SEUNTS^KMNP BP
Charley Chaplin's „City
Lights"
mm
De Tol-Unie
Oorlogsmonumenten
DONDERDAG 16 APRIE ïWf
Nieuwe uitbreiding van den
TWAALF DOLLAR VOOR EEN
PLAATS
INTERN. VROUWENLIGA
DE NIEUWE BURGEMEESTER VAN
BERLIJN
Dr. Sahm gekozen
'T VOLKSBEGEHREN IN PRUISEN
PROEFNEMING MET EEN RAKET-
VLIEGTUIG
BOVEN OP EEN TREIN GESPRONGEN
MGR. P. KIERKELS
Apostolisch delegaat van Britsch'Indië
jMwapii
EEN TELEGRAM VAN CURTIUS
m
VOLKENBONDSRAAD
Het Portugeesche voorstel
De eeuwig-uitgeslotenen
Van onzen correspondent).
WIJ hebben eenlge Jaren rnst gehad met de
steeds zoo delicate kwestie van de samenstel
ling van den volkenbondsraad. Nadat dit on
derwerp in 1928 tot het uittreden van Brazilië
uit den volkenbond geleid had en het aan
Chamberlain eerst op het laatste oogenbllk
In 192S gelukt was Spanje ertoe te bewegen
op haar uittredingsbesluit terug te komen,
was er generlei poging meer gedaan, om dé
in 1926 door de groote meerderheid der volken
bondsstaten goedgekeurde wijziging opnieuw
te doen veranderen. Wel hoorde men zoo nu
en dan van een wensch van China, om een
permanenten raadszetel te verkrijgen, doch
officieel werd deze aangelegenheid nog niet bij
den Volkenbond aanhangig gemaakt.
De regeering van Portugal heeft aan de stil
te echter een einde gemaakt en door de toe-
zending aan alle regeeringen van haar memo
randum over de wenschelijke uitbreiding van
den raad van 14 tot 15 leden, welk memoran
dum thans ook officieel aan het volkenbonds
secretariaat is overhandigd, het waarschijnlijk
gemaakt, dat de volkenbondsvergadering van
September weder een debat over dit zoo ge
vaarlijke onderwerp openen zal.
Hoezeer men het ook ter wille vant de rust
onder de volkenbondsstaten betreuren kan, dat
het vraagstuk weder aan de orde is gesteld,
anderzijds is het moeilijk te ontkennen, dat de
klacht van Portugal wel begrijpelijk is. De er
varing met het in 1926 tot stand gekomen stel
sel moge nog niet heel lang zijn geweest, het
ziet er toch wel naar uit, dat Portugal gelijk
heeft, wanneer het Portugeesche memorandum
Verklaart, dat niet alleen het instituut der
Taste raadszetels een ongelijkheid heeft in het
leven geroepen, doch dat bovendien thans ook
tusschen de staten, die geen permanenten
raadszetel bezitten, een moeilijk te dulden on
gelijkheid op dit gebied is ontstaan.
De traditie schijnt zich toch aan het vormen
te zijn, dat de negen n iet-per man en te raads-
«eteld aldus worden verdeeld: Spanje en Polen
behouden steeds hun zetel, drie zetels krijgen
ide staten van Midden-en Zuid-Amerika, één
zetel valt te beurt aan leder der volgende
groepen: a. de Britscbe Dominions, b. de
Aziatische staten (behalve Japan, dat reeds een
permanenten zetel heeft), c. de Kleine Enten
te, d. de Scandinavische staten, Finland inbe
grepen, en Nederland, bij welke groep wellicht
ook Belgie op den duur zou kunnen ingedeeld
worden, terwijl Estland en Letland ernaar
streven eveneens voor de raadsverkiezingen
tot deze groep, die dan wel wat al te talrijk
worden zou, te behooren.
Indien nu inderdaad, wat traditie schijnt
te worden, dit ook inderdaad worden zou, dan
zouden de volgende' staten nimmer voor een
raadszetel in aanmerking komen: Albanië,
Bulgarije, Ethiopië, Griekenland, Hongarije,
Liberia, Litauen, Luxemburg, Oostenrijk, Por
tugal en Zwitserland, welk laatste land echter
herhaaldelijk verklaard heeft met het oog op
zijn permanente neutraliteit geen zetel in den
volkenhondsraad te willen aanvaarden. Dat de
andere staten echter met een voortdurende
buitensluiting buiten den raad genoegen zou
den nemen, is althans met betrekking tot Bul
garije, Griekenland, Hongarije, Litauen, Oosten
rijk en Portugal niet aan te nemen. Daarom
geeft de Portugeesche regeering in haar memo
randum thans in overweging: schept een
nieuwen, een vijftienden zetel in den volken-
bondsraad, met de bedoeling dat deze boven
genoemde, thans voor de raadsverkiezingen
geïsoleerde staten om beurten dezen vijftien
den zetel bekleeden zullen.
