HET 15e CONGRES DER UNIE VAN
VOLKENBONDSVEREENIGINGEN.
Gril van de onbarmhartige
natuur
VRIJDAG B JUNI 19SI
EEN BELANGRIJKE ONTWAPE
NINGSMOTIE
NEDERLANDSCHE WENSCHEN.
DE H. JEANNE D' ARC-
FEESTEN.
EEN BLOEMENHULDE
DE SEINE.
IN
DE VOLMAAKTE KLEURENFILM.
FRANKRIJK EN SOVJET-RUSLAND.
éhitors
DE DUITSCHE NOOD
VERORDENING.
De nazis protesteeren.
frankrijks vloot-aanbouw.
NASELEP VAN DEN ROODEN MEIDAG
AANVARING OP DE THEEMS
KERMISVIERING IN HET LAND
VAN CUIJK.
Maatregelen om te komen tot gepaste
feestviering.
EEN COMMISSIE VAN ONDERZOEK
INGESTELD.
R. K. HANDELAREN IN HEEREN
MODES.
Installatie geestelijk adviseur.
EEN INKOOPVEREENIGING
OPGERICHT.
EEN WEG ALTIJD NOG OPEN
VERDRONKEN.
Van een bijzonderen! medeiverker.)
Boedapest, Mei 1931.
Dat zich onmiddellijk na den oorlog, toen de
volkenbond een nieuw reëel begrip in de vre
desbeweging bracht, in verschillende landen
nationale volkenbondsvereenigingen hebben ge
vormd, komt thans geen onzer meer vreemd
voor. Dat deze vereenigingen van den aanvang
af de noodzakelijkheid van nauw Internatio
naal contact hebben gevoeld, is mede begrij
pelijk. Daaruit werd de Unie der volkenbonds
vereenigingen geboren, die telkenjare, bij voor
keur in verschillende landen, haar congres
houdt, waarop de richtlijnen voor den verderen
arbeid worden uitgezet?
Zulke congressen hebben thans in bijkans
alle landen van Europa plaats gehad, en dit
jaar is men te Boedapest samen geweest. Geeu
stad wellicht, die zich beter tot congres
sen leent dan juist deze; geen land ook, dat
gaarne en hartelijker gastvrijheid toont dan
Hongarije. Wat intusschen niet wegneemt, dat
er bezwaren te overwinnen zijn geweest, voor
dat men te Boedapest kon samenkomen, omdat
Hongarije ten aanzien van den volkenbond be
paalde wenschen en verlangens en gedachten
heeft, welke, naar van meer dan een zijde
werd gevreesd, op een congres te Boedapest
wat al te duidelijk tot uiting zouden komen.
Laat ons echter constateeren, dat deze vrees
is gebleken overbodig te zijn geweest, want het
congres is in de beste stemming verioopen en
geen wanklank heeft het verstoord. Waartoe
ongetwijfeld heeft bijgedragen het feit, dat men
overeenkwam om elke epineuse gedachtenwis-
seling over het vraagstuk der minderheden,
dat Hongarije van zijn naburen gescheiden
houdt, te voorkomen door deze geheel niet op
de agenda te plaatsen met uitzondering dan,
dat men in de voorafgaande zitting van den
raad besprak het jaarlijksch rapport van de
permanente minderheden-commissie, die ook
dit jaar onder leiding van Lord Dickinson uit
nemend werk heeft verricht.
Behoeft het nog gezegd, dat op dit congres
de ontwapeningsconferentie van den volken
bond inzet en hoofdzaak was? Men kan van
meenlng verschillen over de vraag, of al dan
niet het verder lot van den volkenbond staat
of valt met welslagen of échec van deze ont-
wappeningsoonferentie. Maar verschil van mee
ning is zeker niet mogelijk ten aanzien van
dit punt, dat een welslagen, hoe gedeeltelijk
ook, dezer conferentie ertoe zal leiden, dat het
prestige van den volkenbond wordt versterkt;
de veiligheid wordt gediend en deze anderzijds
weer nieuwe stappen tot ontwapening kan mo
gelijk maken.
In den regel komen in het vroege voorjaar
te Brussel, waar de zetel van de Union is, de
vier permanente commissies samen terwijl te
gelijkertijd het z.g. Bureau vergadert. Dit laat
ste, voor het eerst gedurende twee jaren door
denzelfden president, den Nederlandschen ge
delegeerden staatsraad mr. J. Limburg voor
gezeten, benoemde enkele maanden geleden
en commissie onder leiding van lord Robert
Cecil welke tot taak had een speciale resolutie
terzake van de ontwapeningsconferentie op te
stellen. Zij heeft dit gedaan, en'de resolutie,
vier deelen en een inleiding lang, werd te Boe
dapest het onderwerp van zeer uitvoerige dis
cussies in een zitting die uiteraard geheel een
dag van het congres eischte.
