m
R
BBS
HET PLEIT GEWONNEN
De helpende hand
WOENSDAG 5 NOVEMBER 133fi
jllfc
Ifefdfss
ÉISWÉÉ1
iwiiii
iHfc
•f
doelm atige
advertentiën
ïillllf
z
2). (Slot).
Maar boe kan zooiets ons van dienst
Eijm, Marie?
Omdat het zijn stokpaardje is, gemeen
teraadslid te worden, legde Marie uit en hij
weet drommels goed. dat hij, als hij de vrou
wen beleedigt. dan geen schijn van kans
heelt om in den Raad te komen. J)e vrou
wen van de stad zouden alleen maar aan
hun mannen hoeven te vertellen, dat zij
ndet op mijnheer Hols moeten stemmen
Op dat oogenblik ging de deur open en
allen wendden zicih om, om mijnheer Hols
lp de deuropening te zien staan.
Steegers! schreeuwde hij woedend Ben
Je al weer bezig!!
Hams keek hem rustig aan.
Hier zijn zeven jongedames om u te
bezoeken, mijnheer! Als u me 'toestaat alles
uit te leggen.
Stilte, balkte mijnheer IIols. Ondanks
alles wat ik je gisteren gezegd heb. inviteer
jij, zoodra ik mijn hielen heb gelicht, een
beele bende snaterende jonge vrouwen in
mijn kantoor om je een bezoek te brengen.
Verdraaid, mijimeer, dezen keer kun je je
zelf niet verontschuldigen!! Je kunt ze niet
allemaal trouwen!!!
Een oogenblikje mijnheer Hols. zei Nel
ly, een pas naar voren doende en bet pa
pier openvouwend, we zijn geen bende. We
zijn een deputatie van de vrouwen van deze
Btad en we zijn gekomen om.om. eh
ah hier zijn we!! om u onze meening
voor te leggen over uw onverantwoordelijke
houding
Schei uit! beval mijnbeer Hols woe-
'demd; met een wuivende beweging naar de
deur. Mijn kantoor uit.jullie heele ben
de!
houding jegens de vrouwen in het
algemeen, hield Nelly vol, om uiting te ge
ven aan de afschuw....
Doch de heer Hots was zijn kamer binnen
gerend en sloeg de deur met een nijdigen
smak achter zich dicht. Een oogenblik la
ter opende hij haar weer en stak zijn hoofd
om het hoekje.
Als ze niet binnen twee minuten wee
zijn, Steegers, kan je tegelijk met haar de
laan uit.
Marie deed een stap naar voren en glim
lachte zoo lief mogelijk. De heer Hols staar
de haar aan.
Zoo, je bent er weer, hè? snauwde hij.
Ja. zei Mario, maar Hans heeft nie
mand gezoend, werkelijk, mijnheer Hola en
hem treft niet de minste schuld. Het, is alle»
mijn fout en.
Inderdaad! gilde de heer Hols en sloeg
de deur opnieuw dicht
Binnen de twee minuten, welke als voor
waarde waren gesteld, had Hans het heels
kantoor ontruimd en ging daarna het kan
toor van den heer Hols binnen om daar een
zenuwsloopende twintig minuten door te
brengen en hem ervan te overtuigen, dat hij
part noch deel aan het heele geval had.
Toen hij het kantoor verliet ontmoette hij Ma
rie op straat.
Verdorie, Marie! begon hij, hoe ben je
er in 's hemelsnaam too gekomen orn zoo
iets uit te halen?
Er moest iets gedaan worden, zei Marie,
maar als je nijdig wordt, wanneer we je wil
len hdpen
Ik ben niet nijdig, verzekerde haar
Hans, maar je hebt de dingen zoover ze
ons betreffen beelemaal bedorven. Het eeni-
ge wat ik kon doen om een ontslag te voor
komen. was alles beloven, wat hij maar
wilde.
En ik heb mijnheer IIols nog zoo ge
zegd, dat het heelemaal mijn schuld was
Dat is waar, maar hij denkt toch. dat
lk er de hand in heb gehad.
Misschien als ik alles aan hem uitlegde,
dat.
Groate goedheid, nee!! riep Hans ver
schrikt, kom niet tusschon beide.ik bedoel,
ik zou het niest doen als ik jou was. Mijn
heer Hols schijnt niet met je op te hebben
en je zou hem maar de pee injagen en als
je me wilt beloven, dat je de zaken op d>
beloop zult laten, dan...
