li
<*js
IP 1
VAN GROOTE DADEN EN GROOTE
PERSONEN.
w
DONDERDAG 25 SEPTEMBER W(\
ONZE NEGENDE PRUS*
"VRAAG.
V
VAN ALLES WAT.-
ROSSETTI IN VERLEGEN*
HEID.
Oplossing ReTbus en raadsels
van den vorigen keer.
DE TOMEN-S VAN HET
ZWIJGEN.
A
'N HANDIGE GRENADIER.
Napoleon en sergeant Gros.
DE DAME MET DE LAMP.
Florence Nightingale.
VOOR KNUTSELAARS.
n
.Kartonnen" vaas.
DrmiL-
-"Vqcjs
Aïiecdotem.
Raadsels.
DE NATUUR IN
Qeze Nederlandse!!© slangen.
NIAGARA EN VESUVIUS.
ONZE NIEUWE LEGPUZZEL.
Oplossing legpuzzle.
GENERAAL 'SUWAIOW
SCHAAKMAT*
'N GOEIE RAAD.
NOG IETS UIT DEN KRIM*
OORLOG 1850).
Wu ihtisi
De belangstelling is in één woord: ver
blijdend geweest De moed om in een duisteren
dwaaltuin binnen te dringen en daar een
ezel aan z'n lange ooren te grijpen, is inder
daad niet zoo erg gering Of, ezel, ja. daar
waren de geleerden liet ejgenlijk onderling
niet eens over.
Sommigen meenden met een kat te doen te
hebben, anderen vonden het meer een hond,
weer anderen een schaap, we zijn, zoowat de
meeste viervoeters van dit slag langs geweest.
De teekenaar had evenwel 'n ezel bedoeld,
maar: dat Konden jullie niet weten natuur
lijk Trouwers heeft het met den uitslag niets
te maken. Wie den weg goed heeft gevonden,
loot mee, hoe hij ook over het beest heeft
gedacht. De weg door het labyrinth is de
hoofdzaak; de ezel: bijzaak. Goed begrepen?
Geef nu de oplossing aan, zooals deze door
den teekenaar is gedacht. Ja. die lange ooren,
dat is toch eigenlijk wel duidelijk genoeg, hè?
De verloting komt een volgenden keer in de
courant.
En zoo nadert zachtjes aan de tiende prijs
vraag, die een extra-verrassing zal brengen
Even gedulü nog
De sleep van het staatsiekleed van Keizerin
Katharina van Rusland (pl.m. 1796) was zóó
Ewaar, ook wegens de edelsteenen die t-raan
bevestigd waren, dat twaalf kamerheeren hem
moesten dragen.
Wanneer in Rusland een Czaar gekroond
werd, werd hem brood en zdnt aangeboden ten
teeken van onderwerping en trouw. Verschil
lende steden boden deze gaven aan op gouden
borden.
De kroon van Katharina II van Rusland be
vatte 2536 diamanten en een robijn van onge-
wóti'e grootte, een vermogen waard.
De mol leeft bijna uitsluitend van regenwor
men. De Deensche geleerde Tauber onderzocht
den maaginhoud van vijftig mollen eu vond
slechts bij elf iets anders dan rsgenwormresren:
overblijfselen van keverlarven. Een Engelsch
natuuronderzoeker, die zeer veel mollen on
derzocht kwam tot hetzelfde oordeel.
De Simplontunnel werd 24 Fob. 1905 voltooid
Het werk had toen zes jaar geduurd en kostte
meer dan 30 millioen gulden. De tunnel is bijna
20 K.M. lang. De Gothard 15 K.M.
De Engelsche schilder Rossetti beroemd door
zijn schilderijen uit de Oude Geschiedenis Kreeg
eens bezoek van een Indisch vorst, die hem
opdroeg een schilderij te maken van zijn va
der.
Is Zijne Hoogheid dan in Londen? vroeg
de schilder.
Neen, mijn vader is overleden.
Ja maar, hebt u dan geen portret van
hem of een teekening of zoo?
Neen, niets van dien aard.
Maar dan kan ik toch onmogelijk zijn
portret schilderen? opperde Rossetti.
Ik zou niet weten waarom niet. Julius
Caesar en Hannibal en Sint Jan, den Doop.er
heb je toch ook geschilderd en daar bestond
toch ook geen portret van? Waarom kunt u
dan ook mijn vader niet op het doek brengen?
