De waarheid
Een gedicht op commando
DINSDAG 3 JUNI 1930
Mildoenen, die niemand hebben
wil....
VERGETEN EN VERLOREN PAPIER
HET KANAAL ANTWERPEN-LUIK
GE7ELLE'S MOEDER
LUCHTACROBAAT VERONGELUKT.
•v<:Wr
NOO^D 2 EE
ROTTC9 0AM
WAAU
^jroEGer,
noo*
jW£2 £l_
Ttau^e,
KIR«H
ANrwerói
•cignr
fi°CHOL1
'OütóElDOfff
kMMKM
[«noMoe
LÊUVEM
feRUiitL
HASblUT
KfüLgfti
MAASTRICHT
AKEfl
NAMEH
CNARtfRo,
sOl«AMr
Waar niemand meer naar taalt
Het is bekend genoeg wat al voor vreemd
soortigs en waardevols dikwijls verborgen ligt
onder „gevonden voorwerpen", waar niemand
meer naar taalt.
Het is niet zoo bekend, dat de Bank van En
geland bijvoorbeeld ook een depot van verloren,
en van vergeten voorwerpen is.
Het is aitlians een feit, dat de schatkist de
beschikking heeft over acht cn veertig mil-
lioen gulden, gestoken in Engel 3chs staatspa
pieren, die jaarlijks een slordige een en een
kwart millioen aan renten afwerpen.
Deze staatspapieren houdt de regeering onder
hare berusting, eenvoudig omdat niemand er
aanspraak op maakt, en niemand er zich om
bekommerthet zijn vergeten papieren, papie
ren, die op een of andere manier zijn blijven
slingeren, papieren, die zijn verloren.
Hoe dat mogelijk is
Eén geval, van tamelijk recenten datum, kan
dit raadsel wat verduidelijken.
Sr is in Marseille een dame van Engelsche
origine gestorven, die reeds tientallen van ja
ren aangewezen was op den finantleelen steun
harer verwanten. Voor zestig jaren terug reeds
had zij Engeland verlaten; tot op hoogen ouder
dom genoot zij een uitstekende gezondheid
zij sprak het Fransch perfect en was een harts
tochtelijke vogelvriendin, zoodat zij met de
middelen, die haar ten dienste Stonden, voor
de vogels een inrichting had geopend, waar zij
tot het laatste toe hare zorgen aan wijdde.
Deze dame nu, die zoo lang van haar rijke
familie afhankelijk was, was al dien tijd in het
bezit van Engelsche staatspapieren, die een
waarde van bijna zeven ton vertegenwoordig
den. Na haar dood pas vonden de erfgenamen
in haar nalatenschap een oude en vergeten no
titie van don vroeg overleden echtgenoot der
dame, die hen op een spoor bracht, en op dat
waardevolle bezit doelde.
Men hoeft niet aan te nemen, dat het hier
een gebrek in de memorie betreft dezer arme,
rijke vrouw, hoewel dit óók zeker een reden is,
die het bedrag van acht en veertig millioen
zóó hoog opvoert. Ouderdom en ziekte spelen
dus een voorname rol bonderden zijn er ook,
die sterven en in hun testament met geen let
ter gewagen van hun bezit aan staatspapieren.
Honderden dit woord is geen overdreven
getal, want die 48 millioen staan op 10.900
conto's, van welke er ien meer dan honderd
duizend gulden beioopen. Een is er van bijna
drie millioen gulden. De man of de vrouw, die
hier rechten zou kunnen doen gelden, zou da
gelijks tien waardevolle lapjes van de bank
kunnen ha'.en en,het wordt niet gedaan!
Millioenen, die niemand hebben wil
Het eigenlijk bedrag is r.og hooger 'da>n de
hier genoemde 48 millioen, van welk bedrag
men zeker zeggen kan, dat het vergeten en ver
loren papier is. Men zegt, dat maar een paar
van de hoogste ambtenaren bet juiste bedrag
kennen, maar dat deze het niet verklappen. Do
Eank van Engeland vreest, zoo zij haar kennis
in dezen in het openbaar prijs geeft, een zond
vloed van bedrieglijke of minstens zeer licht
zinnig gegronde aanspraken. Daarom heeft zij
tot stelregel te wachten tot dat er iemand aan
spraak maakt op een portie in zulk een geval
wendt zij zich door middel van de krant tot
het publiek met de vraag, of niet iemand an
ders rechten kan laten gelden.