Hm, zei Marie, ik zal er eens over den
ken.
De heer lio'.s was een man van methode
en het was zijn gewoonte om tusshen acht
en negen uur 's avonds recht van zijn wo
ning naar een lantaarnpaal, welke precies
op een mijl van zijn huis stond, te wande-
ten, daar om te keeren en denzelfden weg
naar huis terug te gaan.
Op den avond, volgend op den dag, waar
op het bezoek van de deputatie aan zijn
kantoor had plaats gehad, hoorde de heer
Hols, die zijn gewone route aflegde, voet
stappen achter zich. llij zag de gestalte van
een meisje zich uit het duister losmaken
en herkende Marie.
Verschrikt poogde hij zich los te rukken,
toen zij haar hand op zijn arm legde.
Goeden avond, mijnheer Hols, zei zij.
ik heb op u gewacht. Het gaat over Hans.
Het spijt me, juffrouw Beerdsen, doch
ik kan niet discussieeren over.
Maar u moet, zei Marie, u schijnt niet
graag te hebben, dat ik op uw kantoor kom
en daarom heb ik heel dat eind geloopch
om u te ontmoeten op uw avondwandeling.
(Werkelijk, ik heb er geweldigen spijt van,
■jfpjnhac"- Hols. Het was heelemaal mijn
schuld en ik ben bang, dat ik alles bedorven
heb en het u verschrikkelijk lastig heb ge
maakt.
Inderdaad, u maakte het me verschrik
kelijk lastig, juffrouw Beerdsen.
Ik meende heit zoo kwaad niet. zei
Marie, ziert u mijnheer Hols. Hans vertelde
me, dat hij het partnerschap niet zou krij
gen, tenzij hij beloofde niet met me te trou
wen. omdat u een hekel heeft aan meisjes
en niets met haar te maken wilt hebben en
nu dacht ik, dat als u een paar werkelijk
aardige meisjes leerde kennen en merkte,
dat ze nog zoo kwaad niet waren, dat u
misschien nog van meening zou veranderen.
Lr kunt nooit alle meisjes haten, als u niets
van haar afweet.
Hu! gromde mijnheer Hols.
Daarom heb ik alle aardige meisjes,
die ik kende naar u toe gestuurd om u een
bezoek te brengen.
Hu, herhaalde de heer IIols, als die
snaterende bende de aardigste meisjes wa
ren, die je kon vinden, juffrouw Beerdsen.
En ze houden allemaal verschrikkelijk
veel van u, vervolgde Marie, Nelly vindt,
dat u een sdhat bent en Mies zei, dat ze dol
op u was, als u deed,. Alsof u boos was.
Ik verzeker u. juffrouw Beerdsen, dat
ik allesbehalve deed alsof.
Ach kom! zei Marie, natuurlijk deed
u maar alsöf. U bent heusch een schat en
ik weet zeker, dat we heel goed met elkaar
zullen opschieten, als we elkaar eenmaal
beter hebben leeren kennen. Maar nu over
Hans. Hij zegt, data u het hem kwalijk neemt
dat hij u zooveel laat heeft veroorzaakt,
doch hij kon et- werkelijk niets aan doen en
dat Is erg onrechtvaardig van u en ik....
ik ben er zoo akelig van.
Zij g,af een smartelijk kort snikje en bette
haar oogen met haar zakdoekje. Mijnheer
Hols begon teekenen te geven, dat hij zich
onbehaaglijk ging voelen.
Allemachtig! riep hij bezorgd, er valt
hier niets te huilen!
Ik k-k-kan er niets aan doen, snikte
Marie en u b-b-ent verschrikkelijk wreed
v-v-voor hem.
Allemachtig! Op de openbare straat!
Vreeselijk! zuchtte de heer Hols.
Kom, juffrouw Beerdsen! Er is in het
geheel geen reden om u zoo op te winden.
Als u me kunt verzekeren, dat miinheer
Steegers nergens schuld aan heeft, zal ik
aan do zaak. zoover het hem betreft, niet
meer denken. Als ik mij buiten mijn weten
heb vergist, sipijt het mij en vraag ik u ex
cuus. Wat kan ik meer doen?
U kunt Hans het p-p-partnerschap
g-g-geven, .snikte Marie en m-m-mij met
hem laten trouwen.
De heer Hols klopte haar vriendelijk op
den schouder.
