J I s i L DRIE LEUKE WEEK»END COSTUUMPJES TT-#- OCTOBER, DE MAAND VAN ONZE LIEVE VROUW VAN DEN ROZENKRANS. i 1 1 DINSDAG SO SEPTEMBER I93Ö f ST. TERESIA*BAG, ROZENDAG. 3 October. MODEPRAATJES, Bs vrouw In het sociale leven. KLEINE WENKEN DE FIJNE PUNTJES VAN AANMAKEN VAN SLA RECEPTEN SERVETTEN VOUWEN. Prijsiskruiswoordlraadsel. z 7 8 Correspondentie. 'sAvonds alleen. a INMAAK VAN VRUCHTEN, ENZ. Gaat er wel bijna een maand voorbij zon. der dat onze Moeder de H. Kerk, ons weet te herinneren en te verwarmen met de ge dachte aan de zoetste, de liefste der Moeders „Maria". Nauwelijks is het schoone feest van Moe ders Geboortedag voorbij, of wij denken al reeds aan de maand vol zegening en belofte, de maand van den H. Rozenkrans. De Rozenkrans, de krans van blijde, droeve en glorierijke mysteriën. De Rozenkrans, door St. Dominicus aan de geloovigen geschonken, als een hechte keten, hen bindend aan God en do Kerk, Maria en beur harte, in dagen van twijfel en ongeloof. In 1208, ten tijde der overheersching der Albigenzen, ontving volgens een vrome over levering, de H. Dominicus, den H. Rozen krans uit de handen der H. Maagd. De Rozenkrans, het gebed, dat den vijand verjaagt, dem boozen invloed vernietigt, de afgedwaalde Christenen, terug zou voeren, naar den schaapsstal. De Rozenkrans onder de Christenen verspreid, heeft wonderen ge daan en duizenden aan de slavernij der zonde en dwaling ontrukt, en voor eeuwig tot ge loof en plicht teruggevoerd. De Rozenkrans, voor ieder, O, erger U er niet aan, als 't kleinste kindje dat moeder mede ter kerke neemt, O, zoo lief en zoet. er mede bezig is. De kralen laat schitteren, en spelend door de vingertjes laat glijden. Het is een onbewuste liefkozing, een ver trouwd worden met dat snoer van hemelsche macht, die 't kind rein zullen houden, tot den rijperen leeftijd, die den man of de vrpuw beschermen zullen, voor alles wat de bloe sem hunner zielen zou schaden. De Rozen krans, heerlijk symbool, in jonge handen, in de hand der religieus», in de hand des pries ters, waar hij het volk voorgaat in het zoete AVE MARIA. De Rozenkrans in de fijngehandschoende vingeren, of in de vereelte ruwe knuist, in blanke vrouwenhand, of in de energieke 'vin geren van den man; 't is een snoer van hemelgunsten, een krans van zinrijke bloe men. De Rozenkrans gestrengeld in de han den, om den hals gehangen van 't oud af geleefd blinde vronwke, dat zoo nog de kora len van heer paternoster te vinden weet, en beur weesgegroetjes prevelend, inslaapt, soms voor eeuwig. Heerlijk teeken van onzen godsdienst, maar vooral van ons betrouwen, onze liefde tot Maria. Zij de Koninglnne van den Rozen krans. Houden wij haar toch in eere, die snoer, 't zij van goud of zilver, van berg kristal of eenvoudige pitten geregen. 't Is als een eereteeken, ons door de Vor stin van hemel en aarde geschonken, een schild tegen de bekoring, een wapen tegen ongeloof en zedenbederf. Dat onze kinderen ze dragen, overal mede nemen, en nooit verkeren Maria aldus te huldigen. O, menig heeft er zijn eer, zijn leven, en bovenal 't eeuwig leven aan te danken. De zeeman in de kokende golven, de sol daat op het slagveld, de mensch in de bran ding der hartstochten, zoolang etui Rozen krans hen vergezelt kan men alles hopen, alles verwachten, gaat niets verloren. En al zijn de tijden slecht, dreigen van alle zijdien, ondergang en verderf a-1 komt het water tot de lippen, Maria is daar, waar wij tot Haar bidden, waar wij de Onze Vaders en de Wees