FEUILLETON
CAPIT0LA.
Kingsford Smith en Stannage in de hoofdstad
VADERLANDSCHE BANK
ZATERDAG 2 AUGUSTUS I93C
Geestdrift«ge huldiging door het Nederlandsche volk
TWEE SIGARENMAGAZIJNEN, i
UITGEBRAND
EEN „AMERIKAANSCH"
ENTHOUSIASME
DUIZENDEN OP DE BEEN
L
R. K. WERKLIEDENVERBOND,
BOYCOT TEGEN DUITSCHLAND
ONZE WEEK IN BELGIE
TENTOONSTELLING VAN LEERBOEKEN
DE AANSLAG OP MEJ. BECKERING
MIJNHARDT's
Hoofdpijn-Tabletten öO01
Laxeer-Tabietten60cl(
Zenuw-Tabletten. .75°
Staa!-Tab!etten 9001
Maag-Tabletten 75c'
Bij Apoth. en Dro jisten
Reel. 19536DGMVS
EEN BRANDWEERMAN ONDERWEG
OM HET LEVEN GEKOMEN
Gisternacht te ongeveer 3 ur is brand ont
staan in een huis aan de St. Pietershal>stee£
23 te Amsterdam. Ce brandweer begon met
twee stralen te spuiten. De vlam
men, die reeds de eerste vrdieping had
den aangetast, sloegen toen reeds tel uit het
dak. Het vuur was echter spoedig bestreden.
Het bleek, dat in dit pand gevestigd waren,
twee sigarenfabriekjes; op de eerste etage van
de firma Schuiten, daarboven van de firma V.
d. Meijden De tweede etage is geheel uitge
brand; terwijl de eerste belangrijke schade
heeft bekomen.
Tijdens het blusschingswerk verspreidde zich
het ontstellend bericht, dat een brandwacht,
van Rooijen genaamd, die, op weg naar den
brand, op het Frederiksplein van den perso-
neelwagon was gevallen, overleden was. Men
had hem namelijk bewusteloos opgenomen en
per auto van dan G. G. D. naar het Tessel-
schadeziekenhuis vervoerd. Bij aankomst was
de man reeds overleden.
Nader vernemen wij nog, dat de manschap-
penwagen van de brandweer, toen deze van het
Frederiksplein de Utrechtsche straat wilde in
rijden met een der wielen schampte tegen een
daar liggenden vluchtheuvel, de bestuurder
heeft toen zijn stuur omgegooid en door den
schok is van Rooyrn van den wagen gevallen.
Hij is vermoedelijk op zijn hoofd terecht ge
komen. Toen de wagen gestopt was en men
hom te hulp kwam vond men hem bewuste
loos.
[- GRANDIOOZE TOCHT DOOR DE STAD
r Gteterem te Kingsford Smith met zijn tocht
genoot, den marconist van de „Southern Cross"
Btanmage omstreeks drie uur met een K.L.M.-
verkeersvllegtuig uit Bremen op Schiphol
gearriveerd.
Nauwelijks was de P.H.—A.E.Z. vergezeld
Jjan een escadrille militaire vliegtuigen en een
énkel Pander-toestelletje boven het vliegveld
Verschenen, of een enthousiast gejuich laaide
Öp uit de wachtende menigte die zich langs de
afzettingen en op het platte dak van het sla-
Öonsgebouw had verzameld.
Hoeden en zakdoeken vlogen de ludht in
toen de sierlijke Fokker laag over het eta-
jfaonsgebouw heenscheerde om daarna vlot
[neer te strijken op het vliegveld.
De verkeerspolitie, die onder leiding stond
Van inspecteur Staal had de handen vol, om
te zorgen dat de menigte althans op een zeke
ren afstand bleef van het vliegtuig, welks
propellors nog daverden.
Alleen Evert van Dijk met zijn echtgenoote
die een grooten krans torsten, benevens een
legertje persfotografen slaagden erin vlak bij
de cabine te komen, achter welks ruiten
Kingsford Smith en Stannage hun Nederland
schen tochtgenoot reeds toezwaaiden.
Drie seconden later sloeg de deur van de
tabine open en de Australische vlieger „vloog"
wti mogen deze term waar het betreft een
bceaanvlieger gerust in letterlijken zin ge
bruiken in de armen van Evert van Dijk,
die hem met zijn vrouw op de hartelijkste wij.
ze welkom heette op Nederlandschen bodem
en hem een lauwerkrans om de schouders
hingen.
Toen, midden in de zon, die door de nevell-
Ïb lucht begon heen te breken, kon iedereen
em daar zien staan: Kingsford Smith, een
tanige, veerkrachtige gestalte met een ge
bruind gelaat, lachende lichtbruine oogen en
j»en energieken trek om den mond.
,,God save the king" zette de muziek fees
telijk in, maar de tonen van het Engelsche
(folkslied werden overstemd door het ratelen
yan de motoren der militaire vliegers, die
}n keurige gelederen rond en over het vlieg,
terrein raasden en de toejuichingen die op-
gtegen uit de golvende menigte.
