosten boven
een reis lier spoor eerste klas zelf betaalt.
De Nederlandsche gedelegeerde verklaarde
voor het Finsche voorstel te zullen stemmen.
De reiskosten per vliegtuigen zijn weliswaar
bccger, doch de verblijfkosten aanzienlijk lager.
Da vertegenwoordiger van Zwitserland deel
de mede, dat na de Olympische Spelen te Am
sterdam een athleet voor zijn deelneming aan
de wedstrijden vergoeding voor de reis per
vliegtuig had gevraagd, die hem ook werd toe-
geslaan. Hij vroeg deze vergoeding ook voor
do terugreis, ofschoon later bleek, dat hij daar
voor niet van een vliegtuig gebruik had ge
maakt, hetgeen de opmerking ontlokte, dat
hieruit blijkt, dat Zwitserland de bepalingen
beeft overtreden.
Het bestuursvoorstel werd vervolgens met 14
tegen 10 stemmen aangenomen.
Na de pauze kwamen in behandeling de voor
stellen van Finland en Zweden betreffende ver
goeding wegens loonderving.
De voorzitter deelde mede, dat het bestuur
zich met 6 tegen 1 stem tagen deze voorstellen
heeft uitgesproken.
De heer Ekelund, de voorzitter van den Zweed-
sohen Athletiekbond, lichtte het voorstel uit
voerig toe. Hij is zelf ingenieur en heeft des
tijds voor deelneming aan de Olympische Spelen
te Amsterdam verlof gekregen zonder inhouding
van salaris Desondanks beschouwt hij zich als
zuiver amateur. Het zal voor Zweden op den
duur niet mogelijk zijn aan de wedstrijden deel
te nemen, indien de bedoelde vergoeding niet ge
geven mag worden. Dit is trouwens slechts in
zeer enkele gevallen noodig.
De heer Moorman, voorzitter van de K.N.A.U,
betoogde, dat hef hier niet gaat om princ'pieele
meeningsverschillen, maar om de practisch*
vraag, of men wat meer of wat minder zal toe
staan. Immers, Finland, Zweden en Nederland
willen niet tornen aan de grondslagen der ama-
teursbepaling, dat slechts hij amateur is, die de
sport beoefent uit liefde voor de sport, zonder
eenig financieel voordeel. Aanvankelijk was sport
slechts 'een ontspanning voor athleten en andere
bemiddelde klasse, maar in alle landen is thans
de sport gemeengoed geworden en de kleinere en
de onbemiddelde klasse en het gelukkige geval
hiervan is dank zij ook de medewerking van
de pers geweest, dat de sport thans is een
ontspanningsmiddel voor het geheele volk en
meer dan dat, een opvoedingsmiddel ter vei hoo
ging van de volkskracht en den wil der indivi
duen. Doch de minfler bemiddelde en vooral de
arbeiders kunnen niet de kosten dragen van het
deelnemen aan landenwedstrijden en Olympische
Spelen. De sportleiders hebben dit Ingezien en
zijn er aan tegemoet gekomen door te bepalen,
dat reis- en verblijfkosten werden vergoed. Men
moet tu echter ook de verdere consequenties
aandurven, d.w.z. voor loonderving, die voor
sommigen onontbeerlijk is. Dit is geen betaling
voor de deelneming, doch slechts een vergoeding
voor het geleden loonverlies.
Dneh Ibans is men in sommige landen, spe
ciaal in Engeland, bang voor deze consequen
ties. Eenerziids is rnen er trotsch op, de oudste
propagandist voor de sport te zijn geweest,
doch anderzijds deinst men terug voor het na
tuurlijke gevolg van de uitbreiding der sport.
Deze vrees is echter niet in het belang van de
sport, die eiseht, dat elk land vertegenwoordigd
wordt door zijn sterkste sportbeoefenaars.