Deze resolutie had de eigenaardigheid, dat
zij van zuiver algemeenen aard was, d.w.z. zich
niet richtte, zooals van verschillende zijden
verwacht en verlangd werd, op verbeteringen,
in het ontwerpverdrag, dat de basis van de be
raadslagingen ter conferentie zal vormen, aan
te brengen. Niemand zal lof onthouden aan den
arbeid van de voorbereidende commissie-Lou-
don, maar ook niemand zal zich door het re-
sultaat van dien arbeid geheel voldaan achten
Vooral van Nederlandsche zijde zijn verschil
lende principieele verbeteringen voorgesteld en
wel in het bijzonder ten aanzien van de ge
oefende reserves; van de publiciteit van het
materiaal van de landmacht en van het mate
riaal van d" luchtvloot in het algemeen.
De commissie-Cecll nu nam het standpunt
in dat de Union algemeen directieven moet
aangeven, en niet moet treden in de details,
welke aan de conferentie zelve toebehooren.
Daartoe dan ook de resolutie, die In de Inlei
ding herinnert aan de woorden door minister
Briand tot de openbare meening gesproken; die
voorts uiteenzet waarom de ontwapeningscon
ferentie niet mag mislukken, en, om niet te
mislukken, moet lelden tot een niet onbe
langrijke verhindering der bewapeningen, in de
resolutie zelfs op 25 pet. der totaalcijfers ge-
de vermindering der bewapeningen kunnen
wisseling van factoren, die tot een verder gaan-
alle staten op het gebied van bewapening op
steld terwijl zij een lans breekt voor de uit
leiden en in het bijzonder de gelijkheid van
den voorgrond stelt.
Deze resolutie heeft inderdaad den hoofd
schotel van de discussiën gevormd. Van Neder
landsche, zijde heeft men zich daarbij niet onbe
tuigd gelaten en In het algemeen is men erin
geslaagd om verbeteringen aan te brengen.
Wel is haar samenstelling vrijwel ongewij
zigd gebleven; wel biedt zij dus het aspect
van meer algemeene richtlijnen dan van aan
drang naar practische verbeteringen, maar
deze laatste zijn toch niet geheel uitgebleven.
Immers, in dat gedeelte der resolutie, waarin
sprake is van een vermindering van 25 pCt. op
het totaal der militaire uitgaven, is 'n tusschen-
zin ingelacht, die de geoefende reserves in debat
brengt.
De indirecte wijze, waarop dit geschiedt, ver
dient in het gegeven geval te meer aanbeveling,
omdat tengevolge van de redactie van de arti
kelen, waarmede het ontwerp-verdrag van de
commissie-Loudon aanvangt, door velen de
noodzakelijkheid, dat de geoefende reserves in
de vermindering worden begrepen, niet zoo alge
meen meer is erkend als tevoren.
Maar bovendien is men erin geslaagd om
aan de actie, die de Union zal ontwikkelen,
zekere leiding te geven. Er zal komen een
kleine permanente commissie, waarvan de secre
taris-generaal, de onvermoeide prof. Ruyssen,
zeker niet ten onrechte door de Nederlandsche
„Vereeniging voor Volkenbond en Vrede" bij het
einde zijner tienjarige werkzaamheid als zoo
danig met de Grotiusmedaille bekroond, de
leidende kracht zal zijn.
Deze commissie zal hebben zorg te dragen
voor nauw contact van de Union met de natio
nale volkenbondsvereenigingen, die nu eenmaal
ieder meester blijven op eigen terrein; voor het
overwegen van de vraag, of gewenscht en nood
zakelijk zal zijn het bijeenroepen eener speciale
bijeenkomst van de Union met het oog op de
structieve propaganda jegens deze is het thans
nog te vroeg; de moeite, daartoe gegeven, zou
min of meer verspild zijn. Eerst later kan men
daartoe overgaan, maar dan moet de Union
nog eens afzonderlijk bijeenkomen .Weliswaar
komt telkens in het najaar de raad van de
Union samen en deze vormt een klein congres
op zichzelf, aangezien ieder land daarin door
drie leden kan zijn vertegenwoordigd, maar dit
neemt niet weg, dat een afzonderlijk, een soort
demonstratief congres dus, iets geheel anders
is. Het is zeker een aangename gedachte, dat in
deze commissie van de Union een Nederlander
zitting heeft.
mam
I i
Met grooten praal en staatsie rijdt het Engelsche koningspaar naar het St. James' palace waar een der groote hof-recepties
gehouden wordt.
Schitterende feeststoet te Rouaan.
Van onzen Parijschen correspondent.)
Rouaan, 30 Mei, 1931.
Het resultaat van zes jaren
onderzoek.