Indien door een dergelijkel vermeerdering
van het aantal raadsleden met één inderdaad,
een duurzame bevrediging te verkrijgen zou
srijn en wij daardoor voor de toekomst van on
aangename en voor de innerlijke rust van den
•volkenbond gevaarlijke debatten over de samen
stelling van den volkenbondsraad gevrijwaard
zouden worden, wie zou dan dit door Por
tugal aanbevolen middel tot herstel van een
Inderdaad thans eenlgen staten aangedaan
wordend onrecht niet gaarne aanvaarden? Of
die volkenhondsraad uit 14 dan wel uit 15 leden
zal bestaan, zal ons werkelijk vrij onverschil
lig kunnen laten!
Het ziet er echter 'helaas niet naar uit, dat
wij door aanneming van Portugal's voorstel
van verdere raads-disoussies verschoond zul
len blijven. De tijd is wellicht niet ver meer,
dat Turkije eindelijk de belofte zal inlossen,
die Ismet Pacha reeds bijna 'tien jaren geleden
aan lord Curzoa te Lausanne gedaan beeft,
n.L tot den volkenbond toe te treden. Zal Tur
kije dan genoegen nemen eveneens tot de groep-
Fortugal te gaan behooren en zoo ongeveer één
maal in de 20 jaren tot raadslid tie worden ge
kozen? En zal de volkenbond niet spoedig voor
een energiek verlangen van China worden ge
plaatst, om, wanneer dit reusachtige rijk inder
daad de innerlijke (hechtheid bezitten zal waar
aan men nu nog eenigszins twijfelt, een vajsten
raadszetel te verkrijgen? Ik voor mij wees,
dat wij nog een tijdperk van moeilijke discus
sies over dfe samenstelling van den volken-
bondsraad tegemoet gaan. Dan zal ongetwijfeld
ook met den wensch van Portugal moeten wor
den rekening gehouden. Thans echter door de
inwilliging van Portugal's wensch als het ware
uitdrukkelijk de zidh vormende traditie over
de verdeeling der negen niet-permanente raads-
zetels over de bovengenoemde staten te sanc-
tionneeren, schijnt mij gevaarlijk. Daardoor
zouden bepaalde aanspraken op vertegenwoor
diging in den volkenhondsraad kunnen ver-
Sterkt worden In die mate, dat het bij de latere
onvermijdelijke grondige 'beraadslagingen over
de samenstelling van den volkenhondsraad nog
moeilijker zou worden een oplossing te vinden.
Voel wenschelijker dan een aanvaarding van
«éet Portugeesche voorstel tot uitbreiding van
den raad met één lid schijnt het mij, dat de
yolkenbondisraad beter dan totdusverre ertoe
zal medewerken, om de gevolgen van bet al of
niet in den raad vertegenwoordigd zijn zooveel
mogelijk te verminderen. Terecht wijst de Por.
jtugeesche regeering erop, dat een staat, die
een zetel ia den volkenbondsraad vorkregen
heeft, daardoor niet alleen boven de andere
staten bevoorrecht is, doordat die staat aan de
besprekingen in de zitting van den volken-
bondsraad deelneemt, doch ook doordat hij in
jméér door den volkenhondsraad benoemde
(commissies, waar menigmaal beslissend voor
bereidend work verricht wordt, een zetel ver
krijgt dan de niet-raadsleden. Hier ligt m.i. de
(sleutel, om de tegenwoordig bij verschillende
Jregeeringen bestaande klachten uit den weg te
ruimen. Indien de volkenbondsraad zich op het
standpunt zou stellen, dat ails volkenbonds-
etaten zooveel mogelijk aan het volkenbonds-
ibeleid moeten kunnen medewerken, zoodat
juist die staten, die niet in den raad zitten en
dus daar niet kunnen medesprefken, in de ge
legenheid moeten zijn in een voorbereidende
tmumlssie hun Invloed geldend te maken, dan
"Ak.
WA- v s kl
-v-
Hoe Virginia Cherchill een ster werd
(Van onzen H-correspondent.)
RUND DE MANEGES TE DÜSSELDORF, waar het moordproces Kuerten begon, was het
verlaten, niet bi] gebrek aan belangstelling, maar ten gevolge van de afzetting
zou de befceekenis van bet raadslidmaatschap
op een alleszins gezonde wijze verkleind wor
den en de kwestie, of men al dan niet in den
raad zitting heeft, meer en meer slechts -een
presbi ge-vraag worden.