Maar Rossetti zag er toch heusch geen kans
voor.
Den besten weg tot goede daan,
Wijst het geweten 't zekerst aan 1
OPLOSSING SPREEKWOORD.
Stille waters hebben diepe gronden.
JAAP ËN DE TWEE RIKSEN.
Jaap neemt rechts en links één riks er at.
Dan schieten er over van boven naar beneden
vijf en van Imks naar rechts drie.
Nu neemt bij van boven eu van onder een
riks weg en legt die alle twee op het middelste
muntstuk van bet kruis. Wanneer oom Harry
nu telt, vindt hij telkens, in beide balken, vijf
muntstukken.
Accoord?
De Parsen zijn in veel opzichten aanhangers
van den godsdienst-stichter Zoroaster, die vele
eeuwen voor Christus leefde. Zij komen in
Perzië weinig meer voor, maar velen nunner
zijn naar Indië verhuisd, waar Bombay een
centrum dezer veelal rijke handelslieden is
geworden.
Voor deze geloovigen zijn de aarde, hst wa
ter en het vuur reine elementen, welke niet
bezoedeld mogen worden; géén Pars zal het
in zijn hoofd krijgen zijn handen te wasschen
in een rivier. Beenderen mogen niet "P den
grond gesmeten worden. In het vuur mag
niets bedorvens of onreins worden verbrand.
Speeksel en adem zijn onrein; de priesters doen
een monddoek voor, wanneer zij voor een vuur
staan. Om de spijzen niet te bezoedelen worden
deze als ronde bolletjes 'n den mond ge*vvorpan
en zóó ingeslikt.
Lijkverbranding en begrafenis zijn werken
des duivels. Bij een lijk wordt een hond ge
bracht welke door zijn oogopslag de lijkspoken
moet verjagen.
Je zult zeggen: wanneer de lijken niet be
graven of verbrand worden, ook niet gelijk te
Benares, gedeeltelijk aan de golven toever
trouwd, waar laten de Parsen hun afgestor
venen dan?
Daarvan vertelt aartsabt Dom. P. Klotz ons
iets in „Unter Tempeln und Pagoden".
Van Bombay begeef ik mij naar den Mambar-
beuvel. Aan den wegrand een bloesemheg; ro
zen geuren tusschen de struiken; acacia's en
palmen spreiden hun schaduw over het grint,
als reisde men tusschen groen en bloemen naar
een tuin vol vreugde!
Ik bevind mij voor een korte maar breede,
steenen trap. Een gemurmel, een gebed treft
mijn oor. Vier mannen schrijden uit een ge
welf gehuld in witte gewaden. Op hun schouders
rust een baar, zonder kist, een doode. Zij gaan
naar omhoog, naar den „Dakhma" den toren
des zwijgena! Niemand mag mee, zelfs de
naaste familie van den overledene niet een
lijk is onrein! Boven op den heuvel staan twee
mannen, die nooit meer deze plaats zullen
mogen verlaten, omdat zij besmet zijn door
hun griezelig ambacht. Z(j nemen het stoffe
lijk overschot in ontvangst, schuiven het door
een enge poort, trekken de witte wade weg, die
het lichaam bedekten reeds zijn tientallen
gieren bezig den doode te verslinden. Zij zijn
spoedig met hun akelige taak gereed, v,legen
weer op en zetten zich neer aan den raud der
Dakhma.
In tijden van groote sterfte, bij pest, cholera
e.d. worden onder groote onkosten andere gie
ren aangevoerd om als doodgravers voor de
Parsen te dienen.
De beenderen worden in een apart knekelbuis
bewaard.
'jS-V
V.i-v
V'X-jtó;
Een „toren des zwijgens", bij Bombay.
Koning Lode wijk XV van Frankrijk (1715—
1774) had veel oorlogen gevoerd o.a. ook tegen
Engeland. In vredestijd inspecteerde hij eens
het regiment grenadiers dat als lijfwacht des
Konings hoog in aanzien stond. De Enge:sche
gezant maakte deel uit van het koninklijk ge
volg. Op bevel van Lodewijk XV werd een
grenadier uit het gelid geroepen, wiens ge
zicht vol wonden en lidteekens zat, opgedaan in
talrijke oorlogen.
U zult toegeven, Excellentie, zei de
Koning tot den Engelschen gezant „dat
men aan het gezicht dezer kerels wel zien kan,
dat ze tot de dapperste troepen van de heele
wereld behooren.