Gegroetjes aaneen rijgen, waar wij de blijde, de droeve, ten slotte de glorierijke geheimen overwegen. Daar gaat nleits ver loren, daar is nog niets verloren, ja daar zal in eeuwigheid niets verloren gaan. De Rozen krans ten slotte is het eerste wat de moeder haar kindje in handen geeft, het laatste, dat men strengelt om de wasbleeke handen in den dood serstijfd. Door Maria tot Jesus. Waar Zijn Heilig Harte door ons vereerd, zegen en geluk over ons en onze gezinnen doet nederdalen, daar verdubbelt Hij dien zegen, waar wij Zijn Lieve Moeder vereeren. Door Maria tot Jesus. Het rozenkransgebed brengt beiden in ééne bede tezamen. Het rozenkransgebed is als de veiligste leidraad, waarlangs wij den hemel zullen binnengaan. In het leven der H. Catharina van Siëna komt voor, dat eene edele vrouwe eens twee bedelaars ontmoette. Daar zij Juist niets bij zich had, gaf zij hun haren zilveren gordel. De armen diep geroerd zegden; „Wij danken U lieve Vrouwe, in den dag des oordeels zul len wij niet ontbreken U met dezen gordel, van de linker naar de rechterzijde over te halen". Dit profetisch woord, moge voor ons op den H. Rozenkrans duiden, welke Maria aan ons arme aardsche bedelaars wilde schenken; om met en door dezen rozenkrans het hemel rijk te verwerven. Een aansporing voor ons, om deze maand met vernieuwden en onverzwakten Ijver de H. oefening van het Rozenhoedje of Rozen, kransgebed te betrachten. Volle kerken, waarin als een onafgebroken hymne van liefde en hulde, van smeeking en betrouwen, het „Wees Gegroet Maria" om hoog stijgen. Een machtige, onweerstaanbare bede van ontferming, een grootsche eerebetuiging aan de beminnelijkste der vrouwen: de Konin glnne van den Rozenkrans HELLENEN. Met alle recht mogen we de hierboven ge schreven lieflijke benaming toekennen aan den komenden dag van 3 October. Immers dat is de dag der dagen, het feest bij uitnemendheid, dan vieren wij onze lieve Klei ne Teresia van Lisseux, de kleine bloem van Jezus. Wij vereeren en herdenken zoovele Heiligen, en deze lijken ons altijd zoo van verre, van diep uit t verleden. Het is zoo eindeloos lang voorbij, dat zij leefden en hun verheven deu^d betrachtten. Maar God In zijn oneindige liefde en goed heid, den waarlijk kortzichtigen mensch ken nende, wilde ons een Heilige van recenten da tum, van zoo nabij leeren kennen. God heeft om met de woorden van Z. H. Pius XI te spre ken, met oneindige liefde in dé stilte een aller fijnst miniatuur van volmaakte heiligheid ge vormd, dit nederig klein en maagdelijk kind, de kleine Theresia, het bloempje wier geur hemel en aarde vervult. Den 2 Januari 1873 zag Marie Frangoise Thérèse Martin het levenslioht te Alengon, waar zij opgroeide als het schoonste bloempje in den hof harer Ouders. Op 15-jarigen leeftijd kreeg zij verlof den sluier aan te nemen en trad in het klooster der Carmelitessen te Lisieux. Bekoorlijke leeftijd van 15 jaren, als 't leven u toelacht als een blijde lente, als een pad van rozen. Maar zij wilde geen lente, dan de eeuwige in Jesus harte, geen rozen, dan die welke hare reine handjes vanuit den hemel op aarde zouden doen regenen. Bij alle deugden van dat Engelachtig wezen, treft ons wel het meeste haar innig gevoelig beminnend harte. Van 15 tot 24 jaren heeft zij geleefd en ge streefd, geleden in, door en uit liefde. Tot die overmaat van liefde en liefdesverlan gen naar haren Jesus, het brooze omhulsel wel sloopen moest, en heur reine ziele daarhenen toog, waar zij zich uitstorten, zich verzadigen