JK De ontvangst op het dak van het
stationsgebouw
Na het wederzien met van Dijk, werden de
Australiërs naar het platte dak van het sta
tionsgebouw geleid, waar alles voor de huldi
ging in gereedheid was gebracht.
Op een hoek van het dak was een soort
podium geïmproviseerd dat met vlaggen van
lie Amsterdamsche, de Nederlandsche, de
Australische en de Amerikaansche kleuren
(Was getooid.
Allereerst werden de twee kranig» vliegers
toegesproken door den vertegenwoordiger van
den minister van Waterstaat, den heer v.
Eede van der Paltz.
De heer v. Eede v. d. Paltz, deelde de vlie
gers in da Engelsche taal mede, dat minister
ïnr. Reymer verhindeïd was de ontvangst bij
te wonen.
Voorts bracht spr. de groeten over van de
Nederlandsche regeering, die, zoo zelde hij,
de prachtige prestatie van Kingsford Smith
ten zeerste bewondert. De Nederlandsche re-
geering wenscht u met het welslagen van
uw stoutmoedige onderneming van harte ge
luk en brengt ook gaarne hulde aan den mar-
bonist mr. Stannage, die, zooals zij weet, er in
ruime mate toe heeft bijgedragen om den ge
vaarlijken tocht schitterend te doen slagen.
Gaarne zou de regeering ook hulde hebben ge
bracht aan den vierden oceaanvllegsr mr.
Saul, doch dit is wegens omstandigheden
belaas niet mogelijk.
Tenslotte uitte spr. zijn voldoening over het
leit dat het een Nederlandsch piloot is ge
weest, die deze kranige prestatie heeft mogen
meemaken en tot een goed einde brengen.
De tweede spreker was de heer E. J. Ai ra.
hams, wethouder van Amsterdam, die een
zeer hartelijke toespraak hield tot de
Australiërs.
Het gemeentebestuur van Amsterdam con
stateert met voldoening dat door het welsla
gen van nw plan de banden tusschen de Uni
ted States en Nederland zeer aanmerkelijk
gijn versterkt.
Daarop sprak de Amerikaansche gezant,
Z.Exc. Mr. J. Eitkema de vliegers toe.
Het is vandaag, aldus deze spreker, een
groote dag. Het is een groote dag voor Neder
land, voor Groot Brittannië en voor Amerika.
En vooral om dit laatste ben ik verheugd he
den tot u het woord te mogen richten namens
de regeering van de United States.
Een groote dag is het voor Nederland om
dat het een Hollandsch vliegtoestel wa3,
waarmede u den tocht over den Atlantischen
Oceaan hebt ondernomen, met een Holland-
schen piloot aan boord.
Ook voor Engeland is het vandaag een
groote dag omdat g(f, de leider en opperste
bestuurder van de „Southerr. Cross" een on
derdaan zijt van het British-Empire.
En ook voor de Vereenigde Staten van Ame
rika is deze dag vol beteekenis omdat gij en
uw metgezellen behoort tot de zeer weinigen,
die de transatlantische verbinding door de
lucht hebt tot stand gebracht en daardoor
de mogelijkheid ervan zonneklaar hebt bewe
zen. In naam van de Vereenigde Staten, al
dus besloot spr. verwelkom ik u hier op Ne
derlandschen bodem.
Nog verschillende persoonlijkheden richtten
nog het woord tot de oceaanvliegers.
Een aardig moment was het toen Evert van
Dijk met een joviaal „Here van Dijk voor
de microfoon plaats nam. Onmiddellijk stegen
er weer luide juichkreten op, uit de menigte
heneden. In sobere maar hartelijke en joviale
bewoordingen verwelkomde Evert van Dijk zijn
tochtgenooten in Amsterdam.
Het laatst sprak Kingsford Smith zelf.
Dankwoord Kingsford Smith
U zult het mij vandaag, aldus Mr. Kingsford
Smith, niet kwalijk nemen dat ik mijn dank
woord begin met een mop, die ik in Amerika
gehoord heb. Men vroeg mij daar naar het ver
schil tusschen een vlieger en een papegaai. Dit
verschil bleek hierin te bestaan, dat een pape
gaai wel kon praten maar niet kan vliegen,
terwijl een vlieger wel kan vliegen, maar niet
kan praten.
U zult het mij dus niet euvel duiden dat ik
als vlieger niet veel zal zeggen. Laat ik slechts
mijn vreugde erover uitdrukken, dat ik mijn
tocht heb gemaakt met een Nederlandsche
machine en met de krachtige hulp van een
Nederlandschen piloot, Mr. Kingsford Smith be
sloot met een woord van dank voor de harte
lijke en gastvrije ontvangst, die hem en den
marconist Stannage ten deel was gevallen.
Onmiddellijk na de huldiging werd de tocht
naar de stad aanvaard.
De politie had moeite om de opgewonden
menschenmassa te beteugelen, maar dank zij
de uitstekende maatregelen die de politie ge
nomen had, verliep alles naar wensch.