Sire, zei de ambassadeur en wat zegt u
dan wel van ben, die hun deze wondeu heb
ben toegebracht?
Er viel een pijnlijke pauze. Lodewijk XV
van Frankrijk bleef het antwoord schuldig. Een
triomfantelijk lachen kwam over het gezicht
van den geslepen Engelschman...
Dan, plotseling, grimmig de oude grenadier:
Van die is er geen één in leven gelieven
Na den bloedigen slag van Wagram ging Na
poleon de kanonnen na, die daar veroverd wa
ren. Op een der kogel-wagens bemerkte' hij een
teekening, die in forsche lijnen het beeld van
den veldslag weergaf.
„Wie heeft dit geteekend?" was zijn vraag.
Een sergeant trad uit bet gelid en meldde
zicli aan.
„Heb je schilderen geleerd?"
„Ik was nummer vier onder de mededingers
naar den Grand Prix. Sire!"
„Je naam?"
„Gros! Antoine Jean Gros!"
„Je hoeft geen diénst meer te doen. Frankrijk
heeft net zoo goed kunstenaars ais soldaten
noodig!"
Sergeant Gros keerde nu naar Parijs terug en
werd een der beroemdste Fransche oorlogsschil
ders (-j- 1835).
Een der edelste vrouwen uit de 19e oeuw
die zich groote, ja onsterfelijke verdiensten
beeft verworven door de be-oefening der Chris
telijke naastenliefde, is zeker wel Florence
Nightingale (spree-k uit: nei-tin-geel; de van
garpon) geboren te Florence vandaar naar
voornaam den 15en Mei 1820 Eigenlijk was
zij de dochter van een Engelschman, een .and-
edelman, William Nightingale en zij werd dan
ook niet in Italië, maar in Engeland groot ge
bracht; in Italië vertoefden haar ouders alleen
maar op een vacantiereis.
Florence Nightingale.
Toen zij grooter werd deed zij niets liever
dan met een vriend van haar vader, een be
jaard geestelijke, de zieken en beboeftigen uit
de buurt bezoeken om hun zooveel in haar
vermogen was, hulp en troost te breng m. Als
kind verpleegde zij haar poppen en haar eerste
levende patiënt was de hond van een schaap
herder!
Zij leerde uitnemend pianospelen en zingen,
en in de salons van den Engelschen adel zou
zij vast geen slecht figuur geslagen nebben,
maar zij hield meer van een leven in' deemoed
en zelfopoffering doorgebracht.
Weldra begaf zij zich naar bet buitenland,
het eerst naar Duitschland en later naar Pa
rijs, in de hoofdstad van Frankrijk kreeg zij
lessen in ziekenverpleging der zusters van den
H. Vincentius a Paulo. Daar was eerst heel wat
over te doen, want in Engeland vond men het
destijds zeer ongepast, dat vrouwen, dames nog
wel, er op uitgingen om zieken te verplegen!
Alsof juist deze er niet het geschiksi voor
waren!
Weldra zou zij een onverwachte 'gelegenheid
krijgen om haar verworven kennis in toepassing
te brengen: tus3chen Engeland, Frankrijk, Tur.
klje en Sardinië eenerzijds, alle tegen Rusland
brak de Krimoorlog uit (185456) waarin het
schiereiland de Krim het hoofdtooneel van den
strijd was. Vreeselijk leden de Fransch-Engel-
sche troepen in den winter van 1854'55 aan
cholera en andere ziekten; duizenden soldaten
werden gekwetst in de bloedige veldslagen; zij
stierven eenzaam, verlaten, in vuil en onge
dierte als het afschrapsel der menschhe:d. Nu
klonk Nightingale's stem tot haar vrouwelijke
landgenooten om zich aan de verpleging de"zer
armen te gaan wijden. Acht en dertig dames
10 katholieke zusters vergezelden haar
naar Skutari, waar Florence op haar eigen
kosten een hospitaal stichtte, dat de zieken en
gewonden liefderijk opnam.