Omitrent het verbeterde procédé voor kleu
renfotografie, waarover wij reeds een en ander
berichtten, weet onze Londensche correspon
dent nog een en ander mede te deelen
Vooral opnamen van landschappen in na
tuurlijke kleuren zijn de laatste Jaren herhaal
delijk vertoond. Eenige daarvan mochten goed
geslaagd heeten, zoó men althans rekening
hield met de onvolmaaktheid der bestaande
pnocédé's, maar in geen geval weTen de resulta
ten nog van dien aard, dat de kleurenfilm iets
meer genoemd kon woTden dan cinematogra
fische curiositeit.
Volgens de „Daily Herald" zou de firma
Spicer and Sons, die zes Jaren geleden ont
dekte dat glasachtig papier gemaakt kon wor
den uit cellulose acetaat (azijnzuurzout), na
Jaren van proefnemingen, er in geslaagd zijn
datgene te volbrengen, wat door velen nog
voor langen tijd als onbereikbaar beschouwd
werd.
„Ik heb" schrijft de medewerker der „He
rald", „een vat poeder in weinige uren tijds
zien omzetten in een film, waarop 30 vooraan
staande geleerden van Engeland (die de proef
neming bijwoonden) afgebeeld waren in hun
natuurlijke kleuren zóó natuurlijk, dat Lord
Rutherford, de beroemde natuurkundige, zijn
eigen das zat te bewonderen."
De geschiedenis van deze uitvinding, die de
grootste omwenteling beteekent sinds den aan
vang der cinematografie tegen het eind der
vorige eeuw begint met, of juister: de uitvin
ding zelf wortelt in een andere uitvinding, en
wel in die vande kous van kunstzijde.
Deze leidde reeds tot de ontdekking van vlieg
machine „dope", een der grootste vindingen
uit de oorlogsparen. Maar dit, zegt de mede
werker van de „Herald", is niets, vergeleken
bij wat ik nu gezien heb.
Toen eenmaal ontdekt was dat „zijden" das
sen gemaakt konden worden uit gewone hout-
pulp, duurde het niet lang of het hout werd
omgezet in cellulose acetaat. Hierdoor werd
„zijde" voortgebracht, welke de beenen van
het fabrieksmeisje even mooi deden uitkomen
ais die van de jongedame, die over de middelen
beschikt om de zijdeworm haar klandizie te
gunnen.
Hierop volgde de ontdekking, dat een glas
achtig papier vervaardigd kon worden uit cel
lulose acetaat. De heeren Spicer and Sons na
men zes jaren geleden proeven ten einde te ge
raken tot het fabriceeren van dit papier in
mooie kleuren, toen zij de merkwaardige ont
dekking deden, dat kleurenfilms, en zelfs on
ontvlambare, van deze base gemaakt konden
worden. Maar er was een fijnere, een betere
basis noodig dan houtj katoen word gekozen-
Een uiterst doeltreffend zulveringsproQédé yartj
hierop toegepast, Oq jedereg yiegkantiea Joat
film moesten 86.000.000 kleur-mozaïeken komen,
die alle kleuren van het spectrum dekten, zoo
dat hij gevoelig zou zijn voor iedere denkbare
kleur en tusschenkleur.
Op dezen grondslag, zes jaren lang voorbereid,
hebben Spicer and Sons thans resultaten be
reikt, welke allen, die ze gezien hebben, van
bewondering hebben vervuld. Amerikaansche
filmdeskundigen hebben zich gehaast Holly
wood in kennis te stellen van de opzienbarende
uitvinding, welke echter niet op zichzelf schijnt
te staan, maar vermoedelijk gevolgd zal worden
door nog grootere ontdekkingen misschien
op ander gebied. En zij alle zouden haar oor
sprong vinden In de uitvinding van de zijden
kous.
„Zoo zeker" schrijft de „Daily HeraJld", „zijn
de mannen der wetenschap, de regeering en
anderen ervan, dat een groote nieuwe Britsche
industrie uit deze ontdekking zal opbloeien,
dat de verschillende procédé's reeds beschermd
worden door 228 wereldpatenten."
Men zal opmerken, dat de mededeelingen van
het blad hier en daar nog al vaag zijn. Wat
b.v. de Britsche regeering te maken heeft met
de waardeering van een wetenschappelijk pro
cédé en zijn bescherming door 228 wereldpa
tenten, is niet duidelijk. Evenmin Is het duide
lijk, wat een w^eldpatent is. Voor zoover mij
bekend is, bestaat zooiets niet. Maar, indien be
halve Lord Rutherford Amerikaansche film
experts in geestdrift ontvlamd zijn, mogen wij
vertrouwen, dat de zaak voor de praotijk van
groote beteekenls is.
PARIJS, 3 Juni. (N.TA.) Hot Havas-agent-
schap verneemt van welingelichte zijde, dat
een deskundigen-delegatie uit sovjet-Rusland
dezer dagen te Parijs verwacht wordt, ter
voortzetting van de eenige dagen geleden her
vatte Fransoh-Russische onderhandelingen over
een handelsverdrag.