Zoo werd eindelijk het Carlton-hotel bereikt,
waar den vliegers nog een kleine verrassing
werd bereid door de Cowboys, die zich langs
de huizen opstelden en terwijl de vliegers ln
haar midden stonden, een schetterende fanfare
bliezen. Ieders ooren trilden van de scherpe
tonen, maar iedereen lachte ook, de Oceaan
vliegers niet het minst, die handen en zak
doeken tekort kwamen om op alle gejuich te
antwoorden
Des avonds zijn Kingsford Smith en J. W.
Stannage aan een maaltijd in het Carlton-hotel
in meer intiemen kring gehuldigd.
HANS WEISBACH, die gisteren zijn taak
als dirigent van de Kurhausconcerten begon
Vergadering der Centrale commissie voor de
vrouwenorganisatie
Dezer dagen vergaderde de Centrale Commis
sie voor de Vrouwenorganisatie van het R. K.
"Werkliedenverbond.
Aan het Verbondsbestuur was de wensch te
kennen gegeven, stappen te doen om te ver
krijgen de instelling eener afzonderlijke afdee-
ling voor de" vrouwen aan het Departement van
Arbeid. Het Verbondsbestuur oordeelde deze
aangelegenheid niet alleen voor Nederland van
belang en besloot derhalve het Internationaal
Christelijk Vakverbond met deze aangelegen
heid in kennis te stellen.
Door het Bestuur van het I.C.V. is intusschen
medegedeeld, dat een onderzoek zal worden in
gesteld naar hetgeen in bedoeld opzleht in de
verschillende andere landen reeds geschied
mocht zijn of beoogd wordt.
Besprekingen werden gevoerd omtrent bet
reeds eerder besproken speciale blad voor de in
de Katholieke Arbeidersbeweging georganiseer
de vrouwen en meisjes.
Voor den komenden winter zal een speciaal
propaganda-plan worden ontworpen.
Aan het Verbondsbestuur zal in overweging
worden gegeven aan nog enkele Bonden, even
eens bij de vrouwenorganisatie betrokken, het
verzoek to richten, alsnog een vertegenwoordi-
ger(ster) in de Centrale Commissie voor de
Vrouwenorganisatie aan te wijzen.
Steun van de Engros-verzenders van
Kleedingstoffen
De algemeene vergadering van de Eerste
Nederlandsche Vereeniging van Engros-Ver-
zenders van Kleedingstoffen (E. N. V. E. K.) te
Amsterdam, heeft de volgende motie aangeno
men.
De vergadering mede kennis genomen heb
bende van de handelsovereenkomsten, die tus
schen Duitschland en Finland tot stand kwamen
of zullen komen, van meening, dat voor deze
overeenkomsten de clausule van meestbegun-
stiging ten opzichte van Nederland wordt ont
doken,
van meening, dat tengevolge van het tot stand
komen dezer overeenkomsten de uitvoer van
zuivelproducten belangrijk minder zal worden
van meening, dat het landsbelang hierdoor
ten zeerste wordt geschaad,
van meening, dat stelling moet worden ge
nomen tegen de zich steeds uitbreidende we
ring van Nederlandsche goederen in 't buiten
land,
besluit de boycotactie van den Alg. Ned.
Zuivelbond zooveel mogelijk te steunen en
alleen die goederen uit Duitschland te impor
teeren, die niet elders te verkrijgen zijn,
besluit deze motie ter kennis te brengen van
den Deutschen Tuch-und Wollwarenfabrikan-
tenverein te Berlin en van de pers.
HET DUITSCH-FINSCHE CONTRACT
Nederlandsche stappen te Berlijn
Naar het „Hbld." verneemt, heeft de Ne
derlandsche Regeering in Berlijn stappen ge
daan in verband met de positie, waarin Ne
derland óndanks de meestbegunstigingsclau.
sule dreigt te geraken door het Duitsch-Fin-
sche boter- en kaas contract.
Aangezien dit contract echter nog niet tot
stand is gekomen en het Duitsche invoerrecht
op boter dientengevolge nog niet is verhoogd,
kunnen deze stappen vooralsnog slechts een
voorwaardelijk karakter dragen.
ONDERZOEK VAN V AC ANTIEREGELING
VOOR ARBEIDERS
Wettelijk met behoud van loon
Door den heer Drop zijn aan den minister
van Arbeid, Handel en Nijverheid de volgende
vragen gesteld;
I. Kan de minister mededeelen, hoever het
onderzoek omtrent een wettelijke regeling der
vacantie van arbeiders, minstens met het be
houd van het gewone loon, toegezegd bij Me
morie van Antwoord op hoofdstuk X der Rijks-
begrooting voor 1930, is gevorderd?
II. Indien dit onderzoek nog niet ls be
ëindigd, tegen welk tijdstip is dan de afloop
te verwachten; Indien het onderzoek wel is be
ëindigd, kan dan de indiening van een wets
ontwerp spoedig tegemoet worden gezien?
VOOR BELASTE WAARDEN, 's-GRAVENHAGE,
6 O tegen beurskoers a r\ r>
U/n OBLIGATiëN a 100
U metjaariijksche uitloting
Reel 19339DGVS 7
R. K. ORGANISTEN- EN DIRECTEUREN-
ffttenr VEREENIGING.