Een gunstige gelegenheid schijnt tihans te
vens geboden te worden, om voor de Europee
söhe staten den strijd om een raadszetel min
der belangrijk te maken. Indien de Europee-
sche oommissie ervoor blijft zorgen, zooals zij
gelukkig in Januari heeft gedaan, dat bij de
benoeming van- bepaalde voorbereidende com
missies voor de bespreking van bepaalde Eu-ro-
peesche vraagstukken in het geheel geen woor-
keur betoond wordt voor de Europeesohe sta
ten met een zetel in den votkenbondsnaad, dan
zullen wij wellicht een heelen stap voorwaarts
gaan in de richting van een verzwakking van
den strijd om de samenstelling van den volken-
bondsraad.
Conferentie van drie dagen
PARIJS, 15 April. (N.T.A.) De Internatio
nale vrouwenliga voor vrede en vrijheid houdt
hier ter stede een internationale economische
conferentie.
Professor dr. Marschak uit Heidelberg hield
een rede over de internationale rationalisatie-
en sociale politiek.
Hij verklaarde o.a., dat een internationale
overeenkomst noodzakelijk is voor de alge-
meene regeling der loonkwestie en bet tempo
der rationalisatie. Het sluiten van een derge
lijke overeenkomst is echter zeer moeilijk, daar
wederkeerig offers moeten worden gebracht.
Eenige andere deelnemers aan de conferen
tie spraken over de landbouwcrisis en over de
economische gevolgen van gewapende conflic
ten.
De conferentie zal vermoedelijk drie dagen
duren.
De Berlijnsche gemeenteraad heeft Woensdag
namiddag zooals te verwachten was, met 110
tegen 99 stemmen den voonmallgen president
van den Dantziger senaat, dr. Sahm, tot eersten
burgemeester gekozen.
De candidaat der Dultsch-nat ionalen, dr.
Steiniger, verwierf 46, de oommunist Pieek 52
stemmen. De nationaal-socialisten hadden on
geldige stemmen ingeleverd.
Dr. Lange (S.P.D.) werd tot tweeden, dT.
Elsas (Staatspartij) tot derden burgemeester
gekozen.
De 3 millioen overschreden
BERLIJN, 15 April. (W.B.) Naar het hoofd
bureau van den Stahlhelm mededeelt, is het
niet mogelijk het totale aantal inschrijvingen
voor het „Volksbegehren" reed3 voor de slui
ting van den inschrijvingstermijn nauwkeurig
op te geven.
Echter kan thans reeds worden medegedeeld,
dat het totale aantal In Pruisen van ruim drie
millioen hij vroegere gelegenheden reeds in de
eerste week van den inschrijvingstermijn voor
dit „Volksbegehren" overschreden is.
Goed geslaagd
Een goedgeslaagde proefneming met een
raketvliegtuig is gisteren gedaan door den in-
genieuT Tieleng in de buurt van Osniabrück.
Nadat hij eerst enkele modellen had laten
starten, volgde de start van het eigenlijke
raketvliegtuig, dat op eeu hoogte, van 2000 M.
2 vleugels ontplooide en daarop langzaam in
glijvlucht daalde.
Het kwam onbeschadigd dicht in de buurt
van de plaats waarvan gestart was, op den
grond en werd terstond daarop weder voor een
tweede vluoht gebruikt, die eveneens slaagde.
Nog enkele proefnemingen werden gedaan,
die eveneens gudistig verliepen.
Ingenieur Tieteng wil over een jaar zijn proe
ven op grootere schaal herhalen.
Noodlottige afloop
Uit Dusscldorf wordt gemeld:
Een tot nu toe onbekende man van 20 h 25
jaar is van de spoorwegbrug bij den Vogelsan-
gerweg op een in de richting van Duisburg
gaanden D-trein gesprongen. Hij kwam op
het dak van een der wagons terecht, waar hij
bleef liggen doch een 60 M. verder rolde hij
naar beneden. Het lichaam viel varvolgens
van den spoordijk naar beneden en werd met
een doodelijke verwonding aan den schedel op
genomen.
De Hoogeerw. Pater L. Kierkels, Generaal
der congregatie van de Paters Passionisen, van
wiens benoeming tot Apostolisch Delegaat van
Britseh Indië wij dezer dagen melding maak
ten, zal, naar de „Resb." meldt, op 26 dezer in
de kerk der Passionisten te Rome tot bisschop
worden gewijd. Deze wijding zal geschieden
door Kardinaal van Rossum of door Kardinaal
Sincere.