Kom. kom, juffrouw Beerdsen! Ik kan
me voorstellen, hoe u over de zaak denkt,
maar
De heer Hols sprak niet verder, want plot
seling. midden in zijn troostrede, viel Marie
tegen hem aan, sloeg haar armen rond zijn
hals. legde haar hoofdje togen zijn schou
der en klemde zich wanhopig aan hem
vast
O, mijnheer Hols! snikte zij, u maakt
me toch zoo verschrikkelijk ongelukkig!!
De heer Hols was stomverbaasd, doch
een seconde later was hij nog veel verbaas
der. Toen Marie haar armen rond zijn
hals sloeg, was er plots een moment van
verblindend licht; onmiddellijk viel hierop
de duisternis weer in, hij voelde Marie weg
springen #en hoorde haar voetstappen in
de verte uitsterven, terwijl hij verstijfd op
het trottoir bleef staan.
Iedere wij fel, welke de heer IIols nog
mocht hebben gekoesterd over dat verblin
dend licht,, werd eenige dagen later weg
gevaagd. Tusschon zijn zakenbrieven bevond
zich een enveloppe, geadresseerd door een
vrouwenhand en de heer Hols kreunde,
toen hij haar opende.
En toen hij den inhoud van dien brief zag,
kreunde hij nog dieper. Het was een foto,
een amateursfoto, slecht ontwikkeld en niet
al te betst afgedrukt, maar A'idelijk genoeg
om alles, wait er op stond te herkennen. Het,
portret gaf den heer Hols zelf te zien en
tegen hem aanleunend, haar armen rond
zijh nek gestrengeld en haar hoofd op zijn
schouder rustend, was het tengere figuurtje
van een meisje. Bovendien, ofschoon de heer
IIols op geen stukken na kon begrijpen, hoe
het kwaim, bevond zijn arm zich ongetwij
feld read haar schouders.
Mijnheer IIols staarde er naar in de hoog
ste woede en toen, toen hij het opschrift aan
de andere zijde van de foto had gelezen, he
gon hij verschillende dingen te zeggen....
Het schrijven, ook van een vrouwenhand
afkomstig luidde aldus: ,,Een niet alledaag-
sche foto van den heer Hols, don weibeken
don plaatselijkon notaris, die, naar men zegt-
binnenkort in den Raad gekozen zal wor
den".
Dus was zijn veronderstelling toch juist
geweest; iemand had, juist op het oogen
blik. dat juffrouw Beerdsen zirh ann zijn
borst had geworpen, met magnesiumlicht een
momentopname van dat. tooneeltje gemaakt
Een grap ongetwijfeld; maar een grap. di»
allesbehalve geestig was. En waarom had
men hem een afdruk van het ding gezon
den?
Toen Hans, erg benauwd kijkend in do
deur verscheen, stopt» de heer Hols de foto
'J;
r. Mi
■Rif Iffli fÈmë mmMf, m
.7 g V" V'. -
ALS DE STORMBAL IB GEHE80 HEN: STORT..ZEEëN BEUKEN OP DE BASALTEN AAN DEN PIER TE IJMÜIDEN
snel onder een stapel papieren, welke op
zijn bureau lag.
Wel, Steegers?
Het spijt ma mijnheer Hols, zei Hans.
maar zij blijft volhouden, dat het buitenge
woon belangrijk is en ze weert weg te gaan
en...
Wie? snauwde de heer Hols.
Om u de waarheid te zeggen, mijnheer
Hols. het ishet is juffrouw Beerdsen. Ik
heb haar gezegd, dat u niet te spreken bent.
maar.
Juffrouw Beerdsen, hè? Laat haar als
jeblieft binnen. Steegers.
Een oogenblik later trad Marie, vriende
lijker dan ooit lachend, binnen.
Goeden morgen, mijnheer Hols, zei zij-
ik kom u over die foto spreken. U heeft
haar ontvangen, is het niet?
De lippen van den heer Hols werden een
dunne streep.
Ja- juffrouw Beerdsen, ik heb d'r ont
vangen.
Vindt u haar niet aardig? vroeg Marie
Neen, juffrouw Beerdsen, ik vind haar
alles behalve aardig. Als het bedoeld is als
een grap, vind ik het een flauwe.en het
is een armzalige foto bovendien.