,xi Oude en nieuwe kwalen
VI
1 i.O'NZE POSITIE HACHELIJKER
DAN OOIT"
De R. K. Organisten- en Directeuren-Vereenl-
ging hield Vrijdagmiddag haar jaariijksche al
gemeene vergadering in Hotel „Noord-Brabant"
te Utrecht. De voorzitter, de heer C. A. M.
de Rooy, opende de bijeenkomst met den Chris-
telijken groet, heette alle aanwezigen, inzon-
heid den Geestelijken Adviseur, Dr. A. Ramse-
laar, en den bibliothecaris J. A. F. Vergroesen
na diens langdurige ziekte, hartelijk welkom
en betuigde zijn vreugde over de dit jaar bij
zonder goede opkomst. Dan werd een innig
herdenkingswoord geuit naar aanleiding van
het overlijden van Z. D. H. Mgr. H. v. d. We
tering. Aan den nieuwen Aartsbisschop, Mgr.
Jansen, werd een telegram van hulde gezon
den.
Voorts bracht de voorzitter dankbaar In her
innering enkele jubilea van leden tijdens het
verstreken vereenigingsjaar: Elbert Franssen,
Jac. J. Ruygrok, Corn. A. Galesloot en Anton
Ponten.
De 1ste secretaris, Jony Ponten, las de no
tulen der vorige vergadering voor, welke wer
den goedgekeurd. Uit het jaarverslag 1929
1930 bleek, dat de R. K. O. D. V. langzaam
vooruit gaat. Het ledenaantal bedroeg op 1 Juli
j.l. 190, tegen 178 op 1 Augustus 1929. Het
aantal begunstigers bleef 47. Er zijn meer re
sultaten bereikbaar, als het leden-getal nog
steeds grooter wordt. Een verheugend feit
noemde de secretaris de tot stand gekomen sa
menwerking met de Nederl. St. Gregorius-Ver-
eeniging.
De kas-commissie, welke het vorig jaar he
iast was geweest met het nazien der hoeken,
werd herbenoemd.
Uit het jaarverslag van den bibliothecaris
bleek, dat het aantal boekwerken een kleine
vermeerdering heeft mogen ondergaan. De heer
Vergroesen drong er op aan, dat de componis
ten onder de leden in ruimere mate partituren
van hun werken voor de bibliotheek afstaan.
Naar aanleiding van de pas gehouden exa
mens der R. K. O. D. V. meende de voorzitter,
dat er verandering moet komen in de examen
voorbereidingen. Dr. Ramselaar lichtte deze
gedachte nader toe. De examens hebben tot de
droevige ervaring geleid, dat soms zeer be
gaafde jongelui voor vele hoofdvakken zeer
onvoldoende zijn voorbereid. De vraag, of het
niet mogelijk zou zijn in enkele plaatsen van
ons land, naast leeraren voor orgel- en harmo
nieleer, menschen aan te wijzen, die in en
kele vakken een cursus zouden kunnen geven,
aansluitend op de examens der R. K. O. D. V.,
werd aan een langdurige en levendige discus
sie onderworpen. In een volgende bestuursver
gadering zal de kwestie nader onder de oogen
worden gezien.
Dr. Ramselaar hield dan een lezing over „De
vooruitzichten van den R. K. Directeur-Orga
nist". Die vooruitzichten onzer R. K. O. D. V.
aldus de gew. spreker kan men Iddëel
en materieel opvatten. Deze begrippen zijn niet
te scheiden. In onze vereeniging ook niet. Wer
ken voor salaris-verbetering is een ideëel wer
ken, ook van rechtsvaardigheids-standpunt.
Wie voor het altaar werkt, moet van het al
taar leven. De R. K. O. D. V. heeft al heel
veel bereikt: door examens, door helpen verbe
teren van salarissen, door de samenwerking
met de St. Grcgorius-Vereeniging.
Doch de positie is toch hachelijker dan bij
de oprichting. Immers de gaven der musici
worden niet altijd door de Kerkbesturen ge
waardeerd. Daarom, wij moeten blijven streven
naar rechtzetting van Ideeën en naar verbete
ring van salarissen.
Er zijn oude en nieuwe kwaien. Onze posi
tie is in sociaal opzicht moeilijker geworden
dan ooit te voren. De nieuwe kwaal; crisis
in de moderne muziekbeoefening door de radio,
in de lessen. Een andere strooming: de gevol
gen van de liturgische beweging der laatste ja
ren. Daardoor worden ook de vooruitzichten
van den R. K. Organist-Directeur nog moeilij
ker. In die groote strooming kan ook de R. K.
O. D. V. ondergaan. Daarom: wij moeten èn
Liturgisch, èn in Gregoriaansch, èn in vakken
nis bovenaan staan. Onze organisatie moet zoo
sterk mogelijk worden gemaakt! (Luid ap
plaus en dank van den voorzitter).