Men zou denken, dat juist de menschen, die
staatspapieren gekocht hebben, door het ver
langen bezield zijn rustig, maar zeker, hun
rente te trekken men stelt zich zelf niet
waar zoo g nag en levendig voor als
iemand, die zich van rentevoet en rentebetaling
zijner stukken klaar bewust is. Maar toen eens 'n
conversie van staatsschuld vastgesteld was, eu
de Bank van Engeland 68.000 brieven aan de
vermoedelijke bezitters der papieren zond, kwa
men 12.700 van deze brieven als onbestelbaar
retour en van dezen konden slechts 1200 met
een veranderd adres hun doel bereiken.
Sinds 1921 geldt in Engeland de wettelijke
bepaling, dat renten van staatsschuld, die na
vijf jaren nog niet geïnd zijn, worden overge
dragen aan de bank van Engeland, waar zij
nog eens vijf jaren op den naam van den be
zitter blijven.
Ondraaglijke geur... in zulk een damp
EEN GESCHIED-FILOSOFISCHE VRAAG
Onder den Fransch-Duitschen oorlog van
1870 moest de Engelsche staatsman Lord Rus-
sel geruimen tijd wachten op het oogenblik,
dat hij het was te Versailles tot een
audiëntie bij Bismarck zou worden toegelaten.
Eindelijk maakte graaf Arnim voor den Lord
plaats, en zoodra bij liet vertrek, waar hij een
lang onderhoud met den IJzeren Kanselier had
gehad, verlaten had, waaide hij zich met alle
kracht al blazend en hijgend wat frissche lucht
toe.
„Nee", zuchtte hij, „ik begrijp niet, hoe Bis
marck in zoo'n atmosfeer kan leven. Hij rookt
voortdurend, en de hemel moge weten, wat
voor tabak. Ik zag mij gedwongen hem te ver
zoeken het venster te openen, omdat ik het niet
uit kon houden In zulk een damp!"
Nauwelijks was Russel hij Bismarck binnen
getreden, of deze verwelkomde hem wat ver
stoord en brommig: „Wat hebben de menschen
toch vaak merkwaardige eigenaardigheden.
Daar heb je Arnim, die juist wegging. Die
parfumeert zich zoo sterk, dat hij een ondraag
lijke geur verspreidt en ditmaal zoo krachtig
en walgelijk, dat ik mij genoodzaakt zag, zoo
gauw mogelijk een venster open te maken.
Wanneer Lord Russel deze geschiedenis na
vertelde, eindigde hij trouw met de geschied
filosofische vraag: „Hoe zit het nu hier met
de historische waarheid?"
RECORD-BRUIDEN
Oud, jong, groot of klein!
Voor een bruidje in het Engelsche Norfolk
la van bizonder belang, wanneer zij erg oud of
erg jong, erg groot óf erg klein Is, want
voor drie eeuwen terug leefde er een groot
moedig graaf, die een fonds van 1000 pond
stichtte, waarvan de jaarlijksche rente een
eigenaardig doel moesten steunen en wel ver
deeld worden tussclien de oudste, de jongste,
de grootste en de kleinste bruid van het graaf
schap.
Nog heden ten dage houdt men aan dit ge
bruik vast. Iedere bruid wordt dus na de hu
welijksinzegening door den geestelijke geme
ten, en ouderdom en lichaamslengte worden
nauwkeurig genoteerd. Aan het einde van hst
laar wordt het resultaat bekend gemaakt, en
de bruidjes, die record slaan, ontvangen haar
part.
NEDERLAND—FRANKRIJK.
Zaterdag j.l. werd te Hilversum de 14e alge-
meene jaarvergadering van het Genootschap
NederlandFrankrijk gehouden, die druk be
zocht was en waaraan vertegenwoordigers van
bijna all9 afd-eellngen deelnamen. Het jaarver
slag memoreerde verschillende werkzaamheden
van het Genootschap gedurende het afgeloopen
seizoen.