mag aan de bron van louter liefde en minne. De bron van Gods oneindige liefde. O, het teekent heur wondersehoone karakter, leur zelfvergeten, heur wegschenken van zich zelve zoo: die woorden als een zoete belofte door heur reeds verstrakte lippen gestameld: „Ik zal mijn hemel doorbrengen met goed te doen op aarde". Dat was geen aanmatiging, geen vermetel vertrouwen. O, neen. Als klein vriendinnetje van haren Hemelschen vriend, wist zij alleen van een Hemel to spreken. Zij had reeds hier op aarde door Haren Je sus als in een hemel geleefd. De dood, kon slechts een vermeerdering van Zaligheid, van geluk en liefde en hemelgeneug- te brengen. En, Zij Engel kon dit geluk, die liefde, die vreugde slechts verstaan, door goed te doen, door rozen te laten regenen op aarde. Rozen van troost, van versterking, van plichtsbegrip en betrachting, rozen van deugd en roeping, rozen van alle soort, genaden van alles wat men haar vragen zal. En Jesus, neen hij zal z'n lievelinge niet wei geren, Hijzelf zal de rozen doen opbloeien, in heur blanke of roze of purperen schakeering. de rozen die Teresla's vingeren mogen plukken, en garen om ze aan ons arme smeekelingen te schenken. En wie onzer heeft nog nooit aan de H. Te resia van Lisieux, iets gevraagd, dat uiet op directe of indirecte wijze Is beantwoord gewor den. Thans In de dagen der novene, zulen wij ons vertrouwen, onze smeeking ten hoogste opvoe ren. Wij mogen onze zielen en harten bereiden tot de groote glorie van heur feest, tot de ure dat wij in de H. Communie met in den geest gehe ven handen zulien reiken naar de mystieke bloeme, die zoetgeurende roze van gebedsver- hooring en genaden. H. Teresia van Lisieux, allerbeminnelijkste Heilige, Kleine Rozenvorstinne, voeg voor ons ieder een enkele Rozenknop toe, aan die meer den 700 Gebedsverhooringen, die „pluie des Ro ses", welke gij in vier jaren tijds deed neder dalen. „St. Teresia één knop één bloem ééne roze uit Uwen hemelhof 1" HELLENEN. P a r ij s, 23 September. Wat het model betreft, ondergaan onze prac- tische ochtendjassen over het algemeen weinig verandering; zij behouden een eenvoudige lijn om zooveel mogelijk vrij heid van beweging te laten. De keuze van stof geeft intusschen gelegenheid tot de noodiige variatie, daarvan hangt ook groo- tendeels de graad van elegance van het model af. Wenscht men een eenvoudig en voor alles practisch model, dan ko men in het bijzonder de effen wollen stoffen, be drukt of gefagonneerd. in aanmerking in een aardige levendige tint. Voor de meer elegante modellen zijn fluweel en satijn het meest aange wezen. Om het klassieke mo del van de peignoirs wat te veranderen, brengt men vaak een volant be neden de heupen aan. Dit geldt intusschen uiteraard niet voor de zoogenaamde douillettes. Ook aan de mouwen en cols brengt men graag een nieuwe en gracieuse vinding aan. Zooals gezegd, leenen de levendige tinten zich het beste; ook rood, groen, geel en blauw komen in aanmerking, waarbij de keuze natuur lijk geleid wordt door teint, kleur van haar en het milieu. Het hiernaast weergegeven model is getail leerd van dunne, heel matte groene wol. Karak teristiek is vooral het model van den col, aan één kant gestrikt, en aan den anderen eindigend in een breed revers dat afgezet is met drie volants, gefestonneerd met effen wol in tinten van licht- tot donkergroen. Deze garneering keert ook inderdaad aan de mouwen terug. Diplomaat. „Weet je wel, lieve, dat de geleerden oor. deelen dat een vrouw meer slaap