Pater Kierkels is benoemd tot titulair aarts
bisschop van Salamina.
MGR. PIERRE KIERKELS
Z. H. Excell. Mgr. Pierre Kierkels werd op
12 December 1882 te Baexem bij Roermond ge
boren en behoort tot de Nederlandsche Provin
cie der Congregatie der Passionisten, welke in
1924 werd opgericht onder den titel van Mater
S. Spel. Zijn gymnasiale studiën deed hij aan
het Juvenaat der Passionisten te Ere bij Door
nik (België). In 1S98 ontving hij 't habijt en
legde in Mei 1899, nog geen zeventien jaar
oud, de H. Geloften af. Daar de Passionisten
destijds geen klooster meer in ons land had
den. wa3 hij verplioht zijn militairen dienst
plicht te vervullen. Als infanterist lag hij te
Roermond in garnizoen. In 1903, toen de be
ruchte spoorwegstaking uitbrak, werd hij nog
maals opgeroepen.
Reeds voordat hij zijn studiën voltooid had,
werd hij, uit hoofde van zijn buitengewone
talenten, belast met onderwijs te geven in de
wijsbegeerte. Voor zijn priesterwijding ver-,
bleef hij een tweetal jaren in het Passionisten-
klooster te Bethanië bij Jerusalem, waar bij
volop gelegenheid had zich toe te leggen op
een grondiger studie van den Bijbel.
In 1906 terug in België, werd hij in dat
zelfde jaar priester gewijd te Brugge. Kort
daarop vertrok hij naar Rome om aan 't inter
nationaal studiehuis zijn theologische studiën
te voltooien. Weldra echter werd hij zelf lector,
eerst in de wijsbegeerte, vervolgens in de dog
matiek. Zijn groote aanleg en buitengewoon
gemak om zich in die kwesties te verdiepen
schenen er op te wijzen, dat hij wel heel zijn
verder leven zich aan de wetenschap zou wijden.
Tijdens zijn lectoraat dëed hij een grondige
kennis op van de voornaamste talen van Euro
pa. Niemand was dan ook verwonderd, dat hij
in 1914 benoemd werd tot algemeen secretaris
der Congregatie.
De Generaal, die tijdens zijn bestuur zoo
veel mogelijk alle kloosters der Congregatie
dient te bezoeken, koos hem als gezel op zijn
dienstreizen en zoo bezocht hij Europa, Ame
rika en Australië. Deze reizen waren ongetwij
feld een uitstekende voorbereiding tot de booge
ambten,-waartoe God hem voorbestemd had. In
1920 koos het algemeen kapittel hem dan ook
ook tot algemeen Procurator, een ambt, dat
hem herhaaldelijk in aanraking bracht met de
verschillende Romeinsohe Congregaties en zijn
buitengewone talenten'meer en meer naar vo
ren bracht. Z. H. de Paus benoemde hem in
1924 tot Consultor van de Congregatie der
Kloosterlingen en eenigen tijd later ook van
de Congregatie van de Voortplanting des Ge-
loofs. Tevens werd hij belast met Apostolische
Visitaties in meerdere kloosters van Noord-
Italië. In 1925 werd hij door het 32ste Alge
meen Kapittel tot Generaal, vijftienden opvol
ger van den H. Paulus van 't Kruis, gekozen,
hoewel hij toenmaals amper 42 jaar telde. Het
was tevens de eerste maal, sedert de stichting
der Congregatie in 1720, dat een niet-Italiaan
tot deze .hooge waardigheid werd verheven.
Dit jaar wordt in t begin van Mei het 33ste
Algemeen Kapittel te Rome gehouden, het
welk Z. H. Excellentie waarschijnlijk nog zal
voorzitten, om dan afscheid te nemen van zijn
teergeliefde Congregatie en te gaan werken
op 't wijde arbeidsveld, dat Christus Steden'
houder hem toewees.
New York, April 1931.
Sinds weken draalt nu-al in een theater van
Broadwy Charley Chaplin's nieuwste film,
„City Lights" (Stadslichten). En ofsohoon
Charley in de Vereenigde Staten lang niet de
populariteit geniet van een Greta Garbo of een
Maurice Chevalier, blijft het publiek storm loo-
pen. Het succes, dat de filmcritici het bij de
eerste vertooning te Los Angeles, voorspelden,
schijnt door de feiten bevestigd te worden. De
massa in de Vereenigde Staten, die men geheel
in de ban der talkies achtte, loopt te hoop, om
een zwijgende film te zien en te bewonderen.