Op het programma voor het volgend seizoen
staan o.a.: de jonge cinéast Jean Painlevé, die
verschillende van zijn populair-wetenschappe-
lijke microscopische films zal komen vertoonen;
de filosoof J. Benda, de jonge schrijver André
Malraux, de voordrachtkunstenares Madam©
Madeleine Renaud, terwijl voor conférences op
kunstgebied is uitgenoodigd prof. Henrl Focil-
len. Mocht deze door te drukke werkzaamheden
verhinderd zijn, aan deze uitnoo-diging gevolg
t© geven dan valt de keuze op den heer Paul
Jamot, conservator aan het Musée du Louvre.
De heer S, Else, leeraar in de Fransche taal
to Haarlem, werd lid van hot hoofdbestuur en
benoemd tot gedelegeerde voor de organisatie
der tournées da conférences.
De wetenschappelijke sectie van het genoot
schap bereidt weer voor de uitwisseling van
een Franschen tegen een Nederlandschen hoog
leeraar in het voorjaar 1931.
Bijzonderheden over den aanleg
Onze Brusselsche correspondent meldt:
Onder groot© belangstelling had Zaterdag
namiddag op de vlakt© van Lanaeken de In
huldiging en inzegening plaats der werken
voor het kanaal AntwerpenLuik of het Al-
bert-kanaal.
Per specialen trein waren tal van autoriteiten
uit Brussel gekomen en ook andere steden des
lands, die belangen hebben bij dit kanaal,
hadden vertegenwoordigers gezonden.
De plechtigheid werd ingezet' mot het spe
len van de Brabangonne. Dan werden rede
voeringen uitgesproken door den heer Ir. van
Caeneghem, minister van openbare werken;
den heer Jaapar, minister-president, en door
Z.M. koning Albert.
Er werd een dankbaarheidsmanifest voor
gelezen der binnen-scheepvaart.
Hierna verrichtte Z.Em. kardinaal van Roey
de inzegening der werken.
Militaire muziek speelde vervolgens: „Naar
wijd en zijd", terwijl een escadrille militaire
vliegtuigen boven de vlakte vloog.
De plechtigheden eindigden met een lunch.
Over het kanaal zelf mogen hier de volgen
de details volgen zooals die door het ministerie
van openbare werken aan de pers werden
verstrekt.
Het Albertkanaal en de Belgische Maas, toe
gankelijk voor schepen van 1350 ton, verhin
den streken met een drukke economische be
drijvigheid: het Moezelland, Lotharingen en
zijn mijnbouw- en metaalnijverheid: het Maas
bekken en de Beneden-Sambre, de Kempen en
Antwerpen, de handelshoofdstad.
Het huidige Maas-Scheldekanaal is onvol
doende gebleken en bet kan niet verbeterd
worden: het is te lang, met zijn 153 K.M. uit
gestrektheid; het is te zeer belemmerd, met
zijn 24 sluizen; het is versperd door al te
veel bruggen die, bij het doorvaren der scha
pen, opengedraaid moeten worden; het i8
slechts bevaarbaar voor schepen van 450 ton;
dus te smal.
De ontoereikendheid van het bestaande ka
naal, welke tot hoertoe slechts tot gevolg
heeft de vrachtprijzen tussclien Luik en de
ze© te verhoogen, zou in de toekomst het zeer
ernstig gevaar opleveren, dat het gansche
Maasverkeer van Antwerpen naar Rotterdam,
een vreemde en ver afgelegen haven, zou at
gewend worden.
D© nieuwe scheepvaartweg zal aan de vol
gende voorwaarden voldoen: hij zal de kortst
mogelijke weg zijn: 120 K.M.; hij zal niet meer
dan 7 sluizen hebben; hij zal door geen enkele
beweegbare brug versperd worden; bij zal toe
gankelijk zijn voor sebepen met groote tonne-
maat: 1350 ton, om te beginnen; 2000 ton
binnen a'fzienbaren tijd; hij zal heelemaal op
Belgisch grondgebied gegraven worden.
Het tracé van het Albertkanaal werd vast
gesteld na grondige studie én na twee jaar
boringen.