noodig heeft dan een man. „Nou, en wat zou dat?" „Ja, zie je, ik dacht dat 't beter voor je zou zijn, als je vanavond niet te lang op mij wacht." Tweed, laine chinée en burraspor. Drie materialen verwerkt tot drie prettige eenvoudige maar keurige week-end-costuump- jes. no. 1 bestaat uit een tailleur in bruin beige van tweed yteb. Het ticeede costuumpje, robe, en jacquet van blauw en wit laine chinée is versierd met een lange ócharpe ivelke bij guur weder om den hals geicikkeld kan worden. Renée Favart ontwierp dit hoogst simpele toiletje, in bruin wit en zwart burraspor. Hoed en tasch zijn van dezelfde stof vervaar digd. De ceintuur is met een houten gesp afge maakt. Kan het eenvoudiger T Paniette. Verlies nooit het doel der Katholieke zaak uit het oog. Al bemoeit de vrouw zich met stoffelijke werken van liefdadigheid, met werken voor de opvoeding, met sociale en burgerlijke wer ken, het moet alles tot doel hebben, de ver betering der zielen. Vruchteloos zorgt men en waakt men over de sterkte en gezondheid van het lichaam, als dit door sociale ziekten is aangetast, en weg teert aan de koortsen, daardoor veroorzaakt. Tracht het volk deugden aan te brengen, daardoor stelt gij het hooger dan door hen een heerschappij in handen te geven, gegrondvest op dwaling en tirannie. Wanneer het volk slechts leeft voor het stof felijke, is het bedorven, dan is het ongelukkig, of laag en laf of wreed en tiranniek. Wanneer de opvoeding in de zielen geen hooger zedenpeil ontwikkelt, wanneer daar niet het streven naar het edele, schoone en ver hevene al het lugubere verdringt, dan zal de opvoeding slechts tot gevolg hebben dat de ondeugd en de hartstocht, des te weliger tie ren. Veel wordt er gesproken over de sociale actie en sociale werken, maar om degene die er zich mede bezig houden, sterk en met maatschap pelijke deugden toegerust tie vervolmaken wordt veel te weinig nog gesproken. Te weinig nog maakt men de gelegenheid om het echt R. K. Maatschappelijk werk te leeren en be oefenen, bekend. Want niet alles wat sociaal lijkt, is het, want dikwijls is de drijfveer een geraffineerde zelf verheerlijking. Wanneer eenig sociaal streven God uitsluit, kan het geen hoogere belangen der menschen beoogen. Gij vrouwen, die het echte, het ware, het mooie Christelijke socialisme wilt betrachten, leert dan en studeert om vooral in alles de echte ware vrouw te zijn, en te blijven. Wanneer gij bij de uitoefening van dit socialis me met mannen moet omgaan, samenwerken, wilt dan de meeste zorg dragen niet te ver- mannelijken en de caricatuur van den Heer der Schepping te worden. Dan juist moet gij uwe waardigheid als VROUW op het hoogste standpunt plaatsen en uwe hooge waardigheid doen eerbiedigen. Vrij naar gedachten van G. J. Palau 6. J. Ketelsteen in uw ketel maakt dat u veel meer warmte (en dus gas of brandstof) noodig heeft, dan eigenlijk noodzakelijk was. Zie de ketel steen dus kwijt te raken. Vult den ketel daar toe met water, tot hij bijna vol is, doe er twee lepeltjes borax bij en kook gedurende een half uur. Leeggooien en goed naspoelen. Voor men den ketel gaat gebruiken, nog eens vei'3ch wa ter er in Loken en nog eens naspoelen. Sla aanmaken is veel belangrijker dan men denkt; Er hangt alles van af, wat de smakelijk heid van het gerecht betreft. Sla, bereid volgens de Fransche keuken (en ook de Hollandsche) behoort aangemaakt te zijn, voor ze op tafel ge- brach wordt, Daarvoor gebruikt men alleen de beste slaolie (of olijfolie) en azijn, in