Het was voor bet eerst sinds twee jaar, dat
Charlëy Chaplin weer iets van zich liet hooren
en de première te Los Angeles werd dan ook
met groote nieuwsgierigheid tegemoet gezien.
Tevoren had Charley de publieke belangstelling
genoegzaam opgewekt door zijn stellige verze
kering, dat hij nooit een talkie zal produceeren.
Maar daar verraste bij toch een ieder, toen hij
verkondigen liet, in zijn film op verschillende
manieren van geluidseffecten gebruik te heb
ben gemaakt. Men was verlangend te weten,
hoe hij dit had gedaan.
Mary Pickford kwant speciaal uit New York
over naar Los Angeles en zoo deden andere
filmgrootheden. En Einstein verwaardigde
zich, als Charley's gast de première hij te wo
nen. Het theater kon een kleine twee duizend
personen herbeTgen en aangezien er een goede
vijftig duizend waren, die de première wilden
zien, of althans een glimp ervan wilden op
vangen, liep het spaak. Vier honderd politie
agenten bleken niet in staat, de opdringende
menigte in bedwang te houden en een hulp-
brigade moest traanbommen gebruiken. Toen
eerst gelukte het, zooals de bladen schreven
„een schijn van orde" te handhaven.
Na de première te Los Angeles begonnen de
vertooningen te New York. Ook hier werd een
eere-avond gegeven, waarhij Charley in hoogst
eigen persoon tegenwoordig was. Doch ofschoon
er velen op het Pennsylvaniia-station verza
meld waren, om Charley bij zijn aankomst te
begroeten, is er op Broadwy toch geen opstand
geweest. Niiet dat Charley hier minder in de
gunst staat dan in Los Angeles, maar de men-
sohen zijn in New York ietwat nuchterder en
ze begrepen, dat ze in de nauwe straat toch
niets van Charley zouden zien, terwijl een voor
verkoop van plaatsen tegen buitengewoon hoo
ge prijzen den gemiddelden man er al direct
van af hadden doen zien te trachten, zich een
goed plaatsje in het theater te veroveren.
De prijzen in het George M. Cohan theater
waren op den eersten avond op twaalf dollar
gesteld, wat men noemt „top hat", hooge hoeden
prijzen. Wie geen hoogen hoed had, hield zich
verre, tot den volgenden dag, toen de door-
loopende voorstellingen een aanvang namen en
een serie begonnen, waarvan voorloopig het
einde niet te zien valt.
Aangezien uw correspondent geen. hoogen
hoed heeft en geen twaalf dollar voor een
plaats in de bioscoop mag declareeren. kan
hij u geen verslag van de New Yorksche pre
mière geven. Doch hij is later gegiaan en is
toen tot de conclusie gekomen, dat twaalf
dollar, om Charley Chaplin behalve in hoogst
eigen persoon, ook op de film te zien, wat duur
is, vooral als ze in Hollandsche guldens om
gerekend worden.
En z()n sinds lang gekoesterde overtuiging,
dat de „Kid" Chaplin's meesterwerk is ge
weest en niet in het minst dank zij het talent
van Jackie Coogan is bovendien door „City
Lights" bevestigd geworden. Charley heeft een
onsterfelijke figuur gecreëerd, maar het daarbij
ook gelaten. Evenals bij Bmil Janmings ls
zijn talent tenslotte eenzijdig. Bij Charley ver
stoort goedkoope boert meestal de fijne idylle,
die hij tracht op te bouwen. Ook „City Lights"
wisselt ontroerend fijne Intermezzi met flauwe
aardigheden af, met vondsten, die zoo nieuw
zijn als Charley's eerste films.
In de „Küd" had Chaplin een hoogtepunt
bereikt en het schijnt, dat hij over dit hoogte
punt niet meer heen komt. De geschiedenis
van „City Lights" kon als geheel een meester
werk geschapen hebben en Charley is er af en
toe meesterlijk in, maar bet drakerige van ge
wone filmeffecten steekt er telkens den kop
in op.
De film telt drie hoofdpersonen, Charley, de
tramp (landlooper, zwerver), een rijke, exen-
triéke millionnair, die te veel drinkt en een
blind bloemenmeisje. Chaplin beeft, zijn ge
woonte getrouw, een nieuwelinge voor de vrou
welijke hoofdpersoon gekozen. Nu, Virginia
Cherrlll speelt lang niet slecht, maar vooral
in den aanvang is ze weinig overtuigend.
De excentrieke millionnair dankt het aan
Charley, dat hij zich in een bui van blaséheid
niet verdrinkt. Ze worden vrienden, doch al
leen, zoolang als de millionnair dronken is.