Aan de Antwerpsche zijde, valt net samen
met het bestaande kanaal tot Herenthals;
door de bochtafsnijding HerenthalsKwaad-
mechelen loopt het In het Kanaal naar Has
selt; hiermede valt het verder samen om ver
der door te loopen in West-Oostelijke richting,
naar Genck, een der centrums van 't Kempsch
kolenbekken.
Aan de Luiksche zijde valt het Albertkanaal,
in het Maasdal, weer samen met het bestaande
kanaal, maar op een veel hooger peil.
Aan die twe© uiteinden, tusschen Antwerpen
en Genck eenerzijds, tusschen Luik en Ter-
naaien anderzijds, zullen de moeilijkheden van
uitvoering niet groot zijn; maar tusschen Ter-
naaien en Genck moeten diepe gleuven gegra
ven worden, tusschen h©t Maasdal en het
Jekerdal, verder ten Noorden van de Weker-
vallei en, ten slotte, te Eigenbilsen tusschen
de vallei der Molenbeek, een hijriviertje van
de Maas, en de Demer, een bijrivier van de
Schelde.
De gleuven zijn diep, omdat het kanaal niet
hooger mag liggen dan peil 60, hetgeen het
Maaspeil te Luik is. Dit kanaalpeil maakt het
mogelijk door één enkel watervlak heel het
Luiksche nijverheidsbakken (Yvoz-Ramet, Se-
vaing, Luik, Herstal) met de Gencksche kolen
mijnen te verbinden en aan het Maaswater een
natuurlijken afloop naar de Schelde, zondeT
kostbare pompinrichtingen, te bezorgen.
De eerste gleuven tusschen de Maas en
Briegden zullen op sommige punten 60 meter
•liep zijn, maar zullen gemakkelijk gegraven
kunnen worden, doordat de ondergrond groo-
tendeels bestaat uit tufsteen of krijt, een zacht
maar nochtans weerstand biedend gesteente,
waarboven grint en leem ligt.
Tusschen Briegden en Genck zal de gleuf
25 meter diepte hebben, in terreinen bestaande
uit lagen klei, zand en grint.
Tusschen Ternaaien en Genck, op peil 60,
ligt het moeilijkste deel van den kanaalaan-
leg; met dit deel wordt begonnen. Het zal in
tweeën verdeeld worden: MaasBriegden, dan
BriegdenGenck.
Het traject MaasBriegden vormt het deel,
waarvan de werken thans ingewijd werden.
Het werk werd einde 1929 aanbesteed voor eeD
som van 400 millioen francs.
Het eerste deel van het werk, tusschen Hac-
court en Ternaaien, bestaat in het ongeveer
10 meter hooger opzetten van het peil van het
bestaande kanaal door het aanleggen van
waterdichte dijken, en het tweede deel, tus
schen Ternaaien en Briegden, bestaat in het
graven van de diepe gleuf.
Om het waterpeil te verhoogen, zal het
terrein, dat zjoja strekt tusschen het kanaal
en de steile hei:, der vallei, aangevuld wor
den: omtrent 200 H.A. werden aangekocht en
zullen over een hoogte van ongeveer 10 meter
opgehoogd worden. Op den anderen kanaal-
oever, aan de Maaszijde, zal men een zeer
breeden dijk opwerpen, waarvan de aanleg-
breedte op sommige punten meer dan 150 M.
zal bedragen. Voor dat ophoogingswerk moet
men over een enorme hoeveelheid grond be
schikken; die ophaogingsspscio zal door het
maken van de gleuf verkregen worden.
Men moet met spoed werken, daar dit werk
in zes jaar tijd moet uitgevoerd worden.
Een bezoek aan het „Hof ter Walle"
Zondagmiddag zou 'n aantal goederenwagens
op het station Darmstadt uit den daar stilstaan-
den trein Wiesbaden—Aschaffenburg worden
gerangeerd. De locomotief reed met zulk een
vaart op het stilstaande gedeelte van den trein
in, dat veertien passagiers uit de voorste cou
pe's van den eersten wagon verwondingen op
liepen. Zij konden, na verbonden te zijn, echter
allen de reis voortzetten.