verhou ding va,n 3 lepels olie op 1 lepel azijn. Sommige menschen geven er de voorkeur aan, de sla eersit goed door heen te werken met 3 lepels slaolie, zoodat de blaadjes door en door geolied zijn, om ze daarna pas in de azijn te doen. Op elke theelepel azijn behoort men verder nog een half theelepeltje zout en verder peper en suiker toe te voegen. Verder is er nog eem vol gende manier om de geur van de sla bijzonder te verhoogen. Daartoe wrijft men met een door gesneden ui den binnenkant van de slakom goed in. Dit geeft de sla een heerlijke geur. zonder dat de uiensmaak evenwel overheerscht. Men kan ook zelf een speciale sla-mayonaise maken, die men heel goed bewaren kan en dus niet In een keer behoeft op te maken. Men doet 4 eetlepels poedersuiker in een kom met 6 eet lepels blanke azijn, wat peper, zout en mosterd naar smaak. Gedurende den dag af en toe (liefst vrij dikwijls) met een houten lepel roe ren. 's Avonds met een deksel afdekken en tot den volgenden dag laten staan. Dan druppel voor druppel, onder voortdurend roeren, 6 eet lepels slaolie bijvoegen. In een fleseh doen en goed afgesloten, op een koele plaats bewaren. ,,DE VAAN" Preisoep (magere): 1 L. water, 4 groote of fi kleine preien, 50 gr. macaroni, 7)4 gr. zout, 40 gr. boter, 2 theelepels Maggi-aroma, scheutje melk, foelie. Bereiding: Snijd de prei in kleine reepjes, wasch ze en zet ze op met de gebroken en gewasschen macaroni, het water, het zout en een stukje foelie. Laat alles samen ongeveer een uur koken. Voeg dan de melk, de boter en de maggia-aroma toe of een scheutje soja. Pre senteer er desverkiezend dobbelsteentjes gebak ken brood bij. Grlesmeelschoteltje met appels: 8 niet te groote appels, 30 gr. suiker, 2theelepels fijne kaneel, 25 gr. boter, 1 L. melk, 80 gr. gries- meel, 60 gr. suiker, 1 ei. Bereiding: Boor en schil de appelen. Zet ze in een vuurvast schoteltje en vul de holten op met een mengseltje van suiker en kaneel. Doe een klein beetje water in het schoteltje en laat de appels, met een deksel erop, ln den oven gaar worden. Maak terwijl de griesmeelpap, roer er het geklopte ei door en de suiker en giet de pap over de appels. Leg er de boter in klontjes verdeeld op en Iaat het schoteltje in den oven een Lichtbruin korstje krijgen. Bloemkooibakje met kaas: 2)4 d.L. melk, 20 gr. boter, 20 gr. bloem, pl.m. 50 gr. geraspte kaas, overgebleven bloemkool. Bereiding: Maak een sausje van boter, bloem en melk en roer daar de geraspte kaas door. Verdeel de overgebleven bloemkool ln stukjes, roer deze door de saus en vul er, met boter be smeerde soufflëpotjes mee. Laat er in den oven een lichtbruin korstje op komen. M. M. Fleur de lys I. Gebruik hiervoor een goed gesteven vier kant servet. Vouw het in de helft, volgens de diagonaal, (fig. X). Daarna volgens de stippel lijn A (fig. 2). Plisseer dan het geheel, vol gens de stippellijntjes aangegeven in fig. 3. Trek de plooien wat uit en steek het servet in een servetring of glas (fig. 4). Lieve nichtjes. Waarlijk, ik ben er zoo van geschrokken, dat ik geen enkel woordje Engelsch meer in mijn oud eerwaardig hoofd weet te vinden. O nichtjes, welke booze geest heeft zich met onze puzzle bemoeid Welke kwade kobold is er binnen geslopen in de geheime cellen der persen Wat er gebeurd is, hoe het gebeurd is Een raadsel, maar 't was een benauwd oogenblik voor Aunty, toen ze daar Zondagmorgen, haar rubriek inzag en de schromelijke misstelling van het verticale gedeelte. De cijfers waren totaal verkeerd. Wat een hopeloos zoeken moet het voor mijn arme cousins (O, daar heb je weer een Engelsch woordje) geweest zijn. Such a pity Kinders waren jullie woest Heel erg sommigen en Ik zag jullie al allemaal, een, twee, drie, pen en papier grijpen, Aunty wat beteekent dat, of opbellen, o lieve deugd wat een storm. Enfin, gelukkig dat we vandaag de fout herstellen kunnen, en drukken we de geheele puzzle nog eens af. 