De tegenstand tegen het door Finland, Zwe
den en Nederland verdedigde voorstel is niet
principieel, doch berust slechts op het willen
vasthouden aan een traditie, die zich zelf heeft
overleefd. Indien de Engelschen als aanhangers
van oude tradities hun rechters prulken doen
dragen als in vroegere eeuwen, dan zal nie
mand aanstoot daaraan nemen, doch laten zij
hun versleten tradities op sportgebied niet wil
len opleggen aan andere landen, die op sport
gebied hun gelijke zijn geworden.
Men moet den moed hebben zich van oude
tradities los te maken en de consequenties te
aanvaarden van de zoo gelukkige uitbreiding
tan de sport tot de groote massa van het volk
in al zijn geledingen.
Op dezo gronden drong de heer Moorman met
allen nadruk aan op de aanneming der voorstel
len van Finland en Zweden.
De Engelsche vertegenwoordiger kwam krach
tig tegen de voorstellen op en drong er op aan,
dat de I. A. A. F. met alle kracht ertegen zal
waken, dat in de toekomst de deelnemers aan
de Olympische Spelen en internationale wedstrij
den eenige vergoeding voor tijdverlies zullen
krijgen, daar dit tegen de amateursbepalingen
zou zijn. De amateurs moeten de sport om der
wille van de sport zelf beofenen. Het groote
succes van den Engelschen amateurs-athletiek-
bond, die binnenkort 50 jaar bestaat, is onge
twijfeld te danken aan de krachtige maatrege
len van den bond tegen al dergelijke vergoedin
gen genomen. De bepalingen van 1913, door de
Federatie gemaakt, moeten ook voor de toe
komst gehandhaafd blijven.
Spr. verklaart verder, dat het besluit, hetwelk
men straks zal nemen, voor de toekomst van
het amateurisme van het grootste belang is. Hij
wekt de gedelegeerden dan ook krachtig op, te
gen het onderhavige voorstel te stemmen.
Van half drie tot zes uur wordt dan nog
verder over de voorstellen gedebatteerd, waar
bij men verscheidene malen in herhalingen ver
alt..
Het voorstel inzake de vergoeding wegens loon
derving werd tenslotte met 18 tegen 4 stemmen
verworpen.
Slechts Zweden, Finland, Zwitserland èn
Nederland stemden voor.
Hierna ging men over tot de bespreking van
eenige wijzigingen in de Internationale wea-
strijdbepalingen. Van belang is hierbij, dat het
voorstel tot invoering van startblokken werd
erworpen en besloten werd de aangelegenheid
nader in studie te nemen.
Om 7 uur werd eindelijk deze eerste zitting
van het congres gesloten.
Hedenavond zaten de gedelegeerden aan een
door Edström aangeboden maaltijd aan.
AANSPRAKELIJKHEID BIJ AUTO
ONGELUKKEN -Ai-
Elke exploitant te Parijs moet raeï
200-000 frs. borg blijven
Uit Parijs wordt gemeld:
In verband met de steeds talrijker wordende
ongevallen tengevolge van bet drukke auto
verkeer in de straten van Parijs, heeft de pre
fect van politie een ingrijpenden maatregel ge
troffen, waardoor de slachtoffers van derge
lijke auto-ongevallen of hun familie in ieder
geval schadeloos gesteld kunnen worden.
Iedere openbare of particuliere auto-onder
neming is voortaan verplicht, hetzij uit eigen
middelen, hetzij door het sluiten van een ver
zekering, een bedrag van minstens 200.000 frs.
als schadeloosstellingsfonds beschikbaar te
stellen.
De bewijzen, dat zulks is geschied, moeten
bij de prefectuur worden ingediend, daar an
ders de concessie ingetrokken of niet verleend
wordt.
mm,
DE KONING VAN ZWEDEN MET DEN
KROONPRINS EN PRINSES AN GRID tijdens
de openingsrede van de groote tentoone-telling
to Stockholm.