BOTSING TUSSCHEN TREIN EN AUTO
Op een spoorwegovergang bij Törreboda (Zwe
den) is Zondagmiddag 'n auto door 'n trein
gegrepen De vier inzittenden werden gedood.
Waarschijnlijk heeft de motor van den auto
geweigerd.
DOOR WERVELSTORM GETEISTERD
Waginmound grootendeels verwoest
Het plaatsje Waginmound in den staat New
Bexico is Zondag door een wervelstorm geteis
terd. Zes personen ziju daarbij om het leven ge
komen. Een groot deel van het plaatsje is ver
hoest.
BIJEENROEPING ORTHODOX
KERKELIJK CONCILIE
Gisteren werd te Warschau tijdens de gods
dienstoefening in de orthodox© kerk door den
minister van onderwijs Csezrwynski een oor
kond© van den Poolschen staatspresident aan
den metropoliet DIonysius overhandigd, waarin
de bijeenroeping van het orthodoxe kerkelijke
concilie wordt gelast.
Danrin wordt er aan herinnerd, dat het laat
ste orthodoxe concilie in de Poolsche republiek
1 Juni 1791 ia gehouden. De metropoliet wordt
als hoofd der orthodoxe kerk en van het bls-
schoppan-concilie uitgenoodigd om, in overleg
'net den minister van eeredienst een voorberei
dende zittipg en terstond daarop het eerste al-
gemeene concilie der autocephale orthodoxe
kerken in Polen bijeen te roepen.
In de oorkonde wordt vastgesteld, dat de bij-
oenroeping van dit concilie, het eerste in de
geschiedenis van den nieuwen Poolschen staat,
in overeenstemming is met de wenschen van
de hoofden der orthodoxe kerken, van het bls-
schoppen-concillie en van alle Poolsche ortho
doxe onderdanen.
Het concilie zal te Warschau worden bijeen
geroepen.
L* In zee terecht gekomen
LIJK GEVONDEN.
f De Dultsehe lucht-acrobaat, Kurt Stoilwerck',
Hie te New-York hij Longbeach luchtdemonstra-
Wes gaf, kwam daarbij om het leven, toen het
•eeatel, waarmede hij zijn demonstraties gaf, in
£ee terecht) kwam.
De bekoring van een koekoek-geroep
DRIE VELDHEEREN NAMEN PAPIER
EN SCHREVEN
Het achtste wereldwonder moet men gaan
zoeken in Japan.
Het prachtigste bouwwerk van dit rijk is een
grootsch grafmonument, dat de oppervlakte
beslaat van 'n heel bosch. Dat graf bewaart
het stoffelijk overschot van den grooten veld
heer Jyeyasu, uit het geslacht der Tokugawa's.
Hij heeft eeuwen geleden heel het rijk onder
zijn heerschappij weten te brongen, en wijs
en rechtvaardig geregeerd. Van Jyeyasu af zijn
tot onze dagen toe de Tokugawa's de rijksbe
stuurders of Shogunen van Japan geweest, en
zij waren met meer macht bekleed dan de
keizer zelf.
Jyeyasu is de Confucius van Japan, een van
de ware grooten, en daarom koestert het Ja-
pansche volk een ernstige piëteit voor zijn
nagedachtenis, wat mede blijkt uit de eigen
schappen en deugden en goede hoedanigheden,
die hem worden toegeschreven.
Daarvan is de volgende anecdote een be
wijs.
Op zekeren dag waren drie veldheeren hij
elkander: Oda Robunaga en de groote Hideyo-
schi, die later over zee trok en Korea onder
wierp, en Jyeyasu, uit het machtige geslacht
der Tokugawa's.
Het was lente en er was een koekoek, die
riep.
Oda, om zijn gruwbaarheid berucht, riep
desondanks uit; „Hoe schoon, wat roept de
koekoek mooi. Het luiden der klokken van
Koyasan klinkt niet mooier. Hier zou ik een
gedicht over kunnen dichten".
De helde andere veldheeren glimlachten met
beteekenis, want de tempel van Koyasan was
pas kort tevoren door Oda gebrandschat en bij
deze heiligschennis had hij de 132 priesters
over de kling gejaagd.