De geschiedenis van Miss Nightingales da-
de» van naastenliefde te Scutari is een van de
verhevenste bladzijden in de geschiedenis van
Engeland. Zij legde haar lichaam en haar ziel
in dit werk. Zij kon twintig uren aaneen .Lenst
doen in het hospitaal om de gewonden te ver
zorgen. Het liefst bevond zij zich in de groote
operatie-zaal_om de operatiepatiënten meed in
te spreken en nen te steunen door haar sym
pathie en aanwezigheid. Het duurde niet .ang,
of z(j had voor 10.000 tnau te zorgen en ben wam
tevens het toezicht over alle hospitalen aan
den Bosporus. In Februari 1855 stierf nog 42
pCt. der gewonden enkele maanden later nog
maar 2 pCt. (Juni.)
Er ging in Engeland maar één juoei op
over Miss Nightingale's zegenrijken arbeid. Een
oorlogsschip werd uitgezonden om haar af te
halen en heel Londen bereidde haar een schit
terende ontvangst voor. zij koos echter in alle
stilte een Fransch schip en was al weer lang
en breed thuis voor haar vereerders er erg
in hadden.
De koningin van Engeland noodigde haar uit
op het Balmoral-kasteel, om kennis met haar
te maken, waar zij door haar deemoed, belange
loosheid en bescheidenheid de harten der noogst
geplaatsten van Engeland wist te winnen. In
het Engelsche Parlement verklaarde de Mi
nister van Oorlog, Sidney Herbert openlijk:
„Ik heb niet alleen van doktoren, maar ook
van veel anderen die in de gelegenheid waren
haar werk gade te slaan, brieven gekreg-en
waarin zij met den grootst mogelijken lof wordt
herdacht.
Ik zal de woorden niet herhalen maar men
zou aan een vrouw geen hoogere waardering
kunnen wijden dan die neergelegd is ln deze
geschriften, wegens haar doortastendheid, takt,
teederheid en geest van zelfverloochening"
Te Skutari en Balaklawa hervormde miss
Nightingale de militaire hospitalen en ontdeed
ze van de ingeslopen misbruiken. Later Drach
ten haar landgenooten een kapitaal van meer
dan een half millioen bij elkaar 50.000 pon
den waarvan de rente dienen moest om het
St. Thomashospitaal in Londen uit te breiden
en geschikter te maken. Haar hoeken over
zieken-verpleging werden ln alle beschaafde
talen vertaald en in haar vaderland genoot zij
de algemeene achting, de bewondering van
alle weidenkenden en de hulde van de bekend
ste dichters in haar moedertaal. De dichter
Longfellow, een Amerikaan een der geliefdste
eu gelezenste schrijvers van zijn land en daar
buiten (t 1882) heeft haar herdacht in zijn
dichting „Santa Fllom-ena" herinnerend aan
het gegeven omtrent Slnte Filomena in oe St.
Franciscuskerk van Pisa, waar de heilige
wordt voorgesteld nederdalend uit den nemel,
begeleid door twee hemelsche geesten, om de
zieken, de gewonden en de vergetenen te ver
plegen.
Maar den grootsten eere-titel verwierf zij
zich onder de soldaten, die in de hospitalen,
gefolterd door gruwelijke pijnen en afgemat
door sloopende wondkoortsen des avonds Iaat
dikwerf nog haar stille schaduw zagen schui
felen langs den wand van het lazaret, als ze
een lichtje in de hand behoedzaam van oed tot
bed ging om te lenigen te troosten en te bid
den: „the Lady with the Lamp" „de dame
'met de lamp".
De edele vrouw stierf te Londen in den ge-
zegenden ouderdom van negentig jaren (13
Aug. 1910) een aanval der zoo gevreesds cho-
lora die haar te Balaklava als s.acht-
offer van haar naastenliefde dreig ie te
vellen, had haar gezondheid blijkbaar
niet ernstig geschaad. Drie jaar voor haar
verscheiden erlangde zij de Engelsche orde van
verdiensten „Order of Merit" die toen voor
het eerst aan een vrouw werd verleend. Uit
eenige letters van haar naam werd een „ana
gram" saamgesteld kenteekenend voor haar
zegenrijken arbeid:
„Flit on, cheering angel", hetgeen beteekent:
„Wiek voort, geluk aanbrengende engel"
Hoe kan je nu water doen in n kartonnen
vaas, dat gaat toch niet? Nee, daar heb je
gelijk in, dat gaat ook niet, maar weet je wat
wél gaat? Zoo'n vaas gebruiken voor droge
winterbloemen, bijv. takjes hei! Desnoods ka:i
je er 'n fleschje of buisje inzetten, waar je
dan water In doet en..„ dan heb je toch een
echte vaas
We teekenen eerst het voorvlak en het ach-
tervlak midden op het karton Op het voorbeeld
zie je alleen den Iinker-zijkant geteekend, de
rechter kon er niet goedschiks meer op. Voor
vlak en achtervlak zullen je géén moeilijkheden
bieden, de maten staan er bij. Voor het zijvlak
gaf ik geen afmetingen, omdat A A, B B,
C C en D D, dat recht zichzelf dus wel.