Nuchter kent hij Charley niet en gooit hem de
deur uit.
Toch geeft hij hem het geld, noodig voor
een operatie, die het blinde bloemenmeisje het
licht in haar oogen moet terugbrengen. Voor
baar is Charley een rljlc man, die haar geluk
kig zal maken. En het moment dat ze weer
ziende geworden, den langs de étalageruit van
haar bloemenwinkel Slanceerenden op Ihaar
glimlach wachtenden Charley een aalmoes
geeft, is haar en zijn grootste ontgoooheling.
In dit mooie slot is Charley op zijn best en
men vergeeft hem dan al de minder fijne din
gen, waarmede hij „City Lights" in niet gerin
ge mate bedorven heeft.
Scenario en muziek zijn van hem zelf. En
Charley heeft niet geaarzeld, zich hier in ver
schillends details op anderen te inspireeren.
Het ingeslikte fluitje, hoe komisch ook, is niet
nieuw en het doet verwonderlijk aan, als men
in het leitmotief van één der beste scenes dat
van Padilla's beroemde „La Violetera" her
kent. Dergelijke dingen doen de originaliteit
van het „eigen scenario" en „eigen muziek"
wel wat in waarde inboeten.
Het merkwaardige van „City Lights" is in-
tussohen, dat er geen woord in gesproken wordt
en men dit toch geen moment merkt en aller
minst behoefte voelt aan een verklarenden
tekst. Het is, alsof er gesproken wordt Dit
beteekent een geweldige overwinning op de
talkie, maar hiertegenover staat, dat „City
Lights" haar waarde toch weer in belangrijke
mate aan het geluid dankt. Het spaghetti-eten
en het ingeslikte fluitje zouden onbeteekend
zijn, Indien hier het geluid niet zijn functie
vervulde.
O.i. voldoet „City Lights" niet aan verwach
tingen, die men geneigd is te stellen, wanneer
eeu artist als Charley Chaplin na twee jaar
met een nieuw werk voor den dag komt. Ze
toont o.a. dat hij inzake rhytbme en spanning
niets van de Russen heeft willen leeren, in
tegenstelling met von Stemberg, die in zijn
„Dishonored", waarin Mariene Dietrich de
hoofdrol speelt, toont hoe hij het lesje van
Eisenstein, waarvan de invloeden reeds in de
„Dokkeu van New-York" duidelijk voor den
dag kwamen, degelijk ter harte genomen heeft.
„City Lights", zooals wij het zagen, leek ons
lang gerekt, te weinig flitsend in details, die
daartoe in aanmerking kwamen. Charley Chaplin
in een groot filmacteur, maar geen groot regis
seur.
Het meisje, door hem volgens gewoonte
speciaal voor de vrouwelijke hoofdrol uitge
zocht, droomde niet in het minst van een
filmcarrière. Ze bevond zich op vacantie in
Californië en woonde daar een bokswedstrijd
bij. En ze kwam juist tegenover Charley Chap
lin te zitten, die al een paar dagen candidaten
voor zijn film keurde, doch niet tot een besluit
komen kon. Virginia Cherrill ziende, meende
hij oogenblikkelij'k, dat zij zijn keuze was. Langs
een om weg liet haar tot een bezoek aan zijn
studio uitnoodigen. Daar werden bij wijze van
grap proefopnamen van baar gemaakt. En den
dag, nadat die bestudeerd waren, kreeg Vir
ginia een contract te teekenen, waartoe ze
eerst den tegenstand van baar familie te
Chicago overwinnen moest. Men wilde haar,
de twintigjarige, geen filmactrice laten wor
den. Tenslottetrok ze toch onder de hoede
van haar moeder naar Hollywood, En men
voorspelt haar nu een schitterende toekomst
iu de film.
Het werd tijd, dat eindelijk weer eens eeu
Amerikaansche in de filmwereld naar voren
kwam. Na Mariene Dietrich's triomf, die in-
tusschen Greta Garbo's volkomen zege over
allen niet vermag te belagen, stemt het 't
publiek in de Staten tot voldoening, dat ook
Amerika nog verdienstelijke fllmactrices leve
ren kan.
Dit publiek stelt intusschen steeds meer
eischen en de bioscoophouders weten niet, hoe
ze het steeds meer tegemoet moeten komen
om het door attracties weder in hun theaters
te lokken. Het groote Paramout-theater bracht
In den ijver, om anderen te overtreffen, zoo
waar Maurice Chevalier in hoogst eigen per
soon op de planken. Wat dit gekost zal hebben
zal niet weinig geweest zijn maar Maurice
moest er minstens vijf maal per dag voor op
het tooneel verschijnen, zijn liedjes zingen en
grappen verkoopen. Minstens honderd vijftig
duizend personen hebben in één week, op het
Paramout-theater storm geloopen.