De agenda vermeldde nog een bespreking en
mededeelingen omtrent de samenwerking met
de Nederl. St. Gregorius-Vereeniging.
Van de gelegenheid tot rondvraag werd druk
gebruik gemaakt.
ITALIAANSCHE TUBERCULOSE-ARTSEN
NAAR ONS LAND.
Een 35-tal Italiaansche professoren en dok
toren, die het internationaal tuberculosecongres
te Oslo gaan hijwonen, zullen op hun terugweg
den 19den Augustus Amsterdam aandoen. Daar
worden zij ontvangen door de Nederlandsche
Centrale Vereeniging en de Amsterdamsche
Vereeniging tot bestrijding der tuberculose. Het
ligt in de bedoeling het consultatiebureau, het
sanatorium ,Hoog Laren" en de nazorginrich-
ting „Zonnestraal" te gaan bezoeken.
-£r
Ü5 Yice-admiraal door den Koning
T*i uttelontvangen
EEN ARTIKEL VAN DE NATION BELGE.
Toen bommen, nu bloemen
Gisterenmiddag heeft vice-admiraal L. Quant,
de bevelhebber van het Nederlandseh eskader
dat momenteel te Antwerpen ligt, op het graf
van den onbekenden soldaat een krans, be
staande uit gladiolen en rozen neergelegd,
waarvan de strik in Nederlandsche kleuren
vermMlde „Koninklijke Nederlandsche Ma
rine".
Een vrij talrijke menigte, waaronder Hol-
landsche tourlsten, woonde de korte plechtig
heid bij.
Toen vice-admiraal Quant reeds terug in den
auto was om te vertrekken, kwam kolonel Sel-
lier de Mo'ranville hem namens den Belgischen
minister van defensie begroeten en hem mede
deelen, dat deze geste buitengewoon door den
minister op prijs werd gesteld.
Een uur later werd vlce-admlraa' Quant ver
gezeld van ridder Huyssen van Kattendijke in
het Paleis te Brussel door den Koning ln par
ticuliere audiëntie ontvangen, mede in tegen
woordigheid van prins Leopold.
Hierna vertrok de vice-admiraal weer naar
Antwerpen.
Op het zelfde oogenblik dat dit alle3 plaats
had, versoheen in „Nation Beige" een artikel,
waarin ondermeer gezegd wordt: Honderd jaar
geleden bombardeerde een Hollandsch eskader,
dat voor Antwerpen lag de stad en richtte er
voor millioenen guldens schade aan; vandaag
lost het op dezelfde plaats saluutschoten en
mengt den klank van zijn trompetten met de
stem van den beiaard, die vanuit de kathedraal
met de feesten meedoet, ,,'t Kan verkeeren",
zei Bredero.
De Hollanders erkennen vandaag ais natuur
lijk en noodig den stand van zaken, door ge
beurtenissen in 1830 in het leven geroepen,
maar waarom blijven zij dan zoo obstinaat vast
houden aan het traktaat van 1839, dat in feite
het bestaan erkent van een onafhankelijkcn
staat België. Zal de Nederlandsche week ken
tering brengen in dezen toestand. In 1830 bom
bardeerde het Hollaudsche eskader ons met
gloeiende kogels; in 1930 bombardeert het ons
bloemen. Wij hebben liever dit laatste, doch
wij wachten nu benieuwd af, wat onder dat
bombardement met bloemen schuilt.
LEERAREN(ESSEN) VAN R. K. MIDDEL
BARE MEISJESSCHOLEN
De studieweek
De dader tot vijftien jaar gevangenisstraf
veroordeeld
BATAVIA, 31 Juli. (ANETA). De Landraad
veroordeelde den man, die in de 1ste helft van
April j.l mej. P. Beckering tijdens haar slaap
met een mes ernstig verwondde, wegens dief
stal met braak, gepaard aan poging tot dood
slag, tot 15 jaar gevangenisstraf.
DE NOORDERSLUIS TE IJMUIDEN
Betonnen meerstoelen worden geplaatst
Thans is een begin gemaakt met de sedert
langen tijd In de Binnenhaven van IJmuiden
neergelegde betonnen meerstoelen in het
buitentoeleidingskanaal naar de Noorderssluis
te plaatsen. Naar we vernemen kan binnen-
kort het doorloopend verkeer door de Noorder-t
sluis tegemoet gezien worden.
PRINS DAMRONG NAAR DEN HAAG.
Naar wii vernemen zullen de Siameesche
Prins Damrong en zijne dochters Prinses Pun
Diskul en Prinses Pilai Diskul, die in de eer
ste week van Juli een bezoek aan Amsterdam
brachten en nog steeds in Europa vertoeven,
in de volgende week opnieuw naar ons land,
ditmaal te 's-Gravenhage komen.
Vrijdagmiddag 8 dezer zal H. M. de Konin
gin de Siameesche vorstelijke personen ont
vangen te Soestdijk, ten Palelze van H. M. de
Koningin-Moeder.
DIRECTEUR OF ARBEIDER?]