Ze is misschien niet zoo goed als het
kan, gdf Marls toe. Ziet u, Nelly zat in een
heg ntot allerlei bladeren in haar oogen en
ze moest do kick mot de eene hand nemen
on met de andere hot magnesium ontstoken
en u kunt onder zulke omstandigheden niet
verlangen, dat een foto een kunststuk wordt.
Maar zp. is goed genoeg voor het doe'
Doel?!?
Marie knikte.
Het is een erg waardevolle foto zei ze.
Het Dagblad" wil me er 25 voor geven.
Wat!! gilde mijnheer Hola. Bedoelt u
hiermee, dat u v^n plan bent toe te laten,
dat, dit ding gepubliceerd wordt in...
In het Dagblad", zei Marie. Waarom
niet? Ileel de stad zal er buitengewoon veel
belang in stellen.... vooral als U raadslid
wordt. Natuurlijk kunnen we u het grappl
ge van het geval niet doen inzien, maar de
mensehen zullen hot begrijpen. Iedereen
weet, hoe u doet» alsof u allo vrouwen haat
en een foto van u met, uw armen rand de
schouders van een meisje in een donkere
laanZe zullen zich een stuip lachen
mijnheer IIols!
Dat geloof ik, zei de heer Hols bedacht
zaam. Dus het was een doorgestoken kaart,
juist zooals ik gedacht had, niet waar, juf
frouw Beerdsen?
Nu, om de waarheid te zeggen, het
was door mij in scène gezet. Acteerde ik
niet prachtig?
Inderdaad, heel goed. stemde de heer Hols
toe, en als ik nu eens om de publicatie
van de foto te voorkomen, u 100 bood voor
het negatief van dat portret?
Niets ervan, zei Marie, niet voor 100
of 200, of welke som u maar wilde betalen,
mijnheer Hols. Maar u kunt de foto voor
een zacht prijsje krijgen.
En welke prijs is dat dan wel, juffrouw
Beerdsen?
Marie aarzelde.
Kijk eens hier, mijnheer Hols, het kan
me niet schelen, of u vindt, dat ik verkeerd
handel of niet. U verdient het, omdat u zelf
zoo slecht handel. Nee, valt me niet in de
rede, ik ben heusch niet bang van u. U
gedraagt u meer dan schandelijk zoowel
tegenover Hans als tegenover mij zelf en
ik ben niet van plan dat langer te verdra
gen. Omdat u toevallig een idioot vooroor
deel heeft tegen meisjes, heeft u geweigerd
Hans het partnerschap te geven, ofschoon
u wist, dat hij de juiste man ervoor was
Ik ben bang, juffrouw Beerdsen. dat ik
ndet langer kan luisteren.
- U moet, viel Marie hem dapper in de
rede. ik ben verloofd met Hans en het
gaat mij net zoo goed aan als hem en ik
ben heelemaal niet van plan u uw gang te
laten gaan, als ik kane heb u in de wielen
tie rijden. Ik vecht voor ons levensgeluk,
mijnheer Hols. U kunt kiezen: ofwel u geeft
Hans het partnerschap zonder die idiote
voorwaarde over heit trouwen, of de foto zal
gepubliceerd worden.
Wel, zei mijnheer IIols, nu weten we
tenminste waar we staan. Erg knap, dat
moet ik zeggen! Maar er is nog zoo iets als
oen wet op chantage, juffrouw Beerctecn.
Er is hier geen chantage, viel Marie
hem in de rede, ik heb daarnaar geïnfor
meerd.
De heer Hols knikte.
Alles tot in de puntjes, juffrouw
Beerdsen, ik maak u mijn compliment.
Maar heeft u er wel aan gedacht, dat u zelf
ook op de foto staat en.
O, daar heb ik aan gedacht, zei Ma
rie, mijn rug is naar de camera gewend en
miemand kan zien, wie u in uw armen
klemt. Er is niets aan te doen, mijnheer
Hols; we hebben u schaakmat gezet en u
zult moeten kiezen. Beloof me op staanden
voet, dat Hans uw compagnon zal wor
den zonder eenige conditie over trouwen en
ik zal u onmiddellijk liet negatief ter hand
stellen. Als u dat niet wilt beloven, ga ik
regelrecht naar het Dagblad" en zal de
toto gepubliceerd worden.
Gedurende eenige oogenblikken bleef de
heer Hols haar strak aankijken met helde
ren. onderzoekenden blik, dan haalde hij
zijn schouders op.