Al3 we hiernaar echter zouden moeten be
slissen, wie afgezien van populariteit, een
grooter artist is, Maurice of Charley, dan be
hoeven we geen moment te weifelen, want
Charley vertoont zich in hoogst eigen persoon
aan het publiek a raison van twaalf dollars
en dan nog in een gemakkelijken fauteuil ge-
gezeten, terwijl Maurice voor minder dan een
dollar viel te bewonderen en daarbij hard wer
ken moest, zoodat hij zich na den tweeden dag
al voor zijn schorre stem had te verontschul
digen
Hü acht een nieuwe discussie noodig
GENèVE, 15 April. (VAN ONZEN CORRES
PONDENT). Nadat do nota van Henderson
reeds verzekerd heeft, dat de volkenbondsraad
in Mei de volkenrechtelijke zijde van de
Duitsch-Oostenrijksche toluniekwestie bespre
ken zal, heeft vandaag een telegram van Cur-
tius aan den volkenbond tevens vastgesteld,
dat In Mei ook de economische zijde van deze
kwestie te Genève zal worden behandeld.
Curtius meent, dat na de mislukking der con-
fisch verzocht, op de agenda van de zitting der
Europeesohe oommissie die op 15 Mei hier zal
bijeenkomen, de kwestie van de ontwikkeling
der douanebetrekkingen tusschen de Europee-
ache staten te plaatsen.
Curtius meent, dat na mislukking der con
ferentie Colijn een nieuwe discussie hierover
noodig is en verklaart, dat hij deze gelegenheid
zal gebruiken voor een mededeeling over de
doeleinden der Duitscbe en Oostenrijkscbe re-
geeringen op het gebied van de douanebetrek
kingen In Europa.
Curtius spreekt verder den wensch uit, dat
de Europeesche commissie gelijktijdig ook nog
maals de mogelijkheid zal bespreken van een
verbetering van den Europeeschen handel door
middel van voorkeurrechten.
Tenslotte verzocht Curtius ook nog op de
agenda te plaatsen de kwestie vafc verleening
van vrijdom, van invoerrechten voor brandstof
fen van motorvoertuigen bij het overschrijden
van de grens van een staat te land, te water
of in de lucht.
HET VEERBOD VAN HET STAHLHELM-
ORGAAN OPGEHEVEN
BERLIJN, 15 April. (VJD.) De Pruisische
minister van binnenlandsche zaken, heeft, na
een bespreking van de leiders der Stahlhelm.
organisatie met president Von Hindenburg het
door den polltiepresident van Berlijn, Gres-
zinski, uitgevaardigde verbod van het mededee-
lingsorgaan van den Stahlhelm opgeheven.
Om een waardig figuur te maken
NA JAREN VAN TOBBEN...
Men kan de wereld van Koningsbergen tot
Casa Blanica door reizen en men zal daarbij
op geen dorp of gehucht stooten, hoe klein
dan ook, dat niet in het bezit is van een ge_
deukteeken voor zijn zonen, die 3n den oorlog
gesneuveld zijn. Sommigen dezer monumentjes
'zijn roerend van eenvoud en anderen doen
Tillen door den wansmaak waarvan zij getuigen,
maar allen te zamen genomen doorloopen zoo-
wat de gansche toonladder van variatie, welke
op het gebied van gedenkteekenen uitgedacht
kan worden.
Voor een groote stad als Berlijn was het
daarom niet makkelijk een herinneringsmonu
ment uit te prakkizeeren, dat 'harer waardig
was en dat tevens evenveel van de pilaar met
een adelaar erop verschilde als de metropool
het zelf van Ijet eerste het beste dorp doet.
Londen heeft zijn cenotaaf in het hart van het
drukste verkeer, Parijs heeft zijn onbekende
soldaat, maar waarmede moest Berlijn te voor
schijn komen om daarnaast een waardig figuur
te maken Dit was op ende top een vraag om
de D.uitschers tegen elkaar in het harnas te
jagen en vele jaren hebben zij dan ook over
deze aangelegenheid van meening verschild tot
ten slotte onverwacht de oplossing kwam: de
Oude Hoofdwacht Unter den Linden zal tot
een tempel omgebouwd worden, welke een
waardig woonstee zal zijn voor de herinne
ring aan de honderd duizenden Berlijners, die
hun leven voor keizer en vaderland veil had
den.