PLUNDERING VAN WINKELS TE BERLIJN
Woensdag hébben op verschillende plaat
sen te Berlijn groepen menschen winkels, waar
levensmiddelen verkocht worden, overvallen
en geplunderd.
In de zuirellnrlchtlng van de firma Hors-
berg aan de Prinzengasse drongen twaalf
jongelui binnon om even later met een voor
raad levensmiddelen ter waarde van tweehon
derd jcp&fk. te verdwijnen. In een vleeschwaren-
wOrd een groote hoeveelheid vleesch
!orat weggehaald en ook uit eenige zaken
in de Neue Friedriohsstrasse werden worsten
en andere levensmiddelen door een bende in
dringers meegenomen.
Slechts een der daders kon gearresteerd
worden.
derdxpa
Het telegrafisch verkeer in Rusland wordt
belangrijk beperkt. Voortaan zullen particu
liere personen ten hoogste slechts 1 telegram
per dag van hoogstens 20 woorden mogen ver-
maden.
Na de reeks van civiele en militaire feesten,
congressen, tentoonstellingen, die gedurende
een week reeds de nationale beteekenis van
de Maagd van Oriéans in het licht hebben ge
steld, is eindelijk de plechtige ure aangebroken
van het ontroerend herdenken der historische
feiten, die van de Maagd van Domrémy een
martelaresse hebben gemaakt. Aangrijpende
daad van eerherstel, door de twee volken niet
alleen met wier geschiedenis de hare zoo innig
is verbonden, gebracht, maar door de geeste
lijke vertegenwoordigers van de geheeie wereld
en den afgezant van Z. H. den Paus zelf.
We zijn zoo juist teruggekeerd van het meest
overweldigend moment der Jeanne d'Arc her
denking, die niet alleen een heerlijke oproeping
van een heldenleven is geweest, maar ook in
zich zelf een historisch feit is geworden in de
vredesboodschap, welke de volken meer dan
ooit behoeven. Op de Seinebrug voor Rouaan
hebben wij voor de ademlooze menigte kardi
naal Bourne, den Pauselijken legaat, bijgestaan
door den vertegenwoordiger van Frankrijk,
minister Léon Bérard en door den gezant van
den koning van Engeland, lord Tyrell, over
de brugleuning zien overbuigen om de met
bloemen beladen armen te zien uitspreiden,
teneinde op de plek, waar vijfhonderd jaren ge
leden op hetzelfde uur de beul met de asch
van den brandstapel de stoffelijke resten van
Jeanne, de martelaresse, in de Seine wierp,
een schat van blanke leliën en rozen te doen
nederdalen op den vloed, als het teederst sym
bool der rehabilitatie aan het slachtoffer van
fanatisme en volkenrivaliteit geboden. In het
proces van Jeanne d'Arc inderdaad het dëfini-
tief verdict.
Den avond te voren hadden wij op dezelfde
plek gestaan en op den donkeren stroom tegen
over de in duister gelaten stad het Lorrijnsche
lichtkruis op den vloed zien drijven, als het
meest pressend teeken tot het volk om het
andere teeken: het feit van den 30sten Mei
1431 te overdenken. Dat uur van „Veillée
funèbre" was zoo impressionneerend, dat het
voor het overgroote deel der massa een uur
van bidwake werd.
Om tien uur plotseling decorverandering.
Terwijl een wachtschot dreunde werd de elec-
■trlciteit toegelaten. De oorlogsbodems teeken
den zich af in scherpe lichtlijnen, de zoeklich
ten zonden hun stralen op en wierpen een
goudgloed op de laagste wolken. De stad Illu
mineerde. De klokken luidden een nieuwen
feestdag in.
De Zaterdagochtend bracht de groote her
denking. Het weer, dat de geheel week schap
pelijk is geweest liet 't ook heden bij dreigin
gen. Op de Oude Markt waren reeds vroeg veel
•bloemen gelegd aan den voet van Réal del
Sarte's monument dat geplaatst is tegen den
herstelden gevel van de hallen en dat Jeanne
voorstelt haar beschermheiligen aanroepend op
den brandstapel. Ook het mozaik, dat de plaats
van den brandstapel aanwijst, was bijkans
onder bloemen bedolven. In het midden daarvan
droeg een urn een blauwe zachtkronkelende
vlam. Maar de plaats zelf is niet groot genoeg
om een aanzienlijke menschenmassa te be
vatten, zoodat het slechts de bevoorrechte auto
ritelten en deputaties waren, die de plechtig
heid konden aanschouwen. Een enorme tribune
was opgericht en een breede baan moest voor
het defité open gelaten worden.