't Eerste deel hebben jullie allicht klaar, dus nu vol moed aan 't tweede. Vergeet en vergeef 't maar aan 't drukfoutenduiveltje, dat nu een maal zoo'n echt enfant terrible is. Dag nichtjes, goed succes verder. AUNTY ELLEN. i 19 IQ M jé H i> t, II IX /3 /V i HORIZONTAAL. Een van onze, in het buitenland meest bekende plaatsen. Schaap. Gevogelte. Een maat. Lidwoord. Plaatsnaam. Meisjesnaam. Een niet meer modern vaartuig. Niet veel. Muziekinstrument. Pontificaal. Van het begin af (in een andere taal). Een mensch omgeven door water. De gevolgen van rust. Wordt soms gebruikt inplaats van „zeer". VERTIKAAL. 1. Een uitstervend menscliensoort. 16. Vloeistof. 17. De woonplaats van een bekend Vlaamsch schrijver. 18. Meisjesnaam. 19. Eerlijk in een andere taal. 10. Een viervoetig dier. 20. Bekend lid van de Katholieke Staatspartij. 21. Iets, wat niemand graag zou willen missen. 22. Gedicht. 23. Bekend poolreiziger. 24. Voorzetsel. 25. Familielid. 26. Stoel. Hanepen. Wat gezellig dat je me weer eens schreef, 't is anders lang geleden maar ik weet er alles van, met die overgangsexamens en dan de va- cantie. Leuk dat je met Trixie weer samen zit en druk latijn studeert. Wat een knappe nicht jes en dan nog om Tantje denken. Misschien komt er toch wel weer eens iets van jullie in de brievenbus, ik reken er vast op. Dag Hanepennetje, goed succes met de studie en groeten aan Trixie. P. S. Je doet toch mee aan den wedstrijd? Beslist. Lathyrus Haarlem. Wel Lathyrus, hoe gaat 't nu, na de vacantie? Alles goed en druk aan 't oplossen van de prijsvraag? Meedoen hoor. Viooltje II Groningen. Brief ontvangen. Echt lief van je en hoop dat alles goed afloopt. Herfstaster Amsterdam Welkom, nieuw nichtje, en doet eens extra je best met onzen wedstrijd, at ls echt voor de kennismaking feestelijk in te zetten. Vergeet mij nietje Breda. Dank je voor je lief briefje en schetsje van die „vreeselijke bui". Wat zal dat nichtje bang geweest zijn, ik kan 't me indenken. Aunty was als klein kind vreeselijk bang van onweer, durfde nooit kijken. Kroop onder de tafel. Heusch waar en eens heeft mijn goede vader mij door een heel klein kiertje van een jaloezie laten zien, hoe mooi de bliksemstralen zijn. Ik vond ze toen zoo prachtig, dat ik nooit meer bang was en altijd naar het onweer gekeken heb. Zoo moesten alle bange hartjes het aflee- ren vind je niet. Zoo gauw er plaats is komt je verhaaltje er in. Kijk maar goed uit. Dag nichtje! Lavendel Engeland. Wel, wat een mondje vol Engelsch in je brief! „Marvellous". Leuk is alles wat je schrijft en dat kostschool lijkt me eenig. Schitterende om geving en met de vuile mist ook al kennis gemaakt, dat is de vuurdoop zullen we maar zeggen. Dag „bloenlekeblauw". Groet aan allen. Heb je al veel naamgenootjes geplukt op de heuvels van H.? Je doet toch mee aan den wedstrijd, juist iets voor jou. Good Bye! Veel liefs van de aquariumbewo ners en AUNTY ELLEN. 