Best, juffrouw Beerdsen, zei hij. gaat
u maar naar het bureau van het „„Dagblad"
Goeden morgen.
Hij nam een pen van zijn schrijftafel en
begon te schrijven, terwijl Marie hern roet
ongeloovige oogen bleef aanstaren.
U bedoelt, datdat u weigert, mijn
beer Hols?
Goeden morgen, herhaalde de heer
Hols.
Marie aarzelde,, stond op en ging lang
zaam naar de deur.
Voor het laatst, mijnheer Hols
Voor het laatst, zei mijnheer Hols zon
der liet hoofd op te heffen, goeden morgen,
juffrouw Beerdsen.
De deur ging achter Mnrie dicht en de
heer Hols na een vluggen bezorgden blik. be
gon opnieuw te schrijven. En dan, nog geen
twee minuten later, ging de deur opnieuw
open en Marie betrad wederom de kamer.
Alweer terug, juffrouw Beerdsen?
Waarom?
Omdat omdal... Marie grabbelde
In haar handtaschjo en haalde een foto
filmpje voor den dag.
Ilier is het negatief, mijnheer Hols, zei
zij, hield het tegen het licht, zoodaat hij
het kon zien. keerde zich vervolgens naar
den haard en wierp het in hot vuur.
Daarom hen ik terug gekomen, mijn
heer Hols. zei ze, toen hij zat te kijken, hoe
hot filmpje omkrulde en door de vlammen
verteerd werdomdat ik het eenvoudig
niet kon doen. Het is een gemeene vuile
streek en ik was nooit van plan om het in
vinden, als u dacht, dat dat zoo was. Ik
werkelijkheid te doen en ik zou het naar
hoopte alleen maar, dat ik u zou kunnen
overbluffen, dat is alles.
De heer Hol9 draaide zich in zijn bureau
stoel om-
Gaat u alstublieft zitten, juffrouw
Beerdsen, zei hij.
Marie ging naast de lessenaar zitten.
Luister nu eens naar me. begon de
heer Hols, twee menschen kunnen tegen
over elkaar bluffen, weet u en u bent eer
lijk genoeg geweest om me de waarheid
te vertellen en de waarheid is, dat ik even
eens maar gebluft heb. Liever dan toe te
staan, dat die foto gepubliceerd werd. zou
ik tot het uiterste zijn gegaan. Ik geloof, dat
ik er ten slotte in toegestemd zou hebben uw
voorwaarden aan te nemen en Hans hel
partnerschap te geven.
Maar u weigerde.
Ilc weigerde, viel de heer IIols haar in
d-e rede met een vleug van een glimlach,
omdat lk een tamelijk goed beoordeelaar van
karakters bon. juffrouw Beerdsen en ik was
er zeker van, dat u ook blufte en dat, als
het puntje bij paaltje kwam, u niet hel
soort meisje waart, dat zou doen waarmee
u dreigde. Ik riskeerde het en ik kreeg ge
lijk. I-k ben er blij, erg blij om, inderdaad
Marie haalde haar schouders op.
Het doet niets aan de zaak af, mijn-
hoer Hols, dat u Hans en mij schandelijk
behandelt en ons verschrikkelijk ongeluk
kig inaakt.
Wat dat betreft, zei de heer Hols, ben
ik heelemaal niet van plan iemand onge
lukkig te maken. Ik beken, dat, toen ik de
voorwaarde stelde, dat Steegers moest be
loven nooit te trouwen, wanneer hij mede
firmant van de zank wilde worden, ik
vergat de dingen van uw standpunt uit te
beschouwen en toen ik er toe kwam dé
zaken nog eens rustig te overwegen, nadat
ik u gisterenavond had ontmoet, was ik
geneigd toe te geven, dat de voorwaarde
wel wat hard was.
Het was een wreede voorwaarde, zei
Marie, omdat u nu de meisjes haat, mijn
heer Hols, en niet begrijpt, wat het beteè-
kent wanneer men verliefd is.
Bij deze woorden echter schudde do heer
Hols zijn hoofd.
Dat moet u niet zeggen, Juffrouw
Beerdsen. Misschien begrijp ik daar toch
wel iets van. Veronderstel eens, dat, toen
ik jong was. ik een meisje liefhad en van
plan was haar te trouwen; on dat ze toen.
omdat ze een man leerde kennen, die een
hoop meer geld had dan ik, mij liet loopen
en, met dien ander trouwdeis het niet
mogelijk, data zul:k een ondervinding mij een
beetje bitter heeft gemaakt tegenover alle
meisjes?