Als alle klokken van Rouaan de plechtigheid
hebben ingeluid, als de plaatselijke en geweste
lijke bestuurders en de genoodigden hebben
plaatsgenomen, wordt de stoet aangekondigd
die om tien uur zich in de kathedraal in be
weging had gesteld. De Pauselijke legaat ver
schijnt, omgeven door den eeredienst, begeleid
door den prefect en den aartsbisschop van
Rouaan en gevolgd door de schier eindelooze
rij prelaten. Stoet van machtigen aanblik. De
legaat in cappa magna gevolgd door Z, Em.
kardinaal van Roey, primaat van België,
■kardinaal Séredi, primaat van Hongarije kar
dinaal Verdier, aartsbisschop van Parijs, kar
dinaal Liénart, bisschop van Rijssel, en voorts
een twaalftal buitenlandsche bisschoppen en
een zestigtal Fransche.
iDoor den omvang der stoeten wordt het
program vertraagd en ongeveer gelijktijdig met
den stoet van geestelijken arriveeren ook de
vloepresident van den ministerraad, minister
Leon Bérard, lord Tyrell, de Belgische gezant
en een aantal andere leden van het diploma
tieke corps, de deputatie van de Fransche
Academie, lady Haig, presidente van het En
gelsche comité van eerherstel. De legaat neemt
plaats op den zetel, tusschen dien van minis
ter Bérard en dien van lord Tyrell geplaatst,
terwijl de troepen de eerwacht komen betrek
ken. De vaandels der regimenten worden op
gesteld aan weerszijden der symbolieke vlam
en in verschillende stadsgedeelten worden de
stoeten gevormd, die straks aan het défilé moe
ten deelnemen.
Als tromgeroffel en hoorngeschal den aan
vang der plechtigheid, welke men terecht die
van eerherstel heeft genoemd, aankondigen,
is de aanblik overweldigend. Alle toegangswe
gen zijn gevuld met bloemendragende kinde
ren. De enorme tribune is een merkwaardig
kleurvak. De voorste rijen zetels bevatten de
kerkvorsten in rood en purper. De volgende
de schitterende uniformen van de diplomaten,
civiele waardigheidebekleeders, de academie
leden in hun habijt, en vorvolgens weer de vak
ken van rood en hermelijn der rechterlijke
macht en de bontkleurige toga's der facultei
ten. Het leger vooral is voornaam vertegen
woordigd.
Op het oogenhlik dat de kardinaal-legaat
plaats neemt, breekt een Immense hulde los;
trouwens de kardinaal legaat heeft zich ge
durende de feesten niet kunnen verplaatsen
dan onder de meest enthousiaste huldehetoo-
gingen van de massa. De generaal-commandant
van de troepen, kwam zich te paard voor de
tribune plaatsen om den vertegenwoordiger des
Pausen met zijn degen het groot-saluut te
brengen. De hymne pontificale was de eerste
die gespeeld werd, vervolgens de Engelsche
en de Fransche.
Het was een mooi oogenblik toen de vice-
president van den ministerraad, de Britsche
gezant de opperbevelhebber van 't leger en de
rector der Parijsche universiteit bloemen gin
gen leggen op de4plek waar de vertegenwoor
digers der 'zelfde mogendheden vijfhonderd ja
ren geleden het hout lieten opstapelen, dat de
heldin-martelares moest dooden.
De schoolkinderen trokken vervolgens voor
bij, witte bloemen dragend, en vervolgens defi
leerde het leger, het heele garnizoen van
Rouaan en de mobiele gardes, terwijl daarna
de tallooze vereenigingen met haar vaandels
de plek van den brandstapel gingen salueeren.
Een ontzaglijke stoet werd daardoor gevormd
die tot bijna één uur bleef defileeren. Op dat
oogenblik namen ook de autoriteiten in den
stoet plaats, voorafgegaan door den kardinaal
legaat en de lange indrukwekkende processie
vormend, die door de nauwe straten van
Rouaan zich naar de Seine moest begeven,
waar de reeds vermelde bloemenhulde aan de
martelares -het indrukwekkend karakter zou
aannemen van een historisch feit. Alle klokken
luidden, en van de oorlogsschepen, die in slag
orde langs de stad waren gelegd, dreunden de
saluutschoten. De aanblik der kaden was over
weldigend, Rouaan heeft nog nimmer zulke
menschenmas-sa's gekend.
Als het één en twintigste schot gevallen is
treedt de kardinaal legaat naar voren, een
garve witte lelies en rozen in de hand, lord
Tyrell en een der maarschalken begeleiden
hem. Minister Bérard en de hoogste der overige
vertegenwoordigers voegen zioh bij hen. De
kardinaal betreedt een verhooging vanwaar een
wit-blauwe leüenbaan tot over de Seine heit
en na een oogenblik van peinzen, heft hij de
bloemen omhoog en doet ze op den vloed neer
dalen. De muziek zet zacht de pontificale
hymne in en minister Bérard en lord Tyrel
gaan eveneens hun bloemen in de Seine wer
pen. Onderwijl komen onafzienbare reeksen
meisjes in wit en blauw heur bloemen aandra
gen en eveneens in den vloed werpen. En ter-
wel de menigte eerbiedig gadeslaat en nadenkt,
vormt zich op den wegvluehtenden vloed een
hreede bloemenbaan. Bloemenbaan, die wees
waar eens de Maagd van Domrémy haar graf
vond.