Na de verslagen, die wij gaven van de sectie
vergaderingen, welke over de verschillende
vakken van de M. M. S. gehouden werden, mag
niet verzuimd worden melding te maken van de
uitgebreide expositie van leerboeken, kaarten
en platen, die in een der zalen van het Pensio
naak gehouden werd door de boekhandelaren
Wolters, Malmberg, Thieme en Dieben.
Er werd ons gelegenheid gegeven, de ver
schillende werken rustig in oogenschouw te
nemen, welke van godsdienst en liturgie, op
voedkunde, taal en letteren, muziekleer enz.
verschenen waren en het trof ons, dat ook aan
de uitgave van leerboeken smaak en kunstzin
niet ontbrak, zoodat de leerstof, den leerlin
gen in zulk een fraai uitgegeven boek wel aan
trekkelijk gemaakt wordt. En na den leertijd
zullen dergelijke boeken, in kunstzinnig-
kleurrijken band, niet in een hoek geworpen
worden, maar een plaats vinden in de boeken
kast, zoodat hierdoor bereikt wordt, waarvan
men de leerlingen zoo graag wil doordringen;
„Niet voor de school maar voor het leven lee-
ren wij."
Een principieele beslissing
De waarnemend kantonrechter mr. E. W. Catz
te A'dam wees Donderdag vonnis in de straf
zaak tegen den „president-commissaris" van
de N.V. Maatschappij tot Exploitatie van de
broodbakkerij „Groco VIII" G. M. de J„ die
terecht had gestaan wegens overtreding van de
arbeidswet. Hem was ten laste gelegd, dat hij
als hoo-fd of bestuurder van een bakkers-omfS'-
neming, niet had gezorgd dat t.a.v. den bakkers
gezel D. Langereis een arbeidslijst aanwezig was
Volgens verd. en get. L. was L. niet in die'fift
van verd. de J., doch directeur van de „Groco
VIII", waarvan de J. president-commissaris
was.
Het O.M. beschouwde L. echter als bakkers
gezel en vorderde tegen verdachte 'n geldboete
van 1 (het geldt hier een principieele be
slissing).
De Kantonrechter achtte het tenlaste gelegde
niet wettig en overtuigend bewezen en sprak
verdachte vrij.
LIJK AANGEBRACHT
Gisterenmiddag te 3 uur is te Harlingen
door de motorboot „Prinses" aangebracht het
in verren staat van ontbinding verkeerend
lijk van een man, vermoedelijk een zeeman,
naar schatting tusschen 30 en 40 jaar oud.
Het lijk werd drijvende gevonden in de Tappe
bij den Makkumerwaard. Op het lijk werd ge
vonden een nikkelen horloge met ketting. Aan
den ketting was een katrolletje verbonden,
waarop de letters S. F. en daaronder de let
ters B. F. voorkwamen. Het lijk is naar de
Alg. Begraafplaats vervoerd.
LIJK OPGEHAALD
Uit de rivier de Dommel te Son bij Eind
hoven heeft gisteren de politie het lijk opge
haald van den fabrieksarbeider J. M. B., oud
41 jaar, gehuwd, wonende in de Newtonstraat
te Eindhoven. B. was den laatsten tijd malen
de. Hij werd sedert 2S Juli vermist.
Hoogstwaarschijnlijk is hij door een onge
luk te water geraakt en verdronken.
Naar Tiet Engelsch van 6RAY NICK
y Vertaling van JAC. J. SCHOON
SI)
En na een paar uur met ongeduld te hebben
Verbeid, zag mistress hem aankomen. Reeds
van. verre hield hij een brief in de hoogte, dien
jtften hem op het postkantoor had ter hand
gesteld. De vrouw ging hem tegemoet; zij liep
teet, zij vloog letterlijk. Haastig trok zij Tra
verse den brief uit de hand en druke hem
aan de lippen, daarna snelde zij naar huis
terug, waar zij in een stoel voor don haard
neerviel. Haar wangen gloeiden en haar handan
beefden van »nuwaehtige opgewondenheid,
jBoodat zij haast niet in staat was, den omslag
ppen te scheuren.
Het was Herbert, die geschreven had. De
£rlef luidde-
p- Kasteel Warfieldhouse. 17 January,
r" Dierbare, innig geliefde moeder'
Schenke God u de kracht, om deze weinige
gewichtige regelen te lezen, die ik u te schrij-
ven heb. Een betreurenswaardig toeval wilde,
dat majoor Warfield niet nauwkeurig wist,
van welke vrouw er sprake was, toen hij
mij zulkie schitterende belofte betreffende u
deed. Toen hij uw naam hoorde, trok hij zijn
woorden in. Hij verhaalde mij de treurige
geschiedenis uwer jeugd. Na deze te hebben
vernomen, verklaarde ik hem, nat ik oudenks
alle vreeselijke verdenkingen, welke op u
i xjjjstesn, geen oogenblik aan uw eer en deugd
twijfel. Ik sta met mijn leven borg voor uw
onschuld. Vertrouw op God, liefste moeder,
en wees er stellig van overtuigd, dat ik met
onwankelbare vereering en liefde mij steeds
zal blijven noemen:
Uw u dankbare zoon,
HERBERT GREYSON!