O, riep Mavie, natuurlijkdat wist
ik niethet spijt me zoo, mijnheer Hols.
Laten we geen oude koeien uit de
sloot halen, zuchtte de heer Hols. Ik geloof,
dat mijn ondervinding mij tamelijk bitter
heeft gestemid tegenover alle meisjes en
dat is onredelijk. Omdat ik nu geen erg ge
lukkige oude man ben, -is dat nog geen re
den om anderen ongelukkig te maken en
het schijnt me toe, juffrouw Beerdsen, dat
ik als ik u en Steegers gelukkig maak,
dan zelf ook een deel van dat geluk zal krij
gen. Ik voel, dat ik het in ieder geval móet
•probeeren en nu u me bewezen heeft, dat
u het soort meisje beat, dat ik dacht, dat
u was. ga ik het ook döen.
Marie's oogen begonnen plotseling te
schitteren.
U bedoelt, dat u.dat Hans
Ik bedoel, zei mijnheer Hols haar eeh
vriendelijk tikje op den arm gevend, dat
ik Hans vanmiddag nog medefirmant maak.
Mijnheer Hols!! riep Marie,, ik ik
o!ik weat niiet, hoe ik u moet bedan
ken
Doe dat maar niet zei de heer Hols.
U bent een bijdehand meisje, juffrouw
Beerdsen. en ik houd van bijdehande men
schen. Ik zal u een geheim vertellen. Weet
u wat me het ©eret deed inzien, dat ik
ongelijk had mezelf te dwingen zoo hard
en onsympathiek te zijn?
Marie schudde van neen.
Uw oogen, zei de heer Hols, ze zijn
precies alsAch, het doet er niet toe.
U zei, dat ik er in moest kijken, juffrouw
Beerdsen en hoewel u het niet wist. heb ik
er ingekekentoen u naar dien jongen
Steegers keek. Toen begreep iik waarom hij
het niet kon helpen» dat hij u kuste. Laten
we hem binnen roepen en hiat hem vertel
len.
Hij drukte op de bel op zijn lessenaar en
Hans trad binnen.
Wel Steegers, zei de heer Hols, ik heb
nu geen zin om j-e alles uit te leggen.ik
wil wedden, dat juffrouw Beerdsen dat la
ter wel zal doen maar we hebben samen
een gezellig praatje gehad e;n hèt resultaat
is, dat ik je tot mijn compagnon zal maken
Dat as verschrikkelijk vriendelijk van
u, mijnheer Hols, zei Hans,
Je verdient het, Steegers en Zelfs als
dat niet het geval was, een beetje vriende
lijkheid zou niemand kwaad doen. Er is
echter een voorwaarde, waarvan ik in geen
geval zal afwijken. De voorwaarde is, Stee
gers. dat je binnen een maand, nadat je
mijn compagnon bent geworden, zult tou
wen met juffrouw Beerdsen!
En toen overkwam den heer Hols oen
tweede verbazingwekkend voorval. Marie
stond plotseling naast hem, haar armen
gingen om zijn hals en zij kuste hem
Ik wist wol, dat u ren schat was, juich
te ze.
Heerem'ntijd. bewaar me! stamelde de
heer Hols. het wordt tijd, dat we aan het
werk gaan, Steegers. Neem deze jongedame
mee en stuur haar naar huis.
Toen Marie, nadat zij nogmaals had ge
tracht den heer Hols te bedanken, de ka
mer uitging on Hans op het punt stond
haar achterna te gaan, riep de hoer Hols
hem plotseling terug.
Als je juffrouw Beerdsen soms
eheen zoen wilt geven, Steegers, zei
hij. kan ik onder deze omstandigheden....
er ehgeen bezwaar tegen hebben.
Dank u mijnheer IIols, lachte Hans.
Tevens. Steegers, moet ik er op blijven
staan, dail jullie een flink eind van het
raam vandaan blijft---.
Wanneer de fabricatie, of de
roorraad uwer artikelen,den
omzet, den verkoop over
treffen, (iccft aan een aerie
dan eeoi de kant U te
helpen, den aftrek ower
producten te vergrooteo.
DE NIEBOERWEG TE '8-GRAVENUAGE, die
Planten- en Vogelwijk Teeds zés jaar
groot verdriet van
bestrating ligt to
de bewoners der
wacbten