BERLIJN, 4 Juni. (W.B.) De nationaal-so-
ciaUsten hebben vandaag in een fractie-zitting
een motie aangenomen, waarin ten krachtigste
tegen de nieuwe noodverordening wordt gepro-
testeerd en de bijeenroepiug van den rijksdag,
om de verordening op te heffen, geëiischt wordt.
De Berlij-nsche pol i tie-president deelt mede,
•dat het nationaal-socialistisch blad „Der An-
gTiff" heden tot en met 4 Juli a.s. verboden
wordt, op grond van de noodverordening In
zake bestrijding van politieke excessen.
PARIJS, 3 Juni (N. T. A.). In de marine-
commissie der kamer verklaarde Dumont, de
minister van marine, dat Frankrijk volgens de
marine-overeenkomst van Washington de keus
heeft, tot 1935 ofwel nog twee nieuwe pantser
kruisers, of drie nieuwe linieschepen te
bouwen.
De minister van marine deelde mede, dat men
besloten heeft tot den bouw van de linieschepen.
Deze -regeling is vooral daarom getroffen, om
in de toekomst voor de nieuwe Duitsche krui
sers van het type „Deutschland" van Fransche
zijde iets evenwaardigs te stellen.
Te Amiens lis hot Woensdag itot botsingen tus
schen spoorwegpersoneel en de politie geko
men, waarbij 2 agenten gewond werden. Het
spoorwegpersoneel wilde een betooging houden,
welke gericht was tegen de maatregelen, welke
de directie der spoorwegen genomen heeft te
gen die machinisten, die op 1 Mei de treinen
1 minuut hadden laten stoppen. Tien betoogers
werden gearresteerd.
ONDERSCHEIDING VOOR
MGR. MAGLIONE
Onze Parijsche correspondent seint:
Aau Mgr. Maglione, den pauselijken nuntius
te Parijs, is best teute van het legioen, van eer
uitgereikt.
LONDEN, 4 Juni (R.O.) Een Engelsche
vrachtboot kwam hedenmorgen vroeg op de
Theems bij Woolwhich In botsing met een
stoomschip tijdens een dikken mist. De vracht-
boot zonk, maar de bemanning werd gered.
Daartoe uitgenoodigd door het bestuur van
den kring Cuyk van den N.C.B. waren Dins
dagmiddag in het Bondsgebouw te Beugen in
vergadering bijeen de dagelijksche besturen
van een 15-tal gemeenten, benevens de be
sturen der boerenbonden en de Zeereerw.
Pastoors der verschillende parochies.
De wijze van kermisviering in het land van
Cuyk maakte een onderwerp van bespreking
uit. De kwestie werd breedvoerig uiteengezet
door den kringadviseur, denzeereerw. heer
Deken J. Hesselmans uit Beugen. In dezen tijd
van malaise, aldus spr., zijn vorr vele gezin-
nen de uitgaven voor kermisvieren te groot.
Zooals de kermissen thans worden gehouden
zijn er bovendien vele gevaren aan verbonden.
De naaste gelegenheden moeten met alle kracht
worden bestreden.
Verschillende voorstellen kwamen ter tafel,
waaruit bleek dat alle aanwezigen het er over
eens waren, dat verbetering noodig is. Voor-
gesteld werd o,m.: alle kermissen in het land
van Cuyk te houden in dezelfde maand; de
duur der kermissen te bepalen op drie dagen;
het dansen vóór den avond te doen afioopen
en geen meisjes heneden 18 jaar in de dans
zalen toe te laten.
Uit de vergadering kwam de wensctelijk.
held naar voren tot het samenstellen eener
commissie, die de verschillende voorstellen zal
overwegen om dan later rapport uit te brengen
in een vergadering, waarop ook de leden der
gemeenteraden zullen worden uitgenoodigd.
Na zeer uitvoerige bespreking werd aan bet
eind der bijeenkomst een commissie samenge
steld.
Woensdag hield de Ned. R. K. Bond van
Handelaren, in Heerenmodes „St. Gerardus
Majella" te Utrecht een algemeene vergadering.
Het eerste agendapunt van beteekenls was
de installatie van den pas benoemden geeste
lijk-adviseur, den weleerw. heer ter Meuten.
De voorzitter, de heer G. Peters zei, dat de
bond de voorlichting van een geestelijken
raadsman bijzonder goed gebruiken kan, om
dat de organisatie nog zoo jong is- Kapelaan
W. ter Meulen zegde zijn volle medewerking
en belangstelling toe, en sprak de hoop uit dat
„St. Geragd us Majella" door aller samenwer.
king een bloeiende vereeniging moge worden.