Heb je dus het voorvlak geteekend, dan heb
je meteen de maten voor de zijvlakken.
Langs de dikke lijnen snijden en de stippel
lijnen ritsen!
Proheer er iets moois van te maken!
Een onderscheidingsteeken.
Onderofficier: Recruut Leennans wat is
dat voor een medaille die je daar op jo borst
draagt?
Recruut Leermans: Dat is een oereme-
daille die onze koe op de laatste veetentoon
stelling gekregen heeft.
Bezoeker: Je tante heeft mooi haar'
Marietje: Ja maar ze zorgt er ook goed
voor. Ze draagt het alleen maar 's Zondags.
Onderwijzeres: Jan heb je geen zakdoek?
Jantje: Jawel mijnheer maar Ik mag hem
niet uitleenen.
Weet u of Gerrit Jansent in deze straat
woont?
Jawel die woont in deze straat.
En het nummer?
Vindt u op de deur.
G. V., Gi'ze.
Een raadsel van 5 woorden of 25 letters.
2223— 9 Jongensnaam.
251011 boom.
24— 5—15—16—17 getal.
784 lichaamsdeel.
619122014 rillen.
181321 klem.
62315 om te schieten.
1169 legt eieren.
W. E. SCH., IJselstein.
Nog een raadsel:
X medeklinker
- X - niet gevuld.
- X - - dagel. voedsel.
- X - - - roofvogel.
XXXXXXXXX land in Europa.
- X - gekheid.
- - X - - voertuig.
- X - kl. sappige vrucht.
X medeklinker.
W. E. SCH., IJselstein.
X - - - X alle vruchten.
X - - - x zendt geluiden ver door.
X - - - X vaarwel op z'n Fransch.
X - - - X aan vinger en teen.
X - - - X stad in Afrika.
X - - - X bew. v. Urk omgekeerd.
X - - - X keurders v. maten enz.
X - - - X tegenover warmte.
Ie letters een land in Europa van boven naar
beneden.
Laatste letters stad In Zuid-Frankrijk van
boven naar beneden,
JV. H. SCH., IJselstein.
Er zijn heel wat menschen, die nog nooit een
inlandsche slang gezien hebben en dat is heusch
geen wonder Er zijn n.l. heel wat streken
in ons vaderland, waar ze niet voorkomen en
de bewoners van die streken zijn daar heel
niet rouwig om Slangen Bij sommigen komt
'n griezelig gevoel op alleen al als ze den naam
maar hoeren Brrr
Vóór 'n paar jaar maakte ik 's Zondags met
'n club jongens 'n wandeling. Al uit de verte
zagen we 'n oploopje van wandelaars, die zich
verdrongen rond iets, hetwelk zich op den
grond in hun midden bevond. We gingen óók
'ns kijken'n hazelworm, dus niet eens
'n eigenlijke slang, 'u hagedis zonder pooteu
Allen bleven op 'n eerbiedigen afstand en
bewaarden het uoodige of onnoodige respect!