De ongelukkig vrouw las den brief ten einde.
Nadat zij hem nogmaals had gekust, wierp zij
hem in bet vuur en keek peinzend toe, hoe haar
laatste hoop tot asah verteerde. Toen stond zij
langzaam op en liep, terwijl zij haar handen
samenvouwde om het hevig beven ervan te
onderdrukken, zwijgend en met gebogen hoofd
de kamer op en neer.
Er kwamen geen tranen in haar oogen, maar
welk een onzettende wanhoop sprak er uit haar
houding! Haar gelaat wa3 zoo bleek als het
tafellaken en haar straks nog zoo vroolijke
trekken waren a!s uit marmer gehouwen en
verrieden een ongekende zielesmart.
Traverse beschouwde zijn arme moeder en
hij was zi hebewust, dat in deze onzalige ure
haar lot een geheel onverwachte wending had
genomen, dat zij wellicht voor goed gebroken
was. Hij naderde haar zachtjes, legde zijn hand
op haar schouder en zeide met liefdevolle
stem; Moeder!
Zij keerde zich om en zag hem met onuit
sprekelijk weemoedigen blik aan.
O mijn kind, zeide zij, hoe dwaas was ik,
aan ons geluk te gelcoven!
Haar stem begaf haar en zij "brak in luid
snikken uit. De jonge man sloot zijn moeder
in de armen en leidde haar zachtjes naar een
stoel, waarop hij haar deed plaats nemen. Toen
knielde hij voor haar neder en haar handen in
de zijne nemend, zeide hij op weeken en liefde
volle toon:
Moeder, droog uw tranen. Ik blijf immers
bij ui Of bel lk u dan voor niets meer? Zie,
ik bemin n meer, dan ooit een zoon zijn moeder
liefhad, en u is alles, wat ik op de wereld bezit!
ós deze liefde u dan niets?
Er volgde geen antwoord op deze liefdevolle
vertroosting, en de arme vrouw snikte zoo
krampachtig, alsof haar hart moest breken.
Moeder, vervolgde Traverse, u ls voor mij
de geheele wereld, laat ook ik voor u de geheels
wereld uitmaken! O, u moet niet denken, dat
ik ht niet meen. Stel mij op de proef! Ik zal
alles, ailesv oor mijn moeder doen. Voor n is
mij niets te zwaar en de hemel zal mij in mijn
pogen zegenen!
Maar het hevige snikken beletten de moeder
om te antwoorden.
Ach, houd toch eindelijk op, want uw
tranen breken mij het hart, riep Traverse. Ik
zala les vooru ondernemen, wat van een mensch
verlangd kauw orden. Hoor mij dan toch aan
moeder en luister naar mij. Nooit heb ik iemand
in mijn leven liefgehad dan u en alleen om
uwentwil heeft het leven voor mij nog waarde.
Ik zal dapper strijden moeder in de groote
wostelirng om het hestaan en zal mijn uiterste
best doen om u een onbezorgden toekomst te
verzekeren. Geloof mij. lieve moeder, dat ik
van geen opgeven zal weten; dat het mij een
genot en een voldoening zal zijn om dag en
nacht voor u te werken, en, dat ik zal slagen.
De bedroefde moeder drukte zwijgend de
hand van haar jongen.
Raap al uw moed bijeen, ging Traverse
voort, en wanhoop uiet. Het hoofd omhoog,
moeder en weg met uw verdriet Wij beiden
zijn nog jong, wamt gij zijt niet veel ouder dan
ik, uw eigen zoon. Zoo gaan wij tezamen door
bet leven, elkander wederkeerig steunend en
de een alles voor den ander. En wanneer onze
haren vergrijsd zijn, wanneer wij eindelijk zijn
aangeland aan het einde fan onze aardsche
loopbaan, die wij tezamen hebben doorloops®,
zijn wij eindelijk daar aangeland, waar leder
Christen hoopt te komen, en wat de bestemming
voor eiken mensch ls, dam geven wij het ver
mogen, dat wij alsdan zekerlijk zullen hebben
verworven, tot het oprichten van een toevluchts
oord voor hen, die zooals wij als weduwen en
weezen verlaten in de wereld staan, waarvan
wij zonder droefheid afscheid nemen om hand
in hand het Rijk van den Eeuwigen Vrede te
betreden.
Onwillekeurig keek de moeder op en glim
lachte om deze zonderlinge woorden van haar
zoon. Deze kuste de tranen uit haar en over
laadde haar met liefkozingen. En het leek er
inderdaad op, dat heit hem geluklt was om de
ongelukkige tot bedaren te brengen, want mis-
ress Rocbe herinnerde zich, dat voor arme
lieden de tijd te kostbaar is, om die met nutte
loos klagen te verspillen. Zij nam haar ge
wone werk dus weder ter hand, terwijl Tra
verse zaag en bijl te voorschijn baalde om in
het naburige woud hout te kloven voor de huis
houdelijke behoefte.