't Was een warme dag in de maand Juni. Mien van Dongen, een meisje van 15 jaar, was voor 't eerst alleen thuis. Haar ouders waren samen een eindje wandelen, want na zoo'n warmen dag moet idereen wel eens 'n luchtje scheppen. De kleintjes sliepen gerust en zij zat over haar studieboeken gebogen. Ze had juist de serredeuren gesloten, want er kwamen don kere onweerswolken aandrijven. Niets hoorde je dan 't getik van de pendule en 't gekras van Mien's pen, Hè, wat was 't donker. Haar oogen dwaalden naar buiten, 't Begon zachtjes te regenen. Plotseling begon 't te onweren en kort daarop kwam de bliksem. Heel de kamer, zelfs 't donkerste hoekje, werd verlicht. Ze werd radeloos van angst. O, wat moet ik doen, dacht zij. Maar neen, niemand kwam. Verbeeld je dat de bliksem eens insloeg, en 't huis in brand raakte. Zij zag zich al naar boven hollen. Tn haar eene arm pakte ze de nog slapende Bob, en in de andere kleine Jettie. Buiten op straat zagen ze het huis verder in vlammen opgaan. Frans en Hans zouden zichzelf wel redden. Moeder en vader zouden dan alles wat hun in huis zoo dierbaar was, moeten missen. Wat een angst Wat een angst De regen kletterde tegen de ramen. Opnieuw onweerde ^n bliksemde het. Zo wierp zich op de divan en verborg haar gezicht in de kussens, dan zag zij tenminste de bliksem niet. O, waren vader en moeder maar thuis, die zouden haar wel geruststellen. Toch ging ze dapper even naar hoven, naar de kleintjes kijken, dat deed moeder ook altijd als 't onweerde. Boven op de gang zag ze weer een bliksemstraal, die de heele gang verlichtte. Za rilde van angst. Kleine lieve meisjes en jongens. Nu moeten jullie eens heel gauw den kalender afmaken en insturen aan Grijs Grootje. Voor den mooiste geef ik ©en pop of een blokkendoos. Hoe gaat dat? Vóór 5 October moeten ze dan binnen zijn. Doen? ik reken er vast op. Dag kleuters. GRIJS GROOTJE. De vacantie is om en de school gaat weer be ginnen. Vanzelf, dat je aan boeken, schriften, penhouders, potiooden enz. enz. begint te den ken, en als je het soms mocht vergeten, dan zal je kalenderblaadje je er wel aan helpen denken. Het schrift schilder je blauw, ook de 4 hoek jes. Penhouder en potlood kun je zelf een kleurtje geven. En als het eenmaal October wordt, dan be ginnen de blaadjes van de boomen weer te val len en is het hard noodig, dat er overal in de tuinen eens flink geharkt wordt. Je maakt de steel van de hark en de hoekjes donker bruin. De blaadjes geef je allerhande mooie kleuren, zooals bruin, groen, geel, rood. Het ijzeren stukje onder aan de hark wordt grijs. i Nu zijn we aan de twee laatste blaadjes ge komen. In November staan alle boomen weer kaal, langs den weg en in de tuinen. Vanzelf dat ze ook op onzen kalender staan. We schilderen ze rood-bruin, dus iets lichter' bruin, dan op het vorige blaadje, vanzelf ook de 4 hoekjes. December is de laatste maand, dan ls het jaar haast uit. We maken dan ook een blaker met een kaarsje, dat ook haast uit is. We geven de blaker een mooi licht-groen kleurtje, het kaarsje blijft wit, het vlammetje oranje-geel. De hoekjes worden groen, 'k Hoop, dat jullie het er netjes afgebracht zult hebben. Misschien kun je er nog een maken, om iemand cadeau te doen met een verjaardag, maar zorg er voor dat Grij3 Grootje trotsch op jullie kan zijn. GRIJS GROOTJE. MIJN POESJE'S VACANTIE. 