Hierna bracht mr. F. Bach, directeur van
het Centraal Hamzebureau in het bisdom Haar.
lem, verslag uit namens de commissie, die ter
vorige vergadering benoemd was om de op
richting voor te bereiden van een inltoopver-
een iging.
De rapporteur vestigde er de aandacht op,
dat aan de statuten twee beginselen ten grond
slag liggen: vooreerst, dat do inkoop&n voor
rekening van de deelnemers geschieden en ver
volgens, dat zoo scherp mogelijk op hun soli
diteit zal worden gelet. Als het doel moet wor
den beschouwd: de beveiliging en behartiging
van het kleinbedrijf, van den middenstand in
het algemeen. Hieruit volgt, dat de combinatie
zoo breed mogelijk zal worden uitgebouwd.
De vereeniging zal haar werkterrein beperken
tot die artikelen, welke in de bedrijven, der
aangesloten leden worden verkocht; het in-
koopen voor eigen zaak of voor huishoudelijk
gebruik van zich zelf of van derde, blijft dus
achterwege.
Na een uitvoerige discussie en de rondvraag
bestond voor de leden gslegenlieid om zlcb als
deelnemer aan de inkoopcombinatie op te
geven.
Te Alphen aan den Rijn is gistermiddag een
twee-jarig zoontje van den landbouwer v. d
D. in een onbewaakt oogenhlik In een sloot
geraakt en verdronken.
KNAAPJE VERDRONKEN
Gistermorgen om 10 uur te het 9-jarig zoontje
van den heer T. Goes te Geertruidenberg bij het
spelen in de nabijheid van de electrische cen
trale der P. E. N. Mij. te water geraakt en
verdronken. Een half uur daarna is het kind
levenloos uit een filter van genoemde centrale
te voorschijn gehaald. Het knaapje schijnt door
de geweldige zuiging van den filter naar de
diepte te zijn getrokken.
AANRIJDING MET DOODELIJK GEVOLG.
Vanmorgen is op den straatweg te Gorssel
de arbeider D. uit Eupe door een vrachtauto
aangereden en kort daarna aan de gevolgen
overleden.
Het met vele klippen bezaaide levenspad
Dat moet een hard gelag zijn voor een jonge
dame van een jaar of twaalf, wanneer ze
begint te merken, dat niets hoegenaamd meer
helpt, zelfs de Meiregen niet. Ze laat zich
in die veel belovende maand drijfnat regenen,
maar de beloften worden niet gehouden; ze
groeit geen m.M. meer. De dokter wordt er bi)
gehaald en de kwakzalver en nog andere des
kundigen, wanneer men die vinden kan, en
deze stoepen haar maag vol met allerlei
ingrediënten, dat ze er zeeziek van wordt,
maar, hoe de tijd ook vordert, groeien doet ze
niet. Zoodat tenslotte dan wel het vreeselijk
oogenblik nadert, waarop ze de erkentenis
aan zich zelf af moet leggen, dat ze geboren
is om altijd een stumperdje te blijven, dat
slechts den lachlust van haar medemenschen
zal prikkelen; dat ze het beste doet dien mede
menschen maar definitief den rug toe te keeren
om haar heil en troost te zoeken in de wereld
der Liliputters. Ieder heeft die dwergjes wel
eens gezien, die kleine peuters met het lichaam
van een kind en het gezicht van een oud
mannetje. Men vergist zich wanneer men meent,
dat ze een ras op zich zelf vormen. Zij zijn
slechts een gril van de dikwijls zoo onbarm
hartige natuur. Zij hebben normaal uit de
kluiten gewassen ouders, broeders en zusters
en hun eigen nakomelingschap groeit hen
dikwijls In de prilste jeugd al over het hoofd.
Zij zijn slechts persoonlijke abnormaliteiten en
ze moeten maar trachten zich met dat lot te
verzoenen.
Voor eenlg heroep, waarbij lichaamskracht
gevorderd wordt, zijn zij uit den aard der zaak
niet geschikt en alhoewel hun vers-tand ge
woonlijk zeer scherp ontwikkeld is, hebben ze
ook weinig kans als klerk te slagen. Want welk
bureau zal een boekhouder of een typist aan
nemen, wanneer men beginnen moet voor
hem speciale tafels en stoelen te laten
maken, terwijl de klerk dan nog op zijn knieën
over het grootboek moet kruipen om de
bovenste regels in te kunnen vullen. Geen
enkel natuurlijk en geen enkel achtenswaardig
bankier voelt er ook voor van zijn inrichting
een soort circus te maken.