HIdeyosclü drong or evenwel hij Oda op aan,
dat hij over den koekoek een gedicht zou dich
ten; „Schrijf een gedicht over den koekoek",,
sprak hij, „wat ieder van ons zal doen, opdat
het een nobelo wedstrijd worde".
Zulke wedstrijden waren van oudsher in Ja
pan niets buitengewoon. Dies nam ieder een
rol papier, pen en schrijfinkt en overwoog hij
wait te dichten.
Op dat oogenblik zweeg de koekoek.
En Hideyosehi schreef het volgend© drie
regelige vers;
„Ik zal u, koekoek,
zoo ge niet roept,
roepen laten!"
(k
Oda liet zich het vers voorlezen en zeide:
„Neen, niet zop!" En hij bracht een verbete
ring aan, zoodat het gedicht dan luidde:
„Ilc zal u, koekoek,
zoo gij niet roept,
laten dooden!"
Maar nu ook nam de wijze en edelaardige
Jyeyasu het vers en ook van zijn kant bracht
hij een verbetering aan. De beiden anderen
lazen.
'k Zal wachten, koekoek,
zoo gij niet roept,
tot ge weer roept".
Dat was Jyeyasu....
PROCES WEGENS BELEEDIGING VAN
PRESIDENT HINDENBURG.
Dr. Göbbels tot 800 mark boete veroordeeld
Do nationaal-socialistische leider dr. Göbbels
is Zaterdag wegens beleediging van rijkspresi
dent Hindenburg veroordeeld tot 800 Mark
boete.
De elsch luidde negen maanden gevangenis
straf.
Onze Brusselsche correspondent meldt ons:
Een man van „Het Laatste Nieuws" heeft
te Wijngene een bezoek gebracht aan het „hof
ter Walle",, het huis waar Monica de Vriese.
de moeder van Gezelle, het levenslicht heeft
aanschouwd, en hij vertelt daarover in zijn
blad het volgende:
„In het frissche briesje wiegelt het opschie
tende koren als een groene zee. Ginder prijkt
de toren van Wijngene; aan de andere zijde
rijst een molen. En in d; zon, die door de
grauwe wolken breekt, gl .azen de roode da
ken.
Zoo moet Gezelle dikwijls dit land gezien
hebben in den frisschen voorjaarstooi.
En w© denken aan zijn vaderWe verbeel
den ons, hoe Pier Jan ook door deze dreef
kwam. Hij was toen hovenier te Gent, in de
„Bijlok©" en een non, daar, had hem over
haar zuster te Wijngene gesproken en hem met
een boodschap naar haar huis gezonden. Pier
Jan kwam eens kijken. Het werd toch tijd,
dat hij trouwde. Hij was precies geen jonge
man meeral 38 jaar.Maar 't was slechte
tijd geweest; hij had Napoleon moeten die
nen, was gedeserteerd, had verscholen geze
ten. En toen Napoleon gevallen was, moest
hij voor zijn oude moeder zorgen en dikwijls
dolen achter werk.
Maar de tijden waren nu beter.
En Pier Jan dacht aan trouwen. Hij kwam
daar op 't Hof ter Walle, praatte en at er, en
bekeek gedurig de dochter Monica, En toen hij
vertrok en „op zijn weg gezet moest worden",
ging Monica een eind mee.
In 1829 trouwden ze.
Later had voor Guido „moeders hof" altijd
groote aantrekkelijkheid.
Nu staan we er ook. Guido Gezelle dichtte
er over:
„Scheef is de poucke, van oudheid geweken",
't Is niet meer waar. Er staat een stevig
hek met een zij-ingang. En als we er door gaan,
begint een hond geweldig te blaffen.
,.'t Hondekot staat daar en 't is al zoo lange.
Hoe is de naam van dien anderen hond?"
Maar ook 't hondenkot is modern geworden.
De schur© is weg
Maar 't huis is gebleven, oud, eerwaardig,
schoon, zooals die oude boerenhuizen allen
schoon zijn, blank en groen en met dik
strooien dak.
Vriendelijk worden we er ontvangen door
de weduwe Devriese en een dochter. En we
moeten plaats nemen in de keuken
„Daar is 't, dat moeder zat;
daar is 't, dat vader vond,
die hem arbeid en hert© bracht;"
Maar ook de keuken is veranderd. Een muur
heeft er een deel van afgescheiden tot gang.