't Was op een mooien zomerdag dat ik mijn poesje niet meer zag. Ik riep, ik zocht en liep in 't rond Maar niets was 't dat ik vond. En weken waren heengegaan tot op een dag, ik opeens zag staan Mijn poes, en 'k zei „M'n lieve heest Waar ben je al dien tijd geweest Poes' antwoord was, maak je niet druk Je bent geheel zelfs van je stuk Maar hoor, je mag 't weten, 'k heb overal gezeten. In al de tuinen in de huurt Maar kind, kijk toch niet zoo bezuurd Ik heb gedronken en gegeten Gespeeld met katten engebeten. II: heb geen honger z'elfs 'geleden' ;'- Ik heb mijn huis heel goed vermeden Maar wees niet boos, ik heb pret gehad ginj En.... ik mocht ook wel eens uit de stad. FRIEZO. Tot de eenvoudigste manieren van inmaak, behoort het conserveeren van vruchten op eigen sap (en water). Heel gemakkelijk is het om bijv. kruisbessen in te maken. Men overgiet ze met kokend water en laat ze daarna koud worden. Vervolgens doet men ze in schoone flesschen met wijde halzen en giet men er gekookt koud water op. Dan sluit men de flesschen met uit gekookte kurken en lakt ze dicht. Op dezelfde wijze behandelt men rabarber. Door het gehalte aan zuur conserveert de rabarber zich zelf. Bij pruimen komt iets meer kijken. Daarvoor vult men schoone flesschen met harde pruimen, reine claudes of kwetsen en doet daarbij zoo veel water als er bij kam, en vervolgens 1 ons suiker per halve liter water. De flesschen wor den gesloten (met ringen, deksels of heugels enz.), en gedurende 20 minuten gepasteuriseerd op een hitte van 80 tot 90 graden Celsius. Het verschil tusschen steriliseeren en pasteurisee- ren is, dat het koken gedurende iy2 uur steri liseeren genoemd wordt, waardoor het de bacte- rieën doodt, die verondresteld worden in vueh- ten en groentenaanwezig te zijn en die het bederf veroorzaken. Pasteuriseeren duurt maar 20 minuten op een hitte van 80 a 90 gr. C,, en dit wordt gedaan om te voorkomen dat de vruchten door het langdurige koken (zooals hij het steriliseeren van groenten) zonden stuk gaan en aan smaak inboeten. Bij het pasteuri seeren heeft men feitelijk een thermometer (des noods een badUiermometer) noodigt, om de juiste temperatuur op te nemen. Behalve het steriliseeren van groenten met de daarvoor bestaande speciale ketels, wecktoe- stellen enz., die men ook kan vervangen door een waschketel of wateremmer, waarin men jampotjes zet, echter met goede binnendeksels en ringen, terwijl men moet bedenken, dat onder het koken de potjes met losgesehoefde deksel moeten si aan ,die voor het uit het water nemen dicht geschroefd moeiten worden) heeft men de eenvoudige inmaak in het zout. Een ding is daarbij al heel makkelijk: hij inmaak in het zout kan men nooit te veel zout gebruiken, terwijl het vele zout bovendien schimmelvor ming tegenhoudt, en ook de groenten mooier van kleur blijven en later sneller gaar zijn. Toch heeft men eenige Vaste maten van „zout" bij den inmaak. Men gebruikt bijvoorbeeld bij snijboonen 2 pond zout op de 1000 boonen, 2 pond zout op 2000 primsesseboonen. 2 pond zout op 50 struiken andijvie, een pekeloplossing van 4 ons zout op 1 Liter water voor gedopte tuin- boomen, 2 ons zout op 2 K.G. augurken enz. Goddank, de kinderen sliepen rustig. Ze vloog haar beneden. O, wat was ze toch bang. Toen ze weer beneden in de huiskamer kwam, viel haar oog op 't groote kruisbeeld aan den muur, en plotse ling was 't of al haar schrik en angst verdwen. „Als U helpt kan er niets gebeuren," Onze Lievo Heer". Rustig begon ze weer aan haar huiswerk, en toen vader en moeder, die de groote bui afge wacht hadden, thuis kwarnen, was er van haar grooten angst niets meer te zien, en om 't hardst prezen ze hun dapper dochtertje. VERGEET MIJ NIETJE, Emmastraat 6, Breda. Oud 14 Jaar.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1930 | | pagina 6