'n Slang Goeie genade, je kon nooit weten
Mij zagen ze voor van-lotje-getikt aan, toen ik
den raad gaf menschen, breng dat diertje
even in het bosch, anders wordt het temee
door 'n auto overredenHadden jullie die
gezichten moeten zien „Zou Uwes het liever
zélf niet doen geestlgde er een en die had
de lachers op zijn hand „Theo, breng jij dat
beestje eens in veiligheid vroeg ik aan een
mijner boys; die pakte het op, liet het om zijn
pols kronkelen en bezorgde het een veilig plekje
tusschen de struiken. „Zoo'n gestichtsjongeu
wordt er óók maar aan gewaagd luidde
toen de critiek weer, waarop ik dezen braven
burgers duidelijk maakte, dat er van 'n waag
heelemaal g^en sprake was, want dat dit bruine,
lenige hazelwormpje met zijn glinsterende
oogjes tot de onnoozelste schepseltjes uit heel
Gods schoone schepping behoorde Ze geloof
den het maar half
'n Anderen keer verraste ik twee onzer wak
kere landsverdedigers, die achter 'n ringslang
aan zaten. Het waren mannen als boomen, maar
ze deden heel erg schuchter. De sergeant had
het glibberige dier gevangen en hun gelast
het in een doos naar zijn kwartier te brengen,
maar nu was die doos open gegaan en de ring
slang voorloopig zoek Daar zou wat voor ze
opzitten, meenden ze Eindelijk, ja, daar schoof
het monster voort, duidelijk kenbaar aan den
gelen ring o mzijn hals. „Pak vlug op en de
doos in Maar jawel, geen der twee dorst
de slang aan te pakken Ze probeerden telkens
de doos over het dier heen te stulpen, maar
daar was de slang heel niet op gesteld en
poogde iederen keer te ontkomen Tenslotte
heb ik me over de twee piotjes ontfermd, de
vluchteling in zijn gelen kraag genomen en
in arrest gesteld Ook bij deze slang was geen
gevaar Ringslangen hijten niet en zijn niet
vergiftig ook maar dat hadden de recruutjes
zeker nog nooit gehoord, ze keken tenminste
erg verbaasd
Mogen we dan alle slangen, die we soms
ontmoeten, zoo maar aanpakken
ASJEBLIEFT NIET t GEEN SPRAKE
VAN i
En dat zal ik je eens met 'n ander voorbeeld
uit mijn schoolleven bewijzen
'k Was eens aan 'n school verbonden In de
buurt waarvan vrij wat adders voorkwamen,
leelijke, gevaarlijks, vergiftige slangen met
venijnige tanden, waarvan de grootsten hol
zijn. Door die holle tanden, die in verbinding
staan met een gifblaas, stroomt gif in de ge
maakte wond, dus in het bloed van den persoon,
die gebeten wordt Nu had ik in mijn verzame
ling nog géén adder op spiritus en dus liet
ik den oudsten Jongens doorschemeren, dat 'k
over een extra-verrassing de beschikking had
e r-m
voor hem, die mij 'n gedoode adder, niet al te
sterk beschadigd, zou welen te bezorgen. Te
voren had ik hun duidelijk gemaakt, dat voor
adders de geelachtige zigzag-lijn kenmerkend
is, welke over hun heele slangelijf loopt Orze
ander slangen missen die zigzaglijn; het was
dus makkelijk genoeg het GEVAARLIJKE
DIER te ouderschelden. Eén jongen was er uu,
die, dom genoeg, probeerde de adder achter n
den kop te vatten. Het reptiel beet hem en
ontvluchtte. De jongen bekwam schijnb. r
onbeduidend wondje aan zijn duim. Weldra
zwol deze op, pols en arm werden dik de
dokter moest gehaald Deze wist den roeke-
loozen knaap weer te genezen, maar hij leed
verscheidene dagen pijn, had zware koortsen
en zijn arm werd wel driemaal zoo dik ais
gewoon. Dus: VAN ADDERS AFBLIJVEN
Sommigen zijn aan adderbeet gestorven zelfs.
Nu is er nog een derde soort slang in ons
land de gladde slang. Deze mist den gelen
ring van de ringslang, de zigzaglijn der adder
en vertoont verder geen bijzondere kenmerken.
Zij is ook niets „gladder" dan de ringsla- j,
en betrekkelijk zeldzaam.
Nederland herbergt dus drie soorten van
slangen
lo. Ringslang. Bijt niet, is niet giftig. Heeft
'li gelen band achter den kop.
2o. Gladde slang. Bijt wèl, maar is niet giftig.
Ge enbijzonder kenmerk.
3o. Adder. Kenmerk de gele zigzaglijn over
heel zijn lijf. GIFTIG. AFBLIJVEN 1
'u Climax dus Je weet tocli wat 'n c-Umax
is? Heuvel Middelgebergte Hooggebergte!