De arme moeder had de kracht gevonden,
haar zoon toe te lachen. Toen zij echter weder
alleen was, liet zij haar pas gestelpte tranen
wederom den vrijen loop en verdiepte zij zich
opnieuw in de troostelooze beschouwing van
haar ellendige® toestand. De korte vreugde der
verloopen week was in zoo schrille tegenstelling
geweest met de ontvangen tijding, dat zij haar
verdriet nog des te erger gevoelde.
Terwijl mistress Rocke daar zoo stil en wan
hopig zat te peinzen, werd de deur zoo zachtjes
geopend,, dat zij er geen erg in had.
Het was Herbert Greyson, diebinnentrad.
Onbemerkt naderde hij de arme vrouw, greep
haar hand, die hij zwijgend aan zijn lippen
drukte, terwijl hij met stomme maar diep
gevoelde deelneming voor haar bleef staan.
Herbert! Jij hier? riep zij verschrikt. Hoe
kom je zoo plotseling hier verzeild? Pas een
uur geleden bracht Traverse Je brief!
Dat weet ik, want ik zag zelf, dat hij hem
afhaalde. Ik gaf er echter de voorkeur aan,
een uurtje achter te blijven, want ik was bang,
u in de eerste oogenblikken lastig te vallen.
Langer kon ik het niet meer uithouden; ik
moest hier heen, om u met eenige woorden van
troost bij te staan als dit tenminste in mijn
macht ligt.
Ach, je had dadelijk moeten komen, mijn
goede Herbert, riep mistress Rocke uit, hoe
kon je denken, dat Je mij zoudt lastig vallen?
Ik heb niet lang geweend, want ik bon aan
ellende en narigheid gewend. Ik zal dan ook
dezen nieuwen slag wel weer te boven komen,
en spoedig neemt alles weer zijn oude beloop.
Doch trots al haar pogen, om zich te be-
heerschen, liet zij haar hoofd tegen den schou
der van Herbert zaken en brak opnieuw in
tranen uit.
Waarlijk moeder, begon He-bert, nadat
hij eerst aan de arme vrouw tijd had gelaten
om zich weder te herstellen, lk begrijp uw
overdreven gehechtheid aan dien pimpelpaarsen
ouden grijzen driftkop niet, die u bovendien
nog zoo erg onrechtvaardig behandeld heeft!
Is hij dan grijs geworden in dien tusschen tijd?
vroeg mistress Rocke met even naïven als
belangstel en de nieuwsgierigheid.
Zekerlijk! Maar hij ie immers omstreeks
drie en zestig jaar oud!
Hij telde vijf en veertig, toen Ik hem leerde
kenen en was destijds een knappe man. Ik
althans beschouwde hem als het ideaal van
mannelijke kracht en schomheld. Het is waar
dat hij in de jaren van volle rijpheid stond, dus
was het te voorzien, dat. hij spoedig zou afta
kelen. Maar in d-ie dagen was hij beslist nog
krachtig en forsch in zijn tegenwoordigheid
werkte opwekkend op mij; want tot dusverre
had |k mijn jeugd doorgebracht ln een eenzaam,
eentonig leven en 'ln de verstijvende kilheid
van den omgang met ruwe, onverschillige,
tiefdelooze menschen.
Martha Rocke leunde peinzend met het hoofd,
in de handen en gaf zich over aan de her
inneringen van den korten maar buitengewoon
schoonen droom der eerste maanden van haar
huwelijk.
Goede moeder, zeide Herbert op een toon
van innige sympathie, zoudt gij mij wellicht
uw ongeluk niet kunnen toevertrouwen? Wilit
u mij niet vertellen van uw huwelijk en don
treurigeu ommekeer in uw lot? Kortom van
allee, wat ik tot dusverre slechts uit den mond
van mijn oom weet?
Ja Herbert! zeide Martha Rocke, dat wil
ik doen!
Eu terwijl zij haag- tranen droogde, nam zij
plaats bij den haard, waar Herbert tegenover
haar ging zitte'-».
X
DE LOTGEVALLEN VAN MISTRESS ROCK0
Hij was schoon, begon de arme ver-
stootene, terwijl zij haar herinneringen aan
majoor Warfield meer uitte, alsof zij tot zich
zelf sprak. Van hooge, indrukwekkende
stalte en militaire houding, met een open,
ernstig en mannelijk gelaat, stralend van licha
melijke kracht en levenslust, daarbij een rid
derlijk karakter vol wilskracht en moed, t*3'
zat hij alle mannelijke eigenschappen ln de
schonste beteekenis van het woord. Wat e®0
vuur straalde er uit zijn donkergrijge oogen!
Hoe vlamden zij, als hij kwaad werd, doch
zacht en vriendelijk glinsterden zij, als teedra
gevoelens zijn gemoed bezielden. Hoe vorstelijk
deftig zag hij eruit met zijn langen baard
zijn weelderigen haardos, zwart als een raaf,
met zijn edele houding en het fier opgerichte
hoofd voor mij stond! En je zegt, Herbert, d®
hij thans grijs geworden ls? -v
(Wordt vervolg*»»