Mijn man is verleden jaar gestorven, ver
telt bazin Devriese. Hij was een neef van
Guido. Zijn vader en Guido's moeder waren
broer en zuster. En mijn man heeft Guido hier
dikwijls weten komen. Hij kende ook veel ge
dichten van Guido van buitenWe hadden
sommige moeten opschrijven. Daar, in die zij
kamer, sliep Guido, als hij hier logeerde.
Hoe spijtig, dat uw man de huid© te
Brugge niet meer heeft mogen heieven.
Ja. vroeger werd er dikwijls over dat
feest gesproken. 'tWas lang in den maak, hé?
En de pastoor zei ook tot mijn man: „Dan
zult ge moeten mee gaan".
Als 'k nog leve, antwoordde mijn man.
Hij was oud, maar toch kloek. Hij leed veel
van rheumatiek en om het hier warmer te ma-
kon, hebben we dien zijmuur gebouwd en de
keuken verkleind.
„Daar is de schippe nog, daar is de tange".
Zoo dichtte Guido. En we zien den wijden
haard, waarbij hij menigmaal zat.
Immers, in zijn hangen strijd riep hij het
uit:
„Zalige lieden, al te arglooze menschen,
Weinig begeerdet gij, groot was nw hert;
Kon het maar helpen met weenen en wen
schen,
Weer ate Ik roggenbrood naast u aan 't
berd."
Ja, de haard is er nog, maar nu staat er een
fornuis.
En de bazin vertelt voort, hoe haar man
verleden jaar stierf. Hij had niet met smaak
gegeten. Dat was een slecht teeken. En men
zond om den dokter. Die ried aan, den boer te
laten berechten. En 's nachts stierf Devriese,
zonder eigenlijk ziek te zijn geweest.
Hij had altijd diep in zijn hart de vereering
van Guido Gezelle bewaard en sprak gaarne
over hem. Ook over Monica, Gezelle's moeder.
Vroeger gingen de Devriese's veel van
hier naar Brugge, vertelt de bazin. Ze moes
ten altijd tabak meedragen, want Monica
smoorde geerne. En Monica kwam ook veel
naar hier.
De hoeve krijgt nu en dan bezoek. Kort voor
den oorlog kwam prof. Gustaaf Verrieet er
kijken.
En nu en dan is het een groep studenten.
En ze zijn allen welgekomen, verzekert de
gulle vrouw.
Er zijn veel portretten van den dichter. En
in de gang hangt een teekening van Gustaaf
Van de Woestijne, die het hof ter Walle in
zijn oorspronkelijken toestand verbeeldt en er
onder prijkt Guido's gedicht over de hoeve.
Een deel van den wal is gedempt, maar nog
is er een gracht, waar het ranke riet ruischt.
En als in Monica's en Guido's tijd bloeien
weer oude fruitboomen
Door de arbeiders der kanaalwerken te
Vaassen is het lijk van een onbekenden man
opgehaald.
Evenals iedere oude bank is de Bank van
Engeland, buiten die vergeten staatspapieren,
ook in het bezit van kostbabre voorwerpen,
en hebben hare kluizen menige cassette onder
hun berusting, waar al geslachten lang niet
naar gevraagd wordt, en waarvan men desal
niettemin afblijft.
In sommige van die cassettes vermoedt men
schatten, waarbij de 48 millioen nog achter
blijven.
BRITSCHE ZENDELINGEN IN CHINA
Drie moorden in een jaar tijds
LONDEN, 2 Juni (R.O.) Naar aanleiding
van een vraag in het lagerhuis verklaarde
Henderson, dat gedurende het laatste jaar in
China drie Britsche zendelingen vermoord
waren, terwijl er zeven waren gevangen ge
nomen, die niet omgebracht waren.
SPOORWEGONGEVAL TE DARMSTADT
Veertien pasngiers gewond
ROTSWONINGEN TE GEULBEM heeft een tragisch ongeluk verschillendie leerlingen der Haarlemsche Rijkskweekschool getroffen; het zware rotsblok (met pijltje
aangegeven), dat uit het plafond viel en een der leerlingen doodde.