Inmiddels werd van meet af aan de nood
zakelijkheid toch ook gevoeld naast alle plaat
selijke gedenkteekenen er ook een te hebben,
dat geëigend zou zijn om bet gansche rijk te
representeeren. Natuurlijk was dit nog veel
meer een aangelegenheid om met eikaar op
heftige wijze van meening te verschillen en
■zulks is dan ook geschied. Na jaren van tob
ben bleven drie plannen favoriet. Het eerste
wees de Rijnoevers als plaats voor het Rijks.
Iherlnneringsteeken aan; het tweede de m^er
centraal gelegen Ravenbergen aan de boorden
van den Weizer en bet derde het heuvelland
van Thüringen.
Eenigen tijd geleden nu, heeft hét kabi
net zich voor het derde plan uitgesproken met
.het gevolg, dat Thüringen de eer zal krijgen
(het gansche rijk bij de dooden van den oorlog
te representeeren. Op welke wijze het dat za<
doen is nog onzeker, want zoo men de plek al
heeft gevonden, die het gedenkteeken te dragen
krijgt dan is men het over dat teeken zelf nog
bij lange na niet eens. In bet algemeen echter
heeft men aan een hage gedacht, aan een om.
•tuind stuk land, waar men de plastische en de
kerkhofkunst zooveel mogelijk buiten zal hou
den om er alleen de natuur te laten spreken.
Het uitverkoren plekje gronds ligt het
dichtst bij Berka, een klein 3300 inwoners tel
lend badplaatsje, dat door een „sekundar
Bahn" uit de Fliegenden Blatter met "Weimar
verbonden is. Thüringen bestaat, gelijk een
ieder weet, uit een charmante afwisseling van
sappige weiden en donkere bosschen, die over
de lachende heuvels van het landschap uitge
spreid» liggen. In de omgeving van Berka is
zulks ook (het geval en bovendien heeft men
daar nog drie meertjes, welke door. afdamming'
van de lokale beek" met een vierde vermeer
derd zullen worden. Men heeft daar wijders
bij Berka een plateau, dat met opvallend
schoon naaldhout volgegroeid Is en hiervan
zulten een paar vierkante kilometer door den
Thüringschen fisfcus 'zonder tegenbetaling aan
het rijk afgestaan worden. Het rijk zal dit ge
bied doen ommuren en daarmee is de eere
haag in hoofdzaak klaar. Het hoogtatje, waar
op dit heilige woud komt te liggen zal door
vijf terrassen, -die de vijf jaren van den krijg
voorstellen, afgetrapt woTden en deze treden
zulten plaats in overvloed bieden aan de ver-
eeniglngen van veteranen en andere organisa
ties, welke hun kaartje van tijd tot tijd aan
het eeremonument zullen komen afgeven.
De muur, die het gewijde boseh omgeeft, zal
een paar monumentale toegangspoorten krij
gen, terwijl van af de hoofdpoort een weg
direct naar het centrum van de aangelegenheid
voert, alwaar een groote grafrotunde opge-
Tioht wordt. Voor de rest wil men het pijn-
bosch onaangetast laten en hoopt men, dat de
iruisehende wind in de takken en het stille
mos op den grond wel voor de noodige stem
ming zullen zorgen. Bij deze grafrotunde zal
een vuur ontstoken worden, dat eeret weer
uitgedoofd wordt op den dag, waarop de laat
ste oud-strijder de dorpel der eeuwigheid over
schrijdt. Bij dë inwijding van het monument
■zulten stafettenloopers met fakkels; aan het
vuur van Berka ontstoken, het gansche rijk
tot de uiterste hoeken afrennen om allerwege
een soortgelijk vuur te ontsteken. Het plan
bestaat ook dien laatsten oud^strijder onder de
irotunde te begraven, zoodat Duïtsckland in
navolging van andere landen, dan ook een ge
beente zal bebben, dat liet vereeren kan, ter
wijl men ook plaats wil maken voor leger
aanvoerders, die het tijdige gezegend hebben
■en Berka een geschikte plaats vinden om er
'begraven te worden.
BELGISCH PRIESTER IN CHINA
VERMOORD
Onze Brusselsche correspondent meldt ons:
Communisten hebben de stad Patung in de
provincie Hu-Peb geplunderd. Zij namen den
Belgischen priester Marin gevangen en dood
den hem.
- i
ALCALA ZAMORA, thans voorloopig president der republikeinsche regeering, toen hij Zondag
op hot stembureau zijn stem yoor de gemeenteraadsverkiezingen uitbracht