Niet bijten wèl bijten wèl bijten èn
GIFTIG 1 Gesnapt Adieu
De Amerikaansche generaal Jackson, bekend
door zijn krijgsverrichtingen, maakte eens 'n
reis door Italië en werd te Napels door een
zijne-r kennissen zeer gastvrij ontvangen. Op
zekeren dag toonde deze hem de voornaamste
bezienswaardigheden dezer interessante stad
Aand en „Vesuvius" gekomen die zoo at-leefd
was 'n beetje te werken, kon de Napolitaan
zich niet weerhouden uit te roepen:
„Hoe geweldig indrukwekkend! Deze vlam
men, dat gerommel, die rookkolommen, nee,
zooiets heeft Amerika toch niet, generaal!"
„Nee!" zei Jackson, „daar heb u gelijk in.
Maar wij hebben de Niagara-watervallen en die
zouden in minder dan twee minuten je heele
Vesuvius gebluscht hebben.
Een hevig avontuur!
Een meneer met pandjas komt uit de Opera
en ontmoet zoo maar ineens een woedenden
leeuw, ontsnapt uit een circus! Hij heef: Keen
ander wapen om den koning der wildernis t.e
bevechten dan zijn parapluie, maar die georuikt
hij dan ook terdege. Zijn hooge hoed schiet
haast van zijn hoofd af....
Gevraagd dit (jselijk drama in elkaar te
leggen.
Oplossing volgenden keeïïr
De beroemde Russische generaal Suwarow,
bekend door zijn krijgsverrichtingen en die in
1800 te Sint Petersburg, in ongenade hij den
keizer, stierf, hield ervan door allerlei zonder
linge vragen de menschen, met wie hij te doen
kreeg schaakmat te zetten en in de engte te
drijven. Zoo ontmoette hij op zekeren dag 'n
jongen luitenant, dien hij ook eens te pakken
wou nemen.
„Hoever is het van hier naar de maan heen
en terug?"
„Twee ijlmarsclien, generaal".
„Verondersteld eens, dat je belegerd was en
je had geen eten meer, hoe zou je dan aan pro
viand willen komen?"
„Van den vijand, generaal!"
„Hoeveel visschen zwemmen er in zee?"
„Zooveel als er na het vangen nog overge
bleven zijn, generaal!"
„Welk verschil is er tusschen uw kolonel en
mij?"
„De kolonel kan mij geen kapitein maken,
maar u kost het slechts één pennestreek en ik
ben het!"
Niet lang daarna werd de jonge luitenant
door Suwaron werkelijk tot kapitein bevorderd.
De Amerikaansche minister van oorlog, Stan
ton, was eens erg boos op 'n hooggeplaatst
officier, die niet gedaan had wat hem bevolen
was. Hij sprak er over met den beroemden
president van Amerika Abraham Lincoln, en
zei ten slotte:
„Ik zou dien meneer wel eens flink op zijn
nummer willen zetten in een brief aan hem
gericht. Wat denkt u daarvan?
„Dat moet ge doen! En zoo scherp mogelijk,
hoor, ontzie hem maar heelemaal niet!"
Stanton zette zich aan 't werk en kort daar
na las hij den president het scherpe standje
voor.
„Goed gedaan! Daar mankeert niets aan!"
riep Lincoln uit.
„Hoe zal ik den brief nu verzenden, Presi
dent, over de post of door een aparten bode
laten bezorgen?"
„Verzenden, verzenden? Welnee, in'n goeie
man, die brief moet niet worden verzonden.
Scheur hem nu stuk, je hebt je hart uu uitge
stort, bent opgelucht en dus heeft de brief
zijn werk gedaan! Dat doe ik ook altijd zoo!
Zulke in toorn geschreven brieven nioet ie
nooit wegsturen!"
Tijdens den Krim-oorlog werden drie Fran
sche soldaten hun vaandel ontrouw en deser
teerden. Zij werden echter gevangen genomen,
voor den krijgsraad gebracht en alle drie ter
dood veroordeeld. Reeds stondeft zij ,een blind
doek voor hun oogen, aan den muur om den
kogel te verwachten, toen plotseling een bevel
kwam, dat twee hunner begenadigd waren. Zij
moesten er om loten.
Geblinddoekt wierpen zij de dobbelsteenen
en niemand van hen wist wie terecht gesteld
moest worden. De geweren knalden, slechts
op één gericht, maar zij stortten alle drie
ter aarde.
Eén leefde er nog; het was degene, die ge
dood had moeten worden. Een schampschot
had hem de voeten verwond.
De beide anderen waren niet geraakt, maar
van schrik en spanning dood gebleven.
Toen werd hij begenadigd, die eigenlijk to|
den kogel veroordeeld was.