Maar toch hoeven de Liliputters niet te wan
hopen, want één weg blijft hun altijd nog
open en dat is de weg naar het variété. Ate
nummers op het program van een café chantant
doen ze altijd nog opgeld en het is in deze
richting, dat het gfootste deel der Liliputters
zijn brood verdient. Ze kunnen daarbij natuur
lijk probeeren zich op eigen vuist door het
leven te slaan, maar wanneer dat niet slaagt
blijft hun nog de keus uit twee groote families
van lotgenooten over, één in Parijs en de
andere met hoofdkwartier in Berlijn. Maar een
liliputtersprongetje van den grooten Kurfiir-
stendamm verwijderd, bevindt zich een pension
en daarin tronen eerstens papa en mama
Schaefer met hun zoon en dit drietal is
tegelijkertijd zooveel als de engelbewaarders
en de exploitanten eener familie van bij de
dertig liliputters. Een tijdje geleden trad dit
gezelschap, dat uit den aard der zaak meestal
op reis is. in Berlijn op en werd er 's avonds"
gewerkt. Maar overdag flaneerden de dreUmes-
sen net als groote menschen over den Kur-
fürstendam heen, soms haast twee dozijn bif
elkaar, £n had men gelegenheid ze op z'n
gemak te bestudeeren. Er waren ernstige man
nen daaronder met gezichten vol rimpels, die
geheel In hun conversatie verdiept en zonder
schijnbaar Iets van de wereld om zich heen te
bemerken, naast elkaar voortschreden en
echte dandies, die geen dassenwinkel konden
passeeren of ze klommen tegen de vitrines op
om de uitstalling nauwkeurig te monsteren en
ondernemende, kleine vlegels, die geen dame
van de „groote wereld" voorbij bonden gaan
zonder even met het eene oog te knippen. En
de wijfjes waren zoo gracieus als ze klein
waren en legden overvloedige bewijzen af, dat
geen enkel geheim van poederkwast of lippen
stift haar verborgen was gebleven.
De kleine menschjes maakten ook heelemaal
niet den indruk gedeprimeerd te zijn of zich
gegeneerd te voelen. Wanneer een buitenstaan
der ze voor het eerst ziet is hij diep begaan
met hun noodlot, maar voor hen zelf is dat
allang dagelijksche kost geworden en ze hebben
zich er reeds lang mee verzoend. Ze leven in
hun internationaal milieu precies als andere
menschen voor zooverre het vele reizen en
trekken en enkele bijkomstigheden dat ten
minste toelaten. En hun conversatie beneemt
tenslotte aan 'n bezoeker nog de laatste illusie,
want ze denken en spreken, ze hopen en
rekenen, ze bekommeren zich om hun gage
precies zooals elk zes-voet-hooger.
Maar op één punt staan ze bij ons ten
achter en wel daarin, dat ze niet profiteeren
kunnen van de geweldige goedkoopte des
levens, waarvan de normale menschen met
zulke groote slokken genieten. De massa
productie, de loopende band, de standaardl-
zeering hebben, zooals we dat dagelijks aan
den lijve ondervinden, het leven verbazende
goedkoop en gemakkelijk gemaakt en in dit
voorrecht deelen de Liliputters niet. En net als
bij een schorpioen het vergif in de staart zit,
zoo is dat bij de Liliputters ook eenigszins het
geval in zooverre tenminste de hakken van
hun schoenen hun de grootste zorgen baren.
Want hakken worden over de heele Wereld
tegen normale prijzen aan den loopenden band
vervaardigd, maar voor de Liliputters moet
hier handarbeid verricht worden en dat maakt
hun schoeisel erg duur. Trouwens ook de rest
van hun voetbescherming is niet voor de poes,
want er zijn in heel Berlijn maar twee schoen
makers, die voor hen kunnen of willen werken
en dat komt natuurlijk in de prijzen tot uit
drukking. Dat zelfde geldt voor hun hoeden,
voor hun handschoenen, voor hun kleeren. Een
kleermaker maakt liever zes pakken voor
normale menschen dan één voor een Liliputter.
Want hij moet daarbij te veel van zijn gewone
pad afwijken en dat kost maar tijd en geld.
En dan die gewone dassen, die allemaal veel
te lang zijn en de gewone boorden, die geen
van alle passen.... Enfin, ondanks de liefde
rijke zorgen van papa en mama Schaefer, is
toch ook het levenspad des Liliputters met tal
rijke klippen bezaaid.
WIJZIGING EXAMENCOMMISSIE
De Minister van Onderwijs, Kunsten en
wetenschappen beeft goedgevonden, met wijzi
ging in zooverre van, zijne beschiking van 7
Mei in te trekken de aanwijzing van dr. J.
Serverijn te Dordrecht, als deskundige hij de
eind-examens der afdeelin'g H.B.S. van het
Rotterdamsch lyceum te Rotterdam, der lsta
Christelijke H.B.S. te Rotterdam, der gemeen,
telijke^ H.B.S, te Leiden en der Christelijke
HJB.S. ta Alphen aan den Rijn en als zoodanig
in zijne plaats aan te wijzen mr. G. J. vaa
I Brakel, kantonrechter te